Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "alergeny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Alergia pokarmowa a choroby skóry u niemowląt i małych dzieci
Food allergy and skin diseases in infants and small children
Autorzy:
Czarnecka‑Operacz, Magdalena
Sadowska‑Przytocka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032350.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergens
elimination diet
food allergy
food intolerance
skin symptoms
alergia pokarmowa
nietolerancja pokarmowa
alergeny
dieta eliminacyjna
wykwity skórne
Opis:
The role of food allergy in etiopathogenesis of skin diseases is a controversial problem. The incidence of food allergy in general paediatric population is 3‑8%. The most common sensitising allergens are cow’s milk proteins as well as eggs’ and nuts’ allergens. Higher incidence of food allergy has been detected in children with atopic diseases. It seems that food allergy may be the earliest sign and symptom of atopy in the atopic march. Many parents are convinced about the problem of food allergy in their children because skin lesions do exacerbate after ingestion of certain alimentary allergen. Often doctors themselves are responsible for the over‑diagnosing of food allergy and administration of restricted elimination diet without obtaining a detailed anamnesis and without performing appropriate diagnostic procedures. It is known that in the early childhood gastrointestinal and immunological systems as well as skin are not properly matured. Therefore, certain non‑immunological and/or non‑allergic reactions in relation to the food ingestion may develop. Different mechanisms of these reactions result obviously in distinct characteristics of skin lesions, different course of the disease and an appropriate spectrum of diagnostic as well as therapeutical procedures should be selected. In case of suspected food allergy, detailed diagnostics should be performed and what should be stressed results need to be evaluated in terms of their clinical importance. It seems that unjustified introduction of unnecessary elimination diets may be reduced in this particular way.
Znaczenie alergii pokarmowej w chorobach skóry jest problemem budzącym wiele kontrowersji. Częstość jej występowania określa się, według różnych źródeł, na 3‑8% ogólnej populacji dzieci. Najczęściej uczulającymi alergenami są białka mleka krowiego, alergeny jaj kurzych oraz orzechów. Częstsze występowanie alergii pokarmowej stwierdzone zostało w grupie dzieci cierpiących na schorzenia z kręgu chorób atopowych. Uważa się, że alergia pokarmowa bywa najwcześniejszą manifestacją zjawiska atopii i pierwszym etapem marszu alergicznego. Wielu rodziców jest przekonanych o problemie alergii pokarmowej u swoich dzieci. Wnioski takie wysuwają zwykle na podstawie pogorszenia stanu dermatologicznego, które wiążą ze spożyciem niektórych pokarmów. Niestety, często za błędne przekonania rodziców odpowiedzialni są sami lekarze, którzy bez przeprowadzenia szczegółowego wywiadu popartego wynikami odpowiedniej diagnostyki rozpoznają alergię pokarmową i wdrażają dietę eliminacyjną. W okresie wczesnego dzieciństwa, w związku z niedojrzałością wielu układów, w tym układu pokarmowego, immunologicznego oraz skóry, niektóre pokarmy mogą prowokować objawy, które nie zawsze słusznie określane są jako alergia pokarmowa. W praktyce klinicznej należy zwrócić uwagę na zróżnicowanie mechanizmów prowadzących do rozwoju zmian skórnych po ekspozycji na produkty pokarmowe. Ma to ścisłe odzwierciedlenie w obrazie klinicznym zmian skórnych, w przebiegu procesu chorobowego i powinno stanowić podstawę do zaplanowania odpowiedniej diagnostyki i zaproponowania właściwego postępowania leczniczego. W przypadku podejrzenia alergii pokarmowej należy przeprowadzić dokładną diagnostykę alergologiczną oraz ustalić związek ekspozycji na uczulające pokarmy z występowaniem zmian skórnych. Takie podejście istotnie zmniejsza ryzyko nieuzasadnionego wprowadzania restrykcyjnych diet eliminacyjnych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 56-61
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
Allergic rhinitis diagnosis and treatment
Autorzy:
Grad, Anna
Bartoszewicz, Ludmiła
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031282.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergens
allergic rhinitis
mediators of inflammatory reaction
prick tests
nieżyt nosa
alergeny
mediatory stanu zapalnego
punktowe testy skórne
ige alergenowoswoiste
Opis:
Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen. If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, pyłmontelukast, cromoglicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosujemy leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 199-203
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii
The most often occurring reasons and kinds of allergy at children in the light of current epidemiology
Autorzy:
Dadas-Stasiak, Ewa
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030423.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergy
types of allergic reactions
epidemiology of allergy
most frequent allergens
asthma
alergia
typy reakcji alergicznych
epidemiologia alergii
najczęstsze alergeny
astma
Opis:
Allergy is an excessive specific immunological response to external factors that leads to pathological symptoms. In 1963 Coombs and Gell introduced the classification of four types of allergic reactions: immediate – type I, antibody-mediated cytotoxic reactions – type II, immune complex-mediated reactions – type III, and delayed type hypersensitivity (cell-mediated immune memory response) – type IV. In recent years incidence rate of allergybased diseases of children has been observed. It is believed that by 2015 every second child will be allergic. The findings of ECAP study (Epidemiology of Allergic Diseases in Poland) indicate that food allergy affects ca 13% of children at 6-7 years of age and 11% of children of 13-14 years of age, atopic dermatitis (AD) affects 9% of children in both age groups, allergic rhinitis – 24% of children of 6-7 years of age and 30% children of 13-14 years of age, asthma – ca 11% of children in both age groups. Food and inhalant allergens trigger most allergic symptoms of children. Allergies occur much more rarely after insects stings, administration of medicines or contact allergens. In infants and very young children food allergens with GI tract and skin symptoms prevail. At later age inhalant allergens prevail and they cause symptoms of allergic rhinitis and asthma. Inhalant allergens can be divided into two groups: outdoor (pollen, mould) and indoor (dust mite, mould, animals, cockroaches).
Alergia jest to nadmierna, swoista odpowiedź immunologiczna na czynniki zewnętrzne, która prowadzi do wystąpienia objawów chorobowych. W 1963 roku Coombs i Gell wprowadzili klasyfikację czterech typów reakcji alergicznej: reakcja typu natychmiastowego – typ I, reakcja typu cytotoksycznego – typ II, reakcja typu kompleksów immunologicznych – typ III, reakcja typu komórkowego – typ IV. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zachorowalności na choroby o podłożu alergicznym u dzieci. Uważa się, że do 2015 roku co drugie dziecko będzie miało objawy alergii. W przeprowadzonych w latach 2006-2008 badaniach ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) stwierdzono, że alergia pokarmowa występuje u około 13% dzieci w wieku 6-7 lat i 11% dzieci w wieku 13-14 lat, atopowe zapalenie skóry (AZS) – u około 9% dzieci w obu grupach wiekowych, alergiczny nieżyt nosa (ANN) – u 24% dzieci w wieku 6-7 lat i 30% dzieci w wieku 13-14 lat, a astma – u około 11% dzieci w obu grupach wiekowych. Do czynników wywołujących objawy alergiczne u dzieci należą przede wszystkim alergeny wziewne i pokarmowe. Znacznie rzadziej objawy alergii występują po ukąszeniach przez owady, po stosowanych lekach czy też po alergenach kontaktowych. W okresie niemowlęcym oraz wczesnodziecięcym dominują alergeny pokarmowe wywołujące objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz skóry, w późniejszym wieku – alergeny wziewne, które są odpowiedzialne za wystąpienie objawów alergicznego nieżytu nosa oraz astmy. Wyróżnia się dwie grupy alergenów wziewnych: alergeny zewnątrzdomowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów) oraz wewnątrzdomowe (roztocza kurzu domowego, zarodniki grzybów, sierści zwierząt, alergeny karaluchów).
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 92-99
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
Allergic rhinitis diagnosis and treatment
Autorzy:
Grad, Anna
Bartoszewicz, Ludmiła
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031058.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergens
allergic rhinitis
mediators of inflammatory reaction
prick tests
specific IgE
nieżyt nosa
alergeny
mediatory stanu zapalnego
punktowe testy skórne
ige alergenowoswoiste
Opis:
Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen.If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, montelukast, cromo-glicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 154-158
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies