Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Infekcja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Analiza zakażeń syncytialnym wirusem oddechowym u dzieci w wieku do 24. miesiąca życia, hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego na przełomie lat 2016 i 2017
An analysis of respiratory syncytial virus infections in children up to 24 months old hospitalised in the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine between 2016 and 2017
Autorzy:
Cegielska, Karolina
Pogonowska, Milena
Kalicki, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034964.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
RSV
infekcja wirusowa
obturacja
wirusy
zapalenie oskrzelików
Opis:
Respiratory syncytial virus (RSV) is the most common pathogen causing bronchiolitis and pneumonia in children up to 24 months old. The virus infects 90% of children within the first 2 years of life, with the highest infection rates in children aged between 6 weeks and 6 months. The majority of cases occur in winter (January and February). Although RSV infection is usually mild, only 1% of children are asymptomatic. All levels of the respiratory system may be affected. Usually mild upper respiratory infections not requiring hospitalisation are observed. About 10% of infected children develop bronchiolitis. RSV infection is the cause of 17–20% of all infantile hospitalisations. Long-term studies have demonstrated a relationship between RSV and obstructive ventilatory disorders in the first decade of life. However, no clear cause and effect relationship was found in this case. It is supposed that RSV infection may only reveal the genetic predisposition to this type of response in children. The aim of the study was to analyse the course of RSV infection in a group of 71 children up to 24 months old. Attention was paid to risk factors, patient’s age, gender distribution in the study group, the number of cases in each month, laboratory and imaging findings as well as family and individual history of atopy. We also discussed the use of inhaled medications, the need for extended diagnosis and accessory testing during infection.
Syncytialny wirus oddechowy (RSV) jest najczęstszym patogenem wywołującym zapalenia oskrzelików i zapalenia płuc u dzieci do 24. miesiąca życia. Zakażeniu tym wirusem ulega 90% dzieci do 2. roku życia, przy czym najczęściej zainfekowane zostają dzieci w wieku między 6. tygodniem a 6. miesiącem życia. Szczyt zachorowań przypada na miesiące zimowe (styczeń i luty). Przebieg zakażenia RSV jest zazwyczaj łagodny, ale tylko u 1% dzieci pozostaje bezobjawowy. Zakażenie może dotyczyć wszystkich pięter układu oddechowego. Najczęściej mamy do czynienia z łagodnymi postaciami nieżytowymi górnych dróg oddechowych, niewymagającymi hospitalizacji. Zapalenie oskrzelików (bronchiolitis) rozwija się u około 10% zakażonych dzieci. Zakażenie wirusem RSV odpowiada za 17–20% wszystkich hospitalizacji dzieci w wieku niemowlęcym. Długoterminowe badania dowodzą związku zakażeń RSV z zaburzeniami wentylacji typu obturacyjnego w pierwszej dekadzie życia. Nie wykazano jednak w tym wypadku jednoznacznego związku przyczynowo-skutkowego. Przypuszcza się, że infekcja RSV może jedynie ujawniać dzieci z genetyczną predyspozycją do tego rodzaju odpowiedzi. W niniejszej pracy poddano analizie przebieg zakażenia RSV w grupie 71 dzieci w wieku do 24. miesiąca życia. Zwrócono uwagę na czynniki ryzyka zakażenia, wiek pacjentów, rozkład płci w badanej grupie, liczbę zachorowań w poszczególnych miesiącach, wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych, rodzinne i osobnicze obciążenie atopią. Podjęto dyskusję na temat leczenia lekami wziewnymi, konieczności rozszerzania diagnostyki i wykonywania badań dodatkowych w trakcie infekcji.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 69-77
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki stosowania krioterapii i aplikacji powidonu jodowanego w eradykacji przetrwałej infekcji wysokoonkogennymi typami HPV
The results of cryotherapy and local application of povidone-iodine in the eradication of persistent highly oncogenic HPV
Autorzy:
Markowska, Janina
Sterlińska-Tulimowska, Beata
Śmiertka, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030135.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HPV infection
cryotherapy
povidone-iodine
infekcja hpv
krioterapia
powidon jodowany
Opis:
Treatment covered 128 women aged 24–67 (37.5 on average), with abnormal cytology: in 77 patients atypical squamous cell of undetermined significance was detected, in 30 patients low-grade squamous intraepithelial lesions were identified while in 21 only the presence of koilocytes was demonstrated. In most cases, the cervix was without any clinical changes or ectropion lesions were detected. In all the patients, the presence of highly oncogenic human papillomavirus (HPV) was detected using viral genotyping reverse transcription polymerase chain reaction. In 45 (35%) patients, a single strain of HPV was detected, HPV 16 (40% of the patients) was most common. In 29 (22.6%) patients, two types of the virus were identified, most frequently HPV 16 or 18. In the remaining 54 (42.1%) patients, multiple types of HPV were detected. The employed therapeutic scheme involved two applications of cryotherapy with liquid nitrogen for 3 minutes, covering the mucosal surface (in the case of ectropion) with the transient zone and cervical canal. Following each application of cryotherapy, povidone-iodine (Betadine) globules were used. In 7 patients, electrocoagulation using the LEEP system was additionally performed (in the case of bleeding ectropion). Two months after the last procedure, HPV was marked again using the RT-PCR method. HPV was not detected in any of the treated patients. In 10 patients due to persistent ectropion lesion on the cervix, electroconization was conducted and histopathology demonstrated no HPV-related lesions. Cryotherapy – accompanied by the application of povidone-iodine – is effective in the prophylaxis and eradication of persistent infection with highly oncogenic HPV.
Leczeniem objęto 128 kobiet w wieku 24–67 lat (średnio 37,5 roku), u których stwierdzono nieprawidłowy wynik badania cytologicznego: u 77 pacjentek – atypowe komórki nabłonka wielowarstwowego płaskiego o nieokreślonym znaczeniu, u 30 – śródnabłonkowe zmiany dysplastyczne niskiego stopnia, a u 21 – jedynie obecność koilocytów. Klinicznie szyjka macicy w większości przypadków nie wykazywała zmian lub wykazywała zmiany o charakterze ektropii. U wszystkich kobiet metodą reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkryptazą wykryto obecność wysokoonkogennych typów wirusa brodawczaka ludzkiego. U 45 (35%) pacjentek odnotowano pojedyncze typy, w tym najczęściej HPV 16 (40% grupy). U 29 (22,6%) osób wykryto dwa typy wirusa; jednym z nich był najczęściej HPV 16 lub 18. U pozostałych 54 (42,1%) kobiet stwierdzono mnogie typy HPV. Stosowano schemat leczenia polegający na dwukrotnej krioterapii ciekłym azotem przez 3 minuty – obejmującej zmianę na tarczy (jeśli występowała ektropia) ze strefą przejściową i kanał szyjki macicy. Po każdej krioterapii stosowano globulki powidonu jodowanego (Betadine). U siedmiu pacjentek dodatkowo wykonano koagulację systemem LEEP (w przypadku krwawiącej ektropii). Po 2 miesiącach od ostatniego zabiegu ponownie oznaczano HPV metodą reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkryptazą – u żadnej z kobiet nie wykryto obecności HPV. U 10 pacjentek ze względu na przetrwałą zmianę typu ektropii wykonano elektrokonizację; ocena histopatologiczna nie wykazała zmian związanych z HPV. Krioterapia połączona ze stosowaniem powidonu jodowanego jest skuteczna w profilaktyce i eradykacji przetrwałej infekcji wysokoonkogennymi typami HPV.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 104-108
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietypowy przebieg róży a współistniejące zakażenia. Opis przypadku i przegląd literatury
Atypical course of erysipelas and coexisting infections. Case study and literature review
Autorzy:
Martyniuk, Anna
Górski, Stanisław
Górska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033844.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Helicobacter pylori
erysipelas
otitis media with effusion
róża
infekcja helicobacter pylori
wysiękowe zapalenie ucha środkowego
Opis:
Erysipelas is an acute, erythematous, rapidly spreading skin infection, usually caused by beta-haemolytic group A Streptococcus bacteria. The disease is usually located on the legs and toes, less frequently on the face. One of the predisposing factors for the development of erysipelas are coexisting infections. The aim of the work was to attempt to determine whether there was any connection between the atypical course of erysipelas and Helicobacter pylori infection in a 47-year-old female patient. The patient had a history of treatment for chronic otitis media with effusion and recurring abdominal pain. The current disease started abruptly with fever, erythematous skin lesion located on the right cheek and severe pain in the right ear. After a few days, the facial erythema got worse, oedema appeared on the right side of the face and redness, oedema and pain in the auricle could be observed. After examinations by an ENT specialist and a dermatologist, erysipelas of the face, auricle and external auditory meatus was diagnosed. The diagnosis was confirmed by bacteriological examination. As a result of antibiotic therapy skin lesions subsided and the patient’s general condition improved. As the dyspeptic symptoms exacerbated, a diagnostic test was performed and a coexisting Helicobacter pylori infection was diagnosed. The overall clinical picture and data obtained from medical literature suggest that the coexisting Helicobacter pylori infection could have contributed to both the chronic otitis media with effusion and atypical course of erysipelas. According to medical literature, in the case of patients with dyspeptic symptoms, Helicobacter pylori bacteria can be transferred from the lining of the stomach upwards to the oral cavity, middle ear and paranasal sinuses. Kariya et al. in their review of original work suggested that Helicobacter pylori may contribute to the exacerbation of an existing inflammation in the middle ear, which is a microaerophilic environment required for this bacteria to grow. In conclusion, it seems that constant stimulation of the immune system by Helicobacter pylori could have caused the system to become dysregulated and weakened, which probably accounted for the atypical course of erysipelas in the patient described.
Róża jest ostrą rumieniową, gwałtownie szerzącą się infekcją skóry, najczęściej powodowaną przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A. Choroba lokalizuje się zazwyczaj na kończynach dolnych, rzadziej na twarzy. Jednym z czynników predysponujących do rozwoju róży są współistniejące zakażenia. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy nietypowym przebiegiem róży a zakażeniem Helicobacter pylori u 47-letniej pacjentki. W wywiadzie chora była leczona z powodu przewlekłego wysiękowego zapalenia ucha środkowego oraz nawracających bólów brzucha. Obecna choroba rozpoczęła się nagle gorączką, zmianą rumieniową zlokalizowaną na skórze prawego policzka i silnym bólem ucha prawego. Po kilku dniach nasilił się rumień twarzy, a także pojawiły się obrzęk prawostronny twarzy oraz zaczerwienienie, obrzęk i bolesność małżowiny usznej. Po konsultacji laryngologicznej i dermatologicznej rozpoznano różę twarzy, małżowiny usznej oraz przewodu słuchowego zewnętrznego. Rozpoznanie potwierdzono badaniem bakteriologicznym. W wyniku zastosowanej antybiotykoterapii uzyskano ustąpienie zmian skórnych i poprawę stanu ogólnego. Ze względu na nasilenie objawów dyspeptycznych po wykonaniu testu diagnostycznego rozpoznano współistniejące zakażenie Helicobacter pylori. Całokształt obrazu klinicznego oraz dane z piśmiennictwa sugerują, że współwystępująca infekcja Helicobacter pylori mogła sprzyjać zarówno przewlekłemu wysiękowemu zapaleniu ucha środkowego, jak i nietypowemu przebiegowi róży. Według doniesień z piśmiennictwa u pacjentów z objawami dyspeptycznymi bakterie Helicobacter pylori mogą zostać przeniesione z błony śluzowej żołądka drogą wstępującą do jamy ustnej, a także ucha środkowego i zatok przynosowych. Kariya i wsp., dokonując przeglądu prac oryginalnych, stwierdzili, że Helicobacter pylori może przyczyniać się do nasilenia istniejącego procesu zapalnego w uchu środkowym, stanowiącym środowisko mikroaerofilne, niezbędne do wzrostu tej bakterii. Podsumowując, wydaje się, że ciągła stymulacja układu odpornościowego przez Helicobacter pylori mogła prowadzić do dysregulacji i osłabienia układu immunologicznego, co prawdopodobnie wpłynęło na nietypowy przebieg róży u opisywanej pacjentki.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 4; 424-429
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół PANDA S. Opis przypadku
PANDAS syndrome. A case report
Autorzy:
Cybertowicz, Monika
Półgrabia, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943904.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
prospective anamnesis
psychiatric diagnosis
separateness
streptococcal infection
compultions
diagnoza psychiatryczna
infekcja paciorkowcowa
natręctwa
wywiad prospektywny
odrębność
Opis:
The aim of the study is to present a case of a girl with PANDAS syndrome, who was multiply misdiagnosed by paediatricians before the final diagnosis was made. The patient was a 15‑year‑old girl, who attended junior high school. The girl was referred to the children’s psychiatrist because of fatigue, asthenia, school performance deterioration, social and emotional difficulties at school and home. She reported to the doctor’s appointment with her mother, who was worried about her daughter’s health status which deteriorated in spite of the previous somatic treatment. The girl was examined by psychiatrist and psychologist. The data obtained during anamnesis as well as conversations, medical advice, psychological consultations suggested obsessive‑compulsive disorder as a presumptive diagnosis. After additional tests, especially detailed anamnesis, physical examination and paediatric treatment record cards, PANDAS syndrome was diagnosed. The prospective anamnesis and rapid, dramatic onset of the symptoms were the main factors contributing to the final diagnosis. Simultaneously, a connection between the onset of the disease and streptococcal infection, which was confirmed during hospitalisation, was shown. The above data indicate that detailed anamnesis and confirmation of infection are of great importance during PANDAS syndrome diagnosis. This may indicate that a separate group of PANDAS syndrome exists. A directed diagnosis of obsessive‑compulsive disorders should be considered particularly in the case of a sudden or fierce onset of symptoms related to the upper respiratory tract infection. Neuro‑immunological factors involved in the aetiology of the disorder should be considered in the case of a medical history suggesting rheumatic fever in the family members
Celem pracy jest opis przypadku dziewczynki chorującej na zespół PANDAS, którą przed ostatecznym rozpoznaniem wielokrotnie diagnozowano pediatrycznie. Pacjentką była 15‑letnia uczennica gimnazjum. Powodem zgłoszenia dziewczynki do lekarza psychiatry dziecięcego były objawy zmęczenia, osłabienia, pogorszenie wyników w nauce, trudności w funkcjonowaniu w szkole oraz w domu. Pacjentka zgłosiła się wraz z matką, która była zaniepokojona jej stanem zdrowia i brakiem efektu wcześniejszego, długiego leczenia pediatrycznego. Dziewczynka została przebadana psychiatrycznie oraz psychologicznie. Dane z wywiadu, badania, porady, konsultacje psychologiczne wskazywały na rozpoznanie wstępne zaburzeń obsesyjno‑kompulsyjnych. W wyniku przeprowadzonego postępowania, w szczególności pogłębionego wywiadu, badań fizykalnych oraz oceny kart informacyjnych leczenia pediatrycznego, postawiono diagnozę: zespół PANDAS. Szczególny wpływ na ostateczne rozpoznanie miał wywiad prospektywny oraz charakter pojawienia się objawów (w sposób nagły, dramatyczny). Wykazano również związek z infekcją paciorkowcową, która została potwierdzona badaniem w trakcie hospitalizacji pediatrycznej. Powyższe dane zwracają uwagę na znaczenie dobrze przeprowadzonego wywiadu oraz potwierdzenie związku czasowego z infekcją paciorkowcową przed ostatecznym postawieniem diagnozy zespołu PANDAS. O ukierunkowanym rozpoznaniu zaburzeń obsesyjno‑kompulsyjnych należy pamiętać zwłaszcza w przypadkach pojawienia się objawów z nagłym bądź gwałtownym początkiem, które wiąże się z infekcją górnych dróg oddechowych. O udziale czynników neuroimmunologicznych w etiologii zaburzenia trzeba myśleć w przypadku, gdy w wywiadzie wśród członków rodziny występowała gorączka reumatyczna.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 255-258
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek zespołu Gianottiego-Crostiego u 20-miesięcznego chłopca
Gianotti-Crosti syndrome in a 20 months old boy. Case report
Autorzy:
Brzeziński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031016.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
grudkowa dermatoza skóry kończyn dzieci
papular acrodermatitis of childhood
skin diseases
vaccination
viral infection
szczepionka
infekcja wirusowa
dzieci
choroby skóry
Opis:
Gianotti-Crosti syndrome (GCS) was first described in 1955 by Gianotti. This condition usually affects children aged 1-6. Only isolated cases of GCS in persons over 20 have been reported. Several factors may play a role in the pathogenesis of GCS. GCS is associated mainly with viral infection or immunization. Currently, Epstein-Barr virus (EBV) infection is considered the leading cause of GCS. Vaccination-associated cases of GCS also have been described. Peak incidence of GCS is seen during spring-summer season. Typical findings include multiple uniform pink or red-brown papules. A characteristic feature is their symmetric distribution, encompassing cheeks, extensor aspect of extremities and buttocks. Papules may persist for several weeks. About 30% of patients present with cervical or axillary lymphadenopathy. In order to facilitate diagnosis, a list of 12 key clinical signs of GCS has been developed. We present a case of a 20 months’ old boy, who developed red-brown papules over extensor aspect of extremities 3 weeks after the second dose of DTP (diphtheria, tetanus, pertussis) vaccine. Directly prior to vaccination, the boy has been coughing for 5 days. Skin lesions coexisted with cervical and axillary lymphadenopathy. Child’s overall condition was satisfactory. Lab tests did not reveal hepatitis B antigen. Treatment included oral antihistaminics and topical 1% hydrocortisone ointment. Papules persisted for about 50 days and resolved. It appears that in this case DTP vaccine was the triggering factor, but a coexisting viral infection can not be excluded.
Zespół Gianottiego-Crostiego (ZGC) został opisany po raz pierwszy w 1955 roku przez Gianottiego. Jest schorzeniem występującym głównie u dzieci w wieku 1-6 lat. Odnotowano pojedyncze przypadki zachorowań u osób powyżej 20. roku życia. Istnieje szereg czynników, które mogą mieć udział w etiopatogenezie ZGC. Występowanie ZGC ma głównie związek z infekcją wirusową lub immunizacją. Obecnie uważa się, że najczęstszą przyczyną zakażeń jest wirus Epsteina-Barr (EBV). Opisywano również przypadki ZGC po szczepieniach. Najczęściej obserwowano występowanie ZGC w okresie wiosenno-letnim. Typowe są monomorficzne grudki barwy od różowej do czerwonej. Za charakterystyczną można uznać symetrię zmian skórnych: policzki, wyprostne części kończyn, pośladki. Zmiany utrzymują się kilka tygodni. U 30% pacjentów stwierdza się limfadenopatię (szyjną i pachową). W celu ułatwienia rozpoznania zaproponowano listę 12 klinicznych kryteriów ZGC. W pracy przedstawiono przypadek 20-miesięcznego chłopca, u którego zmiany skórne, pod postacią czerwono-brązowych grudek na wyprostnych częściach kończyn, pojawiły się mniej więcej 3 tygodnie po dawce przypominającej szczepionki DTP (dur – tężec – krztusiec). Tuż przez szczepieniem chłopiec miał kaszel trwający około 5 dni. Zmianom skórnym towarzyszyły powiększone węzły chłonne szyjne i karkowe. Ogólny stan zdrowia dziecka był dobry. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono antygenu HBs. W leczeniu stosowano leki przeciwhistaminowe i 1% maść hydrokortyzonową. Zmiany skórne utrzymywały się około 50 dni, po czym wchłonęły się. Wydaje się, że czynnikiem wywołującym schorzenie u pacjenta mogła być szczepionka DTP, nie można również wykluczyć współistnienia infekcji wirusowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 274-277
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies