Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Abuse" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Dziecko maltretowane inaczej
Other ways of child abuse
Autorzy:
Mrozek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945716.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
behavioural disorders
child abuse
dysfunctional family
dziecko maltretowane
dziecko zaniedbane
emotional disorders
maltretowanie psychiczne
mental abuse
neglected child
rodzina dysfunkcjonalna
zaburzenia emocjonalne
zaburzenia zachowania
Opis:
Introduction: The article does not tackle the items of physical or sexual abuse. It analyses the impact of those factors, which seemingly should not affect the child’s behaviour. The study involved the children from “ordinary” families, often also the children from “ideal” families, in whom behavioural disorders or disorders of behaviour and emotions were found. The analysis included also the severity of behavioural disorders depending on such factors as: requirements posed to the child, child’s position in the family, parents’ education, impact of families of many generations. Material and method: The study involved ninety one families, who reported with children of both genders, exhibiting behavioural disorders or disorders of behaviour and emotion, aged from three to eighteen years. The diagnosis was made basing on ICD-10 criteria. The patients did not exhibit any symptoms of any other mental disease or somatic disease, which could affect the child’s behaviour. Excluded were also the children from orphanages, due to the lack of the legal guardian’s consent, and the children whose parents did not agree to participate in the questionnaire. The author’s own questionnaire was applied in the study, which was based on questions typically asked during the psychiatric examination. Results: Correlations close to 0.5 were obtained for all examined characteristics. The obtained material indicates that lower severity of disorders of behaviour and emotions is found in children, who have some chores to do, the oldest children, or those brought up in families of many generations, or in families with lower economic status. On the other hand the severity of pathological behaviours is higher in the children of families exhibiting a higher economic status and those whose parents have secondary or higher education. Conclusions: The child’s behaviour is mainly formed by the environment. Giving the child some chores to do reduces pathological behaviours, and the permanent supervision causes its better behaviour. The family’s higher socio-economic status is a factor of a higher risk of the occurrence of the child’s behavioural disorders. The child’s upbringing is a very difficult task to which nobody is prepared professionally. Even if we do not know how to deal with the child in specific situations, we should devote the child our time. Parents’ success in professional field can be paid with a failure in the family.
Wstęp: Artykuł nie podejmuje zagadnień maltretowania fizycznego czy seksualnego, analizuje natomiast wpływ czynników, które pozornie nie powinny mieć wpływu na zachowanie dziecka. Badaniem objęto dzieci ze „zwykłych” rodzin, a często także z rodzin „idealnych”, u których stwierdza się zaburzenia zachowania lub zaburzenia zachowania i emocji. Analizie poddano nasilenia zaburzeń zachowania od takich czynników, jak: wymagania stawiane dziecku, pozycja dziecka w rodzinie, wykształcenie rodziców, wpływ rodziny wielopokoleniowej. Materiał i metoda: W badaniu uczestniczyło 91 rodzin, które zgłaszały się z dziećmi przejawiającymi zaburzenia zachowania lub zaburzenia zachowania i emocji, w wieku od trzech do osiemnastu lat, obu płci. Rozpoznanie stawiano na podstawie kryteriów ICD-10. Pacjenci nie wykazywali jakichkolwiek symptomów innej choroby psychicznej lub choroby somatycznej, które mogły mieć wpływ na zachowanie dziecka. Wyłączono także dzieci z domów dziecka, ze względu na brak zgody opiekuna prawnego, oraz dzieci, których rodzice nie wyrazili zgody na uczestnictwo w ankiecie. W badaniu posługiwano się własnym kwestionariuszem, utworzonym na podstawie typowo zadawanych pytań w trakcie badania psychiatrycznego. Wyniki: Dla wszystkich badanych cech uzyskano korelacje bliskie 0,5. Z uzyskanego materiału wynika, że mniejsze nasilenie zaburzeń zachowania i emocji stwierdza się u dzieci: obarczonych obowiązkami, dzieci najstarszych, wychowywanych w rodzinie wielopokoleniowej, w rodzinach o niższym statusie ekonomicznym. Natomiast większe nasilenie zachowań patologicznych obserwowane jest u dzieci: w rodzinach o wyższym statusie ekonomicznym, rodziców z wykształceniem średnim lub wyższym. Wnioski: Zachowanie dziecka kształtowane jest głównie przez środowisko. Obarczenie dziecka obowiązkami redukuje zachowania patologiczne, zaś stały nadzór przyczynia się do jego lepszego zachowania. Wyższy status społeczno-ekonomiczny rodziny jest czynnikiem wyższego ryzyka wystąpienia zaburzeń zachowania u dziecka. Wychowywanie dziecka jest bardzo trudną pracą, do której wszystkim brakuje profesjonalnego przygotowania. Nawet jeśli nie wiemy, jak postępować z dzieckiem w niektórych sytuacjach, zawsze starajmy się poświęcić mu czas. Sukces rodziców na polu zawodowym, okupiony bywa porażką na polu rodzinnym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 2; 79-86
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abuses, resilience, behavioural problems and post-traumatic stress symptoms among unaccompanied migrant minors: an Italian cross-sectional exploratory study
Nadużycia, rezyliencja, problemy behawioralne i objawy zespołu stresu pourazowego u małoletnich imigrantów bez opieki: przekrojowe badanie rozpoznawcze przeprowadzone we Włoszech
Autorzy:
Longobardi, Claudio
Veronesi, Tommaso Gabriele
Prino, Laura Elvira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941267.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abuse
behavioural problem
post-traumatic stress
resilience
unaccompanied migrant minors
violence
Opis:
The aims of this study were to explore the type and prevalence of pre-/peri-migratory trauma experiences in unaccompanied minors and the prevalence of mental health problems and resilience. The study included 19 unaccompanied migrant minors aged 16–17 years coming from Egypt, Albania, Senegal, Bangladesh, Gambia, Morocco and Mali. The participants completed self-report questionnaires on emotional and behavioural problems, post-traumatic stress symptoms, abuse and resilience. All the unaccompanied migrant minors in our study were physically and psychologically abused at least once in their life and more than half were sexually abused before or during their migration. The most frequent abuses were: being hit with an object, being punished at school and at home with torture and infliction of pain, being forced to do something dangerous, being insulted, undergoing theft or damage of personal objects, being forced to look at sexual photos or videos and being sexually abused. The scores on post-traumatic stress, depression, anxiety and dissociation are above the clinical cut-off point. Mean scores in the scales of resilience are generally in line with normative data. These scores show that despite their traumatic pre-migratory and peri-migratory experiences of abuse and the clinical psychopathological effects, the minors interviewed proved to have good sources of resilience. Immigration policies however should be based not only on admittance to emergency refuge centres but also on assessing the subjects and providing them with psychological support for the traumas experienced in order to achieve a successful integration process in the host society.
Celem badania była analiza rodzajów i częstości występowania przed- i okołomigracyjnych doświadczeń traumatycznych u małoletnich imigrantów bez opieki oraz występowania u nich zaburzeń zdrowia psychicznego i rezyliencji. Badaniem objęto 19 małoletnich imigrantów bez opieki w wieku 16–17 lat pochodzących z Egiptu, Albanii, Senegalu, Bangladeszu, Gambii, Maroka i Mali. Uczestnicy badania samodzielnie wypełnili kwestionariusze dotyczące problemów emocjonalnych i behawioralnych, objawów zespołu stresu pourazowego, nadużyć i rezyliencji. Wszyscy nieletni imigranci bez opieki uczestniczący w badaniu co najmniej raz w życiu doświadczyli znęcania fizycznego lub psychicznego, a ponad połowa była wykorzystywana seksualnie przed lub w trakcie migracji. Najczęstsze nadużycia obejmowały bicie przedmiotem, karanie w szkole i w domu z wykorzystaniem tortur i zadawania bólu, zmuszanie do wykonywania niebezpiecznych czynności, obrażanie, kradzież lub zniszczenia mienia, zmuszanie do oglądania fotografii lub filmów o treści erotycznej oraz wykorzystywanie seksualne. Wyniki dotyczące stresu pourazowego, depresji, lęku i dysocjacji znajdują się powyżej klinicznego punktu odcięcia. Średnie wyniki w skali rezyliencji pokrywają się na ogół z danymi normatywnymi. Wyniki te pokazują, że pomimo traumatycznych przed- i okołomigracyjnych doświadczeń związanych z nadużyciem i oddziaływaniem psychopatologicznym ankietowana młodzież wykazała dobrą rezyliencję. Polityka imigracyjna powinna opierać się nie tylko na przyjmowaniu imigrantów do ośrodków dla uchodźców, ale również na ich ocenie i udzieleniu im psychologicznego wsparcia w radzeniu sobie z traumatycznymi doświadczeniami w celu osiągnięcia udanego procesu integracji w przyjmującym społeczeństwie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 2; 87-92
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perwityna, „krystaliczna metamfetamina” – nowe zagrożenie na polskiej scenie narkotykowej
Pervitin, crystalline methamphetamine – a new threat to the Polish drug scene
Autorzy:
Dietrich-Muszalska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943343.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
addiction
drug abuse
health risk
methamphetamine
pervitin
metamfetamina
perwityna
uzależnienie
używanie
zagrożenia zdrowotne
Opis:
The term pervitin refers to methamphetamine in Central Europe, illegally produced from ephedrine or pseudoephedrine as a precursor. A growth in the use of psychoactive substances in some European countries has been noted for several years. According to data from the European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction, the number of addicted people to pervitin increases in Europe at a rate of several percent per year. Pervitin is illegally produced and sold especially in the Czech Republic and Slovakia, Germany and the Scandinavian countries, where its use is a significant social and healthcare problem. In Poland, the use of pervitin to intoxication were observed mainly in the provinces of southern and south-west, to which this substance is generally imported from the Czech Republic and Slovakia. Use of pervitin leads to addiction and a number of negative health consequences associated with its influence on the central and peripheral nervous system, cardiovascular and respiratory systems. In the course of pervitin use psychosis caused by intoxication, depression, neuropsychological deficits and damage to various organs may occur. Acute poisoning by pervitin can lead to death due to cardiovascular disorders, or hyperthermia and injecting promotes the spread of blood-borne diseases. The negative effects of its use are also described, such as risky sexual behaviours and crime. The purpose of this article is to draw attention to the relatively new problem of using pervitin in Poland (the so-called Czech crystalline methamphetamine) to intoxication and to describe, among other things, the actions of the substance and the risks arising from its use.
Terminem perwityna określa się w Europie Środkowej metamfetaminę wyprodukowaną nielegalnie z efedryny lub pseudoefedryny, jako prekursora. Od kilkunastu lat notuje się w niektórych krajach europejskich zwiększone zainteresowanie używaniem tej substancji psychoaktywnej. Dane Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii wskazują, że liczba osób uzależnionych od perwityny w Europie zwiększa się w tempie kilku procent rocznie. Perwityna jest produkowana i sprzedawana nielegalnie zwłaszcza na terenie Czech i Słowacji oraz w Niemczech i w krajach skandynawskich, gdzie jej przyjmowanie stanowi znaczny problem społeczny i medyczny. W Polsce stosowanie perwityny w celu odurzenia zaobserwowano głównie w województwach południowych i południowo- zachodnich, do których substancja ta jest sprowadzana najczęściej z Czech i Słowacji. Używanie perwityny prowadzi do uzależnienia i wielu negatywnych następstw zdrowotnych związanych z jej działaniem na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy, układ krążenia i układ oddechowy. W przebiegu stosowania perwityny mogą występować psychozy intoksykacyjne, zaburzenia depresyjne i deficyty neuropsychologiczne oraz uszkodzenia różnych narządów wewnętrznych. Ostre zatrucie perwityną może prowadzić do zgonu z powodu zaburzeń układu krążenia lub hipertermii, a jej dożylne przyjmowanie sprzyja rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą krwi. Opisywane są też takie negatywne efekty jej stosowania, jak ryzykowne zachowania seksualne i przestępstwa. Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na stosunkowo nowy w Polsce problem używania perwityny (tzw. czeskiej, krystalicznej metamfetaminy) w celu odurzenia oraz opisanie działania tej substancji i zagrożeń wynikających z jej stosowania.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 187-192
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Steroidy anaboliczno-androgenne (anabolic-androgenic steroids, AAS) – społeczna androgenizacja: rozpowszechnienie używania, problemy zdrowotne
Anabolic-androgenic steroids (AAS) and social androgenisation: the prevalence of use and related health problems
Autorzy:
Dietrich-Muszalska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945720.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anabolic-androgenic steroids
dependence
social androgenisation
społeczna androgenizacja
steroidy anaboliczno-androgenne
substance abuse
uzależnienie
używanie
Opis:
This paper shows the epidemiological data concerning the androgenic-anabolic steroids (AAS) use and dependence. It draws attention to the problem of AAS use not only by sportsmen but also by adolescents and young adults in order to build up muscle and shape their bodies. This phenomenon is known as social androgenisation. It often coexists with the abuse of other psychoactive substances such as amphetamine, cocaine, hallucinogenic drugs. In the course of the AAS use there is a high risk of various health problems, aggravated when also other substances are used, and the possibility of substance dependence. The AAS abstinence syndrome comprises a variety of symptoms appearing in different configuration and intensity. Usually it consists of two phases: the first phase is dominated by symptoms of the adrenergic system disturbances, similar to the opiate abstinence syndrome. In the second phase, which develops within a week, a post-steroid depression comes with an urge to take another dose of the substance. In Poland the problem of social androgenisation has not yet been recognised, there has been no assessment of the mental issues, which may accompany the use of AAS, especially affective disorders, related with the increased risk of suicidal behaviours. The use of AAS among professional sportsmen is regulated by the law, while social androgenisation related with the use of AAS and nutrients containing testosterone and nandrolone precursors has no legal regulations whatsoever in our country.
W pracy przedstawiono dane epidemiologiczne dotyczące używania i uzależnienia od steroidów anaboliczno-androgennych (ang. anabolic-androgenic steroids, AAS). Zwrócono uwagę na problem używania AAS nie tylko przez sportowców (doping), ale również przez młodzież i młodych dorosłych, w celu kształtowania masy mięśniowej i sylwetki ciała, czyli tzw. społeczną androgenizację. Stosowanie AAS przez młodzież i młodych dorosłych współwystępuje niejednokrotnie z używaniem innych substancji psychoaktywnych (SPA), np. amfetaminy, kokainy, halucynogenów. W przebiegu używania AAS występują: wysokie ryzyko różnych powikłań zdrowotnych, nasilone w przypadku używania innych SPA, oraz możliwość uzależnienia od tych substancji. Na zespół abstynencyjny AAS składa się szereg objawów występujących w różnej konfiguracji i nasileniu; przeważnie ma on charakter dwufazowy. W pierwszej fazie dominują objawy wynikające z zaburzeń układu adrenergicznego, podobne do objawów zespołu abstynencyjnego opiatowego. W fazie drugiej, zwykle w czasie tygodnia, rozwija się depresja posteroidowa z dążeniem do ponownego przyjęcia substancji AAS. W Polsce problem społecznej androgenizacji nie jest rozpoznany, nie ma też oceny rozpowszechnienia współwystępowania zaburzeń psychicznych, które mogą towarzyszyć używaniu AAS. W przebiegu stosowania tych substancji mogą występować zaburzenia afektywne, co stanowi problem również z tego względu, że wiąże się z istotnym ryzykiem podjęcia próby samobójczej. W pracy podkreślono, że doping AAS wśród sportowców kwalifikowanych jest kontrolowany przepisami sportowymi, a nawet karnymi, natomiast tzw. społeczna androgenizacja związana z przyjmowaniem AAS i różnych odżywek zawierających prekursory testosteronu i nandrolonu nie podlega, w naszym kraju, regulacji prawnej.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 2; 99-105
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek objawów depresyjnych u młodzieży z doświadczaniem przemocy domowej w dzieciństwie
Correlation of depression in adolescents and early experience of domestic violence
Autorzy:
Szymańska, Sylwia
Świtalska, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945488.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
depresja
depression
dzieci
emocjonalna
family
neglect
physical and emotional violence
przemoc fizyczna
rodzina
sexual abuse
wykorzystywanie seksualne
zaniedbywanie
Opis:
The paper presents results of studies on associations between early experience of domestic violence and subsequent development of depression during adolescence and early adulthood. Analysis included a group of 191 students of secondary schools and universities in the Łódź agglomeration (111 females and 80 males, aged 16-27). Severity of depression was assessed using the Beck Depression Inventory. Retrospective evaluation of domestic maltreatment was performed using the Abused Child Syndrome Scale (ZDK), enabling measurement of 4 types of violence: physical, emotional, sexual and neglect. An additional questionnaire was implemented, measuring socioeconomic status of the family. Analysis of our results revealed moderate, positive correlation of early experience of domestic violence and development of depression later on. Among groups of persons with varying severity of depression, there are significant differences in past experiences of violence. Persons with moderate depression have been maltreated significantly more often as compared with those lacking signs of depression or those with mild symptoms only. In the case of corporal punishment, emotional hurting and neglect, parents were the principal source of violence. Sexual violence usually stemmed from persons outside the child’s family. Physical violence on the part of father, sexual violence on the part of strangers, maternal alcohol abuse and low income were factors responsible for 22% of variance of depression score. Persons harmed in childhood are at risk of developing depressive disorders later in life.
Artykuł stanowi doniesienie z badań nad związkiem między doświadczaniem w dzieciństwie przemocy ze strony członków rodziny a występowaniem depresji w okresie dorastania i wczesnej dorosłości. Zbadano 191-oso-bową grupę uczniów łódzkich szkół średnich i wyższych (111 kobiet i 80 mężczyzn w wieku 16-27 lat). W celu oszacowania poziomu depresji posłużono się Inwentarzem Depresji Becka. Retrospektywne badania krzywdzenia doświadczonego ze strony rodziny przeprowadzono przy użyciu Skali Zespołu Dziecka Krzywdzonego (ZDK), która pozwoliła na pomiar czterech rodzajów przemocy: fizycznej, emocjonalnej, seksualnej i zaniedbywania. Dodatkowo zastosowano ankietę mierzącą zmienne socjoekonomiczne rodziny. Analiza wyników badań wskazuje na umiarkowane, pozytywne związki między doświadczaniem przemocy w dzieciństwie a objawami depresyjnymi w późniejszym wieku. Między grupami o różnym nasileniu depresji istnieją statystycznie istotne różnice w doświadczaniu przemocy. Osoby o depresji umiarkowanej znacząco częściej były krzywdzone niż badani, u których stwierdzono brak objawów depresyjnych lub ich łagodne nasilenie. W przypadku kar fizycznych, krzywdzenia emocjonalnego i zaniedbywania główne źródło przemocy stanowili rodzice. Przemoc seksualna pochodziła od osób spoza rodziny dziecka. Przemoc fizyczna ojca, przemoc seksualna ze strony osób spoza rodziny, alkoholizm matki i zła sytuacja materialna rodziny okazały się czynnikami wyjaśniającymi 22%· zmienności wyników dla depresji. Osoby krzywdzone w dzieciństwie zalicza się do grupy ryzyka zaburzeń depresyjnych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 3; 146-154
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc wobec osób starszych – przegląd badań
Violence against old people – a review of the literature
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Sosnowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
elderly people abuse
mistreatment
old age
prevalence
risk factors
violence
czynniki ryzyka
nadużycia wobec osób starszych
przemoc
rozpowszechnienie
starość
wykorzystywanie
Opis:
The authors reviewed available literature on the phenomenon of the elderly people abuse. In connection with ongoing worldwide demographic changes, a rapid growth of the population aged 60 years and more is noted. Such trends will continue, which gives rise to a gradual increase in the number of cases of abused seniors. The article presents definitions of violence against elderly people, with a special emphasis on the symptoms that may suggest abuse. Furthermore, we specified the articles that focus on the assessment of individual risk factors that may increase the occurrence of aggressive behaviour towards seniors. We also focused on analysis of available literature on the prevalence of violence against the elderly, both in Poland and worldwide. Analysis of the data from countries with different structural and cultural conditions clearly confirms the presence of this phenomenon everywhere, although it appears to varying extent. Research results depend on many factors, including the applied research methodology and measurement tools, the accepted definition of violence and sources of information. Worth noting are underestimated statistics which may be due to senior citizens’ reluctance to disclose abuses. In view of the multidimensional nature of the issue, it is important to introduce further system solutions in order to reduce the incidence of elderly people abuse and more effectively detect and resolve the problem, which still constitutes, especially in our country, a taboo subject.
Autorzy dokonali przeglądu dostępnego piśmiennictwa na temat zjawiska przemocy wobec osób starszych. W związku z zachodzącymi na całym świecie zmianami demograficznymi następuje szybki wzrost populacji osób w wieku 60 lat i starszych. Takie tendencje będą się utrzymywać, co niesie ze sobą stopniowy wzrost liczby przypadków znęcania się nad seniorami. W artykule przedstawiono definicje przemocy wobec osób starszych oraz opisano główne rodzaje stosowanej przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem symptomów sugerujących nadużycia. Ponadto wyszczególniono prace koncentrujące się na ocenie czynników ryzyka, które mogą zwiększyć występowanie zachowań agresywnych wobec seniorów. Autorzy skupili się również na analizie dostępnej literatury na temat rozpowszechnienia zjawiska przemocy wobec osób starszych, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Analiza danych z krajów o zróżnicowanych uwarunkowaniach strukturalnych i kulturowych jednoznacznie potwierdza obecność tego zjawiska wszędzie, jakkolwiek występuje ono z różnym nasileniem. Rezultaty badań zależą od wielu czynników, m.in. Od zastosowanej metodologii badań i narzędzi pomiaru, przyjętej definicji przemocy czy też źródła informacji. Uwagę zwracają zaniżone statystyki, które mogą być spowodowane niechęcią samych seniorów do ujawniania nadużyć. W związku z wielowymiarowym charakterem zagadnienia ważne jest dalsze wprowadzanie rozwiązań systemowych, celem ograniczenia zjawiska przemocy wobec osób starszych oraz skuteczniejszego wykrywania i rozwiązywania problemu, stanowiącego nadal, zwłaszcza w naszym kraju, temat tabu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 57-61
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trauma okresu rozwojowego jako czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych. Część I. Rozpowszechnienie zjawiska, problemy metodologiczne w badaniach naukowych
Early trauma as a risk factor for future psychotic disorder. Part I. Prevalence and methodological problems in research
Autorzy:
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945498.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
childhood physical/sexual abuse
early trauma
methodological problems
nadużycie fizyczne/seksualne
prevalence
problemy metodologiczne
psychotic disorder
rozpowszechnienie
trauma wieku dziecięcego
zaburzenia psychotyczne
Opis:
Biopsychosocial model of psychotic disorders accounts for the role of extrabiological environmental factors in their development. Early trauma (ET) is often viewed as a potential psychosocial risk factor for future development of psychosis. Prevalence of events considered as ET in general population is estimated at 4-30%, while among persons with mental disorders the phenomenon may concern even up to 50% of examinees. Research of rozcorrelations between ET with psychosis is fraught with several methodological problems. One of them is lack of precise and consistent definition of ET. Furthermore, sources of data and ways of their collection are also inconsistent (data from reports of appropriate agencies, past history and questionnaires obtained from the examinees). Studies dealing with the subject often lack control groups or their selection is inadequate, they do not provide for the so-called distracting factors in final statistical analyses. There are not enough prospective studies. The issue of diagnostic difficulties is also highlighted. Authors frequently do not specify the type, clinical phase or severity of psychotic disorders in examined subjects. Disorders possibly associated with ET experience require an indepth differentiation with post-traumatic stress with dissociation disorders. Problems discussed here greatly delimit reaching of unambiguous conclusions and even may preclude a meta-analysis of hitherto performed studies. In some authors’ opinion, it is necessary to mark off a new category of psychotic disorders, i.e. post-traumatic psychosis. Typical features would be: trauma-associated content of symptoms (particularly auditory hallucinations), fluctuating depressive symptoms with suicidal ideation, abuse of psychoactive substances, poor effects of pharmacological treatment and favourable response to cognitive-behavioural therapy.
Model biopsychospołeczny zaburzeń psychotycznych uwzględnia rolę pozabiologicznych czynników środowiskowych w ich powstawaniu. Jako potencjalny czynnik psychospołeczny rozwoju psychoz postrzegane jest między innymi zjawisko tzw. wczesnej traumy (WT). Rozpowszechnienie wydarzeń ocenianych jako WT szacuje się w granicach od 4 do niemal 30% w populacjach ogólnych. W populacji chorych psychicznie zjawisko to może dotyczyć nawet połowy badanych. Badaniu związku WT z psychozą towarzyszą liczne problemy metodologiczne. Jednym z nich jest brak precyzyjnych i jednolitych definicji WT. Niejednolite są również źródła i sposoby uzyskiwania danych (dane z raportów odpowiednich służb, wywiady lub kwestionariusze uzyskiwane od badanych). Prace dotyczące problemu cechuje także brak lub nieprawidłowy dobór grup kontrolnych oraz brak uwzględniania w analizach statystycznych tzw. czynników zakłócających. Zbyt mała jest liczba badań o charakterze prospektywnym. Podnoszony jest także problem obecności w badaniach trudności diagnostycznych. Autorzy często nie określają rodzaju, fazy przebiegu ani stopnia nasilenia zaburzeń psychotycznych u badanych osób. Zaburzenia potencjalnie związane z przeżyciem WT wymagają wnikliwego różnicowania z zaburzeniem stresowym pourazowym oraz z zaburzeniami dysocjacyjnymi. Opisane problemy w znacznym stopniu ograniczają możliwość uzyskania jednoznacznych wniosków i wręcz uniemożliwiają przeprowadzenie metaanalizy dotychczasowych badań. Część autorów uważa, że konieczne jest wyodrębnienie nowej kategorii zaburzeń psychotycznych - tzw. „psychozy potraumatycznej". Jej cechami charakterystycznymi mają być nawiązanie w treści objawów (zwłaszcza halucynacji słuchowych) do doznanego urazu, podlegające fluktuacjom objawy depresyjne z myślami samobójczymi, nadużywanie środków psychoaktywnych, a także słabe efekty leczenia farmakologicznego oraz dobra odpowiedź na terapię poznawczo-behawioralną.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 66-75
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy specjalista z zakresu zdrowia psychicznego spotyka się z przemocą – rozpoznawanie i zgłaszanie krzywdzenia dziecka
When mental health professional meet with violence – recognizing and reporting child abuse
Autorzy:
Szwajca, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944647.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnosis of abuse
reporting of violence
system of child protection
violence within the family
diagnoza krzywdzenia
przemoc wewnątrzrodzinna
system pomocy dziecku
zgłaszanie przemocy
Opis:
Professionals working with children and families generally have no doubt that the abused children in the family should be helped. However, between declarations of help and practice there is abyss. Abuse of the family is recognized and reported (systems of child protection, family courts and enforcement) relatively rare. In Poland – extremely rare. Indicators of officially recorded violence against children for years remained at a very low level. Meanwhile the diagnosis of abuse, which does not start the system, coordinated action and is limited to psychological support provided to the abused child, do not interrupt abuse and cannot be effective. Child (regardless of age) cannot oppose violence effectively. Mental health professionals take into account the perspective of abuse within the family in their clinical work too rarely. The diagnosis of abuse is not easy. It requires specialized knowledge. It requires interpretation of the facts, often from different areas – the child’s behaviour, somatic complaints, emotional problems, behaviour and explanations of career. Standard psychiatric history is not sufficiently sensitive tool for identifying abuse. The article discusses the most serious diagnostic difficulties. Also it is compared the system of child protection that it is forming in Poland to the American model based on the child protection services. In Poland, it did not even complete the process that in Western countries took place in the eighties of the twentieth century – an increase in social sensitivity, changes of looking at the phenomenon of violence by professionals and serious increase in identified cases of abuse.
Specjaliści pracujący z dziećmi i rodzinami z reguły nie mają wątpliwości, że dzieciom krzywdzonym w rodzinie należy pomagać. Ale między deklaracjami pomocy a praktyką istnieje przepaść. Krzywdzenie w rodzinie jest rozpoznawane i zgłaszane (systemom ochrony dzieci, sądom rodzinnym czy organom ścigania) stosunkowo rzadko. W Polsce – ekstremalnie rzadko. Wskaźniki oficjalnie odnotowanej przemocy wobec dzieci od lat utrzymują się na bardzo niskim poziomie. Tymczasem rozpoznanie krzywdzenia, które nie powoduje uruchomienia systemowego, skoordynowanego działania, a pomoc ogranicza się do wsparcia psychologicznego udzielanego maltretowanemu dziecku, nie przerywa krzywdzenia i nie może być skuteczne. Dziecko (niezależnie od wieku) nie potrafi skutecznie przeciwstawić się przemocy. Specjaliści z zakresu zdrowia psychicznego zbyt rzadko uwzględniają kwestię krzywdzenia wewnątrzrodzinnego w swojej pracy klinicznej. Diagnoza krzywdzenia nie jest łatwa. Wymaga specjalistycznej wiedzy, interpretacji faktów często z różnych obszarów – zachowania dziecka, jego dolegliwości somatycznych, problemów emocjonalnych, zachowań i wyjaśnień opiekuna. Standardowy wywiad psychiatryczny nie jest wystarczająco czułym narzędziem do identyfikacji krzywdzenia. W artykule omówiono najpoważniejsze trudności diagnostyczne. Porównano także powstający w Polsce system ochrony dziecka do modelu amerykańskiego, opartego na agencjach ochrony dziecka. W Polsce nie dokonał się jeszcze proces, który w krajach Zachodu miał miejsce w latach osiemdziesiątych XX wieku – wzrostu społecznej wrażliwości, zmiany patrzenia na zjawiska przemocy przez specjalistów i poważnego wzrostu wykrytych przypadków krzywdzenia.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 2; 95-99
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trauma okresu rozwojowego jako czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych. Część II. Wyniki badań, mechanizmy przyczynowo-skutkowe, implikacje kliniczne
Early trauma as a risk factor for future psychotic disorder. Part II. Research data, cause-effect mechanisms and clinical implications
Autorzy:
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945500.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
clinical implications
early trauma
implikacje kliniczne
mechanisms of development of psychosis
mechanizmy rozwoju psychozy
nadużycie fizyczne/seksualne
physical/sexual abuse
psychotic disorder
wczesna trauma
zaburzenia psychotyczne
Opis:
Several studies provide ample evidence supporting association of early trauma (ET) with various non-psychotic mental disorders. Authors of this paper review recently published papers on correlations between ET and subsequent development of psychotic disorders. Pertinent data are largely inconsistent. Most investigators agree that an ET experience may lead to the development of the positive symptoms of a psychosis in the future, mainly hallucinations and delusions. No association was demonstrated between ET and negative symptoms, nor with disturbances of cognitive functions or thought disorganization, considered typical for schizophrenic psychosis. This suggests that association of ET and psychosis is diagnostically non-specific and rather indicates the possibility of development of psychotic symptoms, present in other mental disorders. The mechanism of development of ET-associated psychotic disorders is explained both in biological and psychological aspects. Biological mechanisms include the impact of stress on brain development, derangement of the hypothalamus-pituitary-adrenals axis and of the dopaminergic system. According to the cognitive model of psychosis, traumatic experience results in development of negative cognitive patterns, promoting external attributions and construction of delusions and hallucinations. The issue has several clinical implicadooewiadtions, thereof the most important is the need to include ET in medical history and accounting for a possible traumatic experience when planning the therapeutic process. Cognitive-behavioural therapy is recommended as primary or adjuvant form of therapy in persons with a history of ET.
Wiele badań przynosi dowody na istnienie związku pomiędzy przeżyciem wczesnej traumy (WT) a różnorodnymi niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi. Autorki pracy dokonują przeglądu współczesnego piśmiennictwa dotyczącego relacji WT z późniejszym rozwojem zaburzeń psychotycznych. Dane na ten temat pozostają w dużym stopniu niespójne. Większość badaczy jest zgodna, że doznanie WT może skutkować wystąpieniem w przyszłości tzw. objawów pozytywnych psychozy, zwłaszcza halucynacji i urojeń. Nie wykazano związku WT z występowaniem uznanych za charakterystyczne dla psychoz schizofrenicznych objawów negatywnych, zaburzeń funkcji poznawczych czy cech dezorganizacji myślenia. Sugeruje to, że związek pomiędzy WT a psychozą jest niespecyficzny diagnostycznie i dotyczy raczej możliwości wystąpienia objawów psychotycznych obecnych w różnych zaburzeniach psychicznych. Mechanizm rozwoju objawów psychotycznych związanych z WT znajduje swoje wyjaśnienie zarówno w paradygmacie biologicznym, jak i psychologicznym. Mechanizmy biologiczne obejmują między innymi wpływ stresu na rozwój mózgu, dysregulację osi podwzgórze - przysadka - nadnercza lub układu dopaminergicznego. Zgodnie z modelem poznawczym psychozy przeżycie traumy prowadzi do powstawania negatywnych schematów poznawczych, co sprzyja zewnętrznym atrybucjom i formowaniu urojeń i halucynacji. Omawiany problem przynosi wiele implikacji klinicznych, z których podstawowymi są konieczność przeprowadzania wywiadu w kierunku WT i uwzględnianie faktu jej doznania w procesie terapeutycznym. Najbardziej polecaną jako podstawowa lub dodatkowa forma leczenia osób z WT w wywiadzie jest terapia poznawczo-behawioralna.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 76-92
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie jako czynniki ryzyka zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego i dorosłości
Childhood traumatic events as a risk factor on psychiatric disorders in the age of child’s development and adulthood
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945612.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
early life stress
hypothalamic-pituitary-adrenocortical axis
oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa
pacjenci psychiatryczni
przemoc
psychiatric disorders
psychiatric patients
sexual abuse
traumatic events
traumatyczne wydarzenia
uraz w dzieciństwie
violence
wczesnodziecięcy stres
wykorzystywanie seksualne
zaburzenia psychiczne
childhood
childhood trauma
dzieciństwo
Opis:
Traumatic childhood-related experiences are a risk factor for several mental disorders during developmental age. Effects of traumatic events last until adulthood, promoting manifestation of symptoms of mental diseases. Among psychiatric patients, the incidence of such childhood-related events as sexual abuse, emotional abuse and physical violence is significantly higher than in general population. Traumatic experiences play a particular role in the pathogenesis of schizophrenia, expressed in the traumagenic theory of this disease. Unfavourable events associated with important losses play an important role in the development of depression. One of the most basic childhood-related losses is the loss of mother. In children, the source of traumatic experiences is often family dysfunction and parental mental disease. Threatening events in the family contribute to incorrect formation of personality, usually in the direction of borderline or dissocial personality. Catastrophic events during childhood are a risk factor for anxiety disorders. They may precede for many years or may be the direct triggering mechanism for anxiety symptoms in children. Stress associated with negative experiences inhibits normal intellectual development in children, contributing to worse verbal function and academic problems. Traumatic experiences may cause emotional disorders in children, e.g. nocturnal enuresis, neurorozwounderwear soiling or selective mutism. Childhood traumata may result in structural brain lesions. Children who experienced violence may present lesions in the limbic system – hippocampus, amygdala and septal area. Structural lesions resulting from traumatic experiences make these children more vulnerable to stress later in life, thus increasing the risk of mental disorders in adulthood.
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie są czynnikiem ryzyka wielu zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego. Skutki traumatycznych zdarzeń trwają do wieku dorosłego, sprzyjając ujawnieniu się objawów chorób psychicznych. U pacjentów psychiatrycznych znacząco częściej notuje się w wywiadzie takie wydarzenia w dzieciństwie, jak wykorzystywanie seksualne, nadużycia emocjonalne i przemoc fizyczna. Traumatyczne doświadczenia odgrywają szczególną rolę w patogenezie schizofrenii, co podkreśla się w traumagenicznej teorii tej choroby. W depresji bardzo istotne są niekorzystne wydarzenia związane z ważnymi utratami. Jedną z najważniejszych utrat w dzieciństwie stanowi strata matki. U dzieci źródłem traumatycznych przeżyć są często dysfunkcyjna rodzina i zaburzenia psychiczne rodziców. Zagrażające wydarzenia w rodzinie sprzyjają nieprawidłowemu kształtowaniu się osobowości, najczęściej w kierunku typu osobowości granicznej lub dyssocjalnej. Katastroficzne wydarzania w dzieciństwie stanowią czynnik ryzyka zaburzeń lękowych. Mogą one wystąpić wiele lat przed lub być bezpośrednim mechanizmem spustowym objawów lękowych u dzieci. Stres związany z negatywnymi przeżyciami hamująco wpływa na rozwój intelektualny dzieci, przyczyniając się do obniżenia funkcji werbalnych i trudności w nauce. Traumatyczne przeżycia są przyczyną zaburzeń emocjonalnych u dzieci, takich jak moczenie nocne, zanieczyszczanie się czy mutyzm selektywny. W wyniku doznanych urazów w dzieciństwie obserwuje się zmiany strukturalne mózgu. U dzieci doświadczających przemocy stwierdzono zmiany w układzie limbicznym – w hipokampie, jądrach migdałowatych, w okolicach przegrody. Zmiany strukturalne mózgu powstałe pod wpływem traumatycznych przeżyć uwrażliwiają na stres w późniejszym okresie życia, narażając na ujawnienie się zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 4; 203-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies