Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "malignancies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
In postmenopausal women, some uterine leiomyosarcomas mimic a cystic degeneration of uterine myoma: two case reports and a literature review
U kobiet w okresie pomenopauzalnym mięsak gładkokomórkowy macicy może imitować zwyrodnienie torbielowate mięśniaka macicy – opis dwóch przypadków i przegląd literatury
Autorzy:
Young Kwon, Hyun
Rha, Seo-Hee
Park, Jung-Woo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029733.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
degenerating cystic uterine leiomyoma
uterine leiomyosarcoma
uterine malignancies
Opis:
Uterine leiomyosarcoma is an uncommon malignancy accounting for approximately 1% of gynecologic oncology cases. Most uterine leiomyosarcomas occur in menopausal women and they are notorious for their aggressive character, early dissemination, and poor prognosis. It is difficult to accurately differentiate uterine leiomyosarcoma from leiomyomas, especially when leiomyomas undergo degenerative changes. We treated two menopausal women with a uterine mass showing cystic change. Clinical work-up included needle aspiration, sonography, computed tomography, and serum tumor markers to differentiate uterine leiomyosarcoma from leiomyoma. All results were negative for malignancy, but uterine leiomyosarcoma was ultimately diagnosed by pathological examination. Until an accurate preoperative diagnostic method is available, menopausal women diagnosed with a degenerating cystic uterine fibroid should be considered to have a malignancy intraoperatively in order to prevent tumor cells from intraperitoneal spreading.
Mięsak gładkokomórkowy macicy to rzadki nowotwór złośliwy odpowiadający za około 1% przypadków nowotworów narządów rodnych. Nowotwór ten występuje głównie u kobiet w okresie pomenopauzalnym i jest znany z agresywnego przebiegu, wczesnego rozsiewu oraz złego rokowania. Przeprowadzenie dokładnej diagnostyki różnicującej mięsaka gładkokomórkowego i mięśniaków jest trudne, zwłaszcza w przypadku zmian degeneracyjnych tych drugich. W pracy przedstawiono przypadki dwóch kobiet w okresie pomenopauzalnym, u których w macicy stwierdzono obecność masy wykazującej zmianę torbielowatą. W ramach diagnostyki klinicznej wykonano biopsję aspiracyjną, badanie ultrasonograficzne, tomografię komputerową oraz oznaczono stężenia markerów nowotworowych w surowicy krwi w celu zróżnicowania mięsaka gładkokomórkowego i mięśniaka. Chociaż wszystkie badania dały wynik ujemny dla nowotworu złośliwego, badanie histopatologiczne potwierdziło rozpoznanie mięsaka gładkokomórkowego macicy. Dopóki nie będzie dostępna dokładna metoda diagnozowania przedoperacyjnego, w przypadku kobiet w okresie pomenopauzalnym z rozpoznaniem zwyrodnienia torbielowatego mięśniaka macicy należy śródoperacyjne założyć obecność nowotworu złośliwego w celu uniknięcia dootrzewnowego rozsiewu komórek nowotworowych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 142-145
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne poglądy dotyczące możliwości zachowania płodności u pacjentek leczonych terapią przeciwnowotworową
Current opinions on possible preservation of fertility in patients undergoing antineoplastic therapy
Autorzy:
Rzepka, Jakub
Zalewski, Kamil
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908501.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
POF
chemotherapy
freezing of ovarian tissue
infertility
paediatric malignancies
premature ovarian failure
Opis:
Implementation of increasingly aggressive protocols in oncology results in increasing permanent cure rates. This is particularly noticeable in the youngest age group, including women of reproductive age. In this population of patients, permanent cure rates may reach 75% according to some authors. Unfortunately, implemented treatment frequently results in a compromised function of gonads and associated therewith secondary infertility, thus significantly influencing the patients’ quality of life. Aggressive and multidrug systemic therapy, used in most frequent paediatric malignancies, e.g. in Hodgkin disease or haematological neoplasms, is associated with high risk of ovarian damage. Particularly gonadotoxic effects have been documented after radiotherapy and alkylating agents-based chemotherapy. At present, there are several methods aiming at preservation of reproductive capacity of patients undergoing such treatment. Currently used transposition of ovaries out of irradiated area and freezing of embryos, in spite of considerable effectiveness, are burdened by several limitations and do not solve the problem of infertility in a satisfactory way, particularly in the youngest oncologic patients. Recently, research is focused on attempts of using GnRH agonists and antagonists, as well as on freezing immature oocytes. Among novel techniques, considerable hopes are associated with freezing and transplantation of ovarian tissue. These procedures do not delay implementation of antineoplastic treatment and do not compromise its effectiveness, but as novel still raise much controversy and debate.
Stosowanie coraz bardziej agresywnych schematów w terapii nowotworów skutkuje coraz większym odsetkiem trwałych wyleczeń. Szczególnie widoczne jest to w najmłodszej grupie wiekowej, obejmującej kobiety w wieku rozrodczym. W tej grupie chorych odsetek trwałych wyleczeń według niektórych autorów osiąga nawet 75%. Zastosowane leczenie często prowadzi do upośledzenia funkcji gonad i związanej z tym następowej niepłodności, a tym samym znacząco wpływa na jakość życia. Ciężka wielolekowa terapia systemowa stosowana w często występujących nowotworach u dzieci, takich jak choroba Hodgkina, czy nowotworach hematologicznych zaliczana jest do terapii dużego ryzyka uszkodzenia jajników. Szczególną gonadotoksyczność wykazano w przypadku radioterapii i chemioterapii związkami alkilującymi. Obecnie istnieje kilka metod skoncentrowanych na utrzymaniu zdolności do rozrodu u pacjentek poddanych takiemu leczeniu. Dotychczas stosowane transpozycje jajników poza obszar napromieniowania i zamrażanie embrionów, pomimo dużej skuteczności, są metodami z dużą ilością ograniczeń i wydają się niewystarczającym rozwiązaniem problemu bezpłodności, szczególnie u najmłodszych pacjentek onkologicznych. W ostatnich latach wiele uwagi poświęca się próbom stosowania terapii zarówno agonistami, jak i antagonistami GnRH oraz zamrażaniu niedojrzałych oocytów. Wśród nowych metod znalazła się również budząca duże nadzieje metoda zamrażania i transplantacji tkanki jajnikowej. Metody te nie opóźniają leczenia przeciwnowotworowego oraz nie wpływają na jego skuteczność, niemniej jednak jako nowości wciąż budzą kontrowersje.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 97-106
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chłoniak Hodgkina u ciężarnej – opis przypadku
Hodgkin’s lymphoma during pregnancy – case report
Autorzy:
Teliga-Czajkowska, Justyna
Chełstowska, Monika
Lech-Marańda, Ewa
Sikorska, Anna
Czajkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030159.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hodgkin’s lymphoma
chemotherapy
hematologic malignancies
pregnancy
treatment
chemioterapia
chłoniak hodgkina
ciąża
leczenie
nowotwory hematologiczne
Opis:
The incidence of hematologic malignancies in pregnancy ranges from 1:1000–1:10 000, with the most common lymphomas (1:1000–1:6000), Hodgkin’s lymphoma in particular. This paper describes a case of Hodgkin’s lymphoma diagnosed in a 36-year-old pregnant woman. The coexistence of pregnancy renders both the diagnosis and treatment more difficult. The signs of the disease may overlap with the symptoms associated with physiological pregnancy. The diagnosis is based on histopathological examination of the lesioned lymph node. The use of imaging techniques such as computed tomography and positron emission tomography should be avoided. Magnetic resonance and chest X-ray are acceptable; and there are no limitations for the use of ultrasound imaging. It is suggested that chemotherapy be delayed until the second trimester. The ABVD regimen is a standard treatment. In the case of disease progression, pregnancy termination and treatment outside pregnancy should be considered. In the case of pregnancy continuation, BEACOPP regimen may be used with optional, complementary radiotherapy. Treatment results for Hodgkin’s lymphoma diagnosed during pregnancy do not seem worse compared with age-matched groups. The management of pregnant patients with hematologic cancer requires care provided by a multidisciplinary team. Therapeutic decisions must account for the wellbeing of both, the mother and the fetus. The birth should be scheduled between courses so as to avoid pancytopenia in the patient and the newborn. The incidence of hematologic malignancies during pregnancy is rare, therefore it seems reasonable to collect data in the international registry in order to allow for an objective assessment of epidemiology, risk factors and treatment options.
Nowotwory hematologiczne występują u ciężarnych z częstością 1:1000–1:10 000. Wśród tych nowotworów najczęstsze są chłoniaki (1:1000–1:6000), a w tej grupie – chłoniaki Hodgkina. W pracy opisano przypadek chłoniaka Hodgkina rozpoznanego w ciąży u 36-letniej kobiety. Współistnienie ciąży utrudnia zarówno rozpoznanie, jak i leczenie. Objawy przedmiotowe mogą nakładać się na dolegliwości towarzyszące fizjologicznej ciąży. Rozpoznanie ustalane jest na podstawie badania histopatologicznego zmienionego węzła chłonnego. Badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa, nie powinny być przeprowadzane. Dopuszcza się wykonanie rezonansu magnetycznego i zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej; nie ma ograniczeń co do badań ultrasonograficznych. Sugeruje się przesunięcie rozpoczęcia chemioterapii na II trymestr. Standardem leczenia jest program ABVD. W przypadku progresji choroby należy rozważyć zakończenie ciąży i leczenie jak poza ciążą. Przy kontynuacji ciąży można zastosować program BEACOPP, z ewentualną uzupełniającą radioterapią. Wyniki leczenia chłoniaka Hodgkina rozpoznanego w ciąży nie wydają się gorsze w porównaniu z grupami dobranymi wiekowo. Postępowanie z ciężarnymi pacjentkami z hematologicznym nowotworem wymusza opiekę zespołu wielospecjalistycznego. Decyzje terapeutyczne wymagają uwzględnienia zarówno dobra matki, jak i płodu. Poród dziecka powinien być zaplanowany pomiędzy kursami leczenia, tak aby uniknąć pancytopenii u chorej i noworodka. Ze względu na rzadkie występowanie nowotworów hematologicznych w ciąży wydaje się zasadne zbieranie danych w międzynarodowym rejestrze, co pozwoli na obiektywną ocenę epidemiologii, czynników ryzyka oraz opcji terapeutycznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 67-72
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies