Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polityka historia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Organizacja i funkcjonowanie polskiej służby konsularnej w latach 1945–1949
Autorzy:
Szczepańska-Dudziak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608923.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
konsul
służba zagraniczna
prawo konsularne
historia polskiej dyplomacji
polska polityka zagraniczna
Opis:
Funkcje realizowane przez polskie placówki konsularne w latach 1945–1949 (poza rutynowymi administracyjno-urzędowymi) były warunkowane powojenną sytuacją, brakami kadrowymi oraz celami polityki zagranicznej wyznaczonymi przez kierownictwo partii komunistycznej. W omawianym okresie polegały one na prowadzeniu akcji opiekuńczej wobec polskich obywateli, repatriacji i reemigracji, rejestracji szkód wojennych oraz działaniach mających na celu pozyskanie Polonii (często przy wykorzystaniu propagandy skierowanej przeciwko władzom polskim w Londynie). Pomimo oczywistego wpływu władz komunistycznych na struktury i formy pracy urzędów konsularnych RP, warto wspomnieć także o pozytywnych stronach ich działalności w okresie tak trudnym. Do nich niewątpliwie należą pomoc tysiącom Polaków w powrocie do kraju, w uzyskaniu rent, emerytur, odszkodowań, spadków czy wreszcie działania na rzecz poszukiwania osób zaginionych w czasie wojny. Pierwszy, omawiany okres powojennej działalności polskich urzędów konsularnych charakteryzował się także wysokim stopniem zaangażowania w sprawy opieki nad polskim obywatelami w krajach socjalistycznych, z czasem tracąc z pola widzenie tę najstarszą funkcję konsulatów. Fakt ten, jak i ograniczenie gospodarczych i handlowych funkcji konsula, był efektem wprowadzania wzorców radzieckich do organizacji polskiej służby zagranicznej po II wojnie światowej. Organization and functioning of the Polish consular service in 1945–1949Functions performed by Polish consular posts in 1945–1949 (apart from standard administrative and official ones) were conditioned by the post-war situation, staff shortage, and by goals of foreign policy set by the leaders of the communist party. In the analysed period they consisted in caring for Polish citizens, repatriation and re-emigration operations, registration of war damages, and actions aiming at gaining the Polonia (often with the use of propaganda against the Polish governments in London). It is worthy of notice that, despite obvious influence of the communist authorities on the structures and forms of work of Polish consular offices at that time, there were also some positive aspects of their operations, such as, undoubtedly, their help to thousands of Poles in coming back to Poland, in getting old-age or disability pensions, compensations, inheritances, or their actions on behalf of searching people who went missing during the war. The initial years of the analysed period of post-war operations of Polish consular offices were characterised also by a strong commitment to the problems of assistance for Polish citizens in socialist countries, but with the lapse of time this function of consulates was becoming less and less important. This, together with some limitations of economic and commercial functions of the consul, resulted from the introduction of Soviet models into the structure of Polish foreign services after the World War Second.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między endo- a egzogenezą państwa polskiego. Polemiki historyków polskich z historiografią niemiecką w czasach II Rzeczypospolitej
Autorzy:
Wierzbicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690002.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
history and politics
the rise of the Polish state
Deutschland und Polen
ideologisation of history
axiological hypothesis and dilemmas
historia i polityka
powstanie państwa polskiego
ideologizacja historii
aksjologiczne hipotezy i rozterki
Opis:
The concept of the Norman origin of the Polish state, in different versions that were given varying political and ideological forms, was formulated by Polish historians in the nineteenth century. However, it was only after Hitler’s rise to power – when some German historians attempted to prove that Mieszko the First was a Norman warrior known by the name Dago and, consequently, that the members of the Piast dynasty were not descended from indigenous Slavic people – that it became the focus of some controversy in Polish historiography. This article presents the Polish-German polemic regarding this topic. Neither the political aspects of the hypothesis in question nor the way in which it was dealt with by German scholars can be given a clear-cut interpretation. The question is still unanswered of why “the historical science in ruin” – as Henryk Olszewski characterised the state of German historiography at the time – did not altogether yield to the pressure (to which the total war was only adding fuel) to use the hypothesis of the Norman founder of the Polish state to its fullest “ideological potential”. The answer to this question and a number of others lies outside this author’s field of expertise; the examination of these issues needs to be left to scholars interested specifically in the history of German historical and political thought. Should the facts referred to in the article be regarded as evidence that, even when in ruin, historiography was able to preserve some enclaves of freedom where it was subjected to no interference by the totalitarian state? Or, perhaps should one link these facts to the ideological ambiguity present in the theory of Prince Dago and his Norman warriors, who were to give rise to the Polish nobility and who, by establishing blood ties with Slavic autochthons, deserved credit for making an organisational and racial contribution to the rise of the Polish state and the Polish nation? How deep were the genetic bonds uniting the Germans and this Slavic nation? Didn’t one, in accepting such a hypothesis, seem to support the view that the German invasion of Poland in 1939 – and the country’s occupation which followed and that involved fighting against the Polish underground movement – was simply an example of fratricidal war?
Jakkolwiek sformułowanej wcześniej, normanistycznej koncepcji genezy państwa polskiego nadawano różne oblicza polityczno-ideowe, to jednak dopiero w okresie międzywojennym poczęła ona budzić zwiększoną czujność polskiej historiografii. Stało się bowiem tak, że właśnie wówczas wśród historyków niemieckich znaleźli się zwolennicy hipotezy, że Mieszko I nie był Słowianinem, lecz wodzem normańskim o imieniu Dago, w związku z czym państwo Piastów przestawało być dziełem słowiańskich autochtonów, a stawało się dziełem germańskich przybyszy z zewnątrz (allochtonów). Artykuł przybliża polsko-niemieckie polemiki na ten temat, zwracając zarazem uwagę, że ideologiczno-polityczne aspekty tezy o germańskich początkach polskiego państwa, podobnie jak i postawa, jaką wobec tych tez zajęła historiografia niemiecka, nie mają jednoznacznej wykładni aksjologicznej.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personal hygiene and public health care in the Polish countryside after 1945 – propaganda against reality
Autorzy:
Szpak, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603051.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
social history
Polish countryside
hygiene
health care policy
modernisation
historia społeczna
wieś polska
higiena
polityka zdrowotna
modernizacja
Opis:
W nowym powojennym modelu systemu państwowej służby zdrowia aż do lat 70. XX w. jedyną grupą społeczną pozostającą na jego marginesach byli rolnicy indywidualni. Pozostawienie ludności wiejskiej poza systemem bezpłatnej opieki medycznej i tym samym zmuszenie dorosłych jej reprezentantów do ponoszenia wysokich kosztów leczenia powszechnych wówczas schorzeń zdrowotnych (np. gruźlicy) stanowić miało w latach 50. jedną z form stalinowskiej polityki opresyjnej. W rzeczywistości jednak sytuacja taka wymuszona była przede wszystkim niewydolnością ekonomiczną, kadrową i organizacyjną odbudowywanego państwa.Instalowane lub docierające na wieś lat 50. instytucje opieki medycznej bezpłatną pomoc oferowały tylko małym i dorastającym dzieciom oraz kobietom w ciąży. Wygenerowana powojenną przebudową struktury społecznej i własnościowej dynamicznie narastająca mobilność społeczna polskiej wsi stawała się coraz istotniejszym czynnikiem wspierającym modernizacyjne działania władz centralnych. Celem tekstu jest zarysowanie skali wiejskich problemów zdrowotnych w okresie tużpowojennym. Traktując okres ten jako swego rodzaju punkt wyjścia, w tekście podejmę również próbę scharakteryzowania kierunków i tempa przemian dokonujących się w życiu codziennym polskiej wsi w obszarze zdrowia do początku lat 70. ubiegłego stulecia. In a new post-war model of the state healthcare system the only group that stayed on its margin until the 1970s were individual farmers. Leaving the peasants outside the system of free medical care and thus forcing adult members of this class to pay high costs of treatment of common at that time medical maladies (such as, for example, tuberculosis) was in the 1950s one of the forms of oppressive Stalinist policy. In fact, however, such a situation was forced mainly by economic, personnel, and organisational malfunction of the reconstructed state.Institutions of medical care that reached the countryside or were established there in the 1950s, provided free medical coverage only for children and pregnant women. A rapidly growing social mobility of the Polish countryside generated by the post-war revamping of social and ownership structure was becoming an increasingly important factor supporting modernisation actions of the central authorities. The purpose of the present study is to outline the scale of medical and health problems in the Polish countryside immediately after the war. Treating this period as a peculiar starting point, I also make an attempt to characterise directions and pace of changes occurring in the everyday health life of the Polish country to the 1970s.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2018, 79
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anna Maria Cienciała (1929–2014) jako historyk dyplomacji
Autorzy:
Kornat, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608248.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia dyplomacji
stosunki międzynarodowe
polska polityka zagraniczna
Józef Beck
Anna Cienciała
ład wersalski
Polska międzywojenna (1918–1939)
Opis:
The article discusses Anna Maria Cienciała (d. 2014), professor at the universities of Montreal and Kansas City, an outstanding Polish historian working in the USA, and without doubt one of the prominent historians of twentieth–century diplomacy. First and foremost, Professor Cienciała was the author of the fundamental monograph: Poland and the Western Powers 1938–1939 (1968), which she gave the subtitle: Study in the Interdependence of Eastern and Western Europe. She was also the editor of the reminiscences of Józef Beck about his mission in 1932–1939, and published several score valuable articles and studies about international politics in the first half of the twentieth century. For many years Professor Cienciała studied Polish inter–war foreign policy and indubitably created its highly convincing interpretation. In doing so she defended the validity of the balance policy and was of the opinion that the Polish–German agreement of 26 January 1934 served the interests of Poland. Furthermore, she maintained that the “collective security” mission was an illusion and supported the correctness of the decision made by Minister Józef Beck regarding the ultimatum addressed to Czechoslovakia on 30 September 1938. Rightly opposing the views of Western historians proclaiming the need for Polish–Soviet cooperation, Professor Cienciała declared that in 1939 there were no real chances for the inclusion of the Soviet Union into an anti–German coalition. She arrived at important findings while interpreting British policy as based on a thesis assuming the existence of special spheres of British interests on the Continent (the Mediterranean Sea basin and the frontier along the Rhine). Professor Cienciała perceived Polish policies in 1939 as devoid of a political alternative: the acceptance of German territorial demands resulted in the status of a vassal of the Great Reich and obtaining Soviet aid was impossible. Polish diplomacy was also incapable of gaining the immediate active assistance of the Western Powers in a defensive war against Germany.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki amerykańsko‑rosyjskie w okresie wojny secesyjnej (1861‑1865)
Autorzy:
Marczewska‑Zagdańska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653608.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
prezydent Lincoln
car Aleksander II
wojna secesyjna
Imperium Rosyjskie
powstanie styczniowe 1863
flota rosyjska
Stany Zjednoczone – polityka zagraniczna – Rosja
Rosja – polityka zagraniczna – Stany Zjednoczone
historia dyplomacji XIX wieku
Opis:
Lata 60. XIX w. cechuje wyjątkowa życzliwość i serdeczność w bilateralnych relacjach między Stanami Zjednoczonym – młodą republiką amerykańską – a wielowiekową carską Rosją. Fenomen ten, niewystępujący w takim natężeniu nigdy wcześniej ani później, zainspirował rosyjskich i amerykańskich badaczy oraz polityków do zorganizowania m.in. w Moskwie w 2011 r. wystawy nt. The Tsar and the President: Alexander II and Abraham Lincoln – Liberator and Emancipator. Poniższy artykuł analizuje (w oparciu o liczne materiały źródłowe z epoki) przyczyny tak niecodziennej wzajemnej amerykańsko‑rosyjskiej sympatii, przychylności, współpracy gospodarczej i wojskowej: wewnętrzne (wojna secesyjna w USA, powstanie styczniowe w Imperium Rosyjskim) oraz zewnętrzne (rywalizacja z Wielką Brytanią i Francją oraz polityczna kalkulacja w poszukiwaniu sojuszy przeciw rywalom i konkurentom) na tle walki wielkich mocarstw o podział wpływów na świecie uwarunkowanych geopolitycznie i historycznie.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przeszłości i jej postrzeganiu, czyli kilka refleksji wokół książki Andrzeja Nowaka O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Kraków 2019, Wydawnictwo Literackie, ss. 623
On the Past and Its Perception, or Some Reflections on Andrzej Nowak’s Book O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019, pp. 623
Autorzy:
Białokur, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233549.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia Polski X–XXI w.
historia historiografii polskiej
warsztat naukowy historyka
pamięć i polityka historyczna
history of Poland 10th–21st cc.
history of Polish historiography
methodology of historian
memory and historical policy
Opis:
Przedmiot recenzji stanowi książka, która intryguje zarówno tytułem, jak i układem, a jej autor Andrzej Nowak to historyk, którego dorobek naukowy jest nie tylko bogaty, ale i szeroko komentowany. Część 1 zawiera 10 intrygujących rozmów z wybitnymi historykami polskimi i zagranicznymi, które Nowak przeprowadził na przestrzeni minionych 30 lat, w tym m.in. z Piotrem Wandyczem, Richardem Pipesem, Henrykiem Samsonowiczem i Antonym Polonskym. Część 2 obejmuje autorskie opracowania Nowaka z lat 2009–2019, poświęcone najważniejszym wątkom polskiej historii, z akcentem położonym na dzieje XX w.
The subject of the present review is a book intriguing both by its title and layout. At the same time, its author, Andrzej Nowak, is a historian whose scientific achievement is rich and widely commented on. The first part of the reviewed work comprises ten intriguing conversations with outstanding Polish and foreign historians, held by Andrzej Nowak over the past thirty years, such as Piotr Wandycz, Richard Pipes, Henryk Samsonowicz, and Antony Polonski. The second part consists of Nowak’s original essays written between 2009 and 2019 and devoted to Polish history’s most critical topics, with special emphasis on the history of the twentieth century.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 1; 297-314
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szymon Askenazy as a diplomat of the Reborn Poland (1920–1923)
Autorzy:
Kornat, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958004.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish diplomacy 1921–1923
Polish history 1918–1939
jews in poland
double consciousness of jews
szymon aszkenazy
dyplomacja polska 1921–1923
historia polski 1918–1939
polska polityka zagraniczna w okresie międzywojennym
żydzi w polsce
podwójna świadomość
żydów
Opis:
Studium jest próbą opracowania działalności dyplomatycznej Szymona Askenazego po odrodzeniu państwa polskiego, a zwłaszcza najmniej znanej karty, jaką była jego walka o kształt granic odrodzonej Rzeczypospolitej w Genewie 1921–1923. Był to jeden z najgorętszych okresów w historii dyplomacji polskiej. Askenazy reprezentował interesy odrodzonej Polski, będącej jego ojczyzną z wyboru. Jego działania nie spotkały się jednak z powszechną aprobatą głównych obozów polityki polskiej. Był też rzecznikiem koncepcji podwójnej świadomości Żydów: żydowskiej i polskiej. Jego zdaniem Żydzi zachować winni swoją religię i kulturę, ale zarazem “niechaj połączą to z poczuciem polskości i patriotyzmu polskiego”.
The study is an attempt to describe the diplomatic activities of Szymon Askenazy after the revival of the Polish state, and especially their least known chapter, which was his struggle for the shape of the borders of the reborn Republic of Poland in Geneva, 1921–1923. It was one of the hottest periods in the history of Polish diplomacy. Askenazy represented the interests of the reborn Poland, his chosen homeland. However, his actions did not always receive general approval of the main camps of Polish politics. He was also a spokesperson for the concept of Jews’ double consciousness: Jewish and Polish. In his opinion, Jews should maintain their religion and culture, but at the same time “let them combine it with a sense of Polishness and Polish patriotism”.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat „nowych szkół” w historiografii polskiej doby podzaborowej
Autorzy:
Wierzbicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042506.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia historiografii
historiografia polska
szkoła naukowa
szkoły historyczne
krakowska szkoła historyczna
nauka a polityka
history of historiography
Polish historiography at the turn of the nineteenth and twentieth centuries
scientific school
historical schools
Kraków historical school
science and politics
Opis:
Tekst dotyczy dziejów historiografii polskiej w kraju i na emigracji, postrzeganych przez pryzmat współwystępowania różnych, często rywalizujących ze sobą, kierunków, metod, środowisk badawczych, ugrupowań politycznych itp., określanych jako szkoły historyczne. Za najbardziej reprezentatywne dla okresu podzaborowego autor uznał szkoły: naruszewiczowską (od Adama Naruszewicza), lelewelowską (od Joachima Lelewela), krakowską i warszawską.
The text deals with the history of Polish historiography at home and in exile, looked at through the prism of the co-existence of various, often competing with each other, lines, methods, research environments, political groups, etc., defined as ‘historical schools’. In the author’s opinion, the most representative for the partition period are the Adam Naruszewicz’s School (called in Polish: naruszewiczowska), Joachim Lelewel’s School (lelewelowska), Kraków School, and Warsaw School.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2022, 13; 51-62
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies