Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Widmontologia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Powrót do przyszłości. Widmo jako pole wiedzy
    Autorzy:
    Momro, Jakub
    Kłosiński, Michał
    Łachacz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956556.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    rozmowa
    Derrida
    Hauntologia
    Widmontologie nowoczesności
    Widmontologia
    Opis:
    Z Jakubem Momrą rozmawiają Michał Kłosiński i Magdalena Łachacz
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2018, 1, 1; 70-91
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsca nawiedzone Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
    Autorzy:
    Trusewicz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1961735.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    Tkaczyszyn-Dycki
    Miejsca nawiedzone
    Widmontologia
    Derrida
    Opis:
    In the article Haunted places of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, Szymon Trusewicz examines the poetry of Tkaczyszyn-Dycki in the light of Jacques Derrida’s hauntology. The ‘language of space’ originated by Gérard Genette is the starting point. It suggests that some methaphors connote the space beside its original, non-spatial meaning. To describe Tkaczyszyn-Dycki, the critics use such terms as ‘diversity’, ‘simultaneousness’, ‘co-presence’, which – according to the Author – reveals the essential relation between the space and the language in this poetry. The poetry of Tkaczyszyn-Dycki is analyzed through the figure of anachrony and the figure of displacement. The author focuses especially on the dates of his poetry, taking into account the biography of the poet. In each following volume, the artist seems to emphasize that some poems belong to different periods of time. Thus the anachrony becomes an artistic strategy of Tkaczyszyn-Dycki. Taking into consideration some terms of Janusz Sławiński, Trusewicz claims that space in the works of the poet does not fulfil only its basic role of ‘the container’ for characters and plot. Tkaczyszyn-Dycki renders the communication aspect more spacious and engage it in the scenery of poem, which already contains the autobiographical places (sensu Małgorzata Czermińska). In consequence, it produces a solid and complex knot of life and poetic output.
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2018, 1, 1; 4-17
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies