Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tethys" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Magnetostratigraphy of the Jurassic/Cretaceous boundary interval in the Western Tethys and its correlations with other regions: a review
    Autorzy:
    Grabowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061000.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    magnetostratigraphy
    Tithonian
    Berriasian
    Western Tethys
    Opis:
    Magnetostratigraphy is an important method in regional and worldwide correlations across the Jurassic/Cretaceous boundary. The M-sequence of magnetic anomalies, embracing this boundary, provides an easily recognizable pattern which might be identified in biostratigraphically calibrated land sections. The polarity chrons between M21r and M16n are well correlated to calpionellid and calcareous nannofossil stratigraphy in the Tethyan Realm. This results in a very high precision of stratigraphic schemes of pelagic carbonates (ammonitico rosso and maiolica limestones), integrating the two groups of fossils with magnetostratigraphy. The main clusters of the reference sections are located in the Southern Alps and Apennines, but the database was recently enriched by sections from the Western Carpathians and Eastern Alps. Quite a few Jurassic/Cretaceous boundary sections with magnetostratigraphy are known in the Iberian Peninsula and south-eastern France but their importance relies on the integration of magnetostratigraphy also with the Tethyan ammonite zonation. Correlation of Boreal and Tethyan regions still remains a major problem. Just two sections with reliable correlation to the global polarity time scale are documented outside Tethys: a shallow marine to non-marine Tithonian–Berriasian–Valanginian sequence in southern England (Portland–Purbeck beds) and the marine clastic Upper Tithonian–Middle Berriasian (= Middle Volgian–lowermost Ryazanian) sequence at Nordvik Peninsula (Siberia). The Volgian/Ryazanian boundary at Nordvik seems to be located in the lower part of magnetochron M18n, while the most commonly accepted definitions of the Tethyan Jurassic/Cretaceous boundary are situated either within magnetochron M19n (A/B calpionellid zonal boundary, Durangites/Jacobi ammonite zonal boundary), or at the boundary of M19n/M18r (Jacobi/Grandis ammonite subzonal boundary).
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2011, 9, 1; 105-128
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upwelling regime in the Carpathian Tethys: a Jurassic-Cretaceous palaeogeographic and paleoclimatic perspective
    Autorzy:
    Golonka, J.
    Krobicki, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2059324.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Tethys
    Carpathians
    Jurassic
    Cretaceous
    palaeogeography
    palaeoclimate
    palaeoecology
    upwelling
    Opis:
    Jurassic and Cretaceous global palaeogeographic reconstructions show a changing configuration of mountains, land, shallow seas and deep ocean basins, and these are used as input for paleoclimatic modelling. We have generated Oxfordian-Kimmeridgian, Tithonian-Berriasian and Barremian-Hauterivian paleoclimatic maps, showing air pressure, wind directions, humidity zones and areas favourable to upwelling conditions, modelled by the PALEOCLIMATE program and plotted on the palaeogeographic background. Paleoclimate modelling suggests that prevailing Jurassic-Cretaceous winds in the northern Tethys area came from south-south-west, and may have been parallel to the Czorsztyn Ridge, uplifted as a result of extension during the Jurassic supercontinental breakup. Upwelling may have been induced at the southeastern margin of the ridge. The model is consistent with the rock records within the earliest Cretaceous deposits. The presence of phosphates and a palaeoenvironmental analysis of benthic fauna support the upwelling model.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2001, 45, 1; 15-32
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Jurassic-Cretaceous boundary in Boreal Russia : radiolarian and calcareous dinoflagellate potential biomarkers
    Autorzy:
    Vishnevskaya, V. S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2060606.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Tithonian stages
    Berriasian stages
    radiolarians
    calcareous dinoflagellates
    Tethys
    boreal
    Volgian
    Opis:
    The International Berriasian Working Group (ISCS) suggested primary and secondary marker “datums” to fix the basal Berriasian boundary and thus to detine the Jurassic-Cretaceous boundary (Wimbledon et al., 2011, 2013). Two primary markers Calpionella, as well as calcareous nannoplankton, are practically unknown in the Boreal Realm. Testing and calibration of these markers, as well as of fossils of radiolarians and other signals, in the most complete sections, were declared as an important task for the near future. In the Tethys, the Jurassic-Cretaceous boundary based on radiolarians falls inside zone UAZ 13 of Baumgartner et al. (1995), whereas in the palaeo-Pacific it corresponds to the boundary between zones 4 and 5 of Pessagno et al. (2009), and in boreal Siberia it probably falls between the biohorizons of Parvicingula haeckeli and P. khabakovi. The radiolarian events at the Jurassic-Cretaceous boundary in the boreal successions of Russia can be proposed to be used as an additional biomarker to help develop new integrated boundary criteria. Thus, as the first appearance of the zonal species Calpionella alpina, which defines the Jurassic and Cretaceous boundary, coincides with the first occurrence of the calcareous dinocyst zonal species Stomiosphaerina proxima (Reháková, 2000), it is logical to propose a calcareous dinoflagellate, widely represented in the Upper Jurassic-Lower Cretaceous Bazhenovo Formation of Siberia, as a secondary marker.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2017, 61, 3; 641--654
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Oxfordian ammonite genus Passendorferia Brochwicz Lewiński and the Tethyan subfamily Passendorferiinae Meléndez: origin and palaeobiogeography
    Autorzy:
    Mendez, G.
    Atrops, F.
    Bello, J.
    Brochwicz-Lewiński, W.
    Darpa, C.
    Fozy, I.
    Perez-Urresti, I.
    Ramajo, J.
    Sequeiros, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061354.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Upper Jurassic
    ammonites
    paleobiogeography
    West Tethys
    biostratigraphy
    evolution
    Mediterranean Province
    Opis:
    The Oxfordian ammonite group Passendorferiinae (known as "Mediterranean perisphinctids") forms a group of perisphinctids characterized by strongly evolute serpenticone coiling and subcircular to subquadrate whorl section, and forms a lateral divergent branch of the main stem Perisphinctidae. They originated probably from Late Callovian Grossouvriinae (Alligaticeras) and spread mainly in the Mediterranean (Tethyan) Province along the southern margin of Tethys, occasionally reaching the outer areas of epicontinental platforms. Their particular morphological features make them somewhat homoeomorphic with Tethyan Kimmeridgian Nebrodites. The phyletic link might be represented by the genus Geyssantia Meléndez, known from the Late Oxfordian Planula Chronozone. Separate biogeographic distribution in relation to the Perisphinctinae might reflect a progressive differentiation of western Tethyan faunas at the Callovian-Oxfordian boundary and at the onset of the Middle Oxfordian Transversarium Chronozone. Their rapid evolution gives them a biostratigraphic value similar to that of the Perisphinctinae. At the turn of the Middle-Late Oxfordian they gave rise to early Ataxioceratinae (Orthosphinctes), which replaced the Perisphinctinae in epicontinental areas, and colonised the marginal epicontinental blocks of northern Tethys. The taxonomy of this group is based upon the recognition of sexual dimorphism, using a single generic and specific name for both (M) and (m), and hence rejecting the use of former subgeneric ames for both dimorphs. A new species within this line: Passendorferia nodicostata sp. nov. from the Plicatilis Biozone (Paturattensis Subbiozone) is defined and described for the first time.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2009, 7, 1; 113-134
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Jurassic facies succession of the Kleszczów Graben area (southern border of the Łódź Depression, peri-Tethyan shelf, central Poland)
    Autorzy:
    Olchowy, Piotr
    Krajewski, Marcin
    Felisiak, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058630.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Late Jurassic
    outer-inner ramp facies
    Oxfordian
    Kimmeridgian
    Tithonian
    North Tethys Shelf
    Opis:
    Numerous fully cored boreholes completed in the last years in central Poland (Kleszczów Graben area, southern border of the Łódź Depression) enabled the researchers to obtain new sedimentological data on the Oxfordian-Tithonian continuous sedimentary record in the Polish part of the northern Tethys shelf. Twenty-two facies were distinguished in the sedimentological succession. The facies represent the outer-, mid- and inner-ramp environments, including evaporitic episodes and palaeosols. The facies document that the Oxfordian-Lower Kimmeridgian (up to Hypselocyclum) carbonate ramp has evolved to the Upper Kimmeridgian-Tithonian carbonate-siliciclastic ramp. Among the Kimmeridgian deposits, numerous hardgrounds, tidal channel deposits and gravity flow sediments were identified. The Kleszczów Graben sedimentary succession is discussed along with the lithostratigraphical units known from the adjacent regions of southern and central Poland.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2019, 63, 4; 657--682
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jurassic planktonic foraminifera from Pieniny Klippen Belt and their taxonomic and phylogenetic importance (Carpathians, southern Poland)
    Jurajskie otwornice planktoniczne z pienińskiego pasa skałkowego Polski i ich znaczenie
    Autorzy:
    Hudson, W.
    Hart, M.
    Sidorczuk, M.
    Wierzbowski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061222.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    otwornice planktoniczne
    pochodzenie
    zagadnienia taksonomiczne
    jura
    Tethys
    planktonic foraminifera
    origin
    taxonomical problems
    Jurassic
    Opis:
    In this brief review of the occurrence of planktonic foraminifera in the Middle and Upper Jurassic in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians, southern Poland), we wish to draw attention to the importance of these faunas in early evolution of the group. The appearance of planktonic foraminifera could be related to major palaeogeographic changes in the Tethys during early Middle Jurassic which induced vigorous upwelling circulation making nutritiens available in the surface waters.
    Wiele wapieni pelagicznych występujących w pienińskim pasie skałkowym, zwłaszcza środkowo i górnojurajskie osady formacji wapienia czorsztyńskiego, wykazuje niezwykle liczne nagromadzenia otwornic planktonicznych. Zebrane próby pochodzą z pięciu odsłonięć, zlokalizowanych w obrębie pienińskiego pasa skałkowego, reprezentujących utwory od batonu do kimerydu (fig. 2) (por. Wierzbowski i in. 1999) - trzech z sukcesji czorsztyńskiej (Czorsztyn Zamek, potok Krupianka, Stankowa Skała) oraz dwóch z sukcesji niedzickiej (Niedzica Podmajerz, Czajakowa Skała) (fig. 1). Współczesne rozważania nad wczesną ewolucją otwornic planktonicznych (Simmons i in. 1997; Hart i in. 2003) wskazują, że dawniejsze poglądy o triasowym rodowodzie tej grupy organizmów są prawdopodobnie niesłuszne, i że wykształciła się ona dopiero na przełomie wczesnej i środkowej jury. Stan zachowania jurajskich otwornic planktonicznych w badanych płytkach cienkich przysparza jednak sporo kłopotów taksonomicznych, co dodatkowo wynika z obiektywnych trudności podania i oceny wartości cech rozpoznawczych dla poszczególnych gatunków. Znaczenie taksonomiczne szeregu cech (jak liczba komór w ostatnim zwoju, rozmiar i położenie ujścia oraz wysokość wierzchołka) jest bowiem stosunkowo ograniczone, a ekologiczne uwarunkowanie występowania tych cech jest słabo poznane. Zmienność badanych otwornic z pienińskiego pasa skałkowego w płytkach cienkich, pomimo dużego interwału stratygraficznego, z którego pochodzą (dolny baton - dolny kimeryd), jest niewielka. Wspomniane wcześniej okoliczności nie pozwalają stwierdzić n.p. jednoznacznie czy najczęściej spotykane formy należą do gatunku Globuligerina bathoniana Pazdrowa, czy też G. oxfordiana Grigelis, które różnią się zwłaszcza kształtem ujścia (pl. 1). Można się spodziewać jedynie, że okazy występujące w osadach dolnego batonu formacji wapienia niedzickiego są blisko spokrewnione, jeśli nawet nie identyczne, z gatunkiem G. bathoniana, na co może wskazywać, obserwowany niekiedy w płytkach cienkich, bardziej strzelisty kształt wierzchołka skorupki. Obfitość występowania otwornic planktonicznych w badanych osadach środkowej i górnej jury pienińskiego pasa skałkowego może mieć jednak duże znaczenie w rozważaniach nad ewolucją otwornic planktonicznych, co stanie się szczególnie wyraziste wówczas gdy podjęte próby maceracji metodą acetolizy doprowadzą do pełnej ekstrakcji skorupek tych organizmów ze skały. Masowe występowanie otwornic planktonicznych w północnej części oceanu Tethys jest zagadnieniem niezwykle ciekawym, a jednocześnie mało poznanym. W osadach europejskiej części oceanu otwornice planktoniczne występowały u schyłku wczesnego bajosu (doba Humphriesianum), a ich liczniejsze nagromadzenia z tego czasu odnotowano w wielu rejonach, jak n.p. Góry Bakony (Wernli i Görög 1999), Apeniny (rejon Umbria-Marche - Baumgartner 1990) i pieniński pas skałkowy (Tyszka 1999). Skorupki otwornic planktonicznych występowały już bardzo licznie w wapieniach pelagicznych typu ammonitico rosso w środkowej (schyłek bajosu-kelowej) i późnej jurze (Wierzbowski i in. 1999). Wapienie ammonitico rosso były charakterystyczne dla podmorskich wyniesień, a równowiekowe osady basenowe były zdominowane przez osady bogate w radiolarie. Silny rozkwit organizmów planktonicznych podczas środkowej i późnej jury mógł być związany ze zmianami paleogeograficznymi, takimi jak tworzenie się wąskich oceanicznych basenów i długich podmorskich wyniesień, które mogły wymuszać intensywną cyrkulację prądów wznoszących dostarczających do strefy przypowierzchniowej wody dużej ilości składników odżywczych. Wyraźna paleogeograficzna przebudowa europejskiej części Tethys rozpoczęła się w bajosie (Bill i in. 2001; Plašienka 2003); we wczesnym bajosie ukształtował się też śródoceaniczny grzbiet czorsztyński w pienińskim basenie skałkowym (Krobicki i Wierzbowski 2004). Wzmożona aktywność oceanicznych systemów ryftowych mogła zaowocować transgresją i otwarciem szerokich morskich połączeń między oceanem Tethys i morzami epikratonicznymi Europy. Właśnie taki proces mógł spowodować we wczesnym oksfordzie migrację otwornic planktonicznych daleko ku północy, nie tylko do epikratonicznej Polski centralnej, ale nawet znacznie dalej, do Polski północnej, Litwy, południowej Szwecji i południowej Anglii (Grigelis 1958, 1985; Grigelis i Norling 1999; Smoleń 2000; Oxford i in. 2002).
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 1-10
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Development of the Mid-Polish Troughversus Late Jurassic evolution in the Carpathian Foredeep area
    Autorzy:
    Matyja, B. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2059116.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Mid-Polish Trough
    Late Jurassic
    northern Tethys shelf
    sponge megafacies
    Štramberk-type coral reefs
    Opis:
    Late Jurassic is the key epoch for an idea of the existence of the southeastern segment of the Mid-Polish Trough. New data on the evolution of Upper Jurassic deposits in the Carpathian Foredeep substrate provide information that there is a complete Oxfordian through Valanginian succession in the area of thick Oxfordian and Kimmeridgian deposits, proving the occurrence of the trough. Thickness of the Oxfordian and Kimmeridgian succession is twice to three times smaller than previously assumed. The facies development patterndistinguishes this area from the rest of the Late Jurassic basin. The sponge megafacies ranges up into the lower most Tithonian in this region.Tithonian Štramberk-type reefs occur near the Carpathian thrust front and alongside. The Late Jurassic and earliest Cretaceous facies are latitudinally arranged. Starting from the latest Middle Jurassic, the study area showed strong structural and facies relations to the Tethys do main. The collected data contradict the hypothesis that the Mid-Pol ish Trough continues in the Carpathian Foredeep substrate.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2009, 53, 1; 49-49
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Litostratygrafia i charakterystyka mikropaleontologiczna utworów kredy dolnej w środkowej części przedgórza Karpat
    Lithostratigraphy and micropalaeontological characteristic of Lower Lithostratigraphy and micropalaeontological characteristic of Lower
    Autorzy:
    Urbaniec, A.
    Bobrek, L.
    Świetlik, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074749.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kreda późna
    przedgórze Karpat
    Perytetyda
    mikroskamieniałości
    formacje litostratygraficzne
    Lower Cretaceous
    Carpathian Foreland
    Peri-Tethys
    Opis:
    During the Early Cretaceous a central part of the Carpathian Foreland was situated in the Peri-Tethys area. That zone was located on the SW margin of the East European Craton and it was adjacent to the Tethys basins in the south. Impact of those both zoogeographic provinces (the Boreal Sea and the Tethys Ocean) is easily noticeable in assemblages of microfauna. Character of sedimentation in the Early Cretaceous basin of the Carpathian Foreland is connected mainly with changes of the sea-level as well as tectonic activity of this region. The stratigraphy and facies data are based on near two hundreds wells profiles. Detailed sedimentological profiles and photographic documentation of the Upper Jurassic and the Lower Cretaceous deposits from about 50 boreholes were done as well as micropalaeontological and microfacial studies of core samples. The presented work is an attempt of unification and formalization of lithostratigraphic units’ nomenclature. Two boreholes: Zagorzyce-7 andWiewiórka-4 were suggested as stratotype sections of distinguished formations. Jurassic–Cretaceous boundary is probably situated within limits of Ropczyce formation in this area. Three formations have been distinguished in the profile of Lower Cretaceous above Ropczyce formation: Zagorzyce limestone-marl formation (Berriasian age), Dębica marl and organodetritic limestone formation (Valanginian) andWiewiórka limestone formation (Late Valanginian-Hauterivian). The most marked erosion surface is recorded between Zagorzyce and Dębica formations. We suppose that hiatus including a large part of Lower Valanginian profile is connected with that erosion surface. It could be refered to a rapid fall of the sea-level in the Tethys Ocean, noticed inter alia in theWestern Carpathians and the Northern Calcareous Alps. The known existing thickness of the Lower Cretaceous sediments in the middle part of Carpathian Foreland (total of three formations: Zagorzyce fm., Dębica fm. andWiewiórka fm.) rises to 188 m in Zagorzyce-1 well.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2010, 58, 12; 1161-1175
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies