Temat: Rak - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Leczenie okołooperacyjne gruczolakoraka przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka: nowe standardy postępowania i kontrowersje
Perioperative treatment of oesophageal, oesophago-gastric and gastric adenocarcinoma: new standards of care and controversies
Autorzy:: Łasińska, Izabela
Kwinta, Łukasz
Litwiniuk, Maria
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066124.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: rak połączenia przełykowo-żołądkowego
rak przełyku
rak żołądka
terapia okołooperacyjna
Opis:: Oesophageal, gastroesophageal and gastric cancers represent important diagnostic and therapeutic challenge. Even after radical surgical procedure (R0) 5-year survival remains unsatisfactory. It is assumed that perioperative chemo/radiotherapy eliminates local and distant micrometastases. This year (2012) a consensus on the primary therapy of gastric, gastroesophageal and oesophageal cancer was published as a result of the first EORTC St. Gallen International Expert Consensus. Despite a significant progress in the perioperative treatment of locally advanced cancers of upper digestive tract, results of several ongoing clinical trials that may further optimize systemic treatment of these malignancies are eagerly awaited.
Rak przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka to duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Nawet po zabiegach chirurgicznych (R0) odsetek przeżyć 5-letnich jest niezadowalający. Chemioterapia okołooperacyjna czy chemioradioterapia uzupełniająca umożliwiają znamienną poprawę rokowania chorych, gdyż zmniejszają ryzyko nawrotu regionalnego oraz uogólnienia. W roku 2012 w St. Gallen odbyła się pierwsza konferencja uzgodnieniowa dotycząca leczenia okołooperacyjnego raka przełyku i żołądka. Pomimo znacznego postępu w tej dziedzinie z niecierpliwością oczekuje się na wyniki kolejnych badań klinicznych, które pozwolą na dalsze zoptymalizowanie dotychczasowych strategii terapeutycznych w tym rozpoznaniu.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 1; 11-17
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Rola eksemestanu w leczeniu raka piersi
Exemestan in breast cancer treatment
Autorzy:: Wójcik, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1067895.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: eksemestan
hormonoterapia
inhibitory aromatazy
rak piersi
Opis:: Hormonotherapy is one of the most important therapeutic options in the breast cancer treatment, either locally advanced or metastatic. Tamoxifen has been standard of care for many years, however new clinical trials results indicates aromatase inhibitors as a valuable alternative for postmenopausal patients. Exemestane is a steroid aromatase inhibitor with effectiveness proven in clinical trials discussed in this article.
Leczenie hormonalne jest jedną z podstawowych opcji terapeutycznych w leczeniu raka piersi, zarówno miejscowo zaawansowanego, jak i przerzutowego. Standardem od wielu lat pozostaje tamoksyfen, jednak wyniki nowych badań klinicznych wskazują na inhibitory aromatazy jako na wartościową alternatywę w terapii pacjentek po menopauzie. Eksemestan jest steroidowym inhibitorem aromatazy, którego skuteczność została udowodniona na podstawie wyników badań omówionych w poniższym artykule.
Źródło:: OncoReview; 2012, 2, 4; 264-268
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Rola lapatynibu w leczeniu HER2-dodatniego raka piersi
The role of lapatinib in HER2-positive breast cancer
Autorzy:: Kuc-Rajca, Małgorzata
Pieńkowski, Tadeusz
Walaszkowska-Czyż, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066059.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: HER2
lapatynib
rak piersi
trastuzumab
Opis:: HER2 positive breast cancer presents 25–35% of newly diagnosed cases and is associated with more aggressiveness and poorer prognosis. The anti-HER2 monoclonal antibody trastuzumab improved the outcome of women with HER positive breast cancer. Despite the primary effectiveness resistance to trastuzumab occurs. The second drug which interacts with HER2 receptor is lapatinib. There is no cross resistance between both drugs. Lapatinib is dual, reversible tyrosin kinase inhibitor of epidermal growth factor receptor (EGFR) and human epidermal growth factor receptor type 2 (HER2). Based on the results of the clinical trials the efficacy and safety of lapatinib was confirmed.
Rak piersi z nadekspresją receptora HER2 lub amplifikacją jego genu stanowi ok. 25–30% zachorowań i wiąże się z bardziej agresywnym przebiegiem i gorszym rokowaniem. Wprowadzenie trastuzumabu – pierwszego leku celowanego ukierunkowanego na zewnątrzkomórkową domenę receptora HER2 – poprawiło skuteczność leczenia. Mimo pierwotnej odpowiedzi na leczenie dochodzi do wytworzenia oporności i progresji choroby. Drugim lekiem wpływającym na receptor HER2 jest lapatynib. Nie stwierdzono krzyżowej oporności między obydwoma lekami. Lapatynib to odwracalny inhibitor kinazy tyrozynowej dwóch receptorów EGFR i HER2. Na podstawie badań klinicznych udowodniono jego skuteczność i bezpieczeństwo w leczeniu HER2-dodatniego raka piersi.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 2; 104-107
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ocena jakości życia i aktywności seksualnej pacjentów po radykalnej radioterapii z powodu raka gruczołu krokowego w porównaniu z grupą zdrowych mężczyzn
The quality of life and the sexual activity of prostate cancer patients after radical radiotherapy in comparison with group without cancer
Autorzy:: Rucińska, Monika
Kieszkowska-Grudny, Anna
Klimowicz, Katarzyna
Nawrocki, Sergiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066127.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: jakość życia
rak gruczołu krokowego
satysfakcja seksualna
Opis:: Background: Prostate cancer is a disease with a significant impact on quality of life (QoL) both during and after cancer treatment. The aim of study: The aim of this study was assessment of QoL and sexual activity of prostate cancer survivors after radiotherapy in comparison with the healthy men. Material and methods: 100 men were included to the study: 50 non-metastatic prostate cancer patients (54–83 years, median 69 years) after radical radiotherapy treatment (8–71 months; mean 27.5 months) and 50 healthy men (55–84 years, median 69 years). Subjects filled out a questionnaires that included EORTC QLQ.C-30 (version 3.0.), EORTC PR-25 and additional demographic and medical questionnaires. Results: Three and more months after prostate cancer treatment patients estimated their QoL on the same level as healthy subjects. The symptoms from genitourinary and gastrointestinal tracts did not impact on QoL. There were no significant differences in physical functioning, role functioning, emotional functioning, as well as in cognitive and social functioning. There were differences between too groups in sexual activity, erection and sexual satisfaction. Conclusions: Radical radiotherapy of prostate cancer patients does not impact on QoL and general health status. Some differences were observed in sexual activity, but it could also depend on additional hormonal treatment.
Wstęp: Radykalna radioterapia raka gruczołu krokowego może mieć wpływ na jakość życia pacjentów zarówno w trakcie leczenia, jak i po jego zakończeniu. Cel pracy: Celem pracy było porównanie pod względem oceny jakości życia i satysfakcji seksualnej grupy mężczyzn po radykalnej radioterapii z powodu raka gruczołu krokowego z grupą mężczyzn niechorujących na raka. Materiał i metody: Badaniem objęto 100 losowo wybranych mężczyzn mieszkających w województwie warmińsko-mazurskim: 50 mężczyzn (54–83 lata; mediana 69 lat) z potwierdzonym histopatologicznie rozpoznaniem raka gruczołu krokowego, bez przerzutów odległych, po radykalnej radioterapii (8–71 miesięcy, średnio 27,5 miesiąca) i 50 mężczyzn (55–84 lata; mediana 69 lat), którzy nie mieli rozpoznanego raka gruczołu krokowego. Wykorzystano standaryzowane kwestionariusze EORTC QLQ.C-30 (wersja 3.0.), EORTC PR-25 oraz samodzielnie opracowaną ankietę. Wyniki: Nie wykazano statystycznie istotnej różnicy subiektywnej oceny ogólnej jakości życia między pacjentami po radykalnej radioterapii z powodu raka gruczołu krokowego a mężczyznami niechorującymi na raka. Nie stwierdzono obniżenia jakości życia spowodowanego zaburzeniami ze strony układów pokarmowego i moczowego. Nie wykazano istotnych różnic w funkcjonowaniu fizycznym, funkcjonowaniu w roli, funkcjonowaniu emocjonalnym, poznawczym i społecznym. Zaobserwowano zaś istotną różnicę między grupą badaną a kontrolną w aktywności seksualnej, uzyskaniu i utrzymaniu erekcji oraz zadowoleniu z seksu. Wnioski: Radykalna radioterapia z powodu raka gruczołu krokowego nie wpływa na ogólną jakość życia i generalne poczucie zdrowia w porównaniu z grupą kontrolną. Istotne różnice występują w sferze seksualnej, co może być związane również ze stosowaną u większości pacjentów hormonoterapią.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 1; 18-24
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Nowe możliwości leczenia uogólnionego raka piersi
New possibilities of therapy for advanced, metastatic breast cancer
Autorzy:: Kuc-Rajca, Małgorzata
Walaszkowska-Czyż, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066145.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: ewerolimus
inhibitor mTOR
pertuzumab
rak piersi
trastuzumab
Opis:: Despite improving screening methods, diagnosis of early breast cancers, new therapies the prognosis in breast cancer remains poor. Advanced, metastatic breast cancer is an incurable, persistent disease. Hormonotherapy is the main treatment of receptor positive breast cancer patients. Till now in case of hormone resistant disease chemotherapy was the only choice nowadays there is possibility to use combination of endocrine and targeted therapy, the mTOR inhibitor everolimus. In HER2 receptor positive breast cancer therapy with trasuzumab improved treatment results. Despite many new treatment methods there is still need for new therapies which could improve the patients outcome.
Mimo udoskonalania metod badań przesiewowych, wczesnego wykrywania raka piersi i nowych terapii rokowanie w raku piersi pozostaje złe. Zaawansowany, uogólniony rak piersi jest chorobą przewlekłą, nieuleczalną. Podstawową metodą leczenia systemowego nowotworów dodatnich receptorowo jest hormonoterapia. Do niedawna w przypadku oporności metodą z wyboru pozostawała chemioterapia, obecnie możliwe jest zastosowanie skojarzenia leczenia hormonalnego z leczeniem celowanym ewerolimusem – inhibitorem mTOR. W rakach z nadekspresją receptora HER2 rokowanie pacjentek zmieniło wprowadzenie do leczenia trastuzumabu. Mimo dostępności wielu metod leczenia nadal poszukuje się nowych, które poprawią wyniki leczenia.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 1; 59-62
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Znaczenie inhibitorów aromatazy w leczeniu chorych na raka piersi
Aromataze inhibitors in the treatment of breast cancer
Autorzy:: Pieńkowski, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066217.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: anastrozol
eksemestan
inhibitory aromatazy
letrozol
rak piersi
Opis:: The main goal for hormonal therapy of breast cancer is to inhibit action of endogenous estrogens to breast cancer cells. Discovery of hormonal receptors and knowledge of their biological role employment to manner hormonal treatment as target therapy. Postmenopausal estrogens are synthesized from androgens, mainly androstenedione, which is converted into estrone. Aromatase inhibitors potently inhibit aromatase activity and also suppress estrogen levels in plasma and tissue. Aromatase inhibitor are safety and convenient drugs In clinical studies in postmenopausal women with breast cancer shown superior to tamoxifen for the treatment of metastatic disease, and in neoadjuvant approach Studies of adjuvant therapy with aromatase inhibitors include: head-to-head studies of the aromatase inhibitor versus tamoxifen monotherapy, sequential therapy of 2–3 years of tamoxifen followed by an aromatase inhibitor (or the opposite sequence) versus 5 years of tamoxifen monotherapy: extended therapy with an aromatase inhibitor after 5 years of tamoxifen. Aromatase inhibitors are active and are recommended in every stage of breast cancer.
Leczenie hormonalne raka piersi ma na celu ograniczenie oddziaływania endogennych estrogenów na komórki nowotworu. Odkrycie receptorów hormonalnych i poznanie ich znaczenia umożliwiło zastosowanie hormonoterapii w celowany sposób. U kobiet po menopauzie estrogeny wytwarzane są z androgenów. Aromataza jest enzymem, który powoduje konwersję androgenów do estronu. Inhibitory aromatazy blokują syntezę estrogenów. Leki z tej grupy wykazywały aktywność w leczeniu uogólnionego raka piersi, leczeniu uzupełniającym i w leczeniu neoadiuwantowym. Inhibitory aromatazy są lekami bezpiecznymi i wygodnymi w podawaniu. U chorych na uogólnionego raka piersi są bardziej aktywne niż tamoksyfen. W leczeniu neoadiuwantowym również wykazywały aktywność większą niż tamoksyfen. W leczeniu uzupełniającym przeprowadzono badania porównujące bezpośrednio tamoksyfen z inhibitorami aromatazy. Badano również leczenie sekwencyjne polegające na podawaniu przez 2–3 lata tamoksyfenu, a następnie inhibitora aromatazy (badano również odwrotną sekwencję). W ramieniu kontrolnym przez 5 lat podawano tamoksyfen. Przeprowadzono również badania nad znaczeniem wydłużonego stosowania inhibitorów aromatazy, w których po 5-letnim leczeniu tamoksyfenem podawano inhibitor aromatazy. Wyniki tych badań i przeprowadzonych na ich podstawie metaanaliz pozwalają na rekomendowanie stosowania inhibitorów aromatazy w leczeniu uzupełniającym.
Źródło:: OncoReview; 2012, 2, 3; 173-181
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Znaczenie badań molekularnych w kwalifikacji do terapii i linii erlotynibem chorych na ndrp na podstawie wyników badania eurtAc
Role of molecular examinations in qualification to first line treatment with erlotinib in nsclc patients based on eurtAc study results
Autorzy:: Krawczyk, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066135.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: erlotynib
mutacje genu EGFR
rak gruczołowy płuca
Opis:: Between 2010–2011 the first EGFR thyrosine kinase inhibitor (EGFR TKI) – gefitinib, was registered in many countries in I line of treatment in patients with advanced and locally advanced non-small cell lung cancer (NSCLC), among whom EGFR gene mutations have been detected. It was also found that the presence of these mutations is crucial for the effectiveness of EGFR TKI – erlotinib, used so far mainly in monotherapy in II line in NSCLC patients, with unknown EGFR gene status. Studies of these two drugs concerned mostly Asian NSCLC populations, where EGFR gene mutations occurrence is much higher than in Caucasian populations. The EURTAC study, and a study by Rosell et al. previous to it, were the first ones that confirmed the effectiveness of erlotinib in adenocarcinoma patients of Caucasian origin, who carried EGFR gene mutations: exon 19 deletions or L858R substitution in exon 21 of this gene. The innovative nature of this study is to attempt to detect EGFR gene mutations in free circulating DNA in peripheral blood, which could broaden the possibility of advanced NSCLC patients qualification to EGFR TKI treatment. The EURTAC study also has its weaknesses, among which disqualification of patients with other forms of non-squamous NSCLC (e.g. large cell carcinoma patients, who also might be carriers of EGFR gene mutations) and patients with rare EGFR gene mutations, are the most distinct.
W latach 2010–2011 pierwszy inhibitor kinazy tyrozynowej EGFR (IKT EGFR) – gefitynib uzyskał w wielu krajach rejestrację do leczenia w I linii chorych na zaawansowanego i miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP), u których występowały mutacje w genie EGFR. Okazało się także, że obecność tych mutacji jest kluczowa dla skuteczności innego odwracalnego IKT EGFR – erlotynibu, stosowanego dotychczas głównie w monoterapii II linii u chorych na NDRP z nieznanym statusem genu EGFR. Badania obu leków przeprowadzano najczęściej na azjatyckich populacjach chorych na NDRP, w których częstość występowania mutacji w genie EGFR jest dużo wyższa niż w populacjach kaukaskich. Badanie EURTAC oraz poprzedzające je badanie przeprowadzone przez Rosella i wsp. były pierwszymi, które potwierdziły skuteczność erlotynibu u chorych na gruczołowego raka płuca rasy kaukaskiej posiadających najczęstsze mutacje w genie EGFR, tj. delecje w eksonie 19 lub substytucję L858R w eksonie 21 tego genu. Nowatorski charakter w tym badaniu miała próba wykrycia mutacji w genie EGFR w wolnym DNA krążącym we krwi obwodowej, co mogłoby rozszerzyć możliwości kwalifikacji chorych na zaawansowanego NDRP do leczenia IKT EGFR. Badanie EURTAC ma także pewne mankamenty, do których należy przede wszystkim dyskwalifikacja z leczenia erlotynibem chorych z innymi postaciami niepłaskonabłonkowego NDRP (np. pacjentów z rakiem wielkokomórkowym mogących być nosicielami mutacji w genie EGFR) oraz z rzadkimi mutacjami w genie EGFR.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 1; 26-33
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Powikłania zakrzepowo-zatorowe podczas hormonoterapii raka piersi – opis przypadku
Thrombo-embolic complications related to hormone therapy of breast cancer - a case report
Autorzy:: Darocha, Szymon
Szmit, Sebastian
Kownacki, Łukasz
Kurzyna, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066156.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: powikłania zakrzepowo-zatorowe
rak piersi
tamoksyfen
terapia hormonalna
Opis:: 69-year old female with breast cancer treated with surgery (total mastectomy) and cheamo- and radiotherapy, with cancer in right breast operated last year, with further hormone therapy with tamoxifen, suffered from low risk pulmonary embolism. She was treated with streptokinase which was complicated by intracerebral bleeding. The patient was referred to the neurosurgeon and conservative treatment was ordered. Than she was transferred to Department of Pulmonary Circulation and Thromboembolic Diseases, ECZ Otwock where vena cava filter was implanted as prevention of recurrence pulmonary embolism. Progression of deep venous thrombosis associated with thrombosis in vena cava filter and the ”resistance” to treatment using enoxaparin was observed. The inclusion of unfractionated heparin in continuous intravenous infusion, withdrawal of tamoxifen and intensification diuretic therapy has improved patient’s status and allowed discharge from hospital.
69-letnia otyła kobieta po przebytej mastektomii lewostronnej i operacji oszczędzającej prawej piersi z powodu raka piersi, po przebytej chemio- i radioterapii, w trakcie uzupełniającej hormonoterapii przy użyciu tamoksyfenu, z nadciśnieniem tętniczym, zatorowością płucną niewysokiego ryzyka zgonu według ESC leczoną streptokinazą i powikłaną krwawieniem do ośrodkowego układu nerwowego leczonym zachowawczo została przeniesiona do Kliniki Krążenia Płucnego i Chorób Zakrzepowo-Zatorowych CMKP ECZ Otwock. Tu implantowano filtr do żyły głównej dolnej w ramach profilaktyki nawrotu zatorowości płucnej. W czasie dalszej hospitalizacji obserwowano progresję zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych z zakrzepicą żyły głównej dolnej i opornością na leczenie enoksaparyną. Włączenie heparyny niefrakcjonowanej w ciągłym wlewie dożylnym, odstawienie tamoksyfenu i intensyfikacja terapii diuretykami przyniosły poprawę.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 1; 63-68
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Dylematy w leczeniu raka nerki – pazopanib
Pazopanib – dilemmas in kidney cancer treatment
Autorzy:: Tomczak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1065965.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: inhibitory kinaz tyrozynowych
leczenie systemowe
pazopanib
przerzutowy rak nerki
sunitinib
Opis:: Progress in metastatic renal cell carcinoma treatment is generally based on new registered drugs. This brings improvement of results but it also needs the choice of proper drug. The decision is especially important in initial therapy where there are few drugs with similar properties. The choice of drug in first line is based on prognostic factors and clinical profiles of drug and patient. Important are also patient’s expectations connected with treatment. COMPARZ trail shows results of comparison between sunitinib and pazopanib which both are given in first line treatment of mRCC. Based on this the decision of choosing proper drug seems to be easier.
Postęp w leczeniu systemowym przerzutowego raka nerki związany jest z rejestracją nowych leków. Przyniosło to poprawę wyników leczenia, ale zmusza również do dokonywania wyboru leku. Decyzja ta jest szczególnie istotna w terapii wstępnej, w której dysponujemy największą liczbą leków o zbliżonej charakterystyce. Wybór leku w pierwszej linii uzależniony jest od obecności czynników rokowniczych zawartych w tzw. skali Motzera, profilu klinicznym leku oraz chorego. Ważne są także oczekiwania chorego wobec prowadzonej terapii. Wyniki badania COMPARZ przedstawiają efekty bezpośredniego porównania sunitinibu z pazopanibem, leków stosowanych w pierwszej linii leczenia przerzutowego raka nerki (mRCC). Na ich podstawie wybór odpowiedniego leku dla konkretnego pacjenta powinien być łatwiejszy.
Źródło:: OncoReview; 2013, 3, 4; 257-261
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Prognostic value of lymphocyte-related systemic inflammatory biomarkers in triple negative breast cancer
Wartość prognostyczna biomarkerów stanu zapalnego powiązanych z limfocytami w potrójnie ujemnym raku piersi
Autorzy:: Oraczewski, Rafał Karol
Czerniawska-Meler, Małgorzata
Korzeniewicz, Martyna
Kade, Grzegorz
Kozielec, Zygmunt
Michalak, Maciej
Król, Magdalena
Zdaniukiewicz, Adam
Bodnar, Lubomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2159007.pdf
Data publikacji:: 2022-06-29
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: triple negative breast cancer
neutrophil-to-lymphocyte ratio
platelet-to-lymphocyte ratio
the systemic immune inflammation index
prognostic factor
potrójnie ujemny rak piersi
czynnik prognostyczny
stosunek neutrofilów do limfocytów
stosunek płytek do limfocytów
wskaźnik ogólnoustrojowej reakcji immunologiczno-zapalnej
Opis:: The aim was to evaluate inflammatory biomarkers as prognostic factors in patients with triple negativbreast cancer. We have collected data from 143 patients and evaluated using Chi-Squared test, Wilcoxon–Mann–Whitney test and Cox regression. We found a relationship between high neutrophil- to-lymphocyte ratio, platelet-to-lymphocyte ratio, and systemic immune inflammation index and local advancement features: tumor (T3/T4) (P = 0.0001, P = 0.0198, P = 0.0001), positive regional lymph nodes (P = 0.0014, P = 0.0075, P = 0.0206). In the multivariate analysis metastatic disease, worse performance status and high NLR (Hazard ratio: 4.48 [2.05–9.80], P=0.0002; 2.23 [1.24–4.03], P=0.0010; 2.23 [1.24–4.03], P=0.0075) were adverse prognostic factors. High neutrophil-to-lymphocyte ratio with worse performance status turned out an adverse independent prognostic factors.
Celem pracy było określenie wartości prognostycznej markerów stanu zapalnego u pacjentów z potrójnie ujemnym rakiem piersi. Zebrano dane dotyczące 143 chorych i oceniono używając testu chi-kwadrat, testu Wilcoxon–Mann–Whitney oraz regresji Coxa. Stwierdzono związek między wysokim poziomem stosunku neutrofilów do limfocytów, płytek do limfocytów, wskaźnikiem ogólnoustrojowej reakcji immunologiczno-zapalnej a miejscowym stopniem zaawansowania: guz (T3/T4) (P=0.0001, P=0.0198, P=0.0001), dodatnie regionalne węzły chłonne (P=0.0014, P=0.0075, P=0.0206). Wielowymiarowa analiza wykazała, że choroba rozsiana, gorszy stan sprawności oraz wysoki stosunek neutrofilów do limfocytów (Hazard ratio: 4.48 [2.05-9.80], P=0.0002; 2.23 [1.24-4.03], P=0.0010; 2.23 [1.24-4.03], P=0.0075) stanowią negatywne czynniki prognostyczne. Wysoki stosunek neutrofilów do limfocytów oraz gorszy stan sprawności stanowią niezależne negatywne czynniki prognostyczne.
Źródło:: OncoReview; 2022, 12, 2; 25-34
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Rak" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język