Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cień" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Architektura cienia
    Shadow Architecture
    Autorzy:
    Szpakowska-Loranc, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/344767.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    cień
    narracja architektoniczna
    shadow
    architectural narrative
    Opis:
    O ile w przeszłości światłu w architekturze nieodłącznie towarzyszył cień, zadaniem współczesnego architekta jest zwykle jedynie dbałość o doświetlenie budynku. Brak zacienionych przestrzeni przez stosowanie rozległych przeszkleń i równomiernego, sztucznego oświetlenia to brak tajemnicy – pola dla wyobraźni. Pozbawienie architektury cienia oznacza zatarcie granic pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem, dniem i nocą, światem rzeczywistym i wirtualnym oraz nadzór społeczny. Budynki, których twórcy oprócz światła operują także „materią” cienia jako elementem narracji architektonicznej nie są częstymi przykładami. Można do nich zaliczyć realizacje Daniela Libeskinda, Fumihiko Maki, Eduardo Menisa, Stevena Holla. Tworząc odpowiedni nastrój przekazują symboliczne treści.
    Whereas in the past shadow was a constant companion of light in architecture, the task of a contemporary architect is usually to care for the lighting of the building. The lack of shaded spaces due to the use of extensive glazing and regular artificial lighting equals the lack of mystery – the field for imagination. Depriving architecture of the shadow means blurring of the boundaries between interior and exterior, day and night, real and virtual world, as well as social supervision. Buildings, whose creators, in addition to light, employ the “matter” of shadow as an element of architectural narrative, are not frequent examples. These include the works of Daniel Libeskind, Fumihiko Maki, Eduardo Menis, Steven Holl. While creating the right mood, they also convey symbolic content.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 18; 67-74
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie, refleksy, cienie
    Spaces, reflection, shadows
    Autorzy:
    Twardowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345493.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    światło
    cień
    przestrzeń
    płaszczyzna
    budowla
    light
    shadow
    space
    surface
    edifice
    Opis:
    Różnorodność zaprojektowanych i zrealizowanych form coraz częściej staje się pretekstem do poszukiwań kolejnych rozwiązań przestrzennych. Architekci prześcigają się w szkicowaniu budowli, które dzięki wykorzystaniu słońca stają się coraz bardziej trójwymiarowe i przestrzenne. Światło odgrywa tu szczególną rolę. Przede wszystkim światło dzienne. Sprawia, że architekt uzyskuje wielowarstwowy efekt w odbiorze bryły z zewnątrz oraz wewnętrznych przestrzeni. Dla wielu projekty takich mistrzów, jak Tadao Ando są inspiracją w wykorzystaniu światła. Inni zapatrują się w trójwymiarowości budowli Stevena Holla czy Morphosis. Dwa z lokalnych przykładów prób poszukiwania głębi, użycia światła czy zabawy cieniem i płaszczyznami to budynek recepcyjny, zaprojektowany w Krakowie i kościół we Wrocławiu. W przypadku budynku w Krakowie, nieco hybrydowa funkcja dwóch sprzecznych wydaje się elementów stała się pretekstem do niecodziennych rozwiązań nie tylko funkcjonalnych, ale i przestrzennych, w których główną rolę odgrywało światło, cień, odbicia, refleksy i zieleń. Kościół we Wrocławiu również podąża za grą światła i cienia budując przestrzenie pełne powagi, pokory i modlitwy.
    The diversity of architectural designs is increasingly becoming a pretext for exploring further spatial solutions. Architects are outraged in the sketching of buildings, which by the use of the sun become more and more three-dimensional and spatial. Light plays a special role here. Daylight first of all. It makes the architect gain a multi-layer effect in the perception of solids from the outside and inside spaces. For many of us, projects such masters as Tadao Ando are the inspiration for the use of light. Others look at the three dimensions of Steven Holl or Morphosis buildings. Two local examples of the quest for depth, use of light or play with shadow and planes is the reception building, designed in Cracow and the church in Wroclaw. In the case of a building in Cracow, the hybrid function of two contradictory elements seems to be a pretext for unusual solutions not only functional but spatial, where light, shadow, reflections, reflections and green play the main role. The church in Wroclaw also follows the play of light and shadow by building spaces of dignity, humility and prayer.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 18; 117-129
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światło we współczesnym budownictwie sakralnym
    Light in the Contemporary Sacral Buildings
    Autorzy:
    Węcławowicz-Gyurkovich, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/344815.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    światło i cień
    nowoczesne budowle sakralne
    light and shadow
    modern sacral buildings
    Opis:
    W każdym okresie historycznym światło w budownictwie sakralnym odgrywało ważną mistyczną rolę. W architekturze sakralnej drugiej połowy XX wieku także obserwujemy poszukiwanie różnorodnych sposobów oświetlenia wnętrz, aby uzyskać nastrój skupienia i ciszy konieczny dla wprowadzania odmiennego klimatu niż w innych obiektach użyteczności publicznej. Już Le Corbusier w trzech swoich realizacjach sakralnych preferował raczej przyciemnienie niż prześwietlanie wnętrz. Współczesne metody kompozycji oraz nowe materiały pozwalają poszukiwać odbić światła dziennego, wielokrotnie jego specyficznego dozowania i refleksów, wywołujących oczekiwane przez projektantów wyjątkowe doznania oderwania od rzeczywistości. Przemyślane oświetlenie wnętrza sakralnego zapewnia odpowiedni do kontemplacji i modlitwy nastrój skupienia i wyciszenia.
    In each historical period light played an important, mystical role in sacral buildings. In the sacral architecture of the second half of the 20th century the search of diversified methods of adding light to interiors so as to reach the atmosphere of concentration and silence necessary to introduce a different climate than in other public utility buildings can be observed. Already Le Corbusier in his three sacral projects preferred dimming rather than over-illuminating interiors. Contemporary methods of composition and new materials enable to search for reflections of the natural light, frequently for its specific proportioning and gleam, evoking the unique experiences of being separated from the reality, so desired by designers. Well considered illumination of sacral interiors provides the atmosphere of concentration and meditation, appropriate for contemplation and prayer.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 18; 85-94
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy historią a współczesnością – o zmiennej roli światła we współczesnej architekturze
    Between history and contemporarity – on the changing role of light in contemporary architecture
    Autorzy:
    Skaza, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345627.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    światło
    Muzeum Żydowskie w Berlinie
    Kościół Światła w Osace
    Fundacja Cartiera w Paryżu
    cień
    light
    Jewish Museum in Berlin
    Church of The Light in Osaka
    Fondation Cartier in Paris
    shadow
    Opis:
    Architektura istnieje od tysięcy lat, a światło towarzyszy jej stale. Współczesna przestrzeń oferuje jednak doznania dotąd nieistniejące. Trudno nie doceniać znaczenia oculusa we wnętrzu Panteonu, sekwencji cieni układających się na kanelurach greckiej kolumny, czy – bardziej współczesnego – mroku kaplicy w Ronchamp, do której światło sączy się przez rozglifienia kolorowych okien. A jednak mrok wnętrz Muzeum Żydowskiego, świetlisty krzyż przecinający fasadę Kościoła Światła, czy transparentna bryła Fundacji Cartiera wskazują jednoznacznie, że we współczesnej architekturze światło odgrywa także inną rolę, niż ta, jaką nadano mu dawniej, kiedy katedry były białe. To różnica pomiędzy zamkniętym i otwartym, pomiędzy nieprzeniknionym murem i transparentnością ściany kurtynowej. Wraz z nowym językiem form współczesnej architektury „zmianie” uległo też światło na/w budynku oraz nasz odbiór budowli. A jednak, pomimo zmian, „architektura to przemyślana, bezbłędna gra brył w świetle”, nadal.
    Architecture has existed for thousands of years and light is its constant companion. However, it is the contemporary space that offers sensations non-existent before. It is difficult to underestimate the significance of the oculus in the interior of the Pantheon, the sequence of shadows on the striae of the Greek column, or – the more recent – darkness inside the chapel in Ronchamp, where the light is seeping through the embrasures in the coloured windows. Yet the darkness in the interior of the Jewish Museum, the luminous cruciform cut into the façade of the Church of the Light or the transparent body of the Fondation Cartier all clearly indicate that in modern architecture light also plays a role different from that given to it formely, at the time when cathedrals were white. It consists in the difference between closed and open, between the impenetrable wall and the transparency of the curtain wall. Along with the new language of the forms of contemporary architecture, the “light” on/in the building and our reception of the structure have also changed. And yet, despite the changes, architecture still remains “the masterly, correct and magnificent play of forms assembled in the light”.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 105-111
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies