Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wróżynski, R" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Impact of digital terrain model uncertainty on flood inundation mapping
Wpływ niepewności numerycznego modelu terenu na wyznaczanie stref zasięgu zalewu powodziowego
Autorzy:
Sojka, M.
Wróżyński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818757.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
niepewność numeryczna
metoda Monte Carlo
model terenu
Monte Carlo method
Opis:
Celem pracy była analiza wpływu niepewności numerycznego modelu terenu (NMT) na wielkość stref zagrożenia powodziowego. Ocenę niepewności wykonano metodą Monte Carlo. Symulacje komputerowe prowadzono przy wykorzystaniu modelu hydraulicznego HEC-RAS z rozszerzeniem HEC-GeoRAS na przykładzie rzeki Małej Wełny na odcinku od przekroju Kiszkowo 1 do przekroju Kiszkowo 2, na którym obserwowano i dokumentowano występowanie zalewów w latach 1998–2012. Analizę i dyskusję wyników przeprowadzono w odniesieniu do stref zagrożenia powodziowego wyznaczonych metodą klasyczną (twardą), w której nie uwzględnia się wpływu niepewności danych na wielkość stref zagrożenia powodziowego oraz metodą miękką, w której efektem końcowym była probabilistyczna mapa zagrożenia powodziowego. Przeprowadzone analizy wykazały, że wykonanie 550 symulacji pozwala na opracowanie wiarygodnej probabilistycznej mapy zagrożenia powodziowego na 0,54 kilometrowym odcinku rzeki Małej Wełny. Symulacje wykazały, że strefa zagrożenia powodziowego o prawdopodobieństwie wystąpienia 100% miała powierzchnię równą 3,45 ha, natomiast maksymalny zasięg zalewu może mieć powierzchnię ponad czterokrotnie większą tj. 14,2 ha Należy jednak pamiętać, że w przypadku maksymalnej strefy zalewowej, o jej zasięgu decydują obszary na których zalew występował tylko 5 razy podczas przeprowadzonych 550 symulacji. Prawdopodobieństwo wystąpienia tak dużego zalewu przy założonym przepływie maksymalnym WQ0.2% jest więc niskie. Wyniki przeprowadzonych analiz wykazały, że nie można w sposób dokładny określić zasięgu strefy zalewowej, co wynika z niepewności danych pomiarowych wprowadzanych do modelu. Lepszym rozwiązaniem wydaje się być przedstawienie zasięgu powodzi poprzez zastosowanie rozmytych granic, co związane jest z niepewnością danych oraz niepewnością samego modelu. Wprowadzając czynniki niepewności uzyskujemy szerszy obraz zasięgu zalewu, co jest szczególnie ważne w przypadku katastrofalnych powodzi, gdzie zagrożone jest życie ludzi.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 1; 564-574
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of digital elevation model and aerial photographs for modelling flood prone areas in small lowland rivers
Zastosowanie numerycznego modelu terenu oraz zdjęć lotniczych przy wyznaczania stref zagrożenia powodziowego w małych zlewniach rzek nizinnych
Autorzy:
Sojka, M
Murat-Błażejewska, S.
Wróżynski, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819327.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zagrożenie powodziowe
model numeryczny
strefy zalewowe
Opis:
Celem pracy była ocena możliwości zastosowania numerycznego modelu terenu opracowanego na podstawie zdjęć lotniczych do wyznaczenia stref zagrożenia powodziowego. Wiele prac koncentruje się na ocenie ryzyka powodziowego w zasięgu dużych rzek pomijając aspekty niepewności wyznaczania stref dla rzek małych i średnich, gdzie jakość numerycznego modelu terenu wywiera zdecydowanie większy wpływ na wyniki modelowania. W pracy podjęto próbę poprawy jakości NMT na podstawie własnych pomiarów terenowych prowadzonych na analizowanym odcinku rzeki Małej Wełny. Pozwoliło to na precyzyjne odzwierciedlenie koryta rzeki, a co za tym idzie możliwości zastosowania takiego modelu bez konieczności opracowania nowych modeli przy pomocy LIDAR. W pracy wyznaczono strefy zalewowe na 12 kilometrowym odcinku rzeki Małej Wełny. Do obliczeń rzędnych zwierciadła wody przy trzech scenariuszach powodziowych (10%, 1% oraz 0,2%) zastosowany został model HEC-RAS oraz program ArcGIS z rozszerzeniem HECGeoRAS, który zapewnia kompatybilność obu programów. Model został skalibrowany i zweryfikowany na podstawie dostępnych zdjęć lotniczych i pomiarów terenowych wykonanych podczas powodzi w latach 2008 i 2009. Badania wykazały, że dostępny w Polsce numeryczny model terenu opracowany na podstawie zdjęć lotniczych w skali 1:26000 może być z powodzeniem stosowany w procesie wyznaczania stref zalewowych pod warunkiem uzupełnienia go o dane pochodzące z własnych pomiarów terenowych koryta rzecznego. Badania potwierdziły użyteczność korzystania ze zdjęć lotniczych podczas procesu kalibracji i weryfikacji obliczeń hydraulicznych podczas modelowania powodzi.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 172-181
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problems with modelling water distribution in open channels with hydraulic engineering structures
Problemy modelowania rozrządu wody w kanałach otwartych z zabudową hydrotechniczną
Autorzy:
Laks, I.
Kałuża, T.
Sojka, M.
Walczak, Z.
Wróżyński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818727.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
modelowanie rozrządu
zabudowa hydrotechniczna
Opis:
W pracy przedstawiono zagadnienia modelowaniu rozdziału przepływu w sieci rzecznej z zabudową hydrotechniczną na przykładzie Kaliskiego Węzła Wodnego. Jednowymiarowy model Kaliskiego Węzła Wodnego został utworzony z wykorzystaniem systemu modelowania przepływów nieustalonych SPRUNER. Dane o geometrii obszaru przepływu zostały opracowane na podstawie pomiarów bezpośrednich batymetrii i parametrów budowli hydrotechnicznych oraz numerycznego modelu terenu bazującego na pomiarach LIDAR. Wykonano procedurę tarowania modelu dla fali powodziowej z 2010 roku. Przeprowadzono symulacje rozdziału przepływu dla 4 wariantów. Wyniki symulacji zostały naniesione na numeryczny model terenu w celu wyznaczenia zasięgu zalewu dla fali z 2010 roku oraz dla przepływu o prawdopodobieństwie 1%. Przeprowadzone badania wykazały, że Numeryczny Model Terenu wpływa istotnie na modelowanie przepływów w strefie przepływów wysokich, to praktyczne nie ma znaczenia przy modelowaniu rozrządu wody w korycie w strefie przepływów niskich i średnich. Wtedy, o jakości uzyskanych wyników z modelowania decyduje tylko, jakość numerycznego modelu koryta rzeki. Istotny problem stanowią także budowle hydrotechniczne, które decydują o rozrządzie wody przy przepływach niskich i średnich. W związku z tym konieczny jest ich bardzo dokładny opis tj. harmonogram pracy oraz krzywe wydatku urządzeń upustowych.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 1; 245-257
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies