Temat: Bauhaus - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kolory przeciwstawne w teorii barw W. Kandinskiego jako element architektury współczesnej
Contrasting colors in W. Kandinsky’s theory of colors as an element of contemporary architecture
Autorzy:: Balcerzak, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835734.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Bauhaus
architektura
kolor
architecture
color
Opis:: Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę umiejętnego posługiwania się kolorem w architekturze. W olbrzymim skrócie na podstawie opracowania W. Kandinskiego O duchowości w sztuce przedstawiono, jak do tematu koloru podchodzono w Bauhausie. Następnie, posługując się abstrakcyjną kompozycją malarską, nieprzedstawiającą konkretnych kształtów ani tematów, poddając ją zabiegom zmieniającym zachodzące w niej relacje barwne, podjęto próbę sprawdzenia i potwierdzenia myśli sformułowanych przez Kandinskiego. Prezentowane ilustracje oraz przynależne im komentarze w intencji autora przybliżyć mają omawiane zagadnienie czytelnie oraz w miarę możliwości w obiektywnym stopniu, z ukierunkowaniem na stosowanie koloru w architekturze współczesnej.
The aim of the article is to draw attention to the need for skillful use of color in architecture. On the basis of W. Kandinski’s study Concerning the Spiritual in Art , the Bauhaus approach to color was briefly presented. Then, using an abstract painting composition which did not represent specific shapes or themes and subjecting it to changes of the color relations, an attempt was made to verify and confirm the thoughts formulated by Kandinsky. It was the author’s intention that the presented illustrations and the accompanying comments should present the issues under discussion clearly and, if possible, objectively, with a focus on the use of color in contemporary architecture.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 15-22
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Obrazy idei architektonicznej w twórczości JEMS Architekci na przykładzie wystawy z okazji 30-lecia działalności pracowni na tle twórczości wybranych przedstawicieli Bauhausu
Images of an architectural idea in the works of JEMS Architekci on the example of the exhibition on the occasion of the 30th anniversary of the studio’s activity against the background of the creative activity of selected representatives of Bauhaus
Autorzy:: Trzupek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835726.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: rysunek
malarstwo
Bauhaus
JEMS
drawing
painting
Opis:: Tematem artykułu jest analiza porównawcza funkcji twórczości malarskiej o tematyce architektonicznej przedstawicieli Bauhausu (ze szczególnym skupieniem na sylwetkach Farkasa Molnára, Aleksandra Schawinskiego i Ludwika Miesa van der Rohe) z rolą obrazów prezentowanych na wystawie z okazji 30-lecia pracowni JEMS Architekci. Celem artykułu jest wskazanie na ciągłość i potrzebę stosowania obrazów jako nośnika idei architektonicznej oraz podkreślenie aktualności twórczości przedstawicieli awangardy XX w. Współczesna rola obrazu w architekturze wykracza poza ogólny sposób stosowania obrazu w Bauhausie. Obraz architektury był zorientowany głównie na mającą powstać architekturę, a w przypadku omawianej wystawy może on stanowić próbę autorefleksji i oceny kierunku własnych dążeń.
The subject of this article is a comparative analysis of functions of the painting works of Bauhaus representatives with the themes of architecture (with particular focus on the profiles of Farkas Molnár, Aleksander Schawinski and Ludwik Mies van der Rohe) with the role of the paintings presented at the exhibition on the occasion of the 30th anniversary of the JEMS Architekci studio. The purpose of this article is to show the continuity and the need to use images as a carrier of an architectural idea and to emphasize the topicality of the works of representatives of the 20th century avant-garde. The contemporary role of image in architecture goes beyond the general way of using images in the Bauhaus. The image of architecture was mainly oriented towards the architecture to be created and in the case of the above-mentioned exhibition, it may be an attempt at self-reflection and assessment of the direction of one’s own aspirations.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 75-88
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Lyonel Feininger – przestrzenie równoległe
Lyonel Feininger – parallel spaces
Autorzy:: Jaklewicz, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835730.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Feininger Lyonel
Bauhaus
sztuka
architektura
art
architecture
Opis:: Z okazji odchodów 100-lecia powstania szkoły Bauhaus na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej zrealizowany został projekt naukowo-dydaktyczny zainspirowany twórczością wykładowców Bauhausu oraz metodyką nauczania praktykowaną przez tę uczelnię. Jednym z założycieli i wykładowców Bauhausu był Lyonel Feininger – grafik, ilustrator, malarz, konstruktor. Artysta ten przez kilkanaście lat spędzał letnie wakacje w dzisiejszym Mrzeżynie k. Trzebiatowa (woj. zachodniopomorskie). Feininger uwiecznił na szkicach i płótnach wiele zabytków, widoków miast, pejzaży, które obecnie znajdują się w granicach Polski. Niniejszy artykuł traktuje zarówno o życiu Feiningera w kontekście politycznych zmian, jakie dokonały się w latach 30. XX w., o podróżach nad Bałtyk, jak i o oryginalnym języku artystycznym. W szczególności zwraca uwagę na tematy architektoniczne, które są główną osią malarskich i rysunkowych studiów Feiningera. Oryginalny sposób malowania architektury jest na trwałe wpisany w historię sztuki współczesnej. Autorka przybliża także działania Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury, który obecnie jest w Polsce najbardziej prężnym ośrodkiem popularyzującym dziedzictwo sztuki Feiningera.
At the Faculty of Architecture of Wrocław University of Science and Technology, on the occasion of the 100th anniversary of the Bauhaus School foundation, a research and teaching project, which was inspired by creative activities of the Bauhaus lecturers and the teaching methodology practiced by this university, was implemented. One of the founders and lecturers of the Bauhaus was Lyonel Feininger – a graphic artist, illustrator, painter, and constructor. The artist spent his summer vacation in today’s Mrzeżyno near Trzebiatów several times (West Pomeranian Voivodeship). Feininger immortalized many monuments, town views, and landscapes that are now within the borders of Poland in his sketches and on canvas. This article is about Feininger’s life in the context of the political changes that took place in the 1930s, about travelling to the Baltic Sea, and about a unique artistic language. The author draws special attention to architectural themes which constitute the main axis of Feininger’s painting and drawing studies. The unique way of painting architecture is permanently fixed in the history of contemporary art. It also presents activities of the Trzebiatów Cultural Centre which is currently the most dynamic centre in Poland popularizing the heritage of Feininger’s art.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 3-13
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: FREESPACE na XVI Biennale Architektury w Wenecji a założenia Bauhausu – nowatorstwo i tradycja w zmiennym świecie zdarzeń
FREESPACE at the 16th Architecture Biennale in Venice and the assumptions of the Bauhaus – innovation and tradition in the changing world of events
Autorzy:: Juchniewicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835727.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Biennale Architektury
Bauhaus
estetyka
nowatorstwo
tradycja
Architecture Biennale
aesthetics
innovation
tradition
Opis:: Estetyczna spuścizna Bauhausu wciąż ma duży wpływ na kształtowanie się oblicza współczesnej architektury. Szczególnie w perspektywie jej relacji ze sztuką. Aktualne jest pytanie o charakter tych twórczych relacji w poszukiwaniu definicji architektury. W artykule wątek ten podjęto przez zestawienie ważnych paradygmatów szkoły Bauhausu ze współczesnym głosem architektów i artystów, którzy wzięli udział w XVII Biennale Architektury Freespace w Wenecji w 2018 r. W pracy omówiono i pokrótce przedstawiono wybrane ekspozycje. Dzięki temu zobrazowano, jak dzisiaj architektura poszukuje ciekawych rozwiązań w kooperacji ze sztuką, a twórcy okazują się podążać tropami podejmowanymi wcześniej przez Bauhaus zarówno w warstwie działań estetycznych, jak i znaczeniowych. Jednocześnie pokazano, jak nowatorstwo i tradycja zmieniają wątki, odkrywają nowe aspekty architektury w jej kolejnych historycznych odsłonach.
The aesthetic heritage of the Bauhaus still has a strong influence on the shaping of the face of contemporary architecture. Especially in view of its relationship with art. The question of the character of these creative relationships in the search for a definition of architecture is still on the map. The article explores this theme by comparing important paradigms of the Bauhaus school with the contemporary opinions of architects and artists who took part in the 16th Freespace Architecture Biennale in Venice in 2018. Selected exhibitions were discussed and briefly presented in the paper. Thanks to this, it was illustrated how today architecture looks for interesting solutions in cooperation with art, and the creators turn out to follow the paths previously undertaken by the Bauhaus, both in terms of aesthetic and meaningful activities. At the same time, it was shown how innovation and tradition change themes and discover new aspects of architecture in its subsequent historical versions.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 47-60
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Czy idee Bauhausu przystają do polskiej rzeczywistości XXI w.? Wpływ twórczości Waltera Gropiusa i Ludwika Miesa van der Rohe na współczesne projektowanie na przykładzie realizacji pracowni Grupa 5 Architekci
Do the Bauhaus ideas fit into Polish reality of the 21st century? The influence of the works of Walter Gropius and Mies van der Rohe on contemporary projects on the example of buildings designed by Grupa 5 Architekci
Autorzy:: Mycielski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835733.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Bauhaus
Gropius Walter
van der Rohe Mies
Grupa 5
praktyka projektowa
design practice
Opis:: Celem artykułu jest przeanalizowanie rozwiązań projektowych i idei obecnych w architekturze Bauhausu, które można dziś zaobserwować w polskiej praktyce projektowej. Analizę zawężono do wybranych dzieł Waltera Gropiusa i Miesa van der Rohe, zestawiając je z projektami warszawskiej pracowni Grupa 5 Architekci, reprezentatywnej dla pokolenia architektów średniego pokolenia, dominującego dziś na polskim rynku architektonicznym. Analiza prowadzi do wniosku, iż nawet bezpośredniemu inspirowaniu się motywami zaczerpniętymi z projektów twórców Bauhausu nie towarzyszy dziś ideologiczna arbitralność charakterystyczna dla epoki awangardy.
The aim of the article is to analyse design solutions and ideas present in Bauhaus architecture that can be observed today in Polish design practice. The analysis has been narrowed down to selected works of Walter Gropius and Mies van der Rohe by juxtaposing them with the designs of the Warsaw studio Grupa 5 Architekci, a representative of the middle generation of architects who dominate the Polish architectural market today. The analysis leads to the conclusion that even directly inspired by motifs taken from the projects of the creators of Bauhaus, today is not accompanied by the ideological arbitrariness characteristic of the avantgarde era.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 61-74
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wyjmowanie z kontekstu
Extracting out of context
Autorzy:: Olek, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293436.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: fotografia
architektura
Bauhaus
Nowa Rzeczowość
modernizm
minimalizm
prostota
archilim
photography
architecture
Neue Sachlichkeit
modernism
minimalism
simplicity
Opis:: Tematem artykułu jest kwestia tego, w jaki sposób znani fotografowie przedstawiają architekturę modernizmu. Autor omówił w nim różne postawy i wizualizacje, z jakimi spotkać się można na wystawach prezentujących obiekty, które powstały w latach 20. i 30. minionego stulecia. Nie chodzi o klasyczną dokumentację, lecz o kreowanie obrazów, którym odrębny charakter nadaje indywidualnie rozumiana minimalistyczna forma. Autor przypomniał, jak owa forma kształtowała się w Bauhausie i konstruktywizmie, oraz jak – jeszcze na inny sposób – kreowali ją twórcy związani z ideologią Nowej Rzeczowości. I na tym tle ukazał przykłady rozwiązań najnowszych.
This article is aiming to investigate how wellknown photographers portray the architecture of modernism. The author discusses different attitudes and visualizations, which can be found at exhibitions presenting objects created in the 1920s and 1930s. The author is not interested in classical documentation but in creative photography, in images whose character springs from their individually understood minimalist form. Going back in time, he shows how this form was born in Bauhaus and Constructivism, and how, differently, it was used by artists associated with the Neue Sachlichkeit. Against this background, he shows examples of the latest approaches.
Źródło:: Architectus; 2019, 3 (59); 127-141
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Rysunek strukturalny w obrazowaniu przestrzeni i edukacji architektonicznej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej wobec tradycji École des Beaux Arts i Bauhausu
Structural drawing in the representation of space and architectural education at the Faculty of Architecture of Warsaw University of Technology in relation to the tradition of the École des Beaux Arts and the Bauhaus University
Autorzy:: Suffczyński, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835745.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: rysunek strukturalny
Warszawska Szkoła Rysunku
Bauhaus
École des Beaux-Arts
structural drawing
Warsaw School of Drawing
Opis:: Przedmiotem artykułu jest funkcja rysunku strukturalnego w twórczości architektonicznej jako metody obrazowania przestrzeni zgodnie z prawami widzenia i perspektywy malarskiej oraz jego rola w kształceniu architektów. Definiowanie rysunku strukturalnego odwołuje się do rozmieszczenia materialnych elementów w przestrzeni oraz ich wizualnego przedstawiania. Celem opracowania jest zapis doświadczeń edukacyjnych Warszawskiej Szkoły Rysunku w środowisku Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej wobec tradycji nauczania École des Beaux-Arts i Bauhausu. Przedstawiono metody graficznej prezentacji form architektonicznych istniejących i projektowanych. Analiza porównawcza sposobów wizualizacji w XX-wiecznym procesie ich kształtowania i przemian uwzględnia zarówno zewnętrzny aspekt obrazowanych obiektów, jak i ich zależności przestrzenne. Wynikające z niej wnioski dotyczą wpływu dziedzictwa edukacji École des Beaux-Arts i Bauhausu na metody ukazywania przestrzeni przez absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz różnic charakteryzujących wyżej wymienione uczelnie.
This article discusses the function of structural drawing in architectural works as a method of depicting space according to the laws of vision and perspective, as well as about its role in the education of architects. The definition of structural drawing refers to the arrangement of material elements in space and their visual representation. The paper presents the educational experience of the Warsaw School of Drawing in the environment of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology in relation to the teaching tradition at the École des Beaux-Arts and the Bauhaus. It also shows methods of graphic representation of existing as well as designed architectural forms. The comparative analysis of the methods of depiction in the formation and transformation processes from the 20th century takes into account both the external aspect of depicted objects and also their spatial relations. The resulting conclusions concern the impact of the educational heritage of the École des Beaux-Arts and Bauhaus on the methods of presenting space by graduates of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology and the differences characterizing the above-mentioned universities.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 145-156
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Współczesne praktyki wizualne w architekturze a dydaktyka architektoniczna
Modern visual practices in architecture and architectural didactics
Autorzy:: Koszewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835744.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: dydaktyka architektoniczna
obraz architektury
przekaz wizualny w architekturze
Bauhaus
architectural didactics
architectural image
visual message in architecture
Opis:: Artykuł zawiera rozważania odnoszące się do miejsca obrazów architektury we współczesnej kulturze wizualnej. Analiza ta jest prowadzona na tle założeń programowych Bauhausu, wskazując potrzebę ich reinterpretacji z uwzględnieniem roli współczesnej kultury wizualnej jako istotnego elementu warunkującego przekaz idei architektonicznej. Odnosi się do zjawiska odwróconej retrospekcji – mechanizmu przeniesienia konotacji znaczeniowych właściwych dla fotografii na sferę komunikatu architektonicznego. Celem pracy jest wskazanie wynikających z powyższych analiz wniosków, które można zastosować we współczesnej dydaktyce architektonicznej. Rozważania wsparto badaniami ankietowymi dotyczącymi świadomości wizualnej studentów pierwszych lat kierunku architektura. Prezentowane wyniki poddano analizie w zakresie zarówno jakościowym, jak i ilościowym, przedstawiając także ich interpretację.Na zakończenie sformułowano wnioski dotyczące nauczania architektury: uzupełniając i reinterpretując dziedzictwo Bauhausu konieczne jest zwrócenie uwagi nie tylko na umiejętności tworzenia adekwatnego i czytelnego komunikatu wizualnego, ale także na zdolność krytycznej ewaluacji języka obrazów oraz świadomość możliwych scenariuszy i schematów ich funkcjonowania. Tworzony przekaz staje się, niezależnie od intencji projektantów, elementem obrazowego uniwersum współczesnej kultury, wpływając na zasadzie sprzężenia zwrotnego zarówno na samą architekturę, jak i – w szczególności – na możliwości urzeczywistnienia konkretnej koncepcji. W tym kontekście autor uważa omawiane zagadnienia za niezwykle istotne i godne dalszych badań zarówno z punktu widzenia dydaktyki architektonicznej, jak i uprawiania zawodu.
The paper contains reflections on the place of architectural images in modern visual culture. This analysis is conducted in the context of Bauhaus postulates, indicating the need to reinterpret them and include the role of modern visual culture as a crucial element determining the message of architectural ideas. The analysis makes a reference to the phenomenon of reverse retrospection – a mechanism of transferring semantic associations typical for photographs to the sphere of architectural message. The purpose of this paper is to indicate conclusions resulting from the aforementioned analyses, which can be applied in modern architectural didactics.The reflections were supported by survey research on the visual awareness of first-years’ students of architecture. The presented findings were analysed both qualitatively and quantitatively, and their interpretation was included as well.Finally, conclusions on teaching architecture were drawn, i.e. when complementing and reinterpreting the Bauhaus heritage, it is necessary to pay attention not only to the ability to create an adequate and clear visual message, but also to the ability to critically evaluate the language of images and being aware of possible scenarios and schemas of their functioning. Independently of the designers’ intentions, the created message becomes an element of a pictorial ensemble of modern culture, which, acting as a feedback loop, has an impact on both architecture itself and, in particular, on the possibilities of realising a particular concept. In this context the author considers the discussed issues to be extremely important and worth further research, both from the point of view of the architectural didactics and the profession of architect.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 173-183
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Tel Awiw-Jaffa – miasto zmian historycznych, urbanistycznych i kulturowych
Tel Aviv-Yafo – a city of historical, urban and cultural changes
Autorzy:: Mroczkowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294123.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: konflikt etniczny
proces historyczny
zmiana urbanistyczna
Bauhaus
planowanie przestrzenne
ethnic conflict
history of urban changes
spatial planning
urban planning
Opis:: Tematem artykułu jest wpływ narastającego konfliktu etnicznego i narodowego na rozwój tkanki miejskiej Jaffy i Tel Awiwu. Autor przy wykorzystaniu elementów analizy przestrzennej (in situ oraz zachowanego materiału fotograficznego) i w oparciu o badania historyczne szczegółowo przedstawia ten proces. Zwraca uwagę na zespół czynników, które spowodowały, iż ta dynamicznie rozwijająca się struktura miejska została wykorzystana w XX w. zarówno przez Żydów, jak i Arabów w polityce segregacji etnicznej i kulturowej. Ukazane wyniki badań wskazują okoliczności, które doprowadziły do oficjalnego podziału administracyjnego obszaru miejskiego Jaffy i utworzenia „hebrajskiego” miasta Tel Awiw – „papierowej granicy” wytyczonej między dwoma miastami w 1921 r. Pozwalają także ukazać istotny element historyczny, pomocny w zrozumieniu procesów tworzenia układu urbanistycznego współczesnego kompleksu Tel Awiw-Jaffa. Wyraźnie jest to widoczne zwłaszcza w przypadku osiedla Manshiyya/Neve Shalom, którego – pomimo centralnej pozycji w całym systemie urbanistycznym – całkowite zniszczenie zmaterializowało wcześniejsze niefizyczne rozdzielenie centrów osadniczych, jakimi były pierwotnie arabska Jaffa i żydowski Tel Awiw.
In the study, the author shows – using elements of spatial analysis and based on historical research (sources s. a. studies, historical photographic materials and in situ) – the impact of the growing ethnic and national conflict on the development of the urban space of Jaffa and Tel Aviv. Author draws attention to the set of factors that caused this dynamically developing structure to be used throughout the 20th century by Jews and Arabs in the politics of ethnic and cultural segregation of both nations. The research results shown indicate the circumstances that led to the official division of the Arab administrative area of Jaffa and the creation of the “Hebrew” city of Tel Aviv – that “paper border”, which was drawn between the two cities in 1921. They also allow to show a unique historical element, very helpful in understanding the creation mechanism of the urban layout of the contemporary Tel Aviv-Jaffa complex. These existing discrepancies between the spatial potential and the actual use of the urban space were most evident in the case of the Manshiyya/Neve Shalom housing estate. Despite the central position in the entire urban system, its complete destruction materialized the previous non-physical separation of the settlement centers, which were originally Arab Jaffa and Jewish Tel Aviv.
Źródło:: Architectus; 2020, 3 (63); 83-100
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Praktyki rysunkowo-malarskie jako element programu kształtowania świadomości i kompetencji plastycznych przyszłych architektów a idee edukacyjne Bauhausu
Drawing and painting practices as an element of the program of educating the awareness and artistic competences of architects versus educational ideas of the Bauhaus
Autorzy:: Siomkajło, Barbara
Łuczewska, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835731.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Bauhaus
edukacja plastyczna
studia architektoniczne
plener
praktyka rysunkowo-malarska
art education
architectural studies
plein air
drawing practise
painting practice
Opis:: Opracowanie dotyczy roli kształcenia przyszłych architektów, ich świadomości i kompetencji plastycznych w odniesieniu do idei i rozwiązań edukacyjnych Bauhausu. Mimo upływu 100 lat od założenia tej artystycznej szkoły i tylko 14 lat jej działalności, w procesach kształcenia prowadzonych przez szkoły artystyczne na całym świecie można odnaleźć ciągle aktualne elementy idei sformułowanych przez W. Gropiusa. Odnoszą się one do koncepcji jedności wszystkich sztuk, ze szczególnym uwzględnieniem architektury oraz metody kształcenia prowadzącej do pobudzenia i rozwoju u studiujących ich twórczych możliwości. Opracowanie zawiera omówienie jednego z elementów podstawowej edukacji plastycznej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, jakim są praktyki rysunkowo-malarskie. Omawiane jest ich szczególne znaczenie w przygotowaniu studiujących do samodzielnego projektowania poprzez rozwijanie ich twórczej wyobraźni. Istotną rolę odgrywa w tych procesach tak bardzo podkreślany przez Bauhaus bezpośredni kontakt z elementami otoczenia oraz opanowanie podstaw postrzegania przestrzeni, a także sposobów jej zapisu w plenerowych warunkach zintensyfikowanego procesu kształcenia.
The study concerns the role of educating future architects, their awareness and artistic competences in relation to the ideas and educational solutions of the Bauhaus. Despite the fact that 100 years have passed since this artistic school foundation and there were only 14 years of its activity, we can still find current elements of the ideas formulated by W. Gropius in the educational processes conducted by art schools all over the world. They refer to the concept of unity of all arts with particular emphasis on architecture and the method of education leading to stimulation and development of creative possibilities in students. The study discusses one of the elements of basic art education at the Faculty of Architecture of Wrocław University of Science and Technology, which are drawing and painting practices. Their special importance in preparing students for independent design by developing their creative imagination is discussed. An important role in these processes is performed by the direct contact with elements of the environment, emphasized by the Bauhaus, and the mastery of the basics of perception of space as well as the methods of its recording in the plein air conditions of an intensified educational process.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 157-172
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Bauhaus" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język