Temat: DZIECI - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przegląd w pełni strukturalizowanych narzędzi do oceny zaburzeń psychicznych w populacji dzieci i młodzieży
A review of fully structured diagnostic tools for psychiatric disorders in children and adolescents
Autorzy:: Kowol-Trela, Katarzyna
Gorczyca, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/941334.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
kwestionariusz
młodzież
Opis:: Fully structured interviews allow diagnosis of the majority of psychiatric disorders found in the paediatric and adolescent population. Administration requires relatively short time, and the presence of a psychiatrist specialising in children and adolescents is not essential. Since the interviews can be conducted by specially trained interviewers, the tools are primarily utilized in studies involving large groups. Nonetheless, the use of structured interviews is now increasingly common also in clinical practice. This paper reviews the currently available fully structured diagnostic interviews designed for the evaluation of paediatric patients and adolescents that cover the majority of psychiatric disorders present in this age group. Three interviews, namely the Mini-International Neuropsychiatric Interview for Children and Adolescents (MINI-KID), the Diagnostic Interview Schedule for Children, and the Children’s Interview for Psychiatric Syndromes, have been discussed at length, including the range of psychiatric disorders covered by each format, age group, time required for administration and interviewer training, versions, and availability in various languages. This presentation is aimed at familiarising the reader with the available instruments, as at the moment only MINI-KID has a Polish version (Mały Międzynarodowy Kwestionariusz dla Dzieci i Młodzieży). The other two have not yet been translated or adapted to Polish conditions, so cannot be applied for either research or daily clinical practice in Poland.
W pełni strukturalizowane kwestionariusze pozwalają na badanie większości zaburzeń psychicznych występujących w populacji pacjentów małoletnich. Badanie jest możliwe do wykonania w stosunkowo krótkim czasie oraz nie wymaga obecności specjalisty w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży. Ze względu na możliwość przeprowadzania wywiadów przez odpowiednio przeszkolonych ankieterów narzędzia te stosuje się głównie w badaniach obejmujących duże grupy. Niemniej jednak wywiady strukturalizowane są także coraz częściej używane w praktyce klinicznej. Artykuł stanowi przegląd aktualnie dostępnych kwestionariuszy w pełni strukturalizowanych przeznaczonych do badania dzieci i młodzieży; uwzględniają one większość zaburzeń psychicznych występujących w tej grupie wiekowej. Przedstawiono trzy kwestionariusze: Mały Międzynarodowy Kwestionariusz Neuropsychiatryczny dla Dzieci i Młodzieży, Diagnostic Interview Schedule for Children oraz Children’s Interview for Psychiatric Syndromes. Przegląd uwzględnia wykaz zaburzeń psychicznych wziętych pod uwagę w każdym kwestionariuszu, grupę wiekową, czas przeprowadzania badania i szkolenia ankieterów, pokrewne wersje kwestionariuszy i dostępność wersji językowych. Zestawienie kwestionariuszy ułatwia wstępne zapoznanie się z istniejącymi narzędziami. Do tej pory powstała polska wersja tylko jednego z nich – Małego Międzynarodowego Kwestionariusza dla Dzieci i Młodzieży. Pozostałych narzędzi nie przetłumaczono i nie przystosowano do warunków polskich, nie ma więc niestety możliwości ich użycia w codziennej praktyce naukowej i klinicznej w naszym kraju.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 2; 137-141
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu pierwszego rzutu idiopatycznego zespołu nerczycowego u dzieci
Diagnostic challenges associated with the first episode of idiopathic nephrotic syndrome in children
Autorzy:: Kuźma-Mroczkowska, Elżbieta
Such-Gruchot, Agnieszka
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034453.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
obrzęki
zespół nerczycowy
Opis:: Aim: The study was aimed at assessing the difficulties in the diagnosis of the first episode of idiopathic nephrotic syndrome in children, based on the analysis of the initial presenting symptoms, laboratory findings and comorbidities, and evaluating the effect of the time to diagnosis on the course of the disease and its management. Material: The study included the clinical characteristics of 51 paediatric patients aged 4.89 ± 2.72 years. Factors such as the initial presenting symptoms/reason for performing urinalysis, time to diagnosis and presence of comorbid diseases were analysed. On hospital admission, clinical symptoms, laboratory findings and time to remission were assessed. Results: In 40 (78%) children urinalysis was prompted by the presence of oedema, in 11 (22%) by abdominal pain, recurring respiratory tract infections, or was performed as followup to infection. The time from onset of oedema to hospital admission was 1–60 days (median 5.5). Twenty-five children were admitted into hospital within 7 days from disease onset, 10 children – within 8–14 days, 5 children – after more than 14 days. Twelve patients had a recent history of allergy, 9 – frequent respiratory tract infections, 1 – urinary tract infections, and 2 had a family history of nephrotic syndrome. On hospital admission, 40 children presented with oedema (transudation of fluids in to body cavities was present in 27 patients), 25 – with infections (respiratory or gastrointestinal), 8 – with carious lesions, 3 – with insect stings. Laboratory testing showed nephrotic proteinuria – 303 ± 224 mg/kg/day, hypoalbuminemia – 2 ± 0.4 g/dL, mean total cholesterol level – 332.8 ± 104 mg/dL, triglycerides – 222.6 ± 95.3 mg/dL. Proteinuria resolved on average after 9 ± 5.75 days from treatment. A positive correlation has been demonstrated between the number of days that the symptoms persisted and total cholesterol level (r = 0.36, p = 0.012). Conclusions: In 37.5% of children, the diagnosis of idiopathic nephrotic syndrome is delayed, despite oedema. Seventy-one per cent of the children have been found to show signs of an acute or chronic inflammatory condition.
Cel pracy: Celem pracy była ocena trudności w rozpoznaniu pierwszego rzutu idiopatycznego zespołu nerczycowego, przeprowadzona na podstawie analizy początkowych objawów, wyników badań laboratoryjnych i towarzyszących schorzeń, oraz ocena wpływu czasu, jaki upłynął od wystąpienia objawów do ustalenia rozpoznania, na przebieg choroby i leczenie. Materiał: Uwzględniono dane 51 dzieci w wieku 4,89 ± 2,72 roku. U wszystkich analizowano początkowe objawy choroby/powód wykonania badania ogólnego moczu, czas od ich wystąpienia do ustalenia rozpoznania, choroby współistniejące. Przy przyjęciu do szpitala oceniano objawy kliniczne, wyniki badań laboratoryjnych oraz czas uzyskania remisji. Wyniki: U 40 (78%) dzieci badanie ogólne moczu wykonano z powodu obrzęków, u 11 (22%) – z powodu bólu brzucha, kontroli po infekcji lub częstych nawrotów infekcji dróg oddechowych. Czas od wystąpienia obrzęków do przyjęcia do szpitala wynosił 1–60 dni (mediana 5,5). W okresie ≤7 dni przyjęto 25 dzieci, 8–14 dni – 10 dzieci, >14 dni – 5 dzieci. W wywiadzie występowały: alergia – 12 dzieci, częste infekcje dróg oddechowych – 9, układu moczowego – 1, zespół nerczycowy w rodzinie – 2. Przy przyjęciu do szpitala u 40 dzieci stwierdzono obrzęki (u 27 – przesięki do jam ciała), u 25 – infekcje (dróg oddechowych, jelitowe), u 8 – próchnicę zębów, u 3 – ślady ukąszeń owadów. W badaniach laboratoryjnych: białkomocz nerczycowy – 303 ± 224 mg/kg/dobę, hipoalbuminemia – 2 ± 0,4 g/dl, średnie stężenie cholesterolu całkowitego – 332,8 ± 104 mg/dl, triglicerydów – 222,6 ± 95,3 mg/dl. Białkomocz ustąpił średnio po 9 ± 5,75 dnia od rozpoczęcia leczenia. Wykazano dodatnią korelację pomiędzy czasem trwania objawów a stężeniem cholesterolu całkowitego (r = 0,36, p = 0,012). Wnioski: U 37,5% dzieci rozpoznanie idiopatycznego zespołu nerczycowego zostaje ustalone z opóźnieniem, mimo występowania obrzęków. U 71% dzieci stwierdza się cechy ostrego lub przewlekłego stanu zapalnego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 2; 195-202
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Blastocytoza u 5-letniego chłopca – opis przypadku
Blastocytosis infection in a 5-year-old boy – a case report
Autorzy:: Pawłowska, Joanna
Pawłowska-Iwanicka, Kamila
Stelmach, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030871.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: blastocytoza
dzieci
leczenie
objawy
Opis:: Blastocystis hominis is one of the most common parasites present in the human gastrointestinal tract. Transmission usually occurs via food and water contaminated with cystic forms or via the faecal-oral route. The prevalence of infection is approximately 30–50% in developing countries and about 1.5–10% in developed ones. Blastocystis hominis was long considered as a large intestine commensal due to asymptomatic infestation, possibly characterised by temporary or permanent gastrointestinal carrier state, in some cases. Currently, this protozoan is considered pathogenic as symptoms develop in the course of infestation, especially in infected immunocompromised individuals. The importance of Blastocystis hominis as a factor responsible for enteral and parenteral symptoms is underestimated in clinical practice, and the infestation with this parasite is underdiagnosed. We present a case of a 5-year-old boy infected with Blastocystis hominis, who developed gastrointestinal symptoms and urticaria.
Blastocystis hominis to jeden z najczęściej stwierdzanych pierwotniaków bytujących w przewodzie pokarmowym człowieka. Do zarażenia człowieka dochodzi najczęściej drogą fekalno-oralną lub pokarmową przez zanieczyszczony cystami pierwotniaka pokarm lub wodę. Częstość występowania Blastocystis hominis w krajach rozwijających się wynosi około 30–50%, zaś w krajach rozwiniętych – w granicach 1,5–10%. Przez długi okres Blastocystis hominis uznawany był za komensala jelita grubego, ponieważ w niektórych przypadkach inwazja może przebiegać asymptomatycznie, a cechować ją może przejściowe lub trwałe nosicielstwo w przewodzie pokarmowym. Obecnie jednak pierwotniak uznawany jest za gatunek pasożytniczy, gdyż objawy występują zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością, zarażonych tym patogenem. Znaczenie Blastocystis hominis jako czynnika odpowiedzialnego za objawy jelitowe i pozajelitowe jest niedoszacowane w praktyce klinicznej, a zarażenie tym pasożytem nie jest w pełni diagnozowane. W pracy przedstawiono przypadek 5-letniego chłopca, u którego zarażenie Blastocystis hominis wywołało objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz pokrzywkę.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 324-326
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Nieprawidłowy rozwój psychomotoryczny dzieci. Część II: diagnostyka elektroencefalograficzna
Abnormal psychomotor development of children. Part II: Electroencephalography
Autorzy:: Kurowska, Klaudia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035535.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostyka
dzieci
elektroencefalografia
neurologia
Opis:: In paediatric neurology, various pathological conditions, including psychomotor retardation, are assessed in electroencephalography (EEG). This examination is inexpensive, non-invasive and can be repeated multiple times. Moreover, there are no significant contraindications to its performance. The examination consists in registration of brain bioelectrical function with electrodes placed on the surface of the patient’s head in accordance with the international 10–20 system created by Dr Herbert Jasper from the Montreal Neurological Institute. The electrodes are fixed to the patient’s head using conductive gel (applied in order to facilitate the transition of ionic current from the skin surface to the electrode), head band or a special rubber cap which additionally helps with proper location of the electrodes on the patient’s head. In the 10–20 system, even numbers in the electrode markings refer to the right hemisphere, while odd numbers refer to the left hemisphere. The cerebral function recorded during an EEG examination is a result of the motion of electrical loads present in neuronal membranes. The EEG signal recorded during the examination with the use of electrodes is transferred to an electroencephalograph (where it is enhanced) and then, in the digital form, to a computer. Several types of waves are distinguished in EEG: delta, theta, alpha, beta, gamma, mi and lambda. Children are characterised by the variability in the occurrence, range, shape and amplitude of brain waves. EEG involves the use of various activation methods, such as hyperventilation, photic stimulation and sleep deprivation. They are useful in making a proper diagnosis and can be factors that elicit abnormalities that could not be otherwise visualised. Psychomotor retardation is often strictly associated with structural and functional central nervous system abnormalities.
W neurologii dziecięcej do diagnostyki różnych stanów patologicznych, w tym także opóźnienia psychomotorycznego, wykorzystuje się badanie elektroencefalograficzne (EEG). Jest to badanie tanie, nieinwazyjne i może być wielokrotnie powtarzane. Nie ma też znaczących przeciwwskazań do jego wykonania. Polega na rejestracji czynności bioelektrycznej mózgu na powierzchni głowy pacjenta, na której rozmieszcza się elektrody według międzynarodowego układu elektrod 10–20, którego twórcą był dr Herbert Jasper z Instytutu Neurologicznego w Montrealu. Elektrody mocuje się do głowy pacjenta przy użyciu żelu przewodzącego (nakładanego w celu ułatwienia wędrówki prądu jonowego z powierzchni skóry do elektrody), taśmy lub specjalnego gumowego czepka, który jednocześnie umożliwia prawidłowe umieszczenie elektrod na głowie. Liczby parzyste w oznaczeniu elektrod według systemu 10–20 odnoszą się do prawej półkuli, a liczby nieparzyste – do lewej. Czynność mózgowia, która jest rejestrowana podczas zapisu EEG, wynika z ruchu ładunków elektrycznych znajdujących się w błonach neuronalnych. Uzyskany podczas badania EEG sygnał pochodzący z elektrod jest przesyłany do elektroencefalografu (gdzie zostaje wzmocniony), a następnie – w formie cyfrowej – do komputera. W badaniu EEG wyróżnia się kilka rodzajów fal – delta, theta, alfa, beta, gamma, mi oraz lambda. U dzieci zauważalna jest zmienność w występowaniu, zakresie, kształcie i amplitudzie fal mózgowych. W badaniu EEG stosuje się różne metody aktywacji zapisu: hiperwentylację, fotostymulację, a także deprywację snu – pomocne przy stawianiu właściwej diagnozy i mogące być czynnikami wyzwalającymi nieprawidłowości, które nie zostaną uwidocznione bez zastosowania wywołującej je metody aktywacyjnej zapisu. Opóźnienie psychomotoryczne często wiąże się ściśle z nieprawidłowościami w budowie oraz funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 2; 151-156
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ocena surowiczego stężenia 25(OH)D u dzieci z nawracającymi infekcjami z regionu łódzkiego
Serum concentration of 25(OH)D in children with recurrent infections from Łódź Province
Autorzy:: Stępień, Ewelina
Jerzyńska, Joanna
Woicka-Kolejwa, Katarzyna
Stelmach, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035525.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
nawracające infekcje
witamina D
Opis:: Vitamin D plays an important role in regulation of innate and acquired immunity. The aim of the study was to assess the serum concentration of a vitamin D metabolite – 25(OH)D – in children with recurrent respiratory tract infections. Two hundred and ninety-six children with recurrent infections, aged 1–18 years, who were hospitalised in the Department of Paediatrics and Allergy for an extended diagnosis of recurrent infections were recruited. The hepatic metabolite of vitamin D, namely 25(OH)D was determined in the analysed sera in different seasons of the year. Sixty-one per cent of the children had a low concentration of 25(OH)D. The vitamin D level was shown to be inversely correlated with the age of the patient; the younger the child, the higher the serum concentration of calcidiol. There was no correlation between the concentration of 25(OH)D and gender or season of the year in which the measurements were done. The results showed that vitamin D deficiency (serum concentration below 30 ng/mL) is common in children with recurrent respiratory tract infections from the region of Łódź.
Witamina D pełni bardzo ważną funkcję w procesach regulacji wrodzonej i nabytej odpowiedzi immunologicznej. Celem niniejszej pracy była ocena surowiczego stężenia metabolitu witaminy D – 25(OH)D – u dzieci z częstymi infekcjami dróg oddechowych. Badanie objęło 296 często chorujących dzieci w wieku od 1. do 18. roku życia, które były hospitalizowane na Oddziale Klinicznym Interny Dziecięcej i Alergologii w celu poszerzenia diagnostyki nawracających infekcji. W badanych surowicach oznaczano wątrobowy metabolit witaminy D – 25(OH)D – w różnych porach roku. U 61% dzieci stwierdzono niskie stężenie 25(OH)D. Wykazano odwrotną korelację stężenia oznaczanej witaminy D z wiekiem pacjenta: im młodsze dziecko, tym wyższe surowicze stężenie kalcydiolu. Nie stwierdzono zależności między stężeniem 25(OH)D a płcią i porą roku, w jakiej dokonywano oznaczeń. Uzyskane wyniki wskazują, że niedobór witaminy D (surowicze stężenie poniżej 30 ng/ml) jest częsty u dzieci z regionu łódzkiego z nawracającymi infekcjami układu oddechowego
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 2; 183-188
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ usunięcia migdałków na moczenie nocne u chrapiących dzieci
The effects of adenotonsillotomy on nocturnal enuresis in snoring children
Autorzy:: Kostrzewa, Marta
Faltin, Kamil
Konopka, Wiesław
Andrzejewski, Jarosław
Stańczyk, Małgorzata
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034544.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adenotonsillotomia
chrapanie
dzieci
moczenie nocne
Opis:: Introduction: Nocturnal enuresis is a common problem in the paediatric population. A number of reports indicate that there is a relationship between sleep-disordered breathing in children with tonsillar hypertrophy and nocturnal enuresis. Restoration of nasopharyngeal patency may eliminate nocturnal enuresis. Aim: The aim of the study was to evaluate the incidence of nocturnal enuresis in children snoring due to nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy as well as to assess the effects of restored upper respiratory patency by means of adenectomy and tonsillectomy on the resolution of nocturnal enuresis in children. Material and methods: The study included 50 children with sleep-disordered breathing qualified for adenectomy, tonsillotomy or adenotonsillotomy (median age 7 years). The control group consisted of 20 healthy children (median age 8 years). Children in the study group were assessed prior to surgical procedure as well as 3 and 6 months after surgery. The presence of sleep-disordered breathing and nocturnal enuresis was determined based on author’s questionnaire completed by parents. Results: The incidence of nocturnal enuresis in children with nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy was 18% (M:F 17%:19%; p > 0.05). Nocturnal enuresis was still reported in 6% of children 3 months after tonsillotomy. The disorder resolved in all girls and 97% of boys 6 months after procedure. Conclusions: Sleep-disordered breathing in children with nasopharyngeal lymphatic tissue hypertrophy is associated with nocturnal enuresis. Restoration of nasopharyngeal patency in these patients eliminates nocturnal enuresis. Tonsillar hypertrophy causing obstructive breathing should be included in the differential diagnosis of nocturnal enuresis.
Wstęp: Moczenie nocne jest częstym problemem w populacji pediatrycznej. Liczne doniesienia wskazują na związek pomiędzy występowaniem zaburzeń oddychania podczas snu u dzieci z przerostem migdałków a obecnością moczenia nocnego. Zabieg przywrócenia drożności nosogardła może się wiązać z ustąpieniem moczenia nocnego. Cel badania: Cele niniejszej pracy obejmowały ocenę częstości występowania moczenia nocnego u dzieci chrapiących z powodu przerostu układu limfatycznego nosogardła oraz ocenę wpływu adenektomii i tonsillotomii przywracających drożność górnych dróg oddechowych na ustąpienie objawów moczenia nocnego u dzieci. Materiał i metody: Badaniem objęto 50 dzieci z zaburzeniami oddychania podczas snu, zakwalifikowanych do adenektomii, tonsillotomii lub adenotonsillotomii (mediana wieku 7 lat). Grupa kontrolna składała się z 20 zdrowych dzieci (mediana wieku 8 lat). Dzieci z grupy badanej były oceniane przed zabiegiem oraz 3 i 6 miesięcy po nim. Obecność zaburzeń oddychania podczas snu oraz moczenia nocnego ustalano na podstawie autorskiego kwestionariusza wypełnionego przez rodziców. Wyniki: Częstość występowania moczenia nocnego u dzieci z przerostem układu chłonnego nosogardła wynosiła 18% (M:F 17%:19%; p > 0,05). Po 3 miesiącach od zabiegu usunięcia migdałków 6% dzieci moczyło się nadal. Po 6 miesiącach od zabiegu moczenie nocne ustąpiło u wszystkich dziewczynek oraz u 97% chłopców. Wnioski: Zaburzenia oddychania podczas snu u dzieci z przerostem układu limfatycznego nosogardła wiążą się z występowaniem moczenia nocnego. Zabieg udrożnienia nosogardła u tych dzieci skutkuje ustąpieniem objawów moczenia nocnego. W różnicowaniu przyczyn moczenia nocnego u dzieci powinno się brać pod uwagę przerost migdałków powodujący utrudnienie oddychania.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 507-513
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ból kręgosłupa u dzieci jako manifestacja nowotworu kości o lokalizacji okołokręgosłupowej
Back pain as a manifestation of paraspinal bone cancer in children
Autorzy:: Cienkusz, Magdalena
Drabko, Katarzyna
Nurzyńska-Flak, Joanna
Grześko, Katarzyna
Kowalczyk, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034956.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ból kręgosłupa
dzieci
nowotwory kości
Opis:: Aim: The aim of the study was to retrospectively assess diagnostic difficulties in paraspinal bone cancers as noted in the authors’ centre in 2009–2016. Material and methods: The study was performed in a group of 7 patients aged 3.5–17 years with paraspinal tumours, which constitutes 16.6% (7/42) of all children with bone cancers treated in the authors’ centre. The analysis involved: reported symptoms, time from the onset of the first symptoms to the correct diagnosis, type and stage of cancer, and treatment outcomes. Results: The most common symptom was pain in the lumbosacral region. In all cases, the first symptoms were considered to be the consequences of musculoskeletal system dysfunction. They persisted for 12–28 weeks before cancer was diagnosed. In this period, none of the children had spine radiography or any other diagnostic tests performed. The final diagnosis was determined on the basis of a histopathological examination. The most common were malignant tumours with extensive neoplastic infiltration. Two patients underwent radical surgery, and the remaining children required additional intensive chemotherapy. Moreover, proton therapy was implemented in 1 case. One patient died due to tumour progression, a patient with chondroblastoma is still being treated, and the remaining patients are in remission, but, due to tumour location, the prognosis is uncertain. Conclusions: 1) Cancer must be considered in children with recurrent back pain. 2) Plain radiography should be the basic diagnostic test. 3) Persisting back pain with normal radiography is an indication for magnetic resonance imaging or computed tomography, or for extending the range of imaging. 4) Imaging should be performed prior to rehabilitation for back pain.
Cel pracy: Celem pracy była retrospektywna ocena trudności diagnostycznych w rozpoznaniu nowotworów kości zlokalizowanych okołokręgosłupowo, odnotowanych w ośrodku autorów w latach 2009–2016. Materiał i metody: Ocenie poddano 7 pacjentów w wieku 3,5–17 lat z guzem w okolicy okołokręgosłupowej, co stanowi 16,6% (7/42) dzieci z nowotworem kości leczonych w klinice autorów. Analizowano: zgłaszane dolegliwości, czas od wystąpienia pierwotnych symptomów do właściwego rozpoznania, rodzaj nowotworu, stopień zaawansowania oraz wyniki leczenia. Wyniki: W badanej grupie najczęstszym objawem był ból w okolicy krzyżowo-lędźwiowej. U wszystkich pacjentów pierwsze symptomy traktowano jako dolegliwości kręgosłupa wynikające z dysfunkcji układu ruchu. Utrzymywały się one przez 12–28 tygodni, zanim postawiono diagnozę choroby nowotworowej. W tym okresie u żadnego dziecka nie wykonano zdjęcia rentgenowskiego kręgosłupa ani innych badań diagnostycznych. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie badania histopatologicznego. W analizowanej grupie dominowały guzy złośliwe z rozległym naciekiem nowotworowym. W leczeniu w 2 przypadkach zastosowano radykalny zabieg operacyjny, pozostali pacjenci wymagali dodatkowo intensywnej chemioterapii, w 1 przypadku zastosowano ponadto protonoterapię. Z powodu progresji nowotworu 1 pacjent zmarł, w trakcie leczenia jest pacjentka z chondroblastoma, pozostali pacjenci pozostają w remisji, ale ze względu na lokalizację guzów ich rokowanie jest niepewne. Wnioski: 1) Przy powtarzających się dolegliwościach bólowych kręgosłupa u dziecka należy brać pod uwagę możliwość obecności choroby nowotworowej. 2) Podstawowym badaniem diagnostycznym powinno być przeglądowe zdjęcie rentgenowskie. 3) Przedłużający się ból kręgosłupa przy prawidłowym wyniku rentgenowskim jest wskazaniem do wykonania rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, ewentualnie poszerzenia zakresu obrazowania. 4) Przed rozpoczęciem rehabilitacji z powodu bólu kręgosłupa u dziecka należy wykonać badanie obrazowe.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 61-68
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Hipocytraturia – znaczenie w rozwoju kamicy układu moczowego
Hypocitraturia: its importance as a factor in the development of urolithiasis
Autorzy:: Skrzypczyk, Piotr
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035500.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cytryniany
dzieci
hipocytraturia
kamica moczowa
Opis:: The citrate anion is an endogenous inhibitor of calcium deposits in the urinary tract. Moreover, by urine alkalisation, citrates enhance uric acid and cystine solubility. Hypocitraturia in adults is defined as excretion of citrates with urine below 320 mg/24 h. The most common definitions in children involve citrate excretion in 24 hour urine collection at a level <365 mg/1.73 m2/24 h in boys and <310 mg/1.73 m2/24 h in girls. Moreover, the urine citrate/creatinine ratio is also considered: for children aged 0–5 years <0.42 mg/mg and for children older than 5 years of age <0.25 mg/mg. Hypocitraturia is a common metabolic disturbance; such a diagnosis is made in approximately 20–60% of adults and 10–68% of children with urolithiasis. Various factors may affect citrate excretion with urine, the most significant of which is the pH value (of blood, urine or intracellular fluid). Most patients are diagnosed with so-called idiopathic hypocitraturia, although it also accompanies acidosis, including distal tubular acidosis, hypokalaemia, high-protein diet and treatment with certain medications (carbonic anhydrase inhibitors, angiotensin-converting enzyme inhibitors, thiazide diuretics). Patients with hypocitraturia should first and of foremost have dietary modifications introduced. This involves an increase in the dietary amount of fluids and citrus fruit as well as salt and protein restriction. Patients with recurring urolithiasis may also be recommended citrate products, the most common of which is potassium citrate. Citrus juices may be an alternative, but their effect is not as potent and unambiguous as in the case of commercially available citrate products.
Anion cytrynianowy to endogenny inhibitor powstawania złogów wapniowych w drogach moczowych. Ponadto przez alkalizację moczu cytryniany zwiększają rozpuszczalność kwasu moczowego i cystyny. Hipocytraturia definiowana jest u dorosłych jako wydalanie cytrynianów z moczem poniżej 320 mg/24 h. Najczęściej stosowane definicje hipocytraturii u dzieci to wydalanie cytrynianów w dobowej zbiórce moczu <365 mg/1,73 m2/24 h u chłopców i <310 mg/1,73 m2/24 h u dziewczynek; używa się też wskaźnika cytrynianowo-kreatyninowego z porcji moczu: dla dzieci w wieku 0–5 lat <0,42 mg/mg, a powyżej 5. roku życia: <0,25 mg/mg. Hipocytraturia to częsta nieprawidłowość metaboliczna – stwierdza się ją u około 20–60% dorosłych i 10–68% dzieci z kamicą. Na wydalanie cytrynianów z moczem wpływ ma wiele czynników, z których najważniejszym jest wartość pH (krwi, moczu oraz wewnątrzkomórkowe). Większość pacjentów ma tzw. idiopatyczną hipocytraturię, choć występuje ona także w stanach kwasicy, w tym kwasicy kanalikowej dystalnej, hipokaliemii, diecie bogatobiałkowej oraz przy stosowaniu niektórych leków (inhibitory anhydrazy węglanowej, inhibitory konwertazy angiotensyny, diuretyki tiazydowe). U pacjentów z hipocytraturią w pierwszej kolejności należy podjąć modyfikacje dietetyczne, polegające na zwiększeniu ilości przyjmowanych płynów i owoców cytrusowych oraz ograniczeniu spożycia soli i białka. U pacjentów z nawrotową kamicą zastosowanie znajdują preparaty cytrynianów, z których najczęściej stosuje się cytrynian potasu. Alternatywnie można stosować soki cytrusowe, jednak ich korzystne działanie nie jest tak silne i jednoznaczne jak w przypadku komercyjnie dostępnych preparatów cytrynianów.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2019, 15, 1; 26-32
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Czy słabo nasilone bóle brzucha mogą być jedynym objawem rozwijającej się choroby Leśniowskiego–Crohna? Opis przypadku
Can mild abdominal pain be the only sign of developing Crohn’s disease? A case report
Autorzy:: Sakson-Słomińska, Agnieszka
Wasielewska, Zuzanna
Szaflarska-Popławska, Anna
Krogulska, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033909.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: choroba Leśniowskiego–Crohna
diagnostyka
dzieci
objawy
Opis:: Crohn’s disease is a condition of multifactorial unclear aetiology and increasing incidence. It can involve any fragment of the gastrointestinal tract and considerably deteriorates quality of life. Typical symptoms include: abdominal pain, chronic diarrhoea with mucus and/or blood, palpable, frequently tender resistance in the abdominal cavity, weight loss, weakness, subfebrile/febrile temperature and perianal changes. Approximately 30% of children with this disease manifest symptoms that are not associated with the gastrointestinal tract, such as growth delay, joint pain, ocular changes and skin lesions. A diversified and sometimes atypical clinical course can pose a number of diagnostic difficulties, delay diagnosis and, consequently, increase the risk of complications, which is of particular significance in patients of developmental age. The aim of this paper is to present a patient who, during the diagnosis for Crohn’s disease, presented a disproportion between very few clinical symptoms and considerable severity of inflammatory changes on endoscopy. The shrewd attitude of the first contact physician enabled a rapid diagnosis and implementation of proper treatment.
Choroba Leśniowskiego–Crohna jest schorzeniem o nieznanej, wieloczynnikowej etiologii i narastającym trendzie występowania. Dotyczy dowolnego odcinka przewodu pokarmowego i powoduje znaczne obniżenie jakości życia. Do typowych objawów należą: bóle brzucha, przewlekła biegunka z domieszką śluzu i/lub krwi, badalny, często tkliwy opór w jamie brzusznej, utrata masy ciała, osłabienie, stany podgorączkowe/gorączka oraz zmiany okołoodbytnicze. Około 30% dzieci z rozpoznaną chorobą rozwija objawy spoza przewodu pokarmowego, do których zalicza się opóźnienie wzrastania, bóle stawów, zmiany w narządzie wzroku i zmiany skórne. Zróżnicowany i czasami nietypowy przebieg kliniczny może sprawiać wiele trudności diagnostycznych, opóźniać rozpoznanie i w konsekwencji zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań, co ma szczególne znaczenie w populacji wieku rozwojowego. Celem pracy jest przedstawienie pacjentki, u której w momencie rozpoznania choroby Leśniowskiego–Crohna zwracała uwagę dysproporcja między skąpymi objawami klinicznymi a znacznym nasileniem zmian zapalnych w badaniu endoskopowym. Wnikliwe podejście lekarza pierwszego kontaktu umożliwiło szybkie ustalenie rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 4; 445-450
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Profilaktyka niedosłuchu u dzieci do 7. roku życia
Prevention of hearing loss in children up to 7 years of age
Autorzy:: Dominowska, Julia Krystyna
Cybulski, Mateusz
Krajewska-Kułak, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033924.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: audiologia
dzieci
niedosłuch
profilaktyka
zaburzenia słuchu
Opis:: Hearing impairment can be classified based on various criteria. Each of these criteria provides information on the cause as well as characterises the impairment in terms of parameters needed for prevention, diagnosis and further treatment. The main criteria for the classification of hearing disorders include aetiology, location, age of onset and the depth of hearing loss. Hearing impairment is currently a very important social problem and one of the most common developmental disorders. Hearing impairment often occurs at birth. Statistics show that 2–3 children per 1,000 births are affected by the disorder, therefore prevention is essential. It allows to prevent hearing loss, or at least reduce its impact on the further life of an individual. This paper describes the classification of hearing impairment in children. The aim was to present measures for the prevention of hearing defects in children up to seven years old. The used research method was a 1998–2014 literature review. Phase 1 prevention, which includes activities undertaken by expectant mothers, should be used to prevent the risk of hearing impairment in children in this age group. Phase 2 prevention (the Universal Neonatal Hearing Screening) is the most common and effective strategy. Phase 3 prevention in children with hearing impairment involves the use of a hearing aid or implant. Avoiding ear infections is a less invasive, although sometimes insufficient, method.
Niedosłuch można klasyfikować na podstawie różnych kryteriów. Każde z nich dostarcza informacji na temat pochodzenia niedosłuchu, jak również charakteryzuje go pod kątem cech istotnych dla profilaktyki, diagnostyki i leczenia. Głównymi kryteriami podziału są etiologia, lokalizacja, wiek wystąpienia i głębokość ubytku słuchu. Niedosłuch jest obecnie bardzo ważnym problemem społecznym i jednym z najczęstszych zaburzeń rozwojowych. Wada słuchu nierzadko występuje już w momencie narodzin. Statystyki pokazują, że 2–3 dzieci na 1000 rodzi się z tym zaburzeniem, dlatego tak istotna jest profilaktyka, która pozwala uniknąć niedosłuchu lub przynajmniej zniwelować jego oddziaływanie w dalszym życiu jednostki. W artykule opisano różne klasyfikacje niedosłuchu u dzieci. Celem pracy było zaprezentowanie działań zapobiegających wystąpieniu wad słuchu u dzieci do 7. roku życia, a metoda badawcza polegała na analizie piśmiennictwa z lat 1998–2014. Aby zminimalizować ryzyko niedosłuchu w omawianej grupie wiekowej, najlepiej zastosować profilaktykę I fazy, która obejmuje działania podejmowane przez przyszłe matki. Najbardziej rozpowszechniona i skuteczna jest profilaktyka II fazy (Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków). W ramach profilaktyki III fazy w przypadku niedosłuchu u dzieci możliwe są zaaparatowanie lub zaimplantowanie. Działaniem mniej inwazyjnym – jednak nie zawsze wystarczającym – jest unikanie infekcji ucha.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 4; 384-393
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ropień płuca u immunokompetentnej 4-letniej dziewczynki – opis przypadku
Lung abscess in an immunocompetent 4-year-old girl – a case report
Autorzy:: Podlecka, Daniela
Jach, Beata
Podsiadłowicz-Borzęcka, Małgorzata
Stelmach, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034590.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
pneumokoki
ropień płuc
zapalenie płuc
Opis:: Lung abscess is a rare diagnosis in the paediatric population. It most often arises as a complication of bacterial pneumonia; therefore, it is sometimes difficult to distinguish its symptoms from the symptoms of pneumonia. The abscess may be primary (it develops in immunocompetent children) or secondary (when there are favourable factors such as congenital malformations, immunological disorders, infections or neurological diseases). Treatment consists of initiating intravenous antibiotic therapy for 3–4 weeks and continuing it for 5–6 weeks orally to minimise the risk of complications. The purpose of this clinical case report was to draw the attention of general practitioners to the possible occurrence of lung abscess also in immunocompetent children. Attention was drawn to the severity of patient’s condition in the absence of auscultation symptoms. Physician’s experience has an impact on the sensitivity of the assessment of child’s clinical condition.
Ropień płuca jest rzadkim rozpoznaniem w populacji pediatrycznej. Najczęściej powstaje jako powikłanie bakteryjnego zapalenia płuc, więc czasem trudno odróżnić jego objawy od objawów zapalenia płuc. Ropień może być pierwotny (u dzieci immunokompetentnych) lub wtórny (kiedy istnieją czynniki sprzyjające, przykładowo wady wrodzone, zaburzenia immunologiczne, zakażenia albo choroby neurologiczne). Leczenie polega na rozpoczęciu szerokowidmowej antybiotykoterapii prowadzonej dożylnie przez 3–4 tygodnie i kontynuowaniu jej do 5–6 tygodni doustnie, by zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań. Celem niniejszego opisu przypadku jest zwrócenie uwagi lekarzy pierwszego kontaktu na możliwość wystąpienia ropnia płuc również u dzieci immunokompetentnych. W pracy podkreślono ciężki stan ogólny pacjenta przy nieobecności objawów osłuchowych. Na czułość oceny stanu klinicznego dziecka wpływa doświadczenie lekarza.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 567-571
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Niecharakterystyczne objawy neuroinfekcji po ugryzieniu przez kleszcza u 10-letniego chłopca – opis przypadku
Non-specific signs of neuroinfection after a tick bite in a 10-year-old boy – a case report
Autorzy:: Choroś, Daria
Blicharz, Leszek
Kuchar, Ernest
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034664.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: choroby odkleszczowe
choroby wektorowe
dzieci
neuroinfekcja
Opis:: Borrelia burgdorferi (the aetiological factor in Lyme disease) and the tick-borne encephalitis virus are two of the pathogens transmitted by ticks in Poland, which are an important cause of central nervous system infections. According to the data of the National Institute of Hygiene, a total of 13,866 cases of Lyme disease and 196 cases of tick-borne encephalitis were reported in 2014. The highest incidence of Lyme disease is observed in summer in the north-eastern part of the country. The disease may manifest with skin, motor, cardiovascular and neural symptoms. A history of exposure to ticks is important information for determining the aetiology of meningitis. An early diagnosis and effective treatment of neuroinfection reduces the risk of permanent complications. The presented case illustrates the need to include Lyme disease in the differential diagnosis of central nervous system infections.
Dwa spośród patogenów przenoszonych przez kleszcze na terenie Polski stanowią ważną przyczynę zakażeń ośrodkowego układu nerwowego: krętki Borrelia burgdorferi (czynnik etiologiczny boreliozy z Lyme) oraz wirus kleszczowego zapalenia mózgu. Zgodnie z danymi Państwowego Zakładu Higieny w roku 2014 odnotowano 13 866 przypadków boreliozy i 196 przypadków kleszczowego zapalenia mózgu. Największą zachorowalność na boreliozę obserwuje się latem w północno- -wschodniej części kraju. Choroba może manifestować się objawami ze strony skóry oraz układów ruchu, sercowo- -naczyniowego i nerwowego. Wywiad obciążony narażeniem na kleszcze jest ważną wskazówką pomocną przy ustalaniu etiologii zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Wczesne rozpoznanie oraz skuteczne leczenie neuroinfekcji zmniejsza ryzyko trwałych powikłań. Prezentowany przypadek ilustruje konieczność uwzględniania boreliozy z Lyme w diagnostyce różnicowej zakażeń ośrodkowego układu nerwowego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 1; 121-125
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Czynniki ryzyka bruksizmu w czasie snu u dzieci – przegląd literatury
Sleep bruxism risk factors in children: a literature review
Autorzy:: Zieliński, Grzegorz
Byś, Aleksandra
Baszczowski, Michał
Ginszt, Michał
Suwała, Marta
Szkutnik, Jacek
Majcher, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035505.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bruksizm
czynniki ryzyka
dzieci
przegląd literatury
Opis:: Introduction: Bruxism is defined as a repetitive jaw and muscle activity involving teeth clenching and/or grinding which may occur during everyday activities or during sleep. The aetiology of bruxism includes three groups of causes: psychosocial, personal and pathophysiological factors. Currently, there is no effective method of treatment to completely eliminate the problem of bruxism. Teeth protection and pain reduction methods are used. Bruxism-associated pain is found in approximately 47.6% of children aged 3–6 years. The aim of the present study was to establish sleep bruxism risk factors in children based on a literature review. Material and methods: The material for review included articles from the PubMed, ResearchGate and Google Scholar databases. In order to identify suitable publications the search was conducted using combinations of the following keywords: “bruxism,” “child,” “teeth grinding” (according to Medical Subject Headings, MeSH). This review includes 12 publication regarding sleep bruxism risk factors in children. Results: The association between bruxism and respiratory disorders and that between bruxism and sleep problems were described by three studies each. Stress as a predisposing factor was noted in four articles and parental divorce in two papers. Conclusions: 1) Respiratory disorders during sleep, sleep disorders and stressful situations, particularly parents’ divorce, contribute to sleep bruxism in children. 2) The impact of the remaining factors discussed in this paper on the development of sleep bruxism requires further research.
Wstęp: Bruksizm jest definiowany jako powtarzalna czynność szczękowo-mięśniowa, przejawiająca się zaciskaniem i/lub zgrzytaniem zębów, która może wystąpić podczas codziennych aktywności lub w czasie snu. W etiologii bruksizmu można wyodrębnić trzy grupy jego przyczyn: czynniki psychospołeczne, czynniki osobowe i czynniki patofizjologiczne. Obecnie brak jest skutecznej metody leczenia, która zupełnie eliminowałaby problem bruksizmu. Stosuje się metody chroniące zęby oraz zmniejszające dolegliwości bólowe występujące w przebiegu tego zaburzenia, które jest stwierdzane u około 47,6% dzieci w wieku 3–6 lat. Celem badań autorów niniejszej pracy było ustalenie na podstawie przeglądu literatury czynników ryzyka bruksizmu występującego w czasie snu u dzieci. Materiał i metody: Materiał do przeglądu stanowiły artykuły z baz PubMed, ResearchGate i Google Scholar. W celu identyfikacji odpowiednich publikacji wyszukiwanie zostało przeprowadzone przy użyciu kombinacji słów kluczy: bruxism, child, teeth grinding (według Medical Subject Headings, MeSH). W niniejszym przeglądzie uwzględniono 12 publikacji dotyczących czynników ryzyka bruksizmu w czasie snu u dzieci. Wyniki: Związek między występowaniem bruksizmu a trudnościami z oddychaniem w trakcie snu, jak również problemami ze snem opisały po trzy prace. Stres jako czynnik predysponujący został dostrzeżony w czterech artykułach, a rozwód rodziców dziecka – w kolejnych dwóch. Wnioski: 1) Zaburzenia oddychania w trakcie snu, zaburzenia snu oraz sytuacje stresowe, w szczególności rozwód rodziców, przyczyniają się do występowania bruksizmu sennego u dzieci. 2) Wpływ pozostałych czynników omawianych w niniejszej pracy na rozwój bruksizmu w czasie snu wymaga dalszych badań.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2019, 15, 1; 17-21
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Wybrane czynniki wpływające na masę kostną uczniów łódzkich szkół w wieku 7–10 lat z rozpoznaną otyłością
Selected factors affecting bone mass in students with diagnosed obesity, aged 7–10 years, from Łódź
Autorzy:: Łupińska, Anna
Chlebna-Sokół, Danuta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034582.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
gęstość mineralna kości
nadwaga
otyłość
Opis:: Introduction: Obesity may be a risk factor for mineralisation and bone structure disorders, contrary to a common belief in its protective effects on bone tissue. Aim: The aim of the study was to assess the relationship between selected risk factors and obesity indicators and bone mass in obese children. Material and methods: The study included 80 children aged between 7 and 10 years with excessive body weight (60 obese and 20 overweight); the reference group included 37 children with body weight appropriate for height. All patients underwent physical examination with anthropometric measurements. Parents were asked to complete a questionnaire. The average daily intake of selected nutrients was analysed using Dieta 2 software package. Densitometry (dual-energy X-ray absorptiometry, DXA) was performed in all children to evaluate bone mass. Results: Obese and overweight children had statistically significantly higher total body BMD and total body BMD Z-score compared to control group. Most DXA parameters (except from volumetric bone mineral density) were positively correlated with body weight, height and waist circumference. A significant positive correlation was found between physical activity and total body BMD. There was a negative correlation between the average daily intake of proteins, carbohydrates, magnesium and phosphorus in obese children and most DXA parameters (p < 0.05). Conclusions: Bone mass in obese children is positively affected by somatic features (body weight, height, waist circumference and body composition) and physical activity, and negatively affected by increased intake of proteins, carbohydrates, phosphorus and magnesium. The calculated volumetric mineral bone density may reflect the actual bone mineral density and prevent DXA overestimation in obese children.
Wstęp: Otyłość, wbrew powszechnej opinii o jej ochronnym działaniu na tkankę kostną, może stanowić czynnik ryzyka zaburzeń mineralizacji i struktury kości. Cel pracy: Celem pracy była ocena zależności między wybranymi czynnikami ryzyka i wskaźnikami otyłości a masą kostną dzieci otyłych. Materiał i metody: Badaniami objęto 80 dzieci w wieku 7–10 lat z nadmierną masą ciała (60 z otyłością, 20 z nadwagą); grupę porównawczą stanowiło 37 dzieci z masą ciała odpowiednią do wysokości. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie lekarskie z pomiarami antropometrycznymi, rodzice badanych dzieci wypełniali kwestionariusz ankietowy. Średnie dobowe spożycie wybranych składników odżywczych analizowano, wykorzystując program komputerowy Dieta 2. U każdego dziecka oceniono masę kostną metodą densytometryczną (badanie densytometryczne metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania X – DXA). Wyniki: Dzieci z nadwagą i otyłością cechowały się istotnie statystycznie wyższymi wartościami BMD Total Body i BMD Total Body Z-score w odniesieniu do grupy porównawczej. Większość parametrów DXA (poza objętościową – wolumetryczną – gęstością mineralną kości) pozostawała w dodatniej korelacji z masą ciała, wysokością, obwodem talii. Zaobserwowano istotną dodatnią korelację między aktywnością fizyczną a BMD Total Body. Średnie dzienne spożycie białka, węglowodanów, magnezu i fosforu przez dzieci otyłe korelowało ujemnie (p < 0,05) z większością parametrów DXA. Wnioski: Na stan masy kostnej dzieci otyłych korzystny wpływ wywierają cechy somatyczne (masa ciała, wysokość, obwód talii i skład ciała) oraz aktywność fizyczna, natomiast nadmierne spożycie białka, węglowodanów, fosforu i magnezu oddziałuje na nią negatywnie. Wyliczona objętościowa (wolumetryczna) gęstość mineralna kości może odzwierciedlać rzeczywistą gęstość mineralną kości i zapobiegać przeszacowaniu wyniku pomiaru DXA u dzieci otyłych.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 514-526
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego
Epidemiology and types of urolithiasis
Autorzy:: Szmigielska, Agnieszka
Skrzypczyk, Piotr
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035513.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
epidemiologia
hiperkalciuria
kamica układu moczowego
Opis:: Urolithiasis is a lifestyle disease. Sex, age, race, place of residence (geographical region), chronic diseases, lifestyle (including diet) and various genetic factors contribute to the risk of calculus formation within the urinary tract. The prevalence of urolithiasis in adults ranges from 1 to 20%, and children account for 2–10% of patients. The annual incidence of paediatric urolithiasis is estimated at several cases per 100,000 children worldwide; it is the reason for approximately 1 per 1,000 hospitalisations among paediatric patients. The prevalence of urolithiasis has been increasing in both adults and children. In young children, the disease is usually a result of a genetically determined metabolic defect (such as hypercalciuria, distal tubular acidosis, familial hypomagnesaemia with hypercalciuria and nephrocalcinosis, or Lesch–Nyhan syndrome). Another significant risk factor in children is a urinary tract defect with urinary retention. Urinary tract infections, in turn, may be either a cause or a complication of urolithiasis. In older children and adults, malnutrition, obesity and metabolic syndrome play a significant role. Other factors conductive to urolithiasis are: certain drugs, low level of physical activity, long immobilisation, low fluid intake, warm climate, inadequate diet and improper vitamin D3 supplementation. The disease recurs within 5 years in 50% of patients. Urolithiasis and its complications may lead to end-stage renal failure. The disease can be divided into different types based on the chemical composition of a calculus, aetiology of the disease and site of calculus formation (upper or lower urinary tract). The composition of calculi is quite often mixed, and they form due to various causes.
Kamica układu moczowego jest chorobą cywilizacyjną. Na ryzyko powstawania złogów w drogach moczowych mają wpływ: płeć, wiek, rasa, miejsce zamieszkania (region geograficzny), choroby przewlekłe, styl życia – w tym dieta – oraz liczne czynniki genetyczne. Częstość występowania kamicy u dorosłych waha się od 1 do 20%. Dzieci stanowią 2–10% wszystkich osób z kamicą układu moczowego. Zapadalność na tę chorobę wśród dzieci na świecie szacuje się na kilka przypadków na 100 000 dzieci na rok; odpowiada ona za około 1 na 1000 hospitalizacji pacjentów pediatrycznych. Zarówno u dorosłych, jak i u dzieci obserwuje się wzrastającą częstość kamicy układu moczowego. U małych dzieci jest ona najczęściej spowodowana genetycznie uwarunkowanymi defektami metabolicznymi (m.in. hiperkalciuria, kwasica kanalikowa dystalna, rodzinna hipomagnezemia z hiperkalciurią i nefrokalcynozą, zespół Lescha–Nyhana). Innym ważnym czynnikiem ryzyka powstawania złogów u dzieci są wady układu moczowego związane z zastojem moczu. Zakażenia układu moczowego mogą być przyczyną lub powikłaniem kamicy. U starszych dzieci i osób dorosłych istotną rolę odgrywają niedożywienie, otyłość i zespół metaboliczny. Do innych czynników ryzyka kamicy należą przyjmowanie niektórych leków, niska aktywność fizyczna, długotrwałe unieruchomienie, mała podaż płynów, ciepły klimat, nieprawidłowa dieta i niewłaściwa suplementacja witaminy D3. Do nawrotu choroby w ciągu 5 lat od jej rozpoznania dochodzi u 50% pacjentów. Kamica i jej powikłania mogą prowadzić do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek. Kamicę moczową można podzielić na różne rodzaje ze względu na skład chemiczny złogu, etiologię oraz miejsce powstawania złogu (górne lub dolne drogi moczowe). Nierzadko złogi mają mieszany skład, a przyczyna ich powstawania jest uwarunkowana wieloma czynnikami.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2019, 15, 1; 22-25
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "DZIECI" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język