Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zespół policystycznych jajników" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Value of ultrasonography in the diagnosis of polycystic ovary syndrome – literature review
Wartość ultrasonografii w diagnostyce zespołu policystycznych jajników – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Bachanek, Michał
Abdalla, Nebil
Cendrowski, Krzysztof
Sawicki, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052984.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
pcos
ovarian follicles
polycystic ovary syndrome
ultrasound
zespół policystycznych jajników
Opis:
Polycystic ovary syndrome is a multi-factorial disease. Its etiopathogenesis has not been elucidated in detail. It is the most common endocrine disorder in women of child-bearing age. This disease entity is primarily characterized by disrupted ovulation and hyperandrogenism, but the clinical picture can be diversified and symptom intensity can vary. Currently, the sonographic assessment of ovaries is one of the obligatory criteria for the diagnosis of PCOS according to the Rotterdam consensus (2003) and Androgen Excess & PCOS Society (2006). This criterion is determined by the presence of ≥12 follicles within the ovary with a diameter of 2–9 mm and/or ovarian volume ≥10 cm3. Such an ultrasound image in one gonad only is sufficient to define polycystic ovaries. The coexistence of polycystic ovaries with polycystic ovary syndrome is confirmed in over 90% of cases irrespective of ethnic factors or race. However, because of the commonness of ultrasound features of polycystic ovaries in healthy women, the inclusion of this sign to the diagnostic criteria of polycystic ovary syndrome is still questioned. The development of new technologies has an undoubted influence on the percentage of diagnosed polycystic ovaries. This process has caused an increase in the percentage of polycystic ovary diagnoses since the Rotterdam criteria were published. It is therefore needed to prepare new commonly accepted diagnostic norms concerning the number of ovarian follicles and the standardization of the technique in which they are counted. The assessment of anti-Müllerian hormone levels as an equivalent of ultrasound features of polycystic ovaries is a promising method. However, analytic methods have to be standardized in order to establish commonly accepted diagnostic norms.
Zespół policystycznych jajników jest chorobą wieloczynnikową. Szczegółowa jego etiopatogeneza wciąż nie została wyjaśniona. Jest to najczęstsze schorzenie endokrynologiczne kobiet w wieku reprodukcyjnym. Ta jednostka chorobowa charakteryzuje się przede wszystkim zaburzeniem przebiegu owulacji i hiperandrogenizacją, ale obraz kliniczny może być zróżnicowany, o różnym nasileniu symptomów. Obecnie sonograficzna ocena jajników należy do obowiązujących kryteriów rozpoznania zespołu według konsensusu z Rotterdamu (2003) oraz Androgen Excess & PCOS Society (2006). Kryterium to jest uwarunkowane obecnością w obrębie jajnika ≥12 pęcherzyków o średnicy 2–9 mm i/lub objętością jajnika ≥10 cm3. Opisany obraz ultrasonograficzny dotyczący tylko jednej gonady wystarczy do zdefiniowania policystyczności. Współistnienie policystyczności jajników z zespołem policystycznych jajników potwierdzane jest w ponad 90% przypadków, niezależnie od czynników etnicznych czy rasowych. Jednak ze względu na powszechną obecność ultrasonograficznych cech policystyczności jajników u kobiet zdrowych nadal kwestionuje się włączenie tego objawu do kryteriów diagnostycznych zespołu policystycznych jajników. Niewątpliwy wpływ na odsetek rozpoznań policystyczności jajników ma rozwój nowych technologii. Proces ten powoduje zwiększenie odsetka rozpoznań cech policystyczności jajników od czasu publikacji kryteriów rotterdamskich. Zatem istnieje potrzeba ustanowienia nowych, powszechnie akceptowanych norm diagnostycznych dotyczących liczby pęcherzyków jajnikowych, jak również standaryzacji techniki ich liczenia. Duże nadzieje wiązane są z oceną stężenia hormonu antymüllerowskiego jako równoważnego markera ultrasonograficznych cech policystyczności jajników, jednakże do wyznaczenia powszechnie akceptowanych norm diagnostycznych potrzebna jest standaryzacja metod analitycznych.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 63; 410-422
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hirsutyzm
Hirsutism
Autorzy:
Otlewska, Anna
Hackemer, Paweł
Menzel, Fryderyk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034849.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hirsutyzm
hirsutyzm idiopatyczny
skala Ferrimana–Gallweya
wrodzony przerost nadnerczy
zespół policystycznych jajników
Opis:
Hirsutism is defined as excessive hair growth in androgen-dependent areas and it affects about 5–10% of the female population. The majority of cases are either idiopathic or due to polycystic ovary syndrome. Other causes include adrenal glands disorders, congenital adrenal hyperplasia as well as adrenal and ovarian tumours and some medications. The Ferriman–Gallwey score is used to diagnose hirsutism. However, it should be noted that the assessment of the severity of hirsutism using this score is subjective. A thoroughly collected medical history and a detailed physical examination supplemented with laboratory and imaging diagnosis plays an important role in the diagnostic process. It is important to differentiate hirsutism from hypertrichosis, which is not associated with hyperandrogenaemia. Increased androgen levels can also cause other complications in women, such as masculinisation of the external genital organs, male-pattern hair loss, deepening of voice. The treatment uses pharmacotherapy and mechanical methods for excess hair removal. It should be noted that excessive hair in women may also have psychosocial consequences.
Hirsutyzm polega na występowaniu nadmiernego owłosienia w okolicach androgenozależnych i dotyczy około 5–10% populacji kobiet. Za większość jego przypadków odpowiadają zespół policystycznych jajników oraz hirsutyzm idiopatyczny. Do pozostałych przyczyn należą: choroby nadnerczy, przede wszystkim wrodzony przerost nadnerczy, a także guzy nadnerczy i jajników oraz niektóre leki. Do rozpoznawania hirsutyzmu wykorzystuje się skalę Ferrimana–Gallweya. Trzeba jednak pamiętać, że ocena nasilenia hirsutyzmu przy wykorzystaniu tej skali ma charakter subiektywny. Istotną rolę w procesie diagnostycznym odgrywają dokładnie zebrany wywiad i dokładnie przeprowadzone badanie przedmiotowe, uzupełnione diagnostyką laboratoryjną i obrazową. Ważne jest różnicowanie hirsutyzmu z hipertrichozą, w przebiegu której nie obserwuje się hiperandrogenemii. Podwyższone stężenie androgenów może prowadzić także do innych powikłań u kobiet, takich jak: maskulinizacja zewnętrznych narządów płciowych, łysienie typu męskiego, obniżenie tembru głosu. W leczeniu wykorzystuje się farmakoterapię oraz mechaniczne metody usuwania nadmiernego owłosienia. Występowanie nadmiernego owłosienia u kobiet może mieć również konsekwencje psychospołeczne.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 4; 392-395
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies