Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Benedykt XVI" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Życie konsekrowane w służbie poszukiwania sensu według Benedykta XVI
    Consecrated Life in the Service of Searching for Sense – Benedict XVI’s approach
    Autorzy:
    Pagacz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920497.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-05
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    consecrated life
    Benedict XVI
    sense
    search for God
    życie konsekrowane
    Benedykt XVI
    sens
    poszukiwanie Boga
    Opis:
    The article presents the significance of consecrated life in the service of searching for sense as viewed by Benedict XVI. The Pope shows in his teaching the contemporary crisis of sense and values; he also urges and reminds us of the sense of our existence – a question that is deeply inscribed into human nature. Consecrated life is (and has ever been since its very beginnings) the search for God: quaerere Deum. The person fully devoted to God sets Christ, “eternal Sense,” in the centre of his/her life and commits himself/herself totally to Him. Benedict XVI teaches that consecrated life, being a special way of following Christ and entrusting to Him one’s whole existence, is the evidence of finding life’s sense and constitutes an aid for those who search for it.
    Artykuł przedstawia znaczenie życia konsekrowane w służbie poszukiwania sensu według Benedykta XVI. W swoim nauczaniu papież zwraca uwagę na zjawisko współczesnego kryzysu sensu i wartości, a zarazem przypomina o wpisanym głęboko w naturę ludzką pytaniu o sens istnienia. Życie konsekrowane jest (i było od samych początków) poszukiwaniem Boga: quaerere Deum. Osoba poświęcona Bogu na własność stawia w centrum swego życia Chrystusa, „odwieczny Sens”, i całkowicie powierza Mu siebie. Zgodnie z nauczaniem Benedykta XVI życie konsekrowane, będące drogą specjalnego naśladowania Chrystusa i poddania Jemu całej egzystencji, jest świadectwem odnalezienia sensu życia i stanowi pomoc dla poszukujących go.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 323-344
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwiastowanie Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    The Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a Paradigm of Vocation to Consecrated Life in the Light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Thought
    Autorzy:
    Pagacz, Małgorzata Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434366.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    consecrated life
    Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    vocation
    Mary
    życie konsekrowane
    Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
    Maryja
    powołanie
    Opis:
    Artykuł przedstawia wydarzenie zwiastowania Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Specyfikę wezwania do wyłącznej miłości Chrystusa i służby Jemu w Kościele na drodze rad ewangelicznych można pełniej zrozumieć w odniesieniu do zwiastowania. Powołanie do życia konsekrowanego rodzi się z wyłącznej inicjatywy Boga i jest dziełem Jego nieskończonej miłości; jest pozytywną odpowiedzią Bogu na Jego zaproszenie do wyzwolenia się z ograniczeń własnej woli, z idei samorealizacji, z uczuć nieuporządkowanych, aby zanurzyć się w wolę Boga i dać się przez nią prowadzić. Benedykt XVI poleca osobom konsekrowanym, by – tak jak Maryja żywo zachowująca w pamięci wydarzenie zwiastowania – wracały do wydarzenia decydującego o kształcie ich życia, by pamiętały o „pierwszej miłości”, o istotnych początkach ich drogi życia całkowicie oddanego Bogu. Egzystencja osób poświęconych na własność Bogu ma być przeniknięta wiarą i wiernością Bogu, zgodnie z wypowiedzianym Jemu „tak”. Wydarzenie zwiastowania Maryi może być wzorem, typem w rozeznawaniu powołania do życia konsekrowanego.
    This article presents the Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a paradigm of vocation to consecrated life in the light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s thought. The specificity of the call to the exclusive love of Christ and service to Him in the Church by the evangelical counsels can be understood more deeply in relation to the Annunciation. A vocation to the consecrated life arises from the initiative of God alone and is a gift of His infinite love; is a positive response to God’s invitation to free oneself from the limitations of one’s own will, from ideas of self-fulfilment, from disordered tendencies, in order to immerse oneself in the will of God and let oneself be led by it. Benedict XVI encourages consecrated persons to go back, like Mary who vividly remembers the event of the Annunciation, to that decisive event in their lives, to remember their “first love,” the essential beginning of their way of life totally dedicated to God. The life of those devoted to God must be permeated by faith and fidelity to God, according to the “yes” they have said to Him. The event of the Annunciation of Mary can be a model, a type in discerning a vocation to consecrated life.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 131-152
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie konsekrowane wobec relatywizmu w świetle nauczania Benedykta XVI
    Consecrated Life Against Relativism in the Light of Benedict XVIʼs Teaching
    Autorzy:
    Pagacz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916546.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-04
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    consecrated life
    relativism
    Benedict XVI
    contemporary world
    Christian spirituality
    życie konsekrowane
    relatywizm
    Benedykt XVI
    duchowość chrześcijańska
    współczesny świat
    Opis:
    This article presents Pope Benedict XVI’s juxtaposition of consecrated life and relativism in the contemporary world. The Pope believes that relativism is today one of the most dangerous threats to the Christian faith. Benedict XVI counters this contemporary phenomenon with the answer given by Christianity. The life of the people who are totally devoted to God stays in visible opposition to the contemporary relativistic mentality. Consecrated life translates into the exclusive love for Jesus Christ and the devotion to Him within the Church. Consecrated persons recognise the absolute primacy of God. Through the practice of evangelical counsels, they closely accompany and follow Jesus. Consecrated life, due to its nature, is atestimony of finding and recognizing Jesus Christ as the Truth that one can entrust oneself to.
    Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie życia konsekrowanego wobec relatywizmu we współczesnym świecie na podstawie nauczania papieża Benedykta XVI. Według papieża relatywizm jest dzisiaj jednym z największych zagrożeń dla wiary chrześcijańskiej – Benedykt XVI przeciwstawia mu odpowiedź, jaką daje chrześcijaństwo. W widocznej opozycji do współczesnej mentalności relatywistycznej znajduje się życie osób poświęconych na własność Bogu. Życie konsekrowane realizuje wezwanie do wyłącznej miłości Chrystusa i służby Jemu w Kościele. Osoby zakonne żyją absolutnym prymatem Boga, a przez ślubowanie rad ewangelicznych idą drogą naśladowania Jezusa bardziej z bliska. Natura życia konsekrowanego sprawia, że jest ono świadectwem odnalezienia Jezusa Chrystusa jako Prawdy, której można całkowicie powierzyć siebie
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 135-156
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Voice of Joseph Ratzinger/Benedict XVI in Defence of the Eucharist as a Propitiatory Sacrifice in the Context of the Catholic-Protestant Controversy
    Głos Josepha Ratzingera/Benedykta XVI w obronie Eucharystii jako ofiary przebłagalnej w kontekście kontrowersji katolicko-protestanckiej
    Autorzy:
    Froniewski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343728.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Ratzinger/Benedict XVI
    Eucharistic theology
    mass as sacrifice
    ecumenism
    Catholic-Protestant dialogue
    teologia Eucharystii
    msza jako ofiara
    ekumenizm
    dialog katolicko-protestancki
    Ratzinger/Benedykt XVI
    Opis:
    Artykuł został zainspirowany tekstem Significatio della Comunione, zamieszczonym w wydanej pośmiertnie książce Benedykta XVI Che cos’è il cristianesimo. Quasi un testamento spirituale, który wywołał spore poruszenie w kręgach ekumenicznych i zazwyczaj był interpretowany jako wyraz opinii papieża-seniora o niemożności interkomunii z protestantami. Autor próbuje inaczej odczytać przesłanie tego tekstu, uznając go za ostatni głos Benedykta XVI w dyskursie teologicznym, dający inspirację do dalszych poszukiwań. Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części. Część pierwsza prezentuje teologiczne tło zagadnienia mszy jako ofiary przebłagalnej w trzech istotnych tutaj wymiarach: podstaw biblijno-teologicznych, istoty kontrowersji katolicko-protestanckiej w tym zakresie oraz zbliżenia na drodze współczesnego dialogu ekumenicznego. Druga część jest chronologicznym przeglądem teologicznego wkładu Ratzingera w rozwiązanie tej kontrowersji począwszy od 60. lat XX wieku po kres jego pontyfikatu. Teolog ten w swojej twórczości nie tylko wpisuje się w linię teologicznej awangardy przełamującej stereotypy myślenia z czasów reformacyjnego rozłamu, ale także ma oryginalny wkład w poszukiwania drogi ku eucharystycznej komunii. Specyfiką teologii Ratzingera jest przede wszystkim swoiste nowatorstwo teologiczne czerpiące z wierności Tradycji, które nie jest szukaniem irenicznych skrótów ku jedności, a raczej żmudnym odkrywaniem prawdy w źródłach Objawienia, co reasumuje wspomniany na początku tekst wydany już po jego śmierci.
    The article was inspired by the text Significatio della Comunione contained in Benedict XVI’s posthumously published book Che cos’è il cristianesimo. Quasi un testamento spirituale, which caused a considerable stir in ecumenical circles and was usually interpreted as an expression of the senior pope’s opinion about the impossibility of intercommunion with Protestants. The author tries to read the meaning of this text in a different way, considering it as Benedict XVI’s last voice in the theological discourse, giving inspiration for further research. The article consists of two main parts. The first part presents the theological background of the issue of the Mass as a propitiatory sacrifice in three dimensions relevant here: the biblical and theological basis, the essence of the Catholic-Protestant controversy in this regard, and the rapprochement on the path of contemporary ecumenical dialogue. The second section is a chronological overview of Ratzinger’s theological contribution to the resolution of this controversy from the 1960s to the end of his pontificate. Here we see that this theologian’s work is not only in the line of the theological avant-garde breaking the stereotypes of the thinking of the time of the Reformation split, but also has an original contribution to the search for a path toward Eucharistic communion. The peculiarity of Ratzinger’s theology here is, above all, a unique theological innovation drawing from fidelity to Tradition – there is no search for irenic shortcuts towards unity, but rather a diligent search for truth in the sources of Revelation, as summarized in the text mentioned at the beginning, published after his death.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 137-177
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Placing Joseph Ratzinger within the “Synthetic” Tradition of the Theological Anthropology of the Heart
    Nauczanie Josepha Ratzingera na tle „syntetycznej” tradycji teologicznej antropologii serca
    Autorzy:
    McGregor, Peter John
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343727.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    antropologia teologiczna
    serce
    teologia symboliczna
    Orygenes
    Augustyn
    Pascal
    John Henry Newman
    Romano Guardini
    Benedict XVI
    theological anthropology
    heart
    symbolic theology
    Origen
    Augustine
    Opis:
    This article begins with a chronological outline of the two main “traditions” of understanding the heart: the “analytic” tradition which treats the heart as a particular faculty of the human person, and the “synthetic” tradition which treats it as in some way transcending a particular faculty. Then, it looks at the contemporary search for a theological anthropology of the heart. Following this, it examines Joseph Ratzinger’s theological anthropology of the heart. More specifically, it looks at this understanding as found in his commentary on Gaudium et Spes, his assessment of the patristic understanding of the heart, and as revealed in his Jesus of Nazareth and Mary: The Church at the Source. Then, it investigates his symbolic theology of the Father’s heart, followed by how both the human heart and the Father’s heart are revealed in the heart of Jesus. It concludes with a few thoughts on how a synthetic theological anthropology of the heart might assist us in healing our contemporary anthropological disintegration.
    Niniejszy artykuł rozpoczyna chronologiczne przedstawienie dwóch głównych tradycji rozumienia serca: tradycji analitycznej, która traktuje serce jako szczególną zdolność osoby ludzkiej, oraz tradycji syntetycznej, która uznaje, że serce tę szczególną zdolność przekracza. W kolejnych częściach artykułu autor dokonuje przeglądu współczesnych badań teologicznej antropologii serca oraz analizuje teologiczną antropologię serca Josepha Ratzingera, zaprezentowaną w jego komentarzu do Gaudium et spes, w jego ocenie patrystycznego rozumienia serca oraz w jego książkach Jezus z Nazaretu i Matka Boga. Maryja w wierze Kościoła. Następnie autor bada Ratzingerowską symboliczną teologię serca Boga Ojca oraz sposób, w jaki zarówno ludzkie serce, jak i serce Ojca objawiają się w sercu Jezusa. Artykuł kończą refleksje na temat sposobu, w jaki syntetyczna teologiczna antropologia serca może pomóc w uzdrowieniu współczesnej antropologicznej dezintegracji.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 179-217
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joseph Ratzinger: Evangelical Ecumenist or How to Argue With a Traditional Protestant Over the Immaculate Conception
    Joseph Ratzinger jako ewangeliczny ekumenista, czyli jak spierać się z tradycyjnym protestantem o niepokalane poczęcie
    Autorzy:
    Perry, Tim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343725.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    ekumenizm
    ewangelikalizm
    protestant
    katolik
    dialog
    Maryja
    Niepokalane Poczęcie
    mariologia
    Sobór Watykański II
    Benedict XVI
    ecumenism
    evangelicalism
    Protestant
    Catholic
    dialogue
    Mary
    Immaculate Conception
    Mariology
    Vatican II
    Opis:
    This paper presents a trend among some traditional Protestant theologians to regard Joseph Ratzinger/Benedict XVI as a sympathetic fellow-traveller and ecumenical dialogue partner, focusing on his implementation of the texts of the Second Vatican Council throughout his career, his unique approach to ecumenical dialogue, and his biblical focus when defending the Immaculate Conception in Daughter Zion. His robust Catholic commitment coupled with his thoughtful canonical exegesis makes him a valuable dialogue partner with those Protestants who have similar ecclesial and theological commitments on the other side of the Reformation.
    Niniejszy artykuł opisuje tendencję zauważalną wśród niektórych tradycyjnych teologów protestanckich, którzy obserwując wytrwałe wprowadzanie w życie tekstów Soboru Watykańskiego II przez Josepha Ratzingera/Benedykta XVI, jego oryginalne podejście do dialogu ekumenicznego i skupienie na biblijnych podstawach w obronie niepokalanego poczęcia w książce Córa Syjonu, postrzegają go jako pełnego zrozumienia towarzysza podróży i partnera dialogu ekumenicznego. Niezachwiana katolicka postawa Ratzingera/Benedykta w połączeniu z przemyślaną egzegezą kanoniczną czyni go cennym partnerem dialogu z tymi protestantami, którzy wykazują podobne do niego zaangażowanie na rzecz swojego Kościoła i teologii po drugiej stronie sporu zapoczątkowanego w okresie reformacji.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 281-296
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Call to Authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
    A Call to authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
    Wezwanie do autentycznego uczniostwa – papież Benedykt XVI, Kierkegaard i Entweltlichung
    Autorzy:
    de Gaál, Emery
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343729.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    wprowadzenie w chrześcijaństwo
    Søren Kierkegaard
    uczniostwo
    Dietrich Bonhoeffer
    zwrot chrystocentryczny
    Entweltlichung
    system heglowski
    das Ganze im Fragment
    Benedict XVI
    introduction to Christianity
    discipleship
    Christocentric shift
    Hegelian system
    Opis:
    The article pursues the aim of demonstrating that both Pope Benedict XVI and Søren Kierkegaard call for genuine Christian discipleship. They apprehend in Christianity ever anew the danger of a bourgeois accommodation of the Christian gospel to the prevalent Zeitgeist. In the first part of this article the author presented the views of Kierkegaard, for whom threat comes from the state-established Danish Lutheran Church. The second part of the article discusses the viewpoint of Joseph Ratzinger. In his opinion, the threat may also come from a close relationship between Christianity and the state. The real danger in the 20th century was graver than that in 19th century Denmark. It comes from secularised Christology, from emphasis being put on the humanity of Jesus which ignores His divine personhood and nature. The last part of the article draws attention to the essential differences between the approaches adopted by both thinkers and the solutions proposed by them, which, however, only accentuated the greatness of these intellectuals. In his own words, Kierkegaard will always remain “a little pinch of cinnamon.” In contrast to the Danish radical Christian, by writing seminal texts from within the wisdom of the ever self-same Catholic Church, Ratzinger/Pope Benedict XVI, especially on account of his Jesus of Nazareth trilogy, inaugurates à la longue an epochal Christocentric shift. Assuredly, posterity will honour him with the title "Doctor of the Church."
    W artykule wykazano, że zarówno papież Benedykt XVI, jak i Søren Kierkegaard wzywają do autentycznego chrześcijańskiego uczniostwa. Dostrzegają w chrześcijaństwie wciąż na nowo niebezpieczeństwo mieszczańskiego dostosowania chrześcijańskiej Ewangelii do panującego Zeitgeistu. W pierwszej części artykułu przedstawiono stanowisko Kierkegaarda, dla którego zagrożenie to pochodziło od ustanowionego przez państwo Duńskiego Kościoła Luterańskiego. W drugiej części tekstu omówiono poglądy Josepha Ratzingera. Jego zdaniem o ile zagrożenie może wynikać także z bliskiego związku chrześcijaństwa z państwem, o tyle prawdziwe niebezpieczeństwo w XX wieku było poważniejsze niż to w XIX-wiecznej Danii. Pochodziło ono z „niskiej” chrystologii, z podkreślania człowieczeństwa Jezusa i ignorowania boskiego statusu Jego osoby i natury. W ostatniej części artykułu zwrócono uwagę na różnice w podejściach autorów i znaczącą odmienność proponowanych przez nich rozwiązań, co uwydatniło wielkość obu myślicieli. Kierkegaard, według jego własnych słów, pozostanie zawsze „szczyptą przyprawy”. W przeciwieństwie do radykalnego duńskiego chrześcijanina Ratzinger/Benedykt XVI, pisząc swoje dzieła (zwłaszcza trylogię Jezus z Nazaretu) oparte na mądrości wiecznie tego samego Kościoła katolickiego, inauguruje à la longue przełomowy zwrot chrystocentryczny. Z pewnością potomni uhonorują go tytułem „doktora Kościoła”.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 263-279
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustine and "the Pure in Heart" in Benedict XVI’s Jesus of Nazareth
    Augustyn i "czystego serca" w trylogii Jezus z Nazaretu Benedykta XVI
    Autorzy:
    Wright IV, William M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343722.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    Augustyn
    Jezus z Nazaretu
    Mt 5,8
    komunia
    epistemologia teologiczna
    oczyszczenie
    serce
    czystego serca
    wzrok duchowy
    Benedict XVI
    Augustine
    Jesus of Nazareth
    Matt 5:8
    communion
    theological epistemology
    purification
    heart
    the pure in heart
    spiritual sight
    Opis:
    This essay examines Benedict XVI’s treatment in his Jesus of Nazareth trilogy of the purification of the heart as leading to a manner of seeing and knowing of God, a treatment which follows an Augustinian interpretation of the beatitude: “Blessed are the pure in heart, for they will see God” (Matt 5:8). Benedict’s account is much indebted to Augustine’s theological epistemology, the main elements of which he outlines in his early writings. After setting forth the main elements of Ratzinger’s analysis of Augustine’s theological epistemology, the essay examines the three places in Jesus of Nazareth where Benedict discusses purification of the heart in Augustinian terms and in relation to Matt 5:8: his interpretations of the “pure in heart” beatitude, the Footwashing, and the Father-Son saying in Matt 11:25–27. With Augustine, Benedict speaks of the purification of the heart as God’s action which he works in people by the gifts of faith and love. Benedict emphasizes the place of the believers’ spiritual communion with Jesus in this graced process of purification.
    Niniejszy artykuł podejmuje temat oczyszczenia serca w trylogii Jezus z Nazaretu Benedykta XVI jako sposobu widzenia i poznawania Boga zgodnie z augustyńską interpretacją jednego z ośmiu błogosławieństw: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). Objaśnienia Benedykta XVI w znacznym stopniu oparte są na teologicznej epistemologii Augustyna, której główne elementy nakreślił w swoich wcześniejszych pismach. W artykule przedstawiono główne elementy analizy teologicznej epistemologii Augustyna dokonanej przez Ratzingera, a następnie omówiono trzy miejsca w trylogii Jezus z Nazaretu, w których Benedykt analizuje oczyszczenie serca w świetle nauczania św. Augustyna i w odniesieniu do Mt 5,8: błogosławieństwo dla tych „czystego serca”, obmycie stóp oraz objawienie Ojca i Syna w Mt 11,25–27. Podobnie jak Augustyn, Benedykt mówi o oczyszczeniu serca jako o Bożym działaniu w ludziach poprzez dary wiary i miłości oraz podkreśla miejsce duchowej komunii wierzących z Jezusem w tym szczególnym procesie oczyszczenia.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 219-241
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il mistero della Trinità secondo Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
    Tajemnica Trójcy według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    The Mystery of the Trinity according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Kowalczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343716.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    teologia trynitarna
    Trójca Święta
    imię Boże
    una essentia tres personae
    wspólnota trynitarna
    jedność a różnorodność
    absolutność a relatywność
    herezje trynitarne
    Benedict XVI
    trinitarian theology
    Trinity
    name of God
    trinitarian community
    unity vs diversity
    absoluteness vs relativity
    trinitarian heresies
    Opis:
    Refleksja Josepha Ratzingera/Benedykta XVI nad tajemnicą Trójcy Świętej nie zawiera idei czy sformułowań, które zrobiłyby teologiczną „karierę”, jak np. aksjomat fundamentalny Karla Rahnera. Tym niemniej jego teologia trynitarna, zaproponowane punkty odniesienia i rozłożenie akcentów układają się w oryginalną syntezę. W pierwszym paragrafie zwrócono uwagę na to, że w rozważaniach o Bogu Ratzinger często się odwołuje do objawionego w historii zbawienia imienia Bożego. To właśnie „imię”, synonim osobowej relacji, odróżnia wiarę w Boga od filozofii Boga, której teolog konsekwentnie broni. Ostatecznie Bóg objawił swe imię w trzech imionach: Ten, Który Jest – Ojciec, Syn i Duch. W drugim paragrafie wykazano, że formułę „una essentia tres personae” Ratzinger nazywa paradoksem, który wyraża jedność tego, co absolutne, i tego, co relatywne, paradoksem jedności i różnorodności. W ten sposób prawda o Trójcy Świętej objawia Boga, ale także całą rzeczywistość stworzoną. Ostatecznie Trójcy Świętej nie da się sprowadzić do żadnej absolutnej monady, gdyż jest jednością w różnorodności. Herezje trynitarne wyrastały właśnie z chęci wyeliminowania paradoksu, który wydawał się sprzecznością. Tymczasem obecny w teologii paradoks nie jest obcy także naukom ścisłym, co stanowi treść paragrafu trzeciego. Przykładem może być falowa i jednocześnie korpuskularna struktura rzeczywistości badanej przez fizykę. W ostatnim paragrafie autor wychodzi od tego, że całe objawienie streszcza się w słowach: „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16), co oznacza, że „Bóg nie jest samotnością, ale doskonałą wspólnotą”, wspólnotą trynitarną. Ratzinger wskazuje, że w Nowym Testamencie nie mówi się o Bogu jako takim „w sobie samym”, ale o Bogu w kenotycznej relacji do kogoś: „Bóg i Ojciec Jezusa”. Również Duch Święty, który nie ukazuje nam swego oblicza i skrywa się pod obrazami, jak gołębica, ogień, wiatr, jest zawsze Duchem Ojca i Syna. A zatem Bóg jest odwiecznie trynitarnym „byciem-z” i „byciem-dla”, co stanowi zaproszenie i wyzwanie dla każdego chrześcijanina i Kościoła.
    Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s reflection on the Holy Trinity does not contain any ideas or expressions that could possibly take on a theological “career,” such as Karl Rahner’s fundamental axiom. Nevertheless, Ratzinger’s Trinitarian theology, with the points of reference he made and accents he suggested, forms an original synthesis. In the first section the author of this article accentuates that Ratzinger in his reflection on God often refers to the divine name revealed in the history of salvation. It is precisely the “name,” a synonym of a personal relation, that distinguishes faith in God from a philosophy of God. Ultimately, God revealed His name in three names: He Who Is—Father, Son, and the Spirit. The second section explains that Ratzinger considers the formula “una essentia tres personae” a paradox that expresses the unity of the absolute and the relative, the unity and the diversity. Thus, the truth of the Trinity reveals God, but also the whole of creation, which is a unity in diversity. The Trinitarian heresies grew precisely from the desire to eliminate a paradox that seemed to be a contradiction. However, the paradox present in theology is also present in the sciences, which is further clarified in section three. By way of an example one may point out the wave-like and corpuscular structure of reality that physics examines. In the last section the author insists that the whole of revelation is summed up in the words: “God is love,” which means that “God is not a solitude but a perfect community,” a Trinitarian community. Ratzinger points out that the New Testament does not speak of God as God “in himself,” but of God in a kenotic relation to someone: “God and Father of Jesus.” Even the Holy Spirit, who does not show us his face but hides himself under images of a dove, fire, wind is always the Spirit of the Father and of the Son. Thus, God is eternally the Trinitarian “being-with” and “being-for,” which is an invitation and a challenge for every Christian and for the Church.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 35-60
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
    Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
    Autorzy:
    Millare, Roland
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    wiara i rozum
    logos vs etos
    nowoczesność
    chrystologia duchowa
    misja teologii
    podejście chrystocentryczne
    prymat miłości
    Logos Wcielony
    Benedict XVI
    faith and reason
    logos vs ethos
    modernity
    spiritual Christology
    mission of theology
    Christocentric approach
    primacy of love
    Incarnate Logos
    Opis:
    This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
    W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theology of the Word of God in the Apostolic Exhortation Verbum Domini by Benedict XVI
    Teologia słowa Bożego w adhortacji apostolskiej Verbum Domini Benedykta XVI
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343720.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Verbum Domini
    Pismo Święte
    słowo Boże a Duch Święty
    słowo Boże a Kościół
    wiara a słowo Boże
    duchowe rozumienie
    teologia posoborowa
    sakramentalność słowa Bożego
    przekazywanie słowa Bożego
    Benedict XVI
    Scripture
    the word of God and the Holy Spirit
    the word of God vs. the Church
    faith and the word of God
    spiritual understanding
    post-conciliar theology
    sacramentality of the word of God
    communication of the word of God
    Opis:
    Teologia słowa Bożego stanowi jeden z wątków przewodnich całej teologii Josepha Ratzingera, a poniekąd jej zwieńczeniem jest adhortacja Verbum Domini, która będąc wprawdzie rezultatem kolegialnej refleksji nad słowem Bożym podjętej przez Synod Biskupów, nosi także wyraźne rysy osobistych poszukiwań i teologicznych przekonań Benedykta XVI. W artykule autor zwraca uwagę na najbardziej kluczowe, głównie o charakterze dogmatycznym, aspekty tego zagadnienia odczytywane w świetle adhortacji Verbum Domini. W jego pierwszej części wyjaśnia istotę i specyfikę faktu, że „Bóg mówi do człowieka”. Zakorzeniając się w działaniu Boga na rzecz człowieka, słowo Boże ma charakter sakramentalny. Dopełnieniem tego wymiaru słowa Bożego jest jego ścisła więź z działaniem Ducha Świętego, który wpływa na jego przekazywanie, spisanie oraz interpretację. W kolejnej części artykułu autor omawia kwestię przekazywania słowa Bożego. Określa również działanie Ducha Świętego w relacji do słowa Bożego. Trzecia część opracowania zajmuje się zagadnieniem odpowiedzi udzielanej Bogu przez człowieka. Charakter słowa Bożego domaga się od niego przede wszystkim wiary jako warunku i sposobu jego rozumienia oraz jej przeżywania zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. Analiza poszczególnych punktów adhortacji w odniesieniu do teologii posoborowej pozwoliła na ukazanie zasadniczego znaczenia słowa Bożego w życiu każdego wierzącego, jak i wspólnoty Kościoła.
    The theology of the word of God is one of the leitmotifs of Joseph Ratzinger’s entire theology, and in a way its culmination is the apostolic exhortation Verbum Domini, which, although being the result of a collegial reflection on the word of God undertaken during the Synod of Bishops, also bears the unmistakable mark of Benedict XVI’s personal theological search and conviction. In this article, the author highlights the most crucial aspects, mainly of a dogmatic nature, of this problem read in the light of the exhortation Verbum Domini. In its first part, he explains the essence and specificity of the fact that „God speaks to man.” Rooted in God’s action on behalf of man, His word has a sacramental character. Complementing this sacramental dimension of God’s word is its close relationship with the action of the Holy Spirit, which influences the word’s transmission, writing and interpretation. In the next section of the article, the author discusses the transmission of the word of God. He also defines the action of the Holy Spirit in relation to the word of God. The third part of the paper deals with the response that might be given to God. The nature of the word of God demands, first of all, faith as a condition and way of understanding and living it both individually and communally. The analysis of individual points of the exhortation in relation to post-conciliar theology has made it possible to show the fundamental importance of the word of God in the life of every believer as well as the community of the Church.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 61-84
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies