Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "płyta nagrobna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Stan zachowania kamienno-metalowych płyt nagrobnych na Śląsku
THE STATE OF PRESERVATION OF THE STONE AND METAL EFFIGIES IN SILESIA, POLAND
Autorzy:
Pokora, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538310.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
śląskie płyty nagrobne
płyty nagrobne w Lubiążu
płyty nagrobne z Wrocławia
auricalcum
płyta nagrobna księcia Przemka ścinawskiego
płyta nagrobna Konrada żagańskiego
płyta biskupa Nankera
płyta Marcina Bożywoja
Opis:
The report presented by the author deals with the tomb effigies made of stone and metal that may be still found within the area of Lower Silesia. Such effigies have, for example, survived to our days in Lubiąż and Wroclaw. The effigies of Lubiąż, executed ca. 1312 are depicting the princes of the Piast family, namely Bolesław the Tall (died in 1201), Przemko of Ścinawa (died in 1289), Konrad of Żegań (died in 1304) and also the knight Marcin Buzwoy (recte: Bożywoj; died ca. 1315). The apitaphial sculptures of Wroclaw are exclusively effigies of clergymen, and among them of Bishop Nanker (died in 1341), Stefan of Lubusza (died in 1345), the abbess Anna Piast (died in 1343) and the nun Margareth (died in 1343). Of the above effigies the first two coming from Wrocław Cathedral are at present kept in the Holy Cross Church whereas the other two, forming a double-effigy in St. Clara Church, Wrocław. The author of the present report quotes the results of the recent investigations supplying a basis for assumption that the effigies from Lubiąż are to be counted to those most early in their class on the Continent and are quite negligibly later than the first known European monument of that kind, namely the effigy of Sir John d’Abernon (died in 1277) in Stoke d’Abernon Church, Surrey. Apart from that fact alone the Silesian effigies have their quite particular place in the history of the Polish mediaeval art, among the others, due to the techniques applied in their execution. All they have been executed in the way described below. The effigy of a person buried and the architectural framing with an inscription on it was formed of the flat metallic plates (auricalcum) finished by the engraver’s work and then inserted in the suitably shaped hollows in a rectangular sandstone plate. Thus, quite a specific kind of incrustation was obtained, namely stone with metallic applications. In the whole Europe, the British Isles excluded, up to our times were preserved no more than a dozen or so of such mediaeval effigies. After the above remarks and a more detailed discussion of technique applied for execution of the Silesian tomb effigies the author deals in detail with their state of preservation. Here he finds the place to point to highly artificial separation of the individual parts of that monuments composed of both metal and stone. Some metallic applications from the effigies of Lubiąż are kept in the National Museum, Wroclaw whereas the remaining preserved elements in their original positions in Lubiąż. Much the same is the case with the effigy of Bishop Stefan of Lubusza whose metallic effigy is kept in the Archidiocesal Museum, Wrocław and the remaining parts of the tomb in the Holy Cross Church. It is the author 's proposal to integrate the preserved fragments into the wholes. To make his conclusions still more convincing the author expressed a view that the stone and metallic effigies, and in particular in the event of Silesian tombs, cannot be handled correctly enough until the metallic parts will remain separated from those made of stone. According to his opinion the integrated and properly restored relics should be located in their original positions, i.e. in Cistercian Church in Lubiąż and in Wrocław Cathedral. When dealing with the state of preservation of the Silesian effigies the author forwarded some proposals as to conservation of each of their seven specimens at the same time emphasising the necessity to investigate both stone material and metal parts in these tombs.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1974, 1; 45-56
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy konserwacji rytowanej posadzki gipsowej odkrytej w krypcie I kościoła romańskiego w podziemiach gotyckiej kolegiaty w Wiślicy
PROBLÈMES SUR LA CONSERVATION DU PLANCHER DE PLÂTRE GRAVÉ DÉCOUVERT DANS LA CRYPTE ROMANE DANS LES SOUTERRAINS DE L’ÉGLISE COLLÉGIALE À WIŚLICA
Autorzy:
Wartołowska, Zofia
Penkalowa, Barbara
Ciachowa, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537172.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kolegiata w Wiślicy
gotycka kolegiata
rytowana posadzka gipsowa
Zespół Badań nad Polskim Średniowieczem
dekorowana posadzka
krypta romańska
struktura gipsu
płyta nagrobna z epoki Merowingów
technologia masy gipsowej
ługowanie kryształów gipsu
Opis:
L’article discute les résultats de recherches effectuées .par la Faculté de Chimie e t de la Technologie du Matériel de Bâtiment qui servent de base pour l’élaboration des méthodes de conservation du plancher en plâ tre provenant probablement du XII-ème siècle. La valeur importante de l’objet d ’a r t exigeait des trav au x préparés convenablement qui résoudraient avantageusement tous les problèmes touchant à sa conservation. Dans la première phase des travaux, des analyses précises fu re n t effectuées sur les échantillons pris des différentes parties d u plancher pour déterminer sa structure , sa composition minéralogique e t l’éta t de sa réaction. Ces épreuves ont démontré que le plancher est préparé d’une masse en plâtre où le rôle de remplisseur jouait la pie rre de blocage en plâ tre émiettée et le rôle de colorant — la céramique émiettée également. Les cristaux du remplisseur de plâtre ont subi un lessivage très avancé qui pour la plupa rt a laissé des espaces vides. Vu qu ’au cours de la conservation d u plancher, la nécessité de remplir les espaces vides peut s’avére r iplus grande, on a élaboré à la base des résultats d ’analyses effectuées sur la masse du plancher, une technologie de preparation de la masse en p lâ tre correspondant à la matière de laquelle le plancher a été produit. On a également analysé les propriétés de la masse préparée en les comparant à celles de la matière première du plancher. On a également trava illé la technologie de la masse teinte en couleur noire répondant à la masse employée pour remplir les entailles burinées. L’Éstrichplâtre a été employé en qualité de liant, et le poix, le noir de fumée ainsi que le charbon de bois en ta n t que colorant. Pour remplir les craquelures et les fentes in signifiantes, on a employé la méthode qui consiste à les remplir de lait de plâtre. Il a été établi que pour nettoyer la surface de plancher, l’acide sulphurique délayé convenait le mieux car il débarasse la surface de toutes saletés et poussières et lui restitue sa couleur rose originaire. L’acide sulphurique n ’exerce aucune influence nuisible sur la masse du plancher puisqu’aucun no u veau composant n ’y est introduit. L ’article discute également les efforts apportés jusqu’à présent pour mettre fin au procès de destruction, et présente le projet de couvrir le p la n cher d ’une vitre de protection installée avec conditionnement d’air.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1965, 2; 35-48
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies