Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "soli" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Zagadnienie soli rozpuszczalnych w wodzie w procesie niszczenia i konserwacji zabytków kamiennych
    THE PROBLEM OF WATER-SOLUBLE SALTS IN DECAY AND PRESERVATION PROCESSES REFERRING TO THE STONE MONUMENTS
    Autorzy:
    Lehmann, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537581.pdf
    Data publikacji:
    1970
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    niszczące działanie soli
    sole rozpuszczalne w wodzie
    wietrzenie kamienia
    ekstrakcja soli
    katalizatory rekrystalizacji
    Opis:
    In the recent preservation and research works a good deal of attention has been paid to the salting of objects the state of which deteriorates with the accelerated weathering. As the cause of salting may be quoted preservation processes carried out with application of media containing or producing water-soluble salts, and also the moistening of objects, further the action of biological factors, and the air contamination by combustion gases. The mechanism of stone destruction by water-soluble salts consists in solving of its components in basic or acidic products of salt hydrolisis and in the blowing action of hydratating or crystallizing salts in which the actions an important part is being played by hygroscopic properties possessed by the salts themselves. Thus, the preservation of historical monuments endangered with destruction in effect of their salting should, above the all, comprise the revealing and removing the causes of their salting, the salt extraction, and finally, where necessary, their consolidation.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1970, 1; 47-50
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rewitalizacja nadszybia szybu „Górsko” w kopalni soli „Wieliczka”
    Revitalisation of the shaft top of mineshaft “Górsko” in “Wieliczka” salt mine
    Autorzy:
    Kokot, Bogdan
    d’Obyrn, Kajetan
    Kucharz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536089.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    budownictwo górnicze
    rewitalizacja nadszybia
    szyb "Górsko"
    Wieliczka
    zabytkowa kopalnia soli
    Opis:
    The article presents the historical context of the shaft top of mineshaft “Górsko” in the “Wieliczka” Salt Mine, the current condition of the building, and planned adaptation of the closed shaft top facility for service purposes. Construction works comprise operations to eliminate the destructive factors, stop the process of decay, restate the full aesthetical value of the elevation, and enable full use of the building.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2012, 3-4; 37-42
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konserwacja kamiennej konsoli z Mojżeszem w kościele św. Jana w Toruniu
    CONSERVATION DE LA CONSOLE EN PIERRE DE MOÏSE DE L’ÉGLISE ST. JEAN À TORUŃ
    Autorzy:
    Szmidel-Domasłowska, Wacława
    Domasłowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535817.pdf
    Data publikacji:
    1969
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    kamienna konsola z Mojżeszem
    kościół św. Jana w Toruniu
    konserwacja konsoli z Mojżeszem
    wpływ soli na niszczenie kamienia
    odsalanie rzeźby
    impregnacja rzeźby
    krystalizacja roztworów soli
    substancje higroskopijne
    Opis:
    La sculpture en pierre (calcaire) subissant une destruction par suite de l’action des sels solubles dans l’eau a été soumise à la conservation. Après avoir enlevé de la surface de la sculpture les produits de la désintégration de la pierre apparaissant sous forme de poudre formant une épaisse couche, on a consolidé les restes de la polychromie et collé les parties de la pierre qui s ’écaillaient. Lors du traitement on a appliqué les solutions de polymetacrylate de méthyle dans du bichloroethane. Afin d’éviter une nouvelle pénétration des sels solubles du sol à la sculpture, on l ’a extraite du mur, dans lequel elle était enchâssée au moyen de mortier. Après l ’enlèvement des restes de mortier, on a entrepris le dessalement de la pierre. Dans la première étape le dessolement a été effectué dans une chambre spécialement construite à ces fins
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1969, 1; 35-48
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona zabytków w Pakistanie
    ОХРАНА ДОСТОПРИМЕЧАТЕЛЬНОСТЕЙ В ПАКИСТАНЕ
    THE PRESERVATION OF THE MONUMENTS IN PAKISTAN
    Autorzy:
    Wolski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535804.pdf
    Data publikacji:
    1962
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    zabytki w Pakistanie
    prace konserwatorskie w Pakistanie
    Aleksander Cunningham
    Tatta
    niszczące działanie soli
    zasolenie gleby
    Opis:
    In Pakistan, the State Conservation Institute is in charge of all the problems concerning the conservation of the historical monuments. The Institute continues the work of the same Institute for British India before the partition in 1947. (A. Cunningham in the 19th century and sir John Marshall in the 20th century deserved great merits as the conservators). Long centuries have collected a lot of monuments throughout the country. The fact that these historical monuments are dispersed all over the country makes their protection rather difficult; that is why the objects forming ensambles, or such as are situated near big towns or communication tracks are in better condition and under better care than those in far off places. Historical monuments such as in Shahdara near Lahore, Multan, Tatta ought to be singled out. There are several kinds of historical monuments in Pakistan. The archeological protected places, where the famous archeological discoveries took place (Mohenjodaro, Harappa, Taxila, Banbhore) are especially secured and have their staff and museum buildings. And there are places without any protection work in which only penetration work and casual archeological excabations were carried out. The brick-buildings, architectural monuments are protected by the authorities” citadels and fortresses are under protection (e.g. Kot Diji). Clay buildings, small castles throughout the country are in worse conditions, the dryness of the climate alone preventing their complete destruction. The salt in soil and in subsoil, which is getting in a capillary way wet during the rain season and devastates lower parts of the walls, is one of the worst enemies to all the buildings in West Pakistan. The precipitations are a more important enemy to the historical objects in East Pakistan. The keeping in good condition so many historical monuments exceeds the financial possibilities of > the state. That is why tribute should be payed for the amount of work done in this field and the affectation with which the most important monuments have been protected in that country. The author suggests that in view of the exceptional value of the sepulchres in the lower Sind one of the UNESCO commisions should take care of these architectural treasures — just the same as it happened in the case of the town and necropol at Makli Hill in Tatta, the monuments of the ancient egyptian culture in Nubya.
    В Пакистане вопросы связанные с охраной памятников прошлого подчиняются Государственному Консервационному Учреждению. Учреждение это является продолжением такого-же учреждения для Английской Индии перед разделением в 1947 году. (В должности консерваторов огромные заслуги положили: в XIX веке A. Cunningham, а в XX веке — sir John Marshall). Века нагромаздили значительное количество памятников прошлого, рассеяных по всему огромному пространству этого двухчастичного края. Рас- бросанные памятники в серьёзной степени препятствуют в должной им охране; поэтому в лучшем состоянии и под лучшей опекой находятся объекты оставленные в комплексах, либо лежащие вблизи больших городов и железных дорог, нежели расположенные в стороне на побочных дорогах. Но и среди тех следовало бы отличить памятники первого класса, как нп. в Shahdara near Lahore, Multan и в Tatta. В принципе следует отметить только несколько замечательных памятников находящихся в Пакистане. И вот нп. археологические территория, отличающиеся известными и славными раскопками (Moihenjodaro, Harappa. Taxila или Banbhore) находятся под охраной и имеют специальное обеспечение, состав надзирателей и музейные постройки. Посты, где ведены были исключительно искательные работы или только поверхностные раскопки, не имеют почти никаких обеспечений (Белуджистанские посты). Кирпичные постройки, памятники архитектуры пользуются доверием и опекой государственной власти; под охраной находятся крепости и цитадели (ип. Kot Diji). В худшем положении находятся расбросанные по всему краю постройки из глины, маленькие замки, которые, только благодаря сухости климата, не подвергнулись совершенному разрушению. Наиболее серёзным врагом каждого строения на территории западного Пакистана является соль почвы и подпочвы, капилярные сосуды которой подмакивают во время дождливой поры и уничтожают нижние части строения. В восточном Пакистане наиболее серьёзным врагом старинных памятников является дождевая вода. Удержание так многочисленных памятников в подходящем состоянии, очень часто превышает финансовую возможность Государства. Потому следует с признанием подчеркнуть, как много делается в этой отрасли и с каким почитанием консервируется главные и основные памятники края. Автор рекомендует и требует, что было бы целесообразно заняться этими сокровищами архитектуры, учитывая исключительную стоимость и шкалу комплекса гробниц в нижнем Синде. По мнению автора этими сокровищами древней архитектуры должна заняться одна из комиссий „ЮНЕСКО” и должна окружить их старательной опекой, — подобным образом как это случилось с памятниками старо-египетской культуры в Нубии — город и „некрополь” (вымерший город) в Татта.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1962, 2; 54-67
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy techniczne związane z konserwacją malowideł ściennych w kaplicy Trójcy Św. na Zamku w Lublinie
    TECHNICAL PROBLEMS INVOLVED IN THE CONSERVATION OF WALL PAINTINGS IN THE CHAPEL OF HOLY TRINITY IN THE CASTLE IN LUBLIN
    Autorzy:
    Stawicki, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539679.pdf
    Data publikacji:
    1982
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    konserwacja malowideł ściennych
    kaplica Trójcy Św. na Zamku w Lublinie
    Zamek w Lublinie
    wypełnianie szczelin wewnątrz muru
    kity i łaty wapienno-gipsowe i cementowe
    usunięcie soli z powierzchni malowideł
    Opis:
    The latest conservation of wall paintings carried out in the chapel of Holy Trinity in the castle in Lublin was the th ird one in succession. The first conservation works combined with a discovery of polychromy were made in 1917—1918 and in 1921—1923 and then again after nearly forty years (1956/57/59) by a team of conservators associated with a state-owned enterprise of monuments conservation workshops (Warsaw branch). The latest conservation works covering studies, experimental and technical operations lasted from 1972 to 1979; in 1976—1979 a complete conservation of paintings in the presbytery was carried out (including a removal of the saltings, putting of fresh p u tty and lime patches, injections, artistic and aesthetic solutions). Conservation works in the chapel brought to light at least five different technical measures. The first and basis technical intervetnion was the strengthening of the internal structure of the walls in the whole chapel (the nave and presbytery) in which there were various non-identified oriffices and deep cracks as well as open or closed caverns re sulting from faulty technical solutions (a Polish weft with an outer facing made from bricks filled with ru b ble and with a lime-cum-sand mortar). The elimination of the said oriffices and damages was done by means of flushes of liquid mortar having hydraulic properties, prepared from Portland cement, lime and sand and a significant part of water. In those places of th e wall where liquid mortar with hydraulic properties was used, fresh patches and putty were made only after a full twenty-eight-day setting of the flush in order to avoid a possible diffusion of parts of cement to outer layers (carrying a painting layer, painting reconstructions and retouches). The second te chnical operation was the wedging (in the vaulting of the presbytery) of groins on joints with the eastern keystone. The joints produced triangles (due to a p a rtial slipping of the groins), in which the only points of bearing (i.e. of groins against th e keystone) were th e ir upper parts. To wedge, oak keys were applied; they were set in from the bottom and covered with proper putty. The th ird technical intervention was a removal of old putty and lime-cum-gypsum and cement patches which, as it is well-known, absorb moisture to a high extent and, as a result, bring about changes in the volume or surface changes in colour and value (painting reconstructions, retouches). Fresh patches and p u tty were made from lime-muc-sand mortar and lime mortar with a fine-grained lime filler. The fourth technical problem solved simultaneously with the putting of putty and lime patches were injections of pocketed parts of the plaster (protruding off the wall). Most of the injections were prepared from lime caseins with a 10 per cent addition of vinyl polyacetate in wate r dispersion made on the vaulting (about 75 per cent). The fifth technical operation was a removal of the salt from the surface of paintings, which in many places were poorly readable. Determinations of the samples taken from different places of the chapel (the nave and presbytery) have shown th a t these were water-soluble salts and th a t they are found both in plasters and in bricks. After a number of tests made in the whole chapel (employing the wet method by means of compresses and the dry one, mechanically) the salts found in the presbyte ry were removed by the dry technique, mainly with drafting gum.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1982, 1-2; 79-90
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kamienna konsola z popiersiem Mojżesza z kościoła św. Jana w Toruniu
    LA CONSOLE EN PIERRE AU BUSTE DE MOÏSE DE L’ÉGLISE ST. JEAN À TORUŃ. SON ÉTAT DE CONSERVATION LES CAUSES DE SA DÉTÉRIORATION, LES PROBLÉMESDE SA CONSERVATION
    Autorzy:
    Domasłowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537658.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    kościół św. Jana w Toruniu
    popiersie Mojżesza
    stan zachowania konsoli z popiersiem Mojżesza
    przyczyny zniszczeń popiersia Mojżesza
    badania produktów rozpadu wapienia
    wilgotność w kościele św. Jana w Toruniu
    niszczące działanie soli
    Opis:
    La console médiévale en pierre calcaire est très endommagée; outre les dommages mécaniques on y voit les fines couches de pierre qui se sont écalées e t la surface s ’est pulvérisée. Le calcaire décomposé s ’amoncellait dans les cavités de la sculpture (il n ’etait pas enlevé) et par sa quantité croissante on peut se rendre compte du développement de la détérioration. Pour expliquer ce développement on a examiné les particularités de la pierre (planche I); par extraéction on a déterminé le pourcentage des sels solubles dans l’eau contenus dans la poudre (c’est à dire dans le produt de la decomposition delà pierre) dans le calcaire, dans les briques du mur dans le mortier en ciment qui a servi a seller la console dans le mur (planches II et IV); on a déterminé l’imbibition, l’absorptivité et l’humidité des matériaux dont on a extrait les sels (planche IV); on a fait l ’analyse chimique de ces sels (planche III) et on a mesuré l ’humidité et la température à l’é glise (diagrammes 1 et 2). Par ces analyses et observations on a constaté que l’endommagement de l’objet en question a été causé par l’action des sels solubles dans l’eau (dont 7% a peu près se trouvent dans le produit de la décomposition du calcaire) qui proviennent du mortier en ciment employé pour seller la console dans le mur. En plus l ’humidité et les changements de la température ont aussi causé des endommagements (la pierre est très hydrophile et s’imbibe facilement; l’église n’est pas chauffée, pendant les mesurages la température la plus basse était de —15°C, et l’humidité relative de l’air montait à 99%). La détérioration était d’autant plus intense que la console avait été peinte plusieurs fois (les restes de couleurs apparaissent encore) et sous les couches de couleurs à l ’huile les sels se crystallisaient dans les pores de la pierre. En tenant compte de l’état de conservation de l’objet, des particularités de la pierre et des causes des endommagements, on a proposé de transporter la console au musée et la remplacer à l ’église par une copie, de consolider les fines couches de le pierre qui s ’écalent, d’enlever le mortier en ciment de la plaque de la console et d’extraire les sels de la pierre.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1963, 3; 3-15
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZASADY KONSERWACJI MURÓW CEGLANYCH I KAMIENNYCH DETALI ARCHITEKTONICZNYCH
    PRINCIPLES OF THE CONSERVATION OF BRICK WALLS AND STONE ARCHITECTURAL DETAILS
    Autorzy:
    Domasłowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538269.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    konserwacja murów ceglanych
    Karta Wenecka
    trwałość murów ceglanych
    zaprawy wapienne
    detale kamienne
    niszczenie murów
    działanie kwasu na mury
    działanie soli na mury
    działanie czynników biologicznych na mury
    działanie czynników mechanicznych na mury
    Opis:
    The article starts by discussing the departure of Polish conservators from the ascertainments of the Charter of Venice, a process favoured by competitions for conservation designs, the principles of accepting completed projects and other factors; subsequently, it considers problems associated with the conservation of historical brick walls and stone architectural detail. A brief presentation of the durability of walls and stones as well as those factors which damage them, together with an examination of fundamental conservation undertakings, such as the removal of stratification, desalination, reinforcement, filling gaps, and treatment with water repellents. The article focuses on the binding principles of conservation, drawing particular attention to the encountered irregularities.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2005, 1; 97-112
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy ochrony zabytków techniki w Polsce
    PROBLÈMES DE PROTECTION DES MONUMENTS TECHNIQUES EN POLOGNE
    Autorzy:
    Jasiuk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535824.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Wieliczka
    Komora Saurau
    kopalnia soli
    zabytki techniki
    tradycja techniki
    nożyce do blachy
    fabryka łopat w Maleńcu
    ruiny walcowni
    Nietulisko
    kuźnia w Wiesiółce
    wiatrak w Wielebnowie
    wiatrak w Książu
    Kuźniaki (woj. kieleckie)
    ruiny pieca hutniczego
    Opis:
    Malgré d'anciennes traditions ainsi que certaines acquisitions dans ce secteur, l’état de la protection des monuments techniques en Pologne est encore insuffisant. En raison de l'enregistrement inachevé nous ne possédons pas d’informations complètes quant aux monuments techniques qui se sont conservés dans notre pays. Plusieurs monuments de grande valeur attendent un traitement de protection et de conservation. Nous manquons également d’une quantité suffisante de publications popularisant les monuments de la technique ancienne. Il est toutefois à espérer que l ’on pourvoira aux besoins susdits durant les plus proches années car l’intérêt porté aux monuments techniques va toujours croissant de même que la compréhension de leur signification pour la science, la technique et la culture contemporaines. Telles conceptions se développent! tout particulièrement dans les milieux techniques et économiques et l ’on peut s ’attendre de leur part à una( collaboration en ce qui concerne les travaux de con servation. La protection des monuments de la technique s heurtera bien entendu à plus d’une difficulté xésul tant de la spécifique de ces monuments (vu leu grande diversité et la grande exposition à l ’usure issue de ce qu’ils soient affectés à des fonctions productives ou au secteur des services) que des convictions enracinées et persistant encore dans certains milieux que la machine usée, l ’outil ou le bâtiment ancien des ateliers d’usines dans lesquels la production ne peut plus être continuée ne présentent plus aucune valeur. La surmontation de ces difficultés et l’accomplissement des tâches découlant du besoin d’une sauvegarde et d’une protection dans des mesures appropriées des monuments de la technique révolue nécessitent une intensification des traitements de conservation et de l’enregistrement. Il s ’agit là, en premier lieu d’attirer une plus grande attention des services· d ’État de conservation sur les monuments de la technique, et même d’augmenter les effectifs consacrés spécialement à ces travaux. Il importe également d’entourer les monuments techniques d’une protection sociale tout en élargissant cette dernière par la convocation de protecteurs individuels et collectifs (institutions et établissements industriels) pour les monuments particuliers. Les musées techniques qui s ’occupent des souvenirs mobiliers de la technique ancienne, tels que les instruments de travail, les machines et les installations mécaniques exigent également une extension de leur réseau. La proclamation en 1965 de l ’Année des Musées et des Monuments de la Technique est d’un bon augure pour l’action engagée car cela permettra de concentrer l ’attention sur l ’état actuel de ces musées et monuments ainsi que sur les perspectives de leur protection.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 3; 3-12
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies