Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "katodoluminescencja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Diamenty z ureilitów – badania katodoluminescencyjne meteorytów
    Diamonds from ureilites – CL study of meteorites
    Autorzy:
    Sikorska, M.
    Karczemska, A.
    Jakubowski, T.
    Giro, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063046.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    meteoryty
    ureility
    diamenty
    katodoluminescencja
    meteorites
    ureilites
    diamonds
    cathodoluminescence
    Opis:
    Analiza katodoluminescencyjna (CL) została wykorzystana do zbadania czterech różnych meteorytów należących do grupy ureilitów: Dhofar 1303, DaG 868, DaG 999 oraz NWA. We wszystkich próbkach odkryte zostały diamenty o różnych barwach luminescencji i widmach CL. Świadczy to o zróżnicowaniu rodzajów centrów luminescencji w sieci krystalicznej badanych ziaren. Głównymi liniami emisyjnymi w diamentach z ureilitów są: 433 ±5 nm, 615 ±5 nm i 520 ±5 nm. Badane diamenty należy zaliczyć do typu Ia. Są to diamenty zawierające podstawienia węgla przez atomy azotu (>1018 N/cm3) występujące w formie agregatów, a nie pojedynczych atomów.
    Four different meteorites of the ureilite group have been examined with cathodoluminescence method: Dhofar 1303, DaG 868, DaG 999 and NWA. Diamonds differing both in luminescence colours and CL spectra have been discovered in all the samples. They show diversity of luminescence centres in the crystalline lattice of the grains. Main emission lines in diamonds from ureilites are 433 ±5 nm, 615 ±5 nm and 520 ±5 nm. The diamonds should be classified as Type Ia. They contain substitutions of carbon by nitrogen atoms (>1018 N/cm3) occurring in the form of aggregates rather than individual atoms.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 444; 177--185
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka morfologiczna i geochemiczna kryształów cyrkonu z migmatytu ze Smreczyńskiego Wierchu (Tatry Zachodnie)
    Morphological and geochemical characteristics of zircon crystals from Smreczyński Wierch migmatite (Western Tatra Mts.)
    Autorzy:
    Burda, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074380.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kryształ cyrkonu
    katodoluminescencja
    migmatytyzacja
    zircon morphology
    cathodoluminescence
    migmatites
    Tatra Mts.
    Opis:
    In the Polish part of the metamorphic envelope of the granitoid Rohače pluton, migmatites are the predominant component. Migmatisation took place in the amphibolite facies conditions (T = 690–780C ; P =7.5–11 kbar). To observe the response of zircon crystals to the melt formation, zircon from the anatectic group of migmatites was investigated (both from leucosome and mesosome of stromatitic migmatite). Different generations of zircon present in leuco- and mesosome reflect different geological processes acting during the rock formation. Zircon from leucosome represent mainly the euhedral varieties, with two typological maxima: S1-2 (I generation) and S21-22 (II generation). Zircon from mesosome represents the anhedral varieties with one maximum at S1 (I gen-eration). In CL images the first generation (S1-2) comprises an inherited core surrounded by younger metamorphic and magmatic rims. The microchemical analyses showed that the inherited cores have higher Zr/Hf ratios than the overgrowing rims. The second genera-tion (S21-22) revealed only oscillatory zonation. The zones with strong luminescence are characterized by a decrease of Hf and U con-tent. Zircon showing polyphase internal structure might represent a component of mesosome which survived the dissolution in granitic melt, while zircon with oscillatory zonation might have crystallized from anatectic melt.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 2; 127--133
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dedolomityzacja w górnojurajskich skałach węglanowych z okolic Krakowa
    Dedolomitization of Upper Jurassic carbonates in the Cracow area (southern Poland)
    Autorzy:
    Vierek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074387.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    dedolomityzacja
    dolomityzacja
    katodoluminescencja
    jura
    Kraków
    dedolomitization
    dolomitization
    cathodoluminescence
    Upper Jurassic
    Cracow
    Opis:
    The Upper Jurassic limestones in the vicinity of Cracow underwent extensive dedolomitization process. Petrographic and cathodoluminescent analyses of carbonates in four test areas confirm the dedolomitization as have been developed with various intensity. The alteration of dolomite into calcite occurs as centripetal and centrifugal dedolomitization. Both processes lead finally to a complete disintegration of the dolomite crystals; calcite pseudomorphs after dolorhombs are the end products. These calcite pseudomorphs are abundant in limestones of St. Anna Mt. and in the Kostrze quarry, but are scarce in the Twardowski Cliffs area and in the outcrop of Księża Mt., which indicates a less advanced and slower dedolomitization process in the latter two areas. Most probably the initiation of dedolomitization started from the moment when a carbonate bank emerged from the sea water (Vierek, 2003); temperature of mixing fluids decreased considerably, whereas Ca 2+/Mg+- ratio in the same fluids increased.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 2; 156--161
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Masywna mineralizacja siarczkami miedzi w dolomitach z kopalni Lubin (monoklina przedsudecka)
    Massive copper sulphide mineralization in dolomites from the Lubin mine (Fore-Sudetic Monocline)
    Autorzy:
    Król, P.
    Sawłowicz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061771.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    siarczki miedzi
    ruda masywna
    dolomity
    kalcyt
    katodoluminescencja
    łupek miedzionośny
    copper sulphides
    massive ore
    dolomites
    calcite
    cathodoluminescence
    Kupferschiefer
    Opis:
    Masywna mineralizacja kruszcowa występująca w dolomitach z przedsudeckiego złoża miedzi została opisana szczegółowo po raz pierwszy. W badaniach trzech profili z kopalni Lubin wykorzystano metody mikroskopii optycznej i elektronowej mikroskopii skanningowej z analizą chemiczną w mikroobszarze, katodoluminescencji oraz dyfraktometrii rentgenowskiej. Mineralizacja masywna, składająca się głównie z chalkozynu z domieszką kalcytu, występuje w skałach węglanowych (dolomitach i dedolomitach) w formie poziomej pseudożyły, podścielonej lokalnie brekcją ilasto-węglanową i łupkiem. Niżejległe dolomity uległy częściowej kalcytyzacji (dedolomityzacji). Różne generacje kalcytu szczegółowo scharakteryzowano. Zaproponowano model powstania mineralizacji masywnej. Początkowo mezotektoniczne ruchy międzywarstwowe spowodowały powstanie rozwarstwień i brekcji. Następnie proces kalcytyzacji doprowadził do dedolomityzacji oraz częściowego wypełnienia spękania. Całkowite wypełnienie spękań oraz częściowe zastąpienie w nich kalcytu oraz skał otaczających nastąpiły w wyniku działalności roztworów kruszconośnych.
    Massive ore mineralization in dolomites is described for the first time from the Fore-Sudetic copper deposits. Three cross- -sections from the Lubin Mine were studied using polarized optical (PLM) and scanning electron (SEM-EDS) microscopy, also cathodoluminescence (CL) and XRD. Massive mineralization, composed mainly of chalcocite with calcite admixture, occurs in dolomites as horizontal pseudovein, locally underlain by clay-carbonate breccia and shale. Underlying dolomites were partly calcitized (dedolomitized). Various calcite generations are characterized in detail. A model of the formation of massive mineralization is proposed. Mesotectonic intralayer movements caused the cracking of dolomite layers and the formation of breccia. Calcitization led to both dedolomitization and the partial infilling of cracks. Mineralizing fluids infilled the cracks completely, partly replacing calcite and adjacent rocks.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2017, 468; 29--47
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instrumental methods applied in the investigations of carbonate minerals in the Middle Jurassic sideritic rocks with respect to diagenetic processes
    Metody instrumentalne stosowane w badaniu minerałów węglanowych skał syderytowych jury środkowej w kontekście diagenezy
    Autorzy:
    Kozłowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061593.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    cathodoluminescence
    microprobe
    fluid inclusions
    carbon and oxygen isotopes
    sideritic rocks
    carbonate minerals
    Middle Jurassic
    katodoluminescencja
    mikrosonda energetyczna
    inkluzje fluidalne
    izotopy węgla i tlenu
    skały syderytowe
    minerały węglanowe
    jura środkowa
    Opis:
    Carbonate minerals in the Middle Jurassic sideritic rocks from the Polish Lowlands, north-eastern margin of the Holy Cross Mountains and the Częstochowa region have been studied applying accessible instrumental methods. The following techniques were applied: polarization microscope, staining with the Evamy’s solution, cathodoluminescence, microprobe, fluid inclusions and isotopic analyses. Most of these methods were not available either in the 20ies of the past century when studies of sideritic iron ores in Poland had begun, or in 50ies and 60ies when they were in full progress. The sideritic rocks are mainly represented by clayey siderites (they contain also muddy and sandy varieties), sideritic sandstones and sideritic coquina, less frequently by sideritic conglomerates and mudstones. Sideroplesite is the main carbonate mineral that builds the sideritic rocks, while pistomesite and siderite are less frequent. Fe-calcite and Fe-dolomite, ankerite, and sporadic dolomite occur in lesser amounts. Syderoplesite and siderite have crystallized in the early diagenesis (eodiagenesis), in the zone of microbiologic methanogenesis, at temperatures of about 20°C, from the porous waters of marine origin, or from marine waters mixed with fresh waters. Sideroplesite enriched in magnesium, pistomesite, calcite and ankerite sequently have formed at the later diagenetic stage (mezodiagenesis). These minerals have crystallized at temperatures above 60°C, from the porous waters of marine origin, or from the fluid which interacted with the adjacent rocks. Fe-calcite was formed in the zone of microbiologic methanogenesis, while the ankerite – in the zone of thermal decarboxylation.
    Na podstawie dostępnych obecnie metod instrumentalnych zbadano minerały węglanowe skał syderytowych jury środkowej z Niżu Polskiego, północno-wschodniego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich i rejonu Częstochowy. Zastosowano: mikroskop polaryzacyjny, barwienie roztworem Evamy’ego, katodoluminescencję, mikrosondę energetyczną, analizę inkluzji fluidalnych i izotopową. Większość z tych metod nie była dostępna w latach dwudziestych, kiedy rozpoczęto badania syderytowych rud żelaza w Polsce, ani w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, kiedy były kontynuowane. Skały syderytowe są reprezentowane głównie przez: syderyty ilaste (obejmują również odmiany mułkowe i piaszczyste), piaskowce syderytowe i muszlowce syderytowe, rzadziej przez zlepieńce syderytowe i mułowce syderytowe. Głównym minerałem węglanowym budującym skały syderytowe jest syderoplesyt, rzadziej pojawiają się pistomesyt i syderyt. W zmiennych ilościach występują Fe-kalcyt oraz Fe-dolomit i ankeryt, sporadycznie dolomit. Syderoplesyt i syderyt krystalizowały we wczesnej diagenezie (eodiagenezie) w strefie mikrobiologicznej metanogenezy w temperaturze ok. 20°C z wód porowych pochodzenia morskiego lub wód morskich zmieszanych z wodami słodkimi. W późniejszym etapie diagene¬zy (mezodiagenezie) tworzyły się w kolejności: syderoplesyt z większą zawartością magnezu, pistomesyt, kalcyt i ankeryt. Minerały te krystalizowały w temperaturze powyżej 60°C z wody porowej pochodzenia morskiego lub wody, która weszła w reakcję z otaczającymi skałami. Fe-kalcyt tworzył się w strefie mikrobiologicznej metanogenezy, natomiast ankeryt w strefie termalnej dekarboksylacji.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2019, 474; 31--42
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies