Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "seasonal disease" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Disappearance of dichlofluanid, chlorothalonil, vinclozolin and carbendazim on greenhouse tomatoes
Autorzy:
Sadlo, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65438.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Phytophthora infestans
vinclozolin
chlorothalonil
disappearance
Botrytis cinerea
fungicide
Septoria lycopersici
dichlofluanid
carbendazim
Oidium
greenhouse tomato
seasonal disease
tomato
Opis:
Disappearance of chlorothalonil, dichlofluanid, vinclozolin and carbendazim, as active ingredients of agrochemicals commonly used for the protection of greenhouse vegetables against fungal diseases, was studied comparatively. It was found that initial residues of chlorothalonil and dichlofluanid dropped by half within 4 and 2 weeks after treatment, respectively, while the deposits of vinclozolin and carbendazim were the most persistent and after 5 weeks still constituted 50% of their initial levels. Therefore, the obtained results indicated that iprodione, procymidone and vinclozolin should ensure the longest effective protection of greenhouse tomatoes while chlorothalonil, and especially dichlofluanid, for the shortest.
Celem badań była ocena rzeczywistego zanikania chlorotalonilu, dichlofluanidu, winklozoliny i karbendazymu, stanowiących substancje aktywne preparatów chemicznych aktualnie najczęściej stosowanych do ochrony warzyw szklarniowych przed wystąpieniem chorób pochodzenia grzybowego. Przeprowadzono je w szklarni Państwowego Zakładu Ogrodniczego w Trzebownisku k. Rzeszowa. Rośliny opryskiwano wieczorem jednorodnymi mieszaninami wodnymi dwu preparatów chemicznych. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że zdecydowanie najszybciej zanikały pozostałości dichlofluanidu, które już po upływie dwu tygodni stanowiły około 50% początkowej jego ilości. Uwzględniając uzyskane efekty badań można przypuszczać, iż skuteczną ochronę pomidorów szklarniowych powinny najdłużej zapewniać iprodion, procymidon, chlorotalonil i karbendazym, a najkrócej dichlofluanid. Powolne tempo rzeczywistego zanikania tych związków dowodzi również, że zabieg chemiczny wykonany tydzień po zastosowaniu Bravo 500 SC, Topsinu M 70 WP, Sumilexu 50 WP lub Rovralu FLO 255 SC spowoduje znaczące sumowanie się pozostałości.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2001, 41, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies