Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skażenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Environmental Application of Reporter-Genes Based Biosensors for Chemical Contamination Screening
Zastosowanie opartych na genach reporterowych biosensorów w screeningu chemicznych zanieczyszczeń w środowisku
Autorzy:
Matejczyk, M.
Rosochacki, S. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204584.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
reporter genes
biosensors
chemical contamination
geny reporterowe
biosensor
skażenie chemiczne
Opis:
The paper presents results of research concerning possibilities of applications of reporter-genes based microorganisms, including the selective presentation of defects and advantages of different new scientific achievements of methodical solutions in genetic system constructions of biosensing elements for environmental research. The most robust and popular genetic fusion and new trends in reporter genes technology – such as LacZ (β-galactosidase), xylE (catechol 2,3-dioxygenase), gfp (green fluorescent proteins) and its mutated forms, lux (prokaryotic luciferase), luc (eukaryotic luciferase), phoA (alkaline phosphatase), gusA and gurA (β-glucuronidase), antibiotics and heavy metals resistance are described. Reporter-genes based biosensors with use of genetically modified bacteria and yeast successfully work for genotoxicity, bioavailability and oxidative stress assessment for detection and monitoring of toxic compounds in drinking water and different environmental samples, surface water, soil, sediments.
Prezentowana praca przeglądowa zawiera opis możliwości aplikacyjnych biosensorów opartych na genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmach wyposażonych w geny reporterowe. W pracy przedstawiono defekty i zalety nowych naukowych osiągnięć oraz metodologicznych rozwiązań dotyczących genetycznych systemów w biosensorach przeznaczonych do środowiskowego screeningu zanieczyszczeń. Opisano najbardziej użyteczne i popularne genetyczne fuzje sekwencji promotorowych z takimi genami reporterowymi jak: lacZ (β-galaktozydaza), xylE (katechol 2,3-dioxygenaza), gfp (gen białka zielonej fluorescencji) oraz jego zmutowane warianty, lux (prokariotyczna lucyferaza), luc (eukariotyczna lucyferaza), phoA (alkaliczna fosfataza), gusA i gurA (β-glukuronidaza), geny oporności na antybiotyki oraz metale ciężkie. Tego typu mikrobiologiczne biosensory znalazły szerokie zastosowanie w testach genotoksyczności, badaniach nad biodostępnością oraz stresem oksydacyjnym, a także w detekcji i monitoringu substancji toksycznych w wodzie pitnej, różnych próbach środowiskowych, wodach powierzchniowych, glebie i osadach.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2014, 40, 4; 113-123
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inorganic nanomaterials in the aquatic environment : behavior, toxicity, and interaction with environmental elements
Nanomateriały nieorganiczne w środowisku wodnym : zachowanie, toksyczność i interakcje z innymi elementami środowiska
Autorzy:
Krzyżewska, I.
Kyzioł-Komosińska, J.
Rosik-Dulewska, C.
Czupioł, J.
Antoszczyszyn-Szpicka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204702.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nanomaterials
nanosilver
nanocopper
aquatic environmental
toxicity
pollution
nanomateriały
nanosrebra
nanomiedź
środowisko wodne
toksyczność
skażenie
Opis:
The aim of this paper is to present characteristics, toxicity and environmental behavior of nanoparticles (NPs) (silver, copper, gold, zinc oxide, titanium dioxide, iron oxide) that most frequently occur in consumer products. In addition, NPs are addressed as the new aquatic environmental pollutant of the 21st century. NPs are adsorbed onto particles in the aquatic systems (clay minerals, fulvic and humic acids), or they can adsorb environmental pollutants (heavy metal ions, organic compounds). Nanosilver (nAg) is released from consumer products into the aquatic environment. It can threaten aquatic organisms with high toxicity. Interestingly, copper nanoparticles (Cu-NPs) demonstrate higher toxicity to bacteria and aquatic microorganisms than those of nanosilver nAg. Their small size and reactivity can cause penetration into the tissues and interfere with the metabolic systems of living organisms and bacterial biogeochemical cycles. The behavior of NPs is not fully recognized. Nevertheless, it is known that NPs can agglomerate, bind with ions (chlorides, sulphates, phosphates) or organic compounds. They can also be bound or immobilized by slurry. The NPs behavior depends on process conditions, i.e. pH, ionic strength, temperature and presence of other chemical compounds. It is unknown how NPs behave in the aquatic environment. Therefore, the research on this problem should be carried out under different process conditions. As for the toxicity, it is important to understand where the differences in the research results come from. As NPs have an impact on not only aquatic organisms but also human health and life, it is necessary to recognize their toxic doses and know standards/regulations that determine the permissible concentrations of NPs in the environment.
Celem pracy jest charakterystyka, toksyczność oraz zachowanie w środowisku nanomateriałów (takich jak srebro, miedź, złoto, tlenek cynku, dwutlenek tytanu, tlenki żelaza), które występują najczęściej w produktach konsumenckich. Dodatkowo, nanomateriały określane są jako nowe zanieczyszczenia środowiska wodnego XXI wieku. Z jednej strony mogą być adsorbowane przez elementy środowiska wodnego (tj.minerały ilaste,kwasy-fulwowe i huminowe), z drugiej zaś to one stają się centrami adsorpcyjnymi zanieczyszczeń środowiskowych (tj. jony metali ciężkich, związki organiczne). Najbardziej rozpowszechnione nanosrebro jest uwalniane z produktów dostępnych na rynku do środowiska wodnego, co powoduje zagrożenie dla organizmów wodnych z powodu wysokiej toksyczności srebra. Nanomiedź natomiast jest uważana za jeden z najsilniejszych środków antybakteryjnych i przeciwgrzybicznych, nawet w porównaniu do nanosrebra. Nanocząstki charakteryzują się niewielkimi rozmiarami co pozwala im na wnikanie do żywych komórek, a także wysoką reaktywnością dzięki czemu mogą zakłócać metabolizm komórek oraz cykle geochemiczne bakterii. Nanomateriały ulegają aglomeracji, wiążą się zarówno z jonami jak i związkami organicznymi, mogą również zostać zatrzymane na powierzchni osadów a ich interakcje uzależnione są od warunków środowiska (pH, siła jonowa, temperatura, oraz obecność innych związków chemicznych). Niestety ich zachowanie w środowisku nie jest do końca poznane. Dlatego konieczne są badania nad zachowaniem się nanomateriałów w środowisku wodnym, ich toksyczności i interakcji z elementami środowiska wodnego. Zagrażając organizmom wodnym mogą one również negatywnie wpływać na zdrowie i życie ludzkie. Zasadne wydaje się zatem poznanie regulacji i praw które pozwolą na określenie dopuszczalnych stężeń nanocząstek w środowisku.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2016, 42, 1; 87-101
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of microbial contamination of atmospheric air in a selected wastewater treatment plant
Ocena skażenia mikrobiologicznego powietrza atmosferycznego w wybranej oczyszczalni ścieków
Autorzy:
Paśmionka, Iwona B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204604.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
microbial contamination
bioaerosol
sewage treatment plant
atmospheric air
skażenie mikrobiologiczne
bioaerozol
oczyszczalnia ścieków
powietrze atmosferyczne
Opis:
The aim of the research was to determine the microbiological quality of atmospheric air in the Tuchów Sewage Treatment Plant, based on the presence of mesophilic bacteria, α- and β-hemolytic bacteria, actinomycetes and fungi. Bioaerosol measurements were made at four points (raw sewage inlet, aeration chamber, purified sewage outlet and 150 m from the treatment plant, at the background point) in the period from January to December 2018. Bioaerosol samples were collected using Andersen’s 6-stage cascade impactor. The tested atmospheric air was characterized by a qualitatively and quantitatively diverse microflora. The highest amounts of all the studied groups of microorganisms were found at the raw sewage inlet, and in the case of actinomycetes, also twice in the place of biological purification. However, there were analyzes in which a higher concentration of microorganisms was observed outside the treatment plant at the control point constituting the background. This applies to bacteria and fungi. The largest source of emission of microorganisms to the atmosphere was the mechanical part of the sewage treatment plant (raw sewage inlet). The tested treatment plant may therefore contribute to the deterioration of the quality of the atmospheric air.
Celem prowadzonych badań było określenie jakości mikrobiologicznej powietrza atmosferycznego na terenie Oczyszczalni Ścieków w Tuchowie, na podstawie występowania bakterii mezofilnych, bakterii α- and β-hemolizujących, promieniowców i grzybów. Pomiary bioaerozolu wykonano w czterech punktach (wlot ścieków surowych, komora napowietrzania, wylot ścieków oczyszczonych oraz 150 m od oczyszczalni, w punkcie stanowiącym tło) w okresie od stycznia do grudnia 2018 r. Próbki bioaerozolu pobierano za pomocą 6-stopniowego impaktora kaskadowego Andersena. Badane powietrze atmosferyczne charakteryzowało się zróżnicowaną ilościowo i jakościowo mikroflorą. Najwyższe ilości wszystkich badanych grup mikroorganizmów stwierdzono przy wlocie ścieków surowych, a w przypadku promieniowców również dwukrotnie w miejscu biologicznego oczyszczania. Zdarzały się jednak analizy, w których wyższe stężenie drobnoustrojów obserwowano poza terenem oczyszczalni, w punkcie kontrolnym stanowiącym tło. Dotyczyło to bakterii i grzybów. Największym źródłem emisji mikroorganizmów do atmosfery była mechaniczna część oczyszczalni (wlot ścieków surowych). Badana oczyszczalnia może więc przyczyniać się do pogorszenia jakości powietrza atmosferycznego.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2019, 45, 4; 60-67
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedure for detoxication of linuron contaminated soil based on ozonation and fluidization process
Metoda oczyszczania gleby zanieczyszczonej linuronem poprzez ozonowanie w fazie fluidalnej
Autorzy:
Józefczyk, Radosław
Antos, Piotr
Pieniążek, Marcin
Balawejder, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203118.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
linuron degradation
soil contamination
detoxication
earthworms
Eisenia foetida
linuron
zanieczyszczenie gleby
skażenie gleby
dżdżownice
detoksykacja
Opis:
The linuron contaminated soil was subjected to remediation using ozone as an oxidant. The experiments were performed both in laboratory and pilot plant installations. Kinetics of linuron degradation was determined for both systems. Moreover, main linuron metabolites were identified, and possible degradation pathway was proposed. The soil remediation was found to be successful, which was verified by chemical and biological tests. The half-life time of linuron in the pilot scale installation was no more than 7.5 h. To verify the efficiency of soil detoxification, a toxicity test was performed, which utilized Eisenia foetida earthworm. The test organisms were exposed for 14 days to the linuron contaminated soil prior and after the remediation procedure. It was observed that in the control group and the group of organisms exposed to the ozonated soil, the survivability was 100%, whereas the earthworms exposed to the linuron contaminated soil that was not ozonated did not survive at all.
Zanieczyszczoną linuronem glebę poddano remediacji z użyciem ozonu jako utleniacza. Eksperymenty przeprowadzono zarówno w instalacji laboratoryjnej, jak i instalacji pilotażowej. Dla obu systemów wyznaczono kinetykę degradacji linuronu. Ponadto zidentyfikowano główne produkty rozkładu linuronu i zaproponowano możliwy szlak degradacji. Remediacja gleby okazała się skuteczna, co zweryfikowano testami chemicznymi i biologicznymi. Okres półtrwania linuronu w instalacji w skali pilotażowej nie przekraczał 7,5 godziny. W celu sprawdzenia skuteczności detoksykacji gleby przeprowadzono test toksyczności, w którym wykorzystano dżdżownicę Eisenia foetida. Organizmy testowe były wystawione na działanie gleby skażonej linuronem przez 14 dni przed i po procedurze remediacji. Zaobserwowano, że w grupie kontrolnej i grupie organizmów narażonych na kontakt z glebą poddaną remediacji przeżywalność wyniosła 100%, natomiast dżdżownice narażone na kontakt z glebą skażoną linuronem nie przeżyły.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2022, 48, 3; 48--56
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How we can disrupt ecosystem of urban lakes : pollutants of bottom sediment in two shallow water bodies
Jak można zniszczyć ekosystem jeziora miejskiego : zanieczyszczenie osadów dennych dwóch płytkich zbiorników wodnych
Autorzy:
Grochowska, Jolanta Katarzyna
Tandyrak, Renata
Augustyniak, Renata
Łopata, Michał
Popielarczyk, Dariusz
Templin, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073791.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nutrients
pollution
heavy metals
PAH
bottom sediments
municipal sewage
składniki odżywcze
skażenie
metale ciężkie
osady denne
ścieki komunalne
Opis:
The research covered two lakes: Karczemne and Domowe Małe, which served as receivers for rainwater and municipal or industrial sewage. The sediment cores were obtained using a Kajak tube sampler. Analyses of HM, PAH and PCB were done by the AAS, ICP-AES and GC MS methods. OM, SiO2, TH, Ca, Mg, CO2, Fe, Al, Mn, TN and TP were measured. The research showed that the sediments of Lake Karczemne, into which the untreated municipal sewage was discharged, are characterized by a high content of P. It was found that the sediments accumulate toxins, OM and pollutants characteristic for various industries. Karczemne Lake which collected municipal and industrial wastewater, contained a high content of Pb, Cu and PAH in the sediments, and Domowe Małe Lake, receiving stormwater, contained high concentrations of PAH. Research has shown that one of the most important tools for selecting an appropriate method of lake restoration is the analysis of the spatial distribution of pollutants in the bottom sediments. Thanks to such an analysis of the composition of the bottom sediments and the correlation between the components of the sediments and their sorption properties, the restoration of the Karczemne Lake using the Ripl method was planned and the possibility of restoration of the Domowe Małe Lake in this way was eliminated.
Celem badań była analiza zawartości i rozmieszczenie zanieczyszczeń mineralnych, organicznych i toksycznych w osadach dennych dwóch zdegradowanych jezior miejskich. Badaniami objęto dwa płytkie jeziora: Karczemne i Domowe Małe (Polska). Rdzenie osadów pobrano za pomocą czerpacza rurkowego typu Kajak i podzielono na warstwy o grubości 30 cm. Analizy metali ciężkich, WWA i PCB : wykonano metodami AAS, ICP-AES i GC MS. W próbkach osadów zmierzono zawartość: MO, SiO2, TO, Ca, Mg, CO2, Fe, Al, Mn, TN i TP. Badania wykazały, że osady Jeziora Karczemnego, do którego odprowadzane były nieoczyszczone ścieki komunalne, charakteryzuje bardzo wysoka zawartość P. Ponadto stwierdzono, że w osadach dennych osadzają się toksyny, MO i zanieczyszczenia charakterystyczne dla różnych gałęzi przemysłu. Jezioro Karczemne, które odbierało ścieki z komunalne i przemysłowe, zawierało w osadach dużą zawartość Pb, Cu i WWA, a Domowe Małe, przyjmujące głównie wody opadowe zawierało wysokie stężenia WWA. Badania wykazały, że jednym z najważniejszych narzędzi umożliwiających dobór odpowiedniej metody rekultywacji jezior jest analiza przestrzennego rozkładu zanieczyszczeń w osadach dennych. Dzięki takiej analizie składu osadów i korelacji między komponentami osadów oraz ich właściwości sorpcyjnych zaplanowano rekultywację Jeziora Karczemnego metodą Ripla i wyeliminowano możliwość rekultywacji tym sposobem Jeziora Domowego Małego.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2021, 47, 4; 40--54
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies