Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przewlekła białaczka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wysięk opłucnowy u pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej dazatynibem – opis przypadku
    Pleural effusion in patient with chronic myeloid leukemia treated with dasatinib – a case report
    Autorzy:
    Becht, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1065917.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    dazatynib
    przewlekła białaczka szpikowa
    wysięk opłucnowy
    Opis:
    Chronic myeloid leukemia (CML) is a myeloproliferative neoplasm with inherence of a cytogenetic abnormalities in the shape of translocation of gene ABL from chromosome 9 to chromosome 22, t(9,22)(q34;q11). Current standard therapy in CML, is made by the application of a medicine from tyrosine kinase inhibitors group (TKI) which means usage of: imatinib, dasatinib or nilotinib. Application of a tyrosine kinase inhibitors with their therapeutic effectiveness can cause a variety of undesirable side-effects. One of the essential nonhematologic complications made by the usage of dasatinib is the fluid retention which may manifest, among the others, of pleural effusion. Here is the case report of a patients with CML treated initially with imatinib and then due to intolerance (skin toxicity) with dasatinib. During dasatinib treatment a pleural effusion occurred, this caused periodic interruption in usage of dasatinib and implementation of appropriate conduct.
    Przewlekła białaczka szpikowa (CML, chronic myeloid leukemia) to nowotwór mieloproliferacyjny z obecnością zaburzeń cytogenetycznych pod postacią translokacji genu ABL z chromosomu 9 na chromosom 22: t(9;22)(q34;q11). Aktualnym standardem postępowania terapeutycznego w CML jest zastosowanie leków z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych: imatynibu, dazatynibu czy nilotynibu. Użycie inhibitorów kinaz tyrozynowych ma dużą skuteczność terapeutyczną, ale niesie za sobą ryzyko wystąpienia różnych działań niepożądanych. Jednym z istotnych pozahematologicznych powikłań po dazatynibie jest retencja płynów, objawiająca się m.in. wysiękiem opłucnowym. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej początkowo imatynibem, a następnie z uwagi na nietolerancję (toksyczność skórną) – dazatynibem. W trakcie terapii nim wystąpił wysięk opłucnowy, co było powodem czasowego jego przerwania i leczenia tego powikłania.
    Źródło:
    OncoReview; 2013, 3, 4; 278-282
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych
    Early molecular response as a criterion of optimal response to chronic myeloid leukemia treatment with tyrosine kinase inhibitors
    Autorzy:
    Sacha, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1066046.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    przewlekła białaczka szpikowa
    wczesna odpowiedź na leczenie TKI
    Opis:
    Maximal reduction of leukemic BCR/ABL-positive cells and achievement of persistent deep molecular response with the chance for sustained treatment-free survival in possibly all patients is a current goal of chronic myeloid leukemia therapy. The prognostic factors that could be useful in current clinical practice are investigated since many years now. Fast and deep response to TKI therapy assessed at 3 months from the onset were correlated with improved outcome of further treatment. BCR/ABL level ≤ 10% at 3 months predict improved 3-year MR4.5, PFS, OS, and lower risk of transformation to accelerated phase or blast crisis regardless of the TKI that has been used. CCyR/PCyR achieved at 3 months predict improved 3-year PFS as well. Patients receiving second generation TKIs achieved the BCR/ABL level ≤ 10% at 3 months more frequently with fewer transformations and deaths occurred than patients treated with imatinib. These results support 3-month cutoffs of > 10% BCR/ABL for identifying high-risk patients with worse prognosis. A RQ-PCR result of BCR/ABL > 10% at 3 months should be considered as a treatment failure as indicated in current PALG recommendations for CML therapy.
    Obecnym celem leczenia przewlekłej białaczki szpikowej jest maksymalna redukcja liczby komórek białaczkowych z genem BCR/ABL i umożliwienie jak największej liczbie chorych osiągnięcia długotrwałej, głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarzającej szansę uzyskania i utrzymania długotrwałego przeżycia wolnego od terapii. Od wielu lat trwa poszukiwanie czynników rokowniczych użytecznych w codziennej praktyce klinicznej. Szybka i głęboka odpowiedź na leczenie oceniana po pierwszych 3 miesiącach terapii TKI koreluje z lepszymi wynikami dalszej terapii. Redukcja poziomu BCR/ABL w badaniu RQ-PCR do ≤ 10% po 3 miesiącach leczenia TKI zwiększa szansę na uzyskanie głębokiej remisji molekularnej (MR4,5), odsetka 3-letniego przeżycia wolnego od progresji i przeżycia całkowitego oraz zmniejsza ryzyko transformacji do fazy akceleracji lub kryzy blastycznej niezależnie od użytego leku. Osiągnięcie CCyR lub PCyR w 3. miesiącu terapii także poprawia odsetek uzyskiwanych przeżyć wolnych od progresji. Większą szansę na osiągnięcie znacznej redukcji (≤ 10%) poziomu BCR/ABL w pierwszych 3 miesiącach terapii mają pacjenci otrzymujący inhibitory 2. generacji w leczeniu pierwszego rzutu. Zapobiegają one transformacji choroby i zgonom lepiej niż imatynib. Dane z omówionych w artykule badań wspierają użycie wyniku badania RQ-PCR ≤ 10% po pierwszych 3 miesiącach terapii TKI jako czynnika rokowniczego identyfikującego grupę chorych wysokiego ryzyka o gorszym rokowaniu i stały się powodem uznania go za kryterium niepowodzenia leczenia w najnowszych zaleceniach PALG dotyczących leczenia CML.
    Źródło:
    OncoReview; 2013, 3, 2; 81-84
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Późny nawrót przewlekłej białaczki szpikowej po alogenicznym przeszczepieniu komórek macierzystych – opis przypadku
    Late relapse of chronic myeloid leukemia after allogeneic stem cell transplantation – a case report
    Autorzy:
    Wichary, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1067898.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    aloprzeszczepienie komórek macierzystych
    przewlekła białaczka szpikowa
    większa remisja cytogenetyczna
    Opis:
    Chronic myeloid leukemia now is a disease which in the most cases is well manageable with tyrosine kinase inhibitors treatment. Still however the only potentially curable therapeutic approach is for chronic myeloid leukemia allogeneic stem cell transplantation. 30-years old woman was diagnosed as a relapse 18 years after sibling matched donor allotransplantation. After a short cytoreductive treatment imatinib was given in standard dose. Then due to hematological toxicities the dose was diminished to 100 mg. The patient has maintained major molecular response since 2,5 years.
    Przewlekła białaczka szpikowa obecnie w większości przypadków jest chorobą dobrze poddającą leczeniu inhibitorami kinazy tyrozynowej. Nadal jednak jedyną procedurą leczniczą dającą możliwość wyleczenia jest aloprzeszczepienie komórek macierzystych. U 30-letniej pacjentki 18 lat po aloprzeszczepieniu od dawcy rodzinnego z powodu przewlekłej białaczki szpikowej stwierdzono wznowę choroby. Po leczeniu cytoredukcyjnym włączono standardową dawkę imatynibu. Z powodu toksyczności hematologicznej zmniejszano ją do obecnej – 100 mg/24 h. Po 2,5 roku leczenia u pacjentki utrzymuje się pogłębiająca się większa odpowiedź molekularna.
    Źródło:
    OncoReview; 2012, 2, 4; 276-278
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Większa skuteczność nilotynibu niż imatynibu w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej. Analiza aktualnych wyników badania ENESTnd i ENESTcmr
    Superior efficacy of nilotinib vs imatinib in patients with chronic myeloid leukemia in chronic phase. ENESTnd and ENESTcmr current results analysis
    Autorzy:
    Sacha, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1066137.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    głęboka odpowiedź molekularna w trakcie leczenia nilotynibem
    przewlekła białaczka szpikowa w fazie przewlekłej
    skuteczność nilotynibu w leczeniu CML
    wczesna odpowiedź molekularna
    wyniki badania ENESTnd i ENESTcmr
    Opis:
    Second generation tyrosine kinase inhibitors can improve the efficacy of treatment and outcome in newly diagnosed patients with chronic myeloid leukemia in chronic phase. The primary endpoint of ENESTnd trial is the comparison and assessment of major molecular response rate at 12 months in patients treated with nilotinib vs imatinib. With 4 years of follow-up, nilotinib demonstrate a superior efficacy over imatinib. In patients with CML-CP, early molecular response is associated with improved outcome. The reduction of bcr/abl level to ≤ 10% at 3 months correlated with significantly higher rates of deep molecular responses and significantly improved progression-free and overall survival. More patients achieved bcr/abl ≤ 10% and ≤ 1% at 3 months on frontline nilotinib vs imatinib. In ENESTcmr trial the percentage of patients with confirmed undetectable bcr/abl transcript or deep molecular response by 12 months achieved under nilotinib therapy in patients with complete cytogenetic response and detectable bcr/abl transcript after more than two-year treatment with imatinib has been evaluated. By 24 months, significantly more patients achieved confirmed undetectable bcr/abl and MR4,5 with switch to nilotinib. Increase in rate of undetectable bcr/abl transcript was 3 times higher on nilotinib vs imatinib from month 12 to 24. Deeper molecular responses after switch to nilotinib will probably create the possibility to participate in TKI-free remission studies for higher number of patients suffering from CML.
    Inhibitory kinaz tyrozynowych II generacji jako pierwszy wybór w przewlekłej białaczce szpikowej (CML) w fazie przewlekłej zwiększają skuteczność terapii i poprawiają rokowanie. Pierwotnym celem badania ENESTnd było porównanie nilotynibu z imatynibem pod względem odsetka większej odpowiedzi molekularnej uzyskiwanej po roku leczenia. Analiza wyników po zakończeniu 4-letniej obserwacji w tym badaniu wskazuje, że nilotynib ma większą skuteczność niż imatynib. Analiza wyników leczenia w zależności od odpowiedzi molekularnej po pierwszych 3 miesiącach terapii dowodzi, że uzyskanie redukcji liczby transkryptu bcr/abl do ≤ 10% koreluje z większym odsetkiem głębokich odpowiedzi molekularnych i znacznie dłuższym przeżyciem wolnym od zdarzeń i przeżyciem całkowitym. Redukcję transkryptu do ≤ 10% i ≤ 1% po 3 miesiącach leczenia uzyskało więcej otrzymujących nilotynib niż otrzymujących imatynib. Progresja następowała częściej u chorych bez redukcji transkryptu do ≤ 10% leczonych imatynibem. W badaniu ENESTcmr oceniano możliwość osiągnięcia głębokiej odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu u chorych z całkowitą odpowiedzią cytogenetyczną i z wykrywalnym transkryptem bcr/abl po ponaddwuletnim leczeniu imatynibem. Po 24 miesiącach MR4,5 uzyskano lub transkryptu bcr/abl nie wykryto u znacząco większego odsetka chorych, u których zmieniono leczenie z imatynibu na nilotynib. Szansa na pogłębienie odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu w okresie pomiędzy 12. a 24. miesiącem jest blisko trzykrotnie większa niż w przypadku kontynuacji terapii imatynibem. Osiągnięcie głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarza szansę udziału większej liczby chorych na CML w badaniach nad możliwością bezpiecznego zaprzestania leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych.
    Źródło:
    OncoReview; 2013, 3, 1; 37-45
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies