Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pulmonary hypertension" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nadciśnienie płucne u dzieci – symptomatologia, diagnostyka, leczenie na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Program Narodowego Funduszu Zdrowia
Pulmonary hypertension in children – symptomatology, diagnostics and treatment based on European Society of Cardiology guidelines. National Health Fund’s Program
Autorzy:
Sysa-Dedecjus, Anna
Topolska-Kusiak, Justyna
Moll, Jadwiga
Sysa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031905.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
diagnostic
guidelines
pulmonary hypertension
treatment
nadciśnienie płucne
wytyczne
dzieci
diagnostyka
leczenie
Opis:
Pulmonary hypertension (PH) is a rare, incurable disease. In children, its most common form is the pulmonary arterial hypertension (PAH), caused by congenital heart diseases or occurring as the idiopathic/hereditary type. Pathological alterations are localised in peripheral pulmonary arteries and the mechanism responsible for their initiation is not entirely known. Pulmonary hypertension remains asymptomatic or oligosymptomatic for a long period of time. Its diagnosis and the determination of its aetiology require detailed diagnostically procedures, including: physical examination, transthoracic echocardiography, electrocardiography, chest X-ray, and finally, catheterisation of the “right heart” as a test necessary for the final confirmation of the diagnosis. Expanded diagnostic tests help to establish the causes of PAH. To determine the advancement stage and progress of the disease not only the clinical examination is vital, but also the results of a 6-minute walk test, echocardiography, haemodynamics and biochemical markers. Based on the advancement stage of the disease and the reactivity of pulmonary arteries, an appropriate therapeutic approach involving general guidelines, pharmacotherapy and possible interventional treatment is implemented. Currently applied pharmacotherapy does not allow the patient’s complete recuperation. However, due to the early determination of the diagnosis and faster implementation of specific therapy, the quality of life may be markedly improved. This may also decelerate the occurrence of complications, progress of the disease as well as decreased mortality. If pharmacological approach does not yield satisfactory results, palliative invasive treatment in the form of balloon atrioseptostomy or, ultimately, lung or lung and heart transplant should be considered.
Nadciśnienie płucne (PH) jest chorobą rzadką i nieuleczalną. U dzieci najczęściej występuje jako tętnicze nadciśnienie płucne (PAH), spowodowane wrodzonymi wadami serca bądź występujące jako postać idiopatyczna/ dziedziczona. Zmiany patologiczne dotyczą obwodowych tętnic płucnych, a mechanizm odpowiedzialny za ich inicjację nie jest dokładnie znany. Nadciśnienie płucne długo przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo. Jego rozpoznanie oraz ustalenie etiologii wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki, na którą składają się: badanie przedmiotowe, echokardiografia przezklatkowa, elektrokardiografia, zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, a w końcu cewnikowanie prawego serca jako badanie niezbędne do ostatecznego potwierdzenia rozpoznania. Celem ustalenia przyczyny PAH wykonuje się poszerzone badania diagnostyczne. W ocenie stopnia zaawansowania i postępu choroby ważne jest nie tylko badanie kliniczne, ale także wynik 6-minutowego testu marszowego, badania echokardiograficznego, hemodynamicznego oraz markery biochemiczne. Na podstawie oceny stopnia ciężkości choroby i reaktywności naczyń płucnych wdraża się odpowiednie postępowanie terapeutyczne, które obejmuje zalecenia ogólne, farmakoterapię i ewentualnie leczenie interwencyjne. Obecnie stosowana farmakoterapia nie pozwala wprawdzie na wyleczenie pacjenta, ale dzięki wczesnemu ustaleniu rozpoznania i szybszemu wdrożeniu swoistej terapii można znacznie poprawić jakość życia, spowolnić wystąpienie powikłań i postęp choroby, a także zmniejszyć śmiertelność. U pacjentów, u których leczenie farmakologiczne nie daje zadowalających wyników, należy rozważyć paliatywne leczenie zabiegowe pod postacią atrioseptostomii balonowej, a w ostateczności – zakwalifikować do przeszczepu płuc lub płuc i serca.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 197-205
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia oddychania u noworodków urodzonych „blisko terminu”
Respiratory disorders in the near term newborns
Autorzy:
Kornacka, Maria K.
Tołłoczko, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031542.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PPHN – persistent pulmonary hypertension of the newborn
RDS – respiratory distress syndrome
TTN – transient tachypnea of the newborn
fetal lung liquid
lung development
near term newborn
noworodki urodzone „blisko terminu” porodu
rozwój płuc
płyn płucny
zespół zaburzeń oddychania
przetrwałe nadciśnienie płucne
przejściowe przyspieszenie oddychania
Opis:
The survival rate and quality of life in extremely low birth weight infants remains one of the main challenges of modern neonatology. Therefore preterm children born after 32 weeks of gestational age, are a relatively minor medical problem in comparison to newborns with low and extremely low birth weight. However, current literature frequently underlines medical problems in more mature newborns, born after 34 weeks of gestational age and before 37 weeks of gestational age, so called near term infants or late preterm neonates. The loss of the unique intra-amniotic environment combined with major differences in the adaptation to extra-uterine life in infants born prematurely leads to specific clinical conditions. This is mainly caused by the fact that the adaptation period in late preterm infants is significantly longer than in term infants. Recently the percentage of late preterm neonates in the population of live born children has increased (7.3% according to the latest US data). In our study, which was carried out in years 2008-2009 in Department of Neonatology and Neonatal Intensive Care Warsaw Medical University, we included 725 neonates. These infants have a higher risk of transient tachypnea of neonates, respiratory distress syndrome, persistent pulmonary hypertension of the neonate, and jaundice. The percentage of late preterm infants reached 11.37% in our study. Respiratory distress syndrome (24.55%) and jaundice (71.72%) are among most frequently diagnosed diseases.
Wzrost przeżywalności i poprawa jakości życia noworodków z ekstremalnie małą masą ciała stanowi najważniejsze wyzwanie neonatologii. Dzieci urodzone po 32. tygodniu ciąży wydają się w tym świetle mniejszym problem. Doniesienia z piśmiennictwa coraz częściej zwracają uwagę na problemy podgrupy bardziej dojrzałych wcześniaków, urodzonych po 34., a przed 37. tygodniem ciąży, nazywanych noworodkami urodzonymi „blisko terminu” porodu lub „późnymi wcześniakami”. W ostatnich latach odsetek urodzeń takich dzieci wzrasta. W latach 90. w USA wynosił on 7,3%. Utrata środowiska wewnątrzmacicznego i okres adaptacji do życia pozamacicznego przebiega inaczej u noworodków donoszonych i przedwcześnie urodzonych. U tych pierwszych jest on krótkotrwały i mimo zmian dokonujących się w wielu narządach nie manifestuje się klinicznie. U noworodków urodzonych przedwcześnie okres adaptacji trwa znacznie dłużej i charakteryzuje się określonymi objawami klinicznymi. U tych dzieci częściej niż u noworodków donoszonych występują zaburzenia oddychania, takie jak: przejściowe przyspieszenie oddechów, zespół zaburzeń oddychania czy przetrwałe nadciśnienie płucne. W opublikowanych w 2010 roku naszych badaniach dotyczących 6375 noworodków urodzonych w latach 2008-2009 w Klinice Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka szczegółowej analizie poddano 725 noworodków urodzonych między 34. i 37. tygodniem ciąży. Odsetek późnych wcześniaków był wysoki i wyniósł 11,37%. Najczęstszym powikłaniem okresu adaptacyjnego w tej grupie dzieci była żółtaczka patologiczna, która wystąpiła w 71,72% przypadków, a najpoważniejszym – zaburzenia oddychania zdiagnozowane u 24,55% dzieci.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 287-290, 297
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies