Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "crash test" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Curb-to-barrier face distance variation in a TB51 bridge barrier crash test simulation
    Wpływ odległości lica bariery od krawężnika w symulacji testu zderzeniowego TB51 barieroporęczy mostowej
    Autorzy:
    Wilde, K.
    Jamroz, K.
    Bruski, D.
    Burzyński, M.
    Burzyński, S.
    Chróścielewski, J.
    Witkowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/231206.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    test zderzeniowy
    bariera mostowa
    autobus
    symulacja
    LS-DYNA
    crash test
    bridge barrier
    bus
    simulation
    Opis:
    This paper addresses the problem of road safety regarding barrier placement as relative to the curb. A short summary of existing regulations is presented. Numerical simulations using the explicit finite element system Ls-Dyna are shown. In the analysis, variable distance between the barrier and the curb is assumed. The obtained result reveals that the distance has little impact on the working width of the barrier.
    Kwestia bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce w ostatnim czasie stała się przedmiotem wielu programów badawczych. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) wraz z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) zainicjowało program badawczy Rozwój Innowacji Drogowych (RID), którego celem jest m.in. kompleksowa analiza systemów powstrzymujących pojazd zainstalowanych na drogach i obiektach inżynierskich. W artykule badano wpływ usytuowania bariery mostowej względem krawężnika na wartość szerokości pracującej, czyli odległości pomiędzy powierzchnią czołową bariery od strony ruchu a maksymalnym bocznym dynamicznym położeniem jakiejkolwiek części bariery.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2017, 63, 2; 187-199
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On analysis of double-impact test of 1500-kg vehicle into w-beam guardrail system
    Analiza podwójnego uderzenia pojazdem o masie 1500 kg w barierę o prowadnicy typu W
    Autorzy:
    Wilde, Krzysztof
    Burski, Dawid
    Burzyński, Stanisław
    Chróścielewski, Jacek
    Pachocki, Łukasz
    Witkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1852647.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    test zderzeniowy
    TB32
    prowadnica typu W
    symulacja numeryczna
    uderzenie podwójne
    analiza wypadku
    crash test
    w-beam guardrail
    numerical simulation
    double-impact
    crashworthiness
    Opis:
    Every day on roads many scenarios of accidents may occur. One of the measures to minimize their consequences is road safety barriers. Finite Element analyses are being increasingly used to support the physical testing of these devices. The paper addresses the issue of a secondary impact into the previously damaged w-beam guardrail system. This situation belongs to one of the most dangerous which can happen on roads and may cause serious hazards, especially if the vehicle goes through the barrier. To evaluate the crashworthiness of the road barrier, the computational model of the crash test was developed and validated against the full-scale crash test. Then two simulations of TB32 crash tests were conducted on both damaged and undamaged road barriers to assess the influence of damage on the effectiveness of the safety system during vehicular impact. The study has revealed that the partially damaged system preserved some of its original functionality.
    Systemy ograniczające drogę stosuje się, aby redukować potencjalnie negatywne skutki zjazdu pojazdów z toru jezdni. Przede wszystkim chodzi o zminimalizowanie występowania obrażeń bądź ich intensywności dla uczestników ruchu, w tym dla kierujących pojazdami, pasażerów oraz pieszych. Jednym z typów wypadków są zderzenia pojazdów z barierami drogowymi pod względnie małym kącie uderzenia. Charakteryzują się tym, że bariera pozostaje w niewielkim stopniu zdeformowana, a kierowca często może kontynuować jazdę i odjeżdża z miejsca zdarzenia. Może zdarzyć się tak, że tego typu uszkodzenia przez długi czas pozostają niezgłoszone do służb utrzymujących drogi. Może to powodować, że taki odcinek bariery drogowej może zostać wtórnie uderzony. W związku z powyższym postanowiono przyjrzeć się temu zjawisku przy pomocy narzędzia w postaci symulacji numerycznych MES. Aktualnie metody numeryczne MES są używane na całym świecie, przez wszystkie czołowe Uniwersytety, firmy z branży motoryzacyjnej oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego. Niewątpliwą zaletą jest redukcja kosztów w porównaniu do pełnowymiarowych testów zderzeniowych, przy jednoczesnym zachowaniu wiarygodności wyników. Warunkiem wiarygodności jest kompetentny zespół badaczy lub pracowników, który przeprowadza symulację oraz przyrównanie wyników symulacji do co najmniej jednego rzeczywistego testu zderzeniowego. W tej pracy wybrano właśnie tę drogę, gdzie przygotowany został model numeryczny ok. 73 m stalowej bariery drogowej o prowadnicy typu W. Następnie skorzystano z numerycznego modelu samochodu marki BMW o masie 1500 kg, którym zasymulowano uderzenie w tę barierę z prędkością 110 km/h pod kątem 7°. Wyniki tej symulacji porównano z rzeczywistym testem zderzeniowym przeprowadzonym przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów (IBDiM) na poligonie Instytutu Badań Ochronnych Systemów (IBOS) w Inowrocławiu. Walidację symulacji numerycznej przeprowadzono zgodnie z raportem technicznym PD CEN/TR 1603-1:2012. Raport ten dopuszcza pewien subiektywizm podczas walidacji, aby go ograniczyć zdecydowano się dodatkowo porównać rezultat ASI z symulacji i pełnowymiarowego testu przy pomocy wskaźników MPC oraz ANOVA, które służą do zbadania podobieństwa dwóch krzywych. Na podstawie przeprowadzonej walidacji użyte modele uznano za poprawne, przez co można przejść do kolejnego kroku. Po poprawniej walidacji modelu przeprowadzono symulację numeryczną zderzenia TB32 (110 km/h, 20°) w dwóch wariantach: Przypadek 1-szy - zderzenie z barierą nieuszkodzoną, Przypadek 2-gi - zderzenie z barierą wstępnie uszkodzoną pojazdem BMW 1500 kg, który uderzył w nią z prędkością 110 km/h pod kątem 7°. Rezultaty symulacji porównano ze sobą i rezultaty pokazują, że wskaźniki deformacji bariery: szerokość pracująca oraz ugięcie dynamiczne (wg EN 1317), dla obu przypadków wychodzą sobie równe. Jeżeli chodzi o wskaźniki intensywności zderzenia ASI oraz THIV (wg EN 1317) to ASI wychodzi nieznacznie wyższe dla przypadku ze wstępnie uszkodzoną barierą, natomiast dla tego samego przypadku THIV uzyskało wartość niższą. Rezultaty pokazują, że barierę podczas obu przypadków zderzenia można zaklasyfikować do tej samej klasy. Większe różnice przy obu przypadkach można zauważyć dopiero podczas analizy efektywnych plastycznych odkształceń, gdzie dla wstępnie uszkodzonej bariery można zaobserwować większe uplastycznienie w okolicach otworów śrubowych. W pracy przebadano stalową barierę drogową o prowadnicy typu W. Poprawnie przeprowadzono walidację modelu, a następnie dokonano analizy przypadku zderzenia TB32 w barierę nienaruszoną oraz wstępnie uszkodzoną. Z przedstawionych rezultatów wynika, że dla testu TB32 bariera utrzymała swoje cechy funkcjonalne, tj. zachowała swoją klasę szerokości pracującej, ugięcia dynamicznego, oraz intensywności zderzenia. Poza tym poprawnie powstrzymała i wyprowadziła pojazd na swój tor. Należy mieć na uwadze, że jest to wyłącznie analiza konkretnego przypadku i w celu wyciągania bardziej ogólnych wniosków należałoby ją odpowiednio rozszerzyć. Kolejnym kierunkiem do badania mogłoby być sprawdzenie jak uszkodzony system mógłby się zachować przy zderzeniu o większej energii kinetycznej, np. uderzenie pojazdem ciężkim.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2021, 67, 2; 101-115
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Numerical simulation of glider crash against a non-deformable barrier
    Symulacja numeryczna zderzenia szybowca z barierą nieodkształcalną
    Autorzy:
    Lindstedt, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/140168.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    szybowiec
    testy zderzeniowe
    zniszczenie struktury kompozytowej
    symulacja numeryczna
    model numeryczny
    glider
    crash test
    composite structure damage
    numerical simulation
    numerical model
    Opis:
    This study, describing computer simulation of a glider crash against a non-deformable ground barrier, is a part of a larger glider crash modeling project. The studies were intended to develop a numerical model of the pilot - glider - environment system, whereby the dynamics of the human body and the composite cockpit structure during a crash would make it possible to analyze flight accidents with focus on the pilot's safety. Notwithstanding that accidents involving glider crash against a rigid barrier (a wall, for example) are not common, establishing a simulation model for such event may prove quite useful considering subsequent research projects. First, it is much easier to observe the process of composite cockpit structure destruction if the crash is against a rigid barrier. Furthermore, the use of a non-deformable barrier allows one to avoid the errors that are associated with the modeling of a deformable substrate, which in most cases is quite problematic. Crash test simulation, carried out using a MAYMO package, involved a glider crash against a wall positioned perpendicularly to the object moving at a speed of 77 km/h. Computations allowed for determination of time intervals of the signals that are required to assess the behavior of the cockpit and pilot's body - accelerations and displacements in selected points of the glider's structure and loads applied to the pilot's body: head and chest accelerations, forces at femur, lumbar spine and safety belts. Computational results were compared with the results of a previous experimental test that had been designed to verify the numerical model. The glider's cockpit was completely destroyed in the crash and the loads transferred to the pilot's body were very substantial - way over the permitted levels. Since modeling results are fairly consistent with the experimental test, the numerical model can be used for simulation of plane crashes in the future.
    Niniejsza praca poświęcona została opisowi symulacji komputerowej procesu zderzenia szybowca z nieodkształcalną przeszkodą naziemną, będącej częścią większego projektu, związanego z modelowaniem wypadków szybowcowych. Celem badań było stworzenie numerycznego modelu układu pilot-szybowiec-otoczenie, który uwzględniając dynamikę ciała człowieka oraz kompozytowej struktury kabiny podczas zderzenia, pozwalałby na analizę wypadków lotniczych pod kątem bezpieczeństwa pilota. Jakkolwiek wypadki, w których szybowiec uderza w przeszkodę sztywną (np. ściana) należą do rzadkości, stworzenie modelu symulującego taki przypadek jest bardzo przydatne pod kątem dalszych badań. Po pierwsze, podczas zderzenia ze sztywną barierą proces niszczenia kompozytowej struktury kabiny jest łatwiejszy do zaobserwowania. Ponadto, zastosowanie przeszkody nieodkształcalnej pozwala na wyeliminowanie błędów związanych z modelowaniem odkształcalnego podłoża, co na ogół jest problematyczne. Symulację testu zderzeniowego przeprowadzono w pakiecie MADYMO. Polegał on na zderzeniu szybowca ze ścianą zorientowaną prostopadle do kierunku ruchu przy prędkości 77 km/h. Podczas obliczeń uzyskano przebiegi czasowe sygnałów potrzebnych do oceny zachowania się konstrukcji kabiny pilota oraz ciała człowieka - przyspieszenia i przemieszczenia w wybranych punktach konstrukcji szybowca oraz obciążenia działające na organizm pilota: przyspieszenia głowy i klatki piersiowej, siły w kości udowej, kręgosłupie lędźwiowym i w pasach bezpieczeństwa. Uzyskane wyniki zostały porównane z wynikami przeprowadzonego wcześniej testu eksperymentalnego, służącego weryfikacji modelu numerycznego. W wyniku zderzenia kabina szybowca uległa kompletnemu zniszczeniu, a obciążenia przeniesione na organizm pilota były bardzo duże - przekraczające znacznie dopuszczalne limity. Wykonany model wykazuje dosyć dobrą zgodność z eksperymentem, co pozwala wysnuć wniosek, że w przyszłości może być on wykorzystany do symulacji wypadków lotniczych.
    Źródło:
    Archive of Mechanical Engineering; 2011, LVIII, 2; 245-265
    0004-0738
    Pojawia się w:
    Archive of Mechanical Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies