Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hryniewicz, T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Spadek zasolenia Morza Bałtyckiego jako naturalne zjawisko
Decrease of salinity of the Baltic Sea as natural phenomenon
Autorzy:
Borowski, T.
Hryniewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826202.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zasolenie Morza Bałtyckiego
metale alkaliczne
Opis:
Aby udowodnić, że obecne Morze Bałtyckie stopniowo obniża swoje zasolenie, trzeba się trochę cofnąć w historię geologiczną ziemi, w tym w szczególności płyty skandynawskiej. Występujące w naturze pionowe ruchy górotwórcze płaszcza skandynawskiego są główną przyczyną spadku zasolenia Morze Bałtyckiego. Już w XVIII wieku A. Celsius (1743) zaobserwował podnoszenie się północnego wybrzeża bałtyckiego i wyliczył że w okresie 100 lat wypiętrzanie się wynosi 1 metr. Największe wypiętrzenie zostało zaobserwowane na zachodnim wybrzeżu Zatoki Botnickiej (około 1 cm na rok). To zjawisko trwa od tysięcy lat. Miejscowości położone niegdyś nad wybrzeżem Zatoki Botnickiej, dzisiaj są oddalone od morza, a także są położone znacznie wyżej ponad poziomem morza. Jest faktem, że zasolenie wody morskiej w Bałtyku systematycznie spada. Przyjmując, że średni standardowy skład wód oceanicznych pod względem zasolenia [NaCl] wynosi 24,53 g/dm3 [7,8], można wnioskować, że Morze Bałtyckie w coraz większym stopniu staje się morzem słodkowodnym. Porównując wyniki z okresu lat 1980÷1999 [6] oraz z przełomu lat 2002/2003 można stwierdzić, że zasolenie Południowego Bałtyku w okolicach Mielna, jest znacznie mniejsze niż zasolenie Zatoki Pomorskiej. Powodem tego może być większe oddalenie Mielna od cieśnin duńskich niż Zatoki Pomorskiej. Wypiętrzanie się Skandynawii powoduje spłycenie morza w rejonie cieśnin duńskich oraz mniejszy dopływ wód oceanicznych, co skutkuje zmniejszaniem się zasolenia wód Bałtyku. Płyta Skandynawii przechyla się co powoduje podnoszenie się poziomu morza na południu Bałtyku, a obniżenie poziomu morza na północy (Zatoka Botnicka). W wyniku tego zjawiska geologicznego polskie wybrzeże pochłaniane jest przez wody Bałtyku (ruiny kościoła w Trzęsaczu). Naturalne zjawiska geologiczne, na które człowiek nie ma wpływu, wskazują na konieczność dostosowania się ludności zamieszkałej w rejonach przybrzeżnych polskiej części Morza Bałtyckiego do zmian środowiskowych, bez możliwości istotnego wpływania na te zmiany.
One of the main reasons of glaciation as well as lifting of land massifs is the varying distance from the earth to the sun equaling on average about 149 675 000 km. The earth rotates on the trajectory very close to the ellipse. Earth orbit changes with the eccentricity reaching its maximum value of 21 million km. This way the amount of heat coming from the sun is varying although some other factors also affect the formation of glaciers. The inclination of the earth's rotation axis to the orbit is also important and it changes from 22 6' to 24 50' during 40400 years. At present this inclination is 23 27'. Precession movement and higher mentioned phenomena are the main factors affecting the changes in climate on the earth. The earth shell undergoes continuous deformations. This phenomenon was first observed by Pratt and Airy. They claimed that equilibrium state in the earth shell may be unsettled. Lifting of lands of Scandinavia, Hudson Bay, Greenland, Antarctic, Alaska, Alps, etc. results in depressions in other sites of the earth, like Netherlands, north-west coast of Germany, Bavaria, England, Normandy, Brittany, North Sea, etc. In order to prove that the salinity in the Baltic Sea is decreasing one should move back in the history of earth geology, concerning specifically the Scandinavia sheath. The vertical/upright tectonic movements of the Scandinavia sheath are the main reason of the decrease in salinity of the Baltic Sea. In the 18th century A. Celsius (1743) observed the lifting of the Baltic coast and he calculated that its magnitude was about 1 meter per 100 years. The highest lifting has been observed on the west coast of Bothnia Bay (about 1 centimeter per year). This phenomenon has lasted for thousands years now. Centuries ago the localities lying on the Scandinavia coast are now away from the sea side, situated also quite high over the sea level. The lifting of Scandinavia causes shallowing of the Baltic Sea in the region of the Danish Straits as well as lower inflow of oceanic waters, which results in lowering of salinity of the Baltic Sea. The Scandinavia sheath inclines, which causes elevation of sea level in the southern part of the Baltic Sea, abation of the sea level in the north (Bothnia Bay). As a result of this geological phenomenon Polish coast is ingulfed by the water of the Baltic Sea (ruins of Trzęsacz church). It is fact that salinity of the Baltic Sea water is systematically decreasing. Assuming, that mean standard composition of oceanic waters, taking into account salinity [NaCl] is 24,53 g/dm3 [7,8], conclusion is, that the Baltic Sea becomes freshwater sea in higher and higher degree. The authors' studies of the salinity of the Baltic Sea water sampled on the beach of Mielno on the edge of 2002/2003 and in March 2003 indicate that its value is much less than that reported during last two decades of the 20th century for the Pomerania Bay. Taking into account a greater distance from the Danish Straits to Mielno it is still a very low value proving of the continuous desalination of the Baltic Sea.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2004, Tom 6; 223-232
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabrication and characterisation of porous coatings obtained by plasma electrolytic oxidation
Autorzy:
Rokosz, K.
Hryniewicz, T.
Raaen, S.
Malorny, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/95249.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Plasma Electrolytic Oxidation
PEO
micro arc oxidation
MAO
CP Titanium Grade 2
niobium
Ti2448
Ti6Al4V
TNZ
plazmowe utlenianie elektrolityczne
utlenianie mikro-łukowe
tytan
stopy tytanu
niob
Opis:
In the paper, characteristics of porous coatings enriched in copper on pure Titanium and its alloys (NiTi, Ti6Al4V, TNZ, Ti2448) as well as on niobium obtained by Plasma Electrolytic Oxidation (PEO) in electrolyte containing H3PO4 within Cu(NO3)2, are presented. All obtained surfaces of PEO coatings have different shapes and diameters of pores. The binding energies of main peaks for titanium Ti2p3/2, niobium Nb3d5/2, zirconium Zr3d5/2, phosphorus (P2p) and oxygen (O1s) suggest the presence of titanium Ti4+, niobium Nb5+ and zirconium Zrx+ (x≤2) as well as PO4 3–.
Źródło:
Journal of Mechanical and Energy Engineering; 2017, 1, 1; 23-30
2544-0780
2544-1671
Pojawia się w:
Journal of Mechanical and Energy Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new non-destructive method of alternative determination of the thermoelectric cell efficiency
Nowe nieinwazyjne metody alternatywnego określania wydajności komórek termoelektrycznych
Autorzy:
Kušnerová, M
Valiček, J
Hryniewicz, T
Harničarová, M
Rokosz, K
Václavik, V
Bendová, M
Mullerová, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819313.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
komórka termoelektryczna
pomiar elektryczny
termoogoniwo
Opis:
Celem pracy jest badanie współczesnych alternatywnych źródeł energii, tj. komórek termoelektrycznych. Sprawność ogniw termoelektrycznych podczas bezpośredniej zamiany ciepła odpadowego na energię elektryczną jest zazwyczaj oceniana za pomocą komórek termoelektrycznych uwzględniając temperaturę ściany, różnicę temperatur pomiędzy ścianami termoelektrycznych komórkowych i parametru materiałowego Z. W artykule przedstawiono alternatywną nieinwazyjną metodę określania efektywności ogniwa termoelektrycznego za pomocą oceny wyników porównawczych pomiarów elektrycznych.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 214-224
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modifications concerning the combustion air from the pyrolysis boiler
Modyfikacje dotyczące powietrza spalania w kotłe pirolitycznym
Autorzy:
Kubena, V
Müllerova, J
Valiček, J
Harničárová, M
Hryniewicz, T
Rokosz, K
Václavik, V
Michalovič, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819318.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
biomass
emissions
pellet
fuel
Opis:
Kotły zużywają do 90% energii zawartej w drewnie. Istnieje szeroka gama klasycznych kotłów z ręcznym sterowaniem i bezpośrednim spalaniem drewna oraz nowoczesnych automatycznych kotłów zgazowania dostępnych na dzisiejszym rynku. Wielką zaletą tej nowoczesnej technologii jest możliwość wykorzystania do 90% energii zawartej w drewnie, co skutkuje niższym zużyciem paliwa. Ponadto technologia ta ma znacznie niższy negatywny wpływ na środowisko, zmniejsza ilość niespalonych cząstek stałych w popiele i dlatego wymaga niewielkiej konserwacji i czyszczenia. Artykuł dotyczy modyfikacji sprzętu spalania niezbędnego do obniżenia emisji z biomasy w kotle typu MA23. Modyfikacja konstrukcji polegała na zmodyfikowaniu wlotów nawiewanego powietrza wtórnego dla umożliwienia połączenia z gazem drzewnym. Wzrost intensywności mieszania gazów i powietrza z gazem drzewnym zmniejszyło stężenie składnika substancji palnej w gazach spalinowych. Badaniom poddano skład spalin i możliwości wpływania na skład gazów spalinowych i na podstawie doświadczeń zaproponowano sposób modyfikowania i kontrolowania procesu spalania. Tylko jedną z wielu propozycji wybrano do badań. Podczas spalania stanowi ona podstawowy punkt odniesienia w produkcji emisji gazów spalinowych powstających z drewna. Zmodyfikowany sposób montażu sprzętu/kotła został wykorzystany do wtórnej modyfikacji powietrza wlotowego użytego do spalania. Sprzęt został przetestowany zgodnie z normą europejską EN 303-5. Podstawowym wymogiem było ograniczenie emisji, poniżej wymaganych wartości granicznych. W artykule przedstawiono zbiór nowo uzyskanych równań opisujących mechanizm spalania w kotle oraz pokazano jak regulować i kontrolować proces, zwłaszcza regulację prędkości obrotów wentylatora.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 182-201
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A method of utilization of polyurethane after the end of its life cycle
Sposób wykorzystania poliuretanu po zakończeniu jego cyklu żywotności
Autorzy:
Vaclavik, V.
Valićek, J.
Dvorsky, T.
Hryniewicz, T.
Rokosz, K.
Harnićarova, M.
Kušnerová, M.
Daxner, J.
Bendova, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819370.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
waste
polyurethane foam
Czech Republic
odpady
pianka poliuretanowa
cykl życia
Republika Czeska
Opis:
Wykorzystanie surowców wtórnych stanowi bardzo istotny element w zakresie ochrony środowiska i przy zapewnieniu zrównoważonego rozwoju. Naszym celem jest stałe badanie ukrytego potencjału wykorzystania wytwarzanych odpadów. Oczywiście, zadanie polega na stałej optymalizacji sortowania surowców wtórnych i surowców mających na celu ich lepsze wykorzystanie, a ostatecznie na ich finansową wycenę. To jest nasz sposób reagowania na rosnącą potrzebę utylizacji odpadów i surowców odpadowych przed ich składowaniem, na które wpływa przede wszystkim określone, obowiązujące prawo dotyczące środowiska, a po drugie, ten krok jest częścią celów środowiskowych naszego społeczeństwa. Obecnie produkcja poliuretanów wynosi około 7% całkowitego wolumenu tworzyw sztucznych produkowanych w Europie. Republika Czeska ma roczną produkcję ok. 10 000 ton odpadów sztywnej pianki poliuretanowej. Są to głównie odpady wielkogabarytowe, które w zasadzie nie podlegają efektywnemu składowaniu. Powyżej podana masa/ilość odpadów poliuretanowych była inspiracją do zapoczątkowania badań podstawowych w zakresie wykorzystania recyklingu pianki poliuretanowej pod koniec cyklu żywotności produktu w segmencie materiałów budowlanych. W artykule przedstawiono część wyników projektu badawczego pod nazwą „Badanie topografii powierzchni i struktury materiałów zdegradowanych przez sole i proponowane środki/zamierzenia (technologia odnawiania) za pomocą zapraw opartych na piankach poliuretanowych w końcu ich cyklu życia”. Są to: 1. eksperymentalne receptury zapraw renowacyjnych pochodzących z recyklingu pianki poliuretanowej o masie właściwej od 30 do 40 kg•m−3 i maksymalnej wielkości ziarna PUR 2 mm jako wypełniacza w zaprawach odnawialnych; 2. właściwości fizyczne i mechaniczne doświadczalnych mieszanek (masa właściwa utwardzonej zaprawy, wytrzymałość, czas rozsmarowania, przyczepność/stopień przylegania, kapilarna absorpcja wody, zawartość porów powietrznych); 3. opis stosowania odnawialnej zaprawy poliuretanowej na ścianie.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 96-106
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies