Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "moduł Younga" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Mechanical properties of phase constituents in selected grades of cast steel
    Autorzy:
    Garbiak, M.
    Zubko, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/382574.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    nanoindentation measurement
    Young modulus
    austenitic cast steel
    pomiar nanoindentacji
    moduł Younga
    staliwo austenityczne
    Opis:
    The nanoindentation measurements performed on three cast steels of 0.3C-30Ni-18Cr type with various content of niobium and titanium were carried out. Mechanical properties of the main phase constituents of the alloys, such as austenite, MC and M23C6 type carbides, were determined and analysed. The values of hardness (H) and Young modulus (E) for the austenite matrix were similar within the tested alloys. Essential differences (H=12÷24 GPa; E = 250÷400 GPa) were found between the carbide p hases p resent in tested alloys. The nanoindentation measurement on small particles is affected by different effects. One of these effects was excluded using numerical simulation of impressing the phase constituent into the matrix during indentation. The values of H and E obtained from simulation were: 30/450 GPa for NbC; 50/580 GPa for TiC; and 19/320 GPa for Cr23C6 respectively.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2011, 11, 3 spec.; 57-60
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mechanical Properties of Alumina Foam/Tri-Functional Epoxy Resin Composites with an Interpenetrating Network Structure
    Właściwości mechaniczne kompozytów pianka korundowa/ trójfunkcyjna żywica epoksydowa o strukturze infiltrowanej
    Autorzy:
    Ligoda-Chmiel, J.
    Potoczek, M.
    Śliwa, R. E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/353549.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ceramic-polymer composites
    infiltration process
    Young's modulus
    Kirchoff modulus
    impulse excitation of vibration
    kompozyty ceramiczno-polimerowe
    proces infiltracji
    moduł Younga
    moduł Kirchoffa
    Opis:
    Methods of measuring effective material properties, including Young’s, Kirchoff’s modulus or Poisson’s ratio for composites with an interpenetrating network structure, where the both constituent phases have widely different physical properties, do not lead to an unambiguous interpretation. The commonly- known static methods have the basic disadvantage that higher strain values are needed in order to obtain proper results which is generally impossible to achieve in the case of brittle materials, e. g. ceramics or polymers, as well as for composites created by connecting both these components. The measurement of strain values during the stress test, decreases the values of Young’s modulus from several per cent to several dozen per cent, due to appearance of micro fractures in the brittle materials. If there are differences in the values, then a special form and an appropriate amount of samples are needed. Dynamic methods of predicting an effective material properties (ultrasonic and impulse excitation of vibration techniques) are much more accurate, and their non- destructive nature mean that the samples can be used again in other experiments. This paper uses the traditional compression test and ultrasonic and impulse excitation of vibration methods to compare and analyze the experimental material properties, such as Young’s modulus, Kirchoff’s modulus and Poisson’s ratio using alumina foam/tri-functional epoxy resin composites with an interpenetrating network structure.
    Metody wyznaczania stałych materiałowych, m.in. modułu Younga, Kirchoffa oraz współczynnika Poissona kompozytu o strukturze infiltrowanej, w którym obie fazy ciągłe charakteryzują się zupełnie innymi właściwościami fizycznymi, nie są jednoznaczne w interpretacji. Powszechnie znane metody statyczne pomiaru mają tę ujemną stronę, że do otrzymania dokładnych wyników, konieczne są większe odkształcenia, co jest z reguły niemożliwe do osiągnięcia dla materiałów kruchych, tj. ceramicznych lub polimerowych, a tym samym dla kompozytów powstałych przez połączenie tych dwóch komponentów. Pomiar odkształcenia względnego, powstającego podczas przyłożonego naprężenia obniża wartość mierzonego modułu Younga od kilku do kilkudziesięciu procent, z uwagi na pojawiające się w próbce mikropęknięcia. Ze względu na duży rozrzut wyników, metoda ta wymaga specjalnego kształtu i odpowiedniej ilości próbek. Dynamiczne metody wyznaczania stałych materiałowych (metoda ultradźwiękowa, metoda wzbudzania impulsu akustycznego) są znacznie dokładniejsze i nie mają wyżej wymienionych niedogodności, ponadto są to pomiary nieniszczące, pozwalające na ponowne wykorzystanie próbek do innych badań. W niniejszej pracy dokonano analizy porównawczej wartości eksperymentalnych stałych materiałowych, tj. modułu Younga, modułu Kirchoffa kompozytów pianka korundowa/trójfunkcyjna żywica epoksydowa o strukturze wzajemnie przenikających się faz, otrzymanych tradycyjną metodą statycznego ściskania, a także metodą ultradźwiękową oraz metodą wzbudzania impulsu akustycznego.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 2757-2762
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Giant Young’S Modulus Variations in Ultrafine-Grained Copper Caused by Texture Changes at Post-Spd Heat Treatment
    Gigantyczne zmiany modułu Younga w ultra drobnoziarnistej miedzi spowodowane przez zmiany tekstury w trakcie obróbki cieplnej po SPD
    Autorzy:
    Pal-Val, P.
    Pal-Val, L.
    Natsik, V.
    Davydenko, A.
    Rybalko, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/353526.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    elastic properties
    Young's modulus
    severe plastic deformation
    crystallographic texture
    właściwości plastyczne
    moduł Younga
    silne odkształcenie plastyczne
    tekstura krystalograficzna
    Opis:
    The effect of annealing on dynamic Young’s modulus, E, of ultrafine-grained (UFG) copper obtained by combined severe plastic deformation (SPD) is investigated. It is established that Young’s modulus in the SPD-prepared samples exceeds that in the coarse-grained fully annealed (CGFA) samples by 10 to 20 %. Isothermal annealing at elevated temperatures between 90 and 630°С leads to a sharp decrease of Young’s modulus for annealing temperatures above 210°С. After annealing at 410°С, the value of E reaches its minimal value that is 35 % lower than E in CGFA samples (total change in E is about 47 % of the initial value). Further annealing at higher temperatures leads to an increase in Young’s modulus. It is shown, that the unusual behavior of Young’s modulus is caused by formation of the <111> axial texture in the SPD-treated samples which then is replaced by the <001> texture during the post-SPD heat treatment.
    Zbadano wpływ wyżarzania na dynamiczny moduł Younga (E), w ultra drobnoziarnistej miedzi (UFG) otrzymanej przez złożone intensywne odkształcenie plastyczne (SPD). Stwierdzono, że wartość modułu Younga próbek przygotowanych przez SPD przekracza tą w gruboziarnistych w pełni wyżarzonych próbkach (CGFA) o 10 do 20%. Izotermiczne wyżarzanie w podwyższonej temperaturze pomiędzy 90 i 630°С prowadzi do gwałtownego spadku modułu Younga dla temperatury wyżarzania powyżej 210°С. Po wyżarzaniu w 410°C, E osiąga minimalną wartość, która jest o 35% niższa niż wartość E w próbkach CGFA (całkowita zmiana E wynosi około 47% wartości początkowej). Dalsze wyżarzanie w wyższych temperaturach prowadzi do zwiększenia modułu Younga. Pokazano, że to niezwykłe zachowanie modułu Younga jest spowodowane tworzeniem osiowej tekstury <111> w próbkach poddanych SPD, która następnie zastępowana jest teksturą <001> podczas obróbki cieplnej po SPD.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 3073-3076
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Finite element model updating of reinforced concrete beams with honeycomb damage
    Autorzy:
    Ismail, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/230829.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    parametr uszkodzenia
    model elementów skończonych
    plaster miodu
    uaktualnienie
    moduł Younga
    damage parameter
    finite element model
    honeycombing
    updating
    Young's modulus
    Opis:
    A method of detecting honeycombing damage in a reinforced concrete beam using the finite element model updating technique was proposed. A control beam and two finite element models representing different severity of damage were constructed using available software and the defect parameters were updated. Analyses were performed on the finite element models to approximate the modal parameters. A datum and a control finite element model to match the datum test beams with honeycombs were prepared. Results from the finite element model were corrected by updating the Young’s modulus and the damage parameters. There was a loss of stiffness of 3% for one case, and a loss of 7% for another. The more severe the damage, the higher the loss of stiffness. There was no significant loss of stiffness by doubling the volume of the honeycombs.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2012, 58, 2; 135-151
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mechanical Properties of The Ceramic Open-Cell Foams of Variable Cell Sizes
    Własności mechaniczne pianek ceramicznych o otwartych komórkach i różnej porowatości
    Autorzy:
    Nowak, Z.
    Nowak, M.
    Pęcherski, R. B.
    Potoczek, M.
    Śliwa, R. E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/352754.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    mechanical properties of foams
    alumina open-cell foam
    Young modulus
    strength of alumina foams
    właściwości mechaniczne pianek
    pianka aluminiowa o otwartych komórkach
    moduł Younga
    Opis:
    The mechanical properties and numerical model of ceramic alumina open-cell foam, which is produced by the chemical method of gelcasting with different cell sizes (porosities) are presented. Geometric characteristics of real foam samples were estimated from tomographic and scanning electron microscopy images. Using this information, numerical foam model was proposed. A good agreement between the numerical model and the results elaborated from microtomography was obtained. To simulate the deformation processes the finite element program ABAQUS was used. The main goal of this computation was to obtain macroscopic force as a function of applied vertical displacement in compression test. As a result of numerical simulation of compression test of alumina foam for different values of porosity, the Young modulus and the strength of such foams were estimated.
    W pracy określono własności mechaniczne i przedstawiono model numeryczny ceramicznej pianki korundowej (α-Al2O3) o komórkach otwartych i różnej porowatości, otrzymanej metodą żelowania spienionej zawiesiny (gelcasting). Metoda ta pozwala na tworzenia pianek zawierających różnej wielkości komórki a w konsekwencji na otrzymywanie pianek o różnej porowatości. Wielkości charakteryzujące geometrię rzeczywistych pianek ustalono z wykorzystaniem tomograficznych obrazów 3D oraz obrazów z mikroskopu skaningowego. Informacje te wykorzystano przy opracowywaniu modelu numerycznego takiej pianki. Uzyskano model numeryczny o duż ej zgodności symulowanej mikrostruktury z obrazami otrzymanymi z mikrotomografu. Symulacje numeryczne procesu deformacji przeprowadzono przy użyciu programu elementów skończonych ABAQUS. Z symulacji numerycznych otrzymano zmianę wielkości siły w funkcji przemieszczenia górnej powierzchni. Określono również zmianę modułu Younga oraz wytrzymałości na ściskanie pianek korundowych w funkcji porowatości.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 3A; 1957-1963
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flexural performance of engineered cementitious compositelayered reinforced concrete beams
    Zaprojektowana fleksyjna wydajność belki żelbetowej pokrytej kompozytem cementowym
    Autorzy:
    Krishnaraja, A. R.
    Kandasamy, Dr. S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/230554.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    kompozyt cementowy
    ECC
    włókno polialkoholu winylowego
    włókno polipropylenowe
    włókno stalowe
    hybrydyzacja włókna
    moduł Younga
    wytrzymałość na zginanie
    belka kompozytowa
    engineered cementitious composites
    fiber hybridation
    Young's modulus
    flexural strength
    composite beam
    polyvinyl alcohol fiber
    polypropylene fibre
    steel fiber
    Opis:
    This study focuses to develop a new hybrid Engineered Cementitious Composite (ECC) and assesses the performance of a new hybrid ECC based on the steel short random fiber reinforcement. This hybrid ECC aims to improve the tensile strength of cementitious material and enhance better flexural performance in an RC beam. In this study, four different mixes have been investigated. ECC with Poly Vinyl Alcohol (PVA) fiber and PolyPropylene (PP) fiber of 2.0% volume fraction are the two Mono fiber mixes; ECC mix with PVA fiber of 0.65% volume fraction hybridized with steel fiber of 1.35% volume fraction, PP fiber of 0.65% volume fraction hybridized with steel of 1.35% volume fraction are the two additional different hybrid mixes. The material properties of mono fiber ECC with 2.0 % of PVA is kept as the reference mix in this study. The hybridization with fibers has a notable achievement on the uniaxial tensile strength, compressive strength, Young’s modulus, and flexural behavior in ECC layered RC beams. From the results, it has been observed that the mix with PVA fiber of 0.65% volume fraction hybrid with steel fiber of 1.35% volume fraction exhibitimprovements in tensile strength, flexural strength, andenergy absorption. ThePP fiber of 0.65% volume fraction hybridized with steel of 1.35% volume fraction mix has reasonable flexural performance and notable achievement in displacement ductility overthe reference mix.
    Zaprojektowany kompozyt cementowy (ECC) jest materiałem przygotowywanym na bazie zaprawy cementowej z wykorzystaniem krótkiego włókna, z udziałem objętościowym do 2,0%. Należy do rodziny Kompozytu Cementowego o Bardzo Wysokiej Wytrzymałości (UHTCC), który wykazuje wyjątkowe właściwości mechaniczne w zakresie umocnienia odkształceniowego, wytrzymałości na rozciąganie i odporności na odkształcenia. Typ, geometria, udział objętościowy i inne właściwości wytrzymałościowe włókien stosowanych w mieszance decydują o mechanicznych zachowaniach ECC. Mieszanki ECC są zwykle opracowywane z wykorzystaniem włókna polialkoholu winylowego (PVA), włókna stalowego (SE), włókna polipropylenowego (PP) i włókna polietylenowego (PE). Celem zastosowania włókien jest poprawa umocnienia odkształceniowego, wytrzymałości na rozciąganie i pochłaniania energii betonu, co zmniejsza uszkodzenia w konstrukcji betonowej poddanej wpływom dynamicznym i uderzeniowym. W celu zbadania zachowania ECC podczas testu ściskania, wykonano test modułu Younga, bezpośrednią próbę rozciągania oraz test zginania na belkach dla 4 różnych mieszanek. Mieszanka 1 (M1) zawiera 2% włókna PVA, mieszanka 2 (M2) zawiera 2% włókna PP, mieszanka 3 (M3) zawiera 0,65% PVA i 1,35% włókien stalowych, mieszanka 4 (M4) zawiera 0,65% PP i 1,35% włókien stalowych.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2017, 63, 4; 173-189
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes of selected structural and mechanical properties of the Strzelin granites as induced by thermal loads
    Wpływ obciążeń termicznych na zmiany niektórych strukturalnych i mechanicznych właściwości granitów strzelińskich
    Autorzy:
    Nowakowski, A.
    Młynarczuk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219766.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    właściwości skał
    struktura skał
    obciążenie termiczne
    spękania
    prędkość fali dźwiękowej
    porowatość
    przepuszczalność
    wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie
    moduł Younga
    współczynnik Poissona
    rock properties
    rock structure
    thermal load
    cracks
    sound wave velocity
    porosity
    permeability
    compressive strength
    Young modulus
    Poisson ratio
    Opis:
    Temperature is one of the basic factors influencing physical and structural properties of rocks. A quantitative and qualitative description of this influence becomes essential in underground construction and, in particular, in the construction of various underground storage facilities, including nuclear waste repositories. The present paper discusses the effects of temperature changes on selected mechanical and structural parameters of the Strzelin granites. Its authors focused on analyzing the changes of granite properties that accompany rapid temperature changes, for temperatures lower than 573ºC, which is the value at which the β - α phase transition in quartz occurs. Some of the criteria for selecting the temperature range were the results of measurements carried out at nuclear waste repositories. It was demonstrated that, as a result of the adopted procedure of heating and cooling of samples, the examined rock starts to reveal measurable structural changes, which, in turn, induces vital changes of its selected mechanical properties. In particular, it was shown that one of the quantities describing the structure of the rock - namely, the fracture network - grew significantly. As a consequence, vital changes could be observed in the following physical quantities characterizing the rock: primary wave velocity (vp), permeability coefficient (k), total porosity (n) and fracture porosity (η), limit of compressive strength (Rσ1) and the accompanying deformation (Rε1), Young’s modulus (E), and Poisson’s ratio (ν).
    Wśród wielu czynników wpływających na właściwości fizyczne i strukturalne skał jednym z najważniejszych jest bez wątpienia temperatura. Jej podwyższenie lub obniżenie może prowadzić do zmian struktury, spowodować przemiany fazowe składników, zmieniać skład chemiczny a wreszcie, stan skupienia skały. Procesy te mogą więc w istotny sposób zmienić właściwości fizyczne skały, co jest istotne między innymi z punktu widzenia szeroko rozumianego budownictwa podziemnego. Zmiany temperatury skały mogą wynikać z warunków naturalnych, w jakich się ona znajduje lub być konsekwencją działalności człowieka. Szczególnym przypadkiem takiej działalności jest budowa różnego typu składowisk podziemnych czy to magazynowych (np. magazyny paliw płynnych) czy też „podziemnych śmietników” na różnego rodzaju odpady, także promieniotwórcze. Artykuł skupia się na badaniach wpływu zmian temperatury na wybrane parametry mechaniczne i strukturalne granitów ze Strzelina. Autorzy skoncentrowali się na analizie zmian właściwości tych skał towarzyszących szybkim zmianom temperatury, w zakresie od temperatury pokojowej do 573ºC, czyli do temperatury, przy której zachodzi przemiana fazowa kwarcu β - α. Badania prowadzono na dwóch odmianach granitoidów z masywu Strzelin-Žulowa. Jedna z nich to odmiana „młodszą”, tzw. normalna, o charakterze adamellitu a druga to odmiana „starszą” wykazującą podobieństwo do gnejsów. Na potrzeby niniejszej pracy granit normalny nazywano granitem gruboziarnistym, a granit gnejsowaty - drobnoziarnistym. Procedura badawcza polegała na tym, że walcowe próbki skal umieszczano w piecu nagrzanym do zadanej temperatury, celem wywołania „szoku” termicznego. Stosowano temperatury 100, 200, 300 i 500 stopni Celsjusza. Po upływie 60 minut piec, w którym znajdowała się próbka wyłączano i stygł on wraz z próbką do temperatury pokojowej. Przyjęty czas wygrzewania miał zapewnić równomierne nagrzanie próbki w całej jej objętości. Wyznaczony on został na podstawie pomiarów przewodnictwa temperaturowego. Wyniki badań mikroskopowych przeprowadzone dla granitów wygrzewanych w opisany sposób wskazują, że istotną zmianą strukturalną jest powstanie nowych i (lub) rozrost już istniejących spękań. W pracy zaprezentowano wyniki badań ilościowych, które świadczą o tym, że zastosowana procedura grzania szokowego pociąga ze sobą wzrost spękań rozumiany zarówno jako wzrost ich długości jak i rozwartości a w konsekwencji ich powierzchni (patrz rys. 6), Ponadto spękania te są praktycznie niezauważalne pod mikroskopem optycznym i uwidaczniają się dopiero pod mikroskopem skaningowym, Analizując dwie odmiany granitu zauważono, że zdecydowanie większy wzrost spękań występuje w granicie gruboziarnistym. Jakkolwiek rozrost istniejących i powstanie nowych spękań nie są jedynymi zmianami strukturalnymi zauważonymi w podgrzewanych skałach (porównaj rozdział 3.1 i 3.2), to w rezultacie zaprezentowanych wyników badań przyjęto, że są one tym procesem, który wywiera największy wpływ na właściwości fizyczne badanych skał. W badanych nie zaobserwowano przemian fazowych. Zwrócono natomiast uwagę na niewielkie zmiany chemiczne. Ich przykładem może być np. oksydacja skaleni i biotytu, czego efektem jest opisana zmiana barwy biotytu (patrz rys. 5). Badania dylatometryczne, których wynik zaprezentowano na rys 17 pokazały, że względny przyrost wymiarów liniowych próbek skał towarzyszący zmianom temperatury w przyjętym zakresie osiąga 0,085% dla granitu drobno- i 0,11% dla gruboziarnistego. Zakładając, że granity można uważać za skały jednorodne i izotropowe można w tym momencie oszacować, że ich trwała zmiana objętości (dylatancja) będąca wynikiem grzania szokowego wyniesie odpowiednio 0,255% i 0,33%. Są to wartości tego samego rzędu, co pokazane wcześniej (rys. 16) wartości porowatości spękań. Potwierdzeniem przypuszczeń o związku pomiędzy przyjętą procedurą obróbki termicznej skały a powstawaniem w niej spękań są wyniki badań przepuszczalności oraz badań porozymetrycznych pokazane w rozdz. 4.2. Zależności widoczne na rys. 8, 9 i 10 pokazują, że dla badanych granitów wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego następuje wyraźny wzrost przepuszczalności i porowatości. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że zarówno badania porozymetryczne jak i badania przepuszczalności dostarczają jedynie informacji na temat spękań otwartych, połączonych ze sobą i z brzegami próbki. Nie dają one natomiast żadnych informacji na temat spękań izolowanych. Analizując wyniki testów jednoosiowego ściskania stwierdzić należy, że dla badanego materiału wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego zaobserwowano spadek wytrzymałości oraz sztywności próbki (rys. 11 i 13) połączony ze wzrostem jej odkształcalności (rys. 12). Przyczyny takiego zachowania badanych próbek granitowych można powiązać z pojawianiem się - w wyniku procedury grzania szokowego - nowych oraz rozrostem istniejących już w próbce mikrospękań. W rozdziale 4.3 zaprezentowano wyniki pomiarów współczynnika Poissona. Dla badanych granitów trudno dopatrzyć regularności w zależności ν(Tg), co może być konsekwencją trudności związanych ze stosowaną techniką pomiaru odkształceń poprzecznych Wydaje się jednak, że anomalia zilustrowana na rys. 14 jest zjawiskiem fizycznym polegającym na tym, że deformacja poprzeczna szkieletu próbki podczas jej jednoosiowego ściskania powoduje zamykanie się w próbce tych spękań, które są odchylone od kierunku siły obciążającej. Reasumując należy stwierdzić, że w pracy wykazano, że wskutek przyjętej procedury ogrzewania i chłodzenia próbek w badanych granitach zachodzą mierzalne zmiany strukturalne pociągające za sobą istotne zmiany wybranych właściwości mechanicznych. W szczególności wykazano, że spośród wielkości charakteryzujących strukturę skały znaczącemu rozrostowi uległa sieć spękań. Konsekwencją tych zmian były znaczące zmiany takich charakteryzujących skałę wielkości fizycznych jak: prędkość podłużnej fali akustycznej (vp), współczynnik przepuszczalności (k), porowatość całkowita (n) i porowatość spękań (η), granica wytrzymałości na ściskanie (Rσ1) i towarzyszące jej odkształcenie (Rε1), moduł Younga (E) i współczynnik Poissona (ν).
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2012, 57, 4; 951-974
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies