Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jabłkowska, Karolina" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Historia rozwoju pojęcia inteligencji emocjonalnej
    History of emotional intelligence concept development
    Autorzy:
    Szczepaniak, Anna
    Jabłkowska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945547.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    capacity
    emocje
    emotional intelligence
    emotions
    iloraz inteligencji
    inteligencja
    inteligencja emocjonalna
    intelligence
    intelligence quotient
    kompetencje
    Opis:
    “Emotional intelligence” is a relatively new term that leads to ambiguous associations connotations. Apart together with from “intelligence quotient” (IQ) emotional intelligence attracts gains more and more interest of the scientific society. According to the recent studies precisely emotional intelligence is the key factor that contributes to about 80% of all success stories, compared to IQ that contributes only to approximately 20%. Success refers here not only to professional matters, but also to everyday interpersonal relations or mental health. Strictly academic deliberation of intelligence concept reveals that ability of handling emotions has bigger influence on human life than language, mathematical or analytical skills, that used to be considered key success factors historically. It has been accepted that not only intellect and ability of handling difficult situations, but also his or her personal and social capacity, way of experiencing the world and determining life goals is responsible for human’s performance. This conclusion led researchers into further investigations that resulted in formulating the idea of emotional intelligence. The aim of this article is to investigate the evolution, understand the genesis and structure of the emotional intelligence concept. Scope of this article includes a chronological analysis of development of this psychological concept, study of competing theories explaining the role and meaning of emotional intelligence and overview of available researches related to emotional intelligence. Emotional intelligence is continuously raising contentions and debates among the scientific society. The debate about emotional intelligence is ongoing and is a specific catalyst of changes in understanding of emotional intelligence concept. This study tries to approach and understand the phenomenon that emotional intelligence has been lately.
    „Inteligencja emocjonalna” to nowe pojęcie wywołujące niejasne skojarzenia. Obok „ilorazu inteligencji” cieszy się ono coraz większym zainteresowaniem badaczy. Według najnowszych badań to właśnie inteligencja emocjonalna przyczynia się w około 80% do sukcesu, podczas gdy iloraz inteligencji tylko w 20%. Sukces nie oznacza tu tylko spraw zawodowych, lecz także codzienne relacje interpersonalne czy zdrowie psychiczne jednostki. Rozważając koncepcję inteligencji w rozumieniu akademickim, okazało się, że na jakość życia jednostki większy wpływ ma umiejętność radzenia sobie z emocjami niż zdolności językowe, matematyczne czy logiczne, które kiedyś całkowicie prognozowały sukces. Przyjęto, że na funkcjonowanie człowieka i jego zdolności radzenia sobie z sytuacjami trudnymi składa się nie tylko intelekt, lecz także jego kompetencje osobiste i społeczne oraz sposób przeżywania świata i wyznaczone cele życiowe. Wniosek ten skłonił badaczy do poszukiwań, których efektem jest powstanie pojęcia inteligencji emocjonalnej. Celem niniejszej pracy jest prześledzenie historii rozwoju pojęcia inteligencji emocjonalnej, poznanie jego genezy i struktury. Chronologicznie przedstawiono ewolucję myśli psychologicznej, konkurencyjne teorie wyjaśniające rolę i znaczenie pojęcia inteligencji emocjonalnej oraz przegląd badań na jego temat. Inteligencja emocjonalna jest tematem, który stale budzi kontrowersje i dyskusje badaczy. Polemika wokół inteligencji emocjonalnej pozostaje wciąż żywa i jest swoistym katalizatorem zmian zachodzących w jej rozumieniu. Praca jest próbą przybliżenia i zrozumienia fenomenu, jakim w ostatnim czasie stała się inteligencja emocjonalna.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 227-232
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie w sytuacjach stresowych prezentowane przez młodzież dokonującą samouszkodzeń
    Coping styles adopted in stressful situations by self-harming adolescents
    Autorzy:
    Jabłkowska, Karolina
    Szczepaniak, Anna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945279.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    avoidance
    coping styles with stress
    deliberate self-harm
    emocje
    emotions
    młodzież
    samouszkodzenia
    style radzenia sobie ze stresem
    unikanie
    Opis:
    The state of stress and styles of coping with stress constitute an important component of life of every human being, particularly during adolescence. Effective coping mechanisms enable reduction of severity of stress experienced, while inability to manage stressful situations results in alterations in emotional and physiological domains, disturbances of mental well-being, somatic health and social functioning. Since a few years, we are witnessing a significant aggravation of the phenomenon of auto-aggression among children and adolescents, particularly in populations already undergoing psychiatric treatment. Such behaviours fulfil several functions: they may represent a way to express emotions, a means of adaptation or a style of coping with difficulties encountered in everyday life and emotional tension associated therewith. The aim of this study was to analyse predominating styles of coping with stressful situations, adopted by adolescent patients performing self-harm. The study population encompassed 35 patients, aged 16.60±0.18 years, there of 27 girls and 8 boys, hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the Medical University in Łódź, who had a history of deliberate self-harm (DSH). Control group included 32 healthy volunteers aged 16.91±0.16 years, thereof 23 girls and 9 boys. In view of the size of study population, it was subdivided into subgroups depending on whether episodes of DSH were sporadic or repetitive. Data were collected using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). This questionnaire was designed specifically to explore styles of coping with stress. Self-harming adolescents, both girls and boys, significantly more often adopted emotion-oriented style. Patients with repetitive DSH (over 4 episodes) significantly more often adopted emotion-oriented style and/or avoidance-oriented style, particularly in the form of seeking social contacts – social diversion, as compared with those committing episodic DSH.
    Stres i radzenie sobie ze stresem to stany, które odgrywają ważną rolę w życiu każdego człowieka, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Skuteczne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi powoduje zmniejszenie stanu odczuwanego stresu, natomiast niemożność radzenia sobie w takich sytuacjach wiąże się ze zmianami w sferze emocjonalnej lub fizjologicznej, a także zaburzeniami dotyczącymi dobrostanu psychicznego, zdrowia somatycznego oraz funkcjonowania społecznego. Z perspektywy ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u dzieci i młodzieży, szczególnie w populacjach leczonych psychiatrycznie. Zachowania te pełnią różne funkcje, mogą być sposobem ekspresji emocji, obronno-adaptacyjnym środkiem bądź sposobem radzenia sobie z trudnościami i towarzyszącym napięciem emocjonalnym. Celem podjętych badań była ocena dominujących stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych stosowanych przez młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów (16,60±0,18 roku) – 27 dziewcząt i 8 chłopców, hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej UM w Łodzi, u których stwierdzono samouszkodzenia (SU). Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych ochotników (16,91±0,16 roku) – 23 dziewcząt i 9 chłopców. Ze względu na liczbę SU grupa badana została podzielona na dwie podgrupy z epizodycznymi SU oraz z powtarzającymi się SU. W badaniu zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). Kwestionariusz ten służy do diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem. Młodzież dokonująca samouszkodzeń, zarówno dziewczęta, jak i chłopcy, istotnie częściej stosują w sytuacjach trudnych styl radzenia sobie skoncentrowany na emocjach. Pacjenci z powtarzającymi się samouszkodzeniami (SU>4) znacząco częściej w porównaniu z pacjentami z epizodycznymi samouszkodzeniami (SU≤4) wykorzystują w sytuacjach stresogennych styl skoncentrowany na emocjach oraz styl skoncentrowany na unikaniu, zwłaszcza w formie poszukiwania kontaktów towarzyskich.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 15-24
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poziom inteligencji emocjonalnej u młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń
    Level of emotional intelligence in adolescent self-harming patients
    Autorzy:
    Szczepaniak, Anna
    Jabłkowska, Karolina
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945451.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    control
    emocje
    emotional intelligence
    emotions
    inteligencja emocjonalna
    kontrola
    młodzież
    samouszkodzenia
    self-injury
    Opis:
    Self-aggressive behaviours among adolescents are an increasing problem for psychiatric treatment. The presented research addresses the issue of emotional intelligence as an underlying cause of self-injury. A Two-Scale Inventory of Emotional Intelligence (DINEMO) and Self-Injury Rating Questionnaire were applied to the group of 70 adolescent patients (age range 14-18) hospitalized in the Central Clinical Hospital in Lodz, with the history of at least 1 self-injury incident since hospital admission. The analysis demonstrates that patients with more than 4 self-injury incidents have on average a higher level of emotional intelligence, in comparison to patients with sporadic self-mutilation incidents. This dependency was more pronounced for females than males. The authors conclude that self-injury interventions in adolescent patients should be focused on enhancing the emotional competencies rather than symptomatic treatment.
    W perspektywie ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u młodzieży. Szereg autorów wciąż poszukuje uwarunkowań tych działań. W pracy analizowano emocjonalne podłoże zachowań autoagresywnych. Celem badania było określenie poziomu inteligencji emocjonalnej u młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń, autorzy uwzględniali przy tym płeć badanych oraz liczbę samouszkodzeń. Do badania wykorzystano Dwuwymiarowy Inwentarz Inteligencji Emocjonalnej DINEMO oraz Kwestionariusz do oceny samouszkodzeń - specjalnie skonstruowany na potrzeby zaplanowanych badań. Grupę badaną stanowiło 70 pacjentów w wieku 14-18 lat, hospitalizowanych w Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, u których stwierdzono występowanie co najmniej jednego samouszkodzenia po przyjęciu do szpitala. Wyniki uzyskane w pracy pokazują, że badani pacjenci, którzy dokonali więcej niż 4 samouszkodzeń (SU>4), wykazują istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej niż ci uszkadzający się epizodycznie. Prezentowane analizy wykazały również, że w zakresie ogólnego poziomu inteligencji emocjonalnej podgrupa samouszkadzających się dziewcząt uzyskała istotnie wyższe wyniki niż podgrupa chłopców. Wyniki badań przedstawione w pracy pozwalają wnioskować, że samouszkodzeń nie należy wyłącznie leczyć jako objawu, lecz trzeba oddziaływać na czynniki je warunkujące. Konstruowanie strategii terapeutycznych powinno podążać w kierunku wzmacniania samoświadomości emocjonalnej, czyli zwiększania kompetencji emocjonalnych młodocianych pacjentów.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 2; 100-110
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System wartości a objawy depresyjne u studentów medycyny
    Value system and depression in the group of medicine students
    Autorzy:
    Adamiak, Grażyna
    Jabłkowska, Karolina
    Nowakowska, Katarzyna
    Stetkiewicz, Agnieszka
    Szymańska-Świątnicka, Ewa
    Pawełczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945440.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    depresja
    depression
    final values
    instrumental values
    medicine students
    studenci medycyny
    system of values
    system wartości
    wartości instrumentalne
    wartości ostateczne
    Opis:
    This research is an attempt to establish the hierarchy of values in future physicians and tracing a possible correlation between the values they exhibit and depressive symptoms they experience. The research covered 263 students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź, aged from 19 to 25 years (average age 22.3 years). Examined were 177 students of the second year and 86 students of the fourth year, coming mainly from urban areas. Furthermore, 109 students of the Technical University of Łódź were examined, along with students of the University of Łódź: 71 students of the fourth year of architecture and 38 students of the fourth year of pedagogy, aged from 20 to 25 years (average age 22.0 years). The students of medicine and students of other faculties were statistically significantly differentiated by the following values: “clean”, “intellectual”, “independent”, “imaginative”, “responsible”, “internal balance”, “world of beauty”, “social recognition”, “life full of impressions”. The values, which statistically significantly differentiated the second and fourth year students of medicine, were: “ambitious”, “national safety”, “mature love” and “pleasure”. The group of medicine students exhibited a considerable severity of depressive symptoms, which was associated with a high rank attributed to the “forgiving” value and low rank attributed to the values: “logical”, “cheerful”, “mature love” and “one’s own dignity”. Significant differences were found in the value system among students of different faculties of studies. The students of medicine exhibited a high severity of depressive symptoms, which was associated with the values they represented.
    Celem niniejszej pracy była próba ustalenia hierarchii wartości przyszłych lekarzy oraz prześledzenie ewentualnej zależności pomiędzy wyznawanymi zasadami a występowaniem u nich objawów depresji. Badaniami objęto 263 studentów wydziału lekarskiego UM w Łodzi w wieku od 19 do 25 lat (średnia wieku 22,3 roku). Zbadano 177 studentów II roku i 86 studentów IV roku, pochodzących głównie ze środowiska miejskiego. Badaniu poddano również 109 osób studiujących na Politechnice Łódzkiej i Uniwersytecie Łódzkim – 71 będących na IV roku architektury i 38 z IV roku pedagogiki, w wieku od 20 do 25 lat (średnia wieku 22,0 lata). Studentów medycyny i studentów innych kierunków studiów istotnie statystycznie różnicowały wartości: „czysty”, „intelektualista”, „niezależny”, „obdarzony wyobraźnią”, „odpowiedzialny”, „równowaga wewnętrzna”, „świat piękna”, „uznanie społeczne”, „życie pełne wrażeń”. Wartościami w sposób istotny statystycznie odróżniającymi studentów medycyny II roku od studentów tego kierunku na IV roku były: „ambitny”, „bezpieczeństwo narodowe”, „dojrzała miłość”, „przyjemność”. W grupie przyszłych lekarzy zanotowano znaczne nasilenie objawów depresyjnych, które miało związek z wysoką rangą przypisywaną wartości „wybaczający” i niską rangą nadawaną wartościom: „logiczny”, „pogodny”, „dojrzała miłość” oraz „poczucie własnej godności”. Stwierdzono istotne różnice wśród studentów różnych kierunków studiów w zakresie systemu wartości. W grupie studentów medycyny widoczne było wysokie nasilenie objawów depresji, które miało związek z wyznawanymi wartościami.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 3; 178-188
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem i zespół wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego i ratowników medycznych
    Coping styles and burning out syndrome in the emergency medicine students and emergency medicine students working as emergency workers
    Autorzy:
    Nowakowska, Katarzyna
    Jabłkowska-Górecka, Karolina
    Borkowska, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945397.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    coping styles
    emergency medicine students
    medical rescuers
    professional burnout
    professional stress
    ratownicy medyczni
    stres
    stres zawodowy
    stress
    studenci ratownictwa medycznego
    style radzenie sobie ze stresem
    wypalenie zawodowe
    Opis:
    Working as medical rescuer is associated with many stressors, mainly associated with exposure to life-threatening situations, human suffering, disease and death, but also to interpersonal conflicts and considerable work burden. These factors contribute to the development of burnout syndrome in medical rescuers. Published papers highlight the mediating role of coping styles on the development of burnout syndrome. The aim of this paper is to assess coping styles and correlations between them and severity of burnout symptoms in medical rescuers and students of emergency medicine, depending on job seniority in this profession. Overall, 148 persons participated in the study, aged from 19 to 47 years. These were part-time (extramural) students of 1st and 3rd year of emergency medicine, working as medical rescuers (n=66) and students not working as medical rescuers (n=82). The following instruments were implemented: Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the Maslach Burnout Inventory (MBI). No significant differences were noticed in any aspect of professional burnout: emotional exhaustion, depersonalisation and sense of personal achievement, between students working as medical rescuers and those not exercising this job. Students of emergency medicine who do not exercise this job, more often implement coping style focused on emotions and avoidance. However, the older were persons interviewed, and the longer they worked as medical rescuer, the more frequently they resorted to task-focused coping style. No correlation was noticed between age and job seniority of persons examined and severity of burnout syndrome.
    Wykonywanie zawodu ratownika medycznego wiąże się z wieloma sytuacjami stresującymi, przede wszystkim z narażeniem na niebezpieczne dla życia sytuacje, obcowaniem z cierpieniem, chorobą i śmiercią, ale także konfliktami interpersonalnymi oraz znacznym obciążeniem pracą. Powyższe zjawiska sprzyjają rozwijaniu się u ratowników zespołu wypalenia zawodowego. W literaturze zwraca się uwagę na pośredniczący wpływ stylów radzenia sobie ze stresem na rozwój zespołu wypalenia zawodowego. Celem niniejszej pracy była ocena stylów radzenia sobie ze stresem oraz zależności między nimi a nasileniem cech wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego w zależności od stażu pracy w zawodzie ratownika medycznego. W badaniach uczestniczyło 148 osób w wieku od 19 do 47 lat. Byli to studenci zaoczni pierwszego i trzeciego roku kierunku medycyna ratunkowa pracujący w zawodzie ratownika medycznego – 66 osób, a także studenci niepracujący jako ratowni cy medyczni – 82 osoby. Zastosowano następujące metody badań: Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI). Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie żadnego z wymiarów wypalenia zawodowego: emocjonalnego wyczerpania, depersonalizacji i poczucia dokonań osobistych pomiędzy studentami pracującymi i niepracującymi w zawodzie ratownika medycznego. Studenci ratownictwa medycznego, którzy nie pracują w zawodzie, częściej stosują styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na emocjach oraz na unikaniu. Z kolei im starsze były badane osoby oraz im dłuższy był ich staż pracy w zawodzie ratownika medycznego, tym częściej w sytuacjach stresowych stosowali styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na zadaniu. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wiekiem i stażem pracy badanych osób a nasileniem cech wypalenia zawodowego.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 242-248
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies