Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ściśliwość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Analysis of Densification Process and Structure of PM Al-Mg-Si-Cu-Fe and Al-Zn-Mg-Cu-Sn Alloys
    Analiza procesu zagęszczania i struktury spiekanych stopów Al-Mg-Si-Cu-Fe i Al-Zn-Mg-Cu-Sn
    Autorzy:
    Bidulský, R
    Bidulská, J.
    Actis Grande, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/355248.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    powder metallurgy
    aluminium alloy
    compressibility
    microstructure
    metalurgia proszków
    stop aluminium
    ściśliwość
    mikrostruktura
    Opis:
    The paper is focused on the role of the pressing pressure on the densification behaviour of PM aluminium alloys. Commercially aluminium based powders Al-Mg-Si-Cu-Fe and Al-Zn-Mg-Cu-Sn were used as materials to be investigated. The apparent density of the powder mixes was determined according to MPIF St. 04. A set of cylinder test specimen 55x10x10 mm3 was uniaxially pressed in a floating hardened steel die. Compaction pressures ranged from 50 MPa up to 700 MPa. Considering the densification of metal powders in uniaxial compaction, quantification of aluminium compaction behaviour was performed. The compressibility behaviour was evaluated, considering the effect on specimens, as well as on their microstructure. The development of compressibility values with pressing pressure enables to characterize the effect of particles geometry and matrix plasticity on the compaction process.
    Przedmiotem pracy jest wpływ ciśnienia prasowania na zagęszczanie proszków stopów aluminium. Materiałem badanym były komercyjne proszki aluminium Al-Mg-Si-Cu-Fe I Al-Zn-Mg-Cu-Sn. Gęstość pozorna mieszanek proszków określono według MPIF St.04. Cylindryczne próbki 55x10x10 mm3 ściskane były jednokierunkowo w samonastawnej matrycy z hartowanej stali. Nacisk wahał się od 50 MPa do 700 MPa. Biorąc pod uwagę zagęszczenie proszków metali w trakcie prasowania jednoosiowego, przeprowadzono kwantyfikacje zagęszczania aluminium. Oceniono zachowanie ściśliwości biorąc pod uwagę wpływ na próbki, jak również na ich mikrostrukturę. Zestawienie wartości ściśliwości z ciśnieniem prasowania pozwala scharakteryzować wpływ geometrii cząstek i plastyczności matrycy na proces prasowania.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 1; 17-23
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stress-strain behaviour analysis of Middle Polish glacial tills from Warsaw (Poland) based on the interpretation of advanced field and laboratory tests
    Autorzy:
    Bąkowska, A.
    Dobak, P.
    Gawriuczenkow, I.
    Kiełbasiński, K.
    Szczepański, T.
    Trzciński, J.
    Wójcik, E.
    Zawrzykraj, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/139030.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    glacial tills
    Warsaw
    compressibility
    strength
    advanced tests
    glina lodowcowa
    Warszawa
    ściśliwość
    wytrzymałość
    testy
    Opis:
    The selected parameters of the Wartanian and Odranian tills, with relation to their spatial occurrence, grain size distribution, mineralogical composition, matric suction and other physical characteristics, are presented. The assessment of the lithogenesis and stress history on the microstructure is attempted. The comparison of the compression and permeability characteristics from field and laboratory tests has been performed. Laboratory consolidation tests carried out with up to 20MPa vertical stress, revealed two yield stress values, one in the range of a couple hundreds kPa, the other in the range of a couple thousands kPa. Based on those results, the reliability of the soil preconsolidation assessment, with the use of the two different methods is discussed. The aspect of the triaxial strength reduction under the dynamic loading of diverse frequency and amplitude is raised. The research results depict a variety of possible geological-engineering characteristics, under the divergent constraints scenarios, of compression or strength weakening origin. The effects of the specialized research program will widen the possibilities of physio-mechanical and structural characterization of soils for geological-engineering purposes.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 3; 561-585
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    About some problems related to determination of the e.g. Biot coefficient for rocks
    Autorzy:
    Nowakowski, Andrzej
    Nurkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1853903.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    współczynnik Biota
    ściśliwość
    porowatość
    poroelasticity
    Biot medium
    Biot coefficient
    effective compressibility modulus
    rock skeleton compressibility modulus
    Opis:
    Use of the poroelasticity theory by Biot in the description of rock behaviour requires the value of the e.g. Biot coefficient α to be determined. The α coefficient is a function of two moduli of compressibility: the modulus of compressibility of the rock skeleton Ks and the effective modulus of compressibility K. These moduli are determined directly on the basis of rock compressibility curves obtained during compression of a rock sample using hydrostatic pressure. There is also a concept suggesting that these compressibility moduli might be determined on the basis of results of the uniaxial compression test using the fact that, in the case of an elastic, homogeneous and isotropic material, the modulus of compressibility of a material is a function of its Young modulus and its Poisson ratio. This work compares the results obtained from determination of the Biot coefficient by means of results of compressibility test and uniaxial compression test. It was shown that the uniaxial compression test results are generally unsuitable to determine the value of the coefficient α. An analysis of values of the determined moduli of compressibility shows that whereas the values of effective moduli of compressibility obtained using both ways may be considered as satisfactorily comparable, values of the relevant rock skeleton moduli of compressibility differ significantly.
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2021, 66, 1; 133-150
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The application of coreless inductors for displacement measurements in laboratory investigations of rock properties
    Wykorzystanie bezrdzeniowych indukcyjnych czujników przemieszczeń w laboratoryjnych badaniach właściwości skał
    Autorzy:
    Nurkowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/219615.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    indukcyjny czujnik przemieszczeń
    wysokie ciśnienia
    test trójosiowego ściskania
    ściśliwość
    inductive strain sensor
    strain measurement in high pressure condition
    compression test
    Opis:
    The paper presented the coreless inductive sensor, its construction and principle of operation. The impact of temperature on the outcome of a measurement performed with the inductor was discusses, together with the possibility of temperature compensation of the inductor’s performance. Subsequently, the reasons for limited measurement accuracy and resolution were discussed, particularly under the variable pressure in the order of some hundreds MPa. Two types of such sensor were presented: a sensor for measuring linear strains, e.g. during compressibility measurements, and an sensor for measuring circumferential strains during triaxial compression tests. Additionally, the manners of fixing the sensor on rock samples were presented. Finally, some examples of the sensor application were shown, together with the results of measurements of deformations of rock samples - especially in cases when resistance gauges cannot be used, and the samples are subjected to a load in the uniaxial and triaxial system, under the hydrostatic pressure of up to 400 MPa and the normal one.
    W Pracowni Odkształceń Skał Instytutu Mechaniki Górotworu prowadzone są badania właściwości mechanicznych skał. Wymaga to precyzyjnego pomiaru odkształcenia, na ogół pod wysokim ciśnieniem hydrostatycznym, które symuluje warunki panujące w głębi górotworu. Ciśnienie hydrostatyczne (do 400MPa w aparacie GTA-10) i ograniczona do kilku milimetrów przestrzeń w komorze ciśnieniowej na zainstalowanie odpowiedniego przyrządu, a także spękania i kawerny w skałach powodują znaczne trudności pomiaru odkształcenia z wymaganą rozdzielczością (nawet 10-6). Stosowanie tensometrów elektrooporowych naklejanych wprost na próbkę często jest zawodne, gdyż ciśnienie wgniata ścieżkę rezystancyjną w nierówności próbki, powodując jej przerwanie, a co gorsze, fałszuje wyniki pomiaru. Wypełnianie szczelin lub kawern różnymi podkładami jak klej epoksydowy, gips, jest problematyczne. W przypadku skał przewodzących (nasączonych solanką) istnieje ryzyko zwarcia ścieżki rezystancyjnej do podłoża. Często naklejenie tensometru jest niemożliwe w przypadku skał słabo zwięzłych (fliszowe). Inne metody pomiaru np. transformator różnicowy z ruchomym rdzeniem (LVDT) ma ograniczoną odporność na wysokie ciśnienie i temperaturę i zbyt duże rozmiary. Czujnik LDT (Local Deformation Transducer), czyli naklejony tensometr rezystancyjny na sprężystą taśmę stalową, ma ograniczony zakres pomiaru deformacji do kilku procent i małą czułość. Opracowano nową metodę pomiaru odkształcenia opartą na jednowarstwowej, bezrdzeniowej cewce indukcyjnej, wykonanej z cienkiego sprężystego drutu (0,2 mm) i średnicy zwojów kilku milimetrów. Tak wykonany czujnik jest instalowany do zaczepów zamontowanych na badanej próbce (rys. 1 i 2). Odkształcenie próbki powoduje zmianę długości cewki (czujnika), a zatem jej indukcyjności. Czujnik stanowi indukcyjną część generatora LC, umieszczonego na zewnątrz komory. Zmiana indukcyjności skutkuje zmianą częstotliwości drgań, którą łatwo zmierzyć z dużą precyzją. Prostota czujnika gwarantuje jego dużą odporność na ciśnienie hydrostatyczne, temperaturę i udary mechaniczne. Minimalizacja błędów spowodowanych zmiennym ciśnieniem i temperaturą realizowana jest dwoma sposobami. Po pierwsze, czujnik wykonano z wysokorezystywnego drutu, co skutkuje dużymi termicznymi zmianami jego rezystancji, które zmieniają częstotliwość drgań (poprawka częstotliwości w generatorze Colpitts’a (4) przeciwstawnie do wpływu temperatury na indukcyjność czujnika (rozszerzalność termiczna). Umożliwia to prawie całkowitą kompensację termiczną czujnika w kilkunastostopniowym zakresie (rys. 4). Drugim sposobem jest użycie czujnika referencyjnego wykonanego w identyczny sposób jak czujnik pomiarowy, który jest zamocowany na wsporniku o znanej ściśliwości i rozszerzalności termicznej (rys. 7). Zmiany częstotliwości z czujnika referencyjnego są poprawkami do wskazań czujnika pomiarowego. Oba czujniki są naprzemiennie podłączane do tego samego generatora poprzez elektroniczny przełącznik (rys. 5). Zastosowanie jednego generatora powoduje, że poprawki te umożliwiają również praktycznie całkowitą eliminację błędu pomiaru ze względu na zmiany temperatury otoczenia i napięcia zasilania na generator i częstościomierz. Charakterystyka przetwornika długość-częstotliwość jest nieliniowa (rys. 3), co wynika z zależności między długością cewki czujnika, więc jej indukcyjnością, a częstotliwością rezonansową obwodu LC (1). Najdokładniej charakterystykę czujnika otrzymać można przez wzorcowanie. Uwzględnione są wtedy głównie pasożytnicze indukcyjności i pojemności połączeń, których wartości trudno obliczyć lub zmierzyć. W pomiarach należy dążyć, na ile to możliwe, do montowania krótkiego czujnika do długich próbek, w ten sposób zmiany długości badanego materiału będą większe, a krótszy czujnik dozna większego odkształcenia, więc czułość pomiaru będzie duża. Jednak zbyt krótki czujnik ma małą indukcyjność i wtedy jego czułość ograniczy indukcyjność połączeń (2). Opracowano dwa podstawowe typy takiego czujnika. Pierwszy, do pomiaru odkształceń liniowych, np. do pomiaru ściśliwości (rys. 2 i 6), o prostej cewce, który jest mocowany do próbki za pośrednictwem zaczepów przytwierdzonych do niej. W ten sposób czujnik nie kontaktuje się bezpośrednio z powierzchnią próbki, i odkształca się bez tarcia, co umożliwia precyzyjny pomiar, szczególnie przy obciążaniu cyklicznym. Bazę pomiarową można dostosowywać do długości próbki, mocując czujnik do zaczepów poprzez łączniki, uzyskując globalny pomiar odkształceń. Czujnik mierzy zmiany długości z rozdzielczością poniżej 1 μm, przy maksymalnych odkształceniach czujnika o kilkadziesiąt procent. Przykładowe pomiary przedstawiają rysunki 8 i 9. Na rys. 10 pokazano wyniki testu pomiaru ściśliwości stali, przy użyciu czujnika referencyjnego. W trzech cyklach obciążania, podczas których zmiany temperatury wywołane sprężaniem i rozprężaniem cieczy (do 350 MPa) sięgały kilkunastu °C. Histereza i rozrzut pomiaru w kolejnych cyklach wynosiły najwyżej kilka mikrometrów przy rozdzielczości około 0.2 μm. Czujnik stosowany jest również w pomiarach poza komorą ciśnieniową. Np. fotografia (rys. 11) przedstawia czujnik przy pomiarze ugięcia próbki drewna pobranego w kopalni soli Wieliczka. Fotografia na rys. 13 przedstawia stanowisko do pomiaru deformacji osiowych i obwodowych brykietu węglowego podczas testu jednoosiowego ściskania. Drugi typ czujnika, do pomiaru dużych odkształceń obwodowych (kilkadziesiąt procent) w teście konwencjonalnego trójosiowego ściskania, w którym próbka jest jednocześnie ściskana ciśnieniem hydrostatycznym (okólnym) a następnie obciążana osiowo tłokiem prasy poruszającym się wewnątrz komory ciśnieniowej. W ciśnieniu hydrostatycznym setek MPa na ogół skały zachowują się plastycznie i w teście tym siła działająca osiowo na cylindryczną próbkę powoduje odkształcenie jej nawet o kilkadziesiąt procent, do postaci beczki. Pomiar odkształceń obwodowych jest realizowany czujnikiem indukcyjnym uformowanym na kształt torusa, przez spięcie jego końców izolacyjną płytką (rys. 1). Czujnik na próbce utrzymywany jest dzięki sile sprężystości jego zwojów. Na rys. 14. pokazano efekty trójosiowego testu: odkształcenie osiowe ε1 (pomiar ruchu tłoka prasy, na zewnątrz komory) i poprzeczne ε3 (czujnikiem toroidalnym) oraz zmianę objętości ΔV, walcowej próbki dolomitu. Jeśli nie są mierzone deformacje poprzeczne, to aktualny przekrój próbki wyliczany jest na podstawie odkształcenia osiowego, przy założeniu stałości objętości próbki (ν = const. = 0,5). Uproszczenie to daje w miarę zadawalające wartości naprężenia do granicy wytrzymałości materiału, a po jej przekroczeniu zawyża naprężenia (cienka przerywana linia). Podsumowując, można stwierdzić, że przedstawione czujniki odkształceń współpracujące z generatorem LC rozwiązały problem pomiaru odkształceń skał porowatych, słabo zwięzłych lub przewodzących, szczególnie w badaniach ciśnieniowych. Mają wysoką czułość oraz bardzo szeroki zakres pomiaru, od mikronów do centymetrów. Prostota i mały koszt wykonania, odporność na udary mechaniczne i łatwość mocowania do badanego obiektu czyni je atrakcyjnym narzędziem pomiarowym. Zbędny jest przetwornik analog/cyfra. Możliwość kompensacji termicznej czujnika i zastosowanie czujnika referencyjnego umożliwia pomiar w zmiennym ciśnieniu (GPa) i temperaturze (kilkaset stopni) oraz pozwoliło praktycznie wyeliminować wpływ zmian temperatury otoczenia i napięcia zasilania na generator i częstościomierz, umożliwiając długotrwałe, nawet wielodniowe pomiary. Osiągana rozdzielczość pomiaru jest poniżej 1 μm, przy dokładności około 1%. Maksymalne ciśnienie hydrostatyczne, przy którym wykonano pomiary odkształcenia omawianym czujnikiem wynosiło 1,4 GPa w aparacie GCA-30. Trudno określić maksymalną wartość ciśnienia uniemożliwiającą pomiar takim czujnikiem. Na pewno, przy zastosowaniu czujnika referencyjnego, są to setki a nawet tysiące GPa.
    Źródło:
    Archives of Mining Sciences; 2014, 59, 4; 1033-1050
    0860-7001
    Pojawia się w:
    Archives of Mining Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies