Temat: funkcje - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ głębokiej stymulacji mózgu na funkcje poznawcze i emocjonalne u chorych na epilepsję – przegląd badań
The cognitive and emotional effects of deep brain stimulation in patients with epilepsy – literature review
Autorzy:: Potasz-Kulikowska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030001.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: depresja
epilepsja
funkcje emocjonalne
funkcje poznawcze
głęboka stymulacja mózgu
Opis:: Epilepsy is a quite common neurological disorders syndrome. According to the World Health Organization, epilepsy affects approximately 50 million people worldwide. Apart from seizures, epileptic patients often develop cognitive and emotional impairments, which might be accompanied by suicidal thoughts. The disease greatly decreases the quality of life of patients and also impairs their activities of daily living. Approximately 40% of epileptic patients develop a drug-resistant form of the disease and a considerable number of patients cannot undergo resective surgery or in some cases surgery fails to reduce seizures. Stimulation of the anterior nucleus of thalamus was accepted in Europe in 2010 as an adjunctive treatment method for partial-onset seizures in adults with medically refractory epilepsy. However, its safety and efficacy is still under investigation. It uses electrodes to stimulate structures located deeply in the brain and is less invasive than surgery. A number of research studies have shown the efficacy of deep brain stimulation in reducing the frequency of epileptic seizures by stimulating selected areas of the brain. However, due to the fact that many of these structures are part of the limbic system, in many studies attention is increasingly paid to the effect of stimulation on the cognitive and emotional functions of patients. The main purpose of this review is to provide an overview of research studies on the effect of deep brain stimulation on neuropsychiatric functions of patients with epilepsy, to emphasize both therapeutic and side effects of stimulation and also to highlight the importance of neuropsychological examination in the evaluation and monitoring of patients with epilepsy receiving this treatment.
Epilepsja to zespół zaburzeń neurologicznych, na który – według danych Światowej Organizacji Zdrowia – cierpi niemal 50 milionów osób na świecie. Oprócz napadów padaczkowych o różnym przebiegu chorzy bardzo często doświadczają zaburzeń poznawczych i zaburzeń nastroju, którym niekiedy towarzyszą myśli samobójcze. Choroba znacznie obniża poczucie jakości życia pacjentów i utrudnia im wykonywanie codziennych czynności. Niemal 40% chorych cierpi na lekooporną postać epilepsji, a wielu ma także przeciwwskazania do poddania się zabiegom chirurgicznym lub pomimo przebytego zabiegu doświadcza napadów. Sposobem leczenia, który można zaproponować tym pacjentom, jest głęboka stymulacja mózgu. W 2010 roku stymulacja jądra przedniego wzgórza została zaakceptowana w Europie jako metoda wspomagająca w leczeniu napadów częściowych u dorosłych chorych z epilepsją. Wciąż jednak trwają badania nad bezpieczeństwem i efektywnością tej metody. Obiektem badań jest też stymulacja innych struktur, ponieważ nadal poszukuje się najlepszego celu stereotaktycznego w leczeniu padaczki. Zabieg polega na stymulacji głęboko położonych struktur mózgu i jest metodą mniej inwazyjną niż metody chirurgiczne. Wiele dotychczasowych badań wskazuje na skuteczność głębokiej stymulacji mózgu w redukowaniu częstości napadów padaczkowych. Ze względu na fakt, iż stymulowane struktury w większości należą do układu limbicznego, w badaniach analizujących skuteczność zabiegu coraz częściej zwraca się uwagę na wpływ stymulacji na funkcje poznawcze i emocjonalne chorych. Niniejszy artykuł ma na celu przegląd badań dotyczących efektywności zabiegu i wpływu głębokiej stymulacji mózgu na funkcje neuropsychiatryczne u osób z epilepsją, zaakcentowanie zarówno pożądanych, jak i ubocznych efektów zabiegu oraz zwrócenie uwagi na znaczenie badania neuropsychologicznego w kwalifikacji pacjentów i późniejszym monitorowaniu ich stanu.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 2; 87-95
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wybrane aspekty wpływu asymetrii funkcjonalnej półkul mózgowych na funkcjonowanie poznawcze oraz emocjonalne człowieka
Selected aspects of the impact of functional asymmetry of the cerebral hemispheres on the cognitive and emotional functioning of the human being
Autorzy:: Sabiniewicz, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030300.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cognitive functions
cerebral hemispheres
depressive symptoms
emotional functions
funkcje emocjonalne
funkcje poznawcze
objawy depresyjne
półkule mózgowe
schizofrenia
schizophrenic disorders
Opis:: For many years, the asymmetry of the cerebral hemispheres was considered to be dichotomous with clear specialisation of each hemisphere. Researchers associated the left hemisphere exclusively with verbal functions, and the right hemisphere with non-verbal abilities. This division, however, is not exhaustive and definitely simplifies the subject of hemispheric specialisation. Recent reports indicate both cooperation and some interhemispheric independence in the daily functioning of the human being. Moreover, it is emphasised that functional differences exist, but they are much more subtle than expected at the beginning of research on this subject. In order to study the functional asymmetry of the cerebral hemispheres several models were developed that explain the mechanism of hemispheric specialisation and distinct styles of processing stimuli. Data supporting the existence of functional hemispheric asymmetry come mostly from reports of unilateral brain damage, corpus callosum agenesis as well as hemispherectomy and commissurotomy surgery. On the basis of the data, scientists conducted the analysis of cognitive and emotional functioning of patients. Certain regularities were detected regarding the differences and similarities in the functioning of the cerebral hemispheres in the area of visual perception, verbal functions, praxis, attention, memory, learning and executive functions. Lateralisation of emotions in the brain is an area of research that generates a lot of conflicting reports. There is a need for further well-designed studies to understand whether there is lateralisation of emotions in the brain, and if so, what aspects of them are involved. This paper presents views on the impact of hemispheric asymmetry on the cognitive, emotional and behavioural functioning of man.
Przez wiele lat asymetria półkul mózgowych rozpatrywana była jako wyraźny podział funkcjonalny. W tym dychotomicznym modelu badacze wiązali półkulę lewą wyłącznie z funkcjami werbalnymi, a prawą – ze zdolnościami niewerbalnymi. Podział ten jest jednak niewyczerpujący i zdecydowanie upraszcza tematykę specjalizacji półkul mózgowych. Najnowsze doniesienia wskazują na współpracę i zarazem pewną niezależność międzypółkulową w zakresie kontroli funkcjonowania człowieka. Ponadto podkreśla się, że różnice funkcjonalne istnieją, ale są znacznie subtelniejsze, niż zakładano na początku badań dotyczących tej tematyki. Aby ułatwić zrozumienie istoty asymetrii funkcjonalnej, stworzono modele, które wyjaśniały mechanizm specjalizacji półkulowej i odrębność stylów przetwarzania bodźców. Dane potwierdzające istnienie asymetrii funkcjonalnej półkul pochodzą m.in. z doniesień o jednostronnych uszkodzeniach mózgu, agenezji spoidła wielkiego, zabiegach komisurotomii czy hemisferektomii. Na tej podstawie dokonano analizy funkcjonowania kognitywnego i emocjonalnego pacjentów. Wykryto pewne prawidłowości dotyczące różnic i podobieństw w funkcjonowaniu półkul mózgowych w zakresie percepcji wzrokowej, funkcji werbalnych, praksji, uwagi, pamięci i uczenia się czy funkcji wykonawczych. Jeśli chodzi o lateralizację emocji w mózgu, pojawia się wiele sprzecznych doniesień. Potrzebne są dalsze, dobrze zaprojektowane badania, które pomogą zrozumieć, czy istnieje lateralizacja emocji w mózgu, a jeśli tak, to jakich aspektów funkcjonowania afektywnego ona dotyczy. Niniejsza praca przedstawia przegląd poglądów na wpływ asymetrii półkul mózgowych na funkcjonowanie poznawcze, emocjonalne i behawioralne człowieka.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 4; 205-209
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Funkcjonowanie pamięci operacyjnej u osób z zaburzeniami afektywnymi
Working memory function in patients with affective disorders
Autorzy:: Rajtar-Zembaty, Anna
Epa, Roksana
Rajtar-Zembaty, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030210.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: choroba afektywna dwubiegunowa
depresja
funkcje poznawcze
pamięć operacyjna
Opis:: Working memory is the foundation of a well-functioning brain system, ensuring proper execution of complex cognitive problems. According to numerous researchers, emotions, in particular negative ones, impact the quality of working memory function. Patients with depressive disorders tend to display impaired working memory, experiencing difficulties with controlling or removing negative emotions and retaining positive information. The alterations in the capacity of working memory present in patients struggling with affective disorders have their neurobiological correlates. The literature regarding studies which have utilised neuroimaging techniques does not hold a congruent view as to the presence of a common pattern of brain dysfunction in patients with affective disorders. Mood disorders are most typically associated with abnormalities in the activity of both cortical and subcortical regions of the brain while solving tasks that involve working memory. Working memory dysfunctions play a major role in producing and fuelling the symptoms of affective disorders. Moreover, neuropsychological deficits present in patients diagnosed with bipolar affective disorder tend to be perceived as very characteristic for their functioning. This paper presents the most relevant current information concerning the issue in question. Further research into the area is much called for, with additional attention paid to the effect of the course and the clinical picture of the disease on the functioning of working memory, as it could potentially improve the quality of the diagnostic and therapeutic process for the patients.
Pamięć operacyjna stanowi podstawę dobrze działającego systemu mózgowego i zapewnia właściwy przebieg złożonych procesów poznawczych. Zdaniem wielu badaczy na jakość funkcjonowania pamięci operacyjnej wpływają emocje, w szczególności te negatywne. Pacjenci z zaburzeniami depresyjnymi charakteryzują się nieprawidłowym działaniem pamięci operacyjnej: występują u nich trudności w wygaszaniu negatywnych emocji i utrzymywaniu pozytywnych informacji. Zmiany w zakresie sprawności pamięci operacyjnej obecne u osób zmagających się z zaburzeniami afektywnymi mają swoje korelaty neurobiologiczne. W piśmiennictwie dotyczącym badań, w których zastosowano metody neuroobrazowe, nie ma zgodności co do wspólnego wzorca dysfunkcji czynnościowej mózgu u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi. Z zaburzeniami nastroju najczęściej wiązane są nieprawidłowości w aktywności zarówno obszarów korowych, jak i obszarów podkorowych mózgu w trakcie wykonywania zadań angażujących pamięć operacyjną. Dysfunkcje tej pamięci odgrywają ważną rolę w generowaniu i utrzymywaniu symptomów zaburzeń afektywnych. Co więcej, deficyty neuropsychologiczne występujące u osób ze zdiagnozowaną chorobą afektywną dwubiegunową uważane bywają za charakterystyczną cechę funkcjonowania tych pacjentów. W niniejszej pracy przedstawione zostaną najważniejsze aktualne doniesienia związane ze wskazaną tematyką. Należy prowadzić dalsze badania tego zagadnienia, z dodatkowym uwzględnieniem wpływu przebiegu i obrazu klinicznego choroby na działanie pamięci operacyjnej. Poszukiwania te mogłyby się przyczynić do poprawy jakości procesu diagnostyczno-terapeutycznego.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 3; 152-157
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Cognitive functions and autoantibodies in patients with systemic lupus erythematosus
Funkcje poznawcze a autoprzeciwciała u chorych na toczeń rumieniowaty układowy
Autorzy:: Bogaczewicz, Anna
Ząbek, Jakub
Sobów, Tomasz
Robak, Ewa
Bogaczewicz, Jarosław
Woźniacka, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/940986.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: autoantibodies
cognitive functions
systemic lupus erythematosus
autoprzeciwciała
funkcje poznawcze
toczeń rumieniowaty układowy
Opis:: Introduction: Autoantibodies may occur in the course of various diseases. In the case of systemic lupus erythematosus the presence of specific autoantibodies is included in the classification criteria of the disease. The aim of the study was to investigate whether the presence of the serologic markers of systemic lupus erythematosus, i.e. anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies of the class IgM and IgG are linked with the results of neuropsychological tests evaluating selected cognitive functions in patients without overt neuropsychiatric lupus and without antiphospholipid syndrome. Material and methods: The study included 22 patients with systemic lupus erythematosus. For the assessment of anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies the immunoenzymatic method was used. For neuropsychological estimation of the selected cognitive functions the attention switching test and the choice reaction time were applied, in which the results are expressed as the average delay i.e. mean correct latency, using the computer-based Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Results: The results of attention switching test in patients with anti-Sm antibodies were lower, but not significantly different from those obtained by the patients without such antibodies: 75.0 (73.12–88.12) vs. 92.5 (85–95). Choice reaction time was significantly longer in patients with anti-Sm antibodies in comparison to the patients without anti- Sm antibodies: 614.9 (520.6–740.8) vs. 476.7 (396.6–540) (p = 0.01). No significant difference was demonstrated in the results of attention switching test and choice reaction time with regard to the presence of anti-dsDNA antibodies. The results of attention switching test and choice reaction time were not different between the groups of patients with and without anticardiolipin antibodies in the IgM and IgG class. Conclusions: Anti-Sm antibodies seem to contribute to the pathogenetic pathway involved in the deterioration of the results of the selected cognitive functions in systemic lupus erythematosus patients. The use of neuropsychological assessment as a screening procedure in systemic lupus erythematosus patients with anti-Sm antibodies appears to be reasonable.
Wprowadzenie: Autoprzeciwciała mogą występować w przebiegu różnych chorób. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego obecność określonych autoprzeciwciał stanowi jedno z kryteriów klasyfikacyjnych choroby. Celem pracy było wykazanie, czy obecność serologicznych markerów tocznia rumieniowatego układowego, tj. autoprzeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm oraz przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgM i IgG, jest związana z wynikami testów neuropsychologicznych, oceniających wybrane funkcje poznawcze u pacjentów bez objawów tocznia neuropsychiatrycznego i bez zespołu antyfosfolipidowego. Materiał i metody: Badaniem objęto 22 chorych na toczeń rumieniowaty układowy. W badaniu przeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm i przeciwkardiolipinowych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną. Do oceny neuropsychologicznej wybranych funkcji poznawczych użyto testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru, w którym wyniki są wyrażone jako średnie opóźnienie; wykorzystano komputerowy zestaw Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Wyniki: Wyniki testu przełączania uwagi u pacjentów z przeciwciałami anty-Sm były niższe, ale nie różniły się znacząco od tych uzyskanych przez pacjentów bez tych przeciwciał: 75,0 (73,12–88,12) vs 92,5 (85–95). Czas reakcji wyboru był istotnie dłuższy u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z przeciwciałami anty-Sm w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał: 614,9 (520,6–740,8) vs 476,7 (396,6–540) (p = 0,01). Nie wykazano istotnej różnicy w wynikach testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru w zależności od występowania przeciwciał anty-dsDNA i przeciwciał przeciwkardiolipinowych klasy M i G. Wnioski: Przeciwciała anty-Sm wydają się przyczyniać do łańcucha patogenetycznego związanego z pogorszeniem wyników wybranych funkcji poznawczych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy. Uzasadnione wydaje się przesiewowe zastosowanie badania neuropsychologicznego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z występującymi przeciwciałami anty-Sm.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 81-85
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The need of neuropsychological assessment in daily care of patients without dementia
Potrzeba oceny neuropsychologicznej w codziennej opiece nad pacjentami bez zdiagnozowanej demencji
Autorzy:: Pękala, Krzysztof
Bogaczewicz, Anna
Magierski, Radosław
Magierska, Joanna
Sobów, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030223.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery
cognitive functions
funkcje poznawcze
neuropsychological assessment
ocena neuropsychologiczna
Opis:: Aim of the study: The prevalence of cognitive impairment increases with age and features lesions observed in Alzheimer’s disease, vascular dementia, Parkinson’s disease and dementia with Lewy bodies. The aim of the study was to determine whether individuals without diagnosed dementia are affected by any reduction of cognitive functioning and to what extent such reduction occurs. Material and methods: The study enrolled 156 individuals, including 110 aged <75 years and 46 aged ≥75 years. Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery was used in assessment of Motor Screening Task (Mean Latency and Mean Errors), Paired Associated Learning (Total Errors and Errors Shapes), Stocking of Cambridge (Mean Initial Thinking Time, Mean Subsequent Thinking Time, Problems Solved in Minimum Moves) and Graded Naming Test. Individuals who aborted tests were categorized as below the reference threshold. Results: Prevalence of results below the reference threshold were as follows: 8.97% in Motor Screening Task – Mean Latency, 57% in Paired Associated Learning – Total Errors, 57% in Paired Associated Learning – Errors Shapes, 30% in Stocking of Cambridge – Mean Initial Thinking Time, 28% in Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time, 57% in Stocking of Cambridge – Problems Solved in Minimum Moves and 32% in Graded Naming Test. The results of Motor Screening Task were above the threshold. Motor Screening Task – Mean Error was higher in the +75 group (p < 0.001), whereas the Motor Screening Task – Mean Latency did not differ between the groups. Also Paired Associated Learning outcomes were higher in the +75 group (p = 0.01). Graded Naming Test and Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time were lowered in the +75 group (p = 0.01), whereas other Stocking of Cambridge tests did not differ. The age ≥75 years was associated with 2.3 times higher risk of decreased Stocking of Cambridge – Mean Initial Thinking Time, 2.7 times higher risk of decreased Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time and 3.3 times higher risk of decreased Graded Naming Test. Conclusions: The link between cognitive functions and the age, despite the lack of diagnosis of dementia, confirms the need of neuropsychological assessment in patients without dementia.
Cel: Rozpowszechnienie deficytów poznawczych w populacji wzrasta wraz z wiekiem. Wiąże się to ze zmianami obserwowanymi w chorobie Alzheimera, otępieniu naczyniopochodnym, chorobie Parkinsona i otępieniu z ciałami Lewy’ego. Celem badania było ustalenie, czy i w jakim stopniu osoby bez rozpoznanej demencji mają obniżone funkcjonowanie poznawcze. Materiał i metoda: Do badania włączono 156 osób, w tym 110 w wieku <75 lat i 46 w wieku ≥75 lat. Do oceny neuropsychologicznej wykorzystano testy metody Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB): Motor Screening Task (Mean Latency i Mean Errors), Paired Associated Learning (Total Errors i Errors Shapes), Stocking of Cambridge (Mean Initial Thinking Time, Mean Subsequent Thinking Time, Problems Solved in Minimum Moves) oraz Graded Naming Test. Osoby, które przerwały testy, zostały sklasyfikowane poniżej punktu referencyjnego. Wyniki: Odsetki wyników poniżej punktu referencyjnego były następujące: 8,97% w Motor Screening Task – Mean Latency, 57% w Paired Associated Learning – Total Errors, 57% w Paired Associated Learning – Errors Shapes, 30% w Stocking of Cambridge – Mean Initial Thinking Time, 28% w Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time, 57% w Stocking of Cambridge – Problems Solved in Minimum Moves oraz 32% w Graded Naming Test. Wyniki otrzymane w Motor Screening Task były powyżej punktu referencyjnego. Wyniki Motor Screening Task – Mean Error były wyższe w grupie osób ≥75. roku życia (p < 0,001), natomiast wyniki Motor Screening Task – Mean Latency nie różniły się istotnie pomiędzy grupami. Oba wyniki testu Paired Associated Learning były wyższe w grupie osób ≥75. roku życia (p = 0,01). Wyniki Graded Naming Test i Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time były obniżone w grupie osób >75. roku życia (p = 0,01), natomiast pozostałe wyniki Stocking of Cambridge nie różniły się między grupami. Wiek ≥75 lat był związany z 2,3 razy wyższym ryzykiem obniżonego wyniku w Stocking of Cambridge – Mean Initial Thinking Time, 2,7 razy wyższym ryzykiem obniżonego wyniku w Stocking of Cambridge – Mean Subsequent Thinking Time oraz 3,3 razy wyższym ryzykiem obniżonego wyniku w Graded Naming Test. Wnioski: Związek między funkcjami poznawczymi a wiekiem, mimo braku rozpoznania otępienia, potwierdza potrzebę oceny neuropsychologicznej pacjentów bez stwierdzonej demencji.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 79-84
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Potencjał P300 jako czynnik diagnostyczny zmian OUN osób uzależnionych od alkoholu
P300 potential as a diagnostic factor of central nervous system changes in subjects addicted to alcohol
Autorzy:: Przybyła, Monika
Klimek, Andrzej
Chmielewsk, Henryk
Błaszczyk, Bogdan
Kaczorowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061374.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: radiologiczne wskaźniki zaniku mózgu
uzależnienie od alkoholu
funkcje poznawcze
radiological indicators of brain atrophy
Opis:: Introduction: P300 potential belongs to endogenic potentials associated with cognitive functions. It constitutes a bioelectric indicator of cognitive processes and that is why it found application in the diagnostics of nervous and mental diseases. Numerous investigations of P300 potential have been carried out in subjects addicted to alcohol. Aim: The aim of the study was to evaluate the usefulness of P300 potential as a diagnostic exponent of central nervous system changes in subjects chronically abusing alcohol and subjects in the period of abstinence and also to find the correlation between the changes of parameters of P300 potential and radiological indicators of brain atrophy in these subjects. Material: The material comprised three groups of men aged 30-55 years. Group I consisted of 30 men meeting the criteria of alcohol dependency syndrome, with diagnosed alcohol-related toxic liver damage. Group II consisted of 30 men with alcoholic history, meeting the criteria of alcohol dependency syndrome, with no traits of toxic liver damage, remaining abstinent for at least one year. Control group consisted of 30 physically and mentally healthy men, with no alcohol dependency syndrome. Methods: The following were carried out in all the examined: examination of auditory endogenic P300 potential, cerebral computed tomography. Results: Between the studied groups the existence of statistically significant differences concerning parameters of P300 and radiologic indices of brain atrophy (F/A, A+B, C, SW) was found; no statistical significance of D/A index was found between the studied groups (p>0,05). Conclusions: The diagnostic value of endogenic P300 potential as an electrophysiologic exponent of cognitive dysfunction in subjects addicted to alcohol, also in the period of abstinence, has been confirmed. The decrease of P300 amplitude in alcoholics may be acknowledged as a permanent feature of alcohol abuse. In subjects abusing alcohol chronically, also in the period of abstinence, there has been found a correlation between latency of P300 and radiological indicators of brain atrophy: SW (width of sulci on the surface of brain) and C (width of the third ventricle) and between P300 amplitude and SW index.
Wstęp: Potencjał P300 należy do potencjałów endogennych i jest związany z funkcjami poznawczymi. Stanowi on bioelektryczny wskaźnik procesów poznawczych i dlatego znalazł zastosowanie w diagnostyce chorób nerwowych i psychicznych. Liczne badania potencjału P300 wykonano u osób uzależnionych od alkoholu. Cel: Celem pracy była ocena przydatności potencjału P300 jako wykładnika diagnostycznego zmian OUN u osób przewlekle nadużywających alkoholu i osób w okresie abstynencji oraz zbadanie u tych osób korelacji między zmianami parametrów P300 a radiologicznymi wskaźnikami zaniku mózgu. Material: Grupa I składała się z 30 mężczyzn spełniających kryteria zespołu zależności alkoholowej (ZZA) z rozpoznanym toksycznym uszkodzeniem wątroby na tle alkoholowym. Grupa II składała się z 30 mężczyzn z wywiadem alkoholowym, którzy spełniali kryteria zespołu zależności alkoholowej bez cech toksycznego uszkodzenia wątroby, pozostających w abstynencji minimum 1 rok. Grupa porównawcza - stanowiło ją 30 mężczyzn zdrowych fizycznie i psychicznie, u których nie występował ZZA. Metody: U wszystkich badanych przeprowadzono badania: słuchowego potencjału P300, badanie tomografii komputerowej głowy. Wyniki: Stwierdzono istnienie różnic istotnych statystycznie między badanymi grupami - różnice te dotyczyły parametrów P300 oraz wskaźników radiologicznych zaniku mózgu (F/A, A+B, C, SW). Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie w zakresie wskaźnika D/A między badanymi grupami (p>0,05). Badanie korelacji liniowej metodą najmniejszych kwadratów wykazało zależność pomiędzy latencją P300, a wskaźnikiem SW (R=0,45) oraz wskaźnikiem C (R=0,49), pomiędzy amplitudą P300 a wskaźnikiem SW (R=-0,51). Wnioski: Potwierdzono wartość diagnostyczną P300 jako elektrofizjologicznego wykładnika zaburzeń funkcji poznawczych u osób uzależnionych od alkoholu - także w okresie abstynencji. Obniżenie amplitudy P300 u alkoholików można uznać za trwały wynik nadużywania alkoholu. U osób przewlekle nadużywających alkoholu, również w okresie abstynencji, stwierdzono korelację między latencją P300 a radiologicznymi wskaźnikami zaniku mózgu: SW (szerokością bruzd na powierzchni mózgu) i C (szerokością trzeciej komory) oraz amplitudą P300 a wskaźnikiem SW.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 78-87
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Application of the Trail Making Test in the assessment of cognitive flexibility in patients with speech disorders after ischaemic cerebral stroke
Zastosowanie Testu Łączenia Punktów do oceny elastyczności poznawczej u chorych z zaburzeniami mowy po udarze mózgu
Autorzy:: Rajtar-Zembaty, Anna
Przewoźnik, Dorota
Bober-Płonka, Bogusława
Starowicz-Filip, Anna
Rajtar-Zembaty, Jakub
Nowak, Ryszard
Przewłocki, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030395.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: afazja
aphasia
cognitive flexibility
dysarthria
dyzartria
elastyczność poznawcza
executive functions
funkcje wykonawcze
stroke
udar mózgu
Opis:: The main aim of this study was to evaluate the level of cognitive flexibility in patients with speech disorders after ischaemic cerebral stroke. The study was conducted in a group of 43 patients (18 women and 25 men) who had experienced cerebral ischaemic stroke. The patients under study were divided into groups based on the type of speech disorders, i.e.: aphasia, lack of speech disorders and dysarthria. A Mini-Mental State Examination (MMSE) and a Clock Drawing Test (CDT) were applied for the general evaluation of the efficiency of cognitive functions. Cognitive flexibility – a component of executive functions, was evaluated with the use of a Trail Making Test (TMT). The results obtained prove that patients with aphasia show the lowest level of cognitive flexibility. Disorders of executive functions can be related to the dysfunction of the prefrontal cortex which has been damaged as a result of ischaemic cerebral stroke. Presumably, there are common functional neuroanatomical circuits for both language skills and components of executive functions. In the case of damage to the structures that are of key importance for both skills, language and executive dysfunctions can therefore occur in parallel. The presence of executive dysfunctions in patients with aphasia can additionally impede the functioning of the patient, and also negatively influence the process of rehabilitation the aim of which is to improve the efficiency of communication.
Nadrzędnym celem pracy było określenie poziomu elastyczności poznawczej za pomocą Testu Łączenia Punktów (Trail Making Test, TMT) u chorych z zaburzeniami mowy po udarze mózgu. Badaniem objęto 43 chorych (18 kobiet oraz 25 mężczyzn) z niedokrwiennym udarem mózgu. Badanych przydzielono do trzech grup w zależności od rodzaju zaburzenia mowy: chorych z afazją, brakiem afazji i dyzartrią. Do oceny ogólnej sprawności funkcji poznawczych zastosowano Krótką Skalę Oceny Stanu Psychicznego (Mini-Mental State Examination, MMSE) oraz Test Rysowania Zegara (Clock Drawing Test, CDT). Elastyczność poznawcza była badana przy użyciu Testu Łączenia Punktów. Uzyskane wyniki wykazały, że chorzy z afazją wykazują najniższy poziom elastyczności poznawczej. Zaburzenia elastyczności poznawczej mogą być związane z dysfunkcją kory przedczołowej, która uległa uszkodzeniu w wyniku niedokrwiennego udaru mózgu. Przypuszczalnie dla umiejętności językowych i komponentów funkcji wykonawczych istnieją wspólne neuroanatomiczne obwody funkcjonalne. Stąd w przypadku uszkodzenia kluczowych dla obu zdolności struktur dysfunkcje językowe i wykonawcze mogą występować paralelnie. Współwystępowanie deficytów poznawczych u chorych z afazją może dodatkowo utrudniać funkcjonowanie chorego, a także mieć negatywny wpływ na proces rehabilitacji sprawności porozumiewania się.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 11-17
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rola aktywności ruchowej w zapobieganiu zaburzeniom poznawczym
Role of physical activity in preventing cognitive disorders
Autorzy:: Ziemba, Andrzej W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053170.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: funkcje poznawcze
wysiłek fizyczny
aktywność ruchowa
neurotrofiny
cytokiny
cognitive functions
physical exertion
exercise
neurotrophins
cytokines
Opis:: Regular physical activity induces a range of adjustment changes, particularly in the circulatory system and metabolism. Numerous publications on single exertion and increased physical activity more and more frequently confirm their positive influence on the shaping of cognitive functions. Anatomic and functional changes, such as increased cerebral blood flow, angiogenesis and neurogenesis as well as increased volume of the grey matter in the frontal and temporal cortices, are the basis of this positive influence. Physical exertion stimulates the production of trophic factors, among which the brain-derived neurotrophic factors and insulin-like growth factors are crucial for cognitive processes, synaptic plasticity as well as for the improvement of the neurogenesis signalling pathways and vascular functioning. Physical activity induces enhanced expansion of the brain-derived neurotrophic factor. This has a positive influence on energy processes and activates numerous cerebral energy centres which positively modify the synaptic potential for processing information that is important for developing cognitive functions. Exertion reduces inflammation by decreasing the blood concentration of proinflammatory cytokines that can contribute to the development of neurodegenerative processes. Moreover, it reduces metabolic syndrome risk factors, particularly hypertension and insulin resistance thus decreasing the risk of cognitive dysfunctions, improving brain functioning, delaying the onset and decelerating the development of disorders in neurodegenerative syndromes, including Alzheimer’s and Parkinson’s diseases. Taking these mechanisms into consideration, it seems that physical activity is indispensable for maintaining normal cognitive functions at any age.
Regularna aktywność ruchowa wywołuje szereg zmian adaptacyjnych, zwłaszcza w układzie krążenia i przemianie materii. W licznych pracach na temat pojedynczego wysiłku i wzmożonej aktywności fizycznej pojawia się coraz więcej potwierdzeń ich korzystnego wpływu na kształtowanie funkcji poznawczych. U podstaw mechanizmów związanych z tym wpływem leżą zmiany anatomiczne i funkcjonalne, m.in. zwiększenie przepływu krwi przez mózg, angiogenezy i neurogenezy, objętości istoty szarej w korze czołowej i skroniowej. Wysiłek pobudza wydzielanie czynników troficznych, wśród których dla procesów poznawczych, plastyczności synaptycznej, poprawy szlaków sygnałowych neurogenezy i funkcji naczyniowych kluczowe są czynnik troficzny pochodzenia mózgowego i insulinopodobny czynnik wzrostowy. Aktywność ruchowa wywołuje wzmożoną ekspresję czynnika troficznego pochodzenia mózgowego, co pozytywnie wpływa na procesy energetyczne i aktywuje w mózgu wiele układów energetycznych, które korzystnie modyfikują potencjał synaptyczny przetwarzania informacji ważnych w kształtowaniu funkcji poznawczych. Wysiłek redukuje stan zapalny przez obniżenie we krwi stężenia cytokin prozapalnych, mogących się przyczyniać do rozwoju procesów neurodegeneracyjnych. Redukuje czynniki ryzyka zespołu metabolicznego, a zwłaszcza nadciśnienie i insulinooporność, więc zmniejsza ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności poznawczych, poprawia funkcjonowanie mózgu, opóźnia początek i spowalnia rozwój zaburzeń w chorobach neurodegeneracyjnych, a wśród nich w chorobie Alzheimera i chorobie Parkinsona. Za sprawą wymienionych mechanizmów aktywność ruchowa wydaje się niezbędna do zachowania prawidłowych funkcji poznawczych w każdym wieku.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 3; 175-180
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Formy autoagresji i jej funkcje u adolescentów z rozpoznaniem zaburzeń psychicznych
Forms and functions of autoaggressive behaviour in adolescents with mental disorders
Autorzy:: Sumiła, Anita
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945659.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adolescence
adolescencja
aggression
agresja
autoaggression functions
funkcje autoagresji
mental disorders
samouszkodzenia
self-mutilation
zaburzenia psychiczne
Opis:: Aggressive and autoaggressive behaviours are often observed in the clinical work with adolescents. During adolescence the role of the supporting system (family) is decreased, whereas mental and biological changes may increase the stress vulnerability. The increasing emotional tension and inability to cope with problems typical of adolescence period make young people search for various methods of changing their situation. One of them may be autoaggressive behaviours. These fulfill special functions in adolescents’ lives. In literature we can find some data on the correlation between adolescents’ home situation (violence, low socioeconomic level, parents’ mental diseases, divorce, cultural impact) and autoaggressive behaviours. Aggressive behaviours were analysed in the clinical group (31 patients) and control group. The patients were hospitalised on the Adolescents Ward, Clinic of Developmental Psychiatry, Psychotic and Advanced Age Disorders, Medical University of Gdañsk, with the clinical diagnosis of eating disorders, depressive and anxiety disorders, behavioural and emotional disorders and paranoidal schizophrenia. Applied in the study were the Aggression Syndrome Psychological Inventory (ASPI) and the Buss-Durkee Hostility Inventory. The level of autoaggression differed significantly in the two groups. The S index (emotional and physical autoaggression) was significantly higher in the patients’ group. The obtained data confirmed the results from relevant literature, according to which autoaggressive behaviours constitute a strong regulatory mechanism in adolescents’ lives and may constitute one of psychopathological symptoms among psychiatrically hospitalised patients.
W pracy klinicznej z adolescentami często spotyka się zachowania agresywne i autoagresywne. W okresie dojrzewania zaznacza się mniejsza rola systemu wspierającego (rodzina), a zachodzące zmiany psychiczne i biologiczne mogą zwiększać podatność na stres. Narastające napięcie emocjonalne oraz niemożność radzenia sobie z problemami okresu dorastania powodują, że młody człowiek poszukuje różnych sposobów zmiany swojej sytuacji. Jednym z nich mogą być zachowania autoagresywne. Pełnią one szczególne funkcje w życiu dojrzewającego człowieka. W literaturze znajdujemy dane o związku pomiędzy sytuacją domową młodzieży (przemoc, niski poziom socjoekonomiczny, choroby psychiczne rodziców, rozwód, wpływy kulturowe) a zachowaniami autoagresywnymi. Przeanalizowano zachowania agresywne w grupie klinicznej (31 pacjentów) oraz kontrolnej. Pacjenci byli hospitalizowani na Pododdziale Młodzieżowym Kliniki Psychiatrii Rozwojowej, Zaburzeń Psychotycznych i Wieku Podeszłego AMG z rozpoznaniem klinicznym: zaburzenia odżywiania, zaburzenia depresyjno-lękowe, zaburzenia zachowania i emocji, schizofrenia paranoidalna. W badaniu wykorzystano Inwentarz Psychologiczny Syndromu Agresji (IPSA) oraz kwestionariusz „Nastroje i humory” (A. Buss i A. Durkee). Wynikiem różniącym się znacząco w obu grupach był poziom samoagresji. Wskaźnik S (samoagresja emocjonalna oraz fizyczna) był znacząco wyższy w grupie pacjentów. Uzyskane dane potwierdziły doniesienia z literatury przedmiotu, że zachowania autoagresywne stanowią silny mechanizm regulacji w życiu adolescenta i mogą stanowić jeden z objawów psychopatologicznych wśród pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 2; 58-65
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wybrane zaburzenia funkcji poznawczych po udarze mózgu – charakterystyka kliniczna i diagnostyka
Selected cognitive dysfunctions after brain stroke – clinical characteristics and diagnosis
Autorzy:: Sabiniewicz, Magdalena
Niwald, Marta
Machnia, Marcin
Włodarczyk, Lidia
Miller, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030412.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: brain stroke
charakterystyka kliniczna
clinical characteristics
cognitive functions
diagnostic methods
funkcje poznawcze
metody diagnostyczne
udar mózgu
Opis:: Patients after brain stroke are at a higher risk of developing cognitive dysfunctions. Clinical studies show that it is the cause of cognitive impairment in approximately two thirds of patients above 65 years of age. Deficits arising after stroke may include all areas of daily functioning. The factor that determines the type of clinical symptoms is the location and the area of brain damage. Cognitive impairment affects treatment and rehabilitation and, consequently, the quality of life. There are several neuropsychological tests and clinical trials, with different ranges of sensitivity, to measure cognitive function. Cognitive dysfunctions can affect many cognitive areas or their isolated aspects. The clinical course is often characterised by a mild form of cognitive impairment, or an advanced multisymptomatic form, such as vascular dementia. There is a need for general recommendations for the diagnosis and treatment of cognitive impairment in patients after stroke which would include healthy lifestyle and risk factors. The article presents the most important and most frequent cognitive dysfunctions that can arise after ischaemic stroke together with the clinical characteristics of symptoms and possibilities of their diagnosis. Also, the mutual influence of the basic mood and cognitive functioning is highlighted. In addition, the article describes the impact of key factors for cognitive functioning after stroke on prognosis. The clinical picture of cognitive impairment after stroke includes non-specific and specific symptoms. The non-specific symptoms are a response of the body to homoeostasis impairment by a sudden vascular incident. The characteristics of the specific symptoms depend on the location of organic damage.
Udar mózgu znacznie zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń poznawczych. Badania wskazują, że jest przyczyną występowania zaburzeń poznawczych u około ⅔ chorych po 65. roku życia. Deficyty powstałe po udarze mózgu mogą obejmować wszystkie obszary codziennego funkcjonowania. Czynnikiem determinującym rodzaj objawów klinicznych jest przede wszystkim lokalizacja, obszar uszkodzenia mózgu. Zaburzenia poznawcze wpływają na efekty leczenia i rehabilitacji oraz jakość życia chorego. Do oceny aktywności kognitywnej stosowane są odpowiednie testy i kliniczno-eksperymentalne próby neuropsychologiczne o różnym stopniu czułości diagnostycznej. Dysfunkcje mogą dotyczyć wielu obszarów poznawczych lub ich izolowanych aspektów. Przebieg kliniczny charakteryzuje łagodna postać zaburzeń poznawczych albo postać rozwinięta, wieloobjawowa, jak w otępieniu naczyniopochodnym. Istnieje potrzeba stworzenia ogólnych zaleceń co do diagnostyki i terapii zaburzeń poznawczych u chorych po udarze mózgu. Praca przedstawia najważniejsze i najczęstsze zaburzenia funkcji poznawczych u pacjentów po udarze niedokrwiennym, charakterystykę kliniczną tych objawów, a także możliwości diagnostyki. Zwrócono uwagę na wzajemny wpływ nastroju podstawowego i funkcjonowania kognitywnego. Ponadto omówiono wpływ czynników kluczowych dla funkcjonowania poznawczego chorego po udarze mózgu na rokowanie. Obraz kliniczny zaburzeń poznawczych po udarze obejmuje objawy ogólnomózgowe i specyficzne. Symptomy nieswoiste są odpowiedzią organizmu na zaburzenie homeostazy układu przez nagły incydent naczyniowy, a charakterystyka symptomów specyficznych zależy od lokalizacji uszkodzenia organicznego.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 35-40
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Czy istnieją zaburzenia funkcji poznawczych specyficzne dla jadłowstrętu psychicznego?
Are there any cognitive functioning disorders specific for anorexia nervosa?
Autorzy:: Śmiech, Anna
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945667.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: anorexia nervosa
cognitive deficits
cognitive functions
deficyty poznawcze
emacination
funkcje poznawcze
jadłowstręt psychiczny
neuropsychologia
neuropsychology
wyniszczenie
Opis:: Aim: Review of studies on cognitive functioning disorders in anorexia nervosa. Views: The neuroimaging studies on patients with diagnosed anorexia nervosa demonstrate the presence of various structural and functional deviations of the central nervous system in these patients, mostly cortico-subcortical atrophies and increased volume of fluid spaces. These conclusions entailed studies on the status of cognitive functions in anorexia nervosa patients. Yet, the results of the studies carried out so far are not coherent, sometimes they are even contradictory. In some of them significant deviations were found within cognitive functioning: mostly these are disorders in attention, working memory and visual – spatial skills. In other studies the average level of individual cognitive functioning in the patients did not differ from control groups or it was even higher. In most studies no correlation was found between neuropsychological parameters and the degree of emaciation, duration of the disease and severity of concomitant mental disorders. Furthermore, evidence was collected that some of the disorders of cognitive functions occurring in the active period subside during remission of anorexia nervosa symptoms, however some authors support the hypothesis about premorbid and pathogenetic nature of cognitive disorders in anorexia nervosa. Conclusions: In the course of anorexia nervosa the disorders of various cognitive functions were found which do not explicitly correlate with the clinical image and course of eating disorders, sometimes subsiding during remission of anorexia nervosa.
Cel: Przegląd badań na temat zaburzeń funkcji poznawczych w jadłowstręcie psychicznym. Poglądy: Badania neuroobrazowe pacjentów z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego wykazują u tych osób obecność rozmaitych odchyleń strukturalnych i funkcjonalnych OUN, przede wszystkim zaniki korowo-podkorowe oraz zwiększenie objętości przestrzeni płynowych. Te odkrycia przyczyniły się do podjęcia badań nad stanem funkcji poznawczych osób chorujących na jadłowstręt psychiczny. Wyniki przeprowadzonych do tej pory badań nie są jednak spójne, czasem są nawet sprzeczne. W części z nich stwierdzano znaczące odchylenia w zakresie funkcji poznawczych: najczęściej zaburzenia uwagi, pamięci operacyjnej i zdolności wzrokowo-przestrzennych. W innych z kolei średni poziom poszczególnych funkcji poznawczych pacjentek nie różnił się od grup kontrolnych lub okazywał się nawet wyższy. W większości prac nie zaobserwowano korelacji parametrów neuropsychologicznych ze stopniem wyniszczenia, czasem trwania choroby i nasileniem współwystępujących zaburzeń psychicznych. Zebrano również dowody, że niektóre z pojawiających się w aktywnym okresie zaburzeń funkcji poznawczych wycofują się w remisji objawów jadłowstrętu psychicznego, jednak niektórzy autorzy są zwolennikami hipotezy o przedchorobowym i patogenetycznym charakterze zaburzeń poznawczych w jadłowstręcie psychicznym. Wnioski: W przebiegu jadłowstrętu psychicznego stwierdzano zaburzenia różnych funkcji poznawczych, które nie korelowały jednoznacznie z obrazem klinicznym i przebiegiem zaburzeń odżywiania, niekiedy ustępowały w okresie remisji jadłowstrętu psychicznego.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 4; 169-177
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Stop walking when talking, czyli związek funkcji poznawczych z kontrolą chodu
Stop walking when talking – a relationship between cognitive functions and gait control
Autorzy:: Rajtar-Zembaty, Anna
Rajtar-Zembaty, Jakub
Starowicz-Filip, Anna
Skalska-Dulińska, Barbara
Czechowicz, Iwona Kinga
Skalska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030401.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: attention
chód
executive functions
fall risk
funkcje wykonawcze
gait
pamięć operacyjna
ryzyko upadków
uwaga
working memory
Opis:: Nowadays, more and more scientific reports highlight the importance of cognitive skills in motor control. It is believed that movement also engages higher mental processes such as executive functions, attention and working memory. Executive functions include cognitive processes, such as the ability to initiate, plan, modify and control behaviour. They play an integrative role in the processing of information, including both cognitive and behavioural elements, necessary for goal-directed and effective action. Executive functions play a key role in the regulation of gait in the case of taking new steps or modifying previously learned motor programmes. Neuroimaging studies show that there is a common pattern of neural activity for walking, executive functions and attention, involving the frontal cortex and cortico-subcortical neuronal network. Many studies have shown that the impairment of executive functions may contribute to gait disturbances and increased risk of falls. Executive functions allow movement patterns to be modified, and enable the introduction of adaptive compensatory strategies in response to changing internal and external environmental stimuli. Studies with dual-task paradigm also stress the importance of attention in maintaining the control over gait. The addition of a cognitive task slows gait in the elderly. The incidence of falls is higher in subjects with dementia. The identification of cognitive risk factors of falls may allow more effective diagnostic and therapeutic methods to be developed. The aim of this study was to elucidate the relationship between cognitive function, i.e. executive functions and attention, and the risk of falls.
Współcześnie powstaje coraz więcej doniesień naukowych podkreślających znaczenie sprawności funkcji poznawczych w kontroli motorycznej. Uważa się, że chód angażuje także wyższe procesy psychiczne: funkcje wykonawcze, uwagę i pamięć operacyjną. Funkcje wykonawcze obejmują takie procesy poznawcze, jak zdolność do inicjowania, planowania, modyfikowania i kontroli zachowania. Pełnią integracyjną funkcję w przetwarzaniu informacji – obejmują elementy poznawcze i behawioralne niezbędne do skutecznego działania, zorientowanego na cel. Funkcje wykonawcze odgrywają kluczową rolę w regulacji chodu w przypadku podejmowania nowych czynności bądź modyfikowania uprzednio wyuczonych programów ruchowych. Jak dowodzą badania neuroobrazowe, dla chodu, funkcji wykonawczych i uwagi istnieje wspólny wzorzec aktywności neuronalnej, obejmujący korę czołową i jej korowo-podkorową sieć neuronalną. W wielu badaniach wykazano, że osłabienie funkcji wykonawczych może przyczyniać się do powstawania zaburzeń chodu i zwiększać ryzyko upadków. Funkcje wykonawcze umożliwiają modyfikowanie wzorców ruchowych, jak również wprowadzanie adaptacyjnych strategii kompensacyjnych w odpowiedzi na zmieniające się bodźce – pochodzące ze środowiska zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Badania w paradygmacie podwójnego zadania podkreślają też znaczenie uwagi w utrzymaniu kontroli chodu. Dodanie zadania angażującego funkcje poznawcze przekłada się w grupie ludzi starszych na spowolnienie chodu. Częstość upadków jest wyższa u osób z otępieniem. Identyfikacja poznawczych czynników ryzyka upadków może pozwolić na opracowanie skuteczniejszych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Celem niniejszej pracy jest próba wyjaśnienia mechanizmów relacji między funkcjami poznawczymi – funkcjami wykonawczymi i uwagą – a ryzykiem upadków.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 22-27
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wpływ aktywności fizycznej na sprawność funkcji poznawczych osób w podeszłym wieku i na przebieg choroby Alzheimera
Effects of physical activity on cognitive functions in older adults and the course of Alzheimer’s disease
Autorzy:: Gabryelewicz, Tomasz
Mandecka, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053425.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aktywność fizyczna
stymulacja umysłowa
funkcje poznawcze
otępienie
choroba Alzhaimera
physical activity
cognitive stimulation
cognitive functions
dementia
Alzhaimer's disease
Opis:: To the extent of ageing society more and more people experience burdensome age associated cognitive impairment. Mild cognitive impairment (MCI) may be a precursor to dementia, at least in some cases. Alzheimer’s disease (AD) is the most common cause of dementia. There is still no pharmacological treatment of AD. At the present time efforts are focusing on the developing of more effective strategies to slow the progression of AD. If illness onset could be delayed we would see significant reduction in AD incidence. Biological research, epidemiological studies and randomized controlled trials suggest that regular physical activity may contribute to prevention of cognitive decline in elderly subjects, to slow down the course of AD and to delay the onset of dementia. It seems that physical activity and other lifestyle nonpharmacological interventions, as intense social activity or cognitive stimulation may be effective, safe and less expensive preventive treatment strategy than pharmacological therapy. Further research is necessary to define precise recommendations in terms of type, duration and intensity of physical exercises, but there is a chance that in the near future a prevention of AD may be based on principles governing lifestyle habits such as diet, cognitive and physical activity. Moreover, these nonpharmacological interventions might positively influence general functioning, and overall quality of life in the elderly population and AD patients.
W miarę starzenia się społeczeństwa coraz więcej osób doświadcza związanego z wiekiem osłabienia pamięci i zaburzeń innych funkcji poznawczych. Dla części tych osób zaburzenia te mogą być zwiastunem otępienia. Wiadomo, że jego najczęstszą przyczyną jest choroba Alzheimera (Alzheimer’s disease, AD). Stosowane obecnie metody farmakologicznego zapobiegania i leczenia AD są mało skuteczne. Powoduje to, że podejmowane są próby terapii mających na celu spowolnienie przebiegu AD i opóźnienie początku objawowej fazy klinicznej choroby. Może to znacząco wpływać na zmniejszenie zapadalności na AD. Wyniki biologicznych, epidemiologicznych i randomizowanych badań kontrolowanych wskazują na korzystny wpływ regularnej aktywności fizycznej na zapobieganie występowaniu zaburzeń poznawczych u osób w podeszłym wieku i spowolnienie przebiegu AD. Okazuje się, że aktywność fizyczna, szczególnie w połączeniu z aktywnością umysłową i intensywną aktywnością społeczną, może być użyteczną, a przy tym tańszą i bezpieczniejszą metodą zapobiegania AD niż profilaktyka farmakologiczna. Dalszych badań wymaga określenie precyzyjnych zaleceń dotyczących rodzaju, czasu trwania i intensywności tych form terapii. Istnieje jednak szansa, że w bliskiej przyszłości będziemy mogli stosować potwierdzone zasady zapobiegania AD dotyczące zachowań dietetycznych, aktywności społecznej, umysłowej i fizycznej. Wymienione wyżej rodzaje interwencji niefarmakologicznych wpływają również pozytywnie na codzienne funkcjonowanie i ogólną jakość życia osób w podeszłym wieku i pacjentów z AD.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 1; 56-61
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Zaburzenia funkcji poznawczych w udarze móżdżku a skrzyżowana diaschiza – opis przypadku
Cognitive function disorders in cerebellum stroke versus crossed diaschisis – case report
Autorzy:: Bartczak, Ewa
Marcinowicz, Elżbieta
Kochanowski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057854.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cerebellum
cognitive function
crossed cerebello-cerebral diaschisis
speech
stroke
móżdżek
udar
funkcje poznawcze
mowa
skrzyżowana móżdżkowo-mózgowa diaschiza
Opis:: Cerebellum coordinates skilled voluntary movements, and controls motor tone, posture and gain. However, anatomical, clinical, and neuroimaging studies conducted over the past decades have shown that the cerebellum is implicated in diverse higher cognitive functions, such as language, memory, visuospatial skills, executive functions and emotional regulation of behaviour. Anatomy and functional magnetic imaging studies indicate a link between right cerebellum and the left frontal regions. Crossed cerebello-cerebral diaschisis, reflecting a functional depression of supratentorial areas due to reduced input via cerebello-cortical pathways, may represent the neuropathological mechanism responsible for cognitive and speech deficits associated with cerebellar pathology. Damage to the cerebello-cortical loop brings about comportments that resemble those of injury to the cerebral cortical areas subserved by that loop. Rather than generating cognitive processes, the cerebellum is considered to modulate cognitive functions through the feed-forward loop of the cortico-ponto-cerebellar system and the feedback loop of the cerebello-thalamo-cortical pathways. The authors present 58 years old patient with a hemorrhagic stroke in the right cerebellar hemisphere with cognitive impairment in domains of memory, language and speech and attention.
Móżdżek odpowiada przede wszystkim za koordynację ruchów celowych, kontrolę napięcia mięśni oraz utrzymanie równowagi i postawy ciała. Prowadzone w ostatniej dekadzie anatomiczne, kliniczne oraz neuroobrazowe badania pokazały jednak, że jest on także odpowiedzialny za rozmaite wyższe funkcje poznawcze, takie jak język, pamięć, umiejętności wzrokowo-przestrzenne, funkcje wykonawcze i emocjonalna regulacja zachowania. Anatomia, jak również funkcjonalny rezonans magnetyczny pokazują związek prawej półkuli móżdżku z lewym obszarem czołowym. Skrzyżowana diaschiza móżdżkowo-mózgowa odzwierciedla zahamowanie czynności nadnamiotowych obszarów odpowiedzialnych za funkcje poznawcze i mowy wynikające z uszkodzenia drogi móżdżkowo-mózgowej – ten neuropatologiczny mechanizm może odpowiadać za powstanie deficytów poznawczych i mowy w przypadku uszkodzenia móżdżku. Uszkodzenie móżdżkowo- korowej pętli powoduje zaburzenia podobne do uszkodzenia korowych obszarów mózgu w obrębie tej pętli. Móżdżek raczej nie generuje poznawczych procesów, ale zajmuje się modulowaniem tych funkcji za pośrednictwem pętli korowo-mostowo- móżdżkowej i pętli móżdżkowo-wzgórzowo-korowej. Autorzy przedstawiają przypadek 58-letniego pacjenta z krwotocznym udarem w prawej półkuli móżdżku i zaburzeniami w sferze pamięci, mowy i języka oraz uwagi.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 1; 18-22
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Zespół zmęczeniowy, depresja i zaburzenia funkcji poznawczych – podstawowe czynniki zmieniające jakość życia chorych ze stwardnieniem rozsianym
Fatigue syndrome, depression and cognitive dysfunction – basic factors changing quality of life of patients with multiple sclerosis
Autorzy:: Palasik, Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058233.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cognitive functions
depression
fatigue syndrome
multiple sclerosis
quality of life
stwardnienie rozsiane
funkcje poznawcze
depresja
zespół zmęczeniowy
jakość życia
Opis:: Fatigue syndrome, depression and cognitive function impairment are very frequent in multiple sclerosis. Investigations of symptoms of these disturbances were not examined routine. They require time and clinical experience. These sufferings can step out on every stage of the disease, also outdistancing physical symptoms, as well in clinically isolated syndrome. Unfortunately, they undergo remission seldom. Fatigue syndrome is one of the most frequent and the most serious problem in multiple sclerosis. It is the cause of serious motor and mental handicap and intellectual, the causing the greater depth the disability and deterioration quality of life. Moreover, it is unusually difficult to clinically effective treatment. The impairment of cognitive functions, and especially the fresh memory, belongs to deficits observed already in initial phase of disease. Depression among the patient with multiple sclerosis is result of many complicated processes. It can be result of chronicity of disease, as also the lack of possibility of effective treatment and the unforeseeable course of the disease or the effect of therapy of disease. Depression is intensified at the beginning of the disease, mainly in the relapsing-remitting form and influences on negative perceptions of neurological symptoms of the disease. It poorly correlates with clinical severity of multiple sclerosis. Fatigue syndrome, depression and cognitive function impairment more often were observed in primary progressive form of the disease than in relapsing-remitting, although this has not been a constant finding.
Zespół zmęczeniowy, depresja i zaburzenia funkcji poznawczych bardzo często występują u chorych ze stwardnieniem rozsianym. Badań tych zaburzeń nie wykonuje się rutynowo – wymagają czasu i doświadczenia klinicznego. Dolegliwości te mogą pojawiać się na każdym etapie choroby, także wyprzedzając objawy fizykalne, jak również przy zespole klinicznie izolowanym. Niestety, rzadko ulegają remisji. Zespół zmęczeniowy należy do najczęstszych i najpoważniejszych dolegliwości zgłaszanych przez chorych ze stwardnieniem rozsianym. Jest przyczyną poważnego upośledzenia ruchowego i umysłowego, powodując pogłębienie inwalidztwa i pogorszenie jakości życia tych osób. Ponadto jest niezwykle trudny do skutecznego, czyli efektywnego klinicznie, leczenia. Zaburzenia funkcji poznawczych, a zwłaszcza pamięci świeżej, należą do deficytów obserwowanych już w początkowej fazie choroby. Depresja u osób ze stwardnieniem rozsianym jest wynikiem szeregu złożonych procesów. Może wynikać z samej świadomości przewlekłości procesu chorobowego, jak również z braku możliwości wyleczenia i nieprzewidywalnego przebiegu schorzenia lub też być efektem terapii choroby. Depresja jest szczególnie nasilona w pierwszym etapie, głównie w postaci przebiegającej z rzutami, i wpływa na negatywny odbiór zaburzeń neurologicznych powodujących pojawienie się niesprawności. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy kliniczną aktywnością choroby a stopniem zaawansowania wymienionych powyżej zaburzeń. Zespół zmęczeniowy, depresję i zaburzenia funkcji poznawczych częściej obserwuje się w formach przewlekle postępujących choroby, zwłaszcza pierwotnie postępującej, niż w postaci przebiegającej z rzutami, niemniej ostatnio obserwacje te są coraz częściej dyskutowane.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 267-271
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "funkcje" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język