Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "contemporary Russian cinema" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Stiladzy – radziecki wariant pokolenia ’52 i jego obraz w filmie Stiladzy Walerego Todorowskiego
Stilyagi – the Soviet Version of Generation ’52 and its Image in Valery Todorovsky’s Film Stilyagi
Autorzy:
Studenna-Skrukwa, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654078.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
the 1950s
Soviet Union
daily life
stilyagi
youth subculture
contemporary Russian cinema
popular culture of modern Russia
lata pięćdziesiąte
ZSRR
życie codzienne
stiladzy
subkultura młodzieżowa
współczesne kino rosyjskie
kultura popularna współczesnej Rosji
Opis:
Stiladzy byli pierwszą subkulturą młodzieżową w Związku Radzieckim. Pojawili się w latach czterdziestych XX w. i przetrwali do początku lat sześćdziesiątych. Zaliczani są do tzw. pokolenia ’52 – subkultur młodzieżowych zafascynowanych amerykańskim stylem życia. Temat stilagów powrócił w Rosji w związku z filmem Walerego Todorowskiego Stiladzy z 2008 r. Na jego kanwie toczyła się dyskusja o tej roli subkultury w ZSRR. Dla jednych stiladzy byli niemalże dysydentami, dla innych – zdegenerowaną młodzieżą. 
This article is devoted to the first Soviet subculture – the stilyagi, who appeared in the Soviet Union at the end of the 1940s. They were part of a wider, European phenomenon, the so-called “Generation ‘52”, a wave of subcultures fascinated by the American way of life. They expressed their individuality, firstly, by wearing fashionable clothes (preferably of foreign label) and, secondly, by listening to forbidden jazz and passion for expressive dances. They demonstrated the hedonistic approach to life and total lack of commitment to the idea of building communism propagated by communist propaganda. Although they did not proclaim any political ideology and avoided political issues, they were fought against by the state authorities. The fight against the stilyagi movement, however, was relatively mild as for the Stalinist era. This resulted from the fact that its members came from the families of party nomenclature, intellectual and artistic elites.The text presents a comparative analysis of the studies available in the literature on the subject with the image of the subculture presented in the popular film by Valery Todorovsky entitled Stilyagi. The main purpose of the analysis is to answer the question: to what extent the discussed film is a narrative history of the first Soviet movement contesting official cultural and entertainment standards, and not an attempt at its mythologization. 
Данная статья посвящена первой советской субкультуре – стилягам, которые появились в Советском Союзе рубеже 1940-х и 1950-х годов. Стиляги являлись частью более широкого, общеевропейского явления т.н. генерации’52, то есть волны субкультур, увлекавшихся американским образом жизни. Для них характерны были любовь к экстравагантной одежде, джазовой музыке, а также экспрессивному танцу. Они демонстрировали гедонистский подход к жизни и полное отсутствие вовлеченности в распространяемую пропагандой идею стройки коммунизма. Несмотря на то, что они не распространяли никакой политической программы и вообще держались в стороне от политики – власти с ними боролись.Борьба с движением стиляг была, однако, сравнительно мягкая, для сталинских времен. Это было следствием того, оно чаще всего состояло из членов семей высокопоставленных партийных деятелей, интеллигенции и творческой элиты. В тексте были сравнены, доступные в литературе, исследования по стилягам с образом субкультуры, представленным в пользующимся большой популярностью в России, фильме Валерия Тодоровского Стиляги. Вывод стремится к ответу на вопрос: до какой степени, обсуждаемая картина является повестью, рассказывающей о первом в Советском Союзе движении, открыто оспаривающем официальные культурно-развлекательные стандарты, а насколько попыткой его мифологизации.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 175-191
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies