Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Joseph ratzinger" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Inner Dynamics of Divine Worship. Joseph Ratzinger on Liturgical Development
Wewnętrzny dynamizm kultu Bożego. Joseph Ratzinger o rozwoju liturgii
Autorzy:
Biliniewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695607.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2014, 22, 1
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il mistero della Trinità secondo Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
Tajemnica Trójcy według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Mystery of the Trinity according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Kowalczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343716.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
teologia trynitarna
Trójca Święta
imię Boże
una essentia tres personae
wspólnota trynitarna
jedność a różnorodność
absolutność a relatywność
herezje trynitarne
Benedict XVI
trinitarian theology
Trinity
name of God
trinitarian community
unity vs diversity
absoluteness vs relativity
trinitarian heresies
Opis:
Refleksja Josepha Ratzingera/Benedykta XVI nad tajemnicą Trójcy Świętej nie zawiera idei czy sformułowań, które zrobiłyby teologiczną „karierę”, jak np. aksjomat fundamentalny Karla Rahnera. Tym niemniej jego teologia trynitarna, zaproponowane punkty odniesienia i rozłożenie akcentów układają się w oryginalną syntezę. W pierwszym paragrafie zwrócono uwagę na to, że w rozważaniach o Bogu Ratzinger często się odwołuje do objawionego w historii zbawienia imienia Bożego. To właśnie „imię”, synonim osobowej relacji, odróżnia wiarę w Boga od filozofii Boga, której teolog konsekwentnie broni. Ostatecznie Bóg objawił swe imię w trzech imionach: Ten, Który Jest – Ojciec, Syn i Duch. W drugim paragrafie wykazano, że formułę „una essentia tres personae” Ratzinger nazywa paradoksem, który wyraża jedność tego, co absolutne, i tego, co relatywne, paradoksem jedności i różnorodności. W ten sposób prawda o Trójcy Świętej objawia Boga, ale także całą rzeczywistość stworzoną. Ostatecznie Trójcy Świętej nie da się sprowadzić do żadnej absolutnej monady, gdyż jest jednością w różnorodności. Herezje trynitarne wyrastały właśnie z chęci wyeliminowania paradoksu, który wydawał się sprzecznością. Tymczasem obecny w teologii paradoks nie jest obcy także naukom ścisłym, co stanowi treść paragrafu trzeciego. Przykładem może być falowa i jednocześnie korpuskularna struktura rzeczywistości badanej przez fizykę. W ostatnim paragrafie autor wychodzi od tego, że całe objawienie streszcza się w słowach: „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16), co oznacza, że „Bóg nie jest samotnością, ale doskonałą wspólnotą”, wspólnotą trynitarną. Ratzinger wskazuje, że w Nowym Testamencie nie mówi się o Bogu jako takim „w sobie samym”, ale o Bogu w kenotycznej relacji do kogoś: „Bóg i Ojciec Jezusa”. Również Duch Święty, który nie ukazuje nam swego oblicza i skrywa się pod obrazami, jak gołębica, ogień, wiatr, jest zawsze Duchem Ojca i Syna. A zatem Bóg jest odwiecznie trynitarnym „byciem-z” i „byciem-dla”, co stanowi zaproszenie i wyzwanie dla każdego chrześcijanina i Kościoła.
Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s reflection on the Holy Trinity does not contain any ideas or expressions that could possibly take on a theological “career,” such as Karl Rahner’s fundamental axiom. Nevertheless, Ratzinger’s Trinitarian theology, with the points of reference he made and accents he suggested, forms an original synthesis. In the first section the author of this article accentuates that Ratzinger in his reflection on God often refers to the divine name revealed in the history of salvation. It is precisely the “name,” a synonym of a personal relation, that distinguishes faith in God from a philosophy of God. Ultimately, God revealed His name in three names: He Who Is—Father, Son, and the Spirit. The second section explains that Ratzinger considers the formula “una essentia tres personae” a paradox that expresses the unity of the absolute and the relative, the unity and the diversity. Thus, the truth of the Trinity reveals God, but also the whole of creation, which is a unity in diversity. The Trinitarian heresies grew precisely from the desire to eliminate a paradox that seemed to be a contradiction. However, the paradox present in theology is also present in the sciences, which is further clarified in section three. By way of an example one may point out the wave-like and corpuscular structure of reality that physics examines. In the last section the author insists that the whole of revelation is summed up in the words: “God is love,” which means that “God is not a solitude but a perfect community,” a Trinitarian community. Ratzinger points out that the New Testament does not speak of God as God “in himself,” but of God in a kenotic relation to someone: “God and Father of Jesus.” Even the Holy Spirit, who does not show us his face but hides himself under images of a dove, fire, wind is always the Spirit of the Father and of the Son. Thus, God is eternally the Trinitarian “being-with” and “being-for,” which is an invitation and a challenge for every Christian and for the Church.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 35-60
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger: Evangelical Ecumenist or How to Argue With a Traditional Protestant Over the Immaculate Conception
Joseph Ratzinger jako ewangeliczny ekumenista, czyli jak spierać się z tradycyjnym protestantem o niepokalane poczęcie
Autorzy:
Perry, Tim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343725.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
ekumenizm
ewangelikalizm
protestant
katolik
dialog
Maryja
Niepokalane Poczęcie
mariologia
Sobór Watykański II
Benedict XVI
ecumenism
evangelicalism
Protestant
Catholic
dialogue
Mary
Immaculate Conception
Mariology
Vatican II
Opis:
This paper presents a trend among some traditional Protestant theologians to regard Joseph Ratzinger/Benedict XVI as a sympathetic fellow-traveller and ecumenical dialogue partner, focusing on his implementation of the texts of the Second Vatican Council throughout his career, his unique approach to ecumenical dialogue, and his biblical focus when defending the Immaculate Conception in Daughter Zion. His robust Catholic commitment coupled with his thoughtful canonical exegesis makes him a valuable dialogue partner with those Protestants who have similar ecclesial and theological commitments on the other side of the Reformation.
Niniejszy artykuł opisuje tendencję zauważalną wśród niektórych tradycyjnych teologów protestanckich, którzy obserwując wytrwałe wprowadzanie w życie tekstów Soboru Watykańskiego II przez Josepha Ratzingera/Benedykta XVI, jego oryginalne podejście do dialogu ekumenicznego i skupienie na biblijnych podstawach w obronie niepokalanego poczęcia w książce Córa Syjonu, postrzegają go jako pełnego zrozumienia towarzysza podróży i partnera dialogu ekumenicznego. Niezachwiana katolicka postawa Ratzingera/Benedykta w połączeniu z przemyślaną egzegezą kanoniczną czyni go cennym partnerem dialogu z tymi protestantami, którzy wykazują podobne do niego zaangażowanie na rzecz swojego Kościoła i teologii po drugiej stronie sporu zapoczątkowanego w okresie reformacji.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 281-296
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger/ Benedetto XVI, Davanti al Protagonista. Alle radici della liturgia, Cantagalli, Siena 2009, ss. 229.
Autorzy:
Lubowicki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695228.pdf
Data publikacji:
2018-12-10
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 17, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thomistic Themes in Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Theology
Wątki tomistyczne w teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433634.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
anthropology
gnoseology
knowledge of God
theological method
relations between faith and reason
act of faith
antropologia
gnoseologia
poznanie Boga
metoda teologiczna
relacje między wiarą i rozumem
akt wiary
Opis:
Among many other sources, Ratzinger received his formation from the “three great masters” – Augustine, Bonaventure and Thomas Aquinas. While rejecting an unpersonal and essentialist scholasticism, he recognizes the authority of Aquinas – seen through an “Augustinian Thomism” – in anthropology, the doctrine of grace and creation, as well as in the nature of the act of faith and the method of theology. The German theologian tries to make the ontological perspective compatible with the historical-salvific perspective, the personalist perspective with the metaphysical point of view. In the synthesis between faith and reason, philosophy and theology, Ratzinger finds in Aquinas a good model, which is based not only on the order of grace but also on the order of creation.
Spośród wielu autorytetów Ratzinger otrzymał swoją formację od „trzech wielkich mistrzów”: Augustyna, Bonawentury i Tomasza z Akwinu. Odrzucając nieosobową i esencjalistyczną scholastykę, uznaje on autorytet Akwinaty – postrzegany poprzez „tomizm augustiański” – w antropologii, doktrynie o łasce i stworzeniu, a także w naturze aktu wiary i metodzie teologicznej. Niemiecki teolog stara się pogodzić perspektywę ontologiczną z perspektywą historyczno-zbawczą, perspektywę personalistyczną z metafizyczną. Na potrzeby syntezy wiary i rozumu, filozofii i teologii Ratzinger znajduje u Akwinaty dobry model, który opiera się nie tylko na porządku łaski, ale także na porządku stworzenia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 35-66
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwiastowanie Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a Paradigm of Vocation to Consecrated Life in the Light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Thought
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434366.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
consecrated life
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
vocation
Mary
życie konsekrowane
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
Maryja
powołanie
Opis:
Artykuł przedstawia wydarzenie zwiastowania Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Specyfikę wezwania do wyłącznej miłości Chrystusa i służby Jemu w Kościele na drodze rad ewangelicznych można pełniej zrozumieć w odniesieniu do zwiastowania. Powołanie do życia konsekrowanego rodzi się z wyłącznej inicjatywy Boga i jest dziełem Jego nieskończonej miłości; jest pozytywną odpowiedzią Bogu na Jego zaproszenie do wyzwolenia się z ograniczeń własnej woli, z idei samorealizacji, z uczuć nieuporządkowanych, aby zanurzyć się w wolę Boga i dać się przez nią prowadzić. Benedykt XVI poleca osobom konsekrowanym, by – tak jak Maryja żywo zachowująca w pamięci wydarzenie zwiastowania – wracały do wydarzenia decydującego o kształcie ich życia, by pamiętały o „pierwszej miłości”, o istotnych początkach ich drogi życia całkowicie oddanego Bogu. Egzystencja osób poświęconych na własność Bogu ma być przeniknięta wiarą i wiernością Bogu, zgodnie z wypowiedzianym Jemu „tak”. Wydarzenie zwiastowania Maryi może być wzorem, typem w rozeznawaniu powołania do życia konsekrowanego.
This article presents the Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a paradigm of vocation to consecrated life in the light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s thought. The specificity of the call to the exclusive love of Christ and service to Him in the Church by the evangelical counsels can be understood more deeply in relation to the Annunciation. A vocation to the consecrated life arises from the initiative of God alone and is a gift of His infinite love; is a positive response to God’s invitation to free oneself from the limitations of one’s own will, from ideas of self-fulfilment, from disordered tendencies, in order to immerse oneself in the will of God and let oneself be led by it. Benedict XVI encourages consecrated persons to go back, like Mary who vividly remembers the event of the Annunciation, to that decisive event in their lives, to remember their “first love,” the essential beginning of their way of life totally dedicated to God. The life of those devoted to God must be permeated by faith and fidelity to God, according to the “yes” they have said to Him. The event of the Annunciation of Mary can be a model, a type in discerning a vocation to consecrated life.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 131-152
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Millare, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
wiara i rozum
logos vs etos
nowoczesność
chrystologia duchowa
misja teologii
podejście chrystocentryczne
prymat miłości
Logos Wcielony
Benedict XVI
faith and reason
logos vs ethos
modernity
spiritual Christology
mission of theology
Christocentric approach
primacy of love
Incarnate Logos
Opis:
This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recensione del libro: Robert Sarah con Joseph Ratzinger Benedetto XVI, Dal profondo del nostro cuore, a cura di Nicolas Diat, Cantagalli, Siena 2020, pp. 144
Recenzja: Robert Sarah con Joseph Ratzinger - Benedetto XVI, Dal profondo del nostro cuore, a cura di Nicolas Diat, Cantagalli, Siena 2020, p. 144
Autorzy:
Kopiec, Maksym Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993192.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 341-344
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tridentine Teaching about the Presence of Christ in the Eucharist by Joseph Ratzinger
Trydencka nauka o obecności Chrystusa w Eucharystii w ujęciu Josepha Ratzingera
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694974.pdf
Data publikacji:
2019-01-08
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
From the teaching of the Council of Trent four reasons stem for which the presence of Christ under Eucharistic forms is special and exceptional. First the Council speaks that this presence is „true, real and substantial” (vere, realiter, substantialiter). This a way of the presence of Our Lord results of the divine revelation transferred in evangelical stories about the establishment of Eucharist (Mt 26,26-28; Mk 14,22-24; Łk 22,19-20). One can, however, suppose that on the conciliar formulation, first of all, on the formulation about „the true” (vere) presence, also had the text of J 6,55 an influence. The second reason to the state prior and permanent presence of Christ under Eucharistic forms. The council notices that as far as Christ the Lord is present in other sacraments during their reception, all the more under Eucharistic forms He is present right after the transsubstantiation and before the reception of the Holy Sacrament by the faithful, and also rimains present in them after the taking of the sacrament. The third reason is the presence of the entire Christ with the flesh and blood, with the soul and the deity under every from the figure. Your flesh and Your blood are present on the strength of sacramental words, the soul of Christ is present on the strength of the natural connection and the coexistence of the flesh and the soul in human nature, whereas the deity of Christ is present on the strength of the hypostatical union of two natures in the person of the Son of God. The last reason concerns transformation that is the transubstantiation. The council underlines that the entire substance of the bread changes into the substance of the Body of Christ and the entire substance of wine changes into the substance of Blood of Christ, therefore, there are no consubstantiation. Joseph Ratzinger concentrates attention on the substantial presence. In his opinion, modern theology must restore the original sense of the concept of the substancje, which means the existence of the thing in itself and that is, what is most important, though invisible in contrasted with the external sign of the thing and the visible phenomenon. Therefore, what happens during the transubstantiation in Eucharist, takes place outside the physical realm and is not perceptible by the eye. However, what is most important changes, that is the substance of the thing (the bread and wine) into the substance of the Person. While the substance of the thing exists for itself in an autonomous way, in as much the substance of the Person - to the contrary - exists not for itself, but for the other and in relation to the second. The substantial presence of Christ cannot be understood statically, but dynamically. Christ the Lord puts into the context of the paschal feast the novel of his beneficial offering. His death becomes for us a source of new life. Crucified and risen from the dead our Lord introduces us in the life of the trynitary God permiting to transgress ourselves. In Eucharist the transformation of the entire kosmos also begins. The substantial presence of Christ is a bodily presence. The body of the Resurected Lord belongs to the new reality, exceeding all the space. As contrasted with Adam's body which can be a limit or a community, the new body of the Resurected is only a community, chich means not the state of a border separating us from one another, but is a platform connecting Christ with others. Therefore, the new resurected body is called the spirit giving life, while the earthly Adam's body may be of no use (J 6,63).
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2017, 25, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Placing Joseph Ratzinger within the “Synthetic” Tradition of the Theological Anthropology of the Heart
Nauczanie Josepha Ratzingera na tle „syntetycznej” tradycji teologicznej antropologii serca
Autorzy:
McGregor, Peter John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343727.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
antropologia teologiczna
serce
teologia symboliczna
Orygenes
Augustyn
Pascal
John Henry Newman
Romano Guardini
Benedict XVI
theological anthropology
heart
symbolic theology
Origen
Augustine
Opis:
This article begins with a chronological outline of the two main “traditions” of understanding the heart: the “analytic” tradition which treats the heart as a particular faculty of the human person, and the “synthetic” tradition which treats it as in some way transcending a particular faculty. Then, it looks at the contemporary search for a theological anthropology of the heart. Following this, it examines Joseph Ratzinger’s theological anthropology of the heart. More specifically, it looks at this understanding as found in his commentary on Gaudium et Spes, his assessment of the patristic understanding of the heart, and as revealed in his Jesus of Nazareth and Mary: The Church at the Source. Then, it investigates his symbolic theology of the Father’s heart, followed by how both the human heart and the Father’s heart are revealed in the heart of Jesus. It concludes with a few thoughts on how a synthetic theological anthropology of the heart might assist us in healing our contemporary anthropological disintegration.
Niniejszy artykuł rozpoczyna chronologiczne przedstawienie dwóch głównych tradycji rozumienia serca: tradycji analitycznej, która traktuje serce jako szczególną zdolność osoby ludzkiej, oraz tradycji syntetycznej, która uznaje, że serce tę szczególną zdolność przekracza. W kolejnych częściach artykułu autor dokonuje przeglądu współczesnych badań teologicznej antropologii serca oraz analizuje teologiczną antropologię serca Josepha Ratzingera, zaprezentowaną w jego komentarzu do Gaudium et spes, w jego ocenie patrystycznego rozumienia serca oraz w jego książkach Jezus z Nazaretu i Matka Boga. Maryja w wierze Kościoła. Następnie autor bada Ratzingerowską symboliczną teologię serca Boga Ojca oraz sposób, w jaki zarówno ludzkie serce, jak i serce Ojca objawiają się w sercu Jezusa. Artykuł kończą refleksje na temat sposobu, w jaki syntetyczna teologiczna antropologia serca może pomóc w uzdrowieniu współczesnej antropologicznej dezintegracji.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 179-217
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christological "Once for All" of the Revelation versus Marian Dogmas in Joseph Ratzinger’s Theology
Chrystologiczne "raz jeden" objawienia a dogmaty maryjne w teologii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343717.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
dogmaty maryjne
mariologia
"raz jeden" Objawienia
ciągłość Objawienia
dynamiczna koncepcja Tradycji
Pismo Święte a Tradycja
Objawienie a Pismo Święte
Niepokalane Poczęcie
Wniebowzięcie
chrystologia a mariologia
Marian dogmas
Mariology
"once for all" of revelation
continuity of revelation
dynamic concept of Tradition
Scripture versus Tradition
revelation versus Scripture
Immaculate Conception
Assumption
Christology versus Mariology
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie dogmatów maryjnych w ich związku z Pismem Świętym jako świadectwem Objawienia oraz z Tradycją. Najpierw przedstawiono Ratzingera ujęcie relacji między jednorazowością Objawienia w Chrystusie a jego ciągłością oraz więzi między Pismem chroniącym „raz jeden” Objawienia a Tradycją, w której Objawienie pozostaje zawsze teraźniejsze. Następnie zaprezentowana została kwestia pamięci Kościoła, w której Duch Święty prowadzący do pełni prawdy odsłonił również maryjny wymiar Objawienia. Kolejno przedstawiono dynamiczną koncepcję Tradycji, jakiej domaga się ogłoszenie dogmatów maryjnych z 1854 i 1950 roku. W ostatniej i najważniejszej części artykułu wydobyto z twórczości bawarskiego teologa te treści mariologii, które wyrósłszy z ziarna tekstów natchnionych, rzucają światło na „raz jeden” Objawienia oraz jego świadectwo w Piśmie. Na przykładzie dogmatów maryjnych zarysowano twórczy i niewolny od napięć stosunek dwóch biegunów Objawienia, jednorazowości i ciągłości.
The purpose of this article is to show Marian dogmas in their relationship to Scripture as a testimony of revelation and to Tradition. In the first part, the author clarifies Ratzinger’s account of the relationship between the uniqueness of revelation in Christ and its continuity, as well as the links between Scripture preserving the “once for all” of revelation with Tradition, in which revelation is always present. The second part addresses the question of the Church’s memory, in which the Holy Spirit, guiding to all truth, also revealed the Marian aspect of revelation. Furthermore, the dynamic concept of Tradition demanded by the promulgation of the Marian dogmas of 1854 and 1950 is presented. In the last and most important part of the article, the author extracted from the work of the Bavarian theologian those contents of Mariology which, originating from the seeds of the inspired texts, shed light on the “once” of revelation and its testimony in Scripture. The example of Marian dogmas serves the purpose of outlining the creative though strained relationship between the two poles of revelation: uniqueness and continuity.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 85-136
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El inicio del camino. Fe, bautismo y pertenencia a la Iglesia en el pensamiento de Joseph Ratzinger
Początek drogi. Wiara, chrzest i przynależność do Kościoła w myśli Josepha Ratzingera
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916462.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
liturgy
knowledge
relationship
Church
ecumenism
evangelization
Joseph Ratzinger
baptism
liturgia
wiedza
relacja
Kościół
ekumenizm
ewangelizacja
chrzest
Opis:
Through baptism the new Christian is born of water and immersed in the resurrection of Christ. This paper addresses, firstly, the liturgical dimension of the act of faith, according to the studies of the Bavarian theologian. This reviving immersion influences all the dimensions of the person: from the cognitive to the ethical, without forgetting the relational and emotional ones. After this, the social and communitarian dimension of the act of faith is emphasized, which introduces us into a believing and saving community. Finally, the author reminds us of the effects, such as the light and joy that the believer experiences after becoming aware of the baptism received. Being the common patrimony of all Christians, the first of the sacraments constitutes a good bridge and starting point for ecumenical dialogue, as the Second Vatican Council recalls (cf. UR 22).
Przez chrzest nowy chrześcijanin rodzi się z wody i zostaje zanurzony w zmartwychwstaniu Chrystusa. Niniejszy artykuł w pierwszej kolejności zwraca uwagę na liturgiczny wymiar tego aktu wiary na podstawie badań bawarskiego teologa. Odnawiające zanurzenie wpływa na wszystkie wymiary osoby: od poznawczego do etycznego, atakże relacyjnego iemocjonalnego. Następnie przedstawiony jest społeczny i wspólnotowy wymiar omawianego aktu wiary, który wprowadza do zbawczej wspólnoty wierzących. W ostatniej części autor przypomina o takich skutkach, jak światło i radość, których doświadcza wierzący po uświadomieniu sobie otrzymanego chrztu. Jako wspólne dziedzictwo wszystkich chrześcijan, ten pierwszy z otrzymywanych sakramentów stanowi dobry pomost i punkt wyjścia dla dialogu ekumenicznego, zgodnie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II (por. UR 22).
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 49-61
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"How is man saved?" An Essential Contribution by Joseph Ratzinger to the Theology of Religions
"W jaki sposób człowiek jest zbawiany?" – nowatorski wkład Josepha Ratzingera w teologię religii
Autorzy:
Vanzini, Marco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343721.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
zbawienie
zbawcza relacja z Bogiem
zbawcze pośrednictwo
Kościół
prawda w religiach
teologia religii
chrześcijaństwo a religie
Salvation
Church
Salvific relationship with God
vicarious representation
truth in religions
theology of religions
Christianity and religions
Opis:
The article aims to present Joseph Ratzinger’s thought in the field of theology of religions, according to which both the salvific universality of Christ and the necessity of the Church for the salvation of every man (and thereby the deepest meaning of being Christian) appear inseparably. The author shows how Ratzinger outlines a vision with two focal points: the objective aspect of salvation with the theological understanding of the vicarious representation of Christ (and the Church with him) and the subjective conditions of salvation with a reflection on the human being. In the article, it is thus demonstrated how an essential salvific relationship – a synthesis of faith and love – can be established between man and God. It is further shown that Ratzinger also highlights the role which Christianity, together with world religions, can play in the common search for the truth about God and man, contributing to the unity of the human family. The article concludes with an observation that the depth of Ratzinger’s reflection on the question of salvation contributes to illuminating fundamental aspects of the complex theological problem of religions.
Celem artykułu jest przedstawienie myśli Josepha Ratzingera w dziedzinie teologii religii, zgodnie z którą zarówno zbawcza uniwersalność Chrystusa, jak i konieczność Kościoła dla zbawienia każdego człowieka (a tym samym najgłębszy sens bycia chrześcijaninem) są nierozdzielne. Autor pokazuje, że wizja Ratzingera koncentruje się wokół dwóch aspektów: teologicznego rozumienia zbawczego pośrednictwa Chrystusa (a wraz z nim Kościoła) oraz refleksji nad istotą ludzką i subiektywnymi warunkami zbawienia. W dalszej części artykułu wykazano, w jaki sposób między człowiekiem a Bogiem może zostać nawiązana istotna relacja zbawcza – synteza wiary i miłości. Pokazano również, że Ratzinger podkreśla rolę, jaką chrześcijaństwo wraz z religiami świata może odegrać we wspólnym poszukiwaniu prawdy o Bogu i człowieku, przyczyniając się do jedności rodziny ludzkiej. Artykuł kończy się spostrzeżeniem, że głębia refleksji Ratzingera nad kwestią zbawienia przyczynia się do naświetlenia fundamentalnych aspektów złożonego teologicznego problemu religii.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 297-320
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chosen Aspects of the Renewal of Liturgy in Joseph Ratzinger’s Reflection Fifty Years after the II Vatican Council
Wybrane aspekty odnowy liturgii w teologicznej refleksji Josepha Ratzingera pięćdziesiąt lat od zakończenia II Soboru Watykańskiego
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695176.pdf
Data publikacji:
2019-01-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen aspects of the renewal of liturgy in Joseph Ratzinger’s theological reflection. A kind of hermetic key proposed by Ratzinger for purpose of evaluating liturgy’s reform contains of three words: intelligibility, participation, simplicity. Author shows Ratzinger’s postulate of reversion to the post-conciliar constitution of liturgy. This theologian on one hand made a theological reflection over matters related to post-conciliar liturgy. On the other pointed the dangers connected with their wrong reception and comprehension. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2016, 24, 1
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
One Source of Revelation and Two Currents of the Revelation Transmission and Cognition: the Apological Dimension of Joseph Ratzinger’s Theology
Jedno źródło Objawienia a dwa nurty przekazu i poznania Objawienia. Apologijny wymiar teologii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916511.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Revelation versus Scripture and Tradition
Joseph Ratzinger’s interpretation of Dei verbum
the theory of “two sources” (duplex fons)
criticism of sola
Scriptura
material sufficiency of Scripture
theology of Revelation
Catholic apology
fundamental theology
Catholic-Protestant polemics
ordo essendi and ordo cognoscendi
Objawienie a Pismo i Tradycja
Josepha Ratzingera interpretacja
Dei verbum
teoria „dwóch źródeł” (duplex fons)
krytyka sola Scriptura
teologia Objawienia
apologia katolicka
polemiki katolicko-protestanckie
ordo essendi a ordo cognoscendi
teologia fundamentalna
materialna wystarczalność Pisma Świętego
Opis:
The adoption of the personalistic model of Revelation and the rejection of the theory of “two sources” of Revelation at Vatican Council II has not been fully adopted yet. Fundamental theologians have assimilated the content of the Dogmatic Constitution on Revelation, but Catholic apologists refer rather to the misinterpretation of the Council of Trent. They keep reconciling Scripture and Tradition without explicitly referring to the living reality of Revelation as unus fons from which the two currents of Revelation flow. The article refers to the legacy of Joseph Ratzinger, whose theology has significantly influenced Dei verbum. The statements of the Bavarian theologian are a kind of an interpretative key to the descriptions contained in the documents Vaticanum Secundum and Tridentinum of the relationship between Revelation on the one hand and Scripture and Tradition on the other. Only an in-depth “theology of Revelation” enables the search for answers to the relationship of the sources for the message and the knowledge of Revelation. The first paragraph criticises the theory of duplex fons, the second assesses the possibility of adopting the Catholic variant of the principle of sola Scriptura, and the next points out the need to take into account the difference between ordo essendi and ordo cognoscendi. The conclusion presents meta-questions important to the Catholic apologist. It transpires that it is precisely the ecumenical orientation of Ratzinger’s theology that opens it up to the apology of the Catholic position because it allows us to see the real division between the views of Christians. Protestant-Catholic polemics often stems from the entanglement of modern categories, which must be transcended by reference to the history of theology seen in a longer perspective. It is worthwhile for fundamental theologians and apologists to realise that systematic theology itself has an apological dimension.
Przyjęcie personalistycznego modelu Objawienia oraz odrzucenie teorii „dwóch źródeł” Objawienia dokonane na Soborze Watykańskim II wciąż domagają się recepcji. Teologowie fundamentalni przyswoili sobie treści Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym, ale apologeci katoliccy odwołują się raczej do źle zinterpretowanego Soboru Trydenckiego. Wciąż próbują uzgadniać Pismo i Tradycję bez wyraźnego odwołania się do żywej rzeczywistości Objawienia jako unus fons, z którego wypływają dwa nurty przekazu Objawienia. W artykule odwołano się do spuścizny Josepha Ratzingera, którego teologia znacząco wpłynęła na Dei verbum. Wypowiedzi bawarskiego teologa stanowią swego rodzaju klucz interpretacyjny do zaprezentowanego w dokumentach Vaticanum Secundum oraz Tridentinum opisu związków między Objawieniem zjednej strony a Pismem i Tradycją z drugiej. Dopiero pogłębiona „teologia Objawienia” pozwala na poszukiwanie odpowiedzi na temat związku źródeł przekazu i poznania Objawienia. W paragrafie pierwszym przedstawiono krytykę teorii duplex fons, w drugim dokonano oceny możliwości przyjęcia katolickiej odmiany zasady sola Scriptura, a w kolejnym wskazano na konieczność wzięcia pod uwagę różnicy między ordo essendi a ordo cognoscendi. W zakończeniu zostały wyprowadzone metawnioski ważne dla katolickiego apologety. Okazuje się, że właśnie ekumeniczne zorientowanie Ratzingerowskiej teologii otwiera ją na apologię katolickiego stanowiska, pozwala bowiem dotrzeć do rzeczywistych podziałów między poglądami chrześcijan. Polemiki protestancko-katolickie wynikają często z uwikłania w nowożytne kategorie, które trzeba przekroczyć przez odwołanie do historii teologii widzianej w dłuższej perspektywie. Warto, żeby teologowie fundamentalni i apologeci zdawali sobie też sprawę z tego, że teologia systematyczna sama w sobie posiada wymiar apologijny.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 63-93
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies