Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Hypoxia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Niedotlenienie guza jako czynnik predykcyjny w radioterapii onkologicznej
    Tumour hypoxia as a predictive factor for radiotherapy
    Autorzy:
    Martenka, Piotr
    Roszak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908212.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anemia
    cervix carcinoma
    hypoxia
    predictive assay
    radiotherapy
    Opis:
    Radiotherapy is, next to surgery, the basic method of treatment in oncology. The intensive searching of the predictive factors for radiotherapy effectiveness, are still continuing. The mechanism of radiotherapy action depends on the cellular oxygen presence. The latest studies evidence, that the molecular oxygen, through the mechanism of fixation, leads to destruction of the DNA damage, caused by the ionizing radiation, repair. Number of studies has demonstrated, that the tumour hypoxia evaluation correlates with radiotherapy effectiveness. However, the universal method assessing the tumour hypoxia does not exist. Actually used methods, as Eppendorf’s electrode, the molecular markers of hypoxia evaluation, or PET studies with oxydo-reductive radiopharmaceutical agents, bring conflicting results. So, a lot of doubts about the quantitative and qualitative character of relationship between hypoxia and sensitivity for radiotherapy still exist. Moreover, the analysis is impeded by fact, that the hypoxia has significant negative prognostic influence on the treatment results with radiotherapy, through the genome and proteomic changes induction. The paper presents the actual status of knowledge about the influence of tumour hypoxia on radiotherapy effectiveness.
    Radioterapia jest obok chirurgii podstawową metodą leczenia nowotworów. Trwają obecnie intensywne poszukiwania czynników predykcyjnych dla skuteczności radioterapii. Mechanizm działania radioterapii zależny jest od obecności tlenu w komórce. Najnowsze doświadczenia dowodzą, że tlen cząsteczkowy poprzez mechanizm fiksacji zaburza naprawę uszkodzeń wywołanych w DNA promieniowaniem jonizującym. Liczne badania wykazały, że ocena niedotlenienia guza koreluje z wynikiem radioterapii. Brak jednak uniwersalnej metody oceniającej hipoksję. Aktualnie stosowane metody, jak pomiar elektrodą Eppendorfa, ocena markerów molekularnych hipoksji czy badania PET z użyciem oksydoredukcyjnych radiofarmaceutyków dostarczają sprzecznych wyników. Istnieje więc wiele wątpliwości co do ilościowego i jakościowego charakteru zależności między niedotlenieniem a wrażliwością na radioterapię. Ponadto analizę utrudnia fakt, że niedotlenienie wywiera znaczny negatywny prognostyczny wpływ na wyniki leczenia radioterapią poprzez indukcję zmian genomowych i proteomicznych. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat wpływu niedotlenienia guza na skuteczność radioterapii.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 99-107
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Differential relationship between two hypoxia markers: HIF-1α and GLUT1 and classic prognostic factors in invasive breast carcinoma
    Zróżnicowana zależność pomiędzy dwoma markerami hipoksji: HIF-1α i GLUT1 a klasycznymi czynnikami prognostycznymi w inwazyjnym raku piersi
    Autorzy:
    Żyromska, Agnieszka
    Andrusewicz, Hanna
    Łysik, Joanna
    Jóźwicki, Wojciech
    Wiśniewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1029826.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    GLUT1
    HIF-1α
    hypoxia
    immunohistochemistry
    prognostic factors
    Opis:
    Background: Tumor hypoxia is an adverse prognostic factor which promotes cancer aggressiveness and limits its radio- and chemosensitivity. The aim of our study was to explore the relationship between endogenous hypoxia markers and classic prognostic factors, including clinical stage and the expression of ER, PR, and HER2 in primary untreated breast carcinoma. Methods: A retrospective immunohistochemical analysis of archived tissue blocks collected from 153 women, who underwent total mastectomy and lymph node dissection, included the expression of two hypoxia-related proteins: HIF-1α and GLUT1. Results: GLUT1 labelling index (LI) showed a positive correlation with T stage (R = 0.18, p = 0.026) and HER2 status (R = 0.25, p = 0.002), and a negative correlation with the expression of ER (R = −0.19, p = 0.017) and PR (R = −0.17, p = 0.032). HIF-1α LI showed a positive correlation with ER expression (R = 0.16, p = 0.045). In the multivariate regression analysis, a different relationship between classic prognostic factors and the two tested hypoxia proteins was proven. Higher GLUT1 expression correlated with ER and PR negativity (p = 0.02 and p = 0.01, respectively) as well as with higher expression of HER2 (p = 0.04). HIF-1α showed no association with PR and HER2, but a positive correlation with ER (p = 0.02). Neither of the hypoxia proteins was associated with a tumor grade. Only one clinical feature, T stage, correlated with both of the hypoxia markers: positively with GLUT1 (p = 0.049) and negatively with HIF-1α (p = 0.01) expression. Conclusions: In breast cancer, GLUT1 expression may be considered an additional prognostic factor which correlates with an adverse status of HER2 and hormonal receptors, and indicates a more hypoxic, radio- and chemotherapy refractory profile of carcinoma.
    Tło: Hipoksja w  guzie nowotworowym stanowi niekorzystny czynnik prognostyczny, ogranicza jego promienioi chemiowrażliwość oraz promuje bardziej agresywny przebieg choroby. Przewidywanie rokowania i odpowiedzi na leczenie wymaga wiedzy o związku hipoksji z uznanymi czynnikami prognostycznymi. Celem badania było określenie zależności pomiędzy endogennymi markerami hipoksji w  pierwotnym przewodowym raku piersi a  klasycznymi czynnikami prognostycznymi, takimi jak stopień zaawansowania klinicznego oraz ekspresja receptorów ER, PR i HER2. Metody: Retrospektywna analiza immunohistochemiczna archiwizowanych bloczków tkanek pobranych od 153 kobiet, poddanych mastektomii i limfadenektomii pachowej, objęła ekspresję dwóch związanych z hipoksją białek: HIF-1α i GLUT1. Wyniki: Indeks wiązania GLUT1 (GLUT1 LI) wykazał korelację dodatnią z wielkością guza (R = 0,18, p = 0,026) i ekspresją HER2 (R = 0,25, p = 0,002) oraz ujemną z ekspresją ER (R = −0,19, p = 0,017) i PR (R = −0,17, p = 0,032). HIF-1α LI korelował wyłącznie z ekspresją ER (R = 0,16, p = 0,045). W analizie wieloczynnikowej wykazano zróżnicowaną zależność pomiędzy klasycznymi czynnikami prognostycznymi i testowanymi markerami hipoksji. GLUT1 LI korelował negatywnie z ekspresją ER i PR (odpowiednio p = 0,02 i p = 0,01) oraz pozytywnie z ekspresją HER2 (p = 0,04). Nie udowodniono korelacji pomiędzy HIF-1α LI a ekspresją PR czy HER2, natomiast wykazano jego dodatnią zależność z ekspresją ER (p = 0,02). Żaden marker hipoksji nie korelował ze stopniem zróżnicowania histologicznego nowotworu. Tylko jeden kliniczny czynnik – wielkość guza (T) – korelował z ekspresją badanych białek: dodatnio z GLUT1 (p = 0,049), a ujemnie z HIF-1α (p = 0,01). Wnioski: Ekspresja GLUT1 w raku piersi może stanowić dodatkowy czynnik prognostyczny, korelujący z niekorzystnym statusem receptora HER2 i receptorów hormonalnych oraz wskazywać na bardziej hipoksyczny, oporny na radioi chemioterapię, profil raka.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 197-203
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ruchy mimowolne po przebytym udarze mózgu u pacjenta z przewlekłą niewydolnością oddechową
    Post-stroke involuntary movements in a patient with chronic respiratory failure
    Autorzy:
    Baszkiewicz, Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053218.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    ruchy balistyczno-pląsawicze
    jądra podstawy
    hipoksja
    saturacja
    udar niedokrwienny
    chorea-ballism
    basal ganglia
    hypoxia
    saturation
    ischaemic stroke
    Opis:
    Introduction: Movement disorders in the form of involuntary movements are a rare complication of stroke, found in approximately 4% of patients. Material and methods: This case is presented on the basis of medical records of the patient. Case study: This paper presents the case of a 73-year-old patient with chronic obstructive pulmonary disease, a history of an ischaemic stroke, who was treated repeatedly at the Department of Neurology due to poststroke involuntary movements involving the left upper extremity, head and tongue. Computed tomography of the head revealed: bilateral vascular focal lesions in the projection of basal ganglia. Frequently, the decrease in oxygen saturation (SpO2) levels below 90% was observed in the patient, when involuntary movements intensified. When the patient was saturated with oxygen, involuntary movements were remitted, and reappeared after some time but their amplitude was significantly narrower. Involuntary movements completely regressed after new cerebral ischaemic accidents in the right frontal lobe. Results and discussion: Chorea-ballism and dystonic movements are associated with damage to the basal ganglia, most commonly developed as a result of lesions of a vascular origin. In the case of our patient, vascular lesions were confirmed by a computed tomography scan. Conclusions: In the presented case massive involuntary movements intensified when saturation levels dropped below 90%. This can be associated with the adverse effect of hypoxia in focal ischaemia involving the brain. Remission of involuntary movements may have been caused by the development of a new ischaemic lesion in the right frontal lobe.
    Wstęp: Ruchy mimowolne są rzadkim objawem udaru mózgu, występującym u około 4% chorych. Materiał i metoda: Przypadek przedstawiono na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta. Opis przypadku: Raport opisuje przypadek 73-letniego pacjenta z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i po niedokrwiennym udarze mózgu. Chory był kilkukrotnie leczonego na Oddziale Neurologii z powodu ruchów mimowolnych lewej kończyny górnej, głowy i języka. W tomografii komputerowej głowy w rzucie jąder podstawy stwierdzono obustronnie ogniska naczyniopochodne. U pacjenta wiele razy obserwowano spadek saturacji tlenem poniżej 90%, co znacznie nasilało ruchy mimowolne. Po nasyceniu tlenem ruchy te ustępowały, by pojawić się po jakimś czasie, ale już ze znacznie mniejszą amplitudą. Po udarze niedokrwiennym w prawej okolicy czołowej ruchy mimowolne zanikły samoistnie. Wyniki: Ruchy balistyczno-pląsawicze i dystoniczne są związane z uszkodzeniem jąder podkorowych, najczęściej w przebiegu zmian naczyniopochodnych. U opisywanego pacjenta zmiany naczyniopochodne zostały potwierdzone w badaniu tomograficznym. Wnioski: W przedstawionym przypadku masywne ruchy mimowolne nasilały się przy spadku saturacji tlenem poniżej 90%, co można wiązać z niekorzystnym działaniem hipoksji na obszary niedokrwienne mózgowia. Przyczyną ustąpienia ruchów mimowolnych mogło być powstanie nowego ogniska niedokrwiennego w prawym płacie czołowym i zahamowanie działania pobudzającego jąder podstawy na układ ruchowy.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 1; 30-33
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zjawiska autoskopiczne – przegląd badań i opis przypadku
    Autoscopic phenomena – review of studies and case report
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Żurner-Szymańska, Natalia
    Pawełczyk, Tomasz
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943360.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autoscopic phenomena
    corporal awareness
    hypoxia
    temporoparietal junction
    zjawiska autoskopiczne
    niedotlenienie mózgu
    połączenie skroniowo-ciemieniowe
    świadomość własnego ciała
    hypoksja
    Opis:
    Autoscopic phenomena are defined as seeing one’s body in space, from internal perspective (as in a mirror) or from external point of view. They have different pictures, therefore they have been presently classified to the groups of: “being out of the body”, heautoscopy, and autoscopic hallucinations. “Being out of the body” is defined as an impression of seeing the world and one’s own body at a distance, from an enhanced visual-spatial perspective, autoscopic hallucinations are described as seeing one’s double in space out of one’s body but without a sense of having left the body, and heautoscopy – as seeing oneself in space out of one’s body but with difficulty in specifying where “experiencing of one’s self” and “one’s own centre of awareness” are located. The analysis of neurophysiological andneuroimaging data associated with experiencing autoscopy implies the presence of disturbances in integration of information flowing from the atrial system and other receptors (visual, proprioceptive, and tactile receptors). Neuroimaging studies indicated also participation of prefrontal, parietal and temporal cortices associated with a higher level of processing the information about oneself. These deficits are most probably associated with damages in temporoparietal junctions and in neuronal junction networks in various regions of the cerebral cortex, including prefrontal, parietal and temporal regions. Apart from the review of literature, the article presents a case of the patient who had the central nervous system’s hypoxia due to haemorrhagic shock. Because of his cerebral hypoxia the patient exhibited heautoscopic sensations and was close to death. The authors describe his experiences containing many elements repeated in accounts of people in a similar somatic condition. The final part of the article presents possible causes of their occurrence.
    Zjawiska autoskopiczne definiowane są jako spostrzeganie własnego ciała w przestrzeni, z perspektywy wewnętrznej (tak jak w lustrze) lub z zewnętrznego punktu widzenia. Mają one różny obraz i w związku z nim zostały obecnie zaklasyfikowane do grup: „bycia poza ciałem”, heautoskopii i halucynacji autoskopicznych. „Bycie poza ciałem” definiowane jest jako wrażenie widzenia świata i własnego ciała z odległości, z podwyższonej wzrokowo-przestrzennej perspektywy, autoskopiczne halucynacje opisuje się jako widzenie swojego sobowtóra w przestrzeni poza własnym ciałem, lecz bez odczucia opuszczenia ciała, a heautoskopię – jako widzenie siebie w przestrzeni poza własnym ciałem, ale z trudnościami w określeniu, gdzie jest zlokalizowane „poczucie siebie” i „własne centrum świadomości”. Analiza danych neurofizjologicznych i neuroobrazowych związanych z doświadczeniem autoskopii sugeruje obecność zakłóceń integracji informacji płynących z układu przedsionkowego i innych receptorów (wzrokowych, proprioceptywnych, dotykowych). W badaniach neuroobrazowych wykazano udział w tych procesach także kory przedczołowej, ciemieniowej i skroniowej, związanych z wyższym poziomem przetwarzania informacji o samym sobie. Deficyty te najprawdopodobniej wiążą się z uszkodzeniami w połączeniach ciemieniowo-skroniowych oraz w sieciach połączeń neuronalnych różnych okolic kory mózgu, w tym przedczołowej, ciemieniowej i skroniowej. W artykule oprócz przeglądu literatury zaprezentowano przypadek pacjenta, u którego w następstwie wstrząsu krwotocznego doszło do hipoksji w ośrodkowym układzie nerwowym. W wyniku niedotlenienia mózgu pacjent przeżył stan bliski śmierci i miał doznania heautoskopiczne. Autorzy przedstawiają opisy jego doświadczeń, zawierające wiele elementów powtarzających się w relacjach osób w podobnym stanie somatycznym. W końcowej części artykułu omówiono możliwe podłoże ich pojawienia się.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 193-198
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies