Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Marek, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Opis przypadków chorych ze znacznie podwyższonym stężeniem markera CA 19-9 bez potwierdzenia rozpoznania choroby nowotworowej
    Case reports of patients with significantly elevated CA 19-9 levels without confirmed malignancy
    Autorzy:
    Ostrowski, Bartosz
    Janczewska, Aleksandra
    Nowak, Adrianna
    Nowakowska-Duława, Ewa
    Marek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034810.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cholestaza
    marker CA 19-9
    ostre zapalenie dróg żółciowych
    Opis:
    The CA 19-9 antigen is a marker whose concentration is elevated usually in the presence of gastrointestinal cancer. CA 19-9 is considered to be characteristic for pancreatic and biliary cancer; however, an elevated level of this marker may also indicate a cancer with a different point of origin such as the colon or the stomach. CA 19-9 has limited application in diagnosis; however, the observation of its level makes it possible to monitor treatment progress and can help in the detection of cancer spread. CA 19-9 is a glycoprotein with a molecular mass of 210 kD, produced not only by cancer cells, but also by gastrointestinal and liver cells during foetal development, by salivary glands, mature pancreatic and biliary cells as well as the bronchi. This study presents the cases of patients who were diagnosed with significantly elevated CA 19-9 levels and in whom cancer was excluded in the course of further clinical follow-up. The authors indicate that a very high concentration of CA 19-9 can have a different cause than cancer: in the cases described in the present study it was usually cholestasis caused by benign biliary diseases that led to the elevation of this marker.
    Antygen CA 19-9 to marker, którego stężenie jest najczęściej podwyższone w przypadku nowotworów przewodu pokarmowego. Uważa się, że jest charakterystyczny dla raka trzustki i dróg żółciowych, ale jego podwyższone stężenie może także wskazywać na nowotwór o innym punkcie wyjścia, takim jak jelito grube czy żołądek. CA 19-9 ma ograniczone zastosowania w diagnostyce, ale jego kontrola pozwala monitorować postęp leczenia i jest pomocna w wykrywaniu rozsiewu nowotworu. CA 19-9 jest glikoproteiną o masie cząsteczkowej 210 kD, produkowaną nie tylko przez komórki nowotworowe, ale również przez komórki przewodu pokarmowego i wątroby w życiu płodowym, gruczoły ślinowe, dojrzałe komórki trzustki i dróg żółciowych oraz oskrzela. Niniejsza praca przedstawia opis chorych, u których stwierdzono istotnie podwyższone stężenia CA 19-9, a w toku dalszej obserwacji klinicznej wykluczono rozpoznanie nowotworu. Autorzy wskazują, że bardzo wysokie stężenie CA 19-9 może być spowodowane zmianą inną niż rak – w opisanych przypadkach była to głównie cholestaza spowodowana łagodnymi chorobami dróg żółciowych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 4; 439-443
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The value of ultrasonography in the diagnosis of varicocele
    Wartość ultrasonografii w diagnostyce żylaków powrózka nasiennego
    Autorzy:
    Lorenc, Tomasz
    Krupniewski, Leszek
    Palczewski, Piotr
    Gołębiowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051258.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    żylaki powrózka nasiennego
    Opis:
    A varicocele is described as pathologically enlarged, tortuous veins of the pampiniform plexus, leading to an increased testicular temperature and adrenal metabolite reflux into the testes. Varicocele can impair spermatogenesis and is considered to be the most common cause of male infertility. Patients may palpate a thickening in the scrotum or complain of dull scrotal or inguinal pain, which increases when standing or during erection. In the case of a sudden onset of varicocele in elderly men, it is necessary to exclude renal tumor and extend diagnostic ultrasound with the assessment of the abdominal cavity. The diagnosis of varicocele is based on medical history and physical examination, which involves palpation and observation of the scrotum at rest and during the Valsalva maneuver. Ultrasound is the imaging method of choice. The width and the number of vessels in the pampiniform plexus as well as the evaluation and measurement of regurgitation during the Valsalva maneuver are typical parameters analyzed during ultrasound assessment. However, diagnostic ultrasound is still a controversial method due to numerous and often divergent classification systems for varicocele assessment as well as its poor correlation with clinical manifestations. As a result of introduction of clear ultrasound criteria as well as the development of elastography and nuclear magnetic resonance, diagnostic imaging can play an important role in assessing the risk of damage to the testicular parenchyma, qualifying patients for surgical treatment and predicting the effects of therapy.
    Żylaki powrózków nasiennych to patologicznie poszerzone, kręte żyły splotu wiciowatego, prowadzące do wzrostu temperatury jąder i refluksu metabolitów z nadnerczy do jąder. Żylaki powrózków nasiennych mogą zaburzać spermatogenezę i uważane są za najczęstszą przyczynę niepłodności u mężczyzn. Chorzy mogą wyczuwać zgrubienie w mosznie lub skarżyć się na tępe pobolewanie moszny bądź pachwiny, nasilające się w pozycji stojącej lub w czasie erekcji. Nagłe pojawienie się żylaków powrózka nasiennego u starszych mężczyzn wymaga wykluczenia guza nerki i konieczne jest wówczas poszerzenie diagnostyki ultrasonograficznej o badanie jamy brzusznej. Podstawą rozpoznania żylaków powrózka nasiennego są wywiad i badanie przedmiotowe, które opiera się na palpacji i obserwacji worka mosznowego w spoczynku oraz podczas próby Valsalvy. Ultrasonografia stanowi metodę z wyboru w ocenie obrazowej. Szerokość i liczba nakoczyń splotów wiciowatych oraz ocena i pomiar fali wstecznej podczas próby Valsalvy to typowe parametry brane pod uwagę podczas oceny ultrasonograficznej. Diagnostyka ultrasonograficzna jest jednak nadal metodą kontrowersyjną, ze względu na liczne, często rozbieżne klasyfikacje służące ocenie żylaków, jak również niską korelację z objawami klinicznymi. Opracowanie jasnych kryteriów ultrasonograficznych oraz rozwój elastografii i tomografii rezonansu magnetycznego mogą sprawić, że w przyszłości diagnostyka obrazowa będzie odgrywać istotną rolę w ocenie ryzyka uszkodzenia miąższu jąder, kwalifikowaniu pacjentów do leczenia operacyjnego i przewidywaniu efektów terapii.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 67; 359-370
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tętniaki olbrzymie naczyń mózgowych u dzieci
    Giant cerebral aneurysms in children
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Tomasz
    Kazanek, Marek
    Polis, Lech
    Zakrzewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1059243.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    children
    giant aneurysms
    internal carotid artery
    medial cerebral artery
    subarachnoid hemorrhage
    dzieci
    tętniak olbrzymi
    krwotok podpajęczynówkowy
    tętnica szyjna wewnętrzna
    tętnica środkowa mózgu
    Opis:
    Although children are a minority among patients with cerebral artery aneurysms, aneurisms in this age group remain a problem not to be ignored. The cause of this is a much higher incidence of giant aneurisms in child - ren in comparison to adults, sometimes with dramatic manifestation. Two children with giant aneurysms of cerebral arteries, operated on at the Department of Neurosurgery Polish Mother Memorial Hospital Research Institute in Łódź are presented in this paper. Thirteen-year-old girl had an aneurysm on the left internal cerebral artery (25 mm in diameter). Ten-year-old boy had an aneurysm on the right medial cerebral artery (40 mm in diameter). Both aneurysms presented with subarachnoid hemorrhage. Surgical treatment consisted of aneurysm clipping in the case of the boy and proximal internal cerebral artery ligation in case of the girl. In spite of surgery, the treatment was unsuccessful. on the basis of presented cases some problems connected with the management of pediatric patients with giant cerebral aneurysms are discussed.
    Wśród ogółu pacjentów z tętniakami naczyń mózgowych pacjenci pediatryczni stanowią zdecydowaną mniejszość, jednak w tej grupie wiekowej stanowią one istotny problem kliniczny. Wynika to między innymi z faktu znacznie częstszego w stosunku do populacji dorosłych występowania tętniaków olbrzymich, których przebieg kliniczny bywa niekiedy dramatyczny. W pracy przedstawiono przypadki dwojga dzieci z tętniakami olbrzymimi naczyń mózgowych leczonych operacyjnie w Klinice Neurochirurgii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. U 13-letniej dziewczynki stwierdzono obecność tętniaka o średnicy 25 mm położonego na lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej. U 10-letniego chłopca rozpoznano tętniaka o średnicy 40 mm zlokalizowanego na prawej tętnicy środkowej mózgu. Chorzy zostali przyjęci do szpitala z objawami krwotoku podpajęczynówkowego, w stanie ciężkim. W obu przypadkach zastosowano leczenie chirurgiczne polegające na zaklipsowaniu szyi tętniaka u chłopca oraz zaklipsowaniu naczynia doprowadzającego u dziewczynki. U obojga dzieci dalszy przebieg leczenia był niepomyślny. W oparciu o prezentowane przypadki w pracy omówiono problemy związane z leczeniem dzieci z tętniakami olbrzymimi naczyń mózgowych.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 2; 90-94
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Standardy leczenia zaburzeń odżywiania
    Therapeutic standards In eating disorders
    Autorzy:
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Pawełczyk, Tomasz
    Żechowski, Cezary
    Jarema, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945529.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Opis:
    Standardy leczenia zaburzeń odżywiania są kolejnymi po standardach leczenia schizofrenii i chorób afektywnych standardami przygotowanymi dla psychiatrów polskich. Opracowano je z inicjatywy specjalisty krajowego do spraw psychiatrii - prof. Marka Jaremy, na podstawie najnowszej wiedzy, przeglądu innych standardów wydanych do tej pory na świecie, a także doświadczeń własnych ośrodków zajmujących się tą problematyką. Zostały one opublikowane w „Farmakoterapii w Psychiatrii i Neurologii" w 2007 roku (t. 23, wrzesień, zeszyt 3). Ze względu jednak na fakt, że do tej pory nie istniały polskie standardy postępowania w przypadku zaburzeń odżywiania, i na potrzebę jak najszerszego ich rozpropagowania postanowiliśmy je wydrukować również w „Psychiatrii i Psychologii Klinicznej".
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 1; 20-40
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wrośnięty PEG – powikłanie żywienia dojelitowego
    Buried bumper syndrome – complication of enteral nutrition
    Autorzy:
    Adamiec, Cezary
    Dryla, Przemysław
    Gil, Jerzy
    Saracyn, Marek
    Nowak, Tomasz
    Wołyńska-Szkudlarek, Agnieszka
    Bobula, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033703.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    buried bumper syndrome
    complication
    enteral nutrition
    gastroscopy
    prevention
    żywienie dojelitowe
    wrośnięty peg
    powikłanie
    gastroskopia
    profilaktyka
    Opis:
    Good nutritional status of the patient is very often key to successful medical intervention. For patients capable of safe and efficient swallowing, the modification of diet or introduction of oral nutritional supplements is sufficient. In patients with swallowing disorders, regardless of their aetiology, artificial nutrition access is required. In the case of long-term nutritional therapy, percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) insertion is considered the gold standard. The procedure of inserting a PEG feeding tube is not difficult to perform and is widely used. As any invasive medical procedure, PEG tube insertion involves the risk of complications. Typical complications that may follow this common procedure include dislodgement, dysfunction, skin infection in the area of PEG catheter placement and aspiration of gastric contents. A rare or rather rarely diagnosed complication that may result from PEG tube placement is the migration of the internal bumper under the gastric mucosa, or even deeper. This can result in the covering of the internal bumper with granulation tissue and gradual loss of its functionality. Correct prevention and treatment allows to keep the catheter functionality and protect against other serious, often life-threatening, complications such as extensive phlegmon infection of the anterior abdominal wall. The best prophylaxis is the education of caregivers providing long-term care of the PEG outside of hospital. Early recognition of the complication allows for preservative treatment and maintenance of a fully functional nutrition access. In the case of extensive and deep migration and the site being fully covered with mucosa, PEG removal and insertion of a new one is often necessary. In some cases, it is possible to use the existing, mature PEG canal with well-defined edges; however, in the case of severe infection a new PEG tube is inserted at another site.
    Właściwy stan odżywienia pacjenta bardzo często decyduje o sukcesie całego procesu leczniczego. W przypadku chorych, którzy samodzielnie połykają, wsparcie żywieniowe może być realizowane przez zmianę diety lub dołączenie doustnych suplementów pokarmowych. Pacjenci z zaburzeniami połykania (niezależnie od ich etiologii) muszą mieć wytworzony sztuczny dostęp do przewodu pokarmowego. W razie konieczności żywienia długoterminowego złotym standardem jest wytworzenie przezskórnej gastrostomii metodą endoskopową (percutaneous endoscopic gastrostomy, PEG). Założenie sondy żywieniowej tego typu nie jest technicznie trudne, jednak – jak każda procedura inwazyjna – wiąże się z ryzykiem powikłań. Typowe powikłania związane z obecnością PEG to wypadnięcie, zatkanie, aspiracja treści pokarmowej oraz infekcja skóry w miejscu założenia cewnika. Rzadziej występującym (albo raczej rzadziej rozpoznawanym) powikłaniem jest jego stopniowe zagłębianie się w błonie śluzowej, z następowym obrośnięciem tkanką ziarninową i stopniową utratą funkcji. Właściwe postępowanie zapobiegawcze i odpowiednie leczenie pozwalają zachować funkcjonalność cewnika i chronią przed wystąpieniem innych – często groźnych dla życia – powikłań, m.in. rozległej ropowicy przedniej ściany jamy brzusznej. Najlepszą profilaktykę powikłań stanowi edukacja osób zajmujących się PEG w warunkach pozaszpitalnych. Wczesne rozpoznanie problemu pozwala na wdrożenie postępowania zachowawczego i utrzymanie dojścia żywieniowego. Rozpoznanie w stadium zaawansowanym wymaga często usunięcia cewnika i założenia nowego. Istnieje możliwość wykorzystania już wysztancowanego kanału przetoki, ale w przypadku dużego odczynu zapalnego wprowadza się nowy cewnik w sąsiedztwie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 3; 315-320
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykładniki serologiczne kontaktu z krętkiem Borrelia burgdorferi s.l. wśród mieszkańców aglomeracji śląskiej
    Serological remarks of Borrelia burgdorferi s.l. infection in Upper Silesia inhabitants
    Autorzy:
    Zalewska‑Ziob, Marzena
    Adamek, Brygida
    Strzelczyk, Joanna K.
    Trapp, Gizela
    Wielkoszyński, Tomasz
    Owczarek, Aleksander
    Asman, Marek
    Szilman, Ewa
    Szilman, Piotr
    Pająk, Celina
    Solarz, Krzysztof
    Plinta, Klaudia
    Wiczkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032333.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Borrelia burgdorferi s.l.
    ELISA method
    Western blot test
    anti‑B.b. antibodies
    erythema migrans
    borrelia burgdorferi s.l.
    rumień wędrujący
    przeciwciała anty‑b.b.
    metoda elisa
    test western blot
    Opis:
    Introduction: Borrelia burgdorferi s.l. is a tick‑transmitted spirochaete, which can cause acute or chronic infection, either symptomatic or occult. The result depends on spirochaete species’ interaction with individual human immunity. Material and methods: The survey was conducted in the group of 1104 Silesia inhabitants (age 3‑96 years; mean 44.9±19.2) who remembered tick‑bite episode in the past and had not had recognized chronic borreliosis. The anamnestic data were focused on erythema episode and confirmation of erythema migrans by physician. The analysis of anti‑Borrelia IgM and IgG antibodies in serum with ELISA method, and verification of positive or uncertain results with Western blot analysis were conducted. Results: Erythema after tick‑bite exposition was noticed in 22.5%; 70% of them realized medical consultation and erythema migrans was confirmed in ¾ of cases. Twenty‑five percent of those without erythema asked for medical help and early borreliosis was diagnosed in 4.2% of them. In the group of patients with erythema migrans confirmed in the past 55% had positive ELISA tests results while in the group with exclusion – over 40%. Coincidence of results obtained with ELISA and Western blot methods expressed by Kendall’s τ coefficient was low: 0.256. Conclusions: In persons with tick‑bites in anamnesis and none of chronic borreliosis diagnosed the serological tests positive results seems to be not enough for disease confirmation. Because of low ELISA and Western blot tests results compatibility, the final diagnosis should be based on perceptive analysis of individual clinical picture.
    Wstęp: Borrelia burgdorferi s.l. jest przenoszonym przez kleszcze krętkiem, mogącym powodować ostrą lub przewlekłą infekcję, zarówno objawową, jak i bezobjawową. Wynik zakażenia jest pochodną interakcji genogatunku krętka z układem odpornościowym gospodarza. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 1104 mieszkańców Śląska (wiek 3‑96 lat, średnia 44,9±19,2), którzy pamiętali epizod ukłucia kleszcza w przeszłości i nie mieli rozpoznanej przewlekłej boreliozy. Dane anamnestyczne obejmowały wystąpienie rumienia i potwierdzenie rumienia wędrującego przez lekarza. Przeprowadzono oznaczenie obecności przeciwciał klasy IgM i IgG przeciwko krętkom Borrelia metodą ELISA oraz zweryfikowano wyniki pozytywne i wątpliwe testem Western blot. Wyniki: Rumień po ekspozycji na ukłucie kleszcza odnotowano u 22,5% badanych. W grupie tej 70% zasięgnęło porady lekarskiej, a rumień wędrujący został potwierdzony w ¾ przypadków. Dwadzieścia pięć procent bez widocznego rumienia zgłosiło się po pomoc medyczną, a wczesną boreliozę rozpoznano u 4,2% tej grupy. W grupie osób z potwierdzonym w przeszłości rumieniem wędrującym u 55% stwierdzono obecność badanych przeciwciał, natomiast w grupie z wykluczonym – u 40%. Zgodność wyników badań wykonanych testami ELISA i Western blot, wyrażona współczynnikiem τ Kendalla, była niska i wyniosła 0,256. Wnioski: U osób z ukłuciem przez kleszcza w wywiadzie i bez rozpoznania przewlekłej boreliozy pozytywne wyniki badań serologicznych wydają się niewystarczające do rozpoznania choroby. Ze względu na niską zgodność wyników testów ELISA i Western blot ostateczne rozpoznanie powinno być oparte na wnikliwej analizie indywidualnego obrazu klinicznego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 40-45
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies