Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "składowanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Ryzyko związane z geologicznym składowaniem CO2
    Risk of CO2 geological storage
    Autorzy:
    Uliasz-Misiak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1825975.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    składowanie CO2
    składowanie dwutlenku węgla
    zagrożenia środowiskowe
    gazy cieplarniane
    CO2
    dwutlenek węgla
    ditlenek węgla
    Opis:
    Bezpieczeństwo składowania dwutlenku węgla zależy od rodzaju struktury geologicznej, procesów w niej zachodzących jak również stanu technicznego infrastruktury. Niezależnie od miejsca podziemnego składowania CO2, mogą występować wycieki gazu ze składowiska dwutlenku węgla poprzez nieszczelności w otworach zatłaczających i obserwacyjnych lub przez naturalne drogi migracji np. uskoki [9]. Przypuszcza się, że po kilkuset lub po kilku tysiącach lat część, a może nawet cały CO2, rozpuści się w płynach złożowych, część CO2 wejdzie w reakcje z minerałami i utworzy matrycę skalną. Po rozpuszczeniu lub przereagowaniu, dwutlenek węgla nie będzie już migrował ku powierzchni nawet przy braku dostatecznego uszczelnienia. Ryzyko jest iloczynem prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia i konsekwencji, jakie ono wywoła. Zależne jest od lokalizacji i czasu oraz proporcjonalne do skali potencjalnego zagrożenia i prawdopodobieństwa jego wystąpienia [1, 7]. Ryzyko związane z geologicznym składowaniem CO2 jest kluczowym zagadnieniem wpływającym na społeczną akceptację tej technologii oraz przepisy prawne i standardy regulujące zastosowanie składowania dwutlenku węgla w skali przemysłowej. Problem ten uwzględniono w propozycji Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniająca dyrektywy Rady 85/337/EWG, 96/61/WE, dyrektywy 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006. Podkreślono w niej potrzebę wykonywania zintegrowanej oceny ryzyka wycieku CO2, tak aby zminimalizować ryzyko wycieku, zasad monitorowania i sprawozdawczości, w celu weryfikacji składowania i podejmowania odpowiednich środków zaradczych w odniesieniu do każdej potencjalnej szkody. W artykule przedstawiono ryzyko związane z transportem (rurociągi), instalacją zatłaczania oraz ze składowaniem w strukturze geologicznej.
    Geological storage of CO2 is carried out in three stages: capture, transport and injection and its storage. The human and environmental threats result from large, uncontrolled amounts of carbon dioxide reaching the atmosphere. CO2 transport risk (f. ex.: pipelines) and thronging (surface and deep-seated equipment of boreholes) is well recognized and may be minimized by the use of suitable technologies decreasing the possibility of failure. The process of carbon dioxide storage is complex and that is why the evaluation of probability of involved threats occurrence and their scale estimation is difficult and dependent on many factors, such as the trapping mechanisms, boreholes quality and cohesion of overburden rocks. Drills, faults and fractures are the main paths where CO2 escape from storage site may occur. Risk minimizing is implemented through monitoring carried out while storage and after its completion. The risk connected with geological storage of CO2 is the key issue influencing the social approval of this technology and legal regulations as well as technological standards applied in industrial storage of carbon dioxide. Carbon dioxide in large concentrations can influence people, animals and ecosystem. Negative environmental effects caused by effluent of stored CO2 may be considered in the global and local scale. Gas migrating from the structure in which it is stored towards the surface can cause change of quality of superficial and underground waters, soils and changes surface and subsurface ecosystems. If carbon dioxide will get to level of drinking waters, then even its small quantities can change of chemism and deterioration of quality of these waters. Dissolved CO2 creates carbon acid, changing pH of water and causing sequence of indirect effects such as: mobility of toxic metals, chlorides and sulfides. Increased concentration of CO2 in soil will cause decrease of its pH, will influence negatively chemism of nutritious substances and will cause mobility of trace metals (IPCC, 2005). Stored CO2 can influence plants and animals. Its influence on microorganisms living deep in the ground and on plants and animals living in shallow layers of the ground is anticipated. Influence of increased CO2 concentration on microorganisms is subject of many investigations at present. Results show that there is a group of microorganisms which develop well at increased concentration of carbon dioxide [12].
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2008, Tom 10; 623-632
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określenie wpływu sekwestracji ditlenku węgla na właściwości technologiczne zaczynów cementowych celem bezpiecznego dla środowiska składowania geologicznego
    Effect of sequestration of carbon dioxide on technological properties of cement-slurries and its impact on environmental safety of geological storage
    Autorzy:
    Uliasz-Bocheńczyk, A.
    Stryczek, St.
    Mokrzycki, E.
    Pomykała, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1819298.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    zaczyn cementowy
    ditlenek węgla
    składowanie CO2
    Opis:
    Reducing CO2 emissions is one of the most important issues, not only from the economic point of view, but first and foremost because of its importance for environmental protection. Worldwide research on reduction of CO2 emissions aim to develop technology for carbon capture and storage without a negative impact on the environment. Geologic sequestration of carbon dioxide is the storage method, which is currently tested in various CCS research programs. However, this type of CO2 storage has to be environmentally safe and already at the stage of planning there is a need to estimate the probability of leakage. This applies to both the geological structure, where CO2 is stored, as well as to the infrastructure, and resulting use of materials, primarily cement. For this reason, there are ongoing research projects which aim to determine the cements resistant to corrosive action of CO2. What is more, the impact of carbon dioxide on technological properties of cement which can cause technological complications and leaks should be investigated. This article presents the results of the research on the influence of CO2 on the basic properties of cement slurries that can be potentially useful in drilling technologies used for geological storage. The research has determined the fluidity and initial and final setting time of cement, the amount of supernatant water and mechanical properties (bending strength and compressive strength).
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 875-884
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola biofiltracji w kontroli emisji gazu składowiskowego w świetle zaleceń dyrektywy UE w sprawie składowania odpadów
    Biofiltration role in landfill gas emission control in light of the EU directive on the landfill of waste
    Autorzy:
    Pawłowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1819499.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    biofiltracja
    składowanie odpadów
    gaz składowiskowy
    biofiltration
    landfill
    landfill gas
    Opis:
    Dyrektywa 1999/31/WE [4] zobowiązuje Polskę do ograniczania ilości materiału podatnego na biodegradację, aż do osiągnięcia w 2020 r., przyjętego w Krajowym Planie Gospodarki Odpadami (KPGO, 2010), poziomu 35% masy tych odpadów wytworzonych w roku 1995. Redukcja ta będzie następowała poprzez upowszechnienie selektywnej zbiórki i procesów mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów. Jak wskazują badania [1, 2, 10], różnego rodzaju procesy mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów prowadzą do zmniejszenia produkcji biogazu z pozostałej frakcji odpadów w zakresie od 50 do >90%, w stosunku do wartości uzyskiwanej z odpadów nieprzetwarzanych. Można więc przewidywać, że planowane zmiany w gospodarce odpadami spowodują istotne obniżenie potencjału biogazowego odpadów deponowanych na składowiskach, co w znacznym stopniu organiczny możliwość energetycznego wykorzystania gazu składowiskowego. Mimo to problem tworzenia się i emisji gazu ze składowisk nie zostanie rozwiązany. Nawet przy bardzo skutecznych systemach segregacji odpadów pewna ilość materii podatnej na biodegradację nadal trafiać będzie na składowiska [2], przyczyniając się do tworzenia gazowych produktów fermentacji. Jednak sposób utylizacji gazu tworzącego się z odpadów o małej zawartości materii organicznej będzie musiał zostać dostosowany do parametrów ilościowych i jakościowych gazu. Celem pracy jest analiza wpływu wdrożenia zaleceń dyrektywy 1999/31/WE [4], dotyczących obniżenia zawartości materii biodegradowalnej w odpadach, na produkcję gazu składowiskowego oraz ocena możliwości zastosowania biofiltracji jako metody ograniczenia emisji metanu ze składowisk odpadów o niskiej zawartości materii organicznej. W badaniach założono, że zawartość tej materii zostanie obniżona o 65% w stosunku do wartości 489 kg/Mg odpadów, uznanej za stan wyjściowy. Wyliczona na podstawie modelu ilość biogazu produkowanego w poszczególnych latach była podstawą do oszacowania czasu trwania fazy, w której energetyczne wykorzystanie gazu będzie ekonomicznie uzasadnione. W dalszej części pracy oszacowano wielkość złoża metanotroficznego, niezbędnego do usunięcia metanu z gazu składowiskowego, tworzącego się w fazie, gdy produkcja spada poniżej wartości uzasadniającej wykorzystanie energetyczne (50 m3h-1) oraz w fazie, gdy przepływ gazu będzie zbyt niski (<10 m3h-1), aby możliwe było jego spalanie w pochodni.
    Legislation of the EU obligates Poland to gradual decrease in deposition of material susceptible to biodegradation, until reaching in 2020 the level of 35% of the organic waste deposited in 1995. This will reduce the biomethanization potential of waste, and significantly limit the possibility of landfill gas use for energy production. So the approach to the problem of landfill gas utilization should be changed. The results of model studies regarding the influence of biodegradable matter content in waste deposited in a hypothetical landfill on gas production were presented in the paper. The multi-phase model of landfill gas production Afvalzorg was used. It was found that 65% of biodegradable matter decline in the waste will shorten the time during which the landfill gas can be used for energy recovery, by about 40%, and lower amounts of the gas by about 70%. The paper also presents biofiltration method for the treatment of landfill gas, formed from the waste with low organic matter content. This method bases on the use of microorganisms for the removal of methane and numerous trace gases that are susceptible to biodegradation during landfill gas flow through the porous filter bed. Microorganisms use these compounds as sources of carbon and energy, which results in a production of simple minerals compounds, such as CO2 and H2O. It was calculated that the area of the biofilter bed (1 m high) necessary to ensure the efficient removal of methane emitted from the landfill (where 900 thousand Mg of waste deposited) ranged from 170 to 1714 m2, depending on gas load and type of filter bed aeration. The largest filter bed is needed in the case of passively aerated biofilter when gas production drops below the level of profitability of energetic use of biogas (below the gas production of 50 m3 h-1), and the smallest in the case of actively aerated biofilter used after flare uninstalling (when the quantity of biogas is below 10 m3h-1).
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 303-314
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Składowiska przeterminowanych środków ochrony roślin na terenie województwa podlaskiego
    Waste plant protection chemicals dumping sites in the area of Podlaskie Province
    Autorzy:
    Skoczko, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1826249.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    środki ochrony roślin
    odpady chemiczne
    składowanie środków ochrony roślin
    Opis:
    Sumaryczna ilość znajdujących się w Polsce przeterminowanych środków ochrony roślin i różnego rodzaju innych chemikaliów nieprzydatnych do wykorzystania, szacowana jest na około 60.000 ton. Pracownicy resortu środowiska twierdzą, że najlepszym w tej chwili rozwiązaniem byłaby budowa nowoczesnych składowisk, w których umieszczono by zawartość istniejących obecnie mogilników. Byłoby to tańsze niż ich utylizacja, tym bardziej, że w Polsce nie ma specjalistycznych urządzeń. Obecnie mogilniki są praktycznie bezpańskie, mimo że podlegają aż trzem resortom: rolnictwa, zdrowia i ochrony środowiska. Jest to dylemat zmuszający do poważnego traktowania problemu likwidacji przeterminowanych pestycydów lub zmniejszenia ich zagrożenia poprzez: przeniesienie zawartości mogilników na odpowiednio przygotowane składowiska; wydobycie zawartości mogilników, uszczelnienie dotychczasowych betonowych komór i ponowne umieszczenie chemikaliów w istniejących, ale bezpiecznych dla środowiska komorach; Wydobycie zawartości mogilników, segregacja chemikaliów, utylizacja termiczna niektórych partii i bezpieczne dla ludzi i środowiska składowanie pozostałości (posegregowanej, w opisanych pojemnikach lub na wydzielonych kwaterach składowiska); wydobycie i przewiezienie zawartości za granicę do zniszczenia lub utylizacji. Każda z przedstawionych metod ma swoje wady i zalety oraz istotne ograniczenia. Należy przyjąć, że każdy mogilnik musi być analizowany indywidualnie, zarówno w aspekcie składowanego w nim materiału, jak i sposobu postępowania z zawartością. Oddzielnym problemem jest rekultywacja terenu wokół istniejącego mogilnika skażonego w wyniku emisji zanieczyszczeń zgromadzonych w mogilniku. Skala problemu nie jest obecnie do końca rozpoznana [1,8]. Wprowadzone ustawą o odpadach nowe mechanizmy prawne takie jak: uzyskiwanie zezwoleń na prowadzenie działalności, w wyniku, której powstają odpady, obowiązek ewidencji odpadów zarówno przez ich wytwórcę jak i odbiorcę oraz wprowadzenie preferencji dla technologii wykorzystujących odpady jako surowce wtórne są kolejnym krokiem do ograniczenia ilości odpadów w środowisku. Zwiększą one skuteczność kontroli przestrzegania prawa w zakresie gospodarki odpadami oraz umożliwią utworzenie rynku specjalistycznych firm zajmujących się wykorzystywaniem lub unieszkodliwianiem odpadów, w tym również odpadów niebezpiecznych. Powinno to w krótkim okresie doprowadzić do zmniejszenia ilości wytwarzanych odpadów oraz zwiększyć stopień ich wykorzystania. Niemiecki raport zatytułowany "Niebezpieczne środki ochrony roślin - niebezpieczna spuścizna" zawiera akapit, który powinien przyświecać wszystkim zainteresowanym likwidacją tej spuścizny w Polsce: "Toksyczne odpady i przeterminowane środki ochrony roślin nie pojawiły się nagle. Nie są one wynikiem błędu popełnionego przez jedną osobę czy instytucję, która można wskazać palcem. Tak, więc jedynym logicznym rozwiązaniem, które doprowadzi do ich likwidacji, jest współpraca wszystkich zainteresowanych stron: producentów i dystrybutorów środków ochrony roślin, rządów, organizacji pozarządowych i nauki. Powinny one czuć się współodpowiedzialnymi za rozwiązanie zaistniałego problemu i wyciągnąć wnioski z błędów popełnionych w przeszłości.
    For many years minimization of the amount of produced waste and their rational management belong, in the developed countries, to the most important directions of the environment protection, because of threat of all parts of the environment: air, water and earth's surface. Threats to the environment are present practically in all phases of waste management: starting from their generation and collection, through transportation, recycling and neutralization, and finishing with their final disposal. Issues of waste management are included within the priority tasks in Poland. New act on waste, accepted after a few years of discussions in April 2001, is a next stage in full ordering of administration and supervision issues of waste management. This act introduced new classification of waste based on the European Catalogue of Waste as well as on the European Waste Classification. Also this act improved in a high degree method of collecting data concerning waste management by imposing obligation of keeping records by units generating and receiving waste. Poland keeps high position among European countries taking into consideration amount of generated and disposed waste. Total amount of waste plant protecting chemicals and different kinds of useless waste chemicals is estimated in Poland to amount to about 60 000 tons. Especially dangerous ecological bomb are waste plant protecting chemicals dumping sites - burials. There are 330 officially registered (in December 2001) burials in Poland. One third of those burials are just simple holes in the ground with no protection. That is why the Environmental Inspectorate pays special attention to the controlling of burials, which are serious threat for the environment. In the case of leakage from a burial, disposed there waste plant protecting chemicals and other hazardous chemicals may cause serious contamination of ground and water environment as well as they can cause threat to the underground waters. Currently burials are practically ownerless in Poland. Employees in the department of environment say, that the best solution in this moment is the construction of new modern burials, in which content of the old, existing burials would be disposed. It would be much cheaper than their utilization, all the more, that there are no specialist devices for that in Poland.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2002, Tom 4; 509-525
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attenuation landfills - the future in landfilling
    Zabezpieczone wysypiska - przyszłość składowania odpadów
    Autorzy:
    Allen, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1826309.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    składowanie odpadów
    budowa składowisk odpadów
    eksploatacja składowisk odpadów
    eksploatacja wysypisk
    Opis:
    Landfilling is the simplest, cheapest and most cost-effective method of disposing of waste (Moore, 1994; Barrett & Lawler, 1995; Allen 1998). Despite waste reduction and recycling policies, and waste pretreatment programmes to lower the proportion of waste going to landfill, at the end of the day landfills will still be required to accommodate residual wastes (Allen et al. 1997). However, although the proportion of waste to landfill may be decreasing, the total volumes of municipal solid waste (MSW) being produced are still increasing significantly (Douglas, 1992), and from 1990-1995, there was an increase of 10% in total waste generated in the EU (EEA, 1998). Thus, in the EU overall, despite the trend towards incineration by some of the wealthier nations, dependence on landfills for disposal of waste is likely to continue for the foreseeable future. Over the last decade, the most significant waste management trend throughout Europe has been the enormous increase in cost of disposal to landfill. This has stemmed from the introduction in most European countries of more stringent legislation governing landfill management, in order to protect the environment and minimise health hazards arising from landfills. More rigorous legislation governing landfills was long overdue, and must be welcomed, but has led to an alarming increase in waste management costs, which cannot but have negative economic repercussions for less wealthy nations. Some of the new legislation, although affording in many situations only minimally enhanced protection to the environment, is extremely expensive to implement, thus greatly inflating waste management costs. The escalating cost of landfill in the EU over the last two decades can be attributed to the adoption of the containment approach to landfill management and the mandatory legal requirement for artificial lining and capping systems to be installed at all landfills. Despite the confidence afforded the containment concept, the approach has been plagued by problems, and it has become increasingly apparent that the containment strategy is financially unsustainable. Of greater concern is the fact that waste in containment landfills with artificial lining systems will remain active for many decades and possibly even centuries, and long into the future will pose a pollution threat to the environment, in the event of degradation of the lining system. Attenuation landfills have been militated against by the EU directive that all subsurface water must be protected, effectively requiring that all leachate produced in a landfill must be collected and treated on site, regardless of whether groundwater in the vicinity of the landfill is a resource that warrants protection. Attenuation landfills utilise the sorption, filtration and ion exchange properties possessed by subsurface mudrocks and clay-rich overburden, which are in continuous and effective operation in purifying groundwater. Several studies, (e.g. DoE, 1978), have confirmed that in appropriate circumstances, attenuation is an effective means of protection of groundwater resources against pollution. Attenuation landfills can benefit from design options that promote aerobic degradation processes, so expediting the stabilisation of waste to an inert state. Finally, a significant advantage of attenuation landfills is the relatively minor cost of construction, operation and maintenance compared to containment landfills. If technologies to hasten degradation of the waste in the landfill to its inert state are incorporated into the landfill design and operation, it is possible that attenuation landfills can achieve sustainability.
    Praca dotyczy zagadnienia zmniejszenia oddziaływania składowiska odpadów na środowisko naturalne oraz inżynierii zabezpieczenia przed przedostawaniem się odcieków do wód gruntowych w długim wieloletnim okresie eksploatacji. Koszty budowy i utrzymania wysypisk odpadów, w powiązaniu ze stałymi kosztami eksploatacji i monitorowania składowiska w czasie aktywności odpadów, są bardzo znaczące. Trwa to zwykle wiele dziesięcioleci zanim składowisko zostanie zamknięte i wiąże się z koniecznością doboru odpowiedniej strategii zarządzania. Na wstępie autor podaje przykłady wad w strategii i procesie planowania i budowy składowisk odpadów. Przy budowie i eksploatacji składowiska odpadów, zmniejszenie niekorzystnego oddziaływania na środowisko naturalne powstających odcieków wymaga uwzględnienia sorpcji, filtracji oraz wymiany jonowej pokładów geologicznych bogatych w iły. Przy analizowaniu tych zagadnień, mając na względzie przede wszystkim zapobieganie skażeniu wód gruntowych, autor odwołuje się do uregulowań prawnych istniejących w Unii Europejskiej. Wskazując na inżynieryjne opcje budowy składowisk odpadów autor analizuje możliwe uszkodzenia hydrauliczne występujących pokładów iłów, wskazując rozwiązania optymalne. Uwzględnia przy tym słabości stosowanych obecnie zabezpieczeń wykładzinami z tworzyw sztucznych. Chociaż sztuczne systemy wykładzin stosowane powszechnie w budowanych składowiskach odpadów będą zabezpieczać przedostawaniu się odcieków przez kilka dziesięcioleci, to istnieje niebezpieczeństwo skażenia środowiska w przypadku degradacji lub przypadkowego uszkodzenia wykładzin. Autor optuje za naturalnymi warstwami nośnymi, które w długim okresie czasu będą przyczyniały się do stabilizacji i zobojętnienia powstających odcieków. Autor przedstawia koncepcję zabezpieczania wysypisk odpadów podwójną mineralną warstwą denną, składającą się z warstwy "obojętnej" gliny wzbogaconej kaolinitem pokrytej warstwą aktywnej gliny wzbogaconej smektytem. Warstwa drenażowa wraz z systemem zbierania odcieków w celu kontroli ilości migrujących odcieków pokrywa podwójną warstwę mineralną, tak aby zapobiec szokowemu ładunkowi wpływającemu na podwójną warstwę mineralną. Duże znaczenie w takich rozwiązaniach mają, oprócz bezpieczeństwa, koszty budowy i eksploatacji składowisk odpadów.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2000, Tom 2; 365-382
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania stężenia C02 w powietrzu podgłebowym w rejonie Tarnowa pod kątem monitoringu składowania dwutlenku węgla
    CO2 concentration in soil air in Tarnow vicinity for carbon dioxide storage monitoring
    Autorzy:
    Tarkowski, R.
    Uliasz-Misiak, B.
    Wdowin, M.
    Batkiewicz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1819685.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    stężenie dwutlenku węgla
    monitoring
    składowanie dwutlenku węgla
    concentration of carbon dioxide
    carbon storage
    Opis:
    Pomiary koncentracji dwutlenku węgla w powietrzu podglebowym, na obszarze pomiędzy Jastrząbka Stara i Różą, pozwoliły na opracowanie metodyki pomiarów oraz określenie stężeń CO2 w powietrzu podglebowym. Badania wykonano w 25 punktach pomiarowych wokół dwóch otworów produkujących ropę naftową oraz przy drodze pomiędzy nimi, w 12 seriach pomiarowych. Zaobserwowano zmienność stężenia tego gazu w zależności od pory roku oraz lokalizacji punktu pomiarowego. Najwyższe pomierzone stężeniaCO2 stwierdzono w miesiącach letnich na obszarze pól uprawnych przy drodze pomiędzy otworami produkcyjnymi oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Porównując wyniki uzyskane z poszczególnych lat zauważono ich powtarzalność. Podkreślić należy, że wyniki pomiarów stężeń CO2 w powietrzu glebowym przekraczają często 1%, a nawet dochodzą do 5%, co znacznie odbiega od tych z innych obszarów (poniżej 0,5%). Uzyskane wyniki prezentują obraz koncentracji CO2 w powietrzu glebowym i można traktować jako tło tego gazu na badanym obszarze.
    Geological carbon dioxide storage has different kinds of risks for people and environment in global as well as in local scale. That's why monitoring is so important for the whole process of carbon dioxide storage. The main purpose is to follow gas migration under ground, to control seal of injection wells during and after injection, verification of injected carbon dioxide quality and also control of parameters connected with injection. Preparation and carrying out of geological storage monitoring of carbon dioxide is required by Directive of European Parliament andCouncil 2009/31/WE in case of geological storage from 23 of April 2009 [18]. One of the basic research connected with carbon dioxide storage monitoring is establishing of the CO2 concentration (background) in the ground/soil air before starting the injection. Such a researches are done also during and after the end of injecting gas to underground reservoir. If the important differences in CO2 concentration are stated they can suggest that gas has escaped. Presented research results concern CO2 concentration measurements in soil air in the area of Jastrzabka Stara oil field near Tarnow. Carbon dioxide injection as an Enhanced Oil Recovery (EOR) can increase oil production from the reservoir which is in the last exploitation stage. Carbon dioxide concentration measurements in ground/soil air were made between 2005-2008 using Detector MultiReaPlus based on IR radiation absorbance. To select appropriate research methodics the measurements were preceded by researches. They were made each time in drilling wells, 80 cm under ground in the area and between production wells JSt-8 and JSt-12. There were defined 25 sampling points in which about 300 measurements were done in all seasons. Results of three years research showed that CO2 concentration values change seasonal in the sampling points. Concentration changes were connected also with weather conditions (air temperature changes and precipitation). Localization of the sampling points have an important influence on the findings. Through the three years research the repeatability of research results in sampling points during circle of the seasons was found. Thanks to this research the background for CO2 concentration in this area was established.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2010, Tom 12; 847-860
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies