Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "coping" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Coping with stress and social network among parents participating in the process of early intervention
Strategie radzenia sobie ze stresem stosowane przez rodziców uczestniczących w procesie wczesnej interwencji a indywidualne sieci wsparcia
Autorzy:
Wrona, Sylwia
Wrona, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coping with stress
early childhood intervention
family
social network
Opis:
Early intervention and  early support are actions aimed at  a child with disturbed development and  their families. The emergence of any developmental disorders in a child is always a stressful situation and demanding changes and taking action to support parents. The resource enabling one to get additional help is the social network of the family. The quality of services depends on the size and category of persons that compose it. It should be borne in mind that focusing solely on the rehabilitation of the child – taking for granted the needs of the remaining family members – may lead over time to the dysfunction of the whole family. Restrictions that appear and result from the child’s disability, create a real threat of marginalising or even exclusion of the family from social life. It is unable to overcome the crisis without any help, therefore the actions of family support networks also play an important role. The main objective of this article centred around the information on the relationship between the size of a support network, the kind of the disorder in children and strategies for coping with stress in parents of children participating in the process of early support or early intervention. The study covered 93 parents. The Map and Questionnaire of Social Support of Zdzisław Bizoń and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress – Brief COPE were applied. Analysis of the results showed no significant correlation between the two variables. The applied statistical analysis allowed us to identify the most commonly used strategies to cope with stress by parents and enabled us to characterise the size of the network and the categories of people who create it. The article ends with conclusions concerning the areas of practical actions under early intervention.
Wczesna interwencja i wczesne wspomaganie to działania, których podmiotem są dziecko o zaburzonym rozwoju i jego rodzina. Pojawienie się jakichkolwiek nieprawidłowości rozwojowych u dziecka jest zawsze sytuacją stresującą oraz wymagającą podjęcia działań wspierających rodziców. Zasobem umożliwiającym uzyskanie dodatkowej pomocy jest sieć społeczna rodziny. Jakość udzielonych świadczeń zależy od wielkości tej sieci i kategorii osób, które ją tworzą. Należy pamiętać, że koncentracja tylko na rehabilitacji dziecka – z pominięciem potrzeb pozostałych członków rodziny – może z czasem doprowadzić do  dysfunkcji całego systemu rodzinnego. Pojawiające  się ograniczenia, które wynikają z niepełnosprawności dziecka, stanowią realne zagrożenie marginalizacją lub nawet wykluczeniem rodziny z życia społecznego. Nie jest ona w stanie wyjść z kryzysu samodzielnie, dlatego też istotną rolę odgrywają działania realizowane przez sieci wsparcia rodziny. Głównym celem niniejszej pracy było sprawdzenie siły zależności między wielkością sieci wsparcia, rodzajem zaburzenia u dziecka a strategiami radzenia sobie ze stresem stosowanymi przez rodziców dzieci uczestniczących w procesie wczesnego wspomagania lub wczesnej interwencji. Badaniami objęto 93 rodziców. Zastosowano Mapę i Kwestionariusz Otoczenia Społecznego Zdzisława Bizonia oraz Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – Mini-COPE. Analiza uzyskanych wyników nie wykazała istotnych korelacji między badanymi zmiennymi.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 4; 217-224
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942441.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942444.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie w sytuacjach stresowych prezentowane przez młodzież dokonującą samouszkodzeń
Coping styles adopted in stressful situations by self-harming adolescents
Autorzy:
Jabłkowska, Karolina
Szczepaniak, Anna
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945279.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescents
avoidance
coping styles with stress
deliberate self-harm
emocje
emotions
młodzież
samouszkodzenia
style radzenia sobie ze stresem
unikanie
Opis:
The state of stress and styles of coping with stress constitute an important component of life of every human being, particularly during adolescence. Effective coping mechanisms enable reduction of severity of stress experienced, while inability to manage stressful situations results in alterations in emotional and physiological domains, disturbances of mental well-being, somatic health and social functioning. Since a few years, we are witnessing a significant aggravation of the phenomenon of auto-aggression among children and adolescents, particularly in populations already undergoing psychiatric treatment. Such behaviours fulfil several functions: they may represent a way to express emotions, a means of adaptation or a style of coping with difficulties encountered in everyday life and emotional tension associated therewith. The aim of this study was to analyse predominating styles of coping with stressful situations, adopted by adolescent patients performing self-harm. The study population encompassed 35 patients, aged 16.60±0.18 years, there of 27 girls and 8 boys, hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the Medical University in Łódź, who had a history of deliberate self-harm (DSH). Control group included 32 healthy volunteers aged 16.91±0.16 years, thereof 23 girls and 9 boys. In view of the size of study population, it was subdivided into subgroups depending on whether episodes of DSH were sporadic or repetitive. Data were collected using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). This questionnaire was designed specifically to explore styles of coping with stress. Self-harming adolescents, both girls and boys, significantly more often adopted emotion-oriented style. Patients with repetitive DSH (over 4 episodes) significantly more often adopted emotion-oriented style and/or avoidance-oriented style, particularly in the form of seeking social contacts – social diversion, as compared with those committing episodic DSH.
Stres i radzenie sobie ze stresem to stany, które odgrywają ważną rolę w życiu każdego człowieka, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Skuteczne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi powoduje zmniejszenie stanu odczuwanego stresu, natomiast niemożność radzenia sobie w takich sytuacjach wiąże się ze zmianami w sferze emocjonalnej lub fizjologicznej, a także zaburzeniami dotyczącymi dobrostanu psychicznego, zdrowia somatycznego oraz funkcjonowania społecznego. Z perspektywy ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u dzieci i młodzieży, szczególnie w populacjach leczonych psychiatrycznie. Zachowania te pełnią różne funkcje, mogą być sposobem ekspresji emocji, obronno-adaptacyjnym środkiem bądź sposobem radzenia sobie z trudnościami i towarzyszącym napięciem emocjonalnym. Celem podjętych badań była ocena dominujących stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych stosowanych przez młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów (16,60±0,18 roku) – 27 dziewcząt i 8 chłopców, hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej UM w Łodzi, u których stwierdzono samouszkodzenia (SU). Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych ochotników (16,91±0,16 roku) – 23 dziewcząt i 9 chłopców. Ze względu na liczbę SU grupa badana została podzielona na dwie podgrupy z epizodycznymi SU oraz z powtarzającymi się SU. W badaniu zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). Kwestionariusz ten służy do diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem. Młodzież dokonująca samouszkodzeń, zarówno dziewczęta, jak i chłopcy, istotnie częściej stosują w sytuacjach trudnych styl radzenia sobie skoncentrowany na emocjach. Pacjenci z powtarzającymi się samouszkodzeniami (SU>4) znacząco częściej w porównaniu z pacjentami z epizodycznymi samouszkodzeniami (SU≤4) wykorzystują w sytuacjach stresogennych styl skoncentrowany na emocjach oraz styl skoncentrowany na unikaniu, zwłaszcza w formie poszukiwania kontaktów towarzyskich.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 15-24
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresja, lęk i strategie radzenia sobie ze stresem w bulimii psychicznej
Depression, anxiety and coping styles in bulimia nervosa
Autorzy:
Brytek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945554.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety
bulimia nervosa
bulimia psychiczna
coping strategy
depresja
depression
female population
lęk
populacja żeńska
strategie radzenia sobie ze stresem
Opis:
The aim of our study was to assess the severity of symptoms of depression and anxiety and use of stress-management strategies in Polish and French patients with bulimia nervosa. The study included 30 Polish girls and 14 French girls afflicted by bulimia nervosa and a control group including 30 Polish and 17 French randomly selected female students. Mean age of Polish and French patients with bulimia was 21.2 years and 22.9 years, respectively. We used the Zigmond and Snaith Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) and the Carver Brief COPE questionnaire. Polish girls with bulimia nervosa demonstrate a significantly higher level of depression (p≤0.05) and anxiety (p≤0.01) as compared with healthy students. Also in French patients present a significantly higher level of depression (p≤0.05) and anxiety (p≤0.05) as compared with the control group. The results of our study revealed significant differences in stress-management strategies between experimental and control groups. In the Polish group, coping strategies were related to active stress relief, planning, behaviour disorganization, withdrawal, positive re-interpretation, sense of humour, negation and use of psychoactive substances. In the French group, coping strategies included: active stress relief and behaviour disorganization. Furthermore, the results of Brief COPE test indicate that Polish girls with bulimia nervosa resort significantly less to coping strategies based on positive reinterpretation, sense of humour and acceptance than French patients. Polish girls scored higher in coping strategies focusing on the use of psychoactive substances.
Celem przeprowadzonych badań była próba oceny nasilenia objawów depresji i lęku oraz strategii radzenia sobie ze stresem u pacjentek z bulimią psychiczną narodowości polskiej i francuskiej. Badaniami objęto 30 dziewcząt narodowości polskiej i 14 dziewcząt narodowości francuskiej, chorujących na bulimię psychiczną, oraz grupę kontrolną obejmującą 30 polskich i 17 francuskich, losowo wybranych studentek. Średnia wieku badanych pacjentek z bulimią wynosiła 21,2 roku u Polek i 22,9 roku u Francuzek. W badaniach wykorzystano Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (HADS) Zigmonda i Snaitha oraz Kwestionariusz Radzenia Sobie ze Stresem, Brief COPE, Carvera. Dziewczęta z bulimią psychiczną narodowości polskiej mają istotnie wyższy poziom depresji (p<0,05) i lęku (p<0,01) w porównaniu ze zdrowymi studentkami. Również u pacjentek francuskich w porównaniu z grupą kontrolną odnotowuje się wyższy poziom depresji (p<0,05) i lęku (p<0,05). Wyniki badań ujawniły występowanie znaczących różnic w strategiach radzenia sobie ze stresem między grupami eksperymentalnymi i kontrolnymi. W grupie polskiej strategie te dotyczyły: aktywnego radzenia sobie ze stresem, planowania, dezorganizacji zachowania, wycofania, pozytywnej reinterpretacji, poczucia humoru, zaprzeczania i stosowania substancji psychoaktywnych. W grupie francuskiej natomiast do strategii tych należały: aktywne radzenie sobie ze stresem oraz dezorganizacja zachowania. Wyniki Brief COPE wskazują ponadto, że dziewczęta z bulimią narodowości polskiej używają mniej strategii radzenia sobie ze stresem bazujących na pozytywnej reinterpretacji, poczuciu humoru i akceptacji aniżeli pacjentki francuskie. Badane Polki osiągnęły z kolei wyższe wyniki w strategiach skupiających się na używaniu substancji psychoaktywnych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 3; 130-137
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki między dobrostanem psychicznym – psychopatologią a radzeniem sobie ze stresem u osób z różnymi formami zdrowia psychicznego
Correlations between subjective well-being – psychopathology and coping with stress of people with different forms of mental health
Autorzy:
Olszewski, Jacek Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943188.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety
coping with stress
forms of mental health
lęk
psychopathology
dobrostan psychiczny
formy zdrowia psychicznego
psychopatologia
radzenie sobie ze stresem
Opis:
In this study the author referred to the complete mental health model by Keyes and Lopez. In this model quality different forms of psychical health are distinguished. They are based on such dimensions as psychopathology (which indicator is higher level of anxiety) and well-being (life satisfaction). The author also concentrates on coping with stress. The aim of this study is to show the relation between quality different forms of mental health and the type of coping with stress. The author investigated English and Polish philology students of Maria Curie-Skłodowska University. They were 22-42 years old. Satisfaction with Life Scale (SWLS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) were used in this study. The results indicates that it is possible to distinguish groups of people with different forms of mental health. There are two groups with two main forms of mental health: “prosperous” and “fearful” people. In the group of “fearful” people there is correlation between factors that decide about the form of mental health (life satisfaction and the level of anxiety) and the ways of coping with stress. In the group of “prosperous” people factors that decide about mental health are not connected with the ways of coping.
W niniejszym opracowaniu autor nawiązał do modelu kompletnego zdrowia psychicznego Keyesa i Lopez, który daje podstawy do wyodrębnienia jakościowo odmiennych form zdrowia psychicznego, wyznaczonych przez wymiary psychopatologii (której wskaźnikiem jest podwyższony poziom lęku) i dobrostanu (sprowadzonego do satysfakcji z życia). Autor ponadto koncentrował się na adaptacyjności zaradczej, której wskaźnikami są podejmowane sposoby radzenia sobie ze stresem. Celem przeprowadzonych badań było określenie zależności zachodzących pomiędzy jakościowo odmiennymi formami zdrowia psychicznego a rodzajem stosowanych sposobów radzenia sobie ze stresem. Badania zostały przeprowadzone na studentach lubelskiej uczelni (UMCS), na kierunkach: filologia polska i filologia angielska. Wiek badanych mieścił się w przedziale 22-42 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skala Satysfakcji z Życia – SWLS, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – STAI oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych można wyodrębnić grupy osób z różnymi formami zdrowia psychicznego. Autor wyłonił grupy odznaczające się dwiema dominującymi formami zdrowia psychicznego – osoby „prosperujące” i „lękliwe”. W grupie osób „lękliwych” istnieją związki między czynnikami decydującymi o formie zdrowia psychicznego (satysfakcją z życia i poziomem lęku) a sposobami radzenia sobie ze stresem Natomiast w grupie osób „prosperujących” czynniki decydujące o formie zdrowia psychicznego nie są istotnie powiązane ze stosowanymi sposobami zaradczymi.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 265-272
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby i style radzenia sobie ze stresem u osób dializowanych
Disease acceptance and the ways of coping with stress in patients on dialysis
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Kasprzyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chronic renal failure
coping with stress
dialysis therapy
disease acceptance
hemodialysis
akceptacja choroby
dializoterapia
hemodializa
przewlekła niewydolność nerek
radzenie sobie ze stresem
Opis:
Introduction: A chronic disease changes the patients functioning in many different areas of their lives. Most of them cannot accept the disease and rarely make an effort to change their current health situation. Aim of the study: To define the level of acceptance of the disease as well as the preferred ways of coping with stress in patients on dialysis, suffering from chronic renal disease. Material and methods: Ninety-four patients on dialysis, with chronic renal failure, were examined. The study was conducted in two dialysis units: Dialyses Centre Fresenius Nephrocare III in Bydgoszcz and NZOZ Avitum, Dialysis Unit in Nakło. Adjustment to the disease was assessed using the Acceptance of Illness Scale (AIS) adapted by Juczyński, the way of dealing with stressful situations was tested using CISS questionnaire by Endler and Parker, in Polish adaptation by Szczepanik, Strelau and Wrześniewski. Results: The examined group reached the average level of the disease acceptance. Men, people aged up to 59 years and those living in towns exhibit a higher level of disease acceptance. The higher the education level, the higher the patient’s ability to adjust to the disease. The most common style of coping with stress was the task-oriented style which was followed by the emotion-oriented style and the avoidance-oriented style. The level of the disease acceptance decreased with increasing emotion-oriented style. Conclusions: The obtained results will help to understand people with chronic renal failure, assist them in finding new ways of coping with stress, and thereby increase the acceptance of the disease. They will also allow to plan a better care for dialysis patients.
Wstęp: Schorzenia przewlekłe zmieniają funkcjonowanie pacjentów w poszczególnych obszarach życia. Większość osób nie potrafi zaakceptować choroby, rzadko podejmuje wysiłki mogące zmienić aktualną sytuację zdrowotną. Cel pracy: Określenie stopnia przystosowania się do choroby i preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializoterapii. Materiał i metody: Przebadano 94 dializowanych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Badania przeprowadzono w dwóch stacjach dializ – NZOZ Centrum Dializ Fresenius Nephrocare III w Bydgoszczy oraz NZOZ Avitum, Stacja Dializ w Nakle nad Notecią. Przystosowanie się do choroby oceniono za pomocą Skali Akceptacji Choroby – AIS w adaptacji Juczyńskiego, a sposób radzenia sobie w sytuacjach stresowych kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera w polskiej adaptacji Szczepanika, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Badana grupa uzyskała przeciętny poziom akceptacji choroby. Wyższy poziom przejawiali mężczyźni, osoby w wieku do 59 lat oraz zamieszkujące w mieście. Im wyższy był poziom wykształcenia, tym większe zdolności w przystosowaniu się do życia z daną jednostką chorobową przejawiał chory. Najczęściej stosowany był styl zadaniowy radzenia sobie ze stresem, w następnej kolejności styl skoncentrowany na emocjach i unikowy. Poziom akceptacji choroby malał wraz ze wzrostem stylu skoncentrowanego na emocjach. Wnioski: Uzyskane wyniki pozwolą zrozumieć osoby chore na przewlekłą niewydolność nerek i pomóc im w wypracowaniu nowych metod radzenia sobie ze stresem, a co za tym idzie – zwiększyć stopień akceptacji choroby. Umożliwią również lepsze zaplanowanie opieki nad pacjentami dializowanymi i wdrożenie działań pomagających w pogodzeniu się z chorobą.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 99-107
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u kobiet po operacji usunięcia macicy
Sense of coherence and coping styles in women after hysterectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Zachulska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031232.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hysterectomy
sense of coherence
coping styles
stress
acceptance of disease
operacja usunięcia macicy
poczucie koherencji (soc)
style radzenia sobie
stres
akceptacja
choroby
Opis:
Introduction: Stress associated with inevitable hysterectomy affects an ever increasing number of women. A person’s ability to cope depends on individual predisposition which is closely related to sense of coherence (SOC) and individual coping style. Aim of paper: To define possible associations between SOC level and type of coping style in women after hysterectomy as a determinant of recovery and successful functioning in society and family. Material and methods: Analysis encompassed data of 97 women after hysterectomy, treated at the Department of Gynecology, Obstetrics and Pathology of Gestation at Dr Emil Warmiński Memorial Hospital, Bydgoszcz. SOC was assessed by Antonovsky SOC-29 questionnaire and effectiveness of coping was measured by Endler and Parker CISS questionnaire, in its Polish version developed by Szczepaniak, Strelau and Wrześniewski. Results: SOC score was within average limits (134.46 pts). High scores were noticed in the area of resourcefulness. Most patients presented “task-oriented” and “emotional” styles of coping with health problems. Patients with higher global SOC level usually resorted to task-oriented coping style while those with lower SOC level mostly resorted to emotional style. Conclusions: our results may be used to develop psychoeducational programs and to plan care of women at different stages of their treatment.
Wstęp: Stres związany z koniecznością poddania się operacji usunięcia macicy dotyka coraz większej liczby kobiet. Umiejętność radzenia sobie z nim jest predyspozycją człowieka znacząco powiązaną z poczuciem koherencji i określonym stylem radzenia sobie ze stresem. Cel: Określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji a rodzajem preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem po operacji usunięcia macicy, jako wyznacznika powrotu do zdrowia i właściwego funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie. Materiał i metoda badawcza: Przebadano 97 kobiet leczonych na Oddziale Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dra Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, w związku z wykonaniem u nich operacji usunięcia macicy. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego, a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych – kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Poczucie koherencji mieściło się w przedziale wyników przeciętnych (134,46 pkt). Wysokie wartości osiągnięto w zakresie zaradności. Badane preferowały styl zadaniowy i emocjonalny radzenia sobie z problemem zdrowotnym. Osoby o wyższym poziomie globalnego poczucia koherencji (sens of coherence, SOC) częściej stosowały styl skoncentrowany na zadaniu, a badane o niższym poziomie preferowały styl emocjonalny. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz planowania opieki nad kobietą, na różnych etapach stosowanej terapii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 42-54
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a zachowania zdrowotne wśród kobiet w okresie menopauzalnym
Sense of coherence in relation to health behaviors among women in menopausal period
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Kierzenkowska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031577.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
poczucie koherencji (soc)
zachowania zdrowotne
menopauza
radzenie sobie ze stresem
akceptacja stanu
sense of coherence (soc)
healthy behaviors
menopause
coping with stress
acceptance condition
Opis:
Introduction: Menopause is a condition, which significantly affects woman’s life in many aspects. Accepting this new situation is a complicated, multi-stage process. Sense of coherence developed over lifetime appears to be a predictor of dealing with menopause. Aim: The aim of the study is to assess the correlation between sense of coherence and healthy behaviors among women in menopausal period as a decisive factor for optimal health maintenance. Material and methods: The study was performed on one hundred women in menopausal period treated in the local Health Centre in Iława (Warmia and Mazury province). In order to assess the sense of coherence, respondents were questioned using the Life Orientation Questionnaire (SOC-29) and healthy behaviors were evaluated with Health Behavior Inventory (IZZ). Results: The study group of menopausal women is characterized by average level of sense of coherence as well as average level of healthy behaviors. Research shows a relationship between global SOC score and healthy behaviors. It was proven that women with high SOC level reached a higher preferred level of healthy behaviors and they overcome symptoms of menopause period with greater ease. Moreover, the extent of healthy behaviors is correlated with social and demographic variables. Women under 50 years old and those who had received tertiary education also achieved higher scores on IZZ questionnaire. Conclusions: The level of sense of coherence significantly influences the extent of healthy behaviors in the menopausal period. Women with a strong sense of coherence are characterized by a greater level of healthy behaviors. Educating women in a professional way requires recognition of individual conditions of each patient.
Wstęp: Menopauza znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie kobiet. Zaakceptowanie nowej sytuacji jest trudnym, wieloetapowym procesem. Predyktorem radzenia sobie z tym stanem może być poczucie koherencji wykształcone w ciągu życia. Cel pracy: Ocena zależności między poziomem poczucia koherencji a preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi – jako wykładnika utrzymania optymalnego stanu zdrowia – wśród kobiet w okresie menopauzalnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 100 kobiet w okresie menopauzalnym będących pod opieką Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Iławie (województwo warmińsko-mazurskie). Poziom poczucia koherencji określono za pomocą Kwestionariusza orientacji życiowej (SOC-29), a zachowania zdrowotne – za pomocą Inwentarza zachowań zdrowotnych (IZZ). Wyniki: Kobiety w okresie menopauzalnym charakteryzuje przeciętny poziom poczucia koherencji i stopień zachowań zdrowotnych. Wykazano związek między globalnym wynikiem poczucia koherencji a zachowaniami zdrowotnymi: kobiety cechujące się wysokim poziomem poczucia koherencji uzyskały wyższe wyniki dotyczące zachowań prozdrowotnych. Badane z większym poczuciem koherencji lepiej radzą sobie z objawami menopauzy. Stopień zachowań prozdrowotnych warunkują zmienne socjodemograficzne: wyższy wynik uzyskały respondentki w wieku do 50 lat, z wykształceniem wyższym. Wnioski: Poziom poczucia koherencji w znacznym stopniu wpływa na zachowania zdrowotne w okresie menopauzy. Osoby z silnym poczuciem koherencji cechuje wyższy stopnień zachowań prozdrowotnych. W procesie profesjonalnej edukacji kobiet i sprawowania opieki nad nimi należy uwzględniać indywidualne uwarunkowania każdej pacjentki.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 206-215
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a przystosowanie się do życia u kobiet po mastektomii
The sense of coherence versus life adaptation in women after mastectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Balas, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031529.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak piersi
mastektomia
poczucie koherencji (soc)
akceptacja choroby
radzenie sobie z chorobą
breast cancer
mastectomy
sense of coherence (soc)
disease acceptance
coping with an illness
Opis:
Introduction: Breast cancer is a medical as well as social problem due to emotional meaning of breasts (attribute of femininity, symbol of motherhood) and fear of the mutilating procedure of mastectomy. One of the factors influencing one’s ability to cope with disease and stress related to it is the sense of coherence (SOC). The level of SOC is an element which explains the relationship between support and health. High SOC level makes people believe in life predictability and order, which in turn motivates them to be healthy and functional. Aim: Defining the relation between the level of coherence and life adaptation in women after mastectomy, as a determinant of returning to optimal health. Material and methods: The study was carried out among 100 women who had their breast amputated with Madden method. The women examined were treated in Oncology Center in Bydgoszcz in Breast Diseases and Reconstructive Surgery wards. The sense of coherence was assessed using Orientation to Life Questionnaire SOC-29 by Antonovsky and adaptation to disease was evaluated on the basis of AIS scale in Juczynski’s adaptation. Results: The examined women presented average level of the sense of coherence. The level of manageability and comprehensibility was higher than the level of the sense of meaningfulness. The group gained an average level of disease acceptance. Those women who got higher results regarding the sense of manageability, comprehensibility and meaningfulness had also better results in disease acceptance. Conclusions: Defining the level of the sense of coherence and the level of life adaptation may serve as a determinant in predicting care for patients going through various stages of cancer disease with particular attention paid to the psychological sphere since it plays a remarkable role. It will enable the compensation of this sphere and will have a positive influence on health.
Wstęp: Rak gruczołu piersiowego stanowi problem medyczny i społeczny, wynikający między innymi z emocjonalnego znaczenia piersi kobiecych (atrybut kobiecości, symbol macierzyństwa) oraz ze strachu przed okaleczającym zabiegiem, jakim jest mastektomia. Czynnikiem wpływającym na umiejętność pokonywania trudnych sytuacji związanych z chorobą oraz na radzenie sobie ze stresem jest poczucie koherencji (sense of coherence, SOC), które pokazuje związek wsparcia ze zdrowiem. Wysokie poczucie koherencji daje wiarę w sens życia, jego uporządkowanie i przewidywalność, co sprawia, że dąży się do bycia zdrowym i do sprawnego funkcjonowania. Cel: Określenie związku między poziomem koherencji a przystosowaniem się do życia kobiet po mastektomii jako wyznacznika powrotu do optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metody: Badaniem objęto 100 kobiet poddanych zabiegowi amputacji piersi metodą Maddena, leczonych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy na Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej. Poczucie koherencji oceniono za pomocą Kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 Antonovsky’ego, a przystosowanie się do choroby – przy użyciu skali AIS w adaptacji Juczyńskiego. Wyniki: U badanych kobiet stwierdzono średni poziom poczucia koherencji. Najlepsze wyniki dotyczyły poczucia zaradności/sterowalności i zrozumiałości, a najgorsze – sensowności. U pacjentek wykazano przeciętny poziom akceptacji choroby. Najwyższe wyniki dotyczące akceptacji choroby osiągnęły te kobiety, u których uzyskano wysoką ocenę w zakresie poczucia zaradności/sterowalności, zrozumiałości i sensowności. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji oraz stopnia przystosowania się do życia może posłużyć jako wykładnik w prognozowaniu opieki nad pacjentkami na różnych etapach choroby nowotworowej, ze szczególnym uwzględnieniem niezwykle istotnej sfery psychicznej. Umożliwi ono także kompensację tej sfery i pomoże w osiągnięciu optymalnego stanu zdrowia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 191-201
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wsparcia i poczucia koherencji w zmaganiu się ze schizofrenią
The role of support and the sense of coherence in dealing with schizophrenia
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Kaczmarek, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942445.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acceptance of illness
coping with stress
schizophrenia
sense of coherence (SOC)
social support
akceptacja choroby
poczucie koherencji (soc)
radzenie sobie ze stresem
schizofrenia
wsparcie społeczne
Opis:
Introduction: Schizophrenia is a mental disorder. The course of this medical condition and its treatment depend to a large extent on the patients. The ability to overcome difficult situations, related to such disorder and ways of coping with stress, is influenced by a factor called Sense of Coherence (SOC). The Sense of Coherence (SOC) explains the correlation between support and health. A high level of SOC gives faith in the meaning of life, the way in which life is arranged, life’s predictability – all that makes us eager to be fit and healthy. Social support is an external resource that influences health. Aim: Identification of the relationship between the need for support and the level of the Sense of Coherence as an exponent of the effectiveness of the treatment of schizophrenia. Material and methods: The study was conducted on a group of 102 patients hospitalized for schizophrenia in the psychiatric ward in the Provincial Hospital for the Mentally Ill “Dziekanka” in Gniezno. Sense of Coherence was assessed using Antonovsky SOC-29 and the measurement of social support was assessed against the Kmiecik-Baran scale. Result: The subjects had an average level of Sense of Coherence and social support. Emotional support received from relatives and medical staff was perceived the highest. The performance support increased along with Sense of Coherence. Conclusions: Assessing the level of Sense of Coherence and support received by patients with schizophrenia will help to determine the need for social support and its well-adjusted types, which may have a significant impact on patients’ social functioning and finding more efficient ways of coping with the symptoms of the disease.
Wstęp: Schizofrenia jest chorobą psychiczną. Przebieg zaburzenia i jego leczenie w znacznym stopniu zależą od samych chorych. Czynnikiem wpływającym na umiejętność pokonywania trudnych sytuacji związanych z chorobą oraz radzenia sobie ze stresem jest poczucie koherencji (SOC). Wyjaśnia ono związek wsparcia ze zdrowiem. Wysokie SOC daje wiarę w sens życia, jego uporządkowanie, przewidywalność, co sprawia, że chce się być zdrowym i sprawnie funkcjonować. Zasobem zewnętrznym mającym wpływ na stan zdrowia jest wsparcie społeczne. Celem pracy było określenie związku pomiędzy zapotrzebowaniem na wsparcie a poziomem poczucia koherencji, jako wykładnika skuteczności terapii schizofrenii. Materiał i metoda: Badania przeprowadzono na grupie 102 chorych hospitalizowanych z powodu schizofrenii na oddziale psychiatrycznym w Wojewódzkim Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych „Dziekanka” w Gnieźnie. Poczucie koherencji oceniono za pomocą kwestionariusza Antonovsky’ego SOC-29, a pomiar wsparcia społecznego skalą Kmiecik-Baran. Wyniki: Badani to osoby o przeciętnym poziomie poczucia koherencji i wsparcia społecznego. Najwyżej odczuwane było wsparcie emocjonalne otrzymywane od bliskich i personelu medycznego. Wraz ze zwiększaniem się poczucia koherencji wzrastały wyniki wsparcia. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji i otrzymywanego wsparcia przez chorych na schizofrenię pozwoli na ustalenie zapotrzebowania na wsparcie społeczne oraz dostosowanie jego rodzajów, co może mieć znaczący wpływ na lepsze funkcjonowanie społeczne pacjentów oraz skuteczniejsze radzenie sobie z następstwami choroby.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 239-249
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i zespół wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego i ratowników medycznych
Coping styles and burning out syndrome in the emergency medicine students and emergency medicine students working as emergency workers
Autorzy:
Nowakowska, Katarzyna
Jabłkowska-Górecka, Karolina
Borkowska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945397.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coping styles
emergency medicine students
medical rescuers
professional burnout
professional stress
ratownicy medyczni
stres
stres zawodowy
stress
studenci ratownictwa medycznego
style radzenie sobie ze stresem
wypalenie zawodowe
Opis:
Working as medical rescuer is associated with many stressors, mainly associated with exposure to life-threatening situations, human suffering, disease and death, but also to interpersonal conflicts and considerable work burden. These factors contribute to the development of burnout syndrome in medical rescuers. Published papers highlight the mediating role of coping styles on the development of burnout syndrome. The aim of this paper is to assess coping styles and correlations between them and severity of burnout symptoms in medical rescuers and students of emergency medicine, depending on job seniority in this profession. Overall, 148 persons participated in the study, aged from 19 to 47 years. These were part-time (extramural) students of 1st and 3rd year of emergency medicine, working as medical rescuers (n=66) and students not working as medical rescuers (n=82). The following instruments were implemented: Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the Maslach Burnout Inventory (MBI). No significant differences were noticed in any aspect of professional burnout: emotional exhaustion, depersonalisation and sense of personal achievement, between students working as medical rescuers and those not exercising this job. Students of emergency medicine who do not exercise this job, more often implement coping style focused on emotions and avoidance. However, the older were persons interviewed, and the longer they worked as medical rescuer, the more frequently they resorted to task-focused coping style. No correlation was noticed between age and job seniority of persons examined and severity of burnout syndrome.
Wykonywanie zawodu ratownika medycznego wiąże się z wieloma sytuacjami stresującymi, przede wszystkim z narażeniem na niebezpieczne dla życia sytuacje, obcowaniem z cierpieniem, chorobą i śmiercią, ale także konfliktami interpersonalnymi oraz znacznym obciążeniem pracą. Powyższe zjawiska sprzyjają rozwijaniu się u ratowników zespołu wypalenia zawodowego. W literaturze zwraca się uwagę na pośredniczący wpływ stylów radzenia sobie ze stresem na rozwój zespołu wypalenia zawodowego. Celem niniejszej pracy była ocena stylów radzenia sobie ze stresem oraz zależności między nimi a nasileniem cech wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego w zależności od stażu pracy w zawodzie ratownika medycznego. W badaniach uczestniczyło 148 osób w wieku od 19 do 47 lat. Byli to studenci zaoczni pierwszego i trzeciego roku kierunku medycyna ratunkowa pracujący w zawodzie ratownika medycznego – 66 osób, a także studenci niepracujący jako ratowni cy medyczni – 82 osoby. Zastosowano następujące metody badań: Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI). Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie żadnego z wymiarów wypalenia zawodowego: emocjonalnego wyczerpania, depersonalizacji i poczucia dokonań osobistych pomiędzy studentami pracującymi i niepracującymi w zawodzie ratownika medycznego. Studenci ratownictwa medycznego, którzy nie pracują w zawodzie, częściej stosują styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na emocjach oraz na unikaniu. Z kolei im starsze były badane osoby oraz im dłuższy był ich staż pracy w zawodzie ratownika medycznego, tym częściej w sytuacjach stresowych stosowali styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na zadaniu. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wiekiem i stażem pracy badanych osób a nasileniem cech wypalenia zawodowego.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 242-248
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wsparcia i zachowań zdrowotnych w zmaganiu się kobiet z rakiem piersi
Role of social support and pro-health behaviors in fighting breast cancer
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Adamczyk, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031621.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak piersi
mastektomia
wsparcie społeczne
zachowania zdrowotne
radzenie sobie ze stresem
akceptacja
choroby
breast cancer
mastectomy
social support
health behaviors
coping with stress
acceptance of illness
Opis:
Introduction: Breast cancer is the most frequent malignant neoplasm in women. This illness often makes women withdraw from their family life and work. They do not believe in a return to health and they cannot accept the fact of being ill. This is why social support is crucial to aid the patient in their struggle with the disease. Aim: The aim of this paper was to show a connection between the level and degree of social support and preferable health behaviors as an indicator of maintaining the optimal health condition. Material and methods: The study was carried out among 105 women with breast cancer treated on the Department of Radiotherapy and Department of Breast Diseases and Reconstructive Surgery of the Oncology Center in Bydgoszcz, Poland. Health behaviors were assessed with the use of the questionnaire of Health Behavior Inventory by Juczyński, and the level of support was evaluated with the Scale of Social Support by Kmiecik-Baran. Results: The examined women show a high level of health behaviors. Proper nutrition obtained the lowest score. The main source of support was their family and friends. The therapeutic team provided mainly information support. Of four types of support, the emotional type was assessed as the most effective, and the tangible one as the least effective. Conclusions: The results of the study may contribute to the deeper understanding of problems and needs of women suffering from breast cancer and enhance their motivation to combat the disease. The results may also influence patients’ health behaviors, which might cause faster convalescence or even help avoid the disease.
Wstęp: Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym u kobiet. Diagnoza często sprawia, że pacjentka wycofuje się z życia rodzinnego i zawodowego. Nie potrafi pogodzić się ze schorzeniem, nie wierzy w powrót do zdrowia. W takich chwilach niezwykle ważne okazuje się wsparcie, które podnosi na duchu i dodaje sił do walki z chorobą. Cel: Określenie związku między poziomem i zakresem wsparcia społecznego a preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi – jako wykładnika utrzymania optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metoda: Przebadano 105 pacjentek z rakiem piersi hospitalizowanych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy, na Oddziale Radioterapii oraz Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej. Zachowania zdrowotne oceniono Inwentarzem zachowań zdrowotnych (IZZ) Juczyńskiego, a poziom wsparcia – Skalą wsparcia społecznego (SWS) Kmiecik-Baran. Wyniki: Badane jako grupa prezentują wysoki poziom zachowań zdrowotnych. Najniżej oceniły prawidłowe nawyki żywieniowe. Głównym źródłem wsparcia dla kobiet byli członkowie rodziny i przyjaciele. Zespół terapeutyczny udzielał głównie wsparcia informacyjnego. Spośród czterech rodzajów wsparcia najwyżej oceniono wsparcie emocjonalne, najniżej – instrumentalne. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą się przyczynić do głębszego zrozumienia problemów i potrzeb kobiet z rakiem piersi i zwiększyć motywację do walki z chorobą. Znajdą także odzwierciedlenie w zachowaniach zdrowotnych pacjentek, co będzie wpływać na szybszy powrót do zdrowia bądź uniknięcie choroby.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 4; 278-289
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokojące zachowania dzieci w wieku przedszkolnym a styl radzenia sobie ze stresem ich matek
Alarming behaviour of preschool children and their mothers stress coping style
Autorzy:
Pilecki, Maciej Wojciech
Sobolewska-Bertman, Jadwiga
Cichocka, Barbara Anna
Kowal, Małgorzata
Balachowska, Dominika
Strycharczyk, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945480.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aggression
agresja
alarming behaviour in preschool children
hyperactivity
maternal coping style
nadmierna ruchliwość
niepokojące zachowania dzieci w wieku przedszkolnym
nutrition
odżywianie
radzenie sobie matek w sytuacjach stresowych
Opis:
The aim of the study was to assess correlations between disturbing behaviour of preschool children and their mothers’ styles of coping with stress. It was not the authors’ intention to analyse mothers’ attitudes towards their children, but to explore constant, personality dependent pattern of coping with situations requiring adaptation. Material and method: Coping styles were assessed using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). Behaviours divergent from normal were assessed using the Alarming Behaviour Questionnaire (ANZ). The study encompassed children aged 3 to 7 and their mothers from randomly chosen kindergartens located in all districts of Krakow, Poland. Final analysis included 325 children (162 girls and 163 boys) and their mothers. The children’s mean age at the time of study was 4.84 years (SD 1.188; range: 3-7 years). Results: Excessive mobility of children, aggression and excessive mobility combined with aggression correlate positively with their mothers’ stress coping style focused on avoidance (SSU). The same disturbing behaviours correlate with the subscale “engagement in surrogate activity” and, in the case of hyperactivity – with the subscale “seeking of social contacts”. In the case of hyperactive girls, we observed a positive correlation with maternal coping style focused on avoidance (SSU), with subscale “engagement in surrogate activity” (ACZ) and “seeking of social contacts” (PKT). Hyperactivity combined with aggression correlated positively with the subscale “engagement in surrogate activities” (ACZ). It turned out that in boys avoidance of eating and avoidance of certain dishes correlate positively with the subscale “seeking of social contacts” (PKT) in their mothers. Most correlations were subsequently confirmed by the t-test, where specific dichotomised ANZ scales [ANZ (-): alarming behaviour absent; ANZ (+): alarming behaviour present] were used as grouping variable. Conclusions: It appears that maternal coping style, going beyond the scope of mother-child relationship and being a manifestation of a particular personality trait, is correlated with occurrence of specific types of alarming behaviours in preschool children. Possible interpretations of these correlations are discussed.
Celem badania była ocena powiązania niepokojących zachowań dzieci w wieku przedszkolnym ze stylami radzenia sobie ze stresem ich matek. W swoim zamierzeniu badanie nie obejmowało postaw wobec dziecka, ale stałą osobowościową tendencję do radzenia sobie w sytuacjach wymagających adaptacji. Materiał i metoda: Do badania stylów radzenia sobie został użyty Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (Coping Inventory for Stressful Situations, CISS). Do badania zachowań odbiegających od normy wykorzystano Ankietę Niepokojących Zachowań (ANZ). Badaniem objęto dzieci w wieku od 3 do 7 lat, z losowo wybranych przedszkoli, z wszystkich dzielnic Krakowa, oraz ich matki. Ostatecznej analizie poddano dane 325 dzieci (162 dziewcząt i 163 chłopców) i ich matek. Średni wiek wyniósł 4,84 roku (SD 1,188; min. 3, maks. 7). Wyniki: Nadmierna ruchliwość dzieci, agresja oraz nadmierna ruchliwość połączona z agresją korelują dodatnio z prezentowanym przez matki stylem radzenia sobie ze stresem skoncentrowanym na unikaniu (SSU). Te same niepokojące zachowania korelują z podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ) oraz w wypadku nadmiernej ruchliwości z podskalą poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT). U dziewcząt z nadmierną ruchliwością obserwowano dodatnią korelację ze stylem radzenia sobie matki ze stresem skoncentrowanym na unikaniu (SSU), podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ) oraz poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT). Nadmierna ruchliwość z agresją wykazała dodatnią korelację z podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ). Okazało się, iż u chłopców unikanie jedzenia, unikanie określonych potraw korelują dodatnio z podskalą poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT) przez matki. Większość otrzymanych wyników korelacyjnych potwierdziła się w analizach testem t, gdzie zmienną grupującą stanowiły poszczególne zdychotomizowane skale ANZ [ANZ (-) - brak niepokojących zachowań, ANZ (+) - niepokojące zachowania obecne]. Wnioski: Wydaje się, że styl radzenia sobie ze stresem właściwy matce, wykraczający poza stosunek do dziecka i będący przejawem pewnej cechy osobowościowej, powiązany jest z występowaniem niektórych niepokojących zachowań u dzieci w wieku przedszkolnym. W tekście przedstawione zostały możliwe interpretacje obserwowanych zależności.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 3; 126-137
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ poziomu poczucia koherencji na wybór stylu radzenia sobie ze stresem u kobiet z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych
Influence of the level of the sense of coherence on the choice of the stress-coping style in women diagnosed with cancer of the genital organs
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Jenczewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031541.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
poczucie koherencji (soc)
sytuacja trudna
style radzenia sobie ze stresem
nowotwór narządów
rodnych
akceptacja choroby
sense of coherence (soc)
difficult situation
ways of coping with stress
genital organ cancer
disease
acceptance
Opis:
Introduction: Cancer is a very difficult experience for every person who had to face it. The sense of coherence (SOC) is the factor that has an influence on the ability to cope with stress. People with strong SOC are able to use their potential resources in a better way. These resources help patients in their struggle for health. The aim of the paper was to define the relation between the level of the sense of coherence and preferred styles of dealing with difficult situations in women diagnosed with cancer of the genital organs, as a predictor in the struggle with the disease. Material and methods: The research was conducted among 73 women diagnosed with cancer of the genital organs, who were hospitalized in Gynecologic Oncology Clinic in Oncology Center in Bydgoszcz. The sense of coherence was assessed using Life Orientation Questionnaire by Antonovsky (SOC-29) and preferred styles of coping with stress in a difficult situation were tested using CISS questionnaire by Endler and Parker. Results: It was demonstrated that women diagnosed with cancer of the genital organs do not differ from one another in the level of the sense of coherence, and global SOC levels were average. The women gained the highest results in manageability, followed by the feeling of meaningfulness and comprehensibility which obtained the lowest results. The most frequent style was the evasion one. The patients with a high SOC level preferred the style focused on the problem. Rarely did they choose emotional or evasion styles in dealing with the problem. Conclusions: Defining the level of the sense of coherence may have an impact on the care of patients. It may also influence education in neoplastic disease.
Wstęp: Choroba nowotworowa jest bardzo trudnym wydarzeniem w życiu człowieka. Czynnikiem wpływającym na umiejętność radzenia sobie ze stresem jest poczucie koherencji (SOC). Osoby odznaczające się silnym SOC lepiej potrafią uruchomić swoje potencjalne zasoby środowiska zewnętrznego i wewnętrznego, które pomagają im podjąć walkę o zdrowie. Celem pracy było określenie związku między poziomem poczucia koherencji, jako predyktora w walce z chorobą, a preferowanymi stylami radzenia sobie w sytuacji trudnej u kobiet z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiły 73 kobiety z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych hospitalizowane na Oddziale Klinicznym Ginekologii Onkologicznej w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Poziom poczucia koherencji określano za pomocą Kwestionariusza Orientacji Życiowej Antonovsky’ego (SOC-29), a w badaniu preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem w sytuacji trudnej wykorzystano kwestionariusz CISS Endlera i Parkera. Wyniki: Wykazano, że kobiety z rozpoznanym nowotworem narządów rodnych nie różnią się od siebie poziomem poczucia koherencji, a globalne SOC u tych chorych kształtowało się na poziomie przeciętnym. Najwyższe wyniki chore osiągnęły w zakresie zaradności, następnie sensowności, a najniższe – zrozumiałości. Najczęściej stosowany był styl unikowy. Osoby charakteryzujące się wysokim SOC preferowały styl skoncentrowany na zadaniu, rzadziej emocjonalny i unikowy. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji może mieć wpływ na sposób prowadzenia opieki oraz edukacji zdrowotnej w chorobie nowotworowej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 274-285
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies