Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Samborska, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Wplyw temperatury na parametry kinetyczne Michaelisa-Mentena ureazy glebowej
Influence of temperature on Michaelis-Menten`s kinetic parameters of soil`s urease
Autorzy:
Samborska, A
Stepniewska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401787.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
gleby
enzymy glebowe
ureaza
aktywnosc enzymatyczna
aktywnosc ureazowa
temperatura
parametry kinetyczne
predkosc maksymalna
stala Michaelisa
soil
soil enzyme
urease
enzyme activity
urease activity
temperature
kinetic parameter
maximum velocity
Michaelis-Menten constant
Opis:
Celem badań było zbadanie wpływu różnego zakresu temperatur na parametry kinetyczne Michaelisa-Mentena ureazy glebowej. Badaniom poddano próby zawierające czysty enzym (E), glebę nie nawadnianą ściekami wzbogacona enzymem (E + G) i glebę wielokrotnie nawadniana ściekami (G). Aktywność ureazową przy różnych stężeniach mocznika 0,01-3% i w różnych temperaturach: 0, 20, 37, 60°C oznaczano metodą Bonmanti i współ [I], Stałą Michaelisa (Km) i szybkość maksymalną (Vmax) wyznaczono metodą Liweavera-Burka. Aktywność ureazowa (AU) najniższa była w temperaturze 0°C, i wynosiła: 0,02 (µN-NH4 kg-1 h-1 w próbie z enzymem, 0,013 µN-NH4 kg-1 h-1 w kombinacji enzym + gleba, 0,05 (µN-NH4 kg -1h-1 w glebie irygowanej ściekami. Wraz ze wzrostem temperatury obserwowano wzrost aktywności enzymu. W temperaturze 20°C AU przedstawiała się następująco dla: E = 0,10 µN-NH4 kg-1 h-1 E + G = 0,08µN-NH4 kg-1 h -1G = 0,03 µN-NH4 kg-1 h-l. Najwyższe wartości aktywności ureazowej zanotowano w temperaturze 37°C : 0,35 µN-NH4, kg-1 h-1 dla próby zawierającej preparat handlowy, 0,16 µN-NH4 kg-1 h-l w kombinacji gleba wzbogacona enzymem, 0,125 µN-NH4 kg-1 h-1 dla gleby irygowanej ściekami miejskimi Wzrost temperatury do 60°C powodował spadek aktywności enzymatycznej. W zakresie temperatur 0-37°C zanotowano spadek wartości stałej Michaelisa i wzrost szybkości maksymalnej zachodzącej reakcji we wszystkich analizowanych wariantach, natomiast w 60°C twierdzono wzrost Km i spadek wartości Vmax. W oparciu o analizę otrzymanych wyników można stwierdzić że ureaza wykazuje największe powinowactwo względem substratu w temperaturze 37°C, natomiast wzrost temperatury jak również jej spadek zmniejsza dostępność mocznika dla enzymu.
The aim of the investigations was to measure relationship between temperature and Michaelis-Menten's kinetic parameters of soil's urease. The measurements were performed on three kinds of samples: the first one containing pure enzyme (E), the second one containing soil never irrigated with waste water but amended with pure enzyme (R + G), the third one containing soil irrigated with waste water after II step purification (G). Urease activity at di fferent concentration of urea 0,01-3% and temperature: 0, 20, 37, 60 ° C was marked with the help of Bounmanti et al. [1] method. Michaelis Constant (Km) and maximum potential activity (Vmax) were determined by method of Liwcaver-Burk. The lowest urease activity (AU) was found at 0°C and was determined for different samples: 0,02 µN-NH4 kg-1 h-1 for the sample with pure enzyme, 0,01.3 µN-NH4 kg-1 h-1 soil never irrigated with waste water but enhanced with pure enzyme, 0,05 µN-NH4 kg-1 h-1 soil irrigated with waste water after II step purification. With an increase of temperature the urease activity level was observed. At 20°C the following value of AU was found in samples: 0,10 µN-NH4 kg-1 h-1 for E, 0,08 µN-NH4 kg-1 h-1 for E + G, 0,03 µN-NH4 kg -1 h-1 for G. The highest urease activity was observed at the temperature of 37°C and it was 0,33 µN-NH4 kg-1 h-1 for E, 0,16 µN-NH4 kg-1 h-1 for E + G, 0,125 µN-NH4 kg-1 h-1 for G, The rise of temperature to the level of 60°C caused a decrease of urease activity. With an increase of temperature within the range of 0-37°C a decrease of Michaelis constants was noticed and increase of maximum potential activity in all the analysed samples. At 60°C decrease Km and Vax was observed. On the basis of results obtained it is possible to conclude that urease shows the highest activity at 37°C, whilst an increase of temperature or its decrease reduce the activity.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 38; 165-174
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc ureazy w wybranych glebach Polski
Urease activity in selected polish soils
Autorzy:
Stepniewska, Z
Samborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1630458.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Polska
gleby
enzymy
enzymy glebowe
ureaza
aktywnosc ureazowa
aktywnosc enzymatyczna
oznaczanie
Polska
soil
enzyme
soil enzyme
urease
urease activity
enzyme activity
determination
Opis:
Celem badań było określenie aktywności ureazy na wybranych glebach Polski: bielicowych i brunatnych wytworzonych z piasków i glin, lessów, czarnych ziem i mad rzecznych. Badaniom poddano próbki z poziomu 0-10 cm, które pobrano z Banku Gleb Instytutu Agrofizyki PAN. Aktywność ureazy zawierała się w przedziale 0,3256 - 1,7896 pM N-NH4 kg-lh-1. Najniższą aktywność ureazową zanotowano w glebach bielicowych i wynosiła ona 0,33 pM N-NH4 kg-lh-1. W glebach brunatnych wytworzonych z piasków i lessów aktywność ureazy wahała się w granicach 0,55 - 1,00 pM N-NH4 kg-lh-1. Najwyższą aktywność stwierdzono w glebach: czarnych ziemiach, madach rzecznych, glebach murszowych i murszowatych 1,43 - 1,79 pM N-NH4 kg-lh-1. W oparciu o analizę statystyczną otrzymanych wyników można stwierdzić, że aktywność ureazowa pozostaje w ścisłym związku z zawartością materii organicznej.
The aim of the investigation was to measure activity of urease in different polish soils such as podzolic and brown developed from sands and loams, brown developed from loess, as well as in black earths and aluvials soils. The measurements were performed on samples taken from 0-10 cm depths. The urease activity was in the range of 0,3256 - 1,7896 pM N-NH4+ kg''h‘'. The lowest activity was noted in the podzolic soil and was on the level of 0,3256 pM N-NH4+ kg’'h''. In the brown and lessive soils the urease activity was in the rangę 0,55-1,00 pM N-NH4+ kg''h_l. The highest urease activity were found in black earths, alluvials soils, Eutric Histosol Soils 1,43-1,79 pM N-NH/kg1 h’’. The results obtained allow to conclude that the urease activity is tightly connected with the organie matter content of the soil.
Źródło:
Acta Agrophysica; 1999, 22; 219-228
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości fizyczne proszków otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego modelowych roztworów glukozy, fruktozy i ich mieszanin
Properties of powders received by spray-drying model solutions of glucose, fructose and their mixtures
Autorzy:
Jedlinska, A.
Samborska, K.
Witrowa-Rajchert, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36344.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
Celem pracy było wysuszenie roztworów modelowych glukozy, fruktozy i ich mieszanin oraz zbadanie właściwości fizycznych otrzymanych proszków. Roztwory suszono metodą rozpyłową z dodatkiem maltodekstryny (stężenie roztworów 20, 30 i 40% s.s.). W otrzymanych proszkach określono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną i utrzęsioną, gęstość pozorną, sypkość oraz zwilżalność. W celu określenia wielkości cząstek proszków wykonano zdjęcia mikroskopowe. Stwierdzono, że wśród zastosowanych roztworów modelowych najgorszymi właściwościami suszarniczymi charakteryzuje się fruktoza. Prawidłowe suszenie jej roztworu możliwe było tylko przy stężeniu 20%. Zawartość wody i aktywność wody w otrzymanych proszkach zależała od stężenia roztworu, wykazując większe wartości przy większych stężeniach. Największą gęstością nasypową charakteryzowały się proszki otrzymane z roztworów 40%-owych. Otrzymane proszki charakteryzowały się dobrą i średnią sypkością oraz błyskawiczną rozpuszczalnością.
The aim of this work was to dry solutions of glucose, fructose and their blends and to examine the physical properties of the resultant powders. Solutions were spray dried with an addition of maltodextrin (the concentration of the solutions was 20, 30, 40%). Obtained powders were examined in terms of water content, water activity, bulk and tapped density, particle density, wettability, flowability. Micrographs were taken to define the size of the powder particles. As a result of the experiments it was concluded that fructose had the worst drying properties, the proper drying was possible only if the initial solution was 20%. Water concentration and water activity of the powders depended on the concentration of the solution, showing higher values for higher concentrations. Powders obtained from 40% solutions were characterised by the highest values of bulk density. Obtained powders were characterised by good and medium flowability and excellent wettability.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2012, 19, 2
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości fizyczne proszków na bazie miodu pszczelego otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego i sublimacyjnego
Properties of powders received by spray drying and freeze drying of solutions of honey
Autorzy:
Jedlinska, A.
Samborska, K.
Witrowa-Rajchert, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36514.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Opis:
Obserwuje się wzrost zainteresowania konsumentów produktami z dodatkiem naturalnego miodu pszczelego. Koncerny spożywcze niechętnie używają naturalnego miodu ze względu na jego lepką konsystencję, utrudnione dozowanie oraz konieczność powtórnego upłynniania po krystalizacji. O wiele bardziej praktyczny w zastosowaniu jest miód w postaci sproszkowanej. Niestety, wysoka zawartość cukrów prostych decyduje o niskiej temperaturze przemiany szklistej i obklejaniu komory suszarniczej podczas suszenia. Celem pracy było otrzymanie proszków na bazie miodu pszczelego metodą suszenia rozpyłowego i sublimacyjnego oraz zbadanie właściwości fizycznych otrzymanych produktów. Roztwory o stężeniu 20 i 30% suchej substancji suszono z dodatkiem maltodekstryny jako nośnika. W otrzymanych proszkach badano zawartość wody, jej aktywność, gęstość nasypową luźną i utrzęsioną, gęstość pozorną, sypkość oraz zwilżalność. W celu określenia morfologii cząstek proszków wykonano zdjęcia mikroskopowe. Proszki otrzymane na drodze suszenia rozpyłowego wykazywały lepsze właściwości fizyczne od proszków wytworzonych sublimacyjne. W proszkach wysuszonych sublimacyjnie zauważono wzrost zawartości i aktywności wody wraz ze wzrostem stężenia roztworu. W proszkach otrzymanych rozpyłowo zawartość i aktywność wody nie zmieniały się statystycznie. Proszki charakteryzowały się dobrą i średnią sypkością oraz błyskawiczną rozpuszczalnością w wodzie.
Consumers are interested in products with an addition of natural honey. Food companies are reluctant to use natural honey due to its sticky consistency, difficult dosing and the need of re-liquefaction after the crystallisation. Honey in a powder form is much more practical in application. Unfortunately, the high content of sugars determines low glass transition temperature and sticking to the drying chamber. The main way to avoid this phenomenon is using the high molecular drying aid. The aim of this work was to obtain honey in the form of powder and to examine the physical properties of the powders obtained. Honey solutions were spray dried and freeze-dried with an addition of maltodextrin (the concentration of the solutions 20, 30%). Obtained powders were examined in terms of: water content, water activity, bulk and tapped density, particle density, wettability, flowability. Micrographs were taken to define the size of the powder particles. Powders obtained after spray drying were characterised by better physical properties. Water concentration and activity of powders obtained by freeze drying depended on the concentration of the solution, proving higher values for higher solutions. The differences of water content and water activity in powders obtained by spray drying were not significant. Obtained powders were characterised by good and medium flowability and excellent wettability.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2012, 19, 3
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Industry-scale spray-drying microencapsulation of orange aroma
Autorzy:
Jedlińska, A.
Samborska, K.
Witrowa-Rajchert, D.
Seuvre, A.-M.
Voilley, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082556.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
powders
aromas
spray-drying
microencapsulation
aroma retention
Opis:
The article describes an attempt to solve a real industrial problem, connected with the not very efficient enclosure of orange aroma during industrial microencapsulation, by the replacement of conventional mixing by single-stage homogenization during feed emulsion preparation. The powders obtained from solutions after 17 MPa homogenization were characterized by a lower water content and better flowability. The powders from solutions after 25 MPa homogenization showed better myrcene retention. An additional aim of this work was to investigate the physicochemical properties of powders obtained from the cyclone container and the drying chamber. This approach is connected with the fact that older generation spray dryers do not have systems protecting against local powder deposits in the chamber. In such situations, in order to reduce losses, the powder from the cyclone container and the one from chamber are mixed together, even if they have different properties. The results obtained show the significant differences between the powders collected from the cyclone container and the chamber of the spray dryer in terms of water content, bulk density, particle-size distribution and aroma retention. The powders obtained from the chamber were characterized by a lower water content, better flowability and a lower porosity value. Hierarchical cluster analysis confirmed the differences between the investigated microcapsule variants.
Źródło:
International Agrophysics; 2019, 33, 3; 397-405
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehydration properties of hybrid method dried fruit enriched by natural components
Autorzy:
Kowalska, H.
Marzec, A.
Kowalska, J.
Ciurzynska, A.
Samborska, K.
Bialik, M.
Lenart, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26340.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Źródło:
International Agrophysics; 2018, 32, 2
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osmotic dehydration and freezing as a suitable pretreatment in the process of vacuum drying kiwiberry: drying kinetics and microstructural changes
Autorzy:
Bialik, M.
Wiktor, A.
Witrowa-Rajchert, D.
Samborska, K.
Gondek, E.
Findura, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082900.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Actinidia arguta
X-ray microtomography
mathematical modelling
drying kinetics
Opis:
This study investigated the effects of osmotic dehydration and freezing on the kinetics and microstructure of vacuum-dried kiwiberry. Both fresh and previously frozen fruit were dehydrated in sucrose, maltitol and xylitol. Freezing and osmotic dehydration were selected as possible ways to improve the drying kinetics and positively influence the taste of the fruit. This experiment focused on the analysis of microstructural changes induced by applied processing methods using the X-ray microtomography technique. The results showed that the fruit pretreated in sucrose suffered the least structural damage as expressed by the largest condensation of small pores and thin cell walls. Freezing and xylitol resulted in the accumulation of larger pores and thicker walls. The most rapid drying time of 678-688 min was observed for unfrozen samples, dehydrated in sucrose and maltitol. Freezing slowed down the drying process, by 60-100 min, in comparison to the unfrozen samples. The applied mathematical models proved useful in predicting the kinetics of the drying process. The equation proposed by Midilli et al. provided the best fit for predicting the kinetics of the process.
Źródło:
International Agrophysics; 2020, 34, 2; 265-272
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies