Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Antimicrobial resistance" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Antimicrobial resistance of Salmonella spp. isolated from food
    Autorzy:
    Maka, L.
    Popowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874887.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    antimicrobial resistance
    Salmonella
    isolation
    food
    food-borne pathogen
    resistance
    food safety
    Opis:
    This review summarizes current data on resistance among Salmonella spp. isolates of food origin from countries in different regions of the world. The mechanisms of resistance to different groups of antimicrobial compounds are also considered. Among strains resistant to quinolones and/or fluoroquinolones the most prevalent mechanism is amino acid substitutions in quinolone resistance-determining region (QRDR) of genes gyrA, parC but mechanism of growing importance is plasmid-mediated quinolone resistance (PMQR) associated with genes qnrA, qnrB, qnrC, qnrD, qnrS but frequency of their detection is different. Resistance to sulfonamides is mostly associated with genes sul1 and sul2, while resistance to trimethoprim is associated with various variants of dhfr ( dfr) genes. Taking into account Salmonella spp. strains isolated from food, resistance to β-lactams is commonly associated with β-lactamases encoding by blaTEM genes. However strains ESBL and AmpC – positive are also detected. Resistance to aminoglicosides is commonly result of enzymatic inactivation. Three types of aminoglycoside modifying enzyme are: acetyltransferases (AAC), adenyltransferases (ANT) and phosphotransferases (APH). Resistance to tetracyclines among Salmonella spp. isolated from food is most commonly associated with active efflux. Among numerous genetic determinants encoding efflux pumps tetA, tetB, tetC, tetD, tetE and tetG are reported predominatingly. One of the most common mechanisms of resistance against chloramphenicol is its inactivation by chloramphenicol acetyltrasferases (CATs), but resistance to this compound can be also mediated by chloramphenicol efflux pumps encoded by the genes cmlA and floR. It is important to monitor resistance of Salmonella isolated from food, because the globalization of trade, leading to the long-distance movement of goods, animals and food products, encourages the spread of resistant pathogens around the world.
    W artykule przedstawiono aktualne dane na temat mechaniznów lekooporności pałeczek Salmonella spp. pochodzących z żywności. Wśród szczepów opornych na chinolony i/lub fluorochinolony najczęściej identyfikowanym mechanizmem są substytucje aminokwasów w obrębie regionów determinujących oporność na chinolony (QRDR-quinolone resistancedetermining region) w genach gyrA i parC, jednak coraz częściej identyfikowane są geny qnr (qnrA, qnrB, qnrC, qnrD, qnrS) związane z plazmidami (PMQR - plasmid-mediated quinolone resistance). Oporność na sulfonamidy jest najczęściej związana z genami sul1 i sul2, natomiast różne warianty genów dhfr ( dfr) warunkują oporność na trimetoprim. Biorąc pod uwagę szczepy Salmonella spp. pochodzące z żywności, oporność na antybiotyki β-laktamowe związana jest zazwyczaj z produkcją β-laktamaz kodowanych przez geny blaTEM. Jednakże coraz powszechniej identyfikowane są szczepy produkujące β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) oraz cefalosporynazy AmpC. Oporność na aminoglikozydy najczęściej wynika z wytwarzania enzymów modyfikujących cząsteczki leku: acetylotransferaz (AAC), adenylotransferaz (ANT) oraz fosfotransferaz (APH). Oporność wobec tetracyklin wśród pałeczek Salmonella spp. izolowanych z żywności najczęściej związana jest z mechanizmem aktywnego usuwania leku za pomocą pomp (efflux) kodowanych, najczęściej przez geny tetA, tetB, tetC, tetD, tetE i tetG. Jednym a najczęściej wykrywanych mechanizmów oporności na chloramfenikol jest jego inaktywacja w wyniku działania acetylotransferazy chloramfenikolowej (CAT). Oporność na chloramfenikol może być również związana ze zjawiskiem aktywnego wypompowywania leku. Pompy efflux są kodowane przez geny floR (warunkujące oporność także na florfenikol) lub cml. Istotne znaczenie ma monitoring lekooporności wśród szczepów Salmonella spp. pochodzących z żywności, ponieważ transport środków spożywczych oraz zwierząt do i z krajów całego świata ułatwia rozprzestrzenianie się szczepów lekoopornych.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glucoprotamin antimicrobial activity against selected standard antibiotic-resistant bacteria and reference strains used in the assessment of disinfection efficacy
    Autorzy:
    Chojecka, A.
    Wiercinska, O.
    Rohm-Rodowald, E.
    Kanclerski, K.
    Jakimiak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/872949.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    glucoprotamine
    disinfectant
    antimicrobial activity
    antibiotic resistance
    bacteria
    assessment
    disinfection efficacy
    Opis:
    Background. The ability of bacteria to develop common mechanisms of resistance to antibiotics and disinfectants raises doubts about the effectiveness of disinfection processes. Glucoprotamin (GP) is an antimicrobial active substance which is widely used to the disinfection in medical area. Objective. The aim of study was to compare GP’s effectiveness with susceptibility of reference strains used for the evaluation of bactericidal efficacy of disinfectants Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) and standard antibiotic-resistant strains: meticillin-resistant S. aureus (MRSA) and tetracycline-resistant P. aeruginosa (PAO-LAC). Materials and Methods. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of GP and minimum bactericidal concentrations (MBCs) against tested strains were evaluated by serial broth dilution technique. GP’s efficiency was examined according to qualitative (phenol coefficient GP-PC) and quantitative (EN 1040: 2006) test methods. Results. Gram-negative strains were more tolerant to GP than Gram-positive strains among tested strains. MRSA and S. aureus exhibited similar susceptibility to GP. PAO-LAC had significantly lower susceptibility to GP than P. aeruginosa (P≤0,05). There were no differences in GP efficiency against these strains based on GP-PC. According to PN-EN 1040: 2006 standard average obligatory reduction ≥ 5 log10, was demonstrated in the active concentration of GP (84 mg/l) at obligatory 5 min contact time for PAO-LAC and P. aeruginosa. The differences in basis bactericidal activity between PAO-LAC and P. aeruginosa were obtained in the active concentration at 10 and 15 min contact time (P≤0,05). Conclusions. Variation in a susceptibility of reference strains and antibiotic-resistant standard strains has no meaning at used clinically GP concentrations, which are higher than concentration causing basis bactericidal activity of GP.
    Wprowadzenie. Zdolność bakterii do rozwijania wspólnych mechanizmów oporności na antybiotyki i preparaty dezynfekcyjne wywołuje wątpliwości dotyczące skuteczności procesów dezynfekcji. Glukoprotamina (GP) jest substancją aktywną szeroko stosowaną do dezynfekcji w obszarze medycznym. Cel. Porównanie skuteczności działania glukoprotaminy wobec szczepów referencyjnych stosowanych w ocenie skuteczności bakteriobójczej preparatów dezynfekcyjnych Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) i wobec szczepów antybiotykoopornych: metycylinoopornego szczepu S. aureus (MRSA) i tetracyklinoopornego szczepu P. aeruginosa (PAO-LAC). Materiały i metody. Minimalne stężenia hamujące (MICs) i minimalne stężenia bójcze (MBCs) GP były oszacowane wobec badanych szczepów z zastosowaniem metody seryjnych rozcieńczeń w bulionie. Skuteczność GP była badana wg metod jakościowych (współczynnik fenolowy (GP-PC) i ilościowych (EN 1040: 2006). Wyniki. Badane szczepy Gram-ujemne były bardziej tolerancyjne na GP niż szczepy Gram-dodatnie. MRSA i S. aureus wykazywały podobną wrażliwość na GP. PAO-LAC wykazywał znacząco niższą wrażliwość na GP niż P. aeruginosa (P≤0,05). Nie stwierdzono różnic w skuteczności GP wobec badanych szczepów na podstawie GP-PC. Wg normy PN-EN 1040: 2006, średnia wymagana redukcja (log10) ≥ 5 była uzyskana przy aktywnym stężeniu GP (84 mg/l) w obligatoryjnym czasie kontaktu 5 min dla PAO-LAC i P. aeruginosa. Różnice w podstawowej bakteriobójczej aktywności PAO-LAC i P. aeruginosa stwierdzono w stężeniu aktywnym, w czasach kontaktu 10 i 15 min (P≤0,05). Wnioski. Zmiany wrażliwości szczepów referencyjnych i antybiotykoopornych nie mają znaczenia przy zastosowaniu stężeń użytkowych GP, które są wyższe niż stężenia odpowiedzialne za podstawowe działanie bakteriobójcze GP.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies