Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "southern Baltic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
The development of unconsolidated sedimentary coastal cliffs (Pobrzeże Kaszubskie, Northern Poland)
Autorzy:
Uścinowicz, G.
Jurys, L.
Szarafin, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
cliff coast
landslides
soft sediments
Southern Baltic
Opis:
In the course of fieldwork based on geological and landslide mapping and spatial analyses of map information at least 2 types of landslides were identified. Type I: simple landslides developed in homogeneous and undisturbed rocks, for instance – loams, clays and sands. This type of landslide includes many examples developed mainly on the stretch (segment of the studied area) approximately between 132.25 and 133.50 km and 128.50 and 129.50 km of the Polish coastline. Type II: complex landslides in which the movement and displacement of rock masses occurs under complex geological and hydrogeological conditions. The complex factors are determined by phenomena such as glaciotectonics, discontinuities of rock layers and thrust zones; the slip surface occurs at considerable depths, and sometimes several slip surfaces can be distinguished. These landslide types are located in the vicinity of Jastrzębia Góra and Rozewie, near km 134 and 131.5. Prediction of the formation of this landslide types is difficult. Even if long-term observations are available, the mass movement, variable over time, is difficult to interpret. It is clear that the changes are continuous, but occur with varying intensity. Proper recognition of the types of mass movement is crucial to establishing the appropriate methods to prevent their development.
Źródło:
Geological Quarterly; 2017, 61, 2; 491--501
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phases of aeolian accumulation on the Vistula Spit (Southern Baltic Sea) in the light of TL dating and analysis of a digital elevation model
Autorzy:
Fedorowicz, S.
Wysiecka, G.
Zieliński, P.
Hołub, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059003.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Southern Baltic
Vistula Spit
Holocene
dune ridges
TL dating
DEM
Opis:
The genesis of the Vistula Spit (Southern Baltic Sea) in the Postlitorina period is regarded as occurring by gradual addition of successive dune ridges along the entire length of the form. Based on the degree of soil profile development and radiocarbon dating of organic sediments three main stages of aeolian processes are usually recognized. GIS analysis of a digital elevation model (DEM) and thermoluminescence dating of dune sand supports the model of progressive development of dune ridges, and has identified four periods of intense aeolian activity. These were established 5860–5400, 1930–1610, 1200–900 years ago from the present, and from 500 years ago.
Źródło:
Geological Quarterly; 2012, 56, 2; 345-352
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czwartorzęd Zatoki Pomorskiej i perspektywy surowcowe
The Quaternary of the Pomerania Bay and prospects of raw materials
Autorzy:
Kramarska, R.
Jegliński, W.
Kaulbarsz, D.
Pączek, U.
Przezdziecki, P.
Bojakowska, I.
Koszka-Maroń, D.
Relisko-Rybak, J.
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075522.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geologia morza
czwartorzęd
Południowy Bałtyk
marine geology
Quaternary
Southern Baltic Sea
Opis:
This paper summarizes four years of geological research in the Pomerania Bay and Oder Bank. As a result of the synthesis of new and archival data,we have compiled maps, cross-sections and models depicting the geological structure of the Quaternary and its basement, and the relief of structural surfaces. Two main seismostratigraphic sedimentary complexes are distinguished. The first corresponds to Pleistocene glacial and interstadial deposits. The second one is composed of Late Glacial and Holocene lacustrine-swamp and marine sediments. The outline of geochemical condition of the sea bottom is also presented. The content of the elements is always below the acceptable concentration and the origin of the elements is geogenic. Special attention has been given to mineral resources on the bottom surface and to documenting deposits of sand containing heavy minerals. The characterization of areas with sands suitable for beach nourishment and valorization of deposits and prospective areas have also been of great importance. The history of the development of the geological structure and palaeogeography of the area is the summary of the results.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 8; 552--563
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronology of the last ice sheet decay on the southern Baltic area based on dating of glaciofluvial and ice-dammed lake deposits
Autorzy:
Uścinowicz, Szymon
Adamiec, Grzegorz
Bluszcz, Andrzej
Jegliński, Wojciech
Jurys, Leszek
Miotk-Szpiganowicz, Grażyna
Moska, Piotr
Pączek, Urszula
Piotrowska, Natalia
Poręba, Grzegorz
Przezdziecki, Piotr
Uścinowicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058614.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
southern Baltic area
deglaciation
Late Glacial
Słupsk Bank Phase
OSL dating
Opis:
The paper presents the results of the first OSL dating of glaciofluvial and ice-marginal lake sediments which occur between end moraines of the Słupsk Bank and the Polish coast. The sand and gravel of glaciofluvial deltas on the Słupsk Bank were deposited most likely during a period from 14.3 ±1.2 to 16.6 ±1.4 ka ago. The deposition of silty-sandy sediments of the ice-marginal lake is dated at 14.51 ±0.81 and 14.6 ±1.4 ka years. Likewise, dates ranging from 13.74 ±0.84 to 16.70 ±1.1 ka obtained from low sandy ridges, related to the southern range of the ice-marginal lake in the Gardno-Łeba Lowland, indicate the most likely timing of their deposition. It can be concluded that a short stop of the ice sheet on the Słupsk Bank took place approximately 15.2 ka ago, which could be correlated with the position of the ice sheet front in central Skåne and in northern Lithuania at that time. Older and younger results were also obtained, except the dates mentioned above. The older ages show little sunlight exposure of sediments during their deposition. The younger dates indicate a marine origin of the sediments and show that some parts of glaciofluvial sediments were redeposited and exposed to sunlight at a later stage, most probably when dead-ice blocks were melting.
Źródło:
Geological Quarterly; 2019, 63, 1; 193--208
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late glacial and holocene environmental changes in the Southern Baltic Sea area based on malacofauna investigations
Autorzy:
Krzymińska, J.
Koszka-Maroń, D.
Pikies, R.
Przezdziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182436.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
późny glaciał
holocen
malakofauna
południowy Bałtyk
Late Glacial
Holocene
Southern Baltic Sea
malacofauna
Opis:
Zmiany klimatyczne, a za tym daleko idące zmiany środowiska w późnym glacjale i holocenie na obszarze południowego Bałtyku mogą być wyjaśniane także przez badania fauny mięczaków. Na obszarze południowego Bałtyku w okresie późnego glacjału występowały gatunki słodkowodne wskazujące na klimat zimny, takie jak: Armiger crista f. cristatus, Gyraulus laevis, Lymnaea peregra, Pisidium casertanum, Pisidium casertanum f. ponderosa, Pisidium milium, Pisidium nitidum, Pisidium obtusale f. lapponicum, Valvata cristata, Pisidium conventus. Akumulacja jeziorna w słodkowodnych zbiornikach strefy przybrzeżnej kontynuowała się w okresie wczesnego holocenu. W tym czasie oprócz gatunków słodkowodnych, zimnolubnych pojawiły się gatunki mięczaków i małżoraczków słodkowodnych, o wyższych wymogach termicznych (Bithynia tentaculata, Physa fontinalis, Pisidium amnicum). Świadczy to o ociepleniu się klimatu w okresie preborealnym. Zrastanie przybrzeżnych zbiorników rozpoczęło się w okresie borealnym i trwało również w okresie atlantyckim. W tym czasie miały miejsce wlewy wód morskich do zbiorników. Wskaźnikiem tego jest liczne występowanie morskich gatunków takich jak: Hydrobia ulvae, Hydrobia ventrosa, Cerastoderma glaucum, Mytilus edulis, Macoma balthica. W osadach piaszczystych w okresie subborealnym i subatlantyckim zdecydowanie przeważała fauna morska.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2018, 30; 1--70
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany klimatyczno-środowiskowe w późnym glacjale i holocenie na podstawie badań zespołów malakofauny i małżoraczków na obszarze południowego Bałtyku : wpływ na ówczesne biocenozy
Climate and environmental changes in the Late Glacial and Holocene in the Southern Baltic area based on investigations of malacofauna and ostracod assemblages : their influence on pre-existing biocoenoses
Autorzy:
Krzymińska, J.
Pikies, R.
Przezdziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075569.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
późny glacjał
holocen
obszar południowego Bałtyku
malakofauna
małżoraczki
Late Glacial
Holocene
Southern Baltic area
malacofauna
ostracods
Opis:
The climate changes and related crucial environmental changes in the Late Glacial and Holocene in the Southern Baltic area can be investigated by mollusc and ostracod analyses. It is well known that accumulation of mineral and biogenic sediments in the Southern Baltic area began in the Late Glacial. The process took place in cold tundra lakes and mires. The presence of lake basins is confirmed by seismoacoustic investigations and the resulting 3D spatial model. Lacustrine sediments contain an assemblage of molluscs and ostracod fauna represented by freshwater species indicating cold climate, such as: Armiger crista f. cristatus, Gyraulus laevis, Lymnaea peregra, Pisidium casertanum, Pisidium casertanum f. ponderosa, Pisidium milium, Pisidium nitidum, Pisidium obtusale f. lapponicum, Valvata cristata, Pisidium conventus, Candona candida, Candona neglecta, Cytherissa lacustris, Darwinula stevensoni and Cypridopsis vidua. The accumulation in freshwater reservoirs was continued during the Early Holocene. Besides cold freshwater species, sediments of that age also contain freshwater species of molluscs and ostracods that required higher temperature: Bithynia tentaculata, Physa fontinalis, Pisidium amnicum, Candona compressa and Metacypris cordata. It indicates a climate warming in the Preboreal period. These lake sediments were partly destroyed and covered by marine sands during the Middle and Upper Holocene. Good indicators of changing from a freshwater to marine environment are the following marine species found in the sediments: Hydrobia ulvae, Hydrobia ventrosa, Cerastoderma glaucum, Mytilus edulis, Macoma balthica, Cyprideis torosa and Cytheromorpha fuscata.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 1; 49--58
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A critical review and reinterpretation of bio-, litho- and seismostratigraphic data of the Southern Baltic deposits
Autorzy:
Zachowicz, J.
Miotk-Szpiganowicz, G.
Kramarska, R.
Uścinowicz, Sz.
Przedziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204982.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
pollen and diatoms diagrams
14C datings
bio- litho- and seismostratigraphy
Late Pleistocene
Holocene
southern Baltic Sea
Opis:
The aim of this study was the reinterpretation of the published and unpublished Late-Pleistocene and Holocene pollen and diatom diagrams of deposits from the sedimentary basins of the Southern Baltic Sea and the correlation of the distinguished biostratigraphic units with lithological parameters, seismostratigraphic units. Chronostratigraphic subdivision of the Late Pleistocene and Holocene was also made. To facilitate the correlation and reinterpretation of the results of biostratigraphic (palynological and diatom) analyses, new unified and simplified diagrams were drawn using the POLPAL software. Such diagrams were constructed for all the sites under comparison, even for those of no numerical data. In such cases, the published diagrams were scanned and their percentage values were the basis for new diagrams. A review and reinterpretation of biostratigraphic data show an almost complete lack of palynological documentation and diatom diagrams for the Late Pleistocene period and poor documentation for the Early Holocene. Middle and Late Holocene Baltic muds have the best biostratigraphic documentation and radiocarbon dating, which greatly facilitates their location on the geological time scale. Among the Southern Baltic postglacial sediments three lithostratigraphic units were identified. They differ in their lithological features reflecting the conditions prevalent in the sedimentary basin during deposition. It should be noted that these units meet no formal criteria for distinguishing lithostratigraphic units. Similarly, within the Late Pleistocene and Holocene sediments of Southern Baltic deep-water basins, three main seismostratigraphic complexes have been identified. The integrated analysis of seismoacoustic profiles, lithological profiles of cores and reinterpretated biostratigraphic data allow a correlation of the bio-, litho- and seismostratigraphic units with chronostratigraphic units and Baltic evolutionary phases.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 117-138
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rapid sea level changes in the Southern Baltic during late glacial and Early Holocene
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187354.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sea level changes
shoreline migrations
seismostratigraphy
erosional surfaces
progradational structures
Late Glacial
Early Holocene
southern Baltic Sea
Opis:
In the area of the southern Baltic Sea, the largest and most violent changes in water level took place in Late Glacial and Early Holocene, during the period between 13.0-8.5 ka BP. These changes depended on the varied glacio-isostatic movements between the northern and southern parts of the Baltic Sea, the glacio-eustatic increase in the ocean level and the closing or opening of the connection between the Baltic Sea basin with the ocean. During the Late Glacial and Early Holocene, the sea level changed within an amplitude as wide as 25-27 m. In some extreme cases, the sea level could have fallen at a rate of about 100-300 mm/a, the sea level rise rate reaching up to about 40-45 mm/a. In Late Glacial and Early Holocene, there were three transgressions: during 12.0-11.2, 11.0-10.3 (the Baltic Ice Lake) and 10.2-9.2 ka BP (the Yoldia Sea and the Ancylus Lake). There were also three regressions, setting on 11.2, 10.3 and 9.2 ka BP. During regressions, depending on the real drainage rate and the local gradient of the bottom inclination, the land possibly grew at a rate of 0.3 to 4 km per year. During transgressions, rate of shoreline migration could reach in some cases up to 150-200 m per year. These processes took place on the surface of the sea bottom currently located at the depth of c. 55 to 25 m below sea level and from 30 to 60 km away from the present-day southern coast of the Baltic Sea. Rapid changes of shoreline position are recorded in progradational barrier structures and in the erosion surfaces of the glacial till and glacio-marine clays.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 9-18
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpośrednie pomiary podmorskiego zasilania wodami podziemnymi Zatoki Puckiej
In situ measurements of submarine groundwater supply from the Puck Lagoon
Autorzy:
Bublijewska, E.
Łęczyński, L.
Marciniak, M.
Chudziak, Ł.
Kłostowska, Ż.
Zarzeczańska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075655.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zasilanie wodami podziemnymi
Południowe Morze Bałtyckie
Zatoka Pucka
drenaż
SGD
submarine groundwater discharge
Southern Baltic Sea
Puck Lagoon
drainage
Opis:
Fresh water accumulated beneath the sea floor may flow through sediments into the sea water. This process, opposite to infiltration, is called Submarine Groundwater Discharge (SGD). The Southern Baltic Sea coastal zone represents an interesting object of study because its bottom deposits show seepages of fresh groundwater. The study involved Puck Bay and the adjacent coastal belt of the Kashubian Coast plateau. Research of potential outflows of fresh groundwater was done through a thermal imaging of the study area. An articulate thermal anomaly allowed predetermining the location of research points. Groundwater outflows in the seabed were confirmed by measurements of chloride content and electrical conductivity of water samples. The paper presents two new devices: a filtrometer that enables measurement of water filtration intensity during drainage, and a gradientmeter that measures the hydraulic gradient. The use of both devices allows determination of the in situ hydraulic conductivity. Results of the research have shown relationships between fresh groundwater and the sea-bottom sediments.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2017, 65, 11/2; 1173--1178
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological structure of the southern Baltic coast and related hazards
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Zachowicz, J.
Graniczny, M.
Dobracki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186556.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
klify
mierzeje
erozja brzegu
ruchy masowe
powodzie sztormowe
południowy Bałtyk
cliffs
barriers
coastal erosion
landslides and storm floods
Southern Baltic
Opis:
Długość polskiego wybrzeża morskiego wynosi 498 km (bez linii brzegowej Zalewów Wiślanego i Szczecińskiego). W budowie geologicznej strefy brzegowej, podobnie jak środkowej i północnej Polski, dominują osady czwartorzędowe. Biorąc pod uwagę geomorfologię i budowę geologiczną wyróżniono trzy zasadnicze typy wybrzeży: klify o łącznej długości ok. 101 km, wybrzeża wydmowe (mierzeje) o łącznej długości ok. 380 km oraz wybrzeża nizinne typu Wetland o długości ok. 17 km. Na wybrzeżach klifowych wyróżniono trzy typy ruchów masowych: obrywy dominujące na klifach, w których występuje glina zwałowa, zsuwy i osypiska dominujące na klifach zbudowanych głównie z osadów piaszczystych oraz typowe osuwiska występujące na klifach o złożonej strukturze geologicznej, gdzie główną rolę odgrywają warstwy ilaste będące powierzchnią poślizgu dla warstw wyżej ległych. Poważne zagrożenia związane są też z erozją niskich i wąskich mierzei, które łatwo mogą być przerwane w czasie sztormów. Nisko położone obszary zaplecza mierzei w takim wypadku zagrożone są powodziami sztormowymi. Podobne zagrożenia powodziowe istnieją też na zapleczu mierzei relatywnie stabilnych - szerokich z wysokimi wałami wydmowymi. Powodzie mogą wystąpić w przypadku wysokich stanów wody spowodowanych spiętrzeniami sztormowymi i barycznymi, dochodzącymi maksymalnie do 2 m ponad średni poziom morza, kiedy dochodzi do wlewów wód morskich do Zalewów i jezior przybrzeżnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 15; 61-68
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recent development of the Vistula River outlet
Autorzy:
Graniczny, M.
Janicki, T.
Kowalski, Z.
Koszka-Maroń, D.
Jegliński, W.
Uścinowicz, Sz.
Zachowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187377.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
delta front
recent delta development
Vistula river
southern Baltic Sea
Gulf of Gdansk
digital terrain model (DTM)
remote sensing
GPS surveys
Opis:
The Vistula River mouth is an unique example of river’s outlet observed since the birth in 1895 to present day. There is a large documentation of morphological changes in the outlet area. In 1895, a 7 kilometres canal was dug into which the waters of the Vistula were let in. Since 1895, most of the water discharge and all sediment transport reach the Gulf through artificial channel c. 20 km east of Gdańsk. During the last 100 years, the shoreline has been shifted seaward c. 1.5 km on the eastern side, to c 2.5 km on the western side of the Vistula mouth. Isobath of 5 m moved seaward c. 3 km and isobaths of 10 and 15 m shifted 2.5 km. During the years 1895-1997, land area accreted to 3,019,000 m2. The volume of the river-outlet cone in the year 2000 was 133.39 mln m3 and the average rate of sediment growth over the 105 years was c. 1.27 mln m3 per year.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 103--107
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zmiany poziomu morza
rozwój wybrzeży
glaciizostazja
późny plejstocen
holocen
południowy Bałtyk
sea level changes
shoreline evolution
glacio-isostasy
Late Pleistocene
Holocene
Southern Baltic
Opis:
Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proterozoiczne podłoże krystaliczne polskiej części Bałtyku w świetle badań strukturalnych
Astructural study of the Precambrian crystalline basement in the Polish sector of the Baltic Sea
Autorzy:
Cymerman, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075274.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
skały krystaliczne
struktury tektoniczne
odwierty
Danopolonian orogenezy
kraton wschodnioeuropejski
południowy Bałtyk
crystalline rocks
tectonic structures
boreholes
Danopolonian orogeny
East European Craton
southern Baltic Sea
Opis:
This paper presents structural data and regional correlations based on drill cores from 8 boreholes (B2-1/80, B3-1/81, B4-1/81, B6-1/82, B6-2/85, B7-1/91, B16-1/85 and B21-1/95) penetrating Precambrian crystalline rocks in the Polish part of the Baltic Sea. The crystalline rocks from the ftom these boreholes were compared to cores from several wells in Eastern Pomerania, and the Kashubian and Warmia regions and above all with the Mesoproterozoic granitoids and metamorphic rocks of Bornholm and Southern Sweden. The pre-existing basement map of the Southern Baltic, showing Palaeoproterozoic or even Archaean granitoid massifs and narrow north-south fold belts is questioned. Instead, in the present interpretation, the studied area of the Polish part of the Southern Baltic Sea is underlain by a fragment of the Mesoproterozoic (ca. 1.47–1.43 Ga) Danopolonian („Hallandian”) orogeny, comprising mainly regional-scale ductile shear zones, which, striking probably in W–E to WNW–ESE directions, are characterized by the predominance of a thrust to transpressional strain regime with tectonic transport top-to-the S or SSW. The structural kinematic and lithological interpretations of these shear zones are based on comparison with the other parts of the East European Craton that are exposed in Bornholm and the Blekinge and Skne regions in Southern Sweden.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2015, 63, 4; 228--238
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies