Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zielinski, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przeciwciała monoklonalne w profilaktyce złamań kości u pacjentów z długotrwałą terapią antyandrogenową (ADT) w raku gruczołu krokowego
Monoclonal antibodies in prophylaxis of skeletal fractures in patients with long-term androgen deprivation therapy due to prostate cancer
Autorzy:
Ząbkowski, Tomasz
Zieliński, Henryk
Syryło, Tomasz
Wajszczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030646.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
prostate cancer
androgen deprivation therapy
skeletal fractures
rank ligand
denosumab
rak gruczołu krokowego
terapia antyandrogenowa
złamania kości
Opis:
The prostate cancer is the most common among recently diagnosed malignant neoplasm in men. This disease concerns mainly the ageing male population. The prostate cancer is the third – following lung and stomach cancer – among mortal malignant diseases in Poland. Early and fast diagnostic of this disease is a condition of efficient and radical treatment. The ADT is a recognized therapeutic method, but this pharmacological treatment can cause bone mass loss, which may result in increasing of risk of skeletal fractures and dangerous skeletal events. The androgen deprivation therapy causes an increase of bone resorption, the reduction of bone mineral density (BMD) and the increase of risk of skeletal fractures in patients with prostate cancer. It is associated with exacerbation of life. The longer the treatment is, the bigger the danger of skeletal fractures is which have got a relative influence on deterioration of quality of life. In this paper the possible prophylaxis of skeletal fractures in patients with prostate cancer is presented. The authors pay special attention to the denosumab (human monoclonal antibody) therapy. It was proved that after two years of denosumab therapy BMD (bone mineral density) of key skeletal elements was considerably increased. This denosumab pharmacological treatment considerably influences the increase of bone mineral density in all part of the femur, in the neck of the femur and in 1/3 length of the radial bone. This medicine is recommended for patients undergoing the androgen deprivation therapy
W badaniach nad nowo rozpoznawanymi nowotworami złośliwymi u mężczyzn najczęściej opisywany jest rak gruczołu krokowego. Choroba ta dotyczy głównie starzejącej się populacji męskiej. W Polsce wśród nowotworowych przyczyn zgonów rak stercza zajmuje trzecie miejsce, po raku płuc i żołądka. Wczesna i szybka diagnostyka tej choroby warunkuje skuteczne leczenie radykalne. Uznaną metodą leczenia raka prostaty jest terapia antyandrogenowa, jednak temu rodzajowi leczenia farmakologicznego towarzyszy utrata masy kostnej, która może skutkować złamaniami kości i niebezpiecznymi zdarzeniami kostnymi. Leczenie przeciwandrogenowe powoduje zwiększenie resorpcji kości, zmniejszenie gęstości mineralnej kości (bone mineral density, BMD), jak również zwiększenie ryzyka złamań u chorych na raka gruczołu krokowego i związane z nimi pogorszenie przeżycia całkowitego. Im dłuższy jest czas leczenia, tym większe staje się zagrożenie złamaniami kości, które mają istotny wpływ na pogorszenie jakości życia. W artykule przedstawiono możliwą farmakoterapię złamań kości u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego. Autorzy zwracają szczególną uwagę na zastosowanie terapii denosumabem – ludzkim przeciwciałem monoklonalnym. Udowodniono, że denosumab w porównaniu z placebo po dwóch latach w znacznym stopniu wpływa na zwiększenie BMD w kluczowych miejscach kośćca. Farmakoterapia denosumabem korzystnie wpływa na zwiększenie gęstości mineralnej kości w całym odcinku bliższym kości udowej, szyjce kości udowej i dalszej jednej trzeciej kości promieniowej. Przyjmowanie tego leku zaleca się pacjentom, u których prowadzona jest terapia antyandrogenowa.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 49-53
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pęknięcie nerki jako rzadkie powikłanie zabiegu ESWL (kruszenie kamieni falą generowaną pozaustrojowo)
Kidney rupture as a rare complication of the ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy)
Autorzy:
Ząbkowski, Tomasz
Wajszczuk, Marcin
Jedynak, Rafał
Zieliński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031561.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bleeding
kidney resection
kidney rupture
lithotripsy
renal calculosis
kamica nerek
litotrypsja
pęknięcie nerki
krwawienie
usunięcie nerki
Opis:
ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy) is one of the basic treatment methods of the renal calculosis which is widely used as a non-invasive and efficient technique. With the growth of experience of the urologists who are performing lithotripsy treatments and improvement of lithotriptors, effectiveness of the medical procedures is rising. The authors report the extremely rare complication after the ESWL treatment as a kidney rupture and massive bleeding in the retroperitoneal space. A 78-year-old patient with thrombocytopenia after CABG, after implantation of the pacemaker, with hypertension and type II diabetes, treated with oral anticoagulants, was urgently admitted to the Clinic of Urology 6 hours after the ESWL treatment because of deterioration of general condition, increasing pains in the left lumbar region and massive haematuria. The kidney rupture with massive haematoma of the retroperitoneal space was diagnosed after the subjective and objective examination and on the bases of the additional tests (computer tomography of the abdomen). The patient was immediately qualified to the operative treatment. Huge haematoma filling the space of the left kidney and heading for the left iliac fossa as well as massive bleeding from a whole surface of the left injured kidney without possibilities of reaching haemostasia, was intraoperatively diagnosed. Regarding the above clinical picture a decision on resection of the left kidney was taken. With regard to massive posthaemorrhagic changes in surrounding tissues and uncertainty considering haemostasia, packing was carried out – 6 napkins were put into the retroperitoneal space. No complications occurred in the early postoperative period. The patient showed proper parameters of circulatory, respiratory and renal excretion efficiency. According to plan the napkins were removed from the left retroperitoneal space on the third day after the treatment. The renal bed after the kidney resection shows no pathologic changes. The patient was discharged from hospital after 16 days in good general condition.
Kruszenie kamieni falą generowaną pozaustrojowo (extracorporeal shock wave lithotripsy, ESWL) należy do podstawowych metod leczenia kamicy nerkowej – zyskała ona szerokie zastosowanie jako metoda małoinwazyjna i skuteczna. Wraz ze wzrostem doświadczenia urologów wykonujących zabiegi litotrypsji oraz udoskonalaniem litotryptorów wzrasta skuteczność wykonywanych zabiegów. Autorzy przedstawiają niezmiernie rzadkie powikłanie po zabiegu ESWL pod postacią pęknięcia nerki i masywnego krwawienia do przestrzeni zaotrzewnowej. Siedemdziesięcioośmioletni pacjent z małopłytkowością, po zabiegu by-passów (coronary artery bypass graft, CABG), po implantacji układu stymulującego serca, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II, leczony doustnymi antykoagulantami został przyjęty do Kliniki Urologicznej 6 godzin po zabiegu ESWL w trybie pilnym z powodu pogarszającego się stanu ogólnego, narastających dolegliwości bólowych w lewej okolicy lędźwiowej i masywnego krwiomoczu. Po przeprowadzeniu badania podmiotowego, przedmiotowego i na podstawie wykonanych badań dodatkowych (tomografia komputerowa jamy brzusznej) rozpoznano pęknięcie nerki z masywnym krwiakiem przestrzeni zaotrzewnowej. Chorego zakwalifikowano w trybie pilnym do leczenia operacyjnego. Śródoperacyjnie stwierdzono ogromny krwiak wypełniający przestrzeń zaotrzewnową wokół nerki lewej i schodzący do lewego dołu biodrowego oraz masywne krwawienie z całej powierzchni uszkodzonej nerki bez możliwości opanowania krwawienia. Wobec powyższego obrazu podjęto decyzję o wycięciu nerki lewej. Z uwagi na stwierdzone płaszczyznowe krwawienie w otaczających tkankach i brak pewności co do ostatecznej hemostazy zdecydowano wykonać packing – założono 6 serwet do przestrzeni zaotrzewnowej. We wczesnym okresie pooperacyjnym nie stwierdzono powikłań. Pacjent krążeniowo, oddechowo i nerkowo wydolny. W 3. dobie od zabiegu w trybie planowym usunięto serwety z lewej przestrzeni zaotrzewnowej, nie stwierdzając krwawienia w loży po usuniętej nerce. Pacjent w 16. dobie hospitalizacji wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 320-323
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena urodynamiczna nietrzymania moczu po radykalnej prostatektomii – studium przypadku
Urodynamic assessment of urinary incontinence after the radical prostatectomy – case study
Autorzy:
Święcicki, Rafał
Ząbkowski, Tomasz
Buczyński, Andrzej Zbigniew
Zieliński, Henryk
Miklas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031486.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
detrusor overactivity
prostate cancer
radical prostatectomy
urinary incontinence
urodynamic assessment
rak stercza
prostatektomia
nietrzymanie moczu
nadreaktywność wypieracza
diagnostyka urodynamiczna
Opis:
Urinary incontinence after radical prostatectomy in early stage after surgery occurs in about 30% of patients but later, over one year after surgery, signs of stress urinary incontinence we can observe in only about 5% of investigated patients. Objective data concern reasons and grade of incontinence may give us a comprehensive urodynamic assessment. Important for prognosis is degree of damage of the sphincter mechanism. Aim of study: The aim of the study was diagnostic possibilities of postsurgical urinary incontinence in patients after radical prostatectomy on the base of comprehensive urodynamic study. Material and methods: In Urodynamical Workshop of 10 Military Clinical Hospital in Bydgoszcz comprehensive urodynamic study of patient complaining on urinary incontinence twelve months after radical prostatectomy was performed. It consists from urinary flow rate, cystometry, pressure-flow study and static profilometry. Results: The maximum closure pressure was significantly diminished up to 8 cm of water what suggest a presence of stress urinary incontinence. Signs of detrusor instability were discovered as well as incompetency of sphincter mechanism. The results of investigation was important for decision of treatment. Conclusions: The comprehensive urodynamic study is very important factor for diagnosis of postsurgical urinary incontinence.
Nietrzymanie moczu po radykalnej prostatektomii we wczesnym okresie po zabiegu występuje u około 30% operowanych, natomiast w okresie późnym, ponad rok po zabiegu, objawy wysiłkowego nietrzymania moczu utrzymują się u około 5% badanych chorych. Obiektywnych danych na temat przyczyn i nasilenia nietrzymania moczu może dostarczyć kompleksowe badanie urodynamiczne. Zasadnicze znaczenie dla rokowania zależne jest od stopnia dysfunkcji aparatu zwieraczowego. Cel pracy: Celem pracy była ocena możliwości diagnostycznych pooperacyjnego nietrzymania moczu u chorego po prostatektomii radykalnej, na podstawie diagnostyki urodynamicznej. Materiał i metody: W pracowni urodynamicznej 10. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką (WSKzP) wykonano kompleksowe badanie urodynamiczne u chorego skarżącego się na nietrzymanie moczu 12 miesięcy po radykalnej prostatektomii. W ramach badania wykonano przepływ cewkowy, cystometrię, badanie ciśnieniowo-przepływowe oraz profilometrię spoczynkową. Wyniki: Maksymalne ciśnienie zamknięcia cewki moczowej było wyraźnie obniżone, do wartości 8 cm H2O, co sugerowało obecność wysiłkowego nietrzymania moczu. Stwierdzono również objawy niestabilności wypieracza oraz cechy uszkodzenia mechanizmu zwieraczowego. Wynik ten miał duże znaczenie dla dalszych możliwości leczenia chorego. Wnioski: Kompleksowe badanie urodynamiczne ma istotne znaczenie w diagnozowaniu chorych z pooperacyjnym nietrzymaniu moczu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 59-62
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies