Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Galicja," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Próby ożywienia aktywności społeczno-politycznej mieszkańców miast w dobie autonomii galicyjskiej (na przykładzie „Mieszczanina”)
Autorzy:
Rejman, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603192.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Galicja
miasta
autonomia
prasa
„Mieszczanin”
Galicia
towns
autonomy
press
Mieszczanin
Opis:
Wiek XIX to czas zastępowania feudalnej struktury społecznej nowym porządkiem kapitalistycznym. Zmianom towarzyszyło powstawanie partii politycznych reprezentujących ruchy społeczno-polityczne. „Mieszczanin” – pismo wydawane w latach 1894–1908 (z przerwami) w Nowym Sączu – za cel postawiło sobie aktywizację polityczną i społeczną mieszczaństwa oraz utworzenie stronnictwa mieszczańskiego, które reprezentowałoby interesy tej grupy społecznej. Artykuł ma odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu zamierzenie to udało się zrealizować.
The nineteenth century saw the transformation of the societal structure from the feudal model to capitalism. These changes were accompanied by the formation of political parties representing various socio-political movements. The Mieszczanin, a magazine published in Nowy Sącz in the years 1894–1908 (with interruptions), sought to spark political and social activation of the bourgeoise and to form a bourgeois party which would represent the interests of this particular social group. The article aims to analyze the extent to which the goal of the magazine was achieved.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2019, 80
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludność polska Wołynia i Galicji Wschodniej wobec mordów ukraińskich w latach 1943‑1944. Antropologia strachu
Autorzy:
Komoński, Ernest
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653899.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wołyń
Galicja Wschodnia
II wojna światowa
eksterminacja
Polacy
ukraińscy nacjonaliści
strach
Opis:
Głównym celem niniejszego artykułu jest analiza jednego z podstawowych determinantów działań obronnych Polaków na Wołyniu i w Galicji Wschodniej wobec polityki eksterminacyjnej nacjonalistów ukraińskich w latach 1943‑1944. Tym determinantem był strach, który w rożnych formach i rozmaitym natężeniu dotknął całą zagrożoną eksterminacją ludność polską w obu regionach. Analiza jego przejawów pozwala wysnuć wniosek, że strach stał się głównym imperatywem pierwszych, jeszcze niezinstytucjonalizowanych działań obronnych Polaków.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność zawodowa ludzi starych w Galicji w początkach XX w. Zarys statystyczny
Autorzy:
Kozak, Szczepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603186.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Galicia
old age
professional structure
work
Galicja
starość
struktura zawodowa
praca
Opis:
The article deals with the issue of professional activity of the elderly over the age of 60 living in Galicia in the first decade of the twentieth century, analysed on the basis of quantitative data. The main source for the analysis are the censuses of 1900 and 1910, published in the volumes of Österreichische Statistik and Österreichische Statistik. Neue Folge. Statistical analysis of the source material shows a large degree of professional mobilization of the elderly and allows to indicate its characteristic features and develop three models of professional activity.
Artykuł poświęcony jest aktywności zawodowej ludności w wieku 60+ zamieszkującej Galicję w pierwszym dziesięcioleciu XX w., widzianej przez pryzmat danych ilościowych. Głównym źródłem są wyniki spisów powszechnych z lat 1900 i 1910, publikowane na łamach wydawnictw „Österreichische Statistik” i „Österreichische Statistik. Neue Folge”. Analiza statystyczna tych materiałów prowadzi do konkluzji o znacznej aktywizacji ludzi starych, pozwala na wyodrębnienie jej cech charakterystycznych oraz trzech modeli realizacji zawodowej.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2019, 80
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewis Namier a kwestia „linii Curzona” i kształtowania się polskiej granicy wschodniej po I wojnie światowej
Autorzy:
Rusin, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653589.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Lewis Namier
polska granica wschodnia
„linia Curzona”
Konferencja Wersalska
Galicja Wschodnia
Opis:
Artykuł dotyczy postaci Lewisa Namiera, eksperta do spraw polskich w Foreign Office, i jego związków z projektem „linii Curzona” – polsko‑ukraińskiego rozgraniczenia w Galicji Wschodniej po I wojnie światowej. Pochodzący z Polski Namier, w czasie wojny i późniejszej konferencji pokojowej w Wersalu, konsekwentnie przeciwstawiał się roszczeniom polskim na wschodzie Europy, chcąc odciąć od niej całe terytorium Kresow Wschodnich. Jego koncepcje i działania wpisywały się w generalną linię polityki brytyjskiej w stosunku do Polski, aczkolwiek wydaje się, że nie był on szarą eminencją gabinetu Lloyda George’a w tej kwestii, będąc jedynie wygodnym dostarczycielem argumentów przeciwko roszczeniom polskim na wschodzie. Autor stara się również udowodnić, że ogromna rola, jaką przypisała Namierowi polska historiografia, jest przesadzona i to nie on był – jak się powszechnie uważa – faktycznym twórcą koncepcji „linii Curzona” i nie Namier umieścił ją w znanej nocie wysłanej ze Spa do bolszewików w lipcu 1920 r.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Politycy galicyjscy wobec sytuacji wewnętrznej w Austro‑Węgrzech w końcu pierwszej wojny światowej (1917‑1918)
Autorzy:
Gruchała, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653731.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wojna światowa (1914-1918)
Austria
polityka i rządy 1867-1918
Politycy Galicja (region)
Opis:
Galicia politicians to the internal situation in Austria‑Hungary at the end of World War I.(1917‑1918)The Austro‑Polish orientation adopted by almost all Polish parties in Galicia evoked their interest in the internal situation in the western part of the Habsburg Monarchy, Przedlitawia. It caused a considerable influence on the international position of the Monarchy, especially on its relationship with the German Empire, which represented a great importance of the position for the authorities in Vienna to the Polish case.The increase of Galician politicians’ interest in the internal situation of Przedlitawia occurred in 1917 when the Polish case became an international issue, and the State Council convention brought an escalation of the national aspirations of Czechs and southern Slavs, which evolved towards independence. Polish envoys dissociated themselves from demands made by the representatives of these nations, because the realization of the demands could only occur in the case of a change of a constitutional and political structure of Austria‑Hungary. Particularly, this applied to the postulate of the connection of Slovakia to the Czech state. Such position of the Polish Circle enabled the cooperation with the Slav envoys. Hopes for the realization of the Austro‑Polish solution and fears against the support of the Vienna government and the German parties for the Ukrainian efforts of Galicia contributed to such position. All this meant that even after the Treaty of Brest‑Litovsk Galician envoys with the exception of the National Democrats and the Socialists did not join the opposition.This was accompanied by a negative attitude towards the demands of German political parties. Their efforts to strengthen the alliance between Austria‑Hungary and Germany were subject to particular criticism. The Polish Circle relations with the German parties had a negative effect on their reluctant attitude to the Austro‑Polish solution.However, the position of the majority of Galicia envoys towards the aspirations of the Slavic nations did not change until the end of the war. For the cooperation with these nations, the National Democrats, Socialists and Populists were in favor of in the final phase of the war. But despite the declarations submitted by representatives of these parties any decision on this cooperation was not taken during the war. Галицийские политики по отношению к внутреннему положению в Австро‑Венгрии в конце Первой мировой войны (1917‑1918)Принятая всеми польскими партиями в Галиции австро‑польская политическая ориентация привела к тому, что возросла их заинтересованность внутренней ситуацией в западной части Габсбургской монархии, Цислейтании. Ситуация эта оказывала влияние на международное положение монархии, особенно на её отношения с Германской империей, что представляло огромное значение для позиции властей Австро‑Венгрии по отношению к польскому вопросу.Рост заинтересованности галицийских политиков внутренним положением Цислейтании наступил в 1917 г., когда польский вопрос стал вопросом международным, а образование Государственного Совета привело к росту стремлений Чехии и южных славян к независимости. Польские депутаты не признавали выдвигаемые представителями этих наций требований, потому что их реализация могла наступить только в случае изменения политического устройства Австро‑Венгрии. Особенно это относилось к требованию о присоединении к чешскому государству Словакии. Такое положение Польского Кружка сделало невозможным его сотрудничество со словянскими депутатами. Причиной тому послужили надежды на решение австро‑польского вопроса и боязнь поддержки правительством в Вене и немецкими партиями украинцев в вопросе по разделу Галиции. Все это привело к тому, что даже после Брестского договора галицийские послы за исключением национальных демократов и социалистов не перешли в оппозицию.Сопутствовало этому негативное отношение к предложениям, выдвигаемых немецкими партиями. Особенной критике подвергались их стремления к более тесному союзу Австро‑Венгрии с Германией. На отношения Польского кружка с немецкими партиями негативно влияло также их неохотное отношение к решению австро‑польского вопроса.Зато позиция большинства галицийских депутатов по отношению к стремлениям славянских народов не изменилась до окончания войны. За сотрудничество с этими народами в конечной фазе войны были национал‑демократы, социалисты и народовцы. Но, несмотря на предложения этих партий, до окончания войны не было принято никакого решения по вопросу данного сотрудничества.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja galicyjskich Żydów w świetle lwowskiej „Ojczyzny” (1881–1892)
Autorzy:
Jasnowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602382.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
assimilation
anti-Semitism
integration
Polonization
Galicia
Jews
Asymilacja
antysemityzm
integracja
polonizacja
Galicja
Żydzi
Opis:
The article examines the history of Galician integrationists, depicted in the light of their press organ, the Polish-Jewish bi-weekly “Ojczyzna”, issued in Lwów from April 1881 to the middle of 1892. While presenting the origin of this social formation the author discusses its most prominent targets, programme, and activity. Special attention is paid to the reaction towards growing anti-Semitism and Jewish nationalism (Zionism), i.e. movements that ultimately resulted in the atrophy and decomposition of the integrationist camp. The formation of Galician integrationists began to assume shape in the second half of the nineteenth century under the impact of a favourable political situation (the defeat of Austria in the wars against France and Prussia), legal emancipation, progressing acculturation, and generational shift. The integrationists, who originated predominantly from the intelligentsia and the prosperous bourgeoisie in larger towns (primarily Lwów and Cracow) referred to the Haskalah ideology, although they carried out its considerable modification and radicalization by representing a post-Haskalah ideological option. The needs and aspirations of the successors of the Galician Maskilim grew considerably as the outcome of formal emancipation and acculturation. The integrationists sought a way to realise their goals outside the cultural ghetto within the Polish environment, in which they enjoyed a firm foothold due to formal equal rights and cultural adaptation. For several decades they believed that repression and intolerance are relics of the past and an anachronism, which sooner or later must be replaced by “civilisation”. The integrationists were also of the opinion that having fulfilled their civic duties they gained a place within non-Jewish society. Emancipated and culturally adapted - in contrast to previous generations and the Jewish masses - they were much more concerned with what the non-Jews said and thought about them. The author indicates that the openly declared and demonstrated animosity of the non-Jewish surrounding was particularly grievous: it destabilised and ultimately destroyed integrationist ideology.
Przedmiotem artykułu jest historia środowiska galicyjskich integracjonistów ukazana w świetle jego prasowego organu, polsko-żydowskiego dwutygodnika „Ojczyzna”, który ukazywał się we Lwowie od kwietnia 1881 do połowy 1892 r. Autor, przedstawiając genezę formacji, omawia następnie jej najważniejsze cele, program i działalność. Osobne miejsce poświęca reakcji na narastający antysemityzm i nacjonalizm żydowski (syjonizm) - ruchy, które w ostatecznym rozrachunku doprowadziły do atrofii i dekompozycji obozu integracjonistów. Środowisko integracjonistów galicyjskich zaczęło formować się w drugiej połowie XIX w., pod wpływem korzystnej sytuacji politycznej (klęski Austrii w wojnach z Francją i Prusami), prawnej emancypacji, postępującej akulturacji i zmiany pokoleniowej. Wywodzący się głównie z warstw inteligencji i bogatej burżuazji większych miast (przede wszystkim Lwowa i Krakowa) integracjoniści czerpali z ideologii haskali, choć sami dokonali jej znaczącego przesunięcia i radykalizacji, reprezentując posthaskalową opcję ideologiczną. Wraz z formalną emancypacją i akulturacją potrzeby i aspiracje potomków galicyjskich maskili znacznie wzrosły; szukali oni sposobu ich realizacji poza kulturowym gettem w polskim otoczeniu, w którym stali już jedną nogą, mocą formalnego równouprawnienia i kulturowej adaptacji. Integracjoniści przez okres kilku dziesięcioleci wierzyli, że ucisk i nietolerancja stanowią anachronizm i relikt przeszłości i prędzej czy później muszą ustąpić „cywilizacji”. Właściwie było przekonanie, że spełniwszy obywatelskie obowiązki, znajdą dla siebie miejsce w nieżydowskim społeczeństwie. Wyemancypowani i kulturowo zaadaptowani - w przeciwieństwie do poprzednich pokoleń i żydowskich mas - znaczniej bardziej troszczyli się o to, co myślą i mówią o nich nie-Żydzi. Dla nich - jak pokazuje autor - otwarcie deklarowana i okazywana niechęć była szczególnie dotkliwa; dla samej ideologii zaś destabilizująca, a w ostatecznym rozrachunku - rujnująca.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 3
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy u schyłku XVIII wieku miasta leżące w najdalej na wschód wysuniętej części Galicji rzeczywiście były miastami?
Were the Towns in the Easternmost Part of Galicia Really Towns at the End of the Eighteenth Century?
Autorzy:
Ślusarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763528.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Galicja
miasta
mieszczaństwo
gospodarka miejska
agraryzacja miast
Galicia
towns
burghers
urban economy
urban agrarianisation
Opis:
Ostatnie ćwierćwiecze XVIII w. to w dziejach Galicji czas intensywnych reform ustrojowych. Najważniejsze z nich dotyczyły m.in. prawnego położenia ludności chłopskiej, szlachty i duchowieństwa, organizacji aparatu administracyjnego i skarbowego, a przede wszystkim systemu poboru podatków. Reformy te zapoczątkowały proces głębszych zmian, które objęły wiele dziedzin życia społecznego, politycznego i gospodarczego. Wpłynęły one także na miasta, co po kilkudziesięciu latach doprowadziło do ograniczenia liczby miejscowości oficjalnie uznawanych za miasta lub miasteczka.
The last quarter of the eighteenth century was a time of substantial reforms of the political system in Galicia. The most important of these concerned, among other matters, the legal position of the peasantry, nobility and clergy, the organisation of the administrative and fiscal apparatus, and, above all, the tax collection system. These reforms initiated a process of more profound changes that covered many areas of social, political, and economic life. They also impacted towns which, after several decades, reduced the number of settlements officially recognised as cities or towns.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 3; 659-675
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieta chłopów galicyjskich w drugiej połowie XIX w. i na początku XX w.
Autorzy:
Franaszek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602984.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Galicja
chłopi
dieta
warzywa i owoce
produkty zbożowe
mięso i nabiał
tłuszcze
przyprawy
napoje
Opis:
Od początku XIX w. chłopi galicyjscy, niezależnie od stopnia zamożności, najczęściej spożywali ziemniaki. Konsumowano także produkty zbożowe, a przede wszystkim chleb. Białka dostarczały rośliny strączkowe, a witamin – kapusta. Stosunkowo mało spożywano mięsa, nabiału i jaj. Podstawowym napojem chłopów galicyjskich była woda, a spośród napojów alkoholowych najwięcej spożywano wódki, co w dużej mierze było skutkiem długo obowiązującego przymusu propinacyjnego. Na przełomie XIX i XX w. większość ludności chłopskiej w Galicji żyła w stanie permanentnego niedożywienia. Ilość i jakość konsumowanych pokarmów zaspokajała niewiele ponad 50% zapotrzebowania energetycznego pracującego mężczyzny.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2016, 76
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznany kurier Piusa XII. Analiza postawy katolickiego misjonarza w sowieckim więzieniu i procesu jego rozpracowywania przez NKGB
Autorzy:
Adamski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608493.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jerzy Moskwa
Andrzej Szeptycki
Związek Sowiecki
Watykan
jezuici
NKWD
misjonarze
Polska
Ukraina
Galicja Wschodnia
Opis:
An Unknown Courier of Pope Pius XII. An Analysis of the Stance of a Catholic Missionary in a Soviet Prison and the Process of Investigating Him by the NKGBA major part of this article is based on recently rendered available sources from the SBU State Archives in Kyiv and reconstructs the last months in the life of Father Jerzy Moskwa (1910– 1941) - a Jesuit missionary and courier of Pius XIII and Metropolitan Andrzej Szeptycki (Andrey Sheptytsky). Arrested in January 1941 during his trip from the Vatican to Lviv, Father Moskwa was interrogated by the NKGB and invigilated by two co–inmates, whose detailed reports make it possible to expand knowledge about the methods and techniques applied by the Soviet services, the political and missionary plans of the Vatican involving the Soviet Union, and the infiltration of the Church in Eastern Galicia. Moreover, they comprise a study of a confrontation of the stand of a zealous Christian, represented by Father Moskwa, and Soviet mentality represented by Yevhen Hromovenko, former chief of the Intelligence of Soviet Ukraine, whom the Jesuit was converting in the cell to Christianity.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecz o roku 1863 – argument z historii w myśli politycznej krakowskiego stańczyka Stanisława Koźmiana
Autorzy:
Menz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690024.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
myśl historyczna
stańczycy
Stanisław Koźmian
Galicja
trójlojalizm
historical thought
the Stańczyk group
Triple Loyalism
Opis:
Stanisław Koźmian był jednym z autorów Teki Stańczyka i chyba najważniejszym komentatorem politycznym stańczykowskiego „Przeglądu Polskiego”. Nie był historykiem, ale jego koncepcje polityczne uzasadniające najpierw lojalizm wobec monarchii habsburskiej, a później tzw. trójlojalizm były wspierane argumentem historycznym, nierzadko pełniącym funkcję argumentum ad iudicium. Szczególnie widoczne jest to w najważniejszej książce Koźmiana, czyli w Rzeczy o roku 1863, która ukazała się z okazji trzydziestej rocznicy powstania styczniowego i w zamierzeniu autora miała być ostatecznym argumentem zamykającym dyskusję nad sensem polskiej irredenty. Celem artykułu jest przedstawienie antecedencji kształtujących myśl historyczną Koźmiana oraz wyjaśnienie sposobu wykorzystania przez niego argumentu z historii w dyskursie uzasadniającym jego koncepcję polityczną.
Stanisław Koźmian was one of the authors of Teki Stańczyka and one of the leading commentators of Przegląd Polski. Although he was not a historian, his ideas, aimed at justifying the policy of loyalism adopted first the Habsburg Monarchy and then towards all the partitioning powers, were based on historical arguments which often functioned as argumentum iudicium. A particularly good example of this is provided by his most important book Rzecz o roku 1863. Published on the thirtieth anniversary of the January Uprising, the book was intended to end the debate on the meaning of the Polish insurrections. The purpose of the article is to trace the development of Koźmian’s historical thought and to explain the way in which he used historical arguments to justify his political ideas.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2019, 11
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Piłsudski wobec wyborów do parlamentu austriackiego oraz działalności polskich posłów socjalistycznych IX kadencji (1897–1900)
Autorzy:
Gaul, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953727.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
socjalizm
parlamentaryzm
Rada Państwa w Wiedniu
Józef Piłsudski
Galicja
socialism
parliamentarism
Imperial Council in Vienna
Galicia
Opis:
Józef Piłsudski w młodości zmagał się z carskim despotyzmem i poszukiwał alternatywnych rozwiązań dla Polski, m.in. w konstytucyjnej monarchii habsburskiej. Wyrazem tego były kontakty od 1892 r. z socjalistami z zaboru austriackiego, wspieranie ich w kampanii wyborczej w 1897 do V kurii Izby Posłów Rady Państwa w Wiedniu i współpraca z posłami socjalistycznymi z Galicji w latach 1897–1900. 
In his youth, Józef Piłsudski struggled with tsarist despotism and sought for alternative solutions for Poland, inter alia in the constitutional Habsburg monarchy. To this end, from 1892 he maintained contacts with socialists from Galicia (the Austrian share of the partitioned Polish lands), he supported them in the electoral campaign of 1897 to the fifth curia of the Imperial Council in Vienna, and cooperated with socialist deputies from Galicia in 1897–1900.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2018, 125, 4
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia wołyńska w perspektywie historycznej, politycznej i perspektywie pamięci
Autorzy:
Syrnyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
stosunki polsko-ukraińskie
Wołyń
Galicja Wschodnia
etnohistoria
antropologia historyczna
Polish-Ukrainian relations
Volhynia
Eastern Galicia
ethnohistory
historical antropology
Opis:
W pierwszej części artykułu zarysowano teoretyczne ramy funkcjonowania różnorodnych opisów przeszłości w teraźniejszości. Wyróżniono trzy perspektywy narracyjne: naukową, perspektywę pamięci oraz perspektywę polityczną. Postawiono tezę, że perspektywy te bardzo często funkcjonują w swoistym przemieszaniu, a dominującą rolę w perspektywie naukowej odgrywa paradygmat etnohistoryczny. Druga część pracy dotyczy przyczyn istniejących w środowisku naukowym nieporozumień w zakresie interpretacji wydarzeń na Wołyniu i Galicji Wschodniej w latach 1943–1944. The first part of the article outlines a theoretical framework for the functioning of various descriptions of the past in the present. Three basic narrative perspectives are distinguished here: the scientific perspective, the perspective of memory, and the political perspective. A thesis has been put forward that in different texts these perspectives are often mixed up, and a dominant role is played by an ethnohistorical paradigm. The second part of the study
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka dyplomatyczna Polski o Galicję Wschodnią 1918‑1923
Autorzy:
Leinwand, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654146.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Galicja
Ukraina
polityka i rządy 1900-1945
Polska 1918-1921
Wojny o granice
kwestie terytorialne
Ukraina 1900-1945
Opis:
Poland’s diplomatic battle for Eastern Galicia in the years 1918‑1923A number of local conflicts surfaced during World War I. Numerous countries stood for their rights, and that led to arguments which could not be solved peacefully. Battles for dominance over a certain area, for territories, for borders, broke out all over Europe. The end of the Great War was not the end of those conflicts, one of which was the Polish–Ukrainian war for Lvov and Eastern Galicia, fought between 1918 and 1920.The lands of former Poland, which after 1772 were ruled by Austrians – known under the popular name of Galicia – were inhabited by Poles, Ukrainians, Jews, Lemks, Armenians, and Germans. The Galicia of the autonomous era (after 1867) was an area where both Poles and Ukrainians could realize their ambitions to develop their cultures. In the second part of the 19th century, Ukrainians developed their national movement in Eastern Galicia, and at the end of the century Ukrainian political parties emerged. Ukrainians also began to – to some extent inspired by Poles – form paramilitary organizations.The outbreak of the European conflict in 1914 was received, both by Polish and Ukrainian politicians, with hope for a crucial change in the state of national matters. The interests of the two sides were divergent, which made the already existing antagonism deeper. Towards the end of the war, the Polish–Ukrainian quarrel over the political shape of Galicia was included in the range of issues connected with the construction of the new order in Central‑Eastern Europe.The military attempt, carried out by Ukrainians on the night of October 31st to November 1st, 1918, with the intention to take over Lvov and Eastern Galicia, initiated a P olish–Ukrainian war which lasted until the summer of 1919, and ended in Polish offensive that pushed Ukrainians behind the Zbrucz. The end of military activities was followed by intensification in Poland’s diplomatic battle over Galicia’s attachment.The issue was present at the Peace Conference in Paris from the beginning. Ententa’s agreement for the Polish troops to take the whole Eastern Galicia up to the Zbrucz was Poland’s success. It also caused protests from the Ukrainian delegation in Paris. A.peace treaty with Germany, signed in Versailles on June 28th, 1919, established the western border of Poland, but not the eastern one. Decisions of the High Council that followed were not satisfactory for the Polish side. Neither the settlements of the Versailles Treaty nor the Riga Treaty of March 18th, 1921, ending the Polish–Soviet war, brought a conclusive decision as to the attachment of Galicia.Diplomatic struggle continued. Ukrainians led a diplomatic propaganda campaign on the international scene. With Poland enjoying a period of stabilization, Polish Foreign Ministers made further efforts to regain Eastern Galicia. Finally, in 1923, as a result of notes and interventions by the government, as well as favourable circumstances, the struggle was brought to an end. The act describing the status of Eastern Galicia and its attachment to Poland was accepted by the Council of Ambassadors on March 15th, 1923.The military and diplomatic victory of independent Poland was a defeat of independence – seeking Ukraine. The events discussed were to become tragic legacy in the relations between Poland and Ukraine. Дипломатическая борьба Польши за Восточную Галицию в 1918‑1923гг.Первая мировая война привела к вспышке различных локальных конфликтов. Многочисленные народы начали напоминать о своих правах, что привело к многочисленным спорам, которые не удалось решить мирным путем. В разных точках Европы осуществлялась вооруженная борьба за превосходство на данной территории, за территорию и границы. Окончание Первой мировой войны не означало окончания этих конфликтов. Одним из подобного рода конфликтов была польско‑украинская война 1918‑1919 гг. за территорию Львова и Восточную Галицию.Земли бывшей Речи Посполитой, которые после 1772 г. находились в австрийском владении – в обиходе называемые Галиция – заселяли поляки, украинцы, евреи, лемки, армяне и немцы. Галиция периода автономии (после 1867 г.) была территорией, на которой как поляки, так и украинцы могли удовлетворять свои стремления, связанные с развитием собственной культуры. Во второй половине XIX в. в Восточной Галиции активно развивалось украинское национальное движение, а в конце столетия начали действовать украинские политические партии. Также украинцы начали создавать военизированные организации (в основном под влиянием поляков).Вспыхнувший в августе 1914 г европейский конфликт был воспринят как польскими, так и украинскими политиками с надеждой на решительные изменения по национальному вопросу. Интересы обеих сторон расходились, что углубляло существующий с давних времен польско‑украинский антагонизм. В конце войны польско‑украинский спор за Галицию находился в центре внимания вопросов, связанных с построением нового порядка в Центральной и Юго‑Восточной Европе.Военный переворот, который осуществили украинцы ночью с 31 октября на 1 ноября 1918 г. с целью захвата Львова и Восточной Галиции, привели к длящейся до 1919 г. польско‑украинской войне. Закончилась она польским наступлением, результатом которого было изгнание украинцев за Збруч. Вместе с прекращением вооруженной борьбы усилилась начатая ранее дипломатическая борьба Польши за территорию Восточной Галиции.Этот вопрос изначально рассматривался на Парижской мирной конференции. Согласие Антанты на занятие польскими войсками территории всей Восточной Галиции по линии реки Збруч была успехом, которого смогла достичь Польша. Это привело к протестам украинской делегации. Подписанный 28 июня 1919 г. в Версале мирный договор с Германией обозначил только лишь западную границу Польши, а не восточную. Очередные решения Верховного Совета по вопросу Восточной Галиции имели характер половинчатый и не удовлетворили польскую сторону. Ни решения Версальского договора, ни закончившего польско‑советскую войну Рижского договора от 18 марта 1921 г. не принесли существенных изменений и не ответили на вопрос, кому все же должна принадлежать Восточная Галиция. Дипломатическая борьба продолжалась далее. Как украинцы, проводившие пропагандистскую кампанию на международном форуме, так и очередные главы польского Министерства Иностранных Дел продолжали дальнейшие усилия в борьбе за территорию Восточной Галиции. В конце концов, в 1923 г. ноты и интервенции польского правительства, а также способствующие Польше обстоятельства, позволили закрыть этот вопрос.Резолюция, которая, наконец, определила статус Восточной Галиции и ее связь с Польшей, была принята Советом Послов 15 марта 1923 г. Победа (военная и дипломатическая) независимой Польши была одновременно поражением стремящейся к суверенности Украины. Рассматриваемые вопросы имели негативное влияние на развитие польско‑украинских отношений.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowskie Towarzystwo Opieki nad Polskimi Zabytkami Kultury i Sztuki przed I wojną światową – próba działalności ponadzaborowej
Autorzy:
Sznapik, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653677.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Towarzystwo Opieki nad Polskimi Zabytkami Kultury i Sztuki w Krakowie
Galicja
Jerzy Mycielski
ochrona zabytków
towarzystwa kulturalno-społeczne
zabory
Opis:
Artykuł omawia aktywność powstałego w 1902 r. krakowskiego Towarzystwa Opieki nad Polskimi Zabytkami Kultury i Sztuki. Towarzystwo to podjęło próbę działalności ponadzaborowej w oparciu o delegatów zamiejscowych, którzy nadsyłali korespondencję z terenu całej Galicji oraz pozostałych zaborów, a także spoza obszaru ziem polskich. Delegaci (najczęściej entuzjaści amatorzy) mieli za zadanie inwentaryzowanie zabytków polskich, próbowali także wraz z wydziałem TOnPZKS prowadzić pionierskie działania na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego. Dzięki zaangażowaniu swoich członków towarzystwo odniosło kilka spektakularnych sukcesów w dziele ratowania zabytków na terenie Galicji oraz zaboru rosyjskiego.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak przetrwać? Problemy bytowe zagrożonych zagładą Polaków w miastach Wołynia oraz Galicji Wschodniej w końcowych latach okupacji hitlerowskiej
Autorzy:
Komoński, Ernest
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654028.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Volhynia
Eastern Galicia
Poles
German Nazi occupation
extermination
cities and towns
forced stay
Wołyń
Galicja Wschodnia
Polacy
okupacja hitlerowska
eksterminacja
miasta i miasteczka
obozowanie
Opis:
The main aim of this article is to analyse the fundamental issues, which affected the Polish population hiding in the cities of Volhynia, and Eastern Galicia from the massacres carried out in the years 1943‑1944 by the Ukrainian Insurgent Army. This article proves that the issues of finding accommodation, food (including risky to home towns), and shelter from subsequent assault were as important as finding an occupation that would allow to the most modest subsistence while averting the risk of deportation by the German‑Ukrainian administration to forced labour in the Third Reich.
Głównym celem artykułu jest analiza podstawowych problemów, z jakimi zmagała się ludność polska chroniąca się w miastach wołyńskich i wschodniogalicyjskich przed eksterminacją ukraińską w latach 1943‑1944. Wynika z niej, że kwestie zakwaterowania, wyżywienia (w tym niebezpiecznych wyjazdów po żywność w rodzinne strony), ubezpieczenia przed powtórnym napadem były równie istotne, co znalezienie sobie na miejscu zajęcia umożliwiającego zdobycie środków na najskromniejszą wegetację, a jednocześnie blokującego możliwość wywózki przez administrację niemiecko‑ukraińską na roboty przymusowe do III Rzeszy.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies