Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "analiza geochemiczna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Analiza geochemiczna i korelacje genetyczne bituminów i skał typu czarnych łupków w jednostkach tektonicznych Karpat zewnętrznych w południowo-wschodniej Polsce i na obszarze przyległym
Geochemical analysis and genetic correlations for bitumens and rocks of the black shale type in the Outer Carpathians tectonic units in southeastern Poland and the adjacent territory
Autorzy:
Jarmołowicz-Szulc, K.
Jankowski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063034.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
materia organiczna
bituminy
facje anoksyczne
badania geochemiczne
jednostki tektoniczne
Karpaty
organic matter
bitumens
anoxic facies
geochemical studies
tectonic units
Carpathians
Opis:
Badania przeprowadzono na obszarze Karpat zewnętrznych (w przygranicznym rejonie Polski, Słowacji i Ukrainy). Rozpoznano charakter facji anoksycznych w Karpatach na obszarze Polski i Słowacji w obrębie różnych jednostek tektonicznych od dukielskiej przez śląską, węglowiecką, skolską aż po borysławsko-pokucką. Analizę oparto na parametrach geochemicznych i wskaźnikach stanowiących wyniki badań metodą Rock-Eval, chromatografii gazowej alkanów i izoprenoidów oraz oznaczeń izotopów stabilnych węgla (dla materii organicznej). Stwierdzono zróżnicowanie poszczególnych wartości. Zawartość TOC zmienia się w przedziale od 0,62% do powyżej 8,7% wag., przy czym najwyższe wartości charakteryzują facje jednostki skolskiej. Potencjalna macierzystość utworów jest bardzo dobra w obrębie facji anoksycznych jednostki skolskiej, centralnej depresji karpackiej i jednostki dukielskiej. Rezydualny potencjał (S2) rozproszonej materii organicznej zmienia się od 0,26/1,20 mg HC/g skały w warstwach dolnokredowych w Łusce Bystrego do 16,50/36,59 mg HC/g skały w jednostce skolskiej (Bandrów). Jest on umiarkowany w segmencie polskim i słowackim jednostki dukielskiej i nieco wyższy w jednostkach magurskiej i borysławsko-pokuckiej. Frakcja alifatyczna dominuje we wszystkich badanych skałach przy stosunkowo homogenicznym składzie frakcji alifatycznej bituminów. Rozkład n-alkanów jest zmienny. Można wyróżnić trzy grupy bituminów o zróżnicowanej dominacji n-alkanów krótkołańcuchowych i/lub n-alkanów długołańcuchowych. Pristan na ogół dominuje nad fitanem, przy czym izoprenoidy często mają stężenie niższe w stosunku do sąsiadujących z nimi n-alkanów C17 i C18. Stosunek pristan–fitan zmienia się od 18,01 (centralna depresja karpacka) poprzez 13,36 (jednostka węglowiecka) do 6,36 (jednostka śląska), podczas gdy w pozostałych rejonach jego wartość jest bliska jedności. Wśród węglowodorów aromatycznych przeważa fenantren i jego metylowe i di-metylowe pochodne. Wartości oznaczeń δ13CPDB dla węglowodorów wykazują niewielkie zróżnicowanie dla poszczególnych frakcji. Dla bituminów zmieniają się od –24,9 do –28,9‰. Dojrzałość termiczna kerogenu (typ mieszany od II do III) zmienia się od fazy niedojrzałej (jednostka skolska i borysławsko-pokucka) przez dojrzałą w jednostce śląskiej i dukielskiej, po fazę wczesnego okna gazowego w strefie melanżu tektonicznego i jej sąsiedztwie.
Studies were conducted in the Outer Carpathians in the area of the Western and Eastern Carpathians in the borderland of Poland, Slovakia and Ukraine. The character of anoxic facies in the Carpathians in the Polish and Slovak area within different tectonic units - from the Dukla unit through the Silesian, Boryslav-Pokuttia, Skole and the Węglówka units was analyzed. The analysis was based on geochemical parameters and indices from the following methods: Rock-Eval analysis, gas chromatography of n-alkanes and isoprenoids, isotopic determinations of carbon isotopes (in organic matter). Diversity of parameters has been stated. In case of bitumens, the TOC content changes within the interval from 0.62% to over 8.7wt %, while the highest values characterize the facies of the Skole unit. The potential maturity of the sediments is very high in the anoxic facies of the Silesian and Dukla units and in the Central Carpathian Depression (CDK). Residual petroleum potential (S2) of the dispersed organic matter varies from 0.26/1.20 mg HC/g rock in the Lower Cretaceous strata of the Bystre Slice to 16.50/36.59 mg HC/g rock in the Skole unit (Bandrów). It is moderate in the Polish and Slovak segments in the Dukla unit and slightly higher in the Magura and Boryslav-Pokuttia units. The aliphatic fraction dominates in all the studied rocks, while the aliphatic composition of bitumens is relatively homogeneous. The n-alkane distribution is variable in the rocks and solid bitumens. Three groups of bitumens may be distinguished with a variable domination of short-chain n-alkanes and/or long-chain n-alkanes. In general, pristane predominates over phytane, while the isoprenoids often show a lower content in comparison to the adjacent C17 and C18 n-alkanes. The pristine - phytane ratio oscillates from 18.01 (Central Carpathian Depression – CDK) through 13.36 (Węglówka unit) to 6.36 (Silesian unit), being close to one in other samples. Among the aromatic hydrocarbons, phenantrene predominates together with its methyl and di-metlyl derivatives. The d13CPDB data for hydrocarbons show some variability for different fractions. For bitumens, they change from –24.9 to –28.9‰. Thermal maturity of kerogen (mixed type from II to III) varies from the immature phase (Skole and Boryslav-Pokuttia units) through mature in the Silesian and Dukla units up to the early gas phase in the tectonic mélange and its neighbourhood.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 444; 73--97
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeozoic porphyry molybdenum-ungsten deposit in the Myszków area, Southern Poland
Autorzy:
Podemski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187401.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
porfirowe złoże molibdenowo-wolframowe
paleozoiczne złoże typu miedziowo-porfirowego
fluidy magmowe i pomagmowe
strefowość mineralna
strefowość geochemiczna
analiza czynnikowa
model mineralizacji
geneza mineralizacji
porphyry molybdenum-tungsten deposit
Palaeozoic porphyry copper-type deposit
magmatic and postmagmatic fluids
minerał zoning
geochemical zoning
factor analyses
mineralisation model
genesis of mineralisation
Opis:
Porfirowe złoże molibdenowo-wolframowe w Myszkowie jest jednym z szeregu złóż miedziowo-porfirowych odkrytych w południowej Polsce, w słabo rozpoznanej strefie skał prekambryjsko-paleozoicznych obszaru Kraków-Lubliniec. Złoże myszkowskie występuje w kompleksie słabo zmetamorfizowanych skał proterozoiczno (wend)-dolnopaleozoicznych (dolny kambr), intrudowanych przez skały magmowe, głównie granodiorytowe. Wiek skał magmowych oraz mineralizacji kruszcowej określony został na górny karbon. Warto podkreślić, iż w Europie nie są znane inne złoża miedziowo-porfirowe tego wieku. Zarówno skład chemiczny i mineralogiczny mineralizacji kruszcowej złoża w Myszkowie, jak i występujące w nim rodzaje użylenia, są charakterystyczne dla złóż miedziowo-porfirowych, związanych z wapniowo-alkalicznymi masywami magmowymi. Złoże myszkowskie zbudowane jest głównie z żył o charakterze sztokwerku. Rzadsze są minerały skarnowe. Wyróżniono w nim kilka stadiów mineralizacji kruszcowej. Pięć z nich związanych jest ściśle z powstaniem złoża porfirowego. Hipoteza wielostadialnej genezy mineralizacji myszkowskiej wsparta została wynikami analizy czynnikowej danych pochodzących z badań geochemicznych wybranych rdzeni wiertniczych. Złoże w Myszkowie jest wzbogacone w Cu i Mo, natomiast jest bardzo ubogie w Au. W porównaniu z innymi złożami miedziowo-porfirowymi, związanymi z masywami wapniowo-alkalicznymi, złoże w Myszkowie jest niezwykle wzbogacone w wolfram. Dlatego uznano, że reprezentuje ono unikatowy typ złoża porfirowego: molibdenowo-wolframowy. Ogólnie biorąc, skład mineralny oraz mineralizacja kruszcowa złoża myszkowskiego są charakterystyczne dla głębszych partii złóż miedziowo-porfirowych. Nie można więc wykluczyć, że górna część złoża myszkowskiego, być może najbogatsza w mineralizację kruszcową, została między górnym karbonem a triasem usunięta przez erozję. W obniżonych częściach obszaru Kraków-Lubliniec mogły jednak zachować się inne, pełniejsze złoża typu myszkowskiego, być może posiadające nawet wzbogaconą strefę wietrzeniową.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2001, 6; 1-88
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies