Temat: thrombosis - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Profilaktyka i leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Opis przypadku
Prevention and treatment of venous thromboembolism. Case report
Autorzy:: Kolbuszewski, Andrzej
Marczyński, Wojciech J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030509.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: thrombosis
embolism
case
risk
zatorowość
przypadek
ryzyko
zakrzepica
Opis:: The problem of thromboembolic complications concerns nearly all orthopaedic and trauma patients. However, risk factors are different and prophylaxis slightly varies depending on the complication. The presence of thrombosis of complex and insidious clinical picture, which is presented in this case report, is alarming. The article reports a case of a 64-year-old male patient with risk factors of thromboembolism. The patient underwent high tibial osteotomy for varus deformity correction due to gonarthrosis. Venus thrombosis and pulmonary embolism developed in the postoperative period. Additionally, symptoms of infection appeared during the treatment in the form of inappropriate wound healing, which was an indication for surgical revision of the wound. The authors present the manner of safe perioperative management of a patient, which is consistent with the standards, taking into account the risk of recurrence of thromboembolism.
Problem powikłań zakrzepowo-zatorowych dotyczy praktycznie wszystkich pacjentów ortopedycznych i pourazowych. Czynniki ryzyka są jednak zróżnicowane, a zapobieganie nieco odmienne w zależności od rodzaju powikłania. Niepokojące jest występowanie zakrzepicy o złożonym i podstępnym obrazie klinicznym, o której mowa w niniejszej pracy kazuistycznej. W artykule opisano 64-letniego chorego obciążonego czynnikami ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej. Z powodu gonartrozy przeprowadzono zabieg operacyjny osteotomii podkolanowej dewaryzującej. W okresie pooperacyjnym doszło do rozwoju zakrzepicy żylnej i zatorowości płucnej. W czasie leczenia pojawiły się objawy zakażenia w postaci nieprawidłowego gojenia się rany pooperacyjnej, co było wskazaniem do przeprowadzenia operacyjnej rewizji rany. Autorzy opisali sposób bezpiecznego i zgodnego ze standardami przeprowadzenia chorego przez okres okołooperacyjny z uwzględnieniem ryzyka nawrotu choroby zakrzepowo-zatorowej.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 210-214
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w populacji dziecięcej – czynniki ryzyka, profilaktyka i leczenie
Venous thromboembolism in children – risk factors, prophylaxis and treatment
Autorzy:: Bartoszewicz, Ludmiła
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Rustecka, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030340.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: haemostasis
heparin
thromboembolism
thrombosis
trombofilia
zakrzepica
zatorowość
układ hemostazy
heparyna
Opis:: In the last several years there was a clear increase in the incidence of this disease in the paediatric population. This is linked with increased survival of patients with serious illnesses, which are major risk factors for thrombosis in children: cancer, systemic diseases, infections, heart defects, injuries and others. Not without significance remain therapeutic interventions in these diseases, in particular the widespread use of central vascular cannulae, which is the leading cause of thrombosis at a young age. Since idiopathic thrombosis in children is extremely rare, we should seek to detect the causes and if possible eliminate it. It is believed that, as in adults, role in the pathogenesis of thrombosis in children can play plasma composition of congenital abnormalities that increase the risk of a thrombotic disorder, these are called congenital thrombophilias. They must also be included in the course of diagnosis. Many studies have found numerous differences distinguishing childhood thrombosis. The incidence of the disease compared to the adult population is much smaller. Distribution of various forms of the disease is different than in adults. Through the developmental age, especially newborns and infants, there are reduced levels and activity of several plasma coagulation factors, therefore the standard laboratory tests norms are variable. Distinctive is also the pharmacokinetics of anticoagulants, as well as response to medical treatment. This requires vigilance in the interpretation of medical research, and appropriate dosage adjustment of medications. The most frequently used drugs are heparin, anticoagulant drugs and thrombolytics. Guidelines for the treatment of thrombosis in children did not cover the whole problem and the proper conduct of the treatment is based primarily on clinical experience of the attending physician.
W ostatnich kilkunastu latach wzrosła zapadalność na zakrzepicę w populacji dziecięcej. Wiąże się to ze zwiększoną przeżywalnością chorych na ciężkie choroby, które stanowią duże czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy u dzieci, czyli nowotwory, choroby układowe, zakażenia, wady serca, urazy i inne. Nie bez znaczenia pozostają działania lecznicze w tych chorobach, a zwłaszcza szeroko stosowana kaniulacja naczyń centralnych, która jest najczęstszą przyczyną zakrzepicy w młodym wieku. Ponieważ zakrzepica u dzieci niezwykle rzadko ma charakter idiopatyczny, należy dążyć do wykrycia jej przyczyny i wyeliminowania. Uważa się, że tak jak u dorosłych rolę w patogenezie zakrzepicy dziecięcej mogą odgrywać wrodzone nieprawidłowości składu osocza zwiększające ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowej, zwane wrodzonymi trombofiliami, które również należy uwzględnić w przebiegu diagnostyki. W wyniku wzrostu zapadalności dzieci na tę chorobę zwiększono ilość badań nad tym problemem, a tym samy poszerzyła się wiedza w tym zakresie. W dotychczasowych badaniach stwierdzono liczne różnice między zakrzepicą dziecięcą i zakrzepicą dorosłych. U dzieci zapadalność na tę chorobę jest zdecydowanie mniejsza w porównaniu z populacją dorosłych. Inna jest też częstość występowania poszczególnych postaci klinicznych choroby. W wieku rozwojowym, a zwłaszcza noworodkowym i niemowlęcym, zmienne są stężenie i aktywność poszczególnych osoczowych czynników krzepnięcia, co ma wpływ na wartości norm badań laboratoryjnych układu krzepnięcia. Również farmakokinetyka leków przeciwzakrzepowych i odpowiedź na leczenie różnią się od obserwowanych w populacji dorosłych. Wymaga to od lekarza dużej uwagi w interpretacji badań oraz odpowiedniej modyfikacji dawek stosowanych leków. Najczęściej stosowanymi lekami są heparyny, leki antykoagulacyjne oraz leki trombolityczne. Wytyczne leczenia zakrzepicy u dzieci nie obejmują całości problemu i właściwe poprowadzenie leczenia opiera się przede wszystkim na doświadczeniu klinicznym lekarza opiekującego się pacjentem.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 100-105
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zastosowanie ultrasonografi i w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnymi, tunelizowanymi cewnikami dożylnymi
Ultrasound assessment of thrombotic complications in pediatric patients with tunneled central venous catheters
Autorzy:: Tomaszewski, Marek
Kosiak, Wojciech
Irga, Ninela
Połczyńska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058173.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: central venous catheter
pediatric patients
thrombosis
ultrasonography
cewniki centralne
dzieci
powikłania zakrzepowe
ultrasonografia
Opis:: Central venous access consists in inserting a vascular catheter to the vena cava and placing its tip in the vicinity of the opening to the right atrium. In the patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, such implantation procedures are conducted 40–50 times in a year using Broviac/Hickman catheters that are placed in the subclavian vein. In the Ultrasound and Biopsy Laboratory at the clinic mentioned above, approximately 200–250 examinations have been conducted since 2005 to assess the central venous access. Implantation of a catheter considerably increases the comfort of patients who require a long-term venous access. Nevertheless, it is an invasive procedure, burdened with a risk of numerous, early and late complications. The late complications are associated with implanted catheters and include catheter-related thrombosis. The aim of this paper was to present three patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, in whom thrombotic complications occurred as a result of long-term central venous catheters. The paper also discusses the possibilities of using sonography in the assessment of such complications. In the presented patients, it was possible to determine the size and localization of a thrombus which enabled effective treatment in two cases. The pathomechanism of catheter-related thrombosis was explained and the risk factors of such complications were discussed. The attention was paid to the necessity of conducting ultrasound examinations in pediatric patients with inserted catheters as soon as the fi rst symptoms of thrombosis appear. Based on own observations and despite the lack of validation of ultrasound imaging in the assessment of central catheters, we believe that this method is highly promising and can be recommended for the assessment of thrombotic complications in pediatric patients with central venous catheters.
Centralny dostęp dożylny polega na wprowadzeniu cewnika naczyniowego (kateteru) do żyły głównej i zlokalizowaniu jego końcówki blisko ujścia do prawego przedsionka serca. U pacjentów Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w ciągu roku przeprowadza się 40–50 zabiegów implantacji cewników centralnych typu Broviac/Hickman przez żyłę podobojczykową. W Pracowni Diagnostyki Ultrasonografi cznej i Biopsyjnej przy wyżej wymienionej Klinice od 2005 roku wykonuje się rocznie około 200–250 badań, do których wskazaniem jest ocena centralnego dostępu dożylnego. Zastosowanie kateteru znacznie poprawia komfort pacjentów wymagających długotrwałego dostępu dożylnego. Jest jednak procedurą inwazyjną, obarczoną ryzykiem wystąpienia szeregu powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Powikłania późne dotyczą cewników już implantowanych i obejmują między innymi zakrzepicę odcewnikową. Celem niniejszej pracy jest prezentacja trzech pacjentów z Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, u których doszło do powikłań zakrzepowych w przebiegu długotrwale utrzymywanego cewnika centralnego. Przedstawiono możliwości wykorzystania ultrasonografi i w ocenie powstałych zaburzeń. W prezentowanych przypadkach możliwe było określenie wielkości i lokalizacji skrzepliny, co pozwoliło na podjęcie skutecznego leczenia u dwojga pacjentów. Omówiono patomechanizm powstania zakrzepicy odcewnikowej oraz czynniki zwiększonego ryzyka takich zaburzeń. Zwrócono uwagę na konieczność wykonywania badań ultrasonografi cznych u dzieci z kateterem już przy pierwszych objawach sugerujących powikłania zakrzepowe. Na podstawie obserwacji własnych, pomimo braku walidacji dla diagnostyki ultrasonografi cznej w ocenie cewników centralnych, uważamy, że jest to metoda bardzo obiecująca i godna polecenia w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnym dostępem dożylnym.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 451-459
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: A rare case of heparin-induced thrombocytopenia and cerebral venous sinus thrombosis with antiphospholipid syndrome and possible systemic lupus erythematosus
Rzadki przypadek małopłytkowości wywoływanej przez heparynę i zakrzepicy zatok żylnych mózgu z zespołem antyfosfolipidowym i możliwym toczniem rumieniowatym układowym
Autorzy:: Stavropoulos, Ioannis
Liverezas, Anastasios
Papageorgiou, Eleni
Tsiara, Sofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030008.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: antiphospholipid syndrome
cerebral venous sinus thrombosis
heparin-induced thrombocytopenia
intracerebral haemorrhage
systemic lupus erythematosus
Opis:: Cerebral venous sinus thrombosis is a relatively rare type of stroke which can be complicated by intracerebral haemorrhage resulting often in poor prognosis. Antiphospholipid syndrome and systemic lupus erythematosus both have been associated with cerebral venous sinus thrombosis. Furthermore, a few cases combining heparin-induced thrombocytopenia with cerebral venous sinus thrombosis have been described in the literature. We present a 57-year-old female patient who was admitted reporting confusion and fever for 4 days. She was immobilized due to a thoracic vertebral fracture and received enoxaparin as a prophylaxis for deep venous thrombosis. A computed tomography scan demonstrated extensive cerebral venous sinus thrombosis and two ipsilateral haemorrhagic infarcts. Moreover, the patient was serum-positive for heparininduced thrombocytopenia antibodies and had persistent fever. A thorough immunological and serological investigation turned out consistent with antiphospholipid syndrome with possible systemic lupus erythematosus. The patient was treated accordingly and was finally discharged one month later, afebrile, with mild neurological deficits.
Zakrzepica zatok żylnych mózgu jest względnie rzadkim typem udaru mózgu, który może być powikłany krwotokiem śródmózgowym i często wiąże się ze złym rokowaniem. Zespół antyfosfolipidowy i toczeń rumieniowaty układowy to znane czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy zatok żylnych mózgu. Ponadto w literaturze opisano kilka przypadków współwystępowania małopłytkowości wywoływanej przez heparynę z zakrzepicą zatok żylnych mózgu. W pracy przedstawiono przypadek 57-letniej kobiety przyjętej do szpitala z objawami splątania i gorączką trwającymi od 4 dni. Pacjentka była unieruchomiona z powodu złamania kręgu piersiowego kręgosłupa i przyjmowała enoksaparynę w ramach profilaktyki zakrzepicy żył głębokich. Tomografia komputerowa ujawniła rozległą zakrzepicę zatok żylnych mózgu i dwa obszary udaru krwotocznego zlokalizowane w tej samej półkuli mózgu. U pacjentki stwierdzono również pozytywny wynik badania w kierunku przeciwciał w surowicy odpowiedzialnych za wystąpienie małopłytkowości wywoływanej przez heparynę oraz uporczywą gorączkę. Dokładne badanie immunologiczne i serologiczne ujawniło obecność zespołu antyfosfolipidowego z możliwym toczniem rumieniowatym układowym. Pacjentka została poddana odpowiedniemu leczeniu i wypisana z oddziału miesiąc później, bez gorączki oraz z łagodnymi deficytami neurologicznymi.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 2; 121-125
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wskazania do niestandardowego stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych z rakiem jajnika – opis dwóch przypadków i przegląd piśmiennictwa
Indications for a non-standard use of thromboprophylaxis in patients with ovarian cancer – two case reports and a literature review
Autorzy:: Krasiński, Zbigniew
Lisiecki, Radosław
Krasińska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030155.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cancer
deep vein thrombosis
venous thromboembolism
rak
zakrzepica żył głębokich
żylna choroba zatorowo-zakrzepowa
Opis:: The authors report two cases of gynecologic malignancy in women receiving different thromboprophylactic regimens. Presently, everyday clinical problems are not always solved based on the well-established standards for the preventive management in venous thromboembolism. The paper presents a review of the literature on the principles for the use of lowmolecular- weight heparins in patients undergoing oncologic surgeries, with particular attention to the aspects of thrombotic risk and suggestions on non-standard management in cases not included in the guidelines. The recommendations of scientific associations, due to their inertia, are released with a delay relative to research, and may present inconsistent views due to the differences in publication timing. This article is to raise readers’ awareness of the scale of the problem and the importance of the effects of thromboembolic complications on prognosis in cancer. The need to assess the risk of these complications at every stage of cancer treatment should be emphasized. Additionally, risk assessment can be used as an opportunity to educate patients in this aspect.
Autorzy opisują dwa przypadki kobiet z nowotworami narządów rodnych, u których zastosowano różne schematy profilaktyki przeciwzakrzepowej. Obecnie dobrze opracowane standardy postępowania zapobiegającego żylnej chorobie zatorowo-zakrzepowej nie zawsze są w stanie rozwiązać problemy kliniczne dnia codziennego. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego zasad stosowania heparyn drobnocząsteczkowych u chorych poddawanych zabiegom onkologicznym, zwracając uwagę na aspekty ryzyka zakrzepowego oraz sugerując niestandardowe postępowanie w przypadkach, które nie są uwzględniane w wytycznych. Zalecenia towarzystw naukowych ze względu na swoją inercję ukazują się z pewnym opóźnieniem w stosunku do szeregu prowadzonych badań, a niekiedy ze względu na różny czas publikacji w pewnych zagadnieniach przedstawiają niespójne poglądy. Niniejszy artykuł ma uświadomić czytelnikom skalę problemu, wagę wpływu powikłań zatorowo-zakrzepowych na rokowania w chorobie nowotworowej. Należy podkreślać konieczność oceny ryzyka występowania tych powikłań na każdym etapie leczenia onkologicznego. Dodatkowo ocenę ryzyka można wykorzystać jako okazję do edukacji chorych w tym aspekcie.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 53-62
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Rożnorodność manifestacji klinicznych zakażeń Mycoplasma pneumoniae. Obserwacje kliniczne
Variety of clinical manifestations of Mycoplasma pneumoniae infection. Case report
Autorzy:: Lipińska-Opałka, Agnieszka
Wawrzyniak, Agata
Milart, Joanna
Kalicki, Bolesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032731.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Mycoplasma pneumoniae
pleurisy
thrombosis
vascular anomaly
mycoplasma pneumoniae
zapalenie płuc
zapalenie opłucnej
zakrzepica
anomalia naczyniowa
Opis:: Mycoplasma pneumoniae infection is a complex clinical problem. Atypical pneumonia with mild course, moderately elevated body temperature and presence of small auscultatory changes of the lung fields are its most common manifestation. Moreover, the severity of the symptoms is related to the age of patient. In the group of older children, disease may occur as interstitial or lobar pneumonia, less often as a pleurisy. Additionally fever can show higher values. Dry cough that lasts for 4 to 6 weeks is common and the most characteristic symptom of pneumonia caused by M. pneumoniae. Beyond the respiratory system, M. pneumoniae infection can manifest symptoms on almost every organ of the human body. For this reason neurological, cardiovascular, digestive, osteoarticular and skin complications are observed. The bacteria’s feature which results multitude of clinical manifestation is that despite of direct damaging of epithetical cell, has ability to stimulate autoimmune and prothrombotic processes. Diagnosis of infection is mainly based on serological methods. Treatment options include macrolides and therapy lasts at least 2 weeks. This article presents two cases of M. pneumoniae infection which are greatly different in their clinical course. In the first case the main manifestation of infection was pneumonia, which proceeded with a high fever, pleurisy, and the presence of many auscultatory changes of the lung fields. Additionally in this case were observed the symptoms of the gastrointestinal system in the form of vomiting and intense abdominal pain. On the other hand, the second case showed development of massive of deep vein thrombosis next to fresh M. pneumoniae infection and other risk factors.
Zakażenie Mycoplasma pneumoniae stanowi złożony problem kliniczny. Jego najczęstszą manifestacją jest tzw. Atypowe zapalenie płuc, charakteryzujące się łagodnym przebiegiem, umiarkowanie podwyższoną temperaturą ciała oraz obecnością niewielkich zmian osłuchowych nad polami płucnymi. Nasilenie objawów zależne jest od wieku pacjenta. U starszych dzieci choroba może przebiegać pod postacią śródmiąższowego lub płatowego zapalenia płuc, czasem z zapaleniem opłucnej, a stany gorączkowe mogą osiągać wyższe wartości. Wspólnym i najbardziej charakterystycznym objawem zakażenia jest suchy, męczący kaszel, utrzymujący się od 4 do 6 tygodni. Poza układem oddechowym zakażenie M. pneumoniae może manifestować się objawami z niemal każdego narządu ludzkiego organizmu. Obserwuje się powikłania neurologiczne, sercowo-naczyniowe, ze strony przewodu pokarmowego, kostno-stawowe i skórne. Mnogość manifestacji klinicznych wynika z faktu, że obok bezpośredniego uszkadzania komórek nabłonkowych bakteria ma zdolność do stymulowania procesów autoimmunologicznych i prozakrzepowych. Diagnostyka zakażenia opiera się głównie na metodach serologicznych. W leczeniu stosuje się makrolidy, a czas trwania terapii wynosi minimum 2 tygodnie. W artykule przedstawiliśmy dwa przypadki zakażenia M. pneumoniae, znacznie różniące się przebiegiem klinicznym. U pierwszego pacjenta główną manifestacją zakażenia było zapalenie płuc, które długo przebiegało z wysoką gorączką, zapaleniem opłucnej oraz obecnością licznych zmian osłuchowych nad polami płucnymi. Dodatkowo występowały objawy ze strony przewodu pokarmowego pod postacią wymiotów i intensywnych bólów brzucha. Z kolei u drugiego pacjenta w przebiegu świeżego zakażenia M. Pneumoniae i w obecności innych czynników ryzyka doszło do rozwoju masywnej zakrzepicy żył głębokich.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 4; 374-378
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie żył kończyn dolnych
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Sonography of the lower extremity veins
Autorzy:: Małek, Grzegorz
Nowicki, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057913.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: standards
varicose veins
veins
venous insufficiency
venous thrombosis
niewydolność zastawek
standard
zakrzepica żylna
żylaki
żyły
Opis:: This article has been prepared on the basis of the Ultrasonography Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated based on the latest findings and reports. Ultrasound examination of the lower extremity veins is relatively easy and commonly used to confirm or rule out venous thrombosis. However, a relatively easy compression test frequently requires experience, particularly in situations when imaging is difficult (due to lymphedema, dressing or thick tissues). The technique is time-consuming and requires assessment of each deep vein every 1 cm. Lesions in the deep veins cannot be ruled out when the vessels are assessed in only 2–3 points – a full examination is needed. The value of the method is the highest when the proximal section is assessed and the lowest when crural veins are evaluated. Doppler sonography is the basic method used when patients are prepared for a surgery of varicose veins. The assessment of the superficial veins prior to this procedure is tedious and requires knowledge of anatomy together with numerous variants. A considerable challenge is posed by re-assessment of recurrent varicose veins following a previous surgery. The Standards include anatomic nomenclature proposed by the Polish Society for Vascular Surgery and Polish Society of Phlebology, which should facilitate communication with clinicians. The most beneficial patient positions have been thoroughly discussed in terms of safety and effectiveness of the examination. Sometimes during such an examination, no venous pathology is found, but other changes with symptoms that suggest deep thrombophlebitis are detected. In such a situation, it is necessary to conduct an initial (or complete, if possible) assessment of lesions as well as provide recommendations connected with further, more detailed diagnosis.
Pracę przygotowano na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowano, opierając się na najnowszych doniesieniach z piśmiennictwa. Badanie ultradźwiękowe żył kończyn dolnych jest metodą względnie prostą i powszechnie stosowaną do rozpoznawania lub wykluczania zakrzepicy żylnej. Z założenia prosta w wykonaniu próba uciskowa bardzo często wymaga dużego doświadczenia, zwłaszcza w sytuacjach utrudniających obrazowanie (obrzęk chłonny, opatrunek czy duża grubość tkanek). Technika badania jest pracochłonna i wymaga oceny każdej żyły głębokiej co 1 cm. Nie można więc wykluczyć zmian w układzie żył głębokich, oceniając naczynia tylko w 2–3 punktach – konieczne jest pełne badanie. Wartość metody jest największa w ocenie żył odcinka proksymalnego, najmniejsza zaś w ocenie żył podudzia. Ultrasonografia dopplerowska stanowi podstawową metodę w przygotowaniu pacjenta do operacji żylaków. Ocena żył powierzchownych przed tym zabiegiem jest żmudna i wymaga znajomości anatomii wraz z licznymi odmianami. Dużym wyzwaniem bywa ocena żylaków nawrotowych, po wykonanej wcześniej operacji. W standardzie uwzględniono mianownictwo anatomiczne zaproponowane przez Polskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej i Polski Towarzystwo Flebologiczne, co powinno ułatwić komunikację z klinicystami. Szczegółowo omówiono proponowane podczas badania pozycje, najbardziej korzystne ze względu na bezpieczeństwo pacjenta i efektywność wyniku. Wielokrotnie podczas tego badania nie znajduje się patologii żylnej, ale inną, dającą objawy sugerujące zapalenie zakrzepowe żył głębokich. W takiej sytuacji konieczna jest wstępna ocena zmian (lub gdy to możliwe – pełna) i dalsze ukierunkowanie bardziej szczegółowej diagnostyki.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 287-296
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zakrzepica w chorobie nowotworowej
Thrombosis in cancer
Autorzy:: Chojnacki, Tomasz
Rzepecki, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033769.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cancer
deep vein thrombosis
pulmonary embolism
venous thromboembolic disease
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
choroba nowotworowa
zakrzepica żył głębokich
zatorowość płucna
Opis:: Malignant tumours are among the strongest risk factors for venous thromboembolism. The probability scores for deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which we use in our everyday practice, have not yet been validated in patients with cancer, which is why they should be used with caution. Prevention of thrombosis should always be implemented in patients undergoing surgery and most patients treated conservatively, which results from the application of appropriate probability scores assessing the risk of thrombosis in these patients. The prevention method should be adjusted individually depending on the characteristics of the patient and the existence of contraindications to the use of given methods, bearing in mind their availability, cost and ability to monitor the anticoagulant effect. Treatment of venous thromboembolism in patients with cancer is different from treating it in patients with no concomitant tumour. These differences relate to both the type of treatment (anticoagulant drug selection and dosage) and its duration. Low-molecular-weight heparin is the preferred form of both initial and long-term treatment, which should last at least 6 months. Both oncologists and other health care professionals working in cancer teams should make sure at each time that the patient has at least minimal knowledge about the symptoms ensuring early detection of thrombosis. Good communication with the patient considerably facilitates effective prevention and treatment.
Nowotwory złośliwe należą do najsilniejszych czynników ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Skale oceny prawdopodobieństwa zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej, którymi się posługujemy w codziennej praktyce, nie zostały dotychczas zwalidowane u pacjentów z chorobą nowotworową, dlatego należy z nich korzystać z dużą ostrożnością. Profilaktykę przeciwzakrzepową powinno się zastosować każdorazowo w przypadku osób poddawanych zabiegom chirurgicznym oraz u większości leczonych zachowawczo, co wynika z odpowiednich skal oceny ryzyka zakrzepicy u tych chorych. Metodę profilaktyki należy dobierać indywidualnie w zależności od charakterystyki pacjenta oraz istnienia przeciwwskazań do zastosowania danych metod, mając na względzie ich dostępność, koszty oraz możliwości monitorowania efektu przeciwkrzepliwego. Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z chorobą nowotworową różni się od leczenia pacjentów bez współistniejącego nowotworu. Różnice te odnoszą się zarówno do rodzaju leczenia (wybór leku przeciwkrzepliwego, jego dawkowanie), jak i czasu trwania terapii. Heparyna drobnocząsteczkowa jest preferowaną formą leczenia wstępnego, a także długoterminowego, które powinno trwać co najmniej 6 miesięcy. Onkolodzy wraz z pozostałym personelem służby zdrowia pracującym w teamach onkologicznych powinni każdorazowo upewnić się, że pacjent posiada przynajmniej minimum wiedzy o objawach umożliwiających wczesne wykrycie zakrzepicy. Dobra komunikacja z pacjentem zdecydowanie ułatwia prowadzenie skutecznej profilaktyki i leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 48-67
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zakrzepica zatok żylnych mózgowia w przebiegu zespołu nerczycowego – opis przypadku
Cerebral sinus thrombosis in the course of nephrotic syndrome – a case report
Autorzy:: Pawlak-Bratkowska, Monika
Kałużyńska, Anna
Kaniewska, Danuta
Krajewski, Wojciech
Wilkowski, Jarosław
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031892.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: anticoagulative treatment
cerebral sinus thrombosis
complications
immunosuppressive treatment
nephrotic syndrome
zespół nerczycowy
zakrzepica zatok żylnych mózgowia
powikłania
leczenie antykoagulacyjne
leczenie immunosupresyjne
Opis:: The aim of the case report is presentation of a rare complication of nephrotic syndrome in form of cerebral sinovenous thrombosis. Ten years old boy, who had been suffering from nephrotic syndrome (biopsy showed minimal changes disease) since he was two, was admitted to the hospital in heavy clinical status with headache, vomiting, disorder of speech and consciousness. Relapse of the nephrotic syndrome began about 2 weeks earlier with heavy proteinuria. Then he was treated by high-dose of steroids (prednisone 40-60 mg/d). Because of changes in the clinical status (aphasia, stereotypic movements without sinus of local brain lesions) the computer tomography was performed. It confirmed only cerebral oedema (near subcortical nuclei). MRI revealed a thrombosis in the left sigmoid, transverse and rectus sinus. Heparin therapy was started and was continued by low molecular weight heparin and oral anticoagulants. Patient required also an intubation for 7 days. Complete renal response was achieved 16 days after admission. Described complicated relapse of nephrotic syndrome didn’t cause any neurological defect in 24-month observation period. Nephrotic syndrome is associated with increased risk of thromboembolic complications. Cerebral sinovenous thrombosis is rare but required increase diagnostic vigilance, because the course is very serious. Early diagnose and intensive therapy enable recovery without any permanent neurological disorders.
Celem pracy jest przedstawienie rzadko występującego u dzieci powikłania zespołu nerczycowego pod postacią zakrzepicy zatok żylnych mózgowia. Dziesięcioletni chłopiec od 2. roku życia chorujący na steroidozależny zespół nerczycowy na podłożu zmian minimalnych został przyjęty do szpitala z powodu pogorszenia stanu ogólnego, silnych bólów głowy, wymiotów, zaburzeń mowy i świadomości. Zaostrzenie zespołu nerczycowego wystąpiło mniej więcej 2 tygodnie przed hospitalizacją ze znacznym białkomoczem. Pacjenta leczono ambulatoryjnie wysoką dawką glikokortykosteroidów (prednizon w dawce 40-60 mg/d). Z powodu wystąpienia pogorszenia stanu klinicznego dziecka (afazja, stereotypie ruchowe bez objawów ogniskowego uszkodzenia OUN) wykonano tomografię komputerową głowy, potwierdzając jedynie zmiany obrzękowe w okolicy jąder podkorowych. Na podstawie badania rezonansu magnetycznego stwierdzono zakrzepicę w lewej zatoce esowatej, poprzecznej i prostej. Wdrożono leczenie heparyną, które później kontynuowano heparyną drobnocząsteczkową i doustnymi antykoagulantami pod kontrolą INR. Pacjent wymagał intubacji przez 7 dni. Pełną remisję zespołu nerczycowego osiągnięto w 16. dniu od przyjęcia do szpitala. Opisany powikłany epizod zaostrzenia zespołu nerczycowego nie pozostawił ubytków neurologicznych w obserwacji 24-miesięcznej. Zespół nerczycowy jest uznawany za stan podwyższonego ryzyka zatorów i zakrzepów. Powikłania zakrzepowo-zatorowe w obrębie naczyń żylnych mózgowia występują rzadko, lecz wymagają szczególnej czujności diagnostycznej ze względu na poważny przebieg. Wczesna diagnoza i intensywna terapia antykoagulantami pozwalają zakończyć leczenie bez trwałych ubytków neurologicznych.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 261-264
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – epidemiologia oraz profilaktyka
Venous thromboembolism – epidemiology and prophylaxis
Autorzy:: Nalewczyńska, Agnieszka
Maździarz, Agnieszka
Krynicki, Ryszard
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030346.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: deep vein thrombosis
low molecular weight heparin
pulmonary embolism
venous thromboembolism
heparyna drobnocząsteczkowa
zakrzepica żył głębokich
zatorowość płucna
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:: The term “venous thromboembolism” encompasses two disease entities, i.e. deep vein thrombosis and its very serious complication – pulmonary embolism. In Poland, this disease affects almost 50 thousand people, nearly a half of whom develop pulmonary embolism which accounts for 10% of all hospital deaths. The incidence rate increases with age, and 70% of cases concern people above the age of 60. The treatment of complications caused by these symptoms is very expensive. It is estimated that the cost is nearly as high as in the treatment of neoplasms. Risk factors of thromboembolism include: age >40, family and personal history of venous thromboembolism, major surgeries (within lower extremities, pelvis and abdomen), malignant cancers and certain anticancer treatment regimens as well as pregnancy and postpartum period. The severity of symptoms mainly depends on disorders of blood outflow from the lower extremities and the extent of thrombotic lesions. The more extensive thrombosis is, the greater the blood stasis and the greater the vascular disorders. The most common symptoms include pain and edema. Thromboembolism is asymptomatic is nearly a half of patients. That is why a careful interview and risk factor estimation are so important. Non-invasive methods are used, such as: ultrasound assessment of venous flow, Doppler ultrasound, plethysmography (assessment of blood volume in the lower extremities), venography and D-dimer level assessment. Proper thromboprophylaxis is the most important element that increases the safety of patients and considerably decreases health care expenditure. This review presents indications for venous thromboembolism prophylaxis in accordance with the latest guidelines.
Nazwa „żylna choroba zakrzepowo-zatorowa” (venous thromboembolism) zawiera w sobie dwie jednostki chorobowe, a mianowicie zakrzepicę żył głębokich oraz bardzo poważne jej następstwo, jakim jest zator tętnicy płucnej. W Polsce choroba ta dotyka blisko 50 tys. osób, z czego prawie u połowy wystąpi zator tętnicy płucnej, który powoduje 10% wszystkich zgonów w szpitalu. Liczba zachorowań zwiększa się z wiekiem, a 70% dotyczy osób >60. roku życia. Leczenie powikłań spowodowanych przez ten zespół objawów jest niezwykle kosztowne – szacuje się, że wydatki są zbliżone nawet do kosztów leczenia chorób nowotworowych. Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą: wiek >40 lat, żylna choroba zakrzepowozatorowa w wywiadzie rodzinnym, przebyta choroba zakrzepowo-zatorowa, duże zabiegi operacyjne (w zakresie kończyn dolnych, miednicy i jamy brzusznej), nowotwory złośliwe i niektóre schematy leczenia przeciwnowotworowego, ciąża i połóg. Ciężkość objawów zależy głównie od stopnia zaburzenia odpływu krwi z kończyn dolnych, a także rozległości zmian zakrzepowych. Im rozleglejsza zakrzepica, tym większy zastój krwi i większe zaburzenia naczyniowe. Najczęstszymi objawami są ból oraz obrzęk. Niemal u połowa pacjentów żylna choroba zakrzepowo-zatorowa przebiega bez objawów, dlatego tak ważny jest dokładny wywiad oraz oszacowanie czynników ryzyka. Stosuje się metody nieinwazyjne, takie jak: ultradźwiękowa ocena przepływu krwi w żyłach, ultrasonografia dopplerowska, pletyzmografia – ocena objętości krwi w kończynach dolnych, flebografia oraz ocena stężenia D-dimerów. Prawidłowa profilaktyka stanowi najważniejszy element zwiększający bezpieczeństwo chorych, a także zdecydowanie zmniejszający koszty opieki zdrowotnej. W opracowaniu przedstawiono wskazania do profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej według najnowszych wytycznych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 3; 191-200
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zakrzepica przetrwałej tętnicy pośrodkowej jako przyczyna zespołu cieśni kanału nadgarstka – opis przypadku
Thrombosis of the persistent median artery as a cause of carpal tunnel syndrome – case study
Autorzy:: Rzepecka‑Wejs, Ludomira
Multan, Aleksandra
Konarzewska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061202.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: CTS
diagnostic imaging
median nerve
thrombosis of the persistent median artery
cts
diagnostyka obrazowa
nerw pośrodkowy
ultrasonografia
zakrzepica przetrwałej tętnicy pośrodkowej
zespół cieśni kanału nadgarstka
Opis:: Carpal tunnel syndrome is the most frequent neuropathy of the upper extremity, that mainly occurs in manual workers and individuals, whose wrist is overloaded by performing repetitive precise tasks. In the past it was common among of typists, seamstresses and mechanics, but nowadays it is often caused by long hours of computer keyboard use. The patient usually complains of pain, hypersensitivity and paresthesia of his hand and fingers in the median nerve distribution. The symptoms often increase at night. In further course of the disease atrophy of thenar muscles is observed. In the past the diagnosis was usually confirmed in nerve conduction studies. Nowadays a magnetic resonance scan or an ultrasound scan can be used to differentiate the cause of the symptoms. The carpal tunnel syndrome is usually caused by compression of the median nerve passing under the flexor retinaculum due to the presence of structures reducing carpal tunnel area, such as an effusion in the flexor tendons sheaths (due to overload or in the course of rheumatoid diseases), bony anomalies, muscle and tendon variants, ganglion cysts or tumors. In some cases diseases of upper extremity vessels including abnormalities of the persistent median artery may also result in carpal tunnel syndrome. We present a case of symptomatic carpal tunnel syndrome caused by thrombosis of the persistent median artery which was diagnosed in ultrasound examination. The ultrasound scan enabled for differential diagnosis and resulted in an immediate referral to clinician, who recommended instant commencement on anticoagulant treatment. The follow‑up observation revealed nearly complete remission of clinical symptoms and partial recanalization of the persistent median artery.
Zespół cieśni kanału nadgarstka jest najczęstszą neuropatią kończyny górnej, która występuje u osób pracujących fizycznie, jak również długotrwale wykonujących precyzyjną pracę ręką. Dotąd dotyczył on przede wszystkim maszynistek, szwaczek i mechaników, jednak obecnie występuje także u osób pracujących długo przy komputerze. Pacjent skarży się na ból, przeczulicę oraz drętwienie ręki i palców unerwionych przez nerw pośrodkowy. Objawy nasilają się często w godzinach nocnych. Przy dłuższym czasie trwania choroby do dolegliwości bólowych dołączają się zaniki mięśniowe mięśni kłębu kciuka. W przeszłości diagnoza potwierdzana była zazwyczaj w badaniu czynnościowym przewodnictwa nerwowego. Obecnie wykorzystuje się tomografię rezonansu magnetycznego, a zwłaszcza badanie ultrasonograficzne. Badania te pozwalają na różnicowanie przyczyn wystąpienia dolegliwości. Zespół cieśni kanału nadgarstka jest z reguły spowodowany uciskiem na przebiegający pod troczkiem zginaczy nerw pośrodkowy przez znajdujące się tam nieprawidłowe struktury, takie jak wysięk w pochewkach ścięgien zginaczy w związku z chorobami reumatoidalnymi lub zmianami przeciążeniowymi, anomalie kostne i ścięgnisto‑mięśniowe gangliony lub zmiany o charakterze rozrostowym. Także choroby naczyń, a szczególnie zmiany w przetrwałej tętnicy pośrodkowej, mogą powodować pojawienie się dolegliwości typowych dla zespołu cieśni kanału nadgarstka. W pracy przedstawiono przypadek zespołu cieśni nadgarstka spowodowanego zakrzepicą przetrwałej tętnicy pośrodkowej, rozpoznaną w badaniu ultrasonograficznym. Badanie ultrasonograficzne umożliwiło zróżnicowanie przyczyny dolegliwości i ukierunkowanie dalszego toku postępowania. Pacjentka w trybie pilnym została skierowana do klinicysty, w efekcie czego wdrożono skuteczne leczenie przeciwzakrzepowe i uzyskano znaczne ustąpienie dolegliwości i częściową rekanalizację przetrwałej tętnicy pośrodkowej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 51; 487-492
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "thrombosis" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język