Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "obraz ciała" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Postawa ciała a obraz siebie i funkcjonowanie psychospołeczne w okresie adolescencji
    The impact of body posture on self-image and psychosocial functioning during adolescence
    Autorzy:
    Biernat, Monika
    Bąk-Sosnowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034926.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescencja
    obraz ciała
    postawa ciała
    samoocena
    skolioza idiopatyczna
    wada postawy
    Opis:
    Adolescence is the time when not only the self-image and self-esteem, but also the physiological body posture is intensely formed. A self-image may be described as a mental construct used by an individual to perceive, describe, understand and present oneself. It is subject to changes throughout life; however, developmental changes (such as maturation, pregnancy, aging) and difficult situations (such as health conditions, psychological crises, accidents) have a particular impact on its development. Disturbances in the above-mentioned areas are of great importance for child’s development and entering into adulthood. The aim of this paper is to present the relationship between abnormal body posture, self-image, self-esteem and social functioning of adolescents. We used the available literature to describe the specifics of puberty and factors influencing physical and mental development of adolescents as well as to characterise the most common bone deformity in this group, i.e. idiopathic scoliosis. We also presented the results of scientific research confirming that the discussed spinal deformity and the method of treatment may have a great impact on the quality of life, body perception, mental state and self-esteem of patients. Therefore, we believe that rehabilitation of children with postural defects or deformities, such as scoliosis, should be comprehensive, including the presence of a psychologist in the therapeutic team. At the same time, it seems worth implementing correction and shaping of correct body posture among children with low self-esteem or lack of self-acceptance.
    Okres adolescencji to czas, w którym intensywnie kształtują się obraz siebie i samoocena, ale również fizjologiczna postawa ciała. Obraz siebie jest mentalnym konstruktem, jakim posługuje się człowiek w celu postrzegania, opisywania, rozumienia i prezentowania własnej osoby. Podlega on przemianom w trakcie całego życia, jednak szczególny wpływ na jego kształtowanie mają zmiany rozwojowe (np. dojrzewanie, ciąża, starzenie się) oraz sytuacje trudne (np. choroby, kryzysy psychiczne, wypadki). Nieprawidłowości w zakresie wymienionych obszarów mają ogromne znaczenie dla rozwoju dziecka i jego wkraczania w dorosłe życie. Celem artykułu jest przedstawienie związku między nieprawidłową postawą ciała, jego obrazem i samooceną a funkcjonowaniem psychospołecznym młodzieży. Na podstawie dostępnej literatury opisano specyfikę okresu dojrzewania i czynniki wpływające na rozwój fizyczny oraz psychiczny adolescentów, scharakteryzowano również deformację kostną występującą najczęściej wśród młodzieży – skoliozę idiopatyczną. Przedstawiono wyniki badań naukowych potwierdzające, że omawiana deformacja kręgosłupa oraz sposób jej leczenia mogą mieć negatywny wpływ na jakość życia, postrzeganie swojego ciała, stan psychiczny i samoocenę chorych. W związku z powyższym autorki postulują, że rehabilitacja dzieci z wadami postawy czy też deformacjami, takimi jak skolioza, powinna mieć charakter kompleksowy, uwzględniający obecność psychologa w zespole terapeutycznym. Jednocześnie warto wdrożyć korekcję i kształtowanie prawidłowej postawy ciała wśród dzieci, które borykają się z niską samooceną czy też brakiem samoakceptacji.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 282-285
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fat talk – mechanizmy i konsekwencje dewaluacji własnego wyglądu
    Fat talk – the mechanisms and consequences of devaluating one’s own physical appearance
    Autorzy:
    Dutkiewicz, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/773743.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    fat talk
    obraz ciała
    zaburzenia dysmorficzne ciała
    zaburzenia odżywiania
    zachowania zdrowotne
    Opis:
    This paper attempts a systematic presentation of the problem of a the psychosocial phenomenon of conversations known as fat talk, i.e. statements, in which a person devalues their own appearance. The popularity of this phenomenon among the population of Western civilization is closely connected with the preoccupation with physicality and physical appearance, characteristic for the contemporary mass culture. The article presents main theories defining fat talk and analysing the mechanisms of its occurrence and persistence. They are rooted mainly in the assumptions of the self-perception theory, the objectification theory, and pluralistic ignorance phenomenon, in order to explain the tendency for engaging in fat talk. Also, based on the findings of current studies regarding the subject, factors predisposing to more frequent self-abasement of one’s physical appearance have been listed. According to the studies, these include being female, adolescent and dissatisfied with one’s appearance despite normal weight or even being underweight. Also the family system and its use of conversations focused on appearance, body weight, etc. plays an important role. The analysis of the literature indicates the existence of short-term positive results of fat talk in terms of relieving unpleasant emotional states in people involved in this type of conversation. However, long-term, severe adverse effects are also observed, including the greater risk for the development of eating, depressive or body dysmorphic disorders, not only among those actively involved in fat talk, but also others participating in such conversations, even passively. Therefore, the problem of fat talk is an important element of clinical practice and psychoprophylaxis.
    Praca syntetycznie prezentuje zjawisko psychospołeczne, jakim są konwersacje typu fat talk, czyli komunikaty, w których podmiot dewaluuje własny wygląd. Powszechność tego zjawiska w cywilizacji zachodniej jest ściśle związana z charakterystyczną dla współczesnej kultury masowej nadmierną koncentracją na fizyczności. W artykule przedstawiono główne nurty teoretyczne definiujące to zjawisko oraz analizujące mechanizmy jego powstawania i podtrzymywania. Aby wytłumaczyć skłonność pewnych osób do angażowania się w konwersacje oparte na fat talk, badacze odwołują się do założeń teorii autopercepcji, teorii uprzedmiotowienia czy zjawiska pluralistycznej ignorancji. Bazując na wynikach aktualnych doniesień naukowych, wskazano ponadto czynniki predysponujące do częstszej autodewaluacji wyglądu. Wnioski z badań sugerują, iż populacją najbardziej narażoną na uczestnictwo w fat talk są dziewczęta w okresie adolescencji, niezadowolone ze swojego wyglądu mimo normatywnej masy ciała lub nawet niedowagi. Istotną rolę odgrywają również system rodzinny i używane w jego obrębie komunikaty skoncentrowane na wyglądzie czy wadze. Analiza danych literaturowych sugeruje istnienie krótkoterminowych pozytywnych konsekwencji fat talk w postaci niwelowania nieprzyjemnych stanów emocjonalnych jednostki. Niemniej obserwowane są też poważne i długoterminowe negatywne efekty, obejmujące większe ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania, zaburzeń depresyjnych albo dymorficznych zaburzeń ciała – nie tylko wśród osób bezpośrednio zaangażowanych w fat talk, ale także w grupie biernych odbiorców. Zjawisko fat talk stanowi zatem ważny element praktyki klinicznej i działań psychoprofilaktycznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 208-211
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Percepcja własnego ciała u kobiet z zaburzeniem osobowości typu borderline – badania pilotażowe
    Perception of own body by women with borderline personality disorder – preliminary studies
    Autorzy:
    Szepietowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944225.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    body perception
    borderline
    personality disorder
    psychopathological symptoms
    body image
    objawy psychopatologiczne
    obraz ciała
    percepcja własnego ciała
    zaburzenie osobowości
    Opis:
    Aim: Analysis of the way women with borderline personality disorder (BPD) perceive their bodies. Methods: The body perception was presented as a psychological model manifested in the attitude to one’s own body, the way of sensing and interpreting the bodily sensations, mental identification with the body, and the feeling of comfort in interpersonal closeness and social exposure situations. Material and methods: Twenty eight women took part in the study: 14 of them met the BPD criteria, 14 constituted a comparative group (selection by pairs). Three instruments were used: The Symptom Checklist-90 (SCL-90), self-constructed questionnaire examining one’s own body perception (Body Perception Scale – Skala Percepcji Ciała, SPC), and Borderline Scale from Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis II Disorders (SCID-II) to confirm BPD symptoms. Results: Women with BPD perceive their bodies more negatively in all examined aspects, as compared to those without personality disorders. Predominant are negative emotions towards one’s body and lack of confidence in one’s attraction for other people. Less intense become such traits as: the impression of perceptive changes, difficulty in identification with the body appearance, and avoidance of close physical contacts. Comparisons of SCL-90 results show that in women with BPD all psychopathological symptoms are more severe. These patients are characterized by an increased level of depressiveness, obsessive-compulsive traits, paranoid ideation, and psychoticism. The results profile shows a similar pattern of symptoms in both groups and it is not the type but severity of psychopathological symptoms that differentiates them.
    Cel pracy: Celem badań była analiza postrzegania własnego ciała przez kobiety z zaburzeniem osobowości borderline (borderline personality disorder, BPD). Percepcja ciała została ujęta jako konstrukt psychologiczny, przejawiający się w postawie wobec ciała, sposobie odczuwania i interpretacji wrażeń cielesnych, identyfikacji psychicznej z ciałem oraz poczuciu komfortu w sytuacjach bliskości interpersonalnej i ekspozycji społecznej. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 28 kobiet: 14 z nich spełniało kryteria BPD, 14 stanowiło grupę porównawczą (dobór parami). Wykorzystano kwestionariusz SCL-90, autorską Skalę Percepcji Ciała (SPC) i Ustrukturalizowany Wywiad do Badania Zaburzeń Osobowości SCID-II (Skala Borderline) w celu potwierdzenia symptomów BPD. Wyniki: Kobiety z BPD we wszystkich badanych wymiarach percypują własne ciało bardziej negatywnie niż te bez zaburzeń osobowości. Dominują negatywne emocje wobec ciała i niepewność własnej atrakcyjności dla otoczenia. Słabiej zarysowują się: wrażenie zmian percepcyjnych, trudność z utożsamieniem się z wyglądem ciała, unikanie bliskich kontaktów fizycznych. Porównania wyników SCL-90 wskazują, że kobiety z BPD cechują się większym nasileniem wszystkich objawów psychopatologicznych. Dla tych pacjentek charakterystyczny jest podwyższony poziom depresyjności, natręctw, myślenia paranoidalnego i psychotyczności. Profil wyników wskazuje na podobną strukturę symptomów w obu grupach. Tym, co je różnicuje, okazuje się nie rodzaj, lecz nasilenie objawów psychopatologicznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 29-36
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej
    Body perception by men intensely training force sports. Muscle dysmorphia cases
    Autorzy:
    Rakfalska, Agata
    Schier, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945502.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    body image
    body satisfaction
    dysmorfia mięśniowa
    men
    muscle dysmorphia
    mężczyźni
    obraz ciała
    own body perception
    spostrzeganie ciała
    zadowolenie z ciała
    Opis:
    In 1993, Harrison Pope et al. from Harvard Medical School described a form of muscular dysmorphia among bodybuilders and named it reverse anorexia nervosa. It is characterized by a distorted body image, the body is perceived as small, excessively frail and not muscular enough. Pertinent literature differentiates 3 basic features of muscle dysmorphia: 1. constant worrying associated with imperative need of being both slim and muscular; 2. negative attitudes towards a body appearance, anxiety and avoidance of thinking about own body; 3. coexistence of both above mentioned factors and their consequences in the person’s professional, social and other areas of functioning. The aim of this study was an analysis of own body image in men intensely practicing force sports. Our working hypothesis was, that these men may suffer muscle dysmorphia. The study encompassed 80 males from two cities (Kraoenik and Warsaw), aged 18-46; there of 43 men were in the study group and 37 men in the control group, who did not exert at the gymnasium. Study participants filled-in an Introductory Questionnaire, Stephen Franzoi Body Esteem Scale and a projection instrument – Body Image Drawing Test “Nagusek” (“Nudie”). Study results indicate that the subscale Upper Body Strength of the Body Esteem Scale (particularly such items as: muscle strength, chest, muscular mass and width of the shoulder girdle) differentiated both groups examined. Among men practicing force sports, 41.9% of the subjects presented traits of muscle dysmorphia.
    W 1993 roku Harrison Pope z zespołem z Harvard Medical School opisali dysmorfię mięśniową wśród kulturystów i określili ją jako odwrócona anorexia nervosa. Charakteryzuje się ona zaburzoną percepcją obrazu ciała, które postrzegane jest m.in. jako małe, niewystarczająco umięśnione i wątłe. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe cechy dysmorfii mięśniowej: 1. zamartwianie się związane z potrzebą bycia jednocześnie szczupłym i umięśnionym; 2. negatywne przekonania dotyczące wyglądu ciała, lęk oraz unikanie myślenia o swoim ciele; 3. współwystępowanie dwóch powyższych czynników oraz ich konsekwencje w życiu zawodowym, społecznym oraz innych obszarach funkcjonowania. Celem przeprowadzonego badania była analiza obrazu ciała mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe. Przyjęto założenie, iż mężczyźni ci mogą cierpieć na dysmorfię mięśniową. W badaniu uczestniczyło 80 mężczyzn z dwóch miast (Kraśnika i Warszawy) w wieku 18-46 lat. W grupie właściwej było 43 mężczyzn, natomiast w grupie kontrolnej 37 mężczyzn niećwiczących na siłowni. Badani wypełnili: Ankietę Wstępną, test Skala Oceny Ciała Stephena Franzoi oraz narzędzie projekcyjne - Rysunkowy Test Obrazu Ciała „Nagusek". Wyniki badań pokazały, iż badane grupy różnicowała podskala Siła Górnych Części Ciała testu Skala Oceny Ciała (w szczególności pozycje: siła mięśni, klatka piersiowa, muskulatura i szerokość ramion). W grupie mężczyzn uprawiających intensywne sporty siłowe 41,9% wykazywało cechy dysmorfii mięśniowej.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 93-103
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane czynniki psychiczne a częstość wymiotów w przebiegu żarłoczności psychicznej oraz ich związek ze zmianami stężeń amylazy w surowicy i w moczu
    Correlation of selected mental factors with frequency of vomiting in the course of bulimia nervosa and their association with altered amylase level in serum and urine
    Autorzy:
    Kostulski, Adrian
    Pawełczyk, Tomasz
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945503.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    amylase
    amylaza
    anxiety
    body image
    bulimia nervosa
    depresja
    depression
    hostility
    lęk
    obraz ciała
    wrogość
    żarłoczność psychiczna
    Opis:
    One of the most health- and sometimes also life-threatening symptoms of bulimia nervosa is vomiting. It may lead to severe complications, e.g. electrolyte imbalance, metabolic alkalosis, hyperchloremia, hypokalemia, metabolic disturbances, heart arrhythmia, vitamin deficit, damage of posterior wall of pharynx and oesophagus, erosion of dental enamel. Detection of a specific predictor of unfavourable consequences of the disease might help to define a group of patients more at risk of developing uncontrollable vomiting in the course of bulimia nervosa, as well as to provide a means of monitoring frequency of vomiting in non-cooperative patients. The aim of this study was to explore correlations between frequency of vomiting in the course of bulimia nervosa and selected variables, e.g. symptoms of depression, anxiety, hostility, dissatisfaction with own body image and elevated levels of amylase in serum and urine. Using a specially designed questionnaire, Hamilton Depression Scale, Hamilton Anxiety Scale, Buss-Durkee Hostility Inventory and Body Image Questionnaire, we studied 55 patients (54 females and 1 male) with a diagnosis of bulimia nervosa (acc. to ICD-10), treated at the out-patients clinic (52 persons) and institutionalised (3 persons) since 2003 thru 2005. Each participant of the study was tested for serum and urine amylase level. Study protocol has been approved by Bioethical Committee. In the study group we noticed a significant positive correlation between frequency of vomiting and severity of anxiety and hostility and amylase level in serum and urine. Furthermore, a significant positive correlation was noticed between amplitude of body mass fluctuations, severity of hostility and amylase level in serum and urine. No associations were found between frequency of vomiting, presence of depression and dissatisfaction with own body.
    Jednym z najbardziej niebezpiecznych dla zdrowia, a często i dla życia objawów żarłoczności psychicznej (ZP) są wymioty. Mogą one prowadzić do poważnych powikłań, takich jak: zaburzenia elektrolitowe, zasadowica metaboliczna, hiperchloremia, hipokaliemia, zaburzenia metaboliczne, zaburzenia rytmu serca, niedobory witamin, uszkodzenie tylnej ściany gardła i przełyku, erozja szkliwa zębów. Znalezienie predyktora niekorzystnych konsekwencji choroby mogłoby pomóc w wyodrębnieniu pacjentek bardziej zagrożonych ryzykiem wymiotów w przebiegu ZP, a także dałoby szansę monitorowania częstości wymiotów u pacjentek niewspółpracujących. Celem badania było ustalenie związku pomiędzy częstością wymiotów w przebiegu ZP a wybranymi zmiennymi, takimi jak: obecność objawów depresji, lęku, wrogości, niezadowolenia z obrazu własnego ciała oraz podwyższonych stężeń amylazy w surowicy krwi i moczu. Za pomocą specjalnie opracowanego kwestionariusza oraz Skali Depresji Hamiltona, Skali Lęku Hamiltona, Kwestionariusza Wrogości Bussa-Durkee, Kwestionariusza Obrazu Ciała przebadano 55 pacjentów (54 kobiety i 1 mężczyznę) z rozpoznaniem ZP (wg ICD-10), leczonych w poradni (52 osób) oraz w oddziale (3 osoby) w latach 2003-2005. U każdego uczestnika badania oznaczono stężenia amylazy we krwi i w moczu. Na przeprowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej. W grupie badanej stwierdzono istotną dodatnią korelację pomiędzy częstością wymiotów a nasileniem objawów lęku oraz wrogości oraz stężeniem amylazy w surowicy i moczu. Ustalono także występowanie istotnej dodatniej korelacji pomiędzy wielkością zmian/wahań masy ciała a nasileniem wrogości oraz stężeniem amylazy w surowicy i moczu. Nie obserwowano związku między częstością wymiotów a obecnością depresji oraz niezadowolenia z własnego ciała.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 104-111
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość życia chorych leczonych z powodu raka szyjki macicy w Rzeszowie
    Quality of life of women treated for cervical cancer in Rzeszow
    Autorzy:
    Barnaś, Edyta
    Borowiec-Domka, Elżbieta
    Trawińska, Joanna
    Ciepiela, Izabela
    Raś, Renata
    Pasierb, Dominika
    Skręt-Magierło, Joanna
    Skręt, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031527.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak szyjki macicy
    jakość życia
    stan emocjonalny
    funkcjonowanie fizyczne
    obraz ciała
    cervical cancer
    quality of life
    emotional function
    physical functioning
    body image
    Opis:
    Introduction: In Poland, most cervical cancer cases are reported among women older than 20, however the highest incidence rate concerns the subpopulation of women between the ages of 45 and 60 (60%). Poland has one of the highest mortality rates in cervical cancer in Europe whereas the 5-year survival rate is low. These numbers result from late diagnosis when cancer is advanced. This situation finds a direct reflection in poor quality of life of patients with cervical cancer in Poland. Purpose: Evaluation of quality of life of women treated for cervical cancer. Material and methods: The study group included 59 women receiving therapy in the Gynecologic Oncology Clinic in Rzeszow (January and April 2012). The following standardized measuring tools were used: QLQ-C30, QLQ-CX24 EORTC. An appropriate consent was obtained from the EORTC group. Results: Physical functioning of patients with cervical cancer was quite good. Weakness and nausea were the two most frequent complaints, and their severity increased with the stage of disease. Emotional status of respondents correlated with the presence of symptoms and patient’s marital status. Younger women had significantly poorer perception of their body image. Only 30% of respondents were active sexually. Most patients were afraid of pain during sexual intercourses. Women with better financial status received higher scores when assessing their health status and quality of life. Conclusions: Women with cervical cancer should receive complex and multidisciplinary care from the beginning of therapy so they are prepared for coping with all consequences of their disease.
    Wstęp: Na raka szyjki macicy w Polsce chorują głównie kobiety po 20. roku życia, najwięcej z nich (60%) to osoby pomiędzy 45. a 60. rokiem życia. Polska znajduje się w czołówce krajów europejskich ze względu na wysoką liczbę zgonów i niski wskaźnik przeżyć pięcioletnich. Jest to niewątpliwie wynikiem rozpoznawania nowotworu w późnym stadium jego zaawansowania, co bezpośrednio przekłada się na obniżoną jakość życia chorych. Cel pracy: Ocena jakości życia kobiet leczonych z powodu raka szyjki macicy. Materiał i metoda: Badaniem objęto 59 chorych leczonych z powodu raka szyjki macicy na Oddziale Ginekologii Onkologicznej Podkarpackiego Centrum Onkologii w Rzeszowie od stycznia do kwietnia 2012 roku. Do badania wykorzystano standaryzowane kwestionariusze grupy EORTC: QLQ-C30 i QLQ-CX24 (za zgodą EORTC). Wyniki: Funkcjonowanie fizyczne chorych z rakiem szyjki macicy było dość dobre. Najczęstsze dolegliwości to osłabienie i nudności, których występowanie nasilało się wraz ze stopniem zaawansowania choroby. Stan emocjonalny chorych zależał od dolegliwości oraz stanu cywilnego badanych. Młodsze respondentki zdecydowanie gorzej postrzegały swoje ciało. Tylko 30% badanych było aktywnych seksualnie. Zdecydowana większość obawia się bolesności podczas stosunku. Kobiety z wyższym statusem materialnym lepiej oceniły swój stan zdrowia i jakość życia. Wnioski: Chore z nowotworem szyjki macicy, bez względu na rodzaj terapii, powinny być od początku objęte kompleksową interdyscyplinarną opieką, umożliwiającą przygotowanie ich do radzenia sobie z konsekwencjami choroby.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 183-190
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz ciała i jego zaburzenia. Aspekty teoretyczne w kontekście wybranych jednostek psychopatologicznych
    Body image and body image disorders. Theoretical approach towards psychopathological features
    Autorzy:
    Nitsch, Katarzyna
    Prajs, Elżbieta
    Kurpisz, Jacek
    Tyburski, Ernest
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943321.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autodestructive behaviours
    bodily self
    body dysmorphic disorder (BDD)
    body image
    dissociation
    eating disorders
    obesity
    ja cielesne
    dysmorficzne zaburzenia ciała (bdd)
    dysocjacja
    obraz ciała
    otyłość
    zaburzenia odżywiania się
    zachowania autodestrukcyjne
    Opis:
    The article presents a review of the literature about body image disorders in selected mental disorders, i.e. eating disorders, obesity, autodestructive behaviours and body dysmorphic disorder. The author defines the term of the body image, as referred to the terms: body schema and bodily self. She emphasizes the correlation between early childhood traumas and development of cognitive and emotional deformations related to the body, referring also to possibilities and limitations of therapeutic work. The first part introduces the way the body image present in literature is perceived, along with theoretical considerations on its nature, components and disorders resulting from its disturbances. Then she proc eeds to describe the characteristics and types of the body image deformities in eating disorders and obesity, emphasizing the conclusion drawn from the research, about the correlation between the body image distortion and the self-image distortion. Further on, the term bodily self is discussed, which highlights the significance of specific developmental disturbances for integration and arrangement of body-related experiences. The author emphasizes the contribution of early childhood traumas to the development of one’s pathological attitude to the body, including autodestructive behaviours. Another discussed subject is dissociative defence disorder underlying the states of bodily alienation and perhaps also autodestruction (as observed in eating disorders and borderline personality). The last part presents characteristics of body dysmorphic disorder, its clinical aspects and consequences. With the final conclusion the author closes her considerations about the correlation between the body image disorders and structural aspects of personality which are subjected to psychotherapy.
    Artykuł stanowi przegląd literatury na temat problemu zaburzeń obrazu ciała w wybranych zaburzeniach psychicznych: zaburzeniach odżywiania się, otyłości, zachowaniach autodestrukcyjnych oraz dysmorficznych zaburzeniach ciała. Autorzy definiują pojęcie obrazu ciała, uściślając jego ramy wobec pojęć schemat ciała i Ja cielesne. Podkreślają związek między urazami wczesnodziecięcymi i powstaniem zniekształceń poznawczych i emocjonalnych wobec ciała, odwołując się także do możliwości i ograniczeń pracy terapeutycznej. W pierwszej części przybliżają obecny w literaturze sposób pojmowania obrazu ciała, teoretyczne rozważania na temat jego natury, komponentów i zaburzeń wynikających z jego zakłóceń. Następnie opisują właściwości i rodzaje zaburzeń obrazu ciała w zaburzeniach odżywiania się i otyłości, uwypuklając wyłaniający się z badań wniosek o związku między zniekształceniem obrazu ciała i zniekształceniem obrazu Ja. W dalszej części zostaje omówiony konstrukt Ja cielesne, który służy wyjaśnieniu znaczenia specyficznych zakłóceń rozwojowych dla integracji i organizacji doświadczeń związanych z ciałem. Autorzy podkreślają znaczenie urazów wczesnodziecięcych dla kształtowania się patologicznego stosunku jednostki wobec ciała, między innymi zachowań autodestrukcyjnych. Następnie analizują zagadnienie mechanizmu obronnego dysocjacji, leżącego u podłoża stanów cielesnego wyobcowania i być może także autodestrukcji (tak jak obserwuje się to zjawisko w zaburzeniach odżywiania się, w osobowości borderline). Ostatnią część stanowi charakterystyka dysmorficznego zaburzenia ciała, jego aspektów klinicznych i konsekwencji. Wnioskiem końcowym autorzy zamykają rozważania na temat związku zaburzeń obrazu ciała ze strukturalnymi aspektami osobowości, będącymi przedmiotem psychoterapii.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 176-182
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies