Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Grudziński, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Bezpieczeństwo nanoproduktów leczniczych: nowe obszary badań toksykologicznych
Safety of medicinal nanoproducts: new areas of toxicological research
Autorzy:
Grudzinski, I.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874551.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
nanomaterialy
nanomedycyna
nanotoksykologia
bezpieczenstwo stosowania lekow
nanoczastki
ryzyko zdrowotne
zdrowie czlowieka
Opis:
Wiele innowacyjnych produktów leczniczych będących przedmiotem projektów rozwojowych zawiera w swoim składzie substancje czynne zbudowane z nanocząstek. Badania dowodzą, że właściwości fizykochemiczne i biologiczne materiałów ulegają istotnym zmianom w miarę zmniejszania wielkości do wymiarów „nano”, tak więc zwiększające się wykorzystanie nanomateriałów w produktach leczniczych wymaga przyjęcia właściwej strategii w procesie szacowania ryzyka dla zdrowia człowieka. W artykule przedyskutowano paradygmat badań toksykologicznych stosowanych w celu oceny bezpieczeństwa przedklinicznego nanoproduktów leczniczych. Zaprezentowano również nowe kierunki i wyzwania w zakresie badań nanotoksykologicznych.
Many current innovative medicinal products under research and development comprise active substances composing of nanoparticles as fundamental building blocks. Studies show that physicochemical and biological properties of materials can alter dramatically at nanoscopic scale, and therefore, the growing use of nanomaterials in medicinal products requires the application of suitable strategies in human health risk assessment processes. In this article, the paradigm of toxicology studies to assess the preclinical safety of medicinal nanoproducts is discussed. New goals and challenges in the field of nanotoxicological researches are also elucidated.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksykologia współczesna nanomateriałów magnetycznych
Modern toxicology of magnetic nanomaterials
Autorzy:
Cywinska, M.A.
Grudzinski, I.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875401.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
nanomaterialy
badania przedkliniczne
nanobiotechnologia
toksykologia
diagnostyka
teranostyka
toksykokinetyka
nanomagnetyki
nanomaterial
preclinical examination
nanobiotechnology
toxicology
diagnostics
theranostics
toxicokinetics
Opis:
Aktualny postęp w zakresie nanobiotechnologii doprowadził do rozwoju nowego obszaru nanomedycyny, związanego z aplikacją nano(bio)materiałów zarówno w celach diagnostycznych jak i terapeutycznych (teranostyki). Główne oczekiwania i wyzwania w powyższym zakresie dotyczą nanoproduktów magnetycznych, otrzymywanych metodami bioinżynierii, o potencjalnym zastosowaniu w transporcie leków, przede wszystkim leków przeciwnowotworowych, stosowanych w terapiach wykorzystujących określone molekularne punkty uchwytu. Wyjątkowe właściwości fizykochemiczne nanocząstek magnetycznych rokują nadzieję na rozwój współczesnej nanomedycyny nowotworów, stanowiąc między innymi technologiczny przełom w zakresie celowanego transportu leków i genów, terapii nowotworów z wykorzystaniem magnetycznej hipertermii, inżynierii tkankowej, znakowania komórek nowotworowych czy molekularnego obrazowania rezonansem magnetycznym. Wraz z szerokim zainteresowaniem magnetycznymi nanoproduktami bioinżynierii, w sferze szczególnej uwagi pozostaje ich potencjał toksyczny. Pokaźna ilość dotychczasowych dowodów naukowych sugeruje, że pewne właściwości nanocząstek magnetycznych (np. podwyższona aktywność powierzchniowa, zdolność do penetracji przez błony komórkowe, oporność na procesy biodegradacji) może zwiększać ich potencjał cytotoksyczny w porównaniu z odpowiadającymi im materiałami nieposiadającymi rozmiarów w nanoskali. Innymi słowy, ocena bezpieczeństwa przeprowadzona w odniesieniu do standardowych materiałów magnetycznych, może mieć ograniczone zastosowanie w ocenie ryzyka narażenia zdrowotnego i środowiskowego w przypadku nowych nanoproduktów magnetycznych otrzymanych metodami bioinżynierii. W niniejszym artykule dyskutujemy główne kierunki badawcze prowadzone w doświadczalnych modelach in vitro oraz in vivo w celu oceny toksyczności magnetycznych nanozwiązków, zwracając szczególną uwagę na problematykę analizy toksykologicznej nanomagnetyków. W pracy zaprezentowano ponadto nowe kierunki badawcze prowadzone na polu nanotoksykologii, podkreślając znaczenie rozwoju alternatywnych metod testowania magnetycznych nano(bio)produktów.
Current advances in nanobiotechnology have led to the development of new field of nanomedicine, which includes many applications of nano(bio)materials for both diagnostic and therapeutic purposes (theranostics). Major expectations and challenges are on bioengineered magnetic nanoparticles when their come to delivering drug compounds, especially to targeting anticancer drugs to specific molecular endpoints in cancer therapy. The unique physicochemical properties of these nanoparticles offer great promise in modern cancer nanomedicine to provide new technological breakthroughs, such as guided drug and gene delivery, magnetic hyperthermia cancer therapy, tissue engineering, cancer cell tracking and molecular magnetic resonance imaging. Along with the expanding interest in bio-engineered magnetic nanoproducts their potential toxicity has become one of the major concerns. To date, a number of recent scientific evidences suggest that certain properties of magnetic nanoparticles (e.g., enhanced reactive area, ability to cross cell membranes, resistance to biodegradation) may amplify their cytotoxic potential relative to bulk non-nanoscale counterparts. In other words, safety assessment developed for ordinary magnetic materials may be of limited use in determining the health and environmental risks of the novel bio-engineered magnetic nanoproducts. In the present paper we discuss the main directions of research conducted to assess the toxicity of magnetic nanocompounds in experimental in vitro and in vivo models, pointing to the key issues concerning the toxicological analysis of magnetic nanomaterials. In addition new research directions of nanotoxicological studies elucidating the importance of developing alternative methods for testing magnetic nano(bio)products are also presented.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution of polyethylenimine in zebrafish embryos
Autorzy:
Chmielewska, R.
Gawlak, M.
Bamburowicz-Klimkowska, M.
Poplawska, M.
Grudzinski, I.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877836.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. Polyethylenimine (PEI) plays important roles in the pharmaceutical design of non-viral gene delivery systems. Due to a set of unique physicochemical properties this cationic polymer has a great potential in modern gene therapies. Objective. The aim of the present study was to determine the distribution of branched PEI (0.8 kDa) in zebrafish embryos (Danio rerio). Material and methods. Zebrafish embryos at 3 hours post-fertilization (hpf) were incubated with PEI (10 μg/ml) for 24 and 48 hours and studied using the confocal laser microscopy. Results. The obtained results show that PEI effectively distributed into the layers of the chorion and yolk sac in developing embryos due to first 24 hours of exposure. In contrast, PEI was found in the yolk, head, trunk and tail of the embryos due to prolonged treatments (48 hours). Conclusion. The study evidences a high distribution of the branched PEI (0.8 kDa) polymer in the zebrafish embryo tissues.
Wprowadzenie. Polietylenoimina (PEI) odgrywa ważną rolę w projektowaniu niewirusowych transporterów genów. Ze względu na unikalne właściwości fizykochemiczne, ten kationowy polimer posiada duży potencjał aplikacyjny w nowoczesnych terapiach genowych. Cel badań. Celem niniejszego badania było określenie dystrybucji rozgałęzionego PEI (0,8 kDa) w zarodkach Danio pręgowanego (Danio rerio). Materiały i metodyka. Trzy godziny po zapłodnieniu zarodki Danio pręgowanego inkubowano z PEI (10 μg/ml) przez 24 godziny i 48 godzin po czym badano przy użyciu konfokalnej mikroskopii laserowej. Wyniki. Wykazano, że PEI ulega dystrybucji w warstwach chorionu oraz żółtku rozwijającego się zarodka w pierwszych 24 godzinach ekspozycji. W wyniku przedłużonej ekspozycji (48 godzin), wykazano obecność PEI w żółtku, głowie, tułowiu i ogonie zarodków. Wnioski. Badania wskazują na znaczącą dystrybucję rozgałęzionego polimeru PEI (0,8 kDa) w tkankach zarodka Danio pręgowanego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2018, 69, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies