Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rękopis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Pieśni mięsopustne” Jana Stoińskiego – powrót
Autorzy:
Barłowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602809.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Stoiński
Arians
rhetoric
Shrovetide customs
Arian poetry
manuscript
arianie
retoryka
obyczaje zapustne
poezja ariańska
rękopis
Opis:
The paper focuses on the lost Shrovetide songs by Arian preacher and writer Jan Stoiński. They were still known in the times of F.S. Bock or K. Sandius, but subsequent historians and bibliographers only researched them on the basis of the works of their predecessors. They have recently been discovered in Andrzej Lubieniecki’s silva rerum (manuscript of the Remonstrant Library 527, p. 682–691). The songs were probably written down in Lubieniecki’s book several years before 1667 and given the title indicating the detailed circumstances of the works’s creation: in 1667, in Lithuania, Łostaje estate – the property of “Mrs. Koszkielowa” (Kosküll, Koschkull), who went on to marry Albrycht Arciszewski; the songs were written in reaction to the drunkenness of “Mr. Wolan,” an Evangelical Christian. Pieśni mięsopustne is composed of six stichic poems in octosyllabic verse, written in preacher-like rhetorical form. Song I constitutes an introduction, with the poet addressing “Christians living in excess” and announcing that his mission is to remind them that eternal happiness needs to be earned through virtuous conduct and good deeds and to warn them not to engage in devious speculation or abuse God’s mercy. The songs include references to Shrovetide customs, especially through harsh criticism of alcohol abuse. An important element of their persuasive character consists in debunking the arguments of sinners attempting to make excuses for their wrongdoings (e.g. by referring to the figure of the Penitent Thief), which is accompanied by condemnation of bad attitudes, preaching, and calling for repentance. Interestingly, despite criticism aimed at the Catholic approach to fasting, the songs do not condemn or scold any particular denomination.
Artykuł prezentuje znane dawnym historykom, a współcześnie uznawane za zaginione pieśni zapustne Jana Stoińskiego. Zostały one odnalezione w sylwie Andrzeja Lubienieckiego (Biblioteka Remonstrantów w Rotterdamie, rkps 527, s. 682–691). Noszą tam tytuł „Pieśni mięsopustne”, towarzyszy mu określenie okoliczności powstania utworu (na Litwie w Łostajach, w domu pani Koszkielowej w 1650 r.). Na cykl składa się sześć pisanych ośmiozgłoskowcem utworów, utrzymanych w kaznodziejskiej retoryce. W artykule przedstawiono przeglądowo ich tematykę i zacytowano wybrane fragmenty.The paper presents Shrovetide songs by Jan Stoiński, known among past historians but in the recent times believed to be lost. They were discovered in Andrzej Lubieniecki’s silva rerum (manuscript of the Remonstrant Library 527, p. 628–691), where they appear under the title Pieśni mięsopustne [“Carnival Songs”]. The circumstances surrounding the creation of the work are described as well (it was written in Łostaje estate, Lithuania, in the house of Mrs. Koszkielowa in 1650). The cycle is composed of six pieces written in octosyllabic verse and preacher-like rhetorical form. The paper provides a review of their thematic content and citations of selected fragments.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2016, 60
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja rękopiśmienna „Rokoszu gliniańskiego” w XVII–XVIII w.
Autorzy:
Matwijów, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
rokosz gliniański
publicystyka polityczna
obieg rękopiśmienny
rękopis
Rzeczpospolita szlachecka
Rebellion of Gliniany
political commentary journalism
handwritten circulation
manuscript
the noble Commonwealth
Opis:
Handwritten tradition of the Gliniany Rebellion, the seventeenth–eighteenth centuriesThe Rokosz gliniański (The rebellion of Gliniany) is one of the most popular political texts of the noble Commonwealth of the seventeenth and eighteenth centuries, as is evidenced by the number of 189 copies I have established, including 177 that have still been preserved. The text describes a fictitious rebellion of the nobles that allegedly took place in 1379 near Gliniany, where the nobility was supposed to punish with death several or a dozen or so senators who had acted against the interests of Poland and the Polish nobility. Popularity of this text was caused by its ideological message, justifying the legal basis of the noble “Golden Freedom” and suggesting to the nobility the way to solve conflicts with the king and senators supporting him. Neither the actual circumstances of its composition nor its authorship are known. Since the eighteenth century on, it has been assumed in the literature on the subject that the text was written during the so-called Zebrzydowski’s Rebellion of 1606–1608. An analysis of political writings circulating at that time reveals that the myth of the old rebellion of Gliniany was very popular in the period, but no copy has been found that could be dated to the early seventeenth century without reservations. The oldest preserved copies of the Rokosz gliniański could be dated to the 1630s and 1640s at the earliest. An analysis of the occurrence of this text in various collections of public life material from the seventeenth and eighteenth century (manuscripts of the miscellanea and silva rerum types) made it possible to present trends in its popularisation – the apogee of its popularity was in the time of King August II (1697–1733), and its twilight – in the final years of the Commonwealth (1772–1795). An analysis of its textual variations revealed also a dominant importance of the text circulation in handwritten copies. And although under the Saxon kings (1707–1763) the Rokosz gliniański was printed four times, from among ca. 65 analysed eighteenth-century copies only five were made from the printed version. Despite the handwritten copying, the text of the Rokosz gliniański preserved its integrity for 150 years, with changes introduced only to its style and proper names.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piętnastowieczny rękopis Vita sancti Adalberti prior ze zbiorów biblioteki klasztornej w Herzogenburgu (z aneksem w sprawie niektórych lekcji kodeksu Klosterneuburg, Stiftsbibliothek 707)
Autorzy:
Wieczorek, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603591.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Vita sancti Adalberti prior
rękopis
XV w.
Erhart z Weitra
Herzogenburg
Stiftsbibliothek
cod. 57
cod. 707
manuscript
15th century
Klosterneuburg
Opis:
Fifteenth-century manuscript of the Vita sancti Adalberti prior from the collection of the monastic library at Herzogenburg (with an annex concerning certain readings of Codex Klosterneuburg, Stiftsbibliothek 707)The last section of a collective codex (inventory no. 57) kept in the library of the Canons Regular Priory in the Lower Austrian locality of Herzogenburg contains a small legendarium in the fifteenth-century handwriting by a single scribe. The legendarium is composed of more than ten hagiographic works, which include (fols. 235v–244v) a copy of a so-called imperial (“A”) edition of the oldest life of St. Wojciech (Adalbert). This manuscript had not been taken into consideration in heretofore research dealing with the history of the text. The hagiographic collection from the codex in question was written in 1430 or somewhat later, as it follows from an annotation made by the scribe, Erhart of Weitra, probably a lay clergyman attested in the 1420s. The detailed motives of embarking upon this task, just as the original purpose of the collection, remain unknown. Nor are we familiar with the circumstances in which it found itself in Herzogenburg. A comparison of the Herzogenburg copy of Vita prior s. Adalberti with other manuscripts of this work makes it possible to ascertain that the sole prototype of the copy executed by Erhart was the manuscript preserved up to this day and known to researchers (Klosterneuburg, Stiftsbibliothek, cod. 707, fols. 107r–119v). The article’s appendices collate characteristic readings of the Herzogenburg copy of Vita prior and those distinguishing it from the Klosterneuburg version. The author has also added supplements and corrected certain information about the readings of the latter manuscript offered in the edition by Jadwiga Karwasińska.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kodeks Baltazara Behema jako świadectwo miejskiej ideologii władzy
Autorzy:
Okniński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052840.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kopiariusz
iluminowany rękopis
heraldyka miejska
pieczęć miejska
ideologia komunalna
rytuał władzy
cartulary
illuminated manuscript
urban heraldry
urban seal
communal ideology
ritual of power
Opis:
Niniejsze rozważania dotyczą politycznych i ideowych uwarunkowań sporządzenia kodeksu Baltazara Behema, bogato iluminowanego kopiariusza rady miejskiej Krakowa z pierwszych lat XVI stulecia. Zgodnie z główną tezą artykułu, kodeks Behema powstał w latach 1503–1505 jako fundacja krakowskiej rady miejskiej i wyrażał oficjalną miejską ideologię władzy. Program ideowy kodeksu stanowił również odpowiedź na wyzwania polityczne wywołane reformą ustroju państwowego za panowania Aleksandra Jagiellończyka.
The present reflections are devoted to the political and ideological circumstances of the compilation of the so-called Codex of Baltazar Behem, a richly-illuminated cartulary of the municipal council of the city of Cracow from the early years of the 16th century. According to the main argument of the article, the codex was made in 1503–1505 as the foundation of the Cracow city council and expressed the official urban ideology of power. The ideological programme of the codex was at the same time a response to political challenges resulting from the reform of state political system under King Alexander Jagiellon.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 137-149
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Handschrift des Stadtschreibers Heinrich Polan als Beispiel der Verwendung der neugotischen Schrift in der Kanzlei der mährischen Stadt Olmütz
Autorzy:
Kaňák, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603549.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Neografia
rękopis neogotycki
analiza paleograficzna
Olomuniec
Śląsk
pisarz miejski
Paleography of the early Modern Times
neo-Gothic handwriting
paleographical analysis
Olomouc
Olműtz
Silesia
city scribe
Opis:
Charakter pisma miejskiego skryby Heinricha Polana jako przykład zastosowania niemieckiego stylu neogotyckiego w urzędzie morawskiego miasta OłomuniecPośród miejskich skrybów pracujących w Ołomuńcu pomiędzy końcem lat trzydziestych i początkiem lat pięćdziesiątych XVI w. Heinricha Polana wyróżnia charakterystyczne pismo. Niniejsze studium poświęcone jest pismu tego autora, który należał do pokolenia ołomunieckich skrybów stosujących wyrazistą formę niemieckiego pisma neogotyckiego, wyróżniającą się wyjątkowym kątem pochylenia. Ta dominująca cecha jest łączona zwłaszcza z pracami norymberskiego mistrza Johanna Neudörffera Starszego. Artykuł dotyczy modelu paleograficznej analizy porównawczej pisma obu indywidualności. Na jej podstawie możemy stwierdzić, że charakter pisma Heinricha Polana i wzory listów Johanna Neudörffera łączy pewna liczba podobieństw, które przeważają nad różnicami w układzie pociągnięć piórem. Heinrich Polan był Polakiem urodzonym w Gdańsku i spędził wiele lat w śląskiej Nysie. Jego przykład wskazuje na możliwy sposób przekazywania zaawansowanych neogotyckich form pisma ze Śląska na Morawy i stanowi przedmiot dalszych paleogeograficznych badań dotyczących niezgłębionego jeszcze tematu rozpowszechniania niemieckiego stylu neogotyckiego pomiędzy tymi dwoma obszarami. Istotę studium stanowi porównanie wybranego charakteru pisma ze współczesnym podręcznikowym stylem norymberskiej pisarskiej szkoły, w celu rozpoznania różnic i podobieństw. Może ono stać się fragmentem mozaiki obszernych badań i punktem wyjścia dalszych dociekań, które w pierwszej kolejności zbadają metody i dostępne opcje paleograficznej analizy pomocne w rozwiązaniu niniejszej kwestii.
Among the Olomouc city scribes from the period from the late thirties to early fifties of the 16th century stands the writer Heinrich Polan out for its distinctive script. Our study is devoted to the written expression of this man. He belonged to the generation of Olomouc scribes with a clear form of the German neoGothic handwriting, that is already characterized by remarkable bond angle. Notably, this feature of the dominant angular bond joins Polans manuscript with the work of the Nuremberg Writing Master Johann Neudörffer Senior. This article deals with the paleographical comparative model analysis of the manuscripts both of these personalities. Based on this analysis, we can conclude, that in the handwriting of Henry Polan and in the pattern of letters Johann Neudörffer there are a number of similarities outweighing the differences in the alignment of the pen strokes. Heinrich Polan was a Pole, who was born in Danzig, after which he spent many years in the Silesian Nisa. Polan’s example shows a possible way of transferring advanced neo-Gothic manuscript forms from Silesia to Moravia and serves as a subject for further paleogeographical research on the topic spread of German neoGothic handwriting between these areas, which have not yet been processed. The core of this case study consists in comparing the selected handwriting with the script of the contemporary textbook of the Nuremberg scribal school to determine their differences and compliance. However, it may become a small stone in the mosaic of extensive research and a starting point for further investigations, which first examines the methods and options paleographic analysis in resolving the issue.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2016, 54
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies