Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wojna polsko-rosyjska (1792)" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
„Jeśli król przystąpi do konfederacji…” Rosja wobec Stanisława Augusta w 1792 r. (kwiecień–sierpień 1792 r.)
“If the King Accessed the Confederation…” Russia towards King Stanislaw August’s Accession to Targowica Confederation in 1792 (April–August 1792)
Autorzy:
Danilczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654084.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
konfederacja targowicka
wojna polsko-rosyjska 1792
Stanisław August
Sejm Czteroletni
stosunki polsko-rosyjskie w okresie rozbiorów
Targowica Confederation
Polish-Russian War of 1792
Stanislaw August
Four-Year Sejm
Polish-Russian relations during the partition period
Opis:
Przystąpienie Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej było jednym z czynników, które w istotny sposób zaważyły na losach Rzeczypospolitej. Król usprawiedliwiał ten krok beznadziejną sytuacją oraz wynikiem głosowania Straży Praw. Miał też nadzieję, iż przystępując do konfederacji, będzie mógł wpływać na jej dalszy kształt. W świetle nowych, nieznanych wcześniej archiwaliów rosyjskich można wysnuć wniosek, iż decyzja została podjęta zbyt szybko, co więcej, król nosił się z takim zamiarem już przed głosowaniem Straży. Jak się okazało, swoim działaniem osiągnął efekt przeciwny do oczekiwanego – nie tylko ułatwił Rosji pacyfikację kraju, ale pozbawił siebie jakiegokolwiek wpływu na dalsze wydarzenia. 
The accession of King Stanislaw August to the Targowica Confederation was one of the factors that significantly influenced the fate of the Commonwealth. The king justified this step with a hopeless situation and the result of voting by the Guard of Laws. He also hoped that by joining the confederation, he would be able to influence its further shape.Access to new documents in Russian archives, thus far unknown to researchers, made it possible to obtain information that sheds new light on the events of that time. They reveal that the course of the Polish-Russian war and the establishment of local confederations were negatively assessed by Russian commanders in chief, contrary to official propaganda. Nor the declarations of the Targowica leaders that, after the invasion of the Russian army, the nobility throughout the whole Polish Commonwealth would confederate and entrust themselves to Empress Catherine II fulfilled – this happened only in a few places and usually by force. It was also impossible to crush, despite the great advantage, the Polish-Lithuanian troops – although they retreated as far as the Bug River, but the forces were not broken and their morale improved. In St Petersburg, consideration was given to the possibility of negotiating with Stanislaw August. Thus, it can be concluded that the decision of Stanislaw August to join the confederation was taken too quickly; moreover, Russian sources reveal that the king was determined to make it without looking at the stance of the members of the Guard. As it turned out, he achieved the opposite effect than he expected – not only did he facilitate Russia’s pacification of the country, but also he deprived himself of any influence on further events.  
Присоединение Станислава Августа к Тарговицкой конфедерации являлось одним из факторов, которые существенно повлияли на судьбу Речи Посполитой. Король оправдывал этот шаг безнадежным положением, а также результатом голосования Стражи законов. Он также надеялся, что присоединяясь к конфедерации сможет повлиять на ее дальнейшее формирование.Доступ к российским архивным материалам, ранее неизвестным исследователям этого вопроса, дал возможность получить информацию, которая по-новому освещает тогдашние события. Из них следует, что ход польско-российской войны и образование местных конфедераций, вопреки официальной пропаганде, негативно оценивались российскими главнокомандующими. Не оправдались и уверения Тарговицких руководителей, которые заявляли, что после вторжения российской армии дворянство во всей Речи Посполитой примкнет к конфедерации и вверит себя в опеку Екатерины II – это осуществилось лишь в немногих местах, да и обычно с применением насилия. Не удалось также уничтожить, несмотря на большое превосходство, польско-литовской армии – хотя она отступила за Буг, но войска не были разгромлены, а ее боевой дух был на подъеме.В руководящих кругах Петербурга стали рассматривать возможность переговоров со Станиславом Августом. В таком случае, можно сделать вывод, что решение Станислава Августа примкнуть к конфедерации было принято слишком быстро, более того, из российских источников следует, что король намеревался сделать это, несмотря на позицию членов Стражи. Как оказалось, своими действиям он добился противоположного ожидаемому результата – не только облегчил России усмирение страны, но и лишил себя хоть какого-нибудь влияния на дальнейшее развитие событий.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 99-115
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies