Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Suicide" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Samobójstwa wśród osób starszych
    Suicides among the elderly
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, Marta
    Madej, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943720.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    depression
    elderly people
    suicide
    suicide attempts
    depresja
    osoby w wieku podeszłym
    próby samobójcze
    samobójstwo
    Opis:
    Suicides are a major problem in the modern world. In the literature, they are investigated in their sociological, psychological, health-related, and criminological aspects. The age of the people committing suicide is diverse, with the most vulnerable groups being children and the elderly. Aging is a natural and universal process of life. The changes it causes are gradual, but irreversible at the same time. They involve many spheres of life of an individual. In today’s world, there is a cult of youth, resulting in the elderly not being fully respected by the society. Especially in the urban environment, an elderly person is frequently treated as anonymous and often decrepit. The manner in which they generally conform to the requirements of reality influences their aging in a positive or negative way. Retirement, socioeconomic consequences, reduction of life autonomy, the felt loneliness, lack of support on the part of relatives, and diseases may ultimately push an elderly person to committing suicide. Using the Scopus, Wiley Online Library, PubMed and Web of Science repositories in the current study we have carried out an analysis of research literature from 2014–2015 in regard to suicide risk factors and specificity among the elderly.
    Samobójstwa są istotnym problemem współczesnego świata. W literaturze rozpatruje się je w kontekście socjologicznym, psychologicznym, zdrowotnym i kryminologicznym. Wiek samobójców okazuje się zróżnicowany, jednak najbardziej narażone grupy to dzieci i osoby starsze. Starzenie się jest naturalnym procesem życiowym. Zmiany z nim związane są stopniowe, ale też nieodwracalne. Dotyczą wielu sfer życia jednostki. W dzisiejszym świecie panuje kult młodości, przez co osoby starsze nie są w pełni szanowane przez społeczeństwo. Zwłaszcza w wielkomiejskim środowisku człowiek w podeszłym wieku traktowany jest jako anonimowy, a niejednokrotnie także niedołężny. Sposób, w jaki dostosowuje się on do wymogów rzeczywistości, wpływa na pozytywne bądź negatywne starzenie się. Zaprzestanie wykonywania pracy zawodowej, konsekwencje socjoekonomiczne, ograniczenie samodzielności, samotność, brak wsparcia ze strony bliskich i obecność zmian o charakterze chorobowym mogą popychać osobę starszą do popełnienia samobójstwa. W niniejszej pracy za pomocą baz Scopus, Wiley Online Library, PubMed i Web of Science przeanalizowano literaturę naukową z lat 2014–2015 pod kątem specyfiki i czynników ryzyka samobójstw wśród osób w wieku starszym.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 4; 189-194
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Advantages and pitfalls of the Swedish National Program for Suicide Prevention 2008
    Zalety i wady szwedzkiego krajowego programu zapobiegania samobójstwom z 2008 roku
    Autorzy:
    Baran, Anna
    Kropiwnicki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943700.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Sweden
    effectiveness
    national program
    program evaluation
    suicide prevention
    suicide rate
    wskaźnik ryzyka samobójczego
    szwecja
    efektywność
    ewaluacja programu
    prewencja samobójstw
    program narodowy
    Opis:
    Introduction: The World Health Organization report (2014) recommends the introduction of national programs for suicide prevention. However, the research on their effectiveness is scarce. As a result, policy makers do not have sufficient data for their decisions on the appropriate level of investment in suicide prevention. It is of great importance to know whether the introduction of a national prevention program results in a reduction in suicide rates, and if so, in what age groups and over what period of time after the announcement of the program. Sweden introduced the first suicide prevention program in 1995. It was then modified in 2008, and most recently in 2015. Objectives: The aim of this study was to answer the question about the impact of the suicide prevention program in Sweden (2008) on the total suicide rate as well as the age- and gender-specific suicide rates in the subsequent years. Material and methods: The study provides the overview of the suicide prevention program and suicide rates in Sweden in males and females, in the age groups 0–24, 25–44, 45–64 and over 65, 1, 3 and 6 years before and after the introduction of the national program for suicide prevention. The study presents the statistical analysis of changes in average suicide rates following the announcement of the Swedish National Program for Suicide Prevention 2008 with reference to chosen periods. Conclusions: The Swedish National Program for Suicide Prevention did not result in the reduction of suicide rates in the year after its introduction, whereas suicide rates decreased in all groups, except for the youth (under 24 years old), in 2009–2011 and 2009–2014.
    Wstęp: Choć raport Światowej Organizacji Zdrowia (2014) zaleca wprowadzenie krajowych programów zapobiegania samobójstwom, niewiele jest badań nad ich efektywnością. W rezultacie decydenci nie mają wystarczających danych do podejmowania decyzji w sprawie odpowiedniego poziomu finansowania inwestycji mających na celu zapobieganie samobójstw. Musimy wiedzieć, czy wprowadzenie narodowego programu zapobiegania prowadzi do redukcji liczby samobójstw, a jeśli tak, to w jakich grupach wiekowych i w jakim czasie po ogłoszeniu programu. Szwecja wprowadziła pierwszy program zapobiegania samobójstwom w 1995 roku, następnie modyfikowała go w 2008, a ostatnio w 2015 roku. Cel badania: W badaniu starano się uzyskać odpowiedź na pytanie dotyczące wpływu szwedzkiego programu zapobiegania samobójstwom z 2008 roku na liczbę samobójstw w kolejnych latach w zależności od wieku i płci. Materiał i metody: Badanie przedstawia przegląd programu zapobiegania samobójstwom i wskaźników samobójstw u mężczyzn i kobiet w Szwecji w grupach wiekowych 0–24, 25–44, 45–64, ponad 65 lat w ciągu roku, 3 oraz 6 lat przed i po wprowadzeniu krajowego programu zapobiegania samobójstwom. Zaprezentowano analizę statystyczną zmian uśrednionego wskaźnika samobójstw po ogłoszeniu szwedzkiego krajowego programu zapobiegania samobójstwom w 2008 roku w odniesieniu do wybranych okresów. Wnioski: Szwedzki krajowy program zapobiegania samobójstwom nie spowodował zmniejszenia liczby samobójstw w ciągu roku po jego wprowadzeniu, natomiast wskaźnik samobójstw zmniejszył się we wszystkich grupach z wyjątkiem młodzieży (poniżej 24. roku życia) w latach 2009–2011 i 2009–2014.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 4; 175-181
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The relationship of music preferences and the selected risk-taking and autodestructive behaviour among teenage girls subject to inpatient stay due to mental condition – pilot study
    Związek preferencji muzycznych z wybranymi zachowaniami ryzykownymi i autodestrukcyjnymi wśród nastoletnich dziewcząt hospitalizowanych psychiatrycznie – badanie wstępne
    Autorzy:
    Krajewska, Katarzyna
    Florkowski, Antoni
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941246.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    attempted suicide
    mental disorders
    music
    risk-taking behaviour
    Opis:
    During adolescence, related to the crisis of identity, attempts to separate from the family and rebellion against the reality result in the youth to be particularly susceptible to the impact of peers. Identification with the group is most often based on common interests, one of which being music. The aim of the pilot study was to assess the relationship of autodestructive and  antisocial behaviour and  music preferences of  girls subject to  inpatient stay due to  mental problems. Material and methods: Own questionnaire was used concerning music preferences, consisting of the following genres: metal, rock, pop, jazz, hip-hop, reggae, film music, sung poetry, electronic music. The studied group comprised of 26 girls diagnosed with mood disorders, neurotic, stress-related and somatoform disorders, eating disorders and behavioural and emotional disorders according to ICD-10. Exclusion criteria were the remaining diagnostic categories, especially active psychotic process and mental retardation as well as lack of understanding of the questionnaire questions or not being familiar with basic types of music. Among the patients aged 13–18 subject to inpatient stay at the Department of Adolescent Psychiatry in Łódź in the period 2013–2014 and consented to the study, the incidence of attempted suicide, inflicting self-harm, alcohol abuse, taking psychoactive substances and the presence of antisocial disorders were assessed. Questionnaire verification was carried out in a group of 30 people tested with a test–retest method with a two-week break; reliability was obtained: 0.89–1. Analysis was carried out with the use of Statistica 9.1 programme. Results: Among the teenage girls subject to inpatient stay, music preferences were not related in a statistically significant manner (p > 0.05) with a greater incidence of attempted suicide, inflicting self-harm, alcohol abuse and contact with psychoactive substances, nor the psychiatric diagnosis. Conclusions: Girls subject to inpatient stay at the mental ward most often preferred hip-hop. No significant relationship of the preference over a particular music genre and the number of autodestructive and risky behaviour was observed; only tendencies for more frequent selection of particular genres of music were visible.
    W okresie dojrzewania, związanym z kryzysem tożsamości, próby separacji od rodziny i bunt przeciwko zastanej rzeczywistości powodują, że młodzież jest szczególnie podatna na wpływy grupy rówieśniczej. Identyfikacja z grupą bazuje najczęściej na wspólnych zainteresowaniach, a jednym z nich jest muzyka. Celem badania wstępnego była ocena związku zachowań autodestrukcyjnych i aspołecznych z preferencjami muzycznymi dziewcząt hospitalizowanych psychiatrycznie. Materiał i metody: Wykorzystano autorską ankietę dotyczącą preferencji muzycznych, która obejmowała następujące podstawowe gatunki: metal, rock, pop, jazz, hip-hop, reggae, blues, muzyka filmowa, poezja śpiewana, muzyka elektroniczna. Grupę badaną stanowiło 26 dziewcząt z diagnozą zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, zaburzeń odżywiania oraz zaburzeń zachowania i emocji według ICD-10. Kryteriami wykluczenia były pozostałe kategorie diagnostyczne, a zwłaszcza aktywny proces psychotyczny i upośledzenie umysłowe, jak również brak rozumienia pytań zawartych w kwestionariuszu lub nieznajomość podstawowych gatunków muzycznych. U 13–18-letnich pacjentek, które były hospitalizowane w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej w Łodzi w latach 2013–2014 i wyraziły zgodę na  badanie, oceniano występowanie prób samobójczych, dokonywanie samouszkodzeń, nadużywanie alkoholu, przyjmowanie substancji psychoaktywnych i obecność zaburzeń aspołecznych. Weryfikację kwestionariusza przeprowadzono w grupie 30 osób, które badano metodą test–retest w odstępie dwutygodniowym; uzyskano rzetelność 0,89–1. Analizę przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1. Wyniki: Wśród hospitalizowanych nastolatek preferencje muzyczne nie wiązały się w sposób istotny statystycznie (p > 0,05) z większą częstością prób samobójczych, samouszkodzeń, nadużywania alkoholu i kontaktu z substancjami psychoaktywnymi ani z diagnozą psychiatryczną. Wnioski: Dziewczęta hospitalizowane psychiatrycznie najczęściej preferowały muzykę hip-hopową. Nie zaobserwowano istotnego związku między preferowaniem konkretnego gatunku muzycznego a większą liczbą zachowań autodestrukcyjnych i ryzykownych; widoczne były jedynie tendencje do częstszego wyboru określonych gatunków muzyki.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 1; 35-46
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki kliniczne wpływające na zachowania samobójcze w wybranych zaburzeniach psychicznych
    Clinical factors affecting suicidal behaviours in selected mental disorders
    Autorzy:
    Florkowski, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943938.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    clinical factors
    mental disorders
    suicide
    czynniki kliniczne
    samobójstwo
    zaburzenia psychiczne
    Opis:
    Suicidal behaviours associated with mental disorders have been the subject of investigation for many years. Suicide is a serious social and medical problem. The World Health Organization estimates that it is the third most common cause of death in people aged 15–44. Suicide is a complex process influenced by multiple factors, both interconnected and independent from one another. This paper discusses clinical factors that can occur in certain mental disorders, usually identified with suicidal behaviours. Mental disorders that cause a high suicidal risk include: depression, personality disorders, alcohol addiction and paranoid schizophrenia. The search for the factors conductive to suicidal decisions in patients with these disorders is highly significant. The studies and observations of patients at risk of suicide indicate certain common characteristic signs and behaviours, irrespective of the mental disorder. In light of the studies conducted, it is believed that the following factors have a significant influence on suicidal behaviours in patients with the above-mentioned mental disorders: history of suicide attempts, impulsiveness and aggression, persistent insomnia, chronic depression and sub-depression as well as psychotic symptoms (persecutory and/or depressive delusions, imperative hallucinations). The risk of suicide can be reduced considerably by skilful diagnostic management and appropriate assessment of clinical factors.
    Zachowania samobójcze mające związek z występującymi zaburzeniami psychicznymi są od wielu lat przedmiotem badań naukowych. Samobójstwa stanowią poważny problem społeczny oraz medyczny. Światowa Organizacja Zdrowia ocenia, że w grupie wiekowej 15–44 lata jest to trzecia najczęstsza przyczyna zgonów. Samobójstwo to proces złożony, na który ma wpływ wiele czynników, zarówno powiązanych ze sobą, jak i niemających bezpośredniego związku. W pracy omówiono jedynie czynniki kliniczne, jakie mogą wystąpić w niektórych zaburzeniach psychicznych, najczęściej identyfikowanych z zachowaniami samobójczymi. Wśród zaburzeń psychicznych powodujących wysokie ryzyko suicydalne wymienia się depresję, zaburzenia osobowości, uzależnienie od alkoholu i schizofrenię paranoidalną. Poszukiwanie czynników sprzyjających decyzjom samobójczym u pacjentów z tymi schorzeniami jest niezwykle ważne. Badania i obserwacje osób zagrożonych samobójstwem wskazują na pewne powtarzające się u nich charakterystyczne objawy oraz zachowania, niezależnie od rozpoznawanego zaburzenia psychicznego. W świetle przeprowadzonych badań uważa się, że istotny wpływ na wystąpienie zachowań samobójczych u osób z wymienionymi zaburzeniami psychicznymi mają następujące czynniki: próby samobójcze w wywiadzie, impulsywność i agresja, uporczywa bezsenność, przewlekłe stany depresyjne i subdepresyjne, objawy psychotyczne (urojenia prześladowcze i/lub depresyjne, omamy imperatywne). Można znacznie ograniczyć ryzyko samobójstwa poprzez umiejętne postępowanie diagnostyczne oraz właściwą ocenę czynników klinicznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 3; 137-140
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek zespołu zależności alkoholowej rodziców z występowaniem prób samobójczych wśród nastoletnich pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie
    The relation of parental alcoholism to the prevalence of suicide attempts among hospitalized psychiatric adolescents
    Autorzy:
    Krajewska, Katarzyna
    Florkowski, Antoni
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944333.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    alcoholism
    family
    parents
    suicide
    młodzież
    rodzice
    rodzina
    samobójstwo
    zespół zależności alkoholowej
    Opis:
    Suicide is the third cause of death at the age group 10–19 in the world. There are inter multiple risk factors of suicidal behaviours. In the case of children of alcoholics the increased number of suicide attempts is explained by genetic predisposition and accumulation of environmental risk factors. The aim of this study is to check whether parental alcoholism is associated with the number and repetition of suicide attempts and the age at which the first suicide attempt occurred among hospitalized psychiatric adolescents. Material and methods: A retrospective analysis – based on medical documentation – of 119 patients aged 13–18, treated during 2013–2014 at the Department of Adolescent Psychiatry in Łódź for: schizophrenia, schizotypal and delusional disorders, mood disorders, neurotic, stress-related and somatoform disorders, behavioural and emotional disorders according to ICD-10. The exclusion criteria were other psychiatric diagnoses, incomplete family history and lack of information about intended self-harm behaviours. The patients were selected at random. The number and repetition of suicide attempts, the age at which the first suicide attempt occurred, parental alcoholism and family history of suicidal behaviours were examined. Analyses were carried out using Statistica 9.1. Results: Parental alcoholism did not statistically significantly affect (p > 0.05) the prevalence or repetition of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents. The first suicide attempts were not made by adolescents – also considering the gender, diagnosis, and familial suicidal behaviours. Conclusions: In almost half of the examined psychiatrically hospitalized adolescents at least one parent met the parental alcoholism criteria. Suicide attempts occurred in over 50% of the examined patients, with somewhat higher incidence in girls whose parents met the parental alcoholism criteria, as compared to those without parental alcoholism history. No significant correlation was found between parental alcoholism and the incidence of offspring’s suicide attempts, repetition of suicide attempts, and the age at which suicide attempt is made. The research on the correlation between the prevalence of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents and parental alcoholism should also involve appraisal of the family functioning.
    Samobójstwo stanowi na świecie trzecią przyczynę śmierci w grupie wiekowej 10–19 lat. Istnieją liczne czynniki ryzyka zachowań suicydalnych; w przypadku dzieci alkoholików zwiększoną liczbę prób samobójczych tłumaczy się genetyczną predyspozycją i nagromadzeniem niekorzystnych czynników środowiskowych. Cel badania: Ocena związku między występowaniem zespołu zależności alkoholowej (ZZA) u rodziców a częstością prób samobójczych (PS) u nastolatków hospitalizowanych psychiatrycznie, ponawianiem PS i wiekiem dziecka w chwili podjęcia pierwszej próby. Materiał i metody: Analiza retrospektywna na podstawie dokumentacji medycznej 119 pacjentów w wieku 13–18 lat hospitalizowanych w latach 2013–2014 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej – z diagnozą schizofrenii, zaburzeń schizotypowych i urojeniowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, zaburzeń zachowania i emocji według ICD-10. Kryteriami wykluczenia były pozostałe diagnozy psychiatryczne, niekompletne informacje dotyczące rodziny i brak danych na temat intencji samouszkodzeń. U losowo wybranych pacjentów oceniano: rozpowszechnienie i liczbę PS, wiek w chwili podjęcia pierwszej próby, obciążenie ZZA rodzica oraz przypadkami PS i samobójstw w rodzinie. Analizy przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1. Wyniki: Alkoholizm rodziców nie wpływał w sposób istotny statystycznie (p > 0,05) na rozpowszechnienie i ponawianie PS wśród nastolatków leczonych psychiatrycznie. Pierwsze PS nie były podejmowane przez osoby młodsze – także po uwzględnieniu płci, diagnozy i rodzinnego występowania zachowań suicydalnych. Wnioski: W przypadku blisko połowy badanych nieletnich hospitalizowanych psychiatrycznie co najmniej jeden rodzic spełniał kryteria ZZA. PS występowały u ponad 50% badanych, przy czym nieco częściej wśród dziewcząt, których rodzice spełniali kryteria ZZA, niż wśród dziewcząt bez wywiadu alkoholowego dotyczącego rodziców. Nie wykazano istotnego związku między alkoholizmem rodziców a częstością PS u dzieci, ponawianiem PS ani wiekiem w chwili podjęcia pierwszej PS. Podczas badań zależności między występowaniem PS u młodzieży leczonej psychiatrycznie a ZZA rodziców należy uwzględniać ocenę funkcjonowania rodziny.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 196-201
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Circumstances and underlying causes of suicidal attempts in teen patients of mental health facilities – a psychological perspective
    Uwarunkowania prób samobójczych u nastoletnich pacjentów szpitali i klinik psychiatrycznych w perspektywie psychologicznej
    Autorzy:
    Stradomska, Marlena
    Wolińska, Jolanta
    Marczak, Milena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941043.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    family
    prevention
    suicidal attempts
    suicide
    adolescenci
    profilaktyka
    próba samobójcza
    rodzina
    samobójstwo
    Opis:
    Objective: The paper brings together and summarizes the results of a study carried out in 2011–2015, aimed at analysing circumstances and reasons underlying adolescent suicidal attempts. Material and methods: The studied group comprised 115 patients hospitalised due to having attempted suicide, aged 13–19 years old, based in 3 voivodeships, namely the Świętokrzyskie Voivodeship, Lubelskie Voivodeship, and Podkarpackie Voivodeship. The results of the study have been subject to quantitative and qualitative analysis. Results: Our analysis has demonstrated that in the opinion of 95% of the patients another suicide previously committed in their environment inspired their own suicidal attempt. A significant proportion of the participants of the study (88%) claims suicidal behaviours in a person’s environment to be conducive to similar behaviours not only in adolescents, but across all age groups alike. A majority of participants have admitted possessing a lack of sufficient knowledge concerning mental health and wellbeing. Nor do they receive effective help, feeling emotional distress, yet failing to meet with any response on the part of their relatives and friends, who seem not to take teenagers’ psychological condition seriously. Suicidal and depressive disposition is commonly regarded as a sign of mere moodiness, fanciness, being spoilt, or being prone to playing practical jokes. According to the majority of the participants (71%), their relatives had directly influenced their decision to attempt suicide. As much as 88% of the responses provided in the study indicated causes stemming from inadequate communication. Teenagers’ attempts to talk about death-related issues (suicidal issues) failed, not being met with understanding on the part of their parents and other caregivers. Conclusions: There is a need for education, prophylaxis, and raising social awareness concerning the problem of suicides. Education on a broad scale is necessary to enable unobstructed access to important information, inter alia through cultural and social events, preventive campaigns, workshops, voluntary help, media etc.
    Cel: Artykuł podsumowuje rozważania na temat wyników badań przeprowadzonych w latach 2011–2015. Celem badań była analiza przyczyn i uwarunkowań prób samobójczych podejmowanych w okresie adolescencji. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 115 pacjentów przebywających w klinikach i szpitalach z powodu prób samobójczych; były to osoby w wieku 13–19 lat, mieszkające w trzech województwach: świętokrzyskim, lubelskim i podkarpackim. Wyniki pracy badawczej zostały poddane analizie jakościowej i ilościowej. Wyniki: Analiza wskazuje, że zdaniem 95% badanych samobójstwo popełnione w ich otoczeniu stało się motywacją do podjęcia próby samobójczej. Znacząca część badanych (88%) twierdzi, iż zachowania suicydalne w otoczeniu wzmacniają zachowania tego typu – nie tylko u adolescentów, lecz także u innych ludzi. Większość uczestników badania czuje niedosyt wiedzy na temat zdrowia psychicznego. Nie uzyskują też efektywnej pomocy: odczuwają dyskomfort psychiczny, ale ich bliscy i koledzy nie reagują; bagatelizują stan psychiczny nastolatków, traktując ich zachowania jako przejaw żartów, kaprysów czy rozpieszczenia. Według większości badanych (71%) najbliżsi pośrednio przyczynili się do podjęcia próby samobójczej. Aż 88% uzyskanych odpowiedzi wskazuje na przyczyny tkwiące w komunikacji. Podejmowane przez nastolatków próby nawiązania rozmowy dotyczącej śmierci (problematyki suicydalnej) nie spotkały się z należytym zrozumieniem rodziców i opiekunów. Wnioski: Istnieje potrzeba edukacji, profilaktyki i rozbudzenia zainteresowania społecznego problematyką samobójstw. Edukacja powinna być prowadzona na szerszą skalę, tak by zainteresowani mogli łatwo uzyskać ważne informacje – m.in. przez wydarzenia kulturalno‑społeczne, akcje profilaktyczne, warsztaty, wolontariat, media.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 136-149
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychodermatologia – pogranicze dermatologii, psychiatrii i psychologii
    Psychodermatology – the interface between dermatology, psychiatry and psychology
    Autorzy:
    Makowska, Iwona
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944648.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dermatology
    psychiartry
    quality of life
    stress
    suicide risk
    dermatologia
    jakość życia
    psychiatria
    ryzyko samobójstwa
    stres
    Opis:
    The relationship between psychiatry and dermatology is a multidimensional one and begins at early stages of development. It is generally believed that mental disorders in dermatological patients are secondary to skin symptoms. Nevertheless, in some cases they may be primary conditions or may directly affect the course of skin disorders. It is known that emotional factors considerably influence the majority of dermatological conditions and there are correlations between stressful events and aggravation of skin symptoms. It is important to diagnose and treat concomitant mental disorders in dermatological patients due to the frequency in which they occur and their influence on the quality of patients’ life. A separate and significant psychodermatological problem in the adolescent population is intentional non-suicidal self-injury (NSSI), usually performed to relieve mental tension. An early diagnosis of such a disorder by a dermatologist and a proper psychiatric intervention may effectively prevent an increase in suicidal risk. Patients with skin lesions require holistic approach as well as a thorough, multifaceted analysis. Skin diseases have a great influence on the mental condition which, in turn, affects the condition of our skin.
    Związki między psychiatrią a dermatologią są wielowymiarowe i rozpoczynają się już na wczesnych etapach rozwoju. Generalnie uważa się, że zaburzenia psychiczne wśród pacjentów dermatologicznych są wtórne do objawów skórnych, niemniej jednak w niektórych przypadkach mogą być problemem pierwotnym lub mogą mieć bezpośredni wpływ na przebieg zaburzeń skórnych. Wiadomo, że czynniki emocjonalne w istotny sposób wpływają na większość chorób dermatologicznych i istnieje korelacja między stresującymi wydarzeniami a zaostrzeniem objawów skórnych. Ważne jest, by rozpoznawać i leczyć współistniejące zaburzenia psychiczne u pacjentów dermatologicznych – ze względu na częstość ich występowania i wpływ na jakość życia chorych. Odrębnym, istotnym problemem psychodermatologicznym w populacji rozwojowej są zamierzone niesamobójcze samouszkodzenia skóry (non-suicidal self-injury, NSSI), dokonywane z reguły w celu redukcji napięcia psychicznego. Wczesne wykrycie zaburzenia przez dermatologa i właściwa interwencja psychiatryczna mogą skutecznie zapobiec narastaniu ryzyka samobójczego. Pacjent ze zmianami skórnymi wymaga holistycznego podejścia i wnikliwej, wielostronnej analizy. Choroby skóry mają ogromny wpływ na stan psychiczny, a ten wpływa na stan naszej skóry.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 2; 100-105
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światowe inicjatywy w zakresie profilaktyki samobójstw
    Worldwide initiatives in suicide prevention
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Paweł
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942714.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    deliberate self-harm
    prevention
    risk factors
    suicide
    zamierzone samouszkodzenia
    zapobieganie
    samobójstwo
    młodzież
    czynniki ryzyka
    Opis:
    Suicide belongs to the most prevalent causes of young people’s deaths all over the world, therefore effective preventive programmes are extremely important. This article presents information about suicide risk factors, applied therapeutic techniques and conducted suicide prevention programmes and their efficacy. Apart from literature, the study used materials presented during the five-days’ training course on Scientifically evaluated interventions in suicide prevention, organized by Karolinska Institutet in May 2012 in Stockholm. The results of the studies show a significant role of enhanced affective states in the development of suicide crisis and their early diagnosis aimed at prevention of suicide attempts. In addition the specificity of work with suicidal patients with personality disorders was discussed. The results of studies on the effectiveness of suicide prevention programmes based on limited access to methods were presented. Attention was paid to advantageous and disadvantageous role of the media, including electronic media, emphasizing their special impact on young people. Furthermore, two European studies were compared: Child and Adolescent Self-harm in Europe (CASE) and Multicentre Study of Self-Harm in England (MSSHE), describing the incidence and method of deliberate self-harm among young hospitalized patients and in general population. Various methods of providing the care for deliberately self-harming patients were evaluated. It was found out that different attitudes of medical staff towards such patients depend on various psychosocial factors. Besides, the results of the research evaluating the efficacy of various therapeutic methods, such as behavioural-cognitive therapy, psychological support, emergency cards and pharmacotherapy with selective serotonin reuptake inhibitors were presented.
    Samobójstwo należy do najczęstszych przyczyn zgonów młodych ludzi na całym świecie, stąd niezwykle istotne jest tworzenie skutecznych programów zapobiegawczych. W niniejszym artykule przedstawione zostały informacje na temat czynników ryzyka samobójstwa, stosowanych technik terapeutycznych oraz prowadzonych programów prewencji samobójstw i ich skuteczności. Poza piśmiennictwem w opracowaniu wykorzystano materiały przedstawione podczas pięciodniowego szkolenia Scientifically evaluated interventions in suicide prevention, zorganizowanego przez Karolinska Institutet w maju 2012 roku w Sztokholmie. Wyniki badań wskazują na istotną rolę nasilonych stanów afektywnych w powstawaniu kryzysu samobójczego oraz ich wczesnego rozpoznawania w celu zapobiegania próbom samobójczym. Omówiono również specyfikę pracy z pacjentami samobójczymi z zaburzeniami osobowości. Przedstawiono wyniki badań skuteczności programów prewencji samobójstw opartych na ograniczeniu dostępu do metod. Zwrócono uwagę na korzystną i niekorzystną rolę mediów, w tym elektronicznych, podkreślając ich szczególny wpływ na młodego odbiorcę. Ponadto porównano dwa badania europejskie: Child and Adolescent Self-harm in Europe (CASE) oraz Multicentre Study of Self-Harm in England (MSSHE), opisujące częstość i sposób dokonywania zamierzonych samouszkodzeń wśród młodych pacjentów hospitalizowanych i w populacji ogólnej. Poddano także ocenie różne sposoby zapewnienia opieki osobom dokonującym celowych samouszkodzeń. Ustalono, że odmienne postawy personelu medycznego wobec tych osób zależą od różnych czynników psychospołecznych. Przedstawiono też wyniki prac oceniających skuteczność różnych metod terapeutycznych, takich jak terapia behawioralno- poznawcza, wsparcie psychologiczne, karty kryzysowe (emergency card) i farmakoterapia lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 202-206
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zatrucia przypadkowe i celowe w latach 2006-2010 jako przyczyna hospitalizacji pacjentów w Klinice Pediatrii i Zaburzeń Rozwoju Dzieci i Młodzieży Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Białymstoku
    The occidental and intentional intoxications as a reason of hospitalisation in The Department of Paediatrics and Developmental Disorders of Children and Adolescents, The Children’s Teaching Hospital of The Medical University in Bialystok in 2006-2010
    Autorzy:
    Kierus, Karolina
    Nawrocka, Beata
    Białokoz-Kalinowska, Irena
    Piotrowska-Jastrzębska, Janina Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030932.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    gastric lavage
    poisoning
    psychoactive substance
    suicide attempt
    xenobiotic
    zatrucie
    ksenobiotyk
    próba samobójcza
    substancja psychoaktywna
    płukanie żołądka
    Opis:
    Introduction: Poisoning in children and adolescents is a serious clinical, psychological and legal problem. The growing among of young patients accidental and intentional intoxicated is recorded in Europe. The group of small children is dominated by accidental poisoning, and a leading problem among teenagers becomes suicide attempts, experimenting with drugs, narcotics and alcohol. Objectives: The objective of this study was a retrospective analysis of hospitalization, which was caused by poisoning, drugs, narcotics and ethanol intoxication during the years 2006-2010, in The Department of Pediatrics and Developmental Disorders of Children and Adolescents, The Children’s Teaching Hospital of The Medical University in Bialystok. The analysis included age, sex, place of residence, the nature of poisoning (accidental, intentional), the type of xenobiotic. On the basis of psychological and/or psychiatric consultation intentional poisonings were selected from a suicide and narcotic attempt. Results: During 5 years, at the Clinic was hospitalized amount of 305 children from 6 weeks to 18 years caused by acute xenobiotic intoxication, including 95 of accidental poisoning, 210 intentional poisoning. Boys accounted for 34% (n = 104) patients, 66% girls (n = 210). Conclusions: During the 5-year follow-up significantly increased the number of patients hospitalized at the Clinic because of poisoning. The most common reason was the consumption of medical drugs. The incidence of poisoning was related to age, gender and place of residence. The largest group was consisted of 16 years old girls living in urban areas.
    Wstęp: Zatrucia u dzieci i młodzieży stanowią poważny problem kliniczny, psychologiczny oraz prawny w praktyce lekarza pierwszego kontaktu, lekarza medycyny ratunkowej, pediatry i lekarza sądowego. W całej Europie odnotowuje się stały wzrost stwierdzanych zatruć, wśród pacjentów w wieku rozwojowym, zarówno tych przypadkowych, jak i celowych. W grupie dzieci młodszych dominują zatrucia przypadkowe, natomiast wśród nastolatków głównym problemem stają się próby samobójcze, eksperymentowanie z narkotykami, środkami odurzającymi oraz alkoholem. Cel pracy: Celem niniejszej pracy była analiza retrospektywna hospitalizacji, których pierwotną przyczyną było zatrucie substancjami chemicznymi, lekami, środkami odurzającymi i alkoholem etylowym w latach 2006-2010, w Klinice Pediatrii i Zaburzeń Rozwoju Dzieci i Młodzieży Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. W analizie uwzględniono wiek, płeć, miejsce zamieszkania, charakter zatrucia (przypadkowe, zamierzone) oraz rodzaj substancji toksycznej. Na podstawie przeprowadzonych konsultacji psychologicznych i/lub psychiatrycznych wyłoniono spośród zatruć celowych próby o charakterze suicydalnym oraz odurzającym. Wyniki: W latach objętych analizą w Klinice hospitalizowanych było ogółem 305 dzieci w wieku od 6 tygodni do lat 18 z powodu ostrego zatrucia ksenobiotykami, w tym 95 zatruć miało charakter przypadkowy, a 210 było celowych. Chłopcy stanowili 34% (n=104) pacjentów, dziewczynki 66% (n=210). Wnioski: W okresie 5-letniej obserwacji znacząco wzrosła liczba pacjentów hospitalizowanych w Klinice z powodu zatruć, głównie celowych. Najczęstszą przyczyną zatruć było spożycie leków. Częstość zatruć była zależna od wieku, płci oraz miejsca zamieszkania. Przeważającą większość pacjentów stanowiły dziewczynki w wieku dojrzewania, zamieszkałe w miastach.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 361-365
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza czynników chroniących przed samobójstwem
    Analysis of the factors protecting against suicide
    Autorzy:
    Krawczyk, Joanna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944235.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    causes to live
    fear of death
    prevention
    protective factors
    suicide
    czynniki ochronne
    lęk przed śmiercią
    powody do życia
    Opis:
    Suicidal behaviours are a severe problem of the contemporary society and a challenge for people dealing with the development of therapeutic and preventive programmes in suicidology. Many detailed and multi-aspect analyses of functioning of the people at risk of suicide are carried out within scientific research as well as various risk factors of suicidal attempts and committed suicides. Far fewer studies are focussed on the factors protecting against suicide, referred to as buffer or protective factors. For passwords: protective factor, suicide the number of records in the PubMed base amounts to 227, while for risk factor, suicide – 11 299. The objectives of this review of literature comprise: analysis of various factors protecting against suicide and attempt to assess their efficacy. The study involves reports and results of the research presented in English literature. Separately discussed were external and internal protective factors, and a number of publications on their subject were included. Most of research reports refer to preventive role of the family, social support, capability to cope with problems and stress, and self-estimation. An important role is ascribed to perception of causes to live. To a slightly less extent the researchers deal with a protective role of religion, pregnancy, hobby, and involvement in social activities. What has been so far ambiguous and little known is the correlation between sports practice and reduction of suicidal behaviours. The final part of the article presents the results of the studies on the seldom analysed protective factors, such as one’s attitude to life and death, fear of death, and sensitivity to pain, the efficacy of which in suicide prevention requires further research. While grouping the protective factors, their usefulness in the creation of supporting systems and preventive programmes was taken into account, passing over those whose efficacy had not been documented.
    Zachowania samobójcze są poważnym problemem współczesnego społeczeństwa i wyzwaniem dla osób zajmujących się opracowywaniem programów terapeutycznych i profilaktycznych z dziedziny suicydologii. W ramach badań naukowych podejmuje się liczne szczegółowe i wieloaspektowe analizy funkcjonowania osób zagrożonych samobójstwem, a także różnych czynników ryzyka prób samobójczych i samobójstw dokonanych. Zdecydowanie mniej badań dotyczy czynników chroniących przed samobójstwem, inaczej buforowych, protekcyjnych. Dla hasła protective factor, suicide liczba rekordów w bazie PubMed wynosi 227, podczas gdy dla risk factor, suicide – 11 299. Cele niniejszego przeglądu piśmiennictwa to analiza rozmaitych czynników chroniących przed samobójstwem i próba oceny ich skuteczności. W pracy uwzględniono doniesienia i wyniki badań zawarte w literaturze anglojęzycznej. Odrębnie omówiono czynniki ochronne zewnętrzne i wewnętrzne, uwzględniono liczbę publikacji na ich temat. Najwięcej doniesień naukowych dotyczy prewencyjnej roli rodziny, wsparcia społecznego, umiejętności radzenia sobie z problemami i stresem oraz samooceny. Istotną rolę przypisuje się percepcji powodów do życia. W nieco mniejszym stopniu badacze zajmują się ochronną rolą religii, ciąży, hobby i zaangażowania w aktywności społeczne. Niejednoznaczny i mało dotychczas zbadany jest związek uprawiania sportu z redukcją zachowań suicydalnych. W końcowej części artykułu zaprezentowano wyniki badań nad zdecydowanie rzadziej analizowanymi czynnikami ochronnymi, takimi jak postawa wobec życia i śmierci, lęk przed śmiercią i wrażliwość na ból, których skuteczność w zapobieganiu samobójstwom wymaga dalszych dociekań. W trakcie grupowania czynników ochronnych kierowano się ich przydatnością w tworzeniu systemów wsparcia i programów profilaktycznych – z pominięciem tych o nieudokumentowanej skuteczności.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 43-49
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deklaracje suicydalne pod wpływem alkoholu – postępowanie w warunkach psychiatrycznej izby przyjęć. Doniesienie wstępne
    Suicidal tendencies under the influence of alcohol – a rational strategy in a psychiatric admission room. Preliminary report
    Autorzy:
    Sołtys, Wojciech
    Kozak, Marcin
    Kocur, Ryszard
    Lewicka, Małgorzata
    Zrost, Wiktoria
    Hernand, Anita
    Gorczyca, Piotr
    Ścisło, Piotr
    Pasierb, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943572.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    admission room
    alcohol
    sobering‑up station
    suicidal tendencies
    suicide
    alkohol
    izba przyjęć
    izba wytrzeźwień
    myśli suicydalne
    samobójstwo
    Opis:
    Suicidal declarations made by patients intoxicated with alcohol are a common problem in the psychiatric practice. The following study was conducted in order to check how many patients who declared suicidal tendencies while intoxicated with alcohol, with no history of previous psychiatric treatment, still declare suicidal tendencies after being referred to a sobering‑up station. To this end, a study group consisting of 81 patients, aged 18 to 65 (mean 37.3) years old, 47 men and 34 women, brought to the Provincial Multidisciplinary Hospital No 4 Admission Room by the emergency due to suicidal tendencies, in period 01.06.2010‑31.05.2011, was analysed. The criteria of the group included no previous history of psychiatric treatment, alcohol blood concentration of at least one per mille, no other (i.e. internist) contraindications to referral to the sobering‑up station. Patients diagnosed with psychiatric illnesses other than alcohol dependency syndrome during the initial consultation were excluded from the study. A percentage of patients with persevering suicidal threat aftersobering‑up was calculated. The results show that among 81 patients referred to the sobering‑up station, suicidal tendencies were declared after sobering‑up by 7 (8.64%). Statistical significance was determined by using McNemar test to be p<0.001. None of the patients withdrawing from the suicidal tendencies appeared again in the admission room during the course of the study, also none of the patients died a suicidal death in this period, which was confirmed in police statistics. The study suggests that, considering the limited place in the psychiatric wards and hospitals, referring an intoxicated patient who declares suicidal tendencies to a sobering‑up station is a clinically‑confirmed course of action. The sobering‑up station guarantees strict scrutiny and impossibility of realizing the suicidal threat as well as specialist detoxification. It is imperative for the patient to be reconsulted by a psychiatrist after sobering‑up – the examination ought to include known suicide risk factors (i.e. as in standards of American Psychiatric Association).
    Deklaracje suicydalne pod wpływem alkoholu są częstym problemem w praktyce psychiatrycznej. Niniejsze badanie przeprowadzono celem sprawdzenia, jaki odsetek pacjentów zgłaszających się na psychiatryczną izbę przyjęć, będących pod wpływem alkoholu i jednocześnie deklarujących myśli suicydalne, dotychczas nieleczonych psychiatrycznie po wytrzeźwieniu w warunkach izby wytrzeźwień (IW) podtrzymuje, podczas rekonsultacji psychiatrycznej, zamiary suicydalne. W tym celu przeanalizowano 81 pacjentów w wieku od 18 do 65 lat, w tym 47 mężczyzn i 34 kobiety, przywiezionych przez zespół pogotowia ratunkowego na Izbę Przyjęć Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 4 w Bytomiu (IP WSS4) z powodu myśli suicydalnych, w okresie 01.06.2010‑31.05.2011 roku. Kryteria doboru grupy obejmowały brak wcześniejszego leczenia psychiatrycznego, stężenie alkoholu w surowicy na poziomie co najmniej jednego promila, brak innych (np. Internistycznych) przeciwwskazań do pobytu na IW. Z badania wykluczono pacjentów, u których podczas wstępnej konsultacji psychiatrycznej rozpoznano jednostki inne niż upojenie alkoholowe. Wyliczono odsetek pacjentów, u których po wytrzeźwieniu utrzymywało się zagrożenie suicydalne i którzy wymagali hospitalizacji psychiatrycznej. Jak pokazują wyniki, spośród 81 pacjentów odesłanych na IW myśli suicydalne po wytrzeźwieniu podtrzymywało 7 (8,64% wszystkich badanych). Do określenia istotności statystycznej zastosowano test McNemara, uzyskując poziom istotności p<0,001. Żaden z pacjentów wycofujących się z wcześniej zgłaszanych zamiarów suicydalnych nie trafił powtórnie na IP WSS4 podczas trwania badania, nie zginął także śmiercią samobójczą, co zweryfikowano w policyjnych statystykach. Z badania wynika, że wytrzeźwienie pacjenta w warunkach IW przed ewentualnym przyjęciem na oddział, biorąc pod uwagę ograniczoną liczbę miejsc na oddziałach psychiatrycznych, jest postępowaniem uzasadnionym klinicznie – IW gwarantuje zarówno ścisłą obserwację i brak możliwości realizacji zamiarów suicydalnych, jak i specjalistyczną detoksykację. Po wytrzeźwieniu bezwzględnie konieczna jest rekonsultacja psychiatryczna z określeniem ryzyka suicydium – badanie psychiatryczne powinno uwzględniać uznane czynniki ryzyka (np. w wytycznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego).
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 34-39
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poziom agresji u młodzieży po próbach samobójczych
    The level of aggression of young people after suicide attempts
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, Marta
    Koślak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944723.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    auto-aggressive behaviour
    level of aggression
    level of anger
    suicide attempts
    młodzież
    poziom agresji
    poziom gniewu
    próby samobójcze
    zachowania autoagresywne
    Opis:
    Introduction: Year by year the level of suicide attempts among the young people increases systematically and the age at which adolescents attempt suicide decreases. Among the factors connected with suicidal behaviour, literature mentions aggressive behaviour and attitudes. Aim: The aim of the study was specification of the level of aggression, its intensity and the way of expressing it in the group of young persons after suicide attempts. Material and method: The group of subjects after suicide attempts included 99 persons and they were compared with the control group of 301 persons. We used the Psychological Inventory of Aggression Syndrome (IPSA) and the Anger Expression Scale (SEG). Results: The results of the study showed that adolescents after suicide attempts exhibited an increased level of aggression and anger, they found it difficult to manifest in a socially acceptable way the attitudes and behaviours recognized as aggressive; they were characterized by the lack of the capability to express anger or other negative emotions, less often made negative self-estimation, rarely manifested hostile desires in relation to other people and exhibited few seemingly non aggressive behaviours. Moreover, such adolescents rarely transfer their aggression on inanimate objects, they are less noisy, quarrelsome and vulgar, they less often undertake activities recognized as physical violence. Conclusions: The above results may be used to construct strategies, programmes and support groups for adolescents with suicidal tendencies.
    Wprowadzenie: Z roku na rok systematycznie wzrasta liczba zamachów samobójczych wśród młodzieży, a także się próg wiekowy adolescentów podejmujących próby samobójcze. Wśród czynników wykazujących związek z samobójczością w grupie nastolatków literatura przedmiotu wymienia zachowania i postawy agresywne. Cel: Celem niniejszej pracy było określenie poziomu agresji, jej nasilenia, sposobu ekspresji w grupie młodych osób po próbach samobójczych. Materiał i metoda: Grupa badanych po próbie samobójczej obejmowała 99 osób, porównywano ją z 301-osobową grupą kontrolną. W pracy wykorzystano Inwentarz Psychologicznego Syndromu Agresji (IPSA) oraz Skalę Ekspresji Gniewu (SEG). Wyniki: W pracy stwierdzono, że młodzież po próbach samobójczych wyróżnia się podwyższonym poziomem agresji oraz gniewu, trudniej manifestuje w sposób akceptowany społecznie postawy i zachowania uznane jako agresywne, cechuje się wyraźnym brakiem umiejętności wyrażania złości, gniewu lub innych negatywnych emocji, rzadziej dokonuje negatywnej samooceny, rzadziej przejawia wrogie pragnienia wobec innych ludzi i stosuje mało zachowań pozornie nieagresywnych. Ponadto rzadziej przenosi agresję na przedmioty martwe, jest mniej wrzaskliwa, kłótliwa i wulgarna, rzadziej podejmuje działania noszące znamiona przemocy fizycznej. Wnioski: Niniejsze wyniki mogą być wykorzystywane do konstruowania strategii, programów i grup wsparcia dla młodzieży ze skłonnościami suicydalnymi.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 136-144
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies