Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "conservation protection" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
REJESTR ZABYTKÓW W PRAKTYCE OCHRONY KONSERWATORSKIEJ
THE REGISTER OF HISTORICAL MONUMENTS IN THE PRAXIS OF CONSERVATION PROTECTION
Autorzy:
Gawlicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535590.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
GENERAL CONSERVATOR
HISTORICAL MONUMENTS' REGISTER
PRAXIS OF CONSERVATION PROTECTION
stan rejestru zabytków
rola rejestru zabytków
rejestr jako narzędzie ochrony
historia rejestru zabytków
klasyfikacja zabytków nieruchomych
Spis zabytków architektury i budownictwa
diagnoza zawartości rejestru zabytków
formy ochrony zabytków
ochrona obszarowa
Opis:
The intention of this article is to assess the state of the register of historical monuments, the role it plays in the domestic system of the protection of the cultural heritage as well as its character and representative nature. Should it be regarded as an important protection instrument, is it shaped in a planned manner, what sort of forms does it assume, and are they an effective element of the protection system? The present-day condition of the register of monuments is the outcome of a more than 90-years long process that essentially affected its shape. The reasons for the current problems tackled by the national system of the protection of monuments should be sought in the history of the formation of this most important tool applied by conservation protection. The Polish register of historical monuments dates back to a decree issued by the Regency Council in 1918. The necessity of differentiating the collection by means of a scientific assessment of its value and the application of a classification of the monuments was noticed soon afterwards. Although work on a complete inventory of monuments, interrupted by the war cataclysm, was never finished, conservation legislation from the interwar period, especially concerning the creation of a register of monuments, should be regarded as a modern and complex treatment of assorted questions relating to protection. The conservation views that assumed shape the 1930s and the conceptions of the creation and valorisation of an inventory of monuments were never developed during the post-war period. The introduction of a classification of immovable monuments was not finalised until 1964 and the preparation and publication of a complete list of the monuments of architecture and construction, divided into five categories. In the face of numerous later negative experiences and critical opinions stemming from daily praxis and, primarily, the destruction of a significant number of monuments from the lower groups, it would be difficult to find any arguments in favour of the categorisation launched at the time. Let us note, however, that it was carried it in a totally different political system and that the assumed objectives were quite dissimilar from the attained effect. In time, the absence of a firm coordination, including administrative, of the activity pursued by the voivodeship conservators of historical monuments upon a central level, i,e. the General Conservator of Historical Monuments, with the exception of the State Service for the Protection of Historical Monuments in 1991-1996, produced a further discernible erosion of uniform principles for classifying monuments for the register, and furthered the differences and divisions within the range of the already existing resources. Meanwhile, the register of historical monuments is one of the statutory forms of protection, and daily praxis confirms that an unregistered object is deprived of all chances for effective conservation protection or for benefitting from financial aid provided by public funds. In this way, the register plays the role of the most important and, as daily activity demonstrates, in many cases the sole instrument for shaping the conservation policy. Within this context special relevance is assumed by its contents, measured not with the number of the registered objects and regional statistics, or even the correctness of administrative documents, but with the contents and representativeness of a collection assessed from the vantage point of the dimension of the cultural heritage of the whole country. The extensive Polish cultural heritage resource protected by law is composed of several collections of immovable, movable and archaeological monuments. In the presence of an almost universal general definition of historical value, formulated in administrative decisions, effective protection is significantly restricted; this factor too hinders a definition of the range and character of the planned conservation undertakings and the financing of the protection of historical monuments. In practical terms, such a state of things gives rise to a number of potential conflicts between owners and conservation offices, and favours the relativism of the assessments of historical values and the principles of conservation activity, rendered dependent upon current pragmatic needs and investment pressure; it also hampers the propagation of knowledge about the actual resources of the protected heritage. Finally, it limits the possibility of winning allies involved in protection ventures. Despite the ostensibly considerable number of monuments listed in the register of immovable monuments, the content of this collection is far from complete. The elementary criteria of historical, scientific or artistic evaluation, determined by a general statutory definition and not modified for decades, are applied in totally arbitrary manner. As a result, numerous valuable monuments with distinctive historical values still remain outside the range of legal protection, while conservation is encompassing a growing number of examples of contemporary architecture. The great differentiation of the register of monuments can be perceived upon the basis of just several select instances. Its range also contains a number of inner divisions whose justification poses a difficult task. Alongside monuments possessing supreme values that do not require any validation, we come across buildings with highly doubtful features, at times giving rise to warranted reservations concerning the presence of even elementary cultural values. The register, a theoretically uniform collection of administrative decisions devoid of divisions into categories, remained unaltered, thus forcing the conservation services to treat equally all the components of this, after all, by no means uniform collection. The possibilities of an actual impact of the voivodeship conservators of monuments upon the contents of the register, in other words, the establishment of areas and objects to be subjected to legal conservation protection, are becoming more limited. It is also impossible to perceive features indicating an actual and well-conceived influence of the voivodeship conservator of monuments upon the ultimate contents of the register. Owing to a profound crisis of spatial planning and the absence of effective instruments shaping the landscape, the register has become the most prominent form of treating the cultural environment. Its representative nature should correspond to the richness and diversity of the Polish heritage. Imperfections and errors weaken the effectiveness of the whole national system of the protection of monuments. Due to the dynamic development of studies dealing with cultural heritage, the progress of scientific theories, and the almost total disappearance of the time barrier, which used to be one of the most important criteria for delineating historical value, the very concept of the object of the conservation protection is becoming increasingly capacious. True, the number of monuments listed in the register is constantly growing, but the needs are so considerable that the attainment of a state that would fully reflect the historical resources is becoming part of a distant future. Meanwhile, the lack of cohesive criteria for assessing values, whose outcome is the non-existence of a hierarchy of the monuments, makes it difficult to establish protection standards. Different ways of solving this problem should be sought in more profound reflections about the current state, function and directions of indispensable legislation changes concerning the register of monuments, with one of the key issues being a precise and, at the same time, modern definition of the object of protection. The principles and role of the register in the Polish system of the protection of monuments must be perceived in a way different from the applied one. The philosophy of transformations has to be based on a determined conviction that we are dealing with resources differentiated as regards their contents. A suitable solution would be to seek an alternative organisation of conservation administration, together with a conception of an intentional sharing of responsibility for the fate of the recorded monuments by the government administration and local self-governments. The favourable effects of the merely outlined but necessary directions of activity will involve the introduction of order into the register, the amassment of numerous scattered entries into a single cohesive register of information about historical resources, and the creation of a collection of the most valuable national heritage monuments. The ensuing outcome will make it possible to conceive of a uniform state policy in reference to monuments representing assorted values within a wide range of research and documentation, to define forms of protection, and to finance conservation undertaking, promotion and effective administration.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 2; 55-82
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ALEJE JAKO PRZEDMIOT DZIAŁAŃ KONSERWATORSKICH. OCHRONA, ZACHOWANIE I ODNAWIANIE*
ALLEYS AS THE OBJECT OF CONSERVATION. PROTECTION, PRESERVATION AND RESTORATION
Autorzy:
von Krosigk, Klaus
Baumann, Martin
Kirsch, Rolf
Stachańczyk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535761.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ICOMOS-IFLA
założenia ogrodowe
Związek Krajowych Konserwatorów Niemiec
Karta Florencka
konserwacja alei
aleje zabytkowe
Opis:
For centuries alleys have been one of the classical elements of shaping and outfitting open space as well as the cultural landscape and urban space. The problem of their preservation and, in particular, cultivation with due respect for the principles of conservation is, however, a relatively new topic. Due to the multiple different forms and arrangements which comprise an important and constant feature of forming gardens and garden interiors, the question of cultivating avenues calls for intensive conservation attention. Material gathered by the Working Group of Conservators of Historical Gardens at the Union of German National Conservators presents a wide range of conservation problems and possibilities, demonstrating with the assistance of assorted example the available princples of preservation, cultivation and repair. The presented publication is to assist conservation praxis.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2003, 1-2; 151-170
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co chcemy chronić? Refleksje na temat kryteriów obejmowania zabytku ochroną konserwatorską
What do we want to protect? Thoughts on the criteria for putting a monument under conservation protection
Autorzy:
Brudnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23203213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytek
wpis do rejestru zabytków
ujęcie zabytku w ewidencji zabytków
waloryzacja zabytków
klasyfikacja zabytków
kryteria objęcia zabytku ochroną konserwatorską
monument
entry in the register of monuments
criteria for putting a monument under conservation protection
classification of monuments
inclusion of a monument in the records of monuments
valorization of monuments
Opis:
W związku z dwudziestoleciem obowiązywania Ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami autor stawia zasadnicze pytania dotyczące przedmiotu ochrony prawnej, to jest rozumienia prawnej definicji zabytku, granicy oddzielającej zabytki od innych obiektów dawnych oraz kryteriów przesądzających o tym, który obiekt winien trafić do rejestru zabytków, a który – jedynie do wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków. W poszukiwaniu odpowiedzi w pierwszej kolejności prześledzono przepisy ustawy i przeanalizowano poszczególne kategorie zabytków w kontekście zakresu przyznanej ochrony prawnej oraz kryteria, na których podstawie dany obiekt ma być kwalifikowany do określonej kategorii. Następnie omówiono prowadzony w ostatnich latach dyskurs przedstawicieli środowiska konserwatorskiego, który dotyczył zagadnień związanych z wartościowaniem zabytków, w tym prac nad ujednolicaniem kryteriów waloryzacji. Przedstawiono także zróżnicowane stanowiska w kwestii kryteriów wpisania zabytku do rejestru, prezentowane w decyzjach organów ochrony zabytków oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych. Rezultatem prowadzonej analizy są krytyczne wnioski dotyczące braku jednolitych i powszechnie zrozumiałych standardów oceny zasobu zabytkowego i sposobu interpretacji prawnego pojęcia zabytku oraz niejasnych kryteriów mających przesądzać o tym, który obiekt winien trafić do rejestru zabytków. Artykuł wieńczą refleksje na temat działań, które w ocenie autora winny zostać podjęte, by uporządkować proces wartościowania zabytków.
In conjunction with the twentieth anniversary of the Act of 23 July 2003 on the protection and care of historical monuments, the author raises some fundamental questions concerning the subject of legal protection, that is, the understanding of the legal definition of a monument, the borderline separating monuments from other historical objects, and the criteria determining which objects should be included in the central register of monuments, and which should only be included in voivodship or municipal records of monuments. In order to find an answer, first the provisions of the Act were examined, and the various categories of monuments analysed with regard to the scope of legal protection provided and the criteria for qualifying them to a particular category. Then the discourse that has been taking place in recent years among representatives of the conservation community is discussed; this concerns issues related to the valuation of monuments, including work on standardizing the criteria for their valorization. Also presented are the differing views on the issue of the criteria for entering a monument in the register, as expressed in the decisions of monument protection authorities and in the rulings of administrative courts. The result of the analysis is a critique of the lack of consistent and generally understood standards for the evaluation of historic monuments and how the legal concept of a monument should be interpreted, as well as vague criteria to determine which objects should be included in the register of monuments. The article concludes with reflections on actions which, in the author’s opinion, should be taken to organize the process of valuation of monuments.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 2; 9-34
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osiedle Boernerowo w Warszawie - dzieje budowy, stan zachowania, sugestie w zakresie zasad ochrony konserwatorskiej
The Boernerowo Estate in Warsaw — History of Construction, State of Preservation, Suggestions concerning Conservation Protection
Autorzy:
Rozbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539377.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
osiedle Boernerowo w Warszawie
dzieje Boernerowa
sugestie ochrony konserwatorskiej Boernerowa
Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego obszaru Osiedla Boernerowo
rozwój budownictwa mieszkaniowego przed wojną
budownictwo mieszkaniowe w latach 30. XX wieku
historia budowy Osiedla Łączności Boernerowo
Stowarzyszenie „Osiedle Łączności”
Stowarzyszenie „Bratnia Pomoc Byłym Uczestnikom Walk o Niepodległość”
Kolonia im. Aleksandry Piłsudskiej
domy pracownicze Zarządu Poczt i Telegrafów
Stare Bemowo
osiedle domów jednorodzinnych przedwojennej Warszawy
zabytek polskiej myśli urbanistycznej
zabytek urbanistyki
przekształcenia w układzie urbanistycznym Boernerowa
Opis:
The basic outline of the Communication Workers’ Estate, known since 1936 as Boernerowo from the name of its initiator, Ignacy Boerner, Minister of the Post and Telegraph, dates back to 1932-1934, when the residential estate was built in the suburban locality of Babice. The housing estate was completed in stages in accordance with a holistic plan prepared by Adam Jurewicz and Adam Kuncewicz who followed the principles of progressive Polish town planning. Initially, it encompassed typical so-called growing single-family wooden houses; from 1934, they were accompanied by free-standing brick houses. Alltold, prior to 1939, garden plots were filled with 275 houses and some o f the public utility objects foreseen in the plan, including a wooden chapel and a children’s centre. From the viewpoint of town planning the present-day state of the preservation of the Estate can be regarded as satisfactory, and its woodland-garden character has not changed. The same holds true for the carefully designed arrangement of streets, strips composed of greenery, the overwhelming majority of the original divisions into lots, and the lines of free-standing, loose development proposed by the designers. Large fragments of streets filled with original housing have been preserved. In recent years, Boernerowo, similarly to single-family house estates maintained within the boundaries of Warsaw and built during the prewar period by resorting to thrifty construction technologies, has become the site of increasingly intensive investments which carry the threat of losing many valuable elements of town planning and architecture. The presented article is an attempt at a holistic arrangement of our knowledge about the history of the construction of the Boernerowo Estate, a diagnosis of the state of its preservation, and a definition, upon this basis, of the range of conservation protection suitable for the architectural-town planning specificity of the Communication Estate.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2001, 3; 276-291
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu. Ochrona, konserwacja i zarządzanie po II wojnie światowej
Benedictine Abbey in Jarosław. Protection, conservation and management after World War II
Autorzy:
Stęchły, Jadwiga Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927078.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu
klasztor benedyktynek w Jarosławiu
zarządzanie dziedzictwem
problematyka ochrony konserwatorskiej po II wojnie światowej
Benedictine abbey in Jarosław, Benedictine monastery in
Jarosław, heritage management, conservation protection after World
War II
Opis:
Przedmiotem opracowania jest problematyka ochrony i zarządzania zespołem kościelno-klasztornym sióstr benedyktynek w Jarosławiu po II wojnie światowej. Analiza tematu w wyznaczonym przedziale czasowym pozwoliła nakreślić interesujący obraz przemian w podejściu do zabytku i zarządzaniu dziedzictwem kulturowym. Te zmiany widoczne są szczególnie w okresie, kiedy opactwo wróciło na własność kościo¬ła. Wówczas obiekt należący do skarbu państwa, w którym decydował konserwator nadzorujący prace finansowane z środków państwowych, przeszedł w ręce instytucji, która ciężar finansowania wzięła na siebie. Decydentem stał się nowy właściciel, a urząd konserwatorski zszedł na dalszy plan. Ta transformacja jest odzwierciedleniem zmian ustrojowych i społeczno-gospodarczych w całym państwie. Skutkowała ona nowy¬mi szansami, ale i zagrożeniami dla zabytku. W przypadku opactwa, co ważne, zarządca dość szybko zrozumiał znaczenie i wartość założenia kościelno-klasztornego, nie tylko jako kompleksu sakralnego, ale jako dziedzictwa niosącego ze sobą potencjał rozwoju kulturowego, duchowego, społecznego i ekonomicznego.
The subject of the study is the issue of protection and management of the Benedictine Sisters church and monastery complex in Jarosław after World War II. The analysis of the topic within a set time period shows an interesting picture of the changes in the approach to the monument and the management of cultural heritage. These changes are particularly noticeable in the period when the abbey once again became the property of the church. At that time, the building which earlier belonged to the state treasury and was managed by the monument protection officer who supervised the works financed from state resources, passed into the hands of an institution which took over the burden of financing. Decisions were made by the new owner, and the monument protection office no longer played a decisive role. This transformation reflects systemic and socio-economic changes in the whole country. It resulted in new opportunities, but also threats to the monument. What is important, in the case of the abbey, the administrator quickly understood the meaning and value of the church and monastery complex, not only as a sacred complex, but also as a heritage with the potential for cultural, spiritual, social and economic development.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2019, 2; 31-62
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona i konserwacja zabytków architektury na Węgrzech
PROTECTION ET CONSERVATION DES MONUMENTS HISTORIQÜES EN HONGRIE
Autorzy:
Kanclerz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537228.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona i konserwacja zabytków architektury na Węgrzech
dziedzictwo architektury węgierskiej
Krajowy Instytut Ochrony Zabytków
kryteria wartościowania zabytków
dobro kultury
pojęcie „dobra kultury”
kataster zabytków węgierskich
metody pracy konserwatorskiej na Węgrzech
adaptacja zabytków
Vargesztes w okręgu Tatabanya
zamek Esterhazych
Nagyvazsony nad Balatonem
ruina zamku Pal Kinizsich
Opis:
De nombreux monuments historiques se trouvent sur le te rrito ire de la Hongrie contemporaine. Ils relèvent de diverses époques depuis ceux dans les anciennes provinces romaines, en Pannonie et Transleithamie, datant du I-e r au Vl-ème siècle de n. e. Le Moyen-Age, époque des Arpades laisse en héritage de nombreux châteaux et églises, tandis que les époques ultérieures se manifestent par d’autres monuments religieux e t civils, notamment par un rich e apport d ’architecture bourgeoise. Le patrimoine de la Hongrie a souffert de d estructions fréquentes et parfois totales. Les invasions ta rta re s du XIII-e siècle, l'occupation des Turcs aux XVI-e e t XVII-e siècles, en tra în en t la ruine des monuments d ’époques antérieures. L ’étendue de ces destructions fu t élargie par une action d ’Etât intenté e su r l’o rd re de l’empereur autrichien au début du XVIII-e siècle e t ayant pour but de démolir entièrement les vieux bâtiments tels que châteaux et fortifications. En résultat, les plus anciens vestiges de la culture hongroise ne présentèren t bientôt q u ’un amas de débris e t lamentables ruines. La protection des monuments fu t entreprise en Hongrie en 1866 par la Commission Centrale Hongroise pour la protection des biens nationaux. On procéda alors à l’élaboration d’un règlement de base et on créa des institutions chargées de son application. Dans la première période de cette activité, seuls les vestiges les plus anciens étaient pris en considération (env,. 50 monuments) en laissant de côté, comme c’é tait d’usage d’ailleurs à cette époque, les monuments historiques d’époques plus récentes notamment du baroque e t du classicisme. Des modifications importantes fu ren t apportées à la législation relative à la sauvegarde des monuments, après l’année 1945, compte tenu de l’étendue des destructions subies p a r le patrimoine historique .au cours de la dernière guerre mondiale. En 1949 fu t votée la nouvelle loi concernant la protection •des monuments. Un In stitu t National fu t constitué .auprès du Ministère du Bâtiment pour la protection des monuments. L ’In stitu t sus-mentionné est compétent pour les projets, la direction et la ré a lisation des trav a u x de conservation. Les recherches scientifiques, notamment les fouilles archéologiques, la popularisation des idées sur la nécessité de la protection des biens culturels, le contrôle sur l’opportunité des adaptations des monuments aux b e soins de la vie contemporaine, fu ren t confiés au Ministère de l’Education. Il nous faut souligner a cette occasion la haute valeur des trav au x de r e cherches effectués par les archéologues, qui ont p a rticipé de cette façon à la protection des monuments. Le relevé des oeuvres d’architecture protegees par la loi compte env. 12.000 monuments, dont en viron 2.000 possèdent une valeur spéciale au point de vue historique, artistique e t architectural, 9.000 (env.) constituent des vestiges de l’histoire e t env. 1000 un élément de valeur dans l’apperçu général d ’une ville ou d ’un village. Parmi les critères de valorisation sont prises en considération les conditions matérielles, historiques (y compris la valeur spéciale des objets du culte) et esthétiques. Les formes et les règles de la conservation ne fu ren t arrêtées définitivement qu’a p rès des recherches complexes et variées auxquelles sont soumis les ensembles résidentiels et les centres urbains. En fin de compte, les monuments historiques furent inscrits dans le plan des aménagements spaciaux avec toutes les conséquences favorables qui en résultent. La protection des monuments et la réalisation des trav a u x de conservation, est mise en pratique, en premier lieu par l ’In s titu t de la Protection des Monuments. Son activité concerne d’abord les monuments les plus anciens, exigeant un programme de conservation compliqué. Des groupes de spécialistes sont constitués pour la réalisation de ces tr a vaux, à base d ’un devis de réalisation, donc ne jouant pas le rôle d ’un bureau d ’entreprises. Car on a pris pour règle générale que la protection des monuments fa it partie d ’activité culturelle et ne peut être conçue comme une entreprise de construction profitable. Le programme des trav au x de conservation se divise généralement en trois étapes: fouilles archéologiques et recherches historiques concernant l’oeuvre architecturale, protection des parties dévoilées du monument, avec projet et devis, trav a u x de conservation et de construction. Le traitem en t de conservation doit tenir compte des règles suivantes: 1. Conservation des vestiges „in situ ”. 2. Reconstruction des parties manquantes du monument pour des fins didactiques. 3. Adaptation du monument aux besoins de la vie contemporaine. Ces règles concernent surtout les châteaux en ruines, les palais etc. Toutefois un principe général s’impose: le devoir de conserver au monument au ta n t d’authenticité que possible, tout en adm ettant une modernisation rationnelle en vue des besoins de la vie contemporaine. Les réalisations suivantes, effectuées au cours des années récentes peuvent être considérées comme exemplaires: — église romane du XlI-e siècle à Ecserpuszta où la ru in e est conservée avec de très légères reconstructions; une partie de la ruine destinée au „lapida rium” recouverte par des toits de protection de construction légère. L’ensemble fut adapté à des fins touristiques, vu que le monument se trouve sur l’itinéraire du littoral du Balaton. — Château de Vârgesztes en ruine, érigé de pierre (XV-e—XVI-e siècle) où, après un tra item e n t de conservation, fu t aménagé un refuge touristique. Ces trav au x de conservation sont effectués avec une adaptation minime aux exigeamces modernes. Le caractère original des fortifications médiévales est mis en valeur en ne nuisant pas, pour autant, à son caractère de ruine romantique. — Château élevé en pierre à Nagyvâzsony (XlV-e— XVI-e siècle). Après avoir enlevé une couche épaisse de débris, on procéda à la conservation des fra g ments des murs du rez-de-chaussée. La chapelle fu t reconstruite en partie ainsi que la barbacane en employant un style n eu tre pour les parties rajoutées.. La tour qui constitue l’élément le plus ancien de cet édifice, fu t reconstruite e t aménagée en musée.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1965, 2; 49-57
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka w ochronie i konserwacji dziedzictwa sztuk wizualnych
Ethical considerations in the protection and conservation of the visual arts
Autorzy:
Szmelter, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151091.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
etyka w ochronie dziedzictwa
kluczowe teorie konserwacji
deontologia konserwatorska
zasady konserwacji sztuki autograficznej
filary opieki nad sztuką wizualną
zrównoważony rozwój w konserwacji
adaptacyjne funkcje budynków
ethics in heritage conservation
key conservation theories
deontology
principles of conservation in autographic art
foundations of care over visual art
adaptive functions of buildings
sustainability in conservation
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza współczesnej roli deontologii konserwatorskiej wraz z odniesieniem do znaczenia moralnych zasad ochrony dziedzictwa sztuk wizualnych na linii czasu. Celem badań jest aktualizacja roli etyki konserwatorskiej zarówno w każdym indywidualnym przypadku, jak i w głębszym rozumieniu znaczenia etyki sensu largo. Rozważania o etyce w ochronie zapisu obecności człowieka oparte są na nadziei na trwanie dziedzictwa sztuk wizualnych „jak długo będzie istniał świat”. Od zarania cywilizacji homo sapiens kierował się instynktem zachowania spuścizny przodków. Przykład przetrwania sztuki w jaskini Chauveta sprzed ponad czterdziestu tysięcy lat ukazuje, że od początku w centrum zagadnień cywilizacyjnych jest relacja obiektu i człowieka, który zajmuje się ochroną dziedzictwa wytworzonej przez siebie kultury. Współczesne spojrzenie na dziedzictwo sztuk wizualnych opiera się na zrozumieniu oświeceniowego kontekstu powstania deontologii konserwatorskiej i aktualizacji jej znaczenia. Analiza kluczowych teorii przedstawia różne podejścia konserwatorskie, w tym traktowanie zabytków ruchomych i nieruchomych i innych dóbr kultury, m.in. sztuki współczesnej. Zrozumienie zasad postępowania i rozszerzonych filarów teorii konserwatorskich toruje drogę do wzmocnienia badań naukowcom, konserwatorom, ekspertom i studentom. Deontologia leży u podstaw ich pracy. Wpływa także na praktykę w szerokim zakresie dziedzictwa, dóbr kultury, sztuki autograficznej w tradycyjnych dyscyplinach, jak i sztuki allograficznej. Artykuł ten ma rozszerzyć zakres teorii związanej z ochroną sztuk wizualnych, ich praktyczną konserwacją, restauracją, ekspozycją i adaptacją we współczesnym, partycypacyjnym społeczeństwie, a także zaangażować odbiorców. Kto chce kształtować przyszłość dziedzictwa, powinien tworzyć ją dzisiaj, opierając się na zasadach etyki.
This study analyses the contemporary role of conservation ethics with regard to the importance of applying moral principles to preserve the heritage of the visual arts over time. The aim of the study is to update the role of conservation ethics both in individual cases and in the meaning of ethics in broad terms. Taking ethical considerations into account when safeguarding records of human presence is based on the hope that the legacy of the visual arts will last for ‘as long as the world exists’. Since the dawn of civilization, man has been driven by the instinct to preserve the legacy of his ancestors. The example of the survival of art from more than forty thousand years ago in the Chauvet Cave shows that from the beginning, the relationship between objects and man – who is concerned with preserving the legacy of the culture he has created – has been a central issue for civilization. Looking at the heritage of the visual arts from today’s standpoint is based on understanding the emergence of conservation ethics in the context of the Enlightenment, and updating its meaning. An analysis of the key theories reveals there are various approaches to conservation, including the treatment of movable and immovable artefacts and other cultural assets, including contemporary art. Understanding the rules of conduct and the broadened approach to conservation theories paves the way for scholars, conservators, experts and students to enhance their research. Deontology, i.e. ethics, lies at the heart of their work. It also influences the practices across a wide range of heritage, cultural property, autographic art in traditional disciplines, as well as allographic art. This article is intended to expand the scope of the theory related to the preservation of the visual arts, their practical conservation, restoration, display and adaptation in today’s participatory society, as well as to involve viewers. Those who want to shape the future of their heritage should create it today based on ethics.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2022, 2; 7-37
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZTUKA RUCHOMEGO OBRAZU. OCHRONA, KONSERWACJA I REKONSTRUKCJA W DOBIE MEDIÓW CYFROWYCH
THE ART OF THE MOVING IMAGE. PROTECTION, CONSERVATION AND RECONSTRUCTION IN THE ERA OF DIGITAL MEDIA
Autorzy:
Wysocka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535387.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
AUDIO-VISUAL & DIGITAL MEDIA PROTECTION
obraz elektroniczny
cyfryzacja sztuki
video art.
ARPANET
Internet
technologie cyfrowe
nowe media
konserwacja sygnału wideo
konserwator obiektu elektronicznego
Opis:
The art of conservation has been forced to face entirely new challenges. The sort of art that so far has kept its distance from official circulation, is being intentionally collected, is entering the domain of museum space, and, as a consequence, is becoming the object of the concern expressed by art conservators. Requirements and problems associated with the conservation of audio-visual and digital objects differ considerably from the needs of traditional archival material and monuments of art. The magnetic tape, in contrast to, e. g. the film tape, does not contain traces of the process, which had produced its information structure. Images recorded on magnetic tape are not directly accessible and remained encoded. The characteristic feature of the digital media is a still smaller 'material quality coefficient'. New dilemmas are also created by the interpretation of new media objects. Another noteworthy fact is the great reduction of the period of the durability of the carriers as technology progresses. A different problem involves the constant outdating caused by the rapid development of audiovisual technologies. At present, the fundamental challenge entails the creation of a conception of long-range protection of the new media, and the storage of resources in a world governed by the harsh rules of the market. A conservator or an archivist will not delay the outdating of audio-visual technologies, and does not have any impact on the trend of their growth. He is also incapable of improving the physico-chemical properties of the carriers. It will become imperative to cooperate closely with specialists representing informatics, physics or electronics. Only by entering these new domains one can guaranteed a chance to protect and preserve the new variety of monuments of culture. Obviously the protection of audiovisual collections calls for research and documentation. In the case of valuable magnetic tapes it is crucial to ensure suitable storage conditions. Successive prevention entails cyclical copying of master tapes onto new carriers, prior to the appearance of the first symptoms of disintegration. Next to the heretofore-used analog formats of the master tapes , archives are gradually selecting digital tape formats or keep valuable video material on hard disks.The development of informatics technologies is accompanied by the possibility of a digital reconstruction of the moving image. The software is addressed primarily to the 'digital intermediate' industry and archival films, but can be also applied for the reconstruction of valuable video material. All these solutions are still in the experimental phase and are not widely applied. It is not surprising that neither conservation theory nor praxis can keep up and we are only beginning to learn how to put them to use. The obliteration of the concept of the original and copyright protection causes further anxiety. The above issues must be resolved rapidly if digital imagery is to become part of conservation praxis and institutions protecting art are to become capable of treating their collections suitably.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 3; 17-34
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZABYTKOWY KRAJOBRAZ OBSZARÓW KOMUNIKACJI KOLEJOWEJ. Z ZAGADNIEŃ OCHRONY I KONSERWACJI*
THE HISTORICAL LANDSCAPE OF TRAIN COMMUNICATION AREAS. PROTECTION AND CONSERVATION
Autorzy:
Kola, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537398.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kolej
obszar komunikacji kolejowej
przestrzeń kolei
krajobraz kolejowy
droga kolejowa
tor kolejowy
estakada
bocznica
stacja kolejowa
kolej dojazdowa
Witold Minkiewicz
Opis:
In Poland interest in the landscape of railway areas conceived as an object of research and conservation protection remains slight. The railway is usually associated with a set of elements of rail infrastructure whose form, construction, mutual relations, technological solutions or their traces constitute material testimony of the past. The author of the article attempted to indicate basic issues connected with the modern form of the protection and conservation of the space occupied by the railway. Upon the basis of experiences from the domain of rail engineering and the protection of the historical landscape he identified elements comprising the railway landscape, their nature, co-dependence and significance in the overall landscape. Attention is drawn to the specificity of the observation of the railway landscape, predominantly by placing emphasis on the role of the rolling stock in the perception of the railway. The article also presents the origin of the railway landscape. The major part of the present-day historical railway space in Poland developed from the second half of the nineteenth century to the beginning of the twentieth century, i. e. during a period marked by the loss of independence. This is the reason why we come across traces of three different railway systems – Austrian, Prussian and Russian. In the wake of the first world war renascent Poland witnessed a series of investments intent on unifying the various systems. Similar undertakings were continued after World War II. The complexity of the emergence of a railway network is the reason why today we may encounter railway landscapes with diverse features. The author acquaints the reader with the threat of losing the historical railway infrastructure caused by modernisation and the total liquidation of the railway. Attention is drawn to the technological character of the railway which is the reason why protection within historical space constitutes a particularly difficult task. Mention is made of the necessity of applying assorted ranges of conservation protection and trends of activity pursued for the sake of fully protected railway lines (reservations) as well as the protection of select elements of used lines and traces of liquidated lines. R. Kola points to other, earlier neglected problems: the derivatives of the conflict between the profit-oriented railway enterprise and the maintenance of the historical infrastructure, as well as the role played by assorted levels of the authorities in the preservation of the historical railway landscape.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2003, 1-2; 182-201
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona i konserwacja zabytkowych witryn sklepowych we Wrocławiu
PROBLEMS OF THE PROTECTION AND CONSERVATION OF OLD SHOP WINDOWS IN WROCŁAW
Autorzy:
Kirschke, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535912.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytkowe witryny sklepowe we Wrocławiu
Wrocław
architektura parterów usługowych
sklepy w kamienicach mieszczańskich Wrocławia
przemiany parteru kamienicy mieszczańskiej Rynek 4 we Wrocławiu
rozwój witryn sklepowych
Opis:
In hitherto conservation activities the problem of the architecture of service ground floors and their windows has been either omitted or treated freely and their architectural value denied. Still, shop windows have always constituted an integral part of tenement houses and as such, ranking with them, deserve to be covered by conservation care. Some of the shops in tenement houses appeared in the Middle Ages but trade, as a rule, was concentrated on market squares and on town markets. It was at that time that attributes of shops came into sight: trade marks, signboards and wooden hoods protecting goods sold in front of shops as well as front entrances to cellars. Along with the development of the town and industry, in the second half of the 18th centruy shops began to appear in tenement houses more and often. After that fact had become legalized in the early 19th century ground floors were adapted for trading functions. At first only the door leading from the street to the shop was pierced and accentuated with a wooden hood or with shelves. At the end of the first half of the 19th century the grilles on the ground floors were removed and replaced with shutters. At the same time shop windows got enlarged at the expense of entrances to cellars and glazed with small panes. In the fifties there appeared case-like shop windows — wooden, self-bearing constructions fixed into the elevation. A development of glass manufacture and construction materials made it possible to glaze bigger surfaces and to enlarge windows of the ground floor. Two storeyed and wooden shop windows, folded-up shutters and markees appeared. In the secession period, architecture of interiors became particularly spectacular and formed a uniform entity with buildings. A department store, which came into existence at the end of the 19th century, adopted and developed shop windows with enlarged window oriffices. A characteristic feature of modernism were big simple shop windows corresponding to the needs of display and satisfying tastes. On the other hand this led to the reconstruction and removal of older types of shop windows. A danger of chaos in architecture of shop windows was noticed in the twenties of this century. Works were undertaken during which a big number of advertisments and signboards was removed from the elevations and ground floors were restored to their old forms and details. At present, in conservation works carried out in Wroclaw on buildings of historic merit one can notice a tendency to enlarge to a maximum extent windows found on ground floors and to remove completely all details. Such methods do not meet the requirements, as indirect stages of the development of shop windows had also their value and now they just disappear at a disquieting rate. It is thus necessary to have a stock-taking and to include this problem into the process of the town revival.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1982, 1-2; 36-44
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudna rewitalizacja zabytków poprzemysłowych w Polsce – osiągnięcia i porażki
Difficult revitalisation of post-industrial monuments in Poland – achievements and failures
Autorzy:
Walczak, Bartosz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874565.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
rewitalizacja
dziedzictwo poprzemysłowe
ochrona i konserwacja zabytków
revitalisation
post-industrial heritage
protection and conservation of monuments
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi przegląd przeprowadzonych w ostatnich latach realizacji projektów rewitalizacyjnych, dotyczących obszarów i obiektów poprzemysłowych, z podziałem na główne gałęzie przemysłu. W zestawieniu uwzględniono także inżynierię miejską i osiedla robotnicze. W pierwszej kolejności wskazano na istotne różnice między działaniami konserwatorskimi a rewitalizacyjnymi. Została też uwypuklona specyfika dziedzictwa przemysłowego, ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk wynikających z przebiegu industrializacji w okresie gospodarki socjalistycznej, a następnie czynników związanych z transformacją ustrojową. Bardzo mocno podkreślono, że nie tylko powstanie obiektów było ściśle powiązane z procesami społeczno-gospodarczymi. Zależy od nich także skuteczna ochrona dziedzictwa przemysłowego, co oznacza, iż w odniesieniu do terenów poprzemysłowych konieczna jest integracja rewitalizacji i konserwacji zabytków. Wskazano również niedostatki zrealizowanych przedsięwzięć wynikające z faktu, że zabytki przemysłu wciąż są postrzegane przede wszystkim jako architektoniczne pozostałości dawnych fabryk, a nie jako kompleksy składające się z procesów technologicznych prowadzonych z wykorzystaniem zespołu urządzeń, gdzie budynki stanowią jedynie obudowy realizowanych technologii wytwarzania, co ma z kolei istotne znaczenie dla prawidłowej oceny ich wartości. W zakończeniu zwrócono uwagę na wyzwania, z jakimi w najbliższej przyszłości trzeba się będzie zmierzyć, szczególnie w zakresie ochrony i adaptacji powojennych obiektów przemysłowych.
This article provides an overview of the implementation of revitalisation projects of recent years concerning post-industrial areas and facilities, with a division into the main industries. Urban engineering and workers’ housing estates are also included. The article first points out the important differences between conservation and revitalisation activities. The specificity of the industrial heritage is also highlighted, with particular reference to the phenomena resulting from the course of industrialisation during the socialist economy and, subsequently, from the factors associated with the systemic transformation. It is very strongly emphasised that not only the creation of the facilities was closely linked to socio-economic processes. Effective preservation of industrial heritage also depends on them, which means that the integration of revitalisation and conservation of monuments is necessary with regard to post-industrial areas. The shortcomings of the completed projects have also been pointed out, resulting from the fact that industrial monuments are still perceived primarily as architectural remnants of former factories rather than as complexes created by technological processes carried out with the use of equipment, where the buildings are merely enclosures of manufacturing technologies. This, in turn, is important for the correct assessment of their value. The conclusion highlights the challenges to be faced in the near future, particularly in the protection and adaptation of post-war industrial objects.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2022, 1; 7-28
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona i konserwacja obiektów inżynierii i architektury związanych z historią wojskowości
PROTECTION AND CONSERVATION OF THE MONUMENTS OF MILITARY ENGINEERING AND ARCHITECTURE
Autorzy:
Gruszecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538292.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
historia wojskowości
zabytkowe obiekty inżynierii
fortyfikacje
Twierdza Modlin
Opis:
In Poland there are to be found, apart from numerous monuments o f Polish fortifications, also some interesting instances o f foreign defence systems. These include Prussian fortifications o f the 18th century, the Napoleonic ones o f the early 19th, Russian, German and Austrian o f the late 19th and early 20th century and the Soviet and German defences dating from the Second World War. They represent, not infrequently, high standards o f engineering and architecture, their value exceeding the national scale of significance. The Conservator General of Historical Monuments appointed, in September 1976, a Committee on the Problems of Protection and Conservation o f the Monuments of Military Engineering and Architecture. The members o f the Committee are representatives o f the Ministry o f Culture and Art, Ministry of National Defence and experts in the fields concerned. The aim of the Committee is setting this complex question in order, due to initiation o f large- scale surveys in various spheres, archival research and field work indispensable to synthetic studies which will provide for concentration o f means an d efforts on preservation of the most valuable o f those monuments and protection of the remaining ones.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1978, 2; 126-128
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii ochrony i konserwacji zabytków sztuki ogrodowej w Polsce
An outline of the history of historic gardens’ protection and conservation in Poland
Autorzy:
Sikora, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytkowe parki i ogrody
konserwacja
renowacja
rewaloryzacja
historia idei ochrony zabytków
Gerard Ciołek
Longin Majdecki
Janusz Bogdanowski
Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu
historic parks and gardens
conservation
restoration
revalorisation
history of monument protection ideas
Centre for the Preservation of Historic Landscape
Opis:
Artykuł ma na celu przybliżenie długiej tradycji zainteresowania dziełami sztuki ogrodowej w Polsce. Początkowo przejawiało się ono w sporządzaniu planów, szkiców i opisów ogrodów, zazwyczaj przy okazji dokumentowania ważnych obiektów architektonicznych, którym towarzyszyły. Z czasem właściciele ogrodów, kierując się szacunkiem dla dokonań swoich poprzedników, zaczęli chronić i konserwować spuściznę wcześniejszych pokoleń. Sztandarowym przykładem poszanowania dla historycznej kompozycji ogrodowej w wieku XVIII było zachowanie, pomimo zmieniającej się mody w sztuce ogrodowej, wilanowskiego kwaterowego ogrodu tarasowego, wiązanego z kultem pierwszego właściciela – Jana III Sobieskiego. W wieku XIX pojawiało się coraz więcej publikacji poświęconych tematyce ogrodowej a wyrosłe na fali romantyzmu zainteresowanie przeszłością spowodowało nasilenie badań naukowych. Artykuł prezentuje ważne etapy w rozwoju metodyki badań i konserwacji zabytków sztuki ogrodowej, przedstawia zasłużonych na tym polu działaczy oraz historię powojennych państwowych instytucji powołanych dla ich ochrony.
The article aims at bringing a long tradition of interest in works of garden art in Poland closer to readers. At first, the interest was manifested in creating plans, sketches and descriptions of gardens, usually while documenting important residential architecture they accompanied. Over time, garden owners, guided by respect to accomplishments of their predecessors, began protecting and preserving the legacy of previous generations. A flagship example of respect for a historic garden composition in the 18th century was the preservation of a terraced garden in Wilanów linked to the cult surrounding its first owner – John III Sobieski, despite changing trends in the garden art. In the 19th century more and more publications dedicated to garden issues began to appear, while interest in the past – rooted in Romanticism – led to the intensification of scientific research. The article presents important stages in the development of methodology of research and preservation of historic gardens, presents distinguished activists in this field and a history of state institutions established for the purpose of protection thereof after the war.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 1; 105-142
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„PARKI ZABYTKOWE – OCHRONA I KONSERWACJA” Seminarium, Warszawa, 16- 17 czerwca 2009 r.
”HISTORICAL PARKS – PROTECTION AND CONSERVATION” Seminar, Warsaw, 16-17 June 2009
Autorzy:
Sikora, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535750.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
parki zabytkowe
ochrona
konserwacja
ogrody zabytkowe
stan zachowania ogrodów
rejestr zabytków
WKZ
Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Opis:
The organiser of the seminar on ”Historical Parks – Protection and Conservation,” held in Warsaw on 16-17 June 2009, was the National Heritage Board of Poland. The seminar was attended by the staff of the voivodeship offices for the protection of historical monuments and their delegatures dealing with historical vegetation, representatives of science, and employees of the National Heritage Board of Poland. The purpose of the seminar was to discuss numerous essential questions pertaining to the protection and conservation of historical parks and gardens, the state of their preservation, and the ways of their administration and use. The participants also considered problems associated with the creation by the National Board of a new reference list of historical parks and gardens for the National Fund for the Protection of the Natural Environment and Water Management, while a representative of the Fund defined the tasks that this institution can finance. One of the seminar blocks dealt with tree cultivation, and the debates ended with a presentation of examples of historical parks and gardens, which in recent years were subjected to conservation. The next meeting will be held in 2010.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 3; 5-6
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona i konserwacja drzew zabytkowych (pomników przyrody) przed chorobami pasożytniczymi
PROTECTION ET CONSERVATION DES VIEUX ARBRES (MONUMENTS DE LA NATURE) CONTRE LES MALADIES PARASITAIRES
Autorzy:
Kochman, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535714.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
drzewa zabytkowe
pomniki przyrody
choroby drzew
niszczenie drzew przez grzyby
sposoby konserwacji drzew
Opis:
Parmi les diverses causes de maladies dont sont atteints les arbres, les champignons lignivores en sont la plus fréquente, provoquant 85 à 90°/o des maladies infectueuses des plantes. Dans les vieux arbres les champignons lignivores provoquent par la destruction, la formation de cavités, ce que entraîne en conséquence l'affaiblissement du bois et finalement sa destruction. Ces maladies sont l’oeuvre en premier lieu, des polypores (de la famille des Polyporacées) et des agarics (de ,1a famille des Agoricacées). L’infection des arbres se produit par les champignons lignivores qui pénètrent dans les blessures de l’arbre. Les chênes sont attaqués le plus souvent par Grifola sulphurea et par l’amanite phalloïde igné (Phallinus igniarius) qui provoquent la pourriture brunâtre du bois. Le tilleul est attaqué surtout par les polypores squameux (Polyporellus squamosus) qui provoquent la pourriture blanche de l’arbre entier. Les ormes, sur le territoire de toute la Pologne, sont actuellement atteints surtout par la maladie dite „hollandaise” provoquée par le champignon lignivore Ceratocystis ulmi. Elle provoque le flétrissement des feuilles et des jeunes pousses. Cette infection est produite par les insectes — scolytes qui vivent sur les ormes. Le hêtre est menacé le plus souvent par l’agaric ordinaire (Fomes fomentarius). La pourriture provoquée par ce champignon lignivore apparaît en général d’abord dans la partie supérieure du tronc et envahit peu à peu la base de l’arbre. Le peuplier est attaqué le plus fréquemment par l’agaric sulphurique — comme le chêne. Les arbres conifères sont menacés surtout par une maladie qui consiste en une lente décomposition du bois, des tissus intérieurs des racines et de la base de l’arbre — causée par l’agaric racineux (Fomes annosus). Un autre champignon lignivore qui attaque les arbres conifères, surtout les sapins, est le champignon lignivore couramment connu sous le nom de Armillaria mellea, attaquant la partie extérieure du tronc et détruisant la pulpe du bois. Les traitements de conservation concernent en premier lieu la protection des blessures par lesquelles l’infection pourrait pénétrer. Les blessures toutes fraîches doivent être enduites de préparations toxiques fongicides. Le plombage des cavités des arbres constitue lui aussi une fonction de grande importance. Le traitement consiste alors à nettoyer le bois endommagé, moulant la forme de la cavité et parfois même consolidant ses parois et, après une désinfection très précise, à compléter la cavité par de plombage. Le choix convenable des moyens et l’exécution effectuée avec précision, compte tenu de la spécifique de chaque cas, ont ici une grande importance.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1968, 1; 30-34
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies