Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "quality of treatment" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Palliative care in advanced breast cancer
Opieka paliatywna w zaawansowanym raku piersi
Autorzy:
Pietrzyńska, Tatiana
Podwińska, Ewa
Olejek, Anita
Zamłyński, Jacek
Turek, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908517.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
advanced breast cancer
oncologic treatment
palliative care
quality of life
Opis:
Breast cancer is currently one of the most frequent malignant neoplasms in Polish women. Since the ‘80s of past century, breast cancer is the leading cause of mortality in women aged 40-59. Patients are usually admitted to the stationary palliative care facilities in a far advanced stage of neoplastic disease originating primarily in the breast and are mostly in a poor general condition. Their overall condition is a resultant of development and severity of the tumour itself with possible distant metastases, coexisting diseases, as well as late complications of cause-oriented or palliative treatment implemented. In the setting of palliative treatment, the primary goal is relief of pain, according to the recommendations of the so-called “analgetic ladder”, conforming with general principles of analgetic management. This consists in determination of cause of pain, evaluation of its type and severity, regular pace of administration of analgetic drugs, careful titration of dose of strong analgetics, oral administration of drugs, as this is the most physiologic and recommended route of administration, if only the patient can tolerate it. An important issue is also to relieve other bothersome ailments, both somatic, mental, spiritual and social. According to the WHO definition, palliative care ensures the patients a comprehensive and active care, improves their quality of life and, when justified, includes all oncologic therapeutic modalities. In the setting of palliative care, oncologic treatment aims at arresting or slowing-down of development of primary tumour and metastatic foci, thus improving the patient’s comfort and quality of life, obviously taking into account current state of the patient and toxicity of drugs.
Rak piersi należy obecnie do najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce. Począwszy od lat 80. ubiegłego wieku rak piersi stanowi pierwszą co do częstości przyczynę zgonów kobiet w wieku między 40. a 59. rokiem życia. Chore przyjmowane na stacjonarny oddział opieki paliatywnej w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej wywodzącej się pierwotnie z obszaru piersi są zazwyczaj w złym stanie ogólnym. Jest to spowodowane rozwojem i nasileniem objawów choroby, z możliwością występowania przerzutów do odległych narządów, a także chorobami współistniejącymi, jak również powikłaniami późnymi po stosowanym leczeniu przyczynowym lub paliatywnym. W oddziale opieki paliatywnej stosuje się w pierwszej kolejności leczenie przeciwbólowe, zgodnie z zaleceniami drabiny analgetycznej oraz uwzględnieniem głównych zasad postępowania przeciwbólowego. Leczenie to polega na ustaleniu przyczyny bólu, ocenie rodzaju i jego natężenia, regularności podawanego leku, miareczkowaniu dawki silnego analgetyku, podawaniu leków doustnie, gdyż jest to droga fizjologiczna i zalecana, o ile chory może w ten sposób przyjmować preparaty. Istotne jest także łagodzenie innych uciążliwych dolegliwości - zarówno somatycznych, psychicznych, duchowych, jak i socjalnych. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w ramach opieki paliatywnej zapewnia się chorym całościową, czynną opiekę, poprawiającą ich jakość życia, a także stosuje w uzasadnionych przypadkach wszystkie onkologiczne metody leczenia. Terapia onkologiczna w ramach opieki paliatywnej ma na celu zahamowanie lub spowolnienie rozwoju guzów nowotworowych lub przerzutowych, a co za tym idzie poprawę komfortu i jakości życia chorego, oczywiście z uwzględnieniem jego aktualnego stanu i toksyczności ewentualnego leczenia.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 123-130
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja w stwardnieniu rozsianym – wyzwanie współczesnej medycyny
Rehabilitation in multiple sclerosis – the challenge in present medicine
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Opara, Józef
Pasek, Tomasz
Manierak-Pasek, Agnieszka
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058512.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aktywność fizyczna
jakość życia
leczenie
rehabilitacja
stwardnienie rozsiane
physical activity
quality of life
treatment
rehabilitation
sclerosis multiplex
Opis:
The specific of sclerosis multiplex (SM) – young patient’s age, heterogeneity of symptoms, not prediction of disease course – inflict that the rehabilitation of persons with SM is one of the most difficult questions of neurological rehabilitation. So the wide spectrum of symptoms in sclerosis multiplex caused that this is chronic disease, which we struggle every day. Sclerosis multiplex is chronic disease of the central nervous system, which occurrence with 30-100 frequency incidents on 100 000 occupants. However, the possession knowledge about this disease, and the possible therapeutic forms can in many cases soften stepping symptoms and have positive effects in many parameters. In last years growth of number scientific reports documenting the effectiveness rehabilitation in sclerosis multiplex was observed. The rehabilitation in multiple sclerosis remains the symptomatic treatment and deals with all the range of motor disturbances caused by this illness (form vegetative to smooth coordination problems). The management of the therapeutic process effectively reduce the disease effects, helping the same pharmacological treatment. Independently of the diagnosis form, the results of SM is self-independently and the lowering quality of life, what make difficult gradually independence, self-service and degree of moving in every conditions. The stabilisation by physiotherapist defects of function and the qualification of proceeding aims, gives the possibility reducing the sizes of occurrence symptoms in measure of disease progress. In this work the authors presents the chosen forms of motive exercises, physical procedures, and some principles of procedures during rehabilitation activities in patient’s with SM.
Specyfika stwardnienia rozsianego (łac. sclerosis multiplex, SM) – młody wiek chorych, różnorodność objawów, nieprzewidywalność przebiegu choroby – sprawia, że rehabilitacja osób z SM jest jednym z najtrudniejszych zagadnień rehabilitacji neurologicznej. Szerokie spektrum objawów stwardnienia rozsianego wiąże się w oczywisty sposób z jego uciążliwością, a jest to schorzenie, z którym trzeba zmagać się każdego dnia. Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która występuje z częstością 30-100 zachorowań na 100 000 mieszkańców. Niemniej jednak posiadanie wiedzy na temat SM oraz możliwych form leczniczych może łagodzić występujące objawy i wpływać na poprawę wielu parametrów. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby doniesień naukowych dokumentujących skuteczność rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym. Rehabilitacja w przypadku SM jest leczeniem objawowym i obejmuje wszystkie zaburzenia motoryczne dotyczące tej jednostki chorobowej – od problemów wegetatywnych do subtelnych deficytów w koordynacji ruchu. Prowadzony proces terapeutyczny skutecznie zmniejsza skutki choroby, wspomagając tym samym leczenie farmakologiczne. Niezależnie od rozpoznanej postaci skutkiem SM jest niepełnosprawność oraz obniżenie jakości życia, co utrudnia samodzielność, samoobsługę i swobodę poruszania się w każdych warunkach. Ustalenie przez fizjoterapeutę ubytków funkcji i określenie celu postępowania daje możliwość zmniejszania rozmiarów występujących objawów w miarę postępu choroby. Praca przedstawia wybrane formy ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania podczas prowadzenia zajęć rehabilitacyjnych u pacjentów z SM.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 272-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne spojrzenie na rehabilitację w chorobie Parkinsona – wybrane zagadnienia
The contemporary look on physiotherapy in Parkinson’s disease – some chosen questions
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Opara, Józef
Pasek, Tomasz
Kwiatek, Sebastian
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058014.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroba parkinsona
leczenie usprawniające
rehabilitacja
fizykoterapia
jakość życia
morbus parkinsoni
therapeutic treatment
rehabilitation
physiotherapy
quality of life
Opis:
Morbus Parkinsoni (Parkinson’s disease, PD) is the neurodegeneration illness of the central nervous system, which characterizes tricky beginning and slow progress of the symptoms, meanwhile pathomorphology – the degeneration of the cells of part compact black matter including the dye neuromelanin. Clinical symptoms appear after destruction about 50% cells of the black matter and the fall down of production dopamine. This disease belong to the extrapyramidal system diseases, in which applies symptomatological treatment (pharmacotherapy, rehabilitation) what permits lengthen and bear current efficiency and physical condition. In the treatment comply also the operating treatment – neurosurgical, which the aim is the improvement patient’s quality of life. Complex rehabilitation should be initiate on every stage of the disease and hold in continuous way, not just in hospital term, as well as ambulatory too. The use of the different possibilities and the therapeutic methods in significant modus accelerate return to optimum functional patient’s efficiency in dependence from the degree of advanced disease, and this is the succession of improving. Rehabilitation in neurological diseases state very important and wide question. At that time it is the most important elements in the treatment of those patients. In this review article the authors introduced some chosen forms and methods of motor exercises, physical procedures and some conduct physiotherapy principles patients with Parkinson’s disease, which should be realized as a main part of comprehensive treatment.
Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease, PD) jest schorzeniem neurodegeneracyjnym ośrodkowego układu nerwowego, które charakteryzuje się klinicznie podstępnym początkiem i powolnym postępem objawów, zaś patomorfologicznie – zwyrodnieniem komórek części zbitej istoty czarnej zawierających barwnik neuromelaninę. Klinicznie objawy pojawiają się po zniszczeniu około 50% komórek istoty czarnej i spadku produkcji dopaminy. Choroba ta należy do chorób układu pozapiramidowego, w których stosuje się leczenie objawowe (farmakoterapia, rehabilitacja), co pozwala wydłużyć i utrzymać aktualną kondycję fizyczną. Stosuje się także leczenie operacyjne – neurochirurgiczne, którego celem jest poprawa jakości życia pacjentów (quality of life). Kompleksowa rehabilitacja powinna być wdrażana na każdym etapie choroby i prowadzona w sposób ciągły, nie tylko w warunkach szpitalnych, ale także ambulatoryjnie. Wykorzystanie różnych możliwości i metod terapeutycznych w znaczący sposób przyspiesza powrót pacjenta do optymalnej sprawności funkcjonalnej w zależności od stopnia zaawansowania choroby, a to z kolei jest podstawą sukcesu usprawniania. Rehabilitacja w chorobach neurologicznych stanowi bardzo ważne i szerokie zagadnienie. Jednocześnie jest jednym z najważniejszych elementów w procesie leczenia tych chorych. Autorzy w pracy przeglądowej przedstawili wybrane formy i metody ćwiczeń ruchowych, zabiegów fizykalnych oraz niektóre zasady postępowania rehabilitacyjnego pacjentów z chorobą Parkinsona, które powinny być realizowane w ramach kompleksowego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 94-99
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sródoperacyjnej radioterapii u chorych na wczesnego raka piersi – ocena efektywnosci i toksycznosci leczenia
Intraoperative radiotherapy in early breast cancer: effectiveness and toxicity assessment
Autorzy:
Urbański, Bartosz
Roszak, Andrzej
Bratos, Krystyna
Wareńczak-Florczak, Żaneta
Włodarczyk, Hanna
Milecki, Piotr
Karczewska-Dzionk, Aldona
Murawa, Dawid
Wierzchosławska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031201.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
intraoperative radiotherapy
treatment-related toxicity
quality of life
radiation-induced
reaction
śródoperacyjna radioterapia
toksyczność leczenia
jakość życia
odczyny popromienne
rak piersi
Opis:
Introduction: Breast-conserving therapy (BCT) with adjuvant radiotherapy in the management of patients with breast cancer is an effective alternative for mastectomy. A standard adjunct to BCT is irradiation of the entire breast for 5-7 weeks. Aim of paper: Evaluation of treatment effectiveness, analysis of early and delayed radiation- induced reactions, cosmetic effect and quality of life. Material and methods: Analysis encompassed 150 patients undergoing BCT, intraoperative radiotherapy (IORT) and external beam radiotherapy (EBRT) followed up for at least one year. Follow-up examination 1 month, 6 months, 12 months and 24 months after completion of treat- ment included: physical examination, breast photography, analysis of early and delayed post-radiation reactions. Nuclear magnetic resonance mammography and sonography of the breasts was obtained after 6 months of observation. Results: No cases of local recurrence have been noticed. Acute radiation-induced reaction of the skin (grade 1 and 2) developed in 21.2% patients. No cases of grade 3 and 4 reactions have been noticed. Very good and good cosmetic effect was obtained in 81.5% of the patients. Breast pain has been reported by 20.6% of the patients, and skin hyperesthesia – by 17% of them. Breast edema was seen in 81.3% of the patients 1 month, in 63.4% 6 months, in 54.9% 12 months and in 56% 2 years after completion of radiotherapy. Altered skin pigmen- tation was noticed in 67.8% of the patients 1 month, in 44.1% 6 months, in 37.8% 1 year and in 31% 2 years after completion of radiotherapy. Conclusion: No cases of local recurrence or severe (high-grade) radiation-induced reactions were noticed during follow-up. Intraoperative radiotherapy reduced duration of treatment by one week, enabling inclusion the entire planning target volume (PTV) by a homogenous radiation dose and reduced the risk of geographic error.
Wstęp: Oszczędzające leczenie chorych na raka piersi (breast-conserving therapy, BCT) z uzupełniającą radiotera- pią stworzyło skuteczną alternatywę dla mastektomii. Standardowym postępowaniem po BCT jest napromienianie całego gruczołu piersiowego przez 5-7 tygodni. Cel pracy: Ocena skuteczności leczenia, analiza wczesnych i póź- nych odczynów popromiennych, efektu kosmetycznego oraz jakości życia. Materiał i metody: Przeanalizowano 150 pacjentek po BCT, śródoperacyjnej radioterapii (intraoperative radiation therapy, IORT) oraz napromienianiu z pól zewnętrznych (external beam radiotherapy, EBRT) z minimalnym okresem obserwacji 1 roku. Obserwacja w 1., 6., 12., 24. miesiącu od zakończenia leczenia obejmowała: badanie kliniczne, zdjęcie gruczołów piersiowych, analizę odczynów wczesnych i późnych. Po 6 miesiącach wykonano MMR i USG gruczołów piersiowych. Wyniki: Nie stwierdzono wznowy miejscowej. Ostra reakcja popromienna (w stopniach 1. i 2.) w obrębie skóry wystąpiła u 21,2% chorych (brak odczynów w stopniach 3. i 4.), bardzo dobry i dobry efekt kosmetyczny leczenia odnoto- wano u 81,5% badanych. Ból w obrębie gruczołu piersiowego zgłaszało 20,6%, a zwiększoną wrażliwość skóry – 17% pacjentek. Obrzęk gruczołu piersiowego stwierdzono u 81,3% chorych po 1 miesiącu, 63,4% po 6 miesiącach, 54,9% po 12 miesiącach i u 56% po 2 latach od zakończenia radioterapii. Zmianę zabarwienia skóry odnotowano u 67,8% chorych po 1 miesiącu, 44,1% po 6 miesiącach, 37,8% po 12 miesiącach i u 31% po 2 latach od zakończe- nia teleradioterapii. Omówienie: W trakcie obserwacji chorych nie stwierdzono wznowy miejscowej oraz odczynów w stopniu ciężkim. Śródoperacyjna radioterapia skróciła czas leczenia o tydzień, umożliwiła objęcie jednorodną dawką PTV i zmniejszyła ryzyko błędu geograficznego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 286-295
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies