Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lesniewska, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rtęć w tuszach zwierząt łownych pochodzących z terenu województwa łódzkiego
Mercury in carcasses of wild animals hunted in the province of Lodz
Autorzy:
Albińska, J.
Góralski, J.
Szynkowska, M. I.
Leśniewska, E.
Paryjczak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819610.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zwierzęta łowne
rtęć w tuszach
województwo łódzkie
wild game
mercury in carcasses
province of Łódź
Opis:
Celem niniejszej pracy było zbadanie zawartości rtęci całkowitej w próbkach mięsa dzikich zwierząt oraz ocena wpływu: rodzaju zwierzęcia oraz odległości miejsca pobrania próbki od miejsca postrzału na jej zawartość. Dodatkowym zadaniem było porównanie zawartości rtęci w przebadanych tkankach (wątroba, nerki, płuca, mięśnie). Analizowany materiał został pobrany w latach 2009÷2010, z trzech gatunków dzikich zwierząt (sarna, dzik i jeleń). Z Łódzkiego Skupu Dziczyzny "Darz Bór", pobrano próbki od 10 saren, 3 dzików i 3 jeleni. Sarny były to osobniki starsze niż 2 lata, o masie ciała do 20 kg. Pobrano mięśnie od 10 sztuk: z rany postrzałowej z 10 i 25 cm od rany, od trzech sztuk pobrano nerki, a od 9 sztuk pobrano wątroby. Dziki były dwuletnimi osobnikami o masie 35÷40 kg. Pobrano mięśnie od 3 osobników: z rany postrzałowej z 10 i 25 cm od rany. Przebadano trzy sztuki jeleni. Jelenie były młodymi około 3-letnimi osobnikami o masie około 100 kg., przebadano próbki: z rany postrzałowej z 10 i 25 cm od rany oraz z wątroby. Z terenu Nadleśnictwa Bełchatów, analizowany materiał został pobrany od 4 dzików i 5 jeleni. Dziki były młodymi osobnikami nie starszymi niż 2 lata, o masie do 40 kg. Jelenie natomiast miały od 4 do 8 lat o masie około 110 kg. Materiał do analizy pobrano z nerek, wątrób, płuc, ran postrzałowych oraz mięśni w odległości: 5, 10, 15 i 20 cm od miejsca postrzału.
The purpose of this paper was to study the total content of mercury in samples of meat from wild animals and to assess the influence of the following factors on the mercury content: type animal, type of the tissue collected, the distance from wound of a sampling point. Toxic metals such as mercury bioaccumulate and the differences in content in selected tissues of wild animals or small organisms can be used to assess the degree of environmental pollution as well as for biomonitoring purposes. The meat samples were taken from hunted animals collection points in Łódź (3 wild boars, 10 roe deer and 3 deer), and Bełchatów (4 wild boars and 5 deer). Material for analysis was taken from the kidneys, livers, lungs, bullet wounds and muscles. The content of mercury was determined using a Japanese automatic mercury analyzer Mercury SP-3D, Nippon Instruments Corporation. The correctness of the results was verified on the basis of the analysis of certified reference materials: Bovine Liver BCR 185R and Tuna Fish IMEP-20. It was found that in all tested samples of muscles of wild animals mercury concentration did not exceed the limit value of 20 ng/g. Higher concentrations of mercury were found in livers and than in muscles. For kidney samples of deer, the level of mercury ranged from 80.2 to 128.5 ng/g, that is from 30 to 50 times higher than in other parts of the body. The results showed that the species of animal and its diet can affect the mercury content in kidney and liver. The difference in total mercury content in particular animal tissues was found.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 525-538
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania przechodzenia rtęci z amalgamatów stomatologicznych do roztworu sztucznej śliny
Analysis of the mercury transition from dental amalgams into the artificial saliva
Autorzy:
Leśniewska, E.
Szynkowska, M., I.
Albińska, J.
Paryjczak, T.
Sokołowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819628.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
sztuczna ślina
rtęć
amalgamat stomatologiczny
artificial saliva
mercury
dental amalgam
Opis:
Amalgamat stomatologiczny powstaje w wyniku zachodzącej reakcji chemicznej po zmieszaniu stopu srebra z rtęcią [3]. Stop srebra jest drobnym proszkiem, który składa się głównie ze srebra, cyny i miedzi.Rtęć stanowi do 50% wagowych amalgamatu. Według ADA (American Dental Association), wypełnienia z amalgamatu stomatologicznego nie powodują żadnych szkodliwych skutków, nadwrażliwość na rtęć może wystąpić u około 1% populacji. W piśmiennictwie znajdują się doniesienia o wystąpieniu u pacjentów z wypełnieniami amalgamatowymi reakcji alergicznych [4] lub miejscowych odczynów manifestujących się zmianami w jamie ustnej. Zauważono także, że nadwrażliwość ta występuje częściej, kiedy wypełnienia amalgama towe są w jamie ustnej dłużej niż 5lat [8]. Rtęć może być uwalniana z wypełnień amalgamatowych do jamy ustnej [13, 22] będąc głównym źródłem ekspozycji na rtęć ludzi nie narażonych zawodowo i ludzi, w diecie których ryby i owoce morza pojawiają się rzadko [12]. Wielu autorów dostarczyło naukowych dowodów, że żucie gumy zwiększa uwalnianie par rtęci z wypełnień amalgamatowych [1, 6, 7, 15, 19, 21].Odnotowano 15-krotne [19], 4-krotne [7] i 8-krotne [1] zwiększenie stężenia par rtęci w powietrzu wydychanym po żuciu w porównaniu z wartościami przed żuciem. Podczas usuwania starego wypełnienia i ponownego wypełnienia zęba amalgamatem srebra dochodzi do wzrostu stężenia par rtęci w wydychanym powietrzu [17, 18], z wyraźnym spadkiem wartości po 10÷25 min i całkowitą eliminacją po 120 min [17]. Aby ograniczyć wydzielanie rtęci z amalgamatu w trakcie wiązania, wprowadzono ostatnio stop rtęciowo-indowy zamiast czystej rtęci [3]. Uzasadniona jest opinia, że należy ograniczać obciążenie organizmu rtęcią, stosując do wypełnień amalgamaty bez fazy gamma-2. Wypełnień amalgamatowych nie powinno się stosować u kobiet w ciąży i u osób z chorobami nerek [16].
Dental amalgam is a mixture of silver alloy with mercury. Mercury is up to 50% by weight of amalgam. Silver alloy is fine powder, which mainly consists of silver, tin and copper. After mixing the silver alloy with mercury, a chemical reaction leading to the formation of dental amalgam takes place. According to ADA (American Dental Association), dental amalgam fillings do not cause any adverse effects, hypersensitivity to mercury can occur in about 1 % of the population. But mercury can be released from amalgam fillings into the mouth, being the main source of mercury exposure to humans who are not exposed due to their occupation and people, who rarely eat fish and seafood. Many authors have provided scientific evidence that chewing gum increases the release of mercury vapor from amalgam fillings. The aim of the presented study was to investigate the extent to which the dental amalgam fillings are the source of mercury for the human body. The release of mercury form dental amalgams (two amalgams of different composition - one containing indium) to the solution of "artificial saliva" at several different temperatures and at different times as well as the release of mercury into the solution of "artificial saliva" from extracted teeth filled with amalgam were studied. The tests were performed using Mercury Analyzer SP-3D, a Japanese company, Nippon Instruments Corporation, and the method of atomic emission spectrometry with inductively coupled plasma (ICP-AES . spectrometer, an American company, Thermo Jarrell Ash. Regardless of the composition of amalgam the amount of the released mercury increases significantly with an increasing temperature, therefore, people with amalgam fillings should avoid hot food and hot liquids. Release of mercury is a continuous process. The largest amounts are released in the first seven days, however, a significant increase is observed after a period of six months. Considerable amounts of mercury are even released from the extracted teeth filled with amalgam, which "existed" in the human body for a long time after immersing them in the solution of artificial saliva. The amount of mercury ions released at lower temperatures of investigated range (22°C, 38°C) is slightly lower for an amalgam containing indium, compared to the amalgam 2, not containing indium in its composition. At higher , temperatures of 42°C, 55~C an inverse relationship was observed - the amount I of mercury released from amalgam 1 is a bit higher than the amount of mercury released from amalgam 2.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2010, Tom 12; 177-190
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies