Temat: nerve - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: High resolution ultrasonography of the tibial nerve in diabetic peripheral neuropathy
Zastosowanie ultrasonografii wysokiej rozdzielczości w badaniu nerwu piszczelowego u pacjentów z cukrzycową neuropatią obwodową
Autorzy:: Singh, Kunwarpal
Gupta, Kamlesh
Kaur, Sukhdeep
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033301.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diabetes mellitus
tibial nerve
ultrasonography
Opis:: Aim of the study: High-resolution ultrasonography of the tibial nerve is a fast and non invasive tool for diagnosis of diabetic peripheral neuropathy. Our study was aimed at finding out the correlation of the cross sectional area and maximum thickness of nerve fascicles of the tibial nerve with the presence and severity of diabetic peripheral neuropathy. Material and methods: 75 patients with type 2 diabetes mellitus clinically diagnosed with diabetic peripheral neuropathy were analysed, and the severity of neuropathy was determined using the Toronto Clinical Neuropathy Score. 58 diabetic patients with no clinical suspicion of diabetic peripheral neuropathy and 75 healthy non-diabetic subjects were taken as controls. The cross sectional area and maximum thickness of nerve fascicles of the tibial nerves were calculated 3 cm cranial to the medial malleolus in both lower limbs. Results: The mean cross sectional area (22.63 +/– 2.66 mm2 ) and maximum thickness of nerve fascicles (0.70 mm) of the tibial nerves in patients with diabetic peripheral neuropathy compared with both control groups was significantly larger, and statistically significant correlation was found with the Toronto Clinical Neuropathy Score (p < 0.001). The diabetic patients with no signs of peripheral neuropathy had a larger mean cross sectional area (14.40 +/– 1.72 mm2 ) and maximum thickness of nerve fascicles of the tibial nerve (0.40 mm) than healthy non-diabetic subjects (12.42 +/– 1.01 mm2 and 0.30 mm respectively). Conclusion: The cross sectional area and maximum thickness of nerve fascicles of the tibial nerve is larger in diabetic patients with or without peripheral neuropathy than in healthy control subjects, and ultrasonography can be used as a good screening tool in these patients.
Cel pracy: Ultrasonografia wysokiej rozdzielczości nerwu piszczelowego jest szybką i nieinwazyjną metodą możliwą do wykorzystania w rozpoznaniu cukrzycowej neuropatii obwodowej. Celem naszej pracy było ustalenie, czy istnieje zależność pomiędzy polem przekroju poprzecznego oraz maksymalną grubością pęczków nerwu piszczelowego a występowaniem i zaawansowaniem cukrzycowej neuropatii obwodowej. Materiał i metoda: Badaniu poddano 75 pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 2 z klinicznym rozpoznaniem cukrzycowej neuropatii obwodowej. Stopień zaawansowania neuropatii oceniany był za pomocą Klinicznej skali neuropatii Toronto (Toronto Clinical Neuropathy Score). Grupę kontrolną w badaniu stanowiło 58 pacjentów z cukrzycą bez objawów klinicznych cukrzycowej neuropatii obwodowej oraz 75 zdrowych osób. Pole przekroju poprzecznego oraz maksymalna grubość pęczków nerwu piszczelowego wyliczane były na wysokości 3 cm powyżej kostki przyśrodkowej w obu kończynach dolnych. Wyniki: Średnie pole przekroju poprzecznego (2,63 +/− 2,66 mm2) oraz maksymalna grubość pęczków nerwu piszczelowego (0,70 mm) u pacjentów z cukrzycową neuropatią obwodową były istotnie statystycznie większe niż u osób z obu grup kontrolnych. Stwierdzono także występowanie istotnej statystycznie zależności pomiędzy wielkością tych parametrów a stopniem zaawansowania cukrzycowej neuropatii obwodowej według Klinicznej skali neuropatii Toronto (p < 0,001). U pacjentów chorujących na cukrzycę bez występowania objawów klinicznych cukrzycowej neuropatii obwodowej pole przekroju poprzecznego (14,40 +/− 1,72 mm2) oraz maksymalna grubość pęczków nerwu piszczelowego (0,40 mm) były większe niż u zdrowych uczestników badania (odpowiednio 12,42 +/− 1,01 mm2 i 0,30 mm). Wnioski: Przekrój oraz maksymalna grubość pęczków nerwu piszczelowego są większe niż u osób zdrowych zarówno u pacjentów z cukrzycą cierpiących na cukrzycową neuropatię obwodową, jak i bez klinicznych objawów neuropatii. Ultrasonografia może być z powodzeniem wykorzystywana u chorych z cukrzycą jako badanie przesiewowe pod kątem występowania cukrzycowej neuropatii obwodowej. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-71
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 71; 246-252
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Posterior interosseous nerve palsy caused by a ganglion: Conservative treatment with ultrasound-guided needle aspiration
Porażenie nerwu międzykostnego tylnego spowodowane obecnością ganglionu: leczenie zachowawcze – aspiracja pod kontrolą ultrasonografii
Autorzy:: Seki, Yasuhiro
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033236.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: conduction block
radial nerve palsy
sonography
tumor
Opis:: Posterior interosseous nerve palsy caused by a ganglion is not common and most previous patients were treated with excisional surgery. We treated a case conservatively with needle aspiration using ultrasonography, after a nerve conduction study. A 77-year-old man presented with impaired active finger extension of the left metacarpophalangeal joints. The nerve conduction study revealed conduction block of the left radial nerve near the elbow. Ultrasonography demonstrated a hypoechoic mass anterior to the radial neck compressing the posterior interosseous nerve. Then, needle aspiration of the mass was conducted under ultrasonography. Two months later, active finger extension recovered to normal. A ganglion can be diagnosed with ultrasonography and needle aspiration can be carried out safely under ultrasonography. A nerve conduction study can assess the degree of nerve damage. The combination of ultrasonography and a nerve conduction study can facilitate conservative treatment of needle aspiration for posterior interosseous nerve palsy caused by a ganglion.
Porażenie nerwu międzykostnego tylnego spowodowane obecnością ganglionu nie jest zjawiskiem powszechnym. Po raz pierwszy zostało opisane przez Bowena(1). Większość wcześniejszych przypadków leczono przy pomocy wycięcia chirurgicznego. U naszego pacjenta potwierdziliśmy rozpoznanie i określiliśmy lokalizację ucisku nerwu w badaniu elektromiograficznym. Pacjent został skierowany na leczenie zachowawcze metodą aspiracji igłowej pod kontrolą ultrasonografii (USG). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 68; 73-75
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zanik mięśnia czworobocznego u 11-letniego chłopca – opis przypadku
Trapezius muscle atrophy in an 11-year-old boy. Case report
Autorzy:: Drat-Gzubicka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061243.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: accessory nerve
brachial plexus
eleventh nerve
sternocleidomastoid muscle
trapezius muscle
mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy
nerw dodatkowy
mięsień czworoboczny
nerw jedenasty
splot barkowy
Opis:: The article describes the case of an 11-year-old boy who showed symptoms of the atrophy at his right shoulder. The child, diagnosed with the right shoulder plexus damage (MRI of the right shoulder plexus and the cervical spine was normal), was sent to EMG laboratory in Bydgoszcz. EMG tests did not show any features of the right shoulder plexus damage. The clinical examination showed the wrong position of the shoulder blade, difficulty with shoulder raising and arm abduction. The atrophy was limited to the trapezius muscle. No dysesthesia was observed. A little scar was located at the lateral cervical triangle, behind the sternocleidomastoid muscle. The scar resulted from the removal of the enlarged lymph node. The shoulder muscles atrophy occurred a few months later. Neither the boy nor his mother associated these events. On the basis of clinical examination and EMG tests the boy was diagnosed with the damage of the eleventh right nerve. The lymph nodes removal at the lateral cervical triangle is the most frequent cause of the accessory nerve damage. Other causes include: cranial basis tumors, basal skull and condylar fractures, accessory nerve neurinoma, carotid artery endarterectomy, internal carotid vein catheterizations, pulling, injury, painful atrophy of the shoulder zone muscles. Main problems with treating traumatic (and iatrogenic) damages of the accessory nerve include wrong diagnosis and conservative therapy. The best results of surgical procedures are obtained up to 3-month period following the injury. Differential diagnosis of the shoulder muscle atrophy should take into account the possibility of the accessory nerve damage.
Opisano przypadek 11-letniego chłopca, u którego wystąpiły zaniki w obrębie barku prawego. Dziecko trafiło do pracowni EMG w Bydgoszczy z rozpoznaniem uszkodzenia splotu barkowego prawego – MRI splotu barkowego prawego i kręgosłupa szyjnego bez odchyleń. W badaniu EMG nie stwierdzono cech uszkodzenia splotu barkowego prawego. W badaniu klinicznym dominowało nieprawidłowe ustawienie łopatki, utrudnione unoszenie barku i odwodzenie ramienia. Zanik był ograniczony do mięśnia czworobocznego. Nie obserwowano zaburzeń czucia. W obrębie bocznego trójkąta szyi, za mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym prawym zlokalizowano niewielką bliznę. Blizna ta była wynikiem usunięcia powiększonego zapalnie węzła chłonnego. Zaniki mięśni barku wystąpiły kilka miesięcy później. Matka i dziecko nie kojarzyli razem tych wydarzeń. Na podstawie badania klinicznego i badania EMG rozpoznano u chłopca uszkodzenie n. XI prawego. Usunięcie węzłów chłonnych w bocznym trójkącie szyi jest najczęstszą przyczyną uszkodzenia nerwu dodatkowego. Inne przyczyny uszkodzeń tego nerwu to: guzy podstawy czaszki, złamania podstawy czaszki i kłykcia potylicznego, nerwiaki nerwu dodatkowego, endarterektomia tętnicy szyjnej, cewnikowanie żyły szyjnej wewnętrznej, naciągnięcie, uraz, bolesny zanik mięśni pasa barkowego. Główne problemy w leczeniu urazowych, w tym jatrogennych, uszkodzeń nerwu dodatkowego to złe rozpoznanie i leczenie zachowawcze. Najlepsze wyniki leczenia operacyjnego uzyskuje się do trzech miesięcy od urazu. W diagnostyce różnicowej zaników mięśni w obrębie barku należy zwrócić uwagę na możliwość uszkodzenia nerwu dodatkowego.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 1; 58-61
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ocena przydatności badania USG z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w diagnostyce neuropatii pourazowych
Assessment of the utility of ultrasonography with high-frequency transducers in the diagnosis of posttraumatic neuropathies
Autorzy:: Kowalska, Berta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053591.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: complete nerve injury
diagnosis
partial nerve injury
posttraumatic peripheral neuropathies
ultrasonography
diagnostyka
neuropatie obwodowe pourazowe
ultrasonografia
uszkodzenia całkowite nerwów
uszkodzenia częściowe nerwów
Opis:: The primary aim of this paper was to assess the relevance of high-frequency ultrasound examination in qualifying patients for either surgical or conservative treatment of posttraumatic peripheral neuropathies. The study was conducted in a group of 47 patients aged 16–65 (mean age 33) who in 2009–2011 were referred to ultrasound examinations due to a clinical suspicion of posttraumatic peripheral neuropathies. The group included 30 females and 17 males. The patients examined presented with neuropathies of the following peripheral nerves: median, ulnar, common peroneal, digital, cutaneous in the deltoid area, mental, PIN and RSNR. In 21 patients, nerve injuries were partial, and in 24 – complete. In 2 cases, the nerve was entrapped between bony fragments. 17 of 21 patients with partial nerve injuries (80.95%) underwent an EMG examination. No functional tests were conducted in the cases of complete injuries when ultrasound imaging had confi rmed the result of the clinical examination. All patients underwent the interview, physical examination and ultrasound examination. Ultrasound examinations were performed with Esaote MyLab 50 and MyLab 60 systems using high-frequency broadband linear transducers: 6–18 MHz. The nerves were evaluated in the gray-scale and in the power Doppler mode in longitudinal and transverse sections for localization, morphology and the grade of injury as well as for possible anatomic variants of the nerve trunk and pathologies of the adjacent tissues. Moreover, a dynamic examination was performed, and it was attempted to induce pain or paresthesia by palpation at the site of the visualized pathology. Additionally, the motor and sensory–motor nerves were assessed indirectly based on the images of the skeletal muscles innervated by these nerves. The analyses of the collected material were performed by means of descriptive statistics. The results of clinical and surgical verifi cation were consistent with ultrasound fi ndings in 100% of cases. The results obtained indicate that high-frequency ultrasonography is a valuable method in qualifying patients for various types of treatment of peripheral neuropathies resulting from trauma.
Podstawowym celem pracy była ocena przydatności badania ultrasonograficznego z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego albo zachowawczego neuropatii obwodowych o charakterze pourazowym. Materiał pracy stanowiła grupa 47 osób w wieku 16–65 lat (średnia wieku 33 lata) kierowanych w latach 2009–2011 na badanie USG z klinicznym podejrzeniem neuropatii pourazowych. W grupie tej było 30 mężczyzn i 17 kobiet. Zbadano pacjentów ze zmianami pourazowymi nerwów obwodowych: pośrodkowego, łokciowego, promieniowego, strzałkowego wspólnego, nerwów palcowych, skórnych okolicy naramiennej, nerwu bródkowego, PIN, RSNR. U 21 osób uszkodzenia miały charakter częściowy, u 24 całkowity, w 2 przypadkach doszło do usidlenia nerwu pomiędzy odłamami kostnymi. U 17 spośród 21 chorych z rozpoznaniem częściowego uszkodzenia nerwu (80,95%) wykonano badanie EMG. Nie przeprowadzano badań czynnościowych w przypadku uszkodzeń całkowitych, gdy obraz ultrasonograficzny potwierdził wynik badania klinicznego. U wszystkich pacjentów wykonano badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz ultrasonograficzne. Do badań ultrasonograficznych wykorzystano aparaty Esaote MyLab 50 i MyLab 60 z zastosowaniem szerokopasmowych głowic liniowych o wysokich częstotliwościach: 6–18 MHz. Nerwy oceniano w skali szarości oraz w opcji dopplera mocy, w przekroju podłużnym i poprzecznym pod kątem lokalizacji, morfologii i stopnia uszkodzenia, ewentualnych wariantów anatomicznych pnia nerwu i patologii przylegających tkanek. Ponadto wykonywano badanie dynamiczne oraz próbę wywołania objawów bólu lub parestezji poprzez palpację miejsca uwidocznionej patologii, a także dokonywano pośredniej oceny nerwów ruchowych i czuciowo-ruchowych na podstawie obrazu unerwianych przez nie mięśni szkieletowych. Analizę zebranego materiału przeprowadzono za pomocą statystyki opisowej. W odniesieniu do weryfikacji klinicznej i operacyjnej zgodność z rozpoznaniem ultrasonograficznym uzyskano w 100% przypadków. Wyniki wskazują, że badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości jest cenną metodą w kwalifikowaniu do rodzaju leczenia neuropatii obwodowych o charakterze pourazowym.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 15-28
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Pourazowe obustronne uszkodzenie nerwów odwodzących – opis przypadku
Posttraumatic bilateral abducens nerves injury - case report
Autorzy:: Kaczorowska, Beata
Przybyła, Monika
Klimek, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061310.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abducens nerve
bilateral abducens nerves injury
head injury
oculomotor palsy
third nerve palsy
uraz głowy
uszkodzenie nerwów gałkoruchowych
nerw odwodzący
nerw okoruchowy
obustronne uszkodzenie nerwów odwodzących
Opis:: Oculomotor nerves (III, IV, VI) paralysis after cranial injury is not an exceptional case. However, bilateral abducens nerves injury following cranial trauma without fracture is a very rare occurrence. The abducens nerve (η. VI) is relatively long in its intracranial passage, during injury has relatively high elasticity and its mechanical avulsion is more difficult. In literature, we did not find any case describing bilateral abducens nerve injury as the only symptom of head trauma. There were described cases of unilateral injury of these nerves as an isolated symptom or in combination with the damage of other cerebral nerves mainly third and facial nerve. The authors present a case of a 67-year old man, in whom only bilateral abducens nerves injury was detected after cranial trauma. Neuroimaging examinations did not reveal the location of the injury. Lack of improvement of abducens nerves function in 4-month follow-up indicates, that most probably there came to neurotmesis as a result of injury. The authors consider the possible cause of VI nerve injury basing on various cases mentioned in literature.
Porażenie nerwów gałkoruchowych po przebytym urazie czaszki nie jest rzeczą niespotykaną. Natomiast obustronne uszkodzenie nerwów odwodzących po przebytym urazie czaszki bez złamania kości pokrywy stanowi ewenement. Nerw VI – odwodzący, jest dość długi w swoim odcinku wewnątrzczaszkowym, ma stosunkowo dużą sprężystość, a co za tym idzie nie ulega tak szybko mechanicznemu przerwaniu. W dostępnej nam literaturze nie znaleźliśmy przypadku opisującego obustronne uszkodzenie nerwów odwodzących jako jedynego objawu urazu głowy. Omawiane były przypadki jednostronnego uszkodzenia tego nerwu jako objawu izolowanego lub w połączeniu z uszkodzeniem innych nerwów czaszkowych, głównie n. okoruchowego i n. twarzowego. Autorzy prezentują przypadek 67-letniego chorego, u którego po urazie czaszki doszło do tego rodzaju uszkodzenia. Wykonane badania neuroobrazowe nie wykazały miejsca uszkodzenia. Brak poprawy funkcji nerwów odwodzących w 4-miesięcznej obserwacji pacjenta wskazuje, że najprawdopodobniej w wyniku urazu doszło do neurotmesis. Autorzy rozważają możliwe przyczyny uszkodzenia nn. VI na tle różnych przypadków przytaczanych w literaturze.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 3; 181-184
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Nawracające obwodowe porażenie nerwu twarzowego – opis przypadku
Recurrent facial nerve paralysis – case report
Autorzy:: Figlus, Małgorzata
Pawełczyk, Małgorzata
Kacperska, Magdalena Justyna
Janiak, Sylwia
Jastrzębski, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053330.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: obwodowe porażenie nerwu twarzowego
nawracające porażenie
nerwu twarzowego
obrzęk wargi
język geograficzny
zespół Melkerssona-Rosenthala
peripheral facial nerve paralysis
recurrent facial nerve paralysis
facial oedema
geographic tongue
Melkersson-Rosenthal syndrome
Opis:: Melkersson–Rosenthal syndrome is traditionally defined as a triad of syndromes including recurrent facial nerve palsy, oedematous changes within face and a geographic tongue. Aetiology of the disease is not definitely confirmed. Probably it is multifactorial with marked influence of autoimmune response of delayed hypersensitivity type. It is also claimed that infections, systemic disorders as well as trauma may be relevant. The genetic predisposition cannot be excluded. Cases with full clinical presentation are relatively rare, the incomplete cases are problematic for establishing diagnosis and treatment despite the fact that case report of the syndrome are more numerous nowadays. The article presents a case of patient with a recurrent facial nerve palsy and scrotal tongue, in whom the diagnosis was established after 18 years after the first sign occurred. There was a differential diagnostics conduced and the final diagnosis of incomplete Melkersson–Rosenthal syndrome was established. Standard therapeutic strategy was introduced but satisfactory results were not obtained. This case report highlights the diversity of clinical manifestation of the syndrome effecting from a sequence of their appearance, the variability of therapeutic theories, lack of standardized guidelines for therapeutic strategies and importance of collaboration between doctors of different specialties to elucidate this rare diagnosis.
Zespół Melkerssona–Rosenthala jest klasycznie definiowany jako triada objawów pod postacią nawracającego obwodowego porażenia nerwu twarzowego, obrzęku w obrębie twarzy oraz języka pofałdowanego. Etiologia choroby nie została jednoznacznie potwierdzona – prawdopodobnie jest wieloczynnikowa, z dominującym mechanizmem reakcji autoimmunologicznej o typie nadwrażliwości późnej. Istotny może być także wpływ infekcji, chorób ogólnoustrojowych oraz urazów. Nie wyklucza się również predyspozycji genetycznej. Postaci pełnoobjawowe są rzadkie, a przypadki niepełnoobjawowe stanowią problem zarówno diagnostyczny, jak i terapeutyczny, mimo coraz liczniejszych opisów przypadków klinicznych. W artykule zaprezentowano przypadek pacjenta z nawracającym porażeniem nerwu twarzowego i językiem pofałdowanym, u którego rozpoznanie ustalono po 18 latach od wystąpienia pierwszego objawu choroby. Po przeprowadzeniu diagnostyki różnicowej zdiagnozowano niepełny zespół Melkerssona–Rosenthala i włączono standardowe leczenie, nie uzyskując jednak satysfakcjonujących efektów terapeutycznych. W pracy zwracamy uwagę na heterogenny obraz kliniczny pacjentów, wynikający z kolejnego pojawiania się objawów, na różnorodne podejścia terapeutyczne, brak jednoznacznych wytycznych co do strategii leczenia oraz potrzebę współpracy lekarzy różnych specjalności w celu ustalenia tego rzadkiego rozpoznania.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 2; 134-139
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Efficacy of high frequency ultrasound in postoperative evaluation of carpal tunnel syndrome treatment
Określenie przydatności badania USG z wykorzystaniem głowicy wysokiej częstotliwości w ocenie skuteczności zastosowanego leczenia operacyjnego zespołu kanału nadgarstka
Autorzy:: Kapuścińska, Katarzyna
Urbanik, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052697.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: carpal tunnel syndrome
entrapment neuropathy
median nerve
ultrasound
nerw pośrodkowy
neuropatia uciskowa
ultrasonografia
zespół kanału nadgarstka
Opis:: Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common entrapment neuropathy and a frequent cause of sick leave because of work-related hand overload. The main treatment is operation. Aim: The aim of the study is to assess the usefulness of high frequency ultrasound in the postoperative evaluation of CTS treatment efficacy. Material and methods: Sixty-two patients (50 women and 12 men aged 28–70, mean age 55.2) underwent surgical treatment of CTS. Ultrasound examinations of the wrist in all carpal tunnel sufferers were performed 3 months after the procedure with the use of a high frequency broadband linear array transducer (6–18 MHz, using 18 MHz band) of MyLab 70/Esaote. On the basis of the collected data, the author has performed multiple analyses to confirm the usefulness of ultrasound imaging for postoperative evaluation of CTS treatment efficacy. Results: Among all 62 patients, 3 months after surgical median nerve decompression: in 40 patients, CTS symptoms subsided completely, and sonographic evaluation did not show median nerve entrapment signs; in 9 patients, CTS symptoms persisted or exacerbated, and ultrasound proved nerve compression revealing preserved flexor retinaculum fibers; in 13 patients, scar tissue symptoms occurred, and in 5 of them CTS did not subside completely (although ultrasound showed no signs of compression). Conclusions: Ultrasound imaging with the use of a high frequency transducer is a valuable diagnostic tool for postoperative assessment of CTS treatment efficacy.
Zespół kanału nadgarstka (ZKN) to najczęstsza neuropatia uciskowa i częsta przyczyna zwolnień lekarskich z powodu przeciążenia ręki związanego z pracą. ZKN leczy się przede wszystkim operacyjnie. Cel pracy: Celem pracy jest określenie przydatności badania USG z wykorzystaniem głowicy wysokiej częstotliwości w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowi grupa 62 pacjentów (50 kobiet i 12 mężczyzn w wieku od 28 do 70 lat; średnia wieku 55,2 roku) operowanych z powodu ZKN. U wszystkich wykonano badania USG 3 miesiące po zabiegu głowicą liniową szerokopasmową wysokiej częstotliwości (6–18 MHz, z zastosowaniem pasma 18 MHz), aparatem MyLab 70 firmy Esaote. Na podstawie uzyskanych danych przeprowadzono analizę mającą na celu potwierdzenie przydatności badania USG w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia. Wyniki: Wśród 62 osób, u których wykonano badanie kontrolne USG po zabiegu odbarczenia nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka: u 40 osób objawy ZKN ustąpiły całkowicie, a w badaniu USG nie wykazano cech ucisku nerwu pośrodkowego; u 9 osób objawy ZKN przetrwały bądź nasiliły się, a w badaniu USG wykazano ucisk nerwu przez zachowane włókna troczka; u 13 osób pojawiły się objawy ze strony blizny, w tym u 5 dodatkowo nie ustąpiły całkowicie objawy ZKN (przy braku ucisku w badaniu USG). Wnioski: Badanie USG z wykorzystaniem głowicy wysokiej częstotliwości jest wartościową metodą diagnostyki obrazowej w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 16-24
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Leczenie bólu Część IV. Blokady nerwów
Paintherapy Part IV. Nerveblocks
Autorzy:: Leś, Jarosław
Grzesiak, Joanna
Sokół-Kobielska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031048.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: interventional pain therapy
nerve blocks
neurolysis
pain
sympathectomy
ból
blokady nerwów
zabiegowe metody leczenia bólu
neuroliza
sympatektomia
Opis:: Past years have been marked with an increased interest in invasive treatment of acute and chronic pain. Anaesthesiologists when treating intra and postoperative pain use these methods most often. In chronic pain their use is less frequent. Depending on method used to perform the blockade it can have short or long lasting analgetic effect. Local anaesthetics are used with or without adjuvants such as clonidine, opioids, and adrenaline. In case of long-term blockade chemical substances, thermal and surgical methods are used to disrupt nervous structures. Unfortunately the scientific research has not been extensive in this field and that is the reason for them not to be popular. Invasive pain treatment is used in cases of failure of conservative methods or where side effects of the treatment were unacceptable. Presently these methods are more often required to support the pharmacological treatment in every stage of illness so they should be recognized as alternative or adjuvant methods in analgetic ladder. Besides analgetic effect short-lasting blockades are used for diagnostic purposes allowing localizing the place responsible for triggering pain experience as well as prognostic before planed long-lasting blockade. In chronic pain short lasting blocks should be avoided except for diagnostic purposes. Before application of any blockade we should consider if the benefit of the method would be greater than potential side effects.
W ostatnich latach zainteresowanie zabiegowymi metodami leczenia bólu ostrego i przewlekłego znacząco wzrosło. Stosowane są one najczęściej przez anestezjologów w leczeniu bólu związanego z zabiegami operacyjnymi. W przypadku bólu przewlekłego metody zabiegowe wykorzystywane są znacznie rzadziej. W zależności od użytego środka blokady mogą mieć działanie krótko- lub długotrwałe. Do wykonania blokad krótkotrwałych używa się leków znieczulenia miejscowego, z ewentualnym dodatkiem leków wspomagających, takich jak adrenalina, opioidy, klonidyna. W przypadku blokad długotrwałych wykorzystywane są metody chemiczne, termiczne lub chirurgiczne mające na celu uszkodzenie struktur nerwowych. Niestety, ze względu na niewielką liczbę dobrze opracowanych badań naukowych nie cieszą się one popularnością. Inwazyjne leczenie bólu, poza wybranymi przypadkami, było wprowadzane, gdy metody zachowawcze nie przyniosły pożądanego złagodzenia bólu lub gdy skutki uboczne nie były akceptowane. Obecnie przeważa pogląd, że powinny one wspomagać leczenie farmakologiczne na każdym etapie choroby. Uznaje się je za alternatywne lub adiuwantowe metody leczenia w drabinie analgetycznej. Oprócz efektu przeciwbólowego blokady krótkotrwałe wykorzystywane są w celach diagnostycznych (pozwalają zlokalizować miejsce odpowiedzialne za wywołanie doznań bólowych) oraz prognostycznych - przed planowaną blokadą długotrwałą. W bólach przewlekłych należy unikać blokad przynoszących krótkotrwałe złagodzenie dolegliwości, z wyjątkiem blokad diagnostycznych. Przed wykonaniem jakiejkolwiek blokady należy rozważyć, czy wynikające z niej korzyści będą większe od potencjalnych niepożądanych skutków ubocznych.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 169-177
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Anatomia prawidłowa i ultrasonograficzna wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego
Normal and sonographic anatomy of selected peripheral nerves. Part I: Sonohistology and general principles of examination, following the example of the median nerve
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061539.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: median nerve
peripheral nerves
proper anatomy
ultrasonographic anatomy
ultrasonography
anatomia prawidłowa
anatomia ultrasonograficzna
nerw pośrodkowy
nerwy obwodowe
ultrasonografia
Opis:: Ultrasonography is an established method for imaging peripheral nerves. It serves to supplement the physical examination, electromyography, and magnetic resonance imaging. It enables the identification of post-traumatic changes of nerves, neuropathies secondary to compression syndromes, inflammatory or neoplastic nerve lesions as well as the evaluation of postoperative complications. In certain situations, this technique is the imaging method of choice. It is increasingly used in anesthesiology for regional anesthesia. As in the case of other ultrasound imaging studies, the examination of peripheral nerves is non-invasive, well-tolerated by patients, and relatively inexpensive. This article presents the histological structure of peripheral nerves and their appearance in ultrasonography. It also presents the examination technique, following the example of the median nerve, and includes a series of diagrams and ultrasound images. The interpretation of the shape, echogenicity, thickness and vascularity of nerves is described, as well as their relation to the surrounding tissues. The “elevator technique”, which consists of locating a set nerve at a characteristic anatomic point, and following it proximally or distally, has been explained. The undisputed benefits of the ultrasound examination have been presented, including its advantages over other diagnostic methods. These advantages include the dynamic component of the ultrasound examination and the possibility of correlating the patient’s symptoms with the ultrasound images. As an example, the proper anatomy and the ultrasonographic appearance of the median nerve were described. This nerve’s course is presented, its divisions, and characteristic reference points, so as to facilitate its location and identification, and enable subsequent use of the aforementioned “elevator technique”. This article opens a series of publications concerning anatomy, technique of examination and pathologies of peripheral nerves.
Ultrasonografia jest uznaną metodą obrazowania nerwów obwodowych, stanowiącą uzupełnienie badania klinicznego, elektromiografii oraz badania metodą rezonansu magnetycznego. Pozwala na rozpoznanie neuropatii na tle zespołów uciskowych, zmian pourazowych nerwów, zmian nowotworowych i zapalnych nerwów oraz na ocenę powikłań pooperacyjnych. W niektórych sytuacjach staje się metodą z wyboru. Coraz częściej jest wykorzystywana w anestezjologii celem prowadzenia znieczuleń regionalnych. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych, diagnostyka nerwów obwodowych ma nieinwazyjny charakter, jest dobrze tolerowana przez pacjentów i względnie tania. W artykule przedstawiono budowę histologiczną nerwów obwodowych w korelacji z obrazem ultrasonograficznym oraz technikę badania na przykładzie nerwu pośrodkowego, załączając szereg schematów i zdjęć ultrasonograficznych. Opisano sposób interpretacji kształtu, echogeniczności, grubości, unaczynienia nerwu, a także jego stosunku do otaczających tkanek. Wyjaśniono „technikę windy”, polegającą na odnalezieniu nerwu w charakterystycznym punkcie anatomicznym i śledzeniu go w kierunku obwodowym bądź dogłowowym. Zwrócono uwagę na niekwestionowane zalety badania ultrasonograficznego i tym samym jego przewagę nad innymi metodami diagnostycznymi, jakimi są badanie dynamiczne i możliwość jednoczasowej konfrontacji dolegliwości pacjenta z obrazem ultrasonograficznym. Przedstawiono szczegółową anatomię prawidłową i ultrasonograficzną nerwu pośrodkowego. Opisano przebieg nerwu, jego podziały i charakterystyczne punkty referencyjne, ułatwiające jego odnalezienie i identyfikację, a następnie śledzenie wspomnianą „techniką windy”. Artykuł otwiera cykl prac dotyczących anatomii, techniki badania oraz patologii nerwów obwodowych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 120-130
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Leczenie zespołów cieśni
Management of entrapment neuropathies
Autorzy:: Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061859.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endoscopic surgery in entrapment neuropathies
entrapment neuropathies of the lower extremity
entrapment neuropathies of the median nerve
entrapment neuropathies of the radial nerve
entrapment neuropathies of the ulnar nerve
local steroid injections
management of entrapment neuropathies
thoracic outlet syndrome
zabiegi endoskopowe
zespoły cieśni nerwu pośrodkowego
zespół cieśni nerwu łokciowego
zespół górnego otworu klatki piersiowej
miejscowa steroidoterapia nerwu promieniowego
leczenie zachowawcze zespołów cieśni kończyny dolnej
Opis:: This paper reviews current knowledge on management of entrapment neuropathies. An attempt of conservative therapy is appropriate in patients showing no motor deficit, particularly if entrapment neuropathy is associated with an endocrine disorder, potentially avoidable physical activity or with external compression of the nerve. Even though the natural history of entrapment neuropathies is poorly understood, it is well known that their course is not necessarily progressive and spontaneous remissions are not exceptional. This advocates conservative treatment in patients with mild symptoms in early stages of the disease. Such a treatment must ensure getting rid of the factors responsible for development of the neuropathy and usually includes temporary immobilization of the affected limb. Currently available data do not support the value of local steroid injections. Management problems encountered in patients with diabetes mellitus and in the cases of double or multiple crush syndrome were also discussed. Basing on the most recently published clinical data the author reviews indications to surgical treatment in each of the entrapment neuropathies. Operative techniques and strategies were presented and briefly assessed. Attention was drawn to the possible advantages and disadvantages of endoscopic surgery for carpal tunnel syndrome as compared with the open surgery. The results of operative treatment were looked at pointing out typical side effects and complications.
W pracy przedstawiono aktualną wiedzę na temat leczenia zespołów cieśni. Próba leczenia zachowawczego jest uzasadniona w przypadkach przebiegających bez uszkodzenia włókien ruchowych, zwłaszcza gdy neuropatia wiąże się ze zmianami hormonalnymi, możliwą do uniknięcia aktywnością fizyczną lub uciskiem z zewnątrz. Choć historia naturalna zespołów tunelowych jest słabo poznana, to wiadomo, że ich przebieg nie musi być postępujący, a samoistne remisje nie należą do wyjątków, co rzutuje na wybór terapii u chorych z niezbyt nasilonymi objawami klinicznymi. Leczenie zachowawcze polega na usunięciu czynników odpowiedzialnych za rozwój neuropatii, a jego istotnym elementem jest czasowe unieruchomienie kończyny. Dostępne dane nie potwierdzają wartości leczniczej miejscowych wstrzyknięć steroidów. Omówiono problemy terapeutyczne występujące u chorych z cukrzycą oraz w przypadkach tzw. zespołu podwójnego zmiażdżenia. W oparciu o najnowsze dostępne publikacje omówiono wskazania do leczenia chirurgicznego oraz przedstawiono techniki i strategie operacyjne stosowane w poszczególnych zespołach cieśni. Zwrócono szczególną uwagę na przydatność zabiegów endoskopowych w zespole cieśni nadgarstka i ich porównanie z operacją klasyczną. Zaprezentowano wyniki leczenia chirurgicznego w poszczególnych neuropatiach, uwzględniając możliwe powikłania i ich leczenie.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 267-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Podstawy kliniczne zespołów cieśni
Clinical basis of entrapment neuropathies
Autorzy:: Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061809.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: entrapment neuropathies of the lower extremity
entrapment neuropathies of the median nerve
entrapment neuropathies of the radial nerve
entrapment neuropathies of the ulnar nerve
epidemiology of entrapment neuropathies
etiology of entrapment neuropathies
symptomatology of entrapment neuropathies
thoracic outlet syndrome
symptomatologia zespołów cieśni
zespoły cieśni nerwu pośrodkowego
zespoły cieśni nerwu promieniowego
zespół cieśni nerwu łokciowego zespół górnego otworu klatki piersiowej
zespoły cieśni kończyny dolnej
etiologia zespołów cieśni
epidemiologia zespołów cieśni
Opis:: Peripheral nerve entrapment is a condition of chronic injury of a nerve passing through a narrow, noncompliant anatomical canal. This leads to clinically apparent entrapment neuropathy with pain and paresthesias in distribution of the affected nerve, progressing to motor weakness and muscle atrophy. The most common peripheral nerve entrapment is carpal tunnel syndrome found in 0.5 to 3% of the population. In the US, patients with entrapment neuropathies make up 10 to 20% of all neurosurgical cases. Deformities resulting from bone fractures or arthritis may account for chronic nerve compression as found in the classic tardy ulnar palsy. Not unusually, nerves are compressed by atypical anatomical structures such as Struthers ligament (median nerve), arcades of Struthers (ulnar nerve) or arcade of Fröhse (radial nerve). Superficially located nerves are vulnerable to direct trauma during the routine daily activities as this is the case with the ulnar nerve at the elbow and with the superficial lateral femoral nerve in patients wearing tight jeans. Entrapment neuropathies are frequently associated with pregnancy and acromegaly, with metabolic disorders (diabetes mellitus, alcoholism, chronic hemodialyses) and with hereditary neuropathy with liability to pressure palsies (HNPP), the condition showing autosomal dominant inheritance and caused by the deletion of a segment of chromosome 17p11.2-12 which contains peripheral myelin protein-22 gene (PMP22). Following general considerations, the clinical symptoms and etiology of carpal tunnel syndrome, pronator teres syndrome, anterior interosseous nerve syndrome, entrapment of the ulnar nerve at the elbow and at the wrist and hand, posterior interosseous nerve syndrome, Wartenberg syndrome, thoracic outlet syndrome, entrapment of the suprascapular and musculocutaneous nerves, Roth syndrome, tarsal and anterior tarsal tunnel syndromes, neuropathies of peroneal nerves and saphenous nerve as well as Morton’s neuroma were reviewed in detail.
Istotą zespołów cieśni jest uszkodzenie nerwu obwodowego będące następstwem ucisku w wąskim i niepodatnym na rozciąganie kanale anatomicznym. Występująca wówczas neuropatia z uwięźnięcia objawia się najpierw bólem i parestezjami w polu unerwienia danego nerwu, następnie osłabieniem czucia powierzchniowego, a w zaawansowanych przypadkach także niedowładami i zanikami mięśni. Najczęściej występującą neuropatię z uwięźnięcia - zespół cieśni nadgarstka stwierdza się u 0,5-3% populacji. W USA chorzy z zespołami cieśni stanowią 10-20% pacjentów spotykanych w praktyce neurochirurgicznej. Zespołom cieśni sprzyjają urazy kostno-stawowe, jak to ma miejsce w tzw. opóźnionym uszkodzeniu nerwu łokciowego. Niekiedy nerwy bywają uciskane przez nietypowe struktury anatomiczne, takie jak np. więzadło Struthersa (nerw pośrodkowy), arkady Struthersa (nerw łokciowy) czy arkada Frohse’a (nerw międzykostny tylny). Istotną rolę odgrywa także ucisk z zewnątrz, np. na nerw łokciowy w okolicy łokcia lub nerw skórny boczny uda przez ciasne dżinsy. Rozwojowi neuropatii z uwięźnięcia sprzyjają również zmiany hormonalne (ciąża, akromegalia), metaboliczne (cukrzyca, alkoholizm, przewlekła dializoterapia) oraz tzw. dziedziczna neuropatia ze skłonnością do uciskowych uszkodzeń nerwów, dziedziczona autosomalnie dominująco, a spowodowana delecją 17p11.2-12 wywołującą zmniejszoną ekspresję genu odpowiedzialnego za syntezę jednego z białek mieliny nerwów obwodowych (PMP22). W części szczegółowej omówiono objawy kliniczne i patogenezę zespołów: cieśni nadgarstka, mięśnia nawrotnego obłego, nerwu międzykostnego przedniego, cieśni nerwu łokciowego w okolicy łokcia, kanału Guyona, nerwu międzykostnego tylnego, Wartenberga, otworu górnego klatki piersiowej, nerwu nadłopatkowego, nerwu mięśniowo-skórnego, Rotha, kanału kostki przyśrodkowej, cieśni nerwu strzałkowego wspólnego, przedniego cieśni stępu, nerwu strzałkowego powierzchownego, nerwu udowo--goleniowego i nerwoból Mortona.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 232-241
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część II: Neuropatie uciskowe kończyny dolnej
Ultrasound assessment of selected peripheral nerves pathologies. Part II: Entrapment neuropathies of the lower limb
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061170.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: entrapment syndromes
lower extremity neuropathies
nerve compression syndromes
peripheral nerves
ultrasound
nerwy obwodowe
neuropatie kończyny dolnej
ultrasonografia
zespoły uciskowe nerwów
zespoły usidlenia
Opis:: Similarly to entrapment neuropathies of upper extremities, the ultrasound constitutes a valuable supplementation of diagnostic examinations performed in patients with suspicions of nerve entrapment syndromes of the lower limb. For many years, it was claimed that such pathologies were rare. This probably resulted from the lack of proper diagnostic tools (including high frequency ultrasound transducers) as well as the lack of sufficient knowledge in this area. In relation to the above, the symptoms of compression neuropathies were frequently interpreted as a manifestation of pathologies of the lumbar part of the spine or a other orthopedic disease (degenerative or overuse one). Consequently, many patients were treated ineffectively for many months and even, years which led to irreparable neurological changes and changes in the motor organ. Apart from a clinical examination, the diagnostics of entrapment neuropathies of lower limb is currently based on imaging tests (ultrasound, magnetic resonance) as well as functional assessments (electromyography). Magnetic resonance imaging is characterized by a relatively low resolution (as compared to ultrasound) which results in limited possibilities of morphological evaluation of the visualized pathology. Electromyography allows for the assessment of nerve function, but does not precisely determine the type and degree of change. This article presents examples of the most common entrapment neuropathies of the lower limb concerning the following nerves: sciatic, femoral, lateral femoral cutaneous, obturator, fibular and its branches, tibial and its branches as well as sural. The pathomorphological basis of the neuropathies as well as corresponding ultrasound images are presented in this paper. Attention has been drawn to echogenicity, degree of vascularization and bundle presentation of the trunk of a pathological peripheral nerve.
Podobnie jak w przypadku neuropatii uciskowych kończyny górnej badanie ultrasonograficzne jest cennym uzupełnieniem badań diagnostycznych przeprowadzanych u pacjentów z podejrzeniem zespołów uciskowych nerwów kończyny dolnej. Przez wiele lat uważano, że tego rodzaju patologie występują rzadko. Prawdopodobnie było to efektem braku odpowiednich narzędzi diagnostycznych (w tym głowic ultradźwiękowych o wysokich częstotliwościach), jak również braku dostatecznej wiedzy na ten temat. Wobec powyższego objawy neuropatii uciskowych często interpretowano jako wyraz patologii odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub innej choroby ortopedycznej (o podłożu zwyrodnieniowym czy przeciążeniowym). W rezultacie niejednokrotnie pacjenci byli nieskutecznie leczeni przez wiele miesięcy, a nawet lat, co prowadziło do nieodwracalnych zmian neurologicznych oraz zmian w narządzie ruchu. Diagnostyka neuropatii uciskowych kończyny dolnej opiera się obecnie, poza badaniem klinicznym, na badaniach obrazowych (badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny) oraz czynnościowych (elektromiografia). Rezonans magnetyczny cechuje relatywnie niska (w porównaniu z ultrasonografią) rozdzielczość, co skutkuje ograniczonymi możliwościami oceny morfologicznej uwidocznionej patologii. Elektromiografia pozwala na ocenę funkcji nerwu, jednak bez dokładnego określenia typu i poziomu zmian. W pracy omówiono przykłady najczęstszych neuropatii uciskowych kończyny dolnej, dotyczących nerwu kulszowego, udowego, skórnego bocznego uda, zasłonowego, nerwu strzałkowego i jego gałęzi, nerwu piszczelowego i jego gałęzi oraz nerwu łydkowego. Przedstawiono podłoże patomorfologiczne neuropatii oraz odpowiadające im obrazy ultrasonograficzne. Zwrócono uwagę na echogeniczność, stopień unaczynienia oraz rysunek pęczkowy objętego patologią pnia nerwu obwodowego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 51; 463-471
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Relaksacja przepony przyczyną narastającej niewydolności krążeniowo-oddechowej u 10-letniej dziewczynki – opis przypadku
Increasing cardiorespiratory failure as a result of diaphragmatic relaxation in 10-year-old girl – case report
Autorzy:: Krenc, Zbigniew
Piaseczna-Piotrowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030592.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: relaxation ofthe diaphragm
phrenic nerve lesion
cardiorespiratory failure
plication of diaphragm
children
relaksacja przepony
uszkodzenie nerwu przeponowego
niewydolność krążeniowo-oddechowa
plikacja przepony
dzieci
Opis:: Diaphragmatic relaxation is defined as an abnormally high or elevated position of one leaf of the diaphragm with compression of various degrees of lungs and heart. Relaxation of the diaphragm is either congenital, due to muscular dysplasia or acquired and related to phrenic nerve lesion. In newborns the most common aetiology is birth trauma. Cardiovascular surgery is the most common cause of acquired diaphragmatic palsy in children, especially after a Blalock-Taussig shunt. Paralysis of the diaphragm can occur after some infection diseases, abdominal surgery or road traffic injuries. Symptoms largely depend on the aetiology, onset and progression of disease. Some patients are asymptomatic. Cardiorespiratory failure is usually seen in severe cases. The diagnosis of diaphragmatic relaxation due to phrenic nerve lesion is suggested when the chest radiograph shows a raised diaphragm and is confirmed by fluoroscopy, ultrasonography and EMG stimulation. The definitive surgical option in patients with diaphragmatic relaxation is a plication of diaphragm. Thoracoscopic diaphragmatic plication is an acceptable alternative to standard thoracotomy. This paper presents a case of 10-year-old girl with relaxation of the diaphragm admitted to hospital because of growing symptoms of the cardiorespiratory failure.
Relaksacja przepony jest to najczęściej jednostronne zwiotczenie całej lub części kopuły przepony przebiegające z jej wpuklaniem się do jamy klatki piersiowej wraz z narządami jamy brzusznej oraz różnego stopnia kompresją płuc i serca. Może być zaburzeniem wrodzonym (jako wynik dysplazji mięśniowej) lub nabytym – wówczas jest najczęściej następstwem uszkodzenia nerwu przeponowego. U noworodków wykazuje zwykle związek z powikłanym przebiegiem porodu. W pozostałych grupach wiekowych najczęstszą jej przyczyną jest zabieg kardiochirurgiczny, a zwłaszcza przeprowadzone zespolenie Blalocka-Taussig. Wśród innych przyczyn nabytej relaksacji przepony wymienia się czynniki infekcyjne, zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej i urazy komunikacyjne. Przebieg kliniczny relaksacji przepony może być skąpoobjawowy w przypadku niewielkiej dysfunkcji przepony. W skrajnych przypadkach prowadzić może do objawów niewydolności krążeniowo-oddechowej w mechanizmie kompresyjnym. Podstawowe znaczenie w diagnostyce tej patologii mają badania radiologiczne, zwłaszcza badanie fluoroskopowe, a także badanie ultrasonograficzne i elektromiograficzne. Podstawową metodą leczenia chirurgicznego relaksacji przepony jest zabieg plikacji. Alternatywę dla standardowej torakotomii stanowi zabieg plikacji przepony metodą wideotorakoskopową. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają przypadek 10-letniej dziewczynki z rozpoznaną relaksacją przepony, będącą przyczyną narastającej niewydolności krążeniowo-oddechowej.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 68-71
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ocena przydatności badania USG z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w diagnostyce neuropatii uciskowych
Assessment of the utility of ultrasonography with high-frequency transducers in the diagnosis of entrapment neuropathies
Autorzy:: Kowalska, Berta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057783.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: carpal tunnel syndrome
neuropathies
peripheral nerves
ulnar nerve entrapment
ultrasonography
nerwy obwodowe
neuropatie
ultrasonografia
zespół cieśni kanału nerwu łokciowego
zespół cieśni nadgarstka
Opis:: The primary aim of this paper was to assess the relevance of high-frequency ultrasound examination in qualifying patients for either surgical or conservative treatment of peripheral entrapment neuropathies. The study was conducted in a group of 55 patients aged 7–83 (mean age 43.6), including 28 males and 27 females, who in 2009–2011 were referred to an ultrasound examination due to a clinical suspicion of entrapment neuropathies. For the purposes of the analysis, the patients were divided into four groups: carpal tunnel syndrome (1), ulnar nerve entrapment (2) (cubital tunnel syndrome and Guyon’s canal syndrome), posterior interosseous nerve syndrome (3) and other entrapment neuropathies (4). The cases of isolated idiopathic carpal tunnel syndrome were excluded from the analysis. All patients underwent the interview, physical examination and ultrasound examination. Ultrasound examinations were performed with Esaote MyLab 50 and MyLab 60 systems using high-frequency broadband linear transducers: 6–18 MHz. Sixty-seven percent of patients (37 persons) underwent a neurophysiological test. Nerve echostructure, its hyperemia as well as nerve cross-sectional area or, in the case of small nerves, diameter were assessed in all patients. Furthermore, the following were assessed in individual groups: notch sign in group 1, nerve instability in a dynamic ultrasound examination in group 2, nerve angulation in a dynamic ultrasound examination and tenderness on nerve compression at the site of the visualized pathology in group 3. The analyses of the collected material were performed by means of descriptive statistics. The results of clinical and surgical verification were consistent with ultrasound findings in 96.4%. The results indicate that high-frequency ultrasonography is a valuable method in qualifying patients for various types of treatment of peripheral neuropathies resulting from compression.
Podstawowym celem pracy była ocena przydatności badania ultrasonograficznego z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości w kwalifikowaniu do leczenia operacyjnego albo zachowawczego neuropatii obwodowych o charakterze uciskowym. Materiał pracy stanowiła grupa 55 osób w wieku 7–83 lata (średnia wieku 43,6 roku), w tym 28 mężczyzn i 27 kobiet, kierowanych w latach 2009–2011 na badanie ultrasonograficzne z klinicznym podejrzeniem neuropatii uciskowych, na potrzeby analizy podzielonych na cztery grupy: zespół kanału nadgarstka (1), zespół ucisku nerwu łokciowego (2) (ucisk na poziomie rowka nerwu łokciowego oraz ucisk na poziomie kanału Guyona), zespół ucisku nerwu międzykostnego tylnego (3), inne neuropatie uciskowe (4). Z analizowanej grupy wyłączono przypadki izolowanego idiopatycznego zespołu kanału nadgarstka. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz badanie ultrasonograficzne. Badania ultrasonograficzne przeprowadzono aparatami Esaote MyLab 50 oraz MyLab 60 z zastosowaniem szerokopasmowych głowic liniowych o wysokich częstotliwościach: 6–18 MHz. U 67% pacjentów (37 osób) wykonano badanie neurofizjologiczne. U wszystkich pacjentów oceniano echostrukturę nerwu i jego przekrwienie oraz określano pole powierzchni przekroju nerwu albo – w przypadku drobnych nerwów – średnicę. Dodatkowo w grupie 1 oceniano objaw wcięcia, w grupie 2 – niestabilność nerwu w dynamicznym badaniu ultrasonograficznym, w grupie 3 – zaginanie kątowe nerwu w dynamicznym badaniu ultrasonograficznym oraz tkliwość w czasie ucisku nerwu w miejscu uwidocznionej patologii. Analizy zebranego materiału dokonano za pomocą statystyki opisowej. W odniesieniu do weryfikacji klinicznej i operacyjnej zgodność z rozpoznaniem ultrasonograficznym osiągnięto w 96,4% przypadków. Uzyskane wyniki wskazują, że badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości jest cenną metodą w kwalifikowaniu do rodzaju leczenia neuropatii obwodowych o charakterze uciskowym.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 59; 371-392
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część III: Urazy i ocena pooperacyjna
Ultrasound assessment of selected peripheral nerve pathologies. Part III: Injuries and postoperative evaluation
Autorzy:: Kowalska, Berta
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059293.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: nerve injuries
peripheral neuropathies
postoperative complications
posttraumatic lesions
secondary neuropathies
ultrasound
neuropatie obwodowe
powikłania pooperacyjne
ultrasonografia
urazy nerwów
wtórne neuropatie
zmiany pourazowe
Opis:: The previous articles of the series devoted to ultrasound diagnostics of peripheral nerves concerned the most common nerve pathologies, i.e. entrapment neuropathies. The aim of the last part of the series is to present ultrasound possibilities in the postoperative control of the peripheral nerves as well as in the diagnostics of the second most common neuropathies of peripheral nerves, i.e. posttraumatic lesions. Early diagnostics of posttraumatic changes is of fundamental importance for the course of treatment and its long-term effects. It aids surgeons in making treatment decisions (whether surgical or conservative). When surgical treatment is necessary, the surgeon, based on US findings, is able to plan a given type of operative method. In certain cases, may even abandon the corrective or reconstructive surgery of the nerve trunk (when there are extensive defects of the nerve trunks) and instead, proceed with muscle transfers. Medical literature proposes a range of divisions of the kinds of peripheral nerve injuries depending on, among others, the mechanism or degree of damage. However, the most important issue in the surgeon-diagnostician communication is a detailed description of stumps of the nerve trunks, their distance and location. In the postoperative period, ultrasound is used for monitoring the operative or conservative treatment effects including the determination of the causes of a persistent or recurrent neuropathy. It facilitates decision-making concerning a repeated surgical procedure or assuming a wait-and-see attitude. It is a difficult task for a diagnostician and it requires experience, close cooperation with a clinician and knowledge concerning surgical techniques. Apart from a static assessment, a dynamic assessment of possible adhesions constitutes a crucial element of postoperative examination. This feature distinguishes ultrasound scanning from other methods used in the diagnostics of peripheral neuropathies.
W poprzednich dwóch artykułach z serii poświęconej diagnostyce ultrasonograficznej nerwów obwodowych zostały przedstawione najczęstsze patologie, jakimi są neuropatie uciskowe. Celem kończącej cykl III części jest przedstawienie możliwości ultrasonografii w ocenie drugich co do częstości neuropatii obwodowych, tj. zmian pourazowych, oraz w kontroli pooperacyjnej nerwów obwodowych. Wczesna diagnostyka zmian pourazowych ma fundamentalne znaczenie dla przebiegu leczenia oraz jego odległych wyników. Ułatwia chirurgowi podjęcie decyzji o rodzaju postępowania (operacyjnym bądź zachowawczym). W przypadku konieczności leczenia operacyjnego chirurg w oparciu o wynik badania ultrasonograficznego może zaplanować rodzaj metody operacyjnej. W niektórych sytuacjach może nawet odstąpić od zabiegu naprawczego czy rekonstrukcyjnego (przy rozległych ubytkach pni nerwowych) na rzecz transferów mięśniowych. Literatura medyczna proponuje szereg podziałów uszkodzeń nerwów obwodowych, między innymi w zależności od mechanizmu czy stopnia uszkodzenia. Najważniejszy w komunikacji pomiędzy chirurgiem a diagnostą jest jednak szczegółowy opis obrazu kikutów pni nerwowych, ich odległości oraz miejsca położenia. W okresie pooperacyjnym diagnostyka ultrasonograficzna jest wykorzystywana w celu monitorowania efektów leczenia operacyjnego bądź zachowawczego, w tym do określenia przyczyn utrzymującej się bądź nawrotowej neuropatii. Pozwala na podjęcie decyzji o ponownym zabiegu operacyjnym lub przyjęciu postawy wyczekującej. Jest to dla diagnosty trudne zadanie, wymagające doświadczenia, ścisłej współpracy z klinicystą oraz znajomości technik operacyjnych. W ocenie pooperacyjnej bardzo ważny element badania, poza oceną statyczną, stanowi ocena dynamiczna pod kątem ewentualnych zrostów; jest to cecha wyróżniająca badanie ultrasonograficzne spośród innych metod diagnostyki neuropatii obwodowych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 82-92
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nerve" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język