Temat: Soviet Union - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Konwergencja w krajach byłego Związku Radzieckiego w okresie 1991–2010
Convergence in Former Soviet Union Countries over the Period 1991–2010
Autorzy:: Błoch, Wiktor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/653985.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: convergence
Soviet Union
GDP per capita
konwergencja
Związek Radziecki
PKB per capita
Opis:: Niniejszy artykuł weryfikuje hipotezę konwergencji w grupie 15 państw byłego Związku Radzieckiego. W pierwszej części artykułu wyszczególniono i scharakteryzowano różne typy konwergencji, przede wszystkim typu β i σ, które zostały poddane weryfikacji empirycznej w dalszej części artykułu. Następnie dokonano przeglądu dotychczasowych badań, zaprezentowano zastosowaną metodologię i próbę badawczą oraz przedstawiono wyniki analizy regresji. Badanie przeprowadzono dla całego okresu 1991–2010 i z podziałem na kilka podokresów.
The article verifies the convergence hypothesis within 15 former Soviet Union countries. The first part of the article lists and characterizes different types of convergence, focusing mainly on βand σ-convergence, which are verified in the next part of the text. Next, there is an overview of the current state of research, a description of the research methodology and research sample, together with a presentation of the analysis results. The analysis was conducted for the whole period of 1991–2010, and with a division into subperiods.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 2; 219-234
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Muzyka epoki hałasu. Recepcja Odlewni stali Aleksandra Mosołowa w międzywojennej Polsce
Music of the Age of Noise. Perception of Alexander Mosolov’s Iron Foundry in Interwar Poland
Autorzy:: Łotysz, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520871.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: hałas
sztuka
muzyka
Związek Sowiecki
Polska
noise
art
music
Soviet Union
Polska
Opis:: W 1931 r. miała w Polsce miejsce premiera utworu Odlewnia stali sowieckiego kompozytora Aleksandra Mosołowa. Kompozycja należała do popularnego wówczas nurtu „muzyka maszyn”. Wykonania tego utworu budziły duże emocje wśród polskiej publiczności nie tylko z uwagi na styl artystyczny, ale również na przekaz ideowy oraz poglądy polityczne kompozytora. Kwestia muzyki inspirowanej odgłosami przemysłu przeniknęła również do dyskusji wokół problemu hałasu w środowisku człowieka.
The Iron Foundry, a suite by Soviet composer Alexander Mosolov, was premiered in Poland in 1931. The composition belonged to the “Machine Music” popular at that time. Performances of the work elicited strong reactions from the Polish public, not only because of its artistic style but also because of the composer’s ideological background. The issue of music inspired by industrial sounds had also entered the debate about the problem of noise in the human environment.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 101-114
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Inconvenient Anniversary: October Revolution Day in the Polish People’s Republic, 1957–67
Autorzy:: Gajos, Bartłomiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/601657.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: politics of memory
Polish People’s Republic
October Revolution
memory studies
Soviet Union
Gomułka
Opis:: This article shows how the leaders of the Polish United Workers’ Party (PZPR) tried to incorporate the October Revolution into the Polish culture of remembrance. The author concentrates his attention on two round anniversaries (in 1957 and 1967) and describes the limits, zig-zags, and paradoxes of the official politics of memory conducted by the PZPR. He argues that although the Soviet leaders conceived the anniversaries of the October Revolution as a means of strengthening the friendship between the nations, in the case of Poland, they created an opportunity to advance arguments for easing Soviet domination. The author also points out that both the Soviet and Polish cultures of remembrances shared one feature in common: by the late 1960s, the theme of the Second World War started to overshadow all other events from the past, including first and foremost the October Revolution.
Źródło:: Acta Poloniae Historica; 2019, 120
0001-6829
Pojawia się w:: Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Przesiedlenia ludności na Ukrainie w latach 1933–1934
Autorzy:: Kuśnierz, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/608430.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: przesiedlenia
Wielki Głód
Ukraina
Związek Sowiecki
komunizm
displacements
Great Famine
Ukraine
Soviet Union
communism
Opis:: Po Wielkim Głodzie, w wyniku którego zmarło co najmniej 3,5 mln osób, bolszewicy stanęli przed problemem braku odpowiedniej liczby ludzi do pracy na roli. Postanowiono wobec tego na tereny najbardziej wyludnione z powodu głodu sprowadzić chłopów z Rosji i Białorusi oraz przesiedlić rolników z mniej dotkniętych głodem regionów Ukrainy. Akcja nie zakończyła się sukcesem, bowiem większość chłopów sprowadzonych na opustoszałe tereny wróciła z powrotem. After the Great Famine in Ukraine that killed at least 3.5 million people, the Bolsheviks faced a problem of a lack of resources and people to work on the land. Thus, a decision was made to bring to the most depopulated areas peasants from Russia and Belarus, as well as some farmers from other regions of Ukraine, less affected by the famine. The action did not succeed, as a majority of peasants who were brought to Ukrainian lands devastated by the Holodomor went back to their homes.
Źródło:: Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 1
0419-8824
Pojawia się w:: Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Nacjonalizm Stalina
Национализм Сталина
Autorzy:: Ciesielski, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2031366.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: nationalism
Iosif Stalin
Russia
Soviet Union
Russian nation
Soviet people
Soviet patriotism
nacjonalizm
Rosja
Związek Radziecki
naród rosyjski
lud radziecki
radziecki patriotyzm
Opis:: W artykule podjęto próbę weryfikacji opinii o nacjonalistycznym charakterze poglądów Iosifa Stalina. Autor wziął pod uwagę oficjalne i nieoficjalne wypowiedzi Stalina z lat trzydziestych i czterdziestych XX w., a także napisane przez niego dokumenty partyjne i państwowe. Ich treść rozpatrywał z punktu widzenia spotykanych w literaturze naukowej argumentów uzasadniających twierdzenia o nacjonalizmie Stalina. Analizą zostały objęte następujące problemy: deklarowany przez niego stosunek do nacjonalizmu, ewolucja jego poglądów na przeszłość Rosji, konstruowany przez niego obraz narodu rosyjskiego, przypisywany temu narodowi przez Stalina status wśród innych narodów Związku Radzieckiego.
In the article, the author attempted to verify opinions about the nationalist character of Iosif Stalin’s views. The author took into account the official and unofficial Stalin’s statements from the 1930s and 1940s and the party and state documents he wrote. Their content was considered from the point of view of arguments found in the scientific literature justifying the claims about Stalin’s nationalism. The following problems were analysed: Stalin’s declared attitude to nationalism, the evolution of Stalin’s views on Russia’s past, the image of the Russian nation, and the status assigned by Stalin to this nation amongst other nations of the Soviet Union.
В тексте были рассмотрены элементы взглядов Сталина, в которых усматривается связь с российским национализмом: отношение к прошлому России, образу русской нации, ее особому статусу и исторической роли, русификаторским проектам. Обращение к национальным ценностям, традициям, патриотизму служило инструментом мобилизации общества для восстановления страны в ходе «революции сверху», консолидации общества перед лицом возросшей угрозы войны и повышения легитимности режима. В 1930-е годы основное внимание Сталина было сосредоточено, прежде всего, на возникновении и развитии российского государства, централизации государственной власти, формировании Российской империи и ее международной роли. Предметом его внимания было российское государство, а не русский народ. Отчетливее всего националистическое влияние проявилось в том, как Сталин воспринимал русский народ и в том, что он присваивал ему особый статус. Сталин все активнее наделял русский народ выдающимися качествами и заслугами, призванными служить аргументом в пользу его особого положения среди других народов СССР – как «первого среди равных» и даже «руководящей силы» советского общества. Сталин был убежден, что именно русские могут обеспечить сплоченность и эффективность многонационального советского государства; он воспринимал их не только как самый многочисленный народ, но и самый развитый, самый исторически подготовленный к такой роли. Сталинская русификация была имперской, а не националистической в традиционном понимании русского дореволюционного национализма. Для взглядов Сталина характерен был государствоцентризм, а не национализм и он инструментально относился к содержанию, которое можно было бы считать проявлением национализма.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 2; 9-30
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Laboratorium pierestrojki? Generał Jaruzelski na geopolitycznej szachownicy
The Laboratory of Perestroika? General Jaruzelski on the Geopolitical Chessboard
Autorzy:: Kozłowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28692665.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Soviet Union
Gorbachev
Jaruzelski
Solidarity
Finlandisation
transformation
Polska
Związek Radziecki
Michaił Gorbaczow
Wojciech Jaruzelski
Solidarność
finlandyzacja
transformacja
Opis:: Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej z nich opisana jest geneza oraz wdrożenie nowej polityki Związku Radzieckiego względem krajów socjalistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Jej głównym założeniem było poszerzenie marginesu swobody politycznej przy jednoczesnym ograniczeniu wsparcia finansowego. W drugiej części opisana jest implementacja tej strategii na przykładzie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej od połowy lat osiemdziesiątych aż do momentu transformacji.
The article consists of two parts. The first describes the genesis and implementation of the Soviet Union’s new policy towards the socialist countries of Central and Eastern Europe. Its main idea was to widen the margin of political freedom while limiting financial support. The second part describes the implementation of this strategy on the example of the Polish People’s Republic from the mid-1980s until the transformation.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2023, 20; 219-244
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Rosja w publicystyce „Myśli Polskiej” w latach 1989–1999
Russia in the Journalism of Myśl Polska in 1989–1999
Autorzy:: Lubczyńska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520848.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: national press
Myśl Polska
National Democratic Party
Soviet Union
Russia
prasa narodowa
„Myśl Polska”
Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne
Związek Radziecki
Rosja
Opis:: Artykuł poświęcony jest obrazowi Związku Radzieckiego i Rosji kreowanemu w publicystyce neoendeckiej, na przykładzie „Myśli Polskiej” – pisma wydawanego jako organ Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Zakres chronologiczny obejmuje lata 1989–1999, czyli od momentu przemian ustrojowych w Polsce i odrodzenia się ruchu narodowego, po ustąpienie z fotela prezydenta Borysa Jelcyna i objęcie władzy przez Władimira Putina. Zawiera najważniejsze elementy dyskursu dotyczącego wschodniego sąsiada Polski na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w.
The article is devoted to the image of the Soviet Union and Russia created in neo-nationalistic journalism, based on the example of Myśl Polska (Polish Thought) – a magazine published as an organ of the National Democratic Party. The chronological range covers the years 1989–1999, i.e., from the moment of the political changes in Poland and the national movement’s rebirth to President Boris Yeltsin’s resignation and the assumption of power by Vladimir Putin. It contains the most important elements of the discourse on Poland’s eastern neighbour at the turn of the 1990s.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 2; 205-233
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Medical Faculties or Medical Academies? Czechoslovak Plans and Discussions in the 1950s
Autorzy:: Svobodný, Petr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/689946.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: wydziały medyczne
edukacja medyczna
Czechosłowacja
model sowiecki
Związek Radziecki
PRL
NRD
Węgry
medical faculties
medical education
Czechoslovakia
soviet model
Soviet Union
Polish People’s Republic
German Democratic Republic
Hungary
Opis:: Autor artykułu, zaprezentowawszy zwięźle sieci i struktury medycznych szkół i jednostek badawczych w bloku państw komunistycznych (Związek Radziecki, Czechosłowacja, NRD, Polska i Węgry) w okresie od zakończenia II wojny światowej do końca lat pięćdziesiątych XX w., analizuje powody, dla których w Czechosłowacji nie dokonało się przekształcenie tradycyjnych wydziałów medycznych w wyspecjalizowane akademie medyczne, jak miało to miejsce w innych państwach bloku (np. w Polsce). Medical Faculties or Medical Academies? Czechoslovak Plans and Discussions in the 1950sIn post-war Czechoslovakia, the re-organisation of public health care was closely linked to problems and new challenges in organising the academic education in medicine and medical science. Reforms in this area were seen as one of the basic starting points of health care reforms whose aim was to improve the health care and health of the population. Alongside elements such as the nationalisation of health care system, the system at this time focused not only on curative but also preventive medicine and hygiene. Similar trends were at that time in evidence in other countries of the then forming Soviet Bloc.In the early 1950s, medical faculties were in some countries of the Soviet Bloc (Poland, Hungary) removed from the structure of traditional universities and transformed into medical academies. These medical academies were supposed to take over the existing functions of academic faculties of medicine and provide teaching, research, and curative medicine, but newly also preventive care. In other countries (Czechoslovakia, GDR), medical faculties remained part of both the traditional and newly established universities, though their transformation into medical academies had also been discussed.The contribution includes: 1. a brief description of the network of academic medical education in 1945–1950s in countries of the Soviet Bloc (Soviet Union, Czechoslovakia, GRD, Poland, and Hungary); 2. analysis of reasons why in Czechoslovakia the transformation of faculties into academies was not carried out, while in other countries it was. These reasons include references to the strength of tradition, factual arguments, or ideologically based argumentation pointing to “Soviet models”.
Źródło:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2017, 15
2450-8365
Pojawia się w:: Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rocznice „rewolucji rosyjskiej” w propagandzie władz sowieckich w latach 1933–1939
Autorzy:: Jeziorny, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/608784.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Związek Sowiecki
rewolucja rosyjska
propaganda
rocznice rewolucji
Międzynarodówka Komunistyczna
polityka sowiecka w latach 1933–1939
Soviet Union
Russian Revolution
revolution’s anniversary
Communist International
Opis:: Władze Związku Sowieckiego celebrowały rozmaite rocznice w celach propagandowych. Kolejne obchody rewolucji październikowej służyły reżimowi Józefa Stalina do prezentowania treści istotnych dla jego polityki wewnętrznej i zagranicznej. Artykuł przedstawia propagandę sowiecką z okazji rocznic rewolucji w latach 1933–1939.The Soviet Union authorities celebrated various anniversaries for propaganda purposes. Successive celebrations of the “October Revolution” served Joseph Stalin’s regime to present the content important for its internal and foreign policy. The article deals with Soviet propaganda on the occasion of the revolution successive anniversaries in 1933–1939.
Źródło:: Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 4
0419-8824
Pojawia się w:: Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Pięćdziesiąta rocznica rewolucji październikowej (1967) – przewrót pokoleniowy i polityka historyczna ZSRS
Autorzy:: Gajos, Bartłomiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/653958.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: rewolucja październikowa 1917
Leonid Breżniew
sowiecka polityka historyczna
KPZS
Wielka Wojna Ojczyźniana
leonid brezhnev
soviet politics of memory
communist
party of the soviet union
great patriotic war
october revolution 1917
Opis:: The fiftieth anniversary of the October Revolution (1967) – a generational change and historical policy of the USSRAbstractCelebrations of the fiftieth anniversary of the October Revolution revealed important changes in the politics of memory pursued by the Communist Party of the Soviet Union. With the use of methodology of research on memory, in the article I put forward the thesis that the utopian project began on 7 November 1917 (N.S.) and faith in the final achievement of its goal set by Lenin’s party began to be marginalised. The events which took place in Petrograd and on which collective memory had focused for last fifty years, did not have in the 1960s such a strong symbolic impact, being able to mobilise the people to achieve goals set by the Communist Party as the Great Patriotic War. From the time of reactivation of the official celebrations of the Victory Day in 1965 the October Revolution began gradually to diminish in importance and lose its central place in social memory of the Soviet people.The most important cause of this process of evolution of social memory is, in my opinion,a generational change of the sixties. I also indicate some other significant factors that contributed to the historical policy of the Communist Party: the problem of attitude towards the Stalinist period, conflict with China, and relations with the Western states.
50-я годовщина Октябрьской революции (1967) – генерационный сдвиг и историческая политика СССР АннотацияПразднование 50-й годовщины Октябрьской революции продемонстрировало существенные изменения в исторической политике КПСС. Пользуясь методологией исследований памяти, в статье я выдвигаю тезис, что утопическому проекту, начавшемуся 7 ноября 1917 года (н.ст.) и вере в конечное осуществление цели, определенной тогда партией Ленина, перестали придавать большое значение. События в Петрограде, на которых за последние полвека сосредоточивалась общественная память, в 60-х гг. не обладали настолько сильным символическим измерением, способным мобилизовать общество к осуществлению целей, поставленных коммунистической партией, как Великая Отечественная война. Октябрьская революция, в момент возрождения официального праздника Дня Победы в 1965 году, стала терять свой главенствующий статус в общественной памяти в Советском Союзе.Самой важной причиной этого процесса эволюции общественной памяти я считаю генерационный сдвиг 60-х гг. Я также указываю на другие факторы, которые существенным образом повлияли на историческую политику компартии: проблему отношения к сталинским временам, конфликт с Китаем, а также отношения с западными государствами.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The pragmatic (post-)communist: Algirdas Brazauskas – the first secretary, president, and prime minister of Lithuania
Autorzy:: Buchowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2235095.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Litwa
Związek Sowiecki
Komunistyczna Partia Litwy
pieriestrojka
Sajudis
pierwszy sekretarz
prezydent
premier
NATO
Rosja
Lithuania
Soviet Union
Communist Party of Lithuania
perestroika
Sąjūdis
first secretary
president
prime minister
Russia
Opis:: Algirdas Brazauskas należał do pokolenia, które dorastało w sowieckiej Litwie. Jako młody człowiek został członkiem partii komunistycznej, a następnie wysokim funkcjonariuszem partyjnym. W następnych latach podkreślał, że zawsze czuł się jednak bardziej Litwinem niż komunistą. W latach pieriestrojki Brazauskas zyskał opinię partyjnego reformatora i z poparciem Sajudisu został pierwszym sekretarzem Litewskiej Partii Komunistycznej. Doprowadził do zerwania łączności partii z KPZR. W 1990 r. był jednym z sygnatariuszy niepodległości Litwy, został także wicepremierem. Po rozpadzie ZSRR odzyskał znaczenie w litewskiej polityce. W latach 1993-1998 sprawował urząd prezydenta, a w latach 2001-2006 był premierem litewskiego rządu. Zmarł w 2010 r.
Algirdas Brazauskas belonged to a generation that grew up in Soviet Lithuania. As a young man, he joined the communist party and climbed the ranks to become a top official. In later years, however, he avowed that he had always felt more a Lithuanian and less a communist. During the perestroika, he was perceived as a party reformer and, supported by the Sąjūdis, became the first secretary of the Communist Party of Lithuania, eventually breaking away from the CPSU. In 1990, he was one of the signatories of the act of Lithuanian independence and also became a deputy prime minister. Following the dissolution of the Soviet Union, he re-emerged as a leading figure in Lithuanian politics. From 1993 to 1998, he was the republic’s president and, from 2001 to 2006, the head of Lithuanian government. He died in 2010.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 3; 191-214
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Polska a sprawa rumuńsko-sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931–1932
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/653719.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Romania
Soviet Union
Romania–Soviet pact of non–aggression 1931–1932
Nicolae Titulescu
Polish–Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko–sowiecki pakt o nieagresji 1931– 1932
stosunki polsko–rumuńskie przed II wojną światową
Opis:: Ever since the emergence in 1931 of the idea of signing a non-aggression pact with the USSR, the Romanians, bound since 1921 by an alliance with Poland, remained sceptical about their own benefits from such an agreement. The politicians in Bucharest feared that the negotiations would evoke the question of Bessarabia, a region which underwent a controversial unification process with Romania that remained unapproved by the international community and unrecognised by the USSR. They also worried that the pact would result in the establishment of diplomatic relations between the two countries, thus opening the Kingdom of Romania to communist influence, which, in the light of the acute social troubles it raises, could strongly destabilise the internal situation in the country. Polish diplomacy attempted to bring both sides closer, yet the uncompromised demands made by the influential Romanian diplomat Nicolae Titulescu, as well as the critical attitude of French Prime Minister André Tardieu towards the whole initiative resulted in a total standstill.
Pozostająca od 1921 r. w aliansie z Polską Rumunia od pojawienia się w 1931 r. inicjatywy zawarcia paktu o nieagresji z ZSRR nie widziała dla siebie w związku z nim większych korzyści. Politycy bukareszteńscy niepokoili się, iż rozmowy o pakcie wyciągną na światło dzienne sprawę Besarabii, której przynależność do Rumunii nie miała sankcji międzynarodowej ani uznania Związku Sowieckiego. Obawiali się również, iż podpisanie paktu w konsekwencji przyniesie nawiązanie dyplomatycznych stosunków rumuńsko–sowieckich i otworzy tym samym Królestwo Rumunii na wpływy komunistyczne, co przy ostrych problemach społecznych, będących jego udziałem, mogło poważnie zdestabilizować sytuację wewnętrzną. Dyplomacja polska usiłowała doprowadzić do zbliżenia stanowisk obu państw. Jednak bezkompromisowe wymagania stawiane paktowi przez wpływowego dyplomatę rumuńskiego Nicolae Titulescu oraz krytyczne nastawienie do tego układu premiera Francji André Tardieu, spowodowały całkowity zastój w tej sprawie.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Polska a sprawa rumuńsko sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931-1932 (2)
Autorzy:: Walczak, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/654030.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Polska
Romania
Soviet Union
Romania Soviet pact of non aggression
Romania 1931 1932
Polish Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko sowiecki pakt o nieagresji
Rumunia 1931 1932
Nicolae Titulescu
stosunki polsko rumuńskie w okresie międzywojennym
Opis:: In April 1932, Marshal Józef Piłsudski attempted to solve the impasse, which marked the Romania‑Soviet Union talks following the negotiations in Riga for the benefit of Poland. However, he never managed to alter the attitude of Romanian politicians, whose reluctance towards the talks was strongly supported by French Prime Minister André Tardieu. Despite the efforts of Polish and French diplomacy, no solution enabling the resumption of negotiations could be found. The appointment of Titulescu as head of the Romanian Ministry of Foreign Affairs eventually blighted the prospect of a pact between Moscow and Bucharest coming into life. In these circumstances, in order to avoid being treated instrumentally by the Romanian Foreign Minister in his pretended efforts towards the conclusion of a pact, the Polish diplomacy distanced itself from further mediation between Romania and the Soviet Union.
Widoczny po rokowaniach w Rydze impas w rozmowach rumuńsko‑sowieckich usiłował przezwyciężyć na rzecz Polski w kwietniu 1932 r. marszałek Józef Piłsudski. Nie zdołał jednak doprowadzić do zmiany nastawienia niechętnych rozmowom polityków rumuńskich, wspieranych w swym nastawieniu przez premiera Francji André Tardieu. Mimo zabiegów dyplomacji polskiej i francuskiej nie udało się wypracować formuły umożliwiającej wznowienie negocjacji. Objęcie przez Titulescu stanowiska szefa rumuńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych ostatecznie przekreśliło perspektywy dojścia do skutku paktu Moskwa‑Bukareszt. W tych okolicznościach dyplomacja polska, nie chcąc być traktowana instrumentalnie, w pozorowanych przez rumuńskiego ministra działaniach na rzecz zawarcia paktu zdystansowała się od dalszego pośredniczenia między Rumunią a Związkiem Sowieckim.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The Iron Curtain as an Aspect of the Sovietisation of Eastern Europe in 1949–1953
Autorzy:: Bielicki, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958077.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Eastern Europe
Cominform
the Council for Mutual Economic Assistance (CMEA)
Sovietisation of Eastern Europe
Cold War
Soviet Union
Iron Curtain
europa wschodnia
kominform
rwpg
sowietyzacja europy wschodniej
zimna wojna
zsrr
żelazna kurtyna
Opis:: Sovietisation of Eastern Europe by the Soviet Union at the turn of the 1950s was a consequence of the division of Europe and strengthened the so-called Iron Curtain. The restrictions of the Iron Curtain included the ban on all travel to the West, except of delegations of sportsmen and some of the members of security services of those countries. Rapid Sovietisation made the nations subjected by the Soviet Union realise how helpless they were and how impossible it was to oppose such a reign of permanent terror of all social groups hostile to communism. Societies became apathetic, passive and submissive to the USSR, seeing it as the only possibility of existence. It is related to one of principal purposes of Sovietisation at the end of the Stalinist period, quite oft en neglected: its consequences for the social development of subsequent generations of indoctrinated societies. The period of Iron Curtain led to the growing civilisation and mentality distance between East-European countries and the West. The implementation of the Marshall Plan and some basis of economic integration of the countries members of the European Coal and Steel Community in the 1950s contributed to an enormous rise of the standard of living, contrary to the states under communist control. For many decades Sovietisation destroyed the generations able to criticise the authorities, but also willing to cooperate with the state. It contributed to a multi-layered demoralisation of societies. Some of social customs of those times, such as robbing the state through tax avoidance or embezzlement of public money through obtaining social allowances under false pretence, are still present in contemporary post-communist states. Taking of some features of the Russian despotism, such as mistrust, envy, contempt for the weak, or egoism, perpetuated many stereotypes of people from Eastern Europe. The division of the world made by the Big Three and sealed during the Stalinist period made it impossible for the Eastern European nations to know new currents of thoughts, and significantly limited their sense of independence and ability to make independent decisions. Consequences of this process are still present in various dimensions of socio-cultural and political life. “
Советизация Восточной Европы Советским Союзом на рубеже 40-х и 50-х гг. произошла от совершившегося раздела Европы и она укрепляла «железный занавес”. В обсуждаемом мною временном промежутке все сильнейшая замкнутость Восточного блока на Запад проявлялась также в запрете всех поездок на Запад, за исключением командировок – спортивных и некоторых представителей служб безопасности данных государств. Бурный ход советизации открыл глаза нациям, завоеванным СССР, на их бессилие и невозможность сопротивляться перманентному террору по отношению ко всем социальным группам, выступавшим против коммунизма. Общества становились апатичными, пассивными и послушными СССР, усматривая в таком поведении возможность дальнейшего существования. Это связано с одной из основных целей советизации конца периода сталинизма, о которой сегодня часто умалчивается. Я имею в виду ее последствия для общественного развития очередных генераций индоктринированных обществ. Период «железного занавеса” углубил пропасть между восточно-европейскими странами также в цивилизационной, экономической и ментальной сферах. Принятие Плана Маршалла, а также введение основ экономической интеграции стран ЕОУС в 1950-х гг. сделали возможным невиданное повышение стандартов жизни для Западной Европы в отличие от государств, остававшихся под коммунистическим контролем. Советизация перечеркнула также на многие десятилетия формирование наций способных к критике власти, но и готовых на сотрудничество с государством. Она повлекла за собой многослойную деморализацию обществ. Перенятые тогда общественные нравы обворовывания государства м.пр. путем неуплаты налогов или выманивания социальных пособий, не соответствуя определенным требованиям – часто присутствуют в общественном пространстве посткоммунистических государств. Заимствование некоторых особенностей российского деспотизма, как недоверие, зависть, презрение к более слабым или эгоизм, закрепило существование многих стереотипов, касающихся жителей Восточной Европы. Свершившийся во время встреч Большой Тройки, a закрепленный в сталинский период раздел мира усложнял, а иногда препятствовал восточно-европейским нациям ознакомлению с новыми мыслительными течениями и значительно ограничил чувство самостоятельности и независимости принятия решений. Последствия этого процесса присутствуют и сегодня в разных измерениях общественно-культурной и политической жизни.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Stiladzy – radziecki wariant pokolenia ’52 i jego obraz w filmie Stiladzy Walerego Todorowskiego
Stilyagi – the Soviet Version of Generation ’52 and its Image in Valery Todorovsky’s Film Stilyagi
Autorzy:: Studenna-Skrukwa, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/654078.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: the 1950s
Soviet Union
daily life
stilyagi
youth subculture
contemporary Russian cinema
popular culture of modern Russia
lata pięćdziesiąte
ZSRR
życie codzienne
stiladzy
subkultura młodzieżowa
współczesne kino rosyjskie
kultura popularna współczesnej Rosji
Opis:: Stiladzy byli pierwszą subkulturą młodzieżową w Związku Radzieckim. Pojawili się w latach czterdziestych XX w. i przetrwali do początku lat sześćdziesiątych. Zaliczani są do tzw. pokolenia ’52 – subkultur młodzieżowych zafascynowanych amerykańskim stylem życia. Temat stilagów powrócił w Rosji w związku z filmem Walerego Todorowskiego Stiladzy z 2008 r. Na jego kanwie toczyła się dyskusja o tej roli subkultury w ZSRR. Dla jednych stiladzy byli niemalże dysydentami, dla innych – zdegenerowaną młodzieżą.
This article is devoted to the first Soviet subculture – the stilyagi, who appeared in the Soviet Union at the end of the 1940s. They were part of a wider, European phenomenon, the so-called “Generation ‘52”, a wave of subcultures fascinated by the American way of life. They expressed their individuality, firstly, by wearing fashionable clothes (preferably of foreign label) and, secondly, by listening to forbidden jazz and passion for expressive dances. They demonstrated the hedonistic approach to life and total lack of commitment to the idea of building communism propagated by communist propaganda. Although they did not proclaim any political ideology and avoided political issues, they were fought against by the state authorities. The fight against the stilyagi movement, however, was relatively mild as for the Stalinist era. This resulted from the fact that its members came from the families of party nomenclature, intellectual and artistic elites.The text presents a comparative analysis of the studies available in the literature on the subject with the image of the subculture presented in the popular film by Valery Todorovsky entitled Stilyagi. The main purpose of the analysis is to answer the question: to what extent the discussed film is a narrative history of the first Soviet movement contesting official cultural and entertainment standards, and not an attempt at its mythologization.
Данная статья посвящена первой советской субкультуре – стилягам, которые появились в Советском Союзе рубеже 1940-х и 1950-х годов. Стиляги являлись частью более широкого, общеевропейского явления т.н. генерации’52, то есть волны субкультур, увлекавшихся американским образом жизни. Для них характерны были любовь к экстравагантной одежде, джазовой музыке, а также экспрессивному танцу. Они демонстрировали гедонистский подход к жизни и полное отсутствие вовлеченности в распространяемую пропагандой идею стройки коммунизма. Несмотря на то, что они не распространяли никакой политической программы и вообще держались в стороне от политики – власти с ними боролись.Борьба с движением стиляг была, однако, сравнительно мягкая, для сталинских времен. Это было следствием того, оно чаще всего состояло из членов семей высокопоставленных партийных деятелей, интеллигенции и творческой элиты. В тексте были сравнены, доступные в литературе, исследования по стилягам с образом субкультуры, представленным в пользующимся большой популярностью в России, фильме Валерия Тодоровского Стиляги. Вывод стремится к ответу на вопрос: до какой степени, обсуждаемая картина является повестью, рассказывающей о первом в Советском Союзе движении, открыто оспаривающем официальные культурно-развлекательные стандарты, а насколько попыткой его мифологизации.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 175-191
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Soviet Union" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język